
مسلم نیشابوری در صحیح خود، بعد از ذکر روایتی در مورد اکرام بستگان حضرت خدیجه (سلاماللهعلیها) توسط رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله)، در انتها به نقل از حضرت مینویسد که پیامبر رحمت (صلیاللهعلیهوآله) فرمودند: «حَدَّثَنَا سَهْلُ بْنُ عُثْمَانَ، حَدَّثَنَا حَفْصُ بْنُ غِیَاثٍ، عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ، عَنْ أَبِیهِ، عَنْ عَائِشَةَ، قَالَتْ: مَا غِرْتُ عَلَى نِسَاءِ النَّبِیِّ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ، إِلَّا عَلَى خَدِیجَةَ وَإِنِّی لَمْ أُدْرِکْهَا، قَالَتْ: وَکَانَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ إِذَا ذَبَحَ الشَّاةَ، فَیَقُولُ: «أَرْسِلُوا بِهَا إِلَى أَصْدِقَاءِ خَدِیجَةَ» قَالَتْ: فَأَغْضَبْتُهُ یَوْمًا، فَقُلْتُ: خَدِیجَةَ فَقَالَ: رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ «إِنِّی قَدْ رُزِقْتُ حُبَّهَا ... از عایشه روایت شده که می گوید: رشکی که بر خدیجه بردم، بر هیچ یک از همسران رسول الله (صلىاللهعلیهوآله) نبردم؛ گرچه هرگز او را ندیده بودم. هرگاه رسول الله (صلىاللهعلیهوآله) گوسفندی سر می بُرید، می فرمود: آن را برای دوستان خدیجه بفرستید. عایشه میگوید: روزی ناراحت شدم و گفتم: خدیجه؛ (همیشه ستایش خدیجه است!) پیامبر (صلىاللهعلیهوآله) فرمودند: «إِنِّی قَدْ رُزِقْتُ حُبَّهَا؛ محبت او به من روزی شده است.»
مسلم نیشابوری، صحیح مسلم، ص 1139، چاپ دارالطیبه