به گزارش خبرگزاري اهل بيت (ع) ـ ابنا ـ از پاراچنار تكفيري هاي طالبان روستاي شيعه نشين "خيوص" (بر وزن "خيبر") واقع در كوهستان هاي "شلوزان" را به محاصره درآورده و با سلاح هاي گوناگون به حملات خود به شيعيان ادامه مي دهند.

عجيب اينكه هرگاه اين مهاجمان در برابر مدافعين شيعه ناتوان مي شوند نيروهاي دولتي با بمباران و گلوله باران مواضع مدافعان، به كمكشان مي آيند!

شب گذشته 8 نفر از شيعيان ـ كه مشغول دفاع از روستاي خيوص بودند ـ به شهادت رسيدند و به اين ترتيب، تعداد كل شهداء شيعه در درگيري هاي دو هفته اخير پاراچنار به 25 نفر رسيد. اين در حالي است كه بيش از 80 نفر از شيعيان از جمله زنان و كودكان مجروح شده اند.

بنا براين گزارش شيعيان خيوص از شيعيان دنيا درخواست كرده اند كه براي نجاتشان از دست تكفيريهاي طالبان و پيروزي در برابر حملات آنها، دست به دعا بردارند.

در همين حال علماء و رهبران شيعي منطقه، روز گذشته در كنفرانسي مطبوعاتي كه در شهر پاراچنار برگزار كردند از دولت خواستند كه ناامني طولاني و غير قابل تحمل راه ها را رفع نمايد، جاده هاي منتهي به پاراچنار را بازگشايي كند و از تعرض تروريستها به منطقه جلوگيري نمايد. آنها به دولت قول دادند كه چنانچه بي تفاوتي يا حمايت را ترك كرده و عليه تروريست ها اقدام كند حاضرند در مهار گروه هاي تروريسي با دولت همكاري كنند.

درگيري هاي اخير

درگيري هاي جديد زماني آغاز شد كه دو هفته قبل تكفيري هاي طالبان بر بلندي هاي مشرف بر منطقه شلوزان موضع گرفه و و به گلوله باران اين منطقه پرداختند. در مقابل، شيعيان با حمله به مواضع آنها تعداد زيادي از مهاجمين تكفيري را به هلاكت رسانده و دو موضع مهم آنها را تصرف كردند.

در اين درگيري ها 17 شيعه ـ از جمله تعدادي زن و كودك ـ به شهادت رسيدند و بر اثر گلوله باران تكفيري ها چندين باب منزل، مسجد و حسينيه تخريب شد و مردم مجبور شدند زنان و كودكان را به مناطق امن منتقل نمايند.

منابع رسمي دولت پاكستان تعداد كشته هاي طالبان را 24 نفر گزارش داده اند ولي با توجه به عدم دسترسي به مناطق تحت كنترل طالبان، اطلاع دقيقي از تعداد كشته ها و مجروحين آنان در دست نيست.

كمك ارتش به دشمنان

متأسفانه در استمرار جانبداري دولت پاكستان از تكفيريان ضد شيعه، هلي كوپترهاي توپدار ارتش پاكستان به پاراچنار آمد و هرگاه كه تكفيري ها در مقابله با مدافعان كم سلاح ولي با ايمان شيعه ناتوان مي شوند اين هلي كوپترها به بمباران مواضع شيعيان اقدام مي كنند وشب هنگام نيز با شليك توپخانه سنگين سنگر هاي شيعه را هدف قرار مي دهند.

ولي از روز گذشته كه موقعيت طالبان به دليل حمايت نيروهاي دولتي مستحكم تر شده نه بالگردي پرواز كرده و نه گلوله ي توپي شليك شده است؛ واقعيت اين است كه بالگرد هاي مدرن ارتش پاكستان ـ كه به بهانه مبارزه به تروريست ها از كشورهاي غربي به دست آمده ـ اينك به جاي حمله به تروريست هاي ياغي، شهرونداني را هدف قرار مي دهند كه به كشور وفادارند و با ياغيان و شورشگران درگير.

اعتراف روزنامه هاي پاكستان

رسانه هاي همسو با دولت هم كه درگيري جديد پاراچنار را «جنگ بر سر آب» قلمداد مي كردند امروز اعتراف كردند كه تعداد زيادي از خشونت طلبان طالبان در اين منطقه فعال شده اند.

اين در حالي است كه شيعيان از ابتدا اعلام كردن كه اصولاً روستاهاي واقع در كوهستان هاي شلوزان به قرارگاه تروريست هاي شورشي و طالبان تبديل شده است. شيعيان منطقه معتقدند كه اگر دولت وارد عمل نمي شد آنان مي توانستند اين جنگ را بسرعت به پايان رسانده، و تروريست ها را سر جاي خود بنشانند؛ اما اينك ياغيان نه تنها از حمايت دولت برخوردارند بلكه گروهك هاي تروريستي سراسر پاكستان نيز از طريق افغانستان وارد اين منطقه شده اند. حتي با توجه به نوع سلاح هاي مورد استفاده تروريست ها و دقت درگلوله باران، احتمال دارد كه اعضاء خارجي گروه تروريستي القاعده نيز در اين منطقه مستقر شده باشند.

اينك با اعتراف اين رسانه ها به حضور تروريست ها در اين منطقه، روشن شده است كه تكفيري ها مأموريت دارند امنيت منطقه از بين ببرند.

هدف از جنگ جديد

دو سال قبل و بعد از سقوط پايگاه هاي بزرگ تروريست ها در منطقه ي "بگزئي" در 60 كيلومتري جنوب شرقي شهر "پاراچنار"، منطقه ي "كرم ايجنسي" با وجود محاصره، از نظر داخلي امن ترين منطقه پاكستان به شمار مي رفت. لذا هدف از آغاز دوباره ي جنگ همه جانبه عليه شيعيان، از بين بردن زمينه هاي گفتگو و صلح بين قبائل شيعه و سني منطقه و جلب تحريك ساير تروريست ها به حملات مجدد به شيعيان اين منطقه مي باشد.

موقعيت جنگ جديد در پاراچنار

"شلوزان" منطقه اي بسيار زيبا و خوش آب و هوا در 8 كيلومتري شمال غرب شهر پاراچنار است. در كوهستان اين منطقه چهار روستاي غيرشيعي وجود دارد كه اينك به پايگاه و مخفي گاه تروريست ها تبديل شده است. اهالي اين روستاها در جنگ طولاني مدتي كه از سال 86 در اين منطقه آغاز شده و هنوز ادامه دارد، تحرك خاصي نداشتند و فقط چند بار ـ با تأسي به دشمنان اهل بيت(ع) ـ آب را بر منطقه شلوزان بستند. شيعيان نيز به دليل عدم تحرك آنها، در طول اين سه سال و نيم به آنها متعرض نشدند. اما اينك با رسيدن كمك انساني و تسليحاتي، اهالي اين 4 روستا نيز احساس قدرت نموده، به شيعيان حمله ور شده اند.

مردم منطقه معتقدند كه دولت مركزي پاكستان در طول ذاين چند سال آنان را در برابر تكفيري ها و طالبان، بي پناه گذاشته تا شيعيان نيز مجبور شوند مانند ديگر مردم ساكن در شهرستان هاي قبائلي، عليه دولت اقدام و نيروهاي دولتي را از منطقه بيرون كنند تا دولت مانند ساير مناطق با استفاده از انواع سلاح ها به قتل عام مردم اين منطقه بپردازد.