با توجه به روايت «فمن ادعي المشاهدة ... فهو كذاب مفتر» ادعاهاي كساني كه مي گويند امام زمان را ديده اند، چگونه قابل توجيه است ؟ سؤال كننده : محمد پاسخ: ما دو نوع ملاقات داريم كه يكي از آنها صحيح و معتبر است و اشكالي بر آن وارد نيست و نوع ديگر غير صحيح است. هر دو نوع آن را شرح مي

آيا روايت «حُسَيْنٌ مِنِّي وَأَنَا مِنْ حُسَيْنٍ» در كتب اهل سنت با سند صحيح نقل شده است؟ پاسخ: اين روايت از طريق يعلي بن مره عامري با سند صحيح در منابع برادران اهل سنت آمده است. متن اين رو ايت با اين سند معتبر در كتاب «المصنف» ابن ابي شيبه استاد بخاري اين چنين آمده است:

في غيره فتضلوا. در اين روايت حضرت رضا عليه السلام ميفرمايند که فقط به قرآن بايد تمسک نمودو اگر به غير قرآن تمسک کنيد گمراه مي شويد. التوحيد شيخ صدوق ج ۱ ص ۲۲۴ مقصود امام رضا از اين فرمايش چه بوده است؟ آيا واقعا بايد فقط قرآن را تمسک کرد يا خير؟؟ با سلام و با تشکر از

رضا (عليه السلام) دارد. روايت آن از زبان بزرگان اهل سنّت جالب و شنيدني و البته شگفت انگيز است. آنچه پيش روي داريد، گوشه اي از سخنان بزرگان اهل سنت درباره امام رضا است كه در منابع معتبر آنها نقل شده و تأثير به سزايي در نزديك كردن ديدگاه اهل سنت به ديدگاه شيعه درباره كرامت،

: 92/01/29 مجري: در جلسه گذشته روايتي را مطرح نموديد راجع به اينكه جناب ابوبكر گفته بود كه 3 كار انجام دادم كه از آن پشيمانم و 3 كار انجام ندادم كه از آن پشيمانم و غيره. اگر لطف بفرماييد نسبت به مباحثي كه در جلسه قبل مطرح شد براي اينكه ارتباط عزيزانمان هم برقرار شود يك مختصري

«فيصل نور» آمده، در باره روايت إبن أبي شيبه مي نويسد: 1. وددت أني لم أحرق بيت فاطمة... (قول أبي بكر). فيه عُلْوان بن داود البجلي (لسان الميزان، ج4، ص218، ترجمه رقم 1357- 5708 و ميزان الاعتدال، ج3، ص108، ترجمه رقم 5763) قال البخاري وأبو سعيد بن يونس وابن حجر والذهبي «منكر الحديث» وقال

بيان كردند كه بعد از نقل روايت هاي صحيح السندي از ابن أبي شيبه ، ابن جرير طبري ، بلاذري و ... به روايت شهرستاني به نقل از نظام نيز اشاره نمودند . اما زماني كه نوبت به حسن الحسيني رسيد ، ايشان روايت هاي ديگر را رها و فقط به نقد روايت شهرستاني پرداخته و استاد حسيني قزويني را

همان . 17- همان، ج 43، ص 331، روايت 1 . 18- همان، ج 43، ص 339 . 19- همان، ص 331 . 20- همان، ج 43، ص 332 . 21- بقره/31- 32 . 22- كهف/65 . 23- بحار الانوار، (پيشين)، ج 43، ص 332- 333، روايت 4 . 24- همان، ج 43، ص 326، حديث 6، و ر . ك: مناقب ابن شهرآشوب، ج 4، ص 6 . 25- همان، ج 43، ص 329، حديث 9. 26- نهج البلاغه، فيض

شده است. بخش مورد استناد روايت مورد سوال عبارت است از: لَمَّا دُفِنَ أَخَذَ السُّلْطَانُ وَ النَّاسُ فِي طَلَبِ وَلَدِهِ وَ كَثُرَ التَّفْتِيشُ فِي الْمَنَازِلِ وَ الدُّورِ وَ تَوَقَّفُوا عَنْ قِسْمَةِ مِيرَاثِهِ وَ لَمْ يزَلِ الَّذِينَ وُكِّلُوا بِحِفْظِ

امام كاظم (عليه السلام) روايت صحيح وجود دارد؟ توضيح سؤال: بعد از شهادت امام صادق (عليه السلام) در قضيه امامت، برخی فرزندش «عبد الله افطح» و عده بسيار ديگر نيز امام كاظم (عليه السلام) را امام مي دانستند. سؤال اين است كه از ديدگاه شيعه، امامت امر الهي است و رسول خدا (صلي الله

