بسم الله الرحمن الرحیم

تاریخ: 99/07/17

موضوع: دو شرط اساسی در زیارت ابا عبدالله الحسین (سلام الله علیه)

ویژه برنامه حدیث فراق

فهرست مطالب این برنامه:

اشاره اجمالی به ملاقات جانسوز جابر با امام زین العابدین در اربعین

فضیلت زیارت ابا عبدالله الحسین در منابع شیعه و اهل سنت

پیاده روی اربعین، عملی با پاداش فراوان به شرط «اخلاص»!

شرط «عَارِفاً بِحَقِّهِ» در زیارت امام حسین به چه معناست؟

این روایات، قابل توجه فرقه «قرآنیون»!!

آیا امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) معتقد به غصب خلافت خود بودند!؟

لطفاً به این توصیه کارشناسان وهابی عمل کنید!

آیا صلح امام حسن (سلام الله علیه) با معاویه به معنای قبول خلافت معاویه است؟

مجری:

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم الله الرحمن الرحیم الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین

دیده گریان دل غمین یادش بخیر

ترتب آن سرزمین یادش بخیر

بارش رحمت میان جاده‌ها

از یسار و از یمین یادش بخیر

مردمی که باور و آئینشان

با یقین گشته عجین یادش بخیر

التماس مرد صحرایی که گفت

یک نفس با من نشین یادش بخیر

گوش‌ها پر از «هلا بالزوار» بود

آن نوای خوش طنین یادش بخیر

جای جای جاده پیدا گشته بود

دست حق از آستین یادش بخیر

طعم شیرین زیارت، عطر وصل

ظهر روز اربعین یادش بخیر

عرض سلام و ادب و احترام دارم خدمت همه شما بینندگان عزیز و ارجمند «شبکه جهانی حضرت ولی عصر».

همچنین تسلیت عرض می‌کنم ایام سوگواری و عزاداری حضرت ابا عبدالله الحسین و ایام اربعین حسینی را که الآن شام اربعین حسینی است. خدمت همه شما شیفتگان و محبان اهلبیت (علیهم السلام) تسلیت عرض می‌کنم.

ان شاءالله که همه ما دلمان را راهی کرده باشیم و دلمان را گره زده باشیم با تمامی آن شیفتگانی که در این مسیر بودند و توفیق زیارت نصیبشان شد و حسینی شدند.

ان شاءالله که ما هم چنین لیاقتی را داشته باشیم و خداوند هم نام ما را در طومار عزاداران حسینی و افرادی که از نزدیک زیارت کردند قرار داده باشد.

امشب هم که شب آخر ویژه برنامه «حدیث فراق» هست، مهمان دیدگان شما هستیم و حسن ختام این برنامه هم این افتخار را داریم که در محضر «حضرت آیت الله دکتر حسینی قزوینی» باشیم. سلام علیکم و رحمة الله، تسلیت عرض می‌کنم؛

آیت الله دکتر حسینی قزوینی:

سلام علیکم و رحمة الله و برکاته؛ بنده هم خدمت همه بینندگان عزیز و گرامی و دوست داشتنی که در هرکجای این گیتی پهناور بیننده این برنامه هستند یا تکرار برنامه را می‌بینند، خالصانه‌ترین سلامم را همراه با آرزوی موفقیت روزافزون برای همه عزیزان تقدیم می‌کنم.

ایام شهادت جانسوز سرور آزادگان و برگشت اسرا به کربلای معلی را به همه عزیزان و در رأس آن به حضرت ولی عصر (ارواحنا لتراب مقدمه الفداء) تعزیت و تسلیت عرض می‌کنم.

مجری:

حاج آقا ما در باب فضیلت زیارت حضرت ابا عبدالله الحسین زیاد شنیدیم، اما اگر بخواهیم گلچین شده آنها را بشنویم، چه مطالبی است؟

هر آن چیزی که ما تا الآن می‌شنیدیم، مطالبی جسته و گریخته از روایات شیعی بوده است. اگر ما بخواهیم گلچین شده و روایات نابی که الحمدلله از حضرتعالی هم زیاد نقل می‌شود قابل استفاده هم هست بفرمایید ممنونیم.

مهم‌ترین روایاتی که در باب فضیلت زیارت حضرت ابا عبدالله الحسین در کتب شیعه و کتب اهل سنت ذکر شده است بفرمایید تا از محضرتان بهره مند شویم.

آیت الله دکتر حسینی قزوینی:

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین و هو خیر ناصر و معین الحمدلله و الصلاة علی رسول الله و علی آله آل الله لاسیما علی مولانا بقیة الله و اللعن الدائم علی اعدائهم اعداء الله إلی یوم لقاء الله أفوض أمری إلی الله إن الله بصیر بالعباد حسبنا الله و نعم الوکیل نعم المولی و نعم النصیر ماشاءالله لا حول و لا قوة إلا بالله

ما به جهت اینکه بحث‌ها و شبکه را بیمه حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) کنیم، بازهم با نام نامی حضرت صدیقه طاهره شروع می‌کنیم.

سرفصل کتاب آفرینش زهراست

روح ادب و کمال بینش زهراست

روزی که گشایند در باغ بهشت

مسئول گزینش و پذیرش زهراست

اشاره اجمالی به ملاقات جانسوز جابر با امام زین العابدین در اربعین

امشب هم همانطور که عزیزمان اشاره کردند، شام اربعین اهلبیت عصمت و طهارت است. ما نمی‌دانیم آل الله در طول این چهل روز چه سختی‌هایی کشیدند و چه مصائبی تحمل کردند.

این مصیبت‌ها از طرفی جانسوز و دلخراش است و از طرفی هم چون برای احیای دین اسلام و شریعت نبوی این مصیبت‌ها را تحمل می‌کردند، برایشان شیرین بود.

با اینکه اهلبیت اسیر بودند و به ظاهر در دست اشرار گرفتار بودند، اما در تمام سخنرانی‌ها و تمام مراحل فریاد می‌زدند: پیروز ما هستیم. تاریخ معین خواهد کرد که آیا «آل ابوسفیان» موفق و پیروز شدند یا ما پیروز هستیم.

عرض کردم وقتی مرد شامی به امام سجاد طعنه زد و عرضه داشت: دیدید که شکست خوردید، حضرت در جواب فرمود: در وقت نماز، اذان و اقامه را بگو تا ببینی ما پیروز هستیم یا دودمان یزید پیروز است. وقت نماز ببین نام جد ما در اذان و اقامه گفته می‌شود یا نام جد «یزید بن معاویه» در اذان گفته می‌شود.

اسرا امروز به کربلا برگشته‌اند. عزیزان ما در این چند شب مطالب زیادی گفتند و در فضای مجازی از صدا و سیما و رسانه‌ها مطالب زیاد شنیده شد.

بنده تنها به جهت اینکه نامم در زمره عزاداران اربعین حسینی ثبت شود، عبارتی را که «سید محسن امین» در کتاب «اعیان الشیعه» جلد اول صفحه 617 و شهید محراب جناب «آیةالله قاضی» در کتاب «تحقیق درباره اولین اربعین» صفحه 433 نقل می‌کند را می‌آورم.

این قضیه داستان مفصلی دارد و خلاصه آن این است که «جابر بن عبدالله انصاری» (رضوان الله تعالی علیه) با جماعتی از بنی هاشم به زیارت قبر امام حسین آمده بودند.

جابر در آخر عمر، بینایی خود را از دست داده بود و با غلامش «عطیه» همراه بود. «عطیه» گفت: جابر! من از دور سیاهی می‌بینم.

«جابر» گفت: برو و ببین که اگر سپاهیان ابوسفیان هستند ما در جایی پناه بگیریم. اگر کسانی که می‌آیند حضرت زین العابدین و عمه‌ها و خواهرانش باشند، من تو را در راه خدا آزاد می‌کنم. «عطیه» برگشت و گفت:

«یا جابر قم واستقبل حرم رسول الله»

یا جابر! برخیز و حرم اهلبیت را استقبال کن.

«هذا زین العابدین قد جاء بعماته وأخواته»

حضرت زین العابدین به همراه عمه‌ها و خواهران و عزیزانش می‌آیند.

«فقام جابر یمشی حافی الاقدام مکشوف الرأس إلی أن دنا من زین العابدین ع»

جابر بلند شد و با سر و پای برهنه دوان دوان به سمت امام زین العابدین به راه افتاد.

وقتی «جابر» به امام زین العابدین رسید، حضرت را بوسه باران کرد. گریه «جابر» و امام زین العابدین گریه و ضجه و شیون اهل کاروان را بلند کرد. اولین جمله‌ای که حضرت فرمودند این بود:

«یا جابر ههنا والله قتلت رجالنا وذبحت أطفالنا وسبیت نساؤنا وحرقت خیامنا»

امام سجاد فرمود: یا جابر! به خدا سوگند در همین مکان بود که مردان ما را کشتند و اطفال ما را ذبح کردند و زنان ما را اسیر کردند و خیمه‌های ما را به آتش کشیدند.

أعيان الشيعة، نويسنده: السيد محسن الأمين، وفات: 1371، تحقيق: تحقيق وتخريج: حسن الأمين، ناشر: دار التعارف للمطبوعات - بيروت - لبنان، ج 1، ص 617

ألا لعنة الله علی القوم الظالمین و سیعلم الذین ظلموا أی منقلب ینقلبون

خدایا به حق حضرت فاطمه زهرا، به حق کاروان خسته حضرت سیدالشهدا و خون دل حضرت زینب کبری و قلب مجروح امام سجاد و دیگر یارانش منتی بگذار و فرج مولایمان حضرت بقیة الله الأعظم را نزدیک بگردان.

خدایا ما را از یاران خاص و سربازان فداکار و شهدای رکابش قرار بده. خدایا ما را مشمول دعاها و عنایات ویژه و زیارت خاص حضرت بقیة الله الأعظم قرار بده.

خدایا مشکلات همه مسلمانان به ویژه شیعیان را به حق امام سجاد برطرف کن. خدایا بیماری نحس کرونا را از صفحه گیتی به ویژه کشور جمهوری اسلامی ایران و مسلمانان و شیعیان دور بگردان و به حق امام سجاد به بیماران شفای عاجل کرم نما.

فضیلت زیارت ابا عبدالله الحسین در منابع شیعه و اهل سنت

در رابطه با فرمایشی که حضرتعالی داشتید مبنی بر اینکه جالب‌ترین و جامع‌ترین روایت در باب زیارت حضرت سیدالشهدا (سلام الله علیه) چیست، روایات زیاد است.

در روایات زیادی آمده است که هرکسی به زیارت امام حسین بیاید با پیغمبر اکرم و ملائکه مصافحه می‌کند و ثواب چندین حج در نامه اعمال او نوشته می‌شود.

آنچه «مرحوم شیخ صدوق» در کتاب «ثواب الأعمال» صفحه 92 دارد، عبارت بسیار زیبایی است. اگر روایات دیگری نبود، همین یک عبارت و یک روایت از امام صادق (علیه السلام) برای ما کافی بود. حضرت فرمود:

«مَنْ أَتَی قَبْرَ الْحُسَینِ ع عَارِفاً بِحَقِّهِ کانَ کمَنْ حَجَّ مِائَةَ حِجَّةٍ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ ص»

هرکسی با معرفت به زیارت امام حسین بیاید، خداوند عالم پاداش یک صد حج با پیغمبر اکرم را در پرونده اعمال او می‌نویسد.

ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، نویسنده: ابن بابویه، محمد بن علی، ص 92، باب ثواب من زار قبر الحسین ع

مردم بهتر می‌دانند حج رفتن همراه پیغمبر اکرم چه پاداشی دارد. همچنین «مرحوم مشهدی» یکی از علمای بزرگ شیعه کتابی به نام «المزار الکبیر» دارد. البته این روایت را «مرحوم مجلسی» هم در جلد 98 صفحه 34 دارد.

«مرحوم مشهدی» در کتاب «المزار الکبیر» صفحه 353 و «علامه مجلسی» در کتاب «بحارالانوار» جلد 98 صفحه 17 از امام صادق (علیه السلام) نقل می‌کند. «داود بن فرقد» از حضرت سؤال می‌پرسد:

«مَا لِمَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَینِ عَلَیهِ السَّلَامُ فِی کلِّ شَهْرٍ مِنَ الثَّوَابِ»

اگر کسی در ماه یک مرتبه به زیارت امام حسین برود، چه پاداشی دارد؟

«قَالَ: لَهُ مِنَ الثَّوَابِ مِثْلُ ثَوَابِ مِائَةِ أَلْفِ شَهِیدٍ مِنْ شُهَدَاءِ بَدْر»

حضرت فرمود: خداوند عالم ثواب صد هزار شهید از شهدای بدر را در پرونده عمل او می‌نویسد.

المزار الکبیر، نویسنده: ابن مشهدی، محمد بن جعفر، محقق / مصحح: قیومی اصفهانی، جواد، ص 353، ح 3

حال ما نمی‌دانیم قضیه چیست. امام حسین (علیه السلام) هرچه داشت از اهل و عیال حتی طفل شیرخواره خود را فدای اسلام و خداوند کرد. خداوند عالم هم در مقابل هرچه دارد را در اختیار امام حسین قرار می‌دهد.

«محب الدین طبری» یکی از علمای اهل سنت کتابی به نام «ذخائر العقبی فی مناقب ذوی القربی» دارند. ایشان در این کتاب صفحه 151 روایتی را از امام صادق (سلام الله علیه) می‌آورد که حضرت فرمود:

«من زار قبر الحسین علیه السلام عارفا بحقه کتب الله له فی علیین»

هرکسی قبر امام حسین را با معرفت زیارت کند، خداوند نام او را در علیین می‌نویسد.

حال بنده توضیح می‌دهم «عليين» به چه معناست.

«وقال إن حول قبر الحسین سبعین ألف ملک شعثا غبرا یبکون علیه إلی یوم القیامة»

حضرت می فرماید: اطراف قبر امام حسین هفتاد هزار ملک است که با حالت پژمرده و پریشان برای امام حسین تا روز قیامت گریه می‌کنند.

ذخائر العقبی فی مناقب ذوی القربی، اسم المؤلف: محب الدین أحمد بن عبد الله الطبری، دار النشر: دار الکتب المصریة – مصر، ج 1، ص 151، باب ذکر ما جاء فی زیارة قبر الحسین بن علی رضی الله عنهما

در رابطه با «عليين» اگر عزیزان دقت کنند، در سوره مطففین خداوند عالم «عليين» را معنا کرده است. خداوند متعال می‌فرماید:

(کلاَّ إِنَّ کتابَ الْأَبْرارِ لَفِی عِلِّیینَ)

چنان نیست که آنها (در باره معاد) خیال می‌کنند، بلکه نامه اعمال نیکان در" علیین" است.

(وَ ما أَدْراک ما عِلِّیون)

و تو چه می‌دانی علیین چیست؟!

(کتابٌ مَرْقُومٌ)

نامه‌ای است رقم زده شده و سرنوشتی است قطعی.

(یشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ)

که مقربان شاهد آنند.

(إِنَّ الْأَبْرارَ لَفِی نَعِیم)

مسلماً نیکان در انواع نعمت متنعمند.

(عَلَی الْأَرائِک ینْظُرُونَ)

بر تختهای زیبای بهشتی تکیه کرده و به زیبائیهای بهشت می‌نگرند.

(تَعْرِفُ فِی وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِیم)

در چهره‌های آنها طراوت و نشاط نعمت را می‌بینی.

(یسْقَوْنَ مِنْ رَحِیقٍ مَخْتُومٍ)

آن‌ها از شراب زلال دست نخورده سربسته‌ای سیراب می‌شوند.

وقتی ملائکه جام‌های شربت را ریختند، آن‌ها را مهر کردند تا کسی غیر از ابرار حق ندارد در جام‌ها و شیشه‌های شربت ناب بهشتی را باز کند.

(خِتامُهُ مِسْک وَ فِی ذلِک فَلْیتَنافَسِ الْمُتَنافِسُونَ)

مهری که بر آن نهاده شده از مشک است، و در این نعمتهای بهشتی باید راغبان بر یکدیگر پیشی گیرند!

ای مردم! اگر می‌خواهید به آنجا برسید، تلاش کنید از یکدیگر سبقت بگیرید.

(وَ مِزاجُهُ مِنْ تَسْنِیمٍ)

این شراب (طهور) ممزوج با تسنیم است.

کلمه تسنیم نامه چشمه‌ای بسیار گوارا و خوشبو و خوش طعمی است که از بالای بلندی همانند آبشار می‌ریزد و بهشتیان مشاهده می‌کنند و لذت می‌برند.

(عَیناً یشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ)

همان چشمه‌ای که مقربان از آن می‌نوشند.

سوره مطففین (83): آیات 18 تا 28

ابرار که کتابشان در «عليين» هست و این تسنیم و چشمه از آن چشمه‌ای است که مقربان درگاه الهی هم از آن چشمه خوش آب و خوش طعم و گوارا می‌نوشند.

مجری:

صرف نقل آن هم شیرین است، چه رسد این که کسی به آنها برسد.

آیت الله دکتر حسینی قزوینی:

بله. این که در روایت آمده است هرکسی قبر امام حسین را با معرفت زیارت کند خداوند عالم او را در «عليين» می‌نویسد، به این معناست. «عليين» که قرآن کریم توضیح داده است. حال اینکه «عليين» چه لذت بخش است در قرآن کریم آمده است.

به نظرم همین یک عبارت از جناب آقای «محب الدین طبری» متوفای 694 هجری، برای ما کافی است. البته «طبری» مشهور متوفای 310 هجری است. هردو عالم اهل سنت هستند.

این دو سه روایت به نظر بنده ناب‌ترین روایاتی است که وقتی انسان آنها را می‌خواند، می‌خواهد پرواز کند و دیگر سر از پا نمی‌شناسد.

انسان با خواندن این روایات می‌خواهد خود را به آب و آتش بزند تا خود را به زیارت امام حسین (علیه السلام) برساند و به این مقام عالی و این درجات عالی و این ثواب عالی برسد.

ما در روایت شیعه خواندیم که ثواب صد هزار شهید از شهدای بدر به زائرین قبر امام حسین کرم می‌کنند.

مجری:

شهیدی که صرف حضور در جنگ بدر چه پاداشی برایش مترتب هست، حال چه رسد به اینکه شهید شود بلکه صد هزار شهید. بسیار زیبا و همانطور که فرمودید جامع و کامل مطالب را بیان فرمودید.

آیت الله دکتر حسینی قزوینی:

البته روایت زیاد است، اما این روایت ناب‌ترین روایات بود.

مجری:

بله، روایت بیان می‌کند که زائرین قبر امام حسین ثواب «عليين» را دارند. حال باید با مراجعه به قرآن کریم ببینیم «عليين» چه جایگاهی دارد.

بسیار خوب، خیلی تشکر می‌کنیم. همچنین از همه بینندگان عزیز تشکر می‌کنیم. میان برنامه‌ای می‌بینیم و ان شاءالله در خدمتتان خواهیم بود با سؤالات دیگری که مطرح خواهیم کرد.

خوشا به حال رفیقی که چشم تر دارد

خوشا کسی که هوای حرم به سر دارد

همیشه مرغ دل آدمی به پرواز است

خوشا دلی که برای تو بال و پر دارد

هبوط می‌کند فرشته به غیر زائر تو

به زائر حرم تو خدا نظر دارد

بدا به حال کسی که ز اشک محروم است

خوشا دلی که غم عشق بر جگر دارد

عرض سلام مجدد دارم خدمت همه شما بینندگان عزیز و ارجمند «شبکه جهانی حضرت ولی عصر». همانطور که مشاهده فرمودید، امشب این توفیق را داریم که در محضر حضرت آیت الله «دکتر حسینی قزوینی» باشیم.

تا اینجای برنامه بسیار از محضرشان بهره مند شدیم و این یادی که از کربلا از ابتدا فرمودند و روایت نابی که در فضیلت زیارت حضرت ابا عبدالله الحسین فرمودند و حقیقتاً دل‌ها و روح‌ها به پرواز درآمد، بسیار باطراوت و زیبا بود و روح‌ها جلایی دیگر گرفت.

حال سؤال دیگری که می‌خواهیم از محضرتان مطرح بکنیم، این است که آیا در روایات اهلبیت (علیهم السلام) برای پیاده روی اربعین سفارش شده است؟

چیزی که مرسوم شده است، بحث پیاده روی اربعین است. ظاهراً در کلیپی که شب‌های گذشته هم از «مرحوم کافی» پخش می‌شد، این بود که ظاهراً پیاده روی اربعین سابقه طولانی هم داشته است.

آیا روایتی از اهلبیت (علیهم السلام) نقل شده است که به پیاده روی برای اربعین سفارش کرده باشند؟

پیاده روی اربعین، عملی با پاداش فراوان به شرط «اخلاص»!