وارث تمام علوم نبوي باشد. روايت صحيح السندي در منابع اهل سنت وجود دارد كه ثابت مي كند اميرمؤمنان عليه السلام از تمام اتفاقات آينده خود تا روز قيامت آگاه بوده است و به مردم اعلام كرده است كه هر سؤال خواستيد پاسخ آن را خواهم داد. عبد الرزاق صنعاني، استاد محمد بن اسماعيل بخاري

توضيح سؤال : آيا روايت : « لست بمنكر فضل أبي بكر » از قول امام باقر صحت دارد ؟ و عن الباقر (ع) قال " و لست بمنكر فضل أبي بكر ، ولست بمنكر فضل عمر ، و لكن أبابكر أفضل من عمر "الاحتجاج للطبرسي تحت عنوان - احتجاج أبي جعفر بن علي الثاني في الأنواع الشتي من العلوم الدينية - از امام

عابديني : توضيح سؤال : آيا روايت : « قد حلي أبوبكر الصديق سيفه » از قول امام باقر عليه السلام صحت دارد ؟ و عن الإمام الخامس محمد بن علي بن الحسين الباقر ، عن عروة بن عبدالله قال : سالت أبا جعفر محمد بن علي (ع) عن حلية السيف ؟ فقال : لا بأس به ، قد حلي أبوبكر الصديق سيفه ، قال : قلت : و

حضرت فاطمه، به زهرا (س) در روايت عايشه در روايات شيعه، دليل و حكمت نامگذاري حضرت فاطمه سلام الله عليها به «زهراء» به صورت مفصل بيان شده است كه نقل اين روايات مجال ديگري مي طلبد. در اين مختصر به روايتي از عايشه، همسر رسول خدا صلي الله عليه وآله در اين باره اشاره مي كنيم. احمد

«فيصل نور» آمده، در باره روايت محمد بن جرير طبري و تهديد عمر براي آتش زدن خانه فاطمه سلام الله عليها مي نويسد: 2 - «حدثنا ابن حميد قال حدثنا جرير عن مغيرة عن زياد بن كليب قال أتي عمر منزل علي وفيه طلحة والزبير ورجال من المهاجرين فقال والله لأحرقن عليكم أو لتخرجن إلي البيعة

مورد انتقاد قرار مي دهند ، روايتي است معروف به «ولدني ابوبكر مرتين» كه از قول امام جعفر صادق عليه السلام نقل مي كنند . ما در اين جا به صورت مختصر سند و نيز دلالت اين روايت را از مصادر شيعه و سني مورد بررسي قرار داده و در نهايت قضاوت را بر عهده خوانندگان عزيز قرار مي دهيم . بررسي

حديث، در پي انكار اصل اين روايت مي باشد؛ از اين رو در پاسخ حلي به اين شبهه، ابتدا مغالطه عرعور را تبيين مي كنيم؛ سپس به بحث سند روايت و در ادامه، به بررسی دلالت آن می پردازیم. پس از پاسخ هاي حلي، به جواب هاي نقضي در اين زمينه پرداخته، در نهايت برخي از مقامات اهل بيت عليهم

آيد. سيد بن طاوس نيز اين روايت را اين گونه نقل مي كند: هر چند امان بر او عرض كردند قبول نكرده در مقاتله اعدا اهتمام مي نمود تا آنكه جراحت بسيار رفت و نامردي از عقب او درآمد و نيزه بر پشت او زد و او را به روي انداخت. آن كافران هجوم آوردند و او را دستگير كردند. پس استري آوردند و آن

انتخاب كرده است. معروفترين روايتي كه داريم و به اين موضوع دلالت كند ، از طريق جعفر بن محمد بن مالك الفزاري هست كه نجاشي ، ابن غضائري و مرحوم سيد خوئي جعفر بن محمد بن مالك الفزاري را ضعيف و وضّاع حديث ميشناسند، نقل شده است. ولي برنامه درايت النور اين شخص را "ثقه علي التحقيق"

پاسخ : 1 - از علماي اهل سنت آقاي محمد كرد علي در كتاب خود خطط الشام ج 1 ص 251 قضيه عبد الله سبا را موهوم مي داند. همچنين دكتر احمد محمود صبحي . كتاب نظرية الامامة ص 37، الصلة بين التصوف و التشيع ص 84. دكتر علي الوردي و دكتر كامل الشيبي . رجوع شود به كتاب نظرية الامامة ص 37. احمد عباس