آیت الله دکتر حسینی قزوینی:

در رابطه با پیاده رفتن به زیارت امام حسین، پیاده رفتن به زیارت امیرالمؤمنین و دیگر زیارات، بیش از چهل روایت در منابع شیعه داریم.

«مرحوم ابن قولویه» در کتاب «کامل الزیارات» که در حقیقت از معتبرترین کتاب‌های شیعه است و آیت الله العظمی خوئی می‌فرماید تمام روات این کتاب ثقه هستند، روایتی را از قول امام صادق (علیه السلام) نقل می‌کند که حضرت می‌فرماید:

«مَنْ أَتَاهُ مَاشِیاً کتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکلِّ خُطْوَةٍ حَسَنَةً وَ مَحَی عَنْهُ سَیئَةً وَ رَفَعَ لَهُ دَرَجَة»

هرکسی پیاده به زیارت امام حسین برود، برای هر قدمی که برمی دارد خداوند یک حسنه برای او می‌نویسد و یک گناه او را می‌بخشد و یک درجه برای او قرار می‌دهد.

کامل الزیارات، نویسنده: ابن قولویه، جعفر بن محمد، محقق / مصحح: امینی، عبد الحسین، ص 133، ح 6

در بعضی از روایات بازهم از امام صادق نقل شده است که حضرت می‌فرماید:

«مَنْ أَتَی قَبْرَ الْحُسَینِ ع مَاشِیاً کتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکلِّ خُطْوَةٍ أَلْفَ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْهُ أَلْفَ سَیئَةٍ وَ رَفَعَ لَهُ أَلْفَ دَرَجَة»

هرکسی پیاده به زیارت امام حسین برود، برای هر قدمی که برمی دارد خداوند هزار حسنه برای او می‌نویسد و هزار گناه او را می‌بخشد و هزار درجه برای او قرار می‌دهد.

کامل الزیارات، نویسنده: ابن قولویه، جعفر بن محمد، محقق / مصحح: امینی، عبد الحسین، ص 133، ح 4

البته بنده ان شاءالله توضیح خواهم داد علت اینکه تفاوت در بعضی از روایات آمده است، چیست. بازهم در روایت دیگر آمده است:

«فَإِذَا هَمَّ الرَّجُلُ بِزِیارَتِهِ أَعْطَاهُمْ ذُنُوبَهُ»

وقتی فردی تصمیم می‌گیرد به زیارت امام حسین برود، تمام گناهانش پاک می‌شود.

«فَإِذَا أخطأ [خَطَا] مَحَوْهَا ثُمَّ إِذَا أخطأ [خَطَا] ضَاعَفُوا لَهُ حَسَنَاتِهِ»

با قدم اول گناهانش محو می‌شود، با قدم دوم حسناتی به او می‌نویسند.

«فَمَا تَزَالُ حَسَنَاتُهُ تُضَاعَفُ حَتَّی تُوجِبَ لَهُ الْجَنَّةَ ثُمَّ اکتَنَفُوهُ فَقَدَّسُو»

ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، نویسنده: ابن بابویه، محمد بن علی، ص 91، باب ثواب من زار قبر الحسین ع

ما از این قبیل روایات زیاد داریم و یکی دو مورد نیست. آنچه مهم است شاید برای بعضی از عزیزان این باشد که مثلاً در بعضی از روایات می‌نویسد: یک گناه بخشیده می‌شود یا یک حسنه نوشته می‌شود. اولاً؛

«إِنَّمَا الْأَعْمَالُ بِالنِّیات»

اعمال به نیات است.

الأمالی، نویسنده: ابن بابویه، محمد بن علی، ص 618، ح 10

هرچه نیت انسان خالص‌تر برای خدا باشد، قطعاً پاداش او هم بیشتر است. گاهی اوقات انسان هیچ هدفی ندارد و در زندگی هم چیزی ندارد. چنین شخصی هرچه دارد می‌فروشد و با هزار مشکل و تنگدستی به زیارت امام حسین می‌رود.

در مقابل فرد دیگری هم هست که اگر هر روز هم بخواهد با هواپیما به زیارت امام حسین برود، مشکل مالی ندارد. قطعاً کسی که با هزار مشکل می‌رود با کسی که امکانات دارد، یکی نیست.

قطعاً کسی که با هواپیما یک ساعته تا نجف می‌رود با کسی که با ماشین می‌خواهد از اینجا تا نجف برود و این همه سختی بکشد قطعاً پاداش برابری ندارند.

کسی که واقعاً خالص برای خداوند به زیارت امام حسین می‌رود با کسی که به بهانه دوستان و رفقایش به زیارت امام حسین می‌رود قطعاً پاداش برابری ندارند.

نیات بسیار مهم است. کسی که جوان است و از نجف تا کربلا شاداب می‌رود با کسی که برای پیاده روی مشکلات دارد، پاداش متفاوتی دارند.

به عنوان مثال ما در فیلم‌های پیاده روی دیدیم شخصی یک پایش را از دست داده و دارد با یک پا به زیارت امام حسین می‌رود. قطعاً پاداش این شخص با جوانی که به راحتی پیاده روی می‌کند و احساس خستگی هم نمی‌کند یکسان نیست.

همچنین جوانی که مادر پیرش را به دوش کشیده و با عصا می‌رود، با جوانی که خیلی راحت پیاده روی می‌کند قطعاً یکی نیست. شرایط افراد متفاوت است. هرکسی با توجه به آنچه در توان دارد پاداش می‌گیرد.

امروز یکی از دوستان کلیپی برای من فرستاده بود. یکی از مداحان که نمی‌خواهم نام او را ببرم، نقل می‌کرد که در راه زیارت امام حسین وسط روز بسیار گرسنه بودم و به موکبی رسیدم، غذایی گرفتم و گوشه‌ای نشستم تا غذا را بخورم.

وقتی نشسته بودم، مشاهده کردم مردی عرب با حدود دو متر قد و هشتاد سانت عرض کتف، کنار من نشست و در ده سانتی من قرار گرفت.

وقتی به او نگاه کردم، ترسیدم و بلند شدم چند قدم آنطرف تر نشستم. او بازهم بلند شد و کنار من آمد. بازهم جایم را عوض کردم، اما دیدم او ول کن نیست.

وقتی غذایم را خوردم، به صاحب موکب گفتم: این مرد عرب از جان من چه می‌خواهد؟ صاحب موکب گفت: او در زندگی هیچ چیزی ندارد.

معمولاً عرب‌ها از اول سال شروع به ذخیره برنج و میوه و روغن می‌کنند و همه تدارکات را می‌بینند تا اربعین برای زوار امام حسین خرج کنند. صاحب موکب می‌گفت: او که در زندگی هیچ چیزی ندارد، نذر کرده است سایبان زائرین امام حسین باشد.

خداوند به او قد و قامت خوبی داده است. وقتی دید تو در آفتاب غذا می‌خوری، کنار تو ایستاده بود که شدت آفتاب تو را اذیت نکند!!

مشاهده کنید این شخص با چه اخلاص و نیتی این کار را انجام می‌دهد. این شخص هیچ چیزی در زندگی ندارد که برای زائرین خرج کند، به همین خاطر نذر کرده است که سایبان زائرین باشد.

«إِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَینِ حَرَارَةً فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لَا تَبْرُدُ أَبَدا»

مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، نویسنده: نوری، حسین بن محمد تقی، محقق / مصحح: مؤسسة آل البیت علیهم السلام، ج 10، ص 318، ح 12084

این عشقی که خداوند عالم نسبت به امام حسین در قلوب مؤمنین قرار داده است، به هیچ وجه سرد نمی‌شود و از بین نمی‌رود.

بنابراین هرکسی با توجه به توان و نیتی که برای زیارت امام حسین دارد، ثواب می‌برد و ثوابی که به هرکسی می‌دهند متفاوت است.

به عنوان مثال شخصی نماز می‌خواند به طوری که اصلاً از اول تا آخر نماز نفهمید چه خوانده است. در مقابل شخص دیگری نماز می‌خواند به طوری که از اول تا آخر نماز بدنش می‌لرزد و اشکش سرازیر است و در سجده‌ها به گریه می افتد.

ما کاری به ائمه اطهار (علیهم السلام) و بزرگان دین نداریم. «مرحوم نجمی» نقل می‌کردند که در یکی از تابستان‌ها «مرحوم علامه امینی» در خوی مهمان ما بودند.

من ندیدم «علامه امینی» یک نماز بخواند به طوری که از اول تا آخر قطرات اشک از ریشش سرازیر نشود.

اطرافیان از «علامه امینی» سؤال کردند: بدترین دوران زندگیت چه دورانی است؟ ایشان در جواب گفت: حالتی بدتر از این ندارم که وقتی «السلام علیکم و رحمة الله وبرکاته» می گویم، آن لذت تقرب الی الله تمام می‌شود. آن بدترین حال من است.

مشاهده کنید این یک نماز است و یک نماز هم نماز شخصی است که می‌خواند، اما اصلاً از اول تا آخر به نماز توجهی ندارد. شخصی هم از روی عادت نماز می‌خواند. قطعاً پاداش‌های افراد یکسان نیست و هرکدام پاداشی دارند.

مجری:

با توجه به طبقات اخلاص، بسیار زیبا اصل روایت مطرح شد که چه دستورهایی داشتیم و چقدر زیبا تک تک این قدم‌ها برایشان ثواب هست.

همچنین چقدر شیرین‌تر شد که حضرت استاد اختلاف در پاداش را بیان فرمودند. ما باید بدانیم این اختلاف در چیست که در همان نیت و اخلاص تک تک افراد هست.

ان شاءالله که حضرت ابا عبدالله الحسین این توفیق را به ما بدهند که اخلاصمان در زندگی زیادتر شود و کارهایمان قربة إلی الله حقیقی باشد. یک میان برنامه می‌بینیم و ان شاءالله در محضرتان خواهیم بود.

وای از آن روز که از یاد تو غافل بشویم

بنده جای دگر عاطل و باطل بشویم

نوکرانت همه با عزت و آقا شده‌اند

کاش ما هم به غلامی تو قابل بشویم

کشتی امن تویی ساحل دنیا گرداب

نکند ما همه دلبسته ساحل بشویم

گر نگاهی ز کرم بر همه عشاق کنی

همگی صاحب جود و همه فاضل بشویم

رحمت واسعه‌ات دست همه می‌گیرد

گر ز اخلاص به درگاه تو سائل بشویم

عرض سلام مجدد دارم خدمت همه شما بینندگان عزیز و ارجمند. بسیار تا الآن بهره مند شدیم و از بیانات حضرت آیت الله دکتر حسینی قزوینی محظوظ و ملذوذ شدیم.

در این سیر بحث، عزیزانی هم که همراه برنامه بودند، مشاهده کردند که این سؤال ممکن است بالاخره پیش بیاید که در همان روایت ابتدایی هم که حضرت استاد فرمودند نکته‌ای نهفته بود که برای خودم جای سؤال بود.

در همان روایت و مابقی روایات در بسیاری از احادیثی که نسبت به فضائل زیارت کردن نقل می‌شود، عبارتی است که در این روایت هم این عبارت عیناً تکرار شده بود.

در روایت آمده بود که اگر زیارت «عَارِفاً بِحَقِّهِ» انجام شود، به دنبال آن پاداش‌ها و محو شدن سیئات و اضافه شدن درجات می‌آید. «عَارِفاً بِحَقِّهِ» به چه معناست و باید چه اتفاقی بیفتد که ما بتوانیم بگوییم «عَارِفاً بِحَقِّهِ» این زیارت را انجام دادیم؟!

شرط «عَارِفاً بِحَقِّهِ» در زیارت امام حسین به چه معناست؟

آیت الله دکتر حسینی قزوینی:

ما عبارت «عَارِفاً بِحَقِّهِ» را در روایات زیادی داریم. در کتاب «کامل الزیارات» اثر «ابن قولویه» صفحه 139 حدیث 8 و 9 و 10 آمده است:

«مَنْ أَتَی قَبْرَ الْحُسَینِ بْنِ عَلِی ع عَارِفاً بِحَقِّهِ غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّر»

هرکسی به زیارت قبر امام حسین برود، در حالی که آگاه و عارف به حق او باشد تمام گناهان گذشته و آینده او بخشیده می‌شود.

کامل الزیارات، نویسنده: ابن قولویه، جعفر بن محمد، محقق / مصحح: امینی، عبد الحسین، ص 139، ح 8

در بعضی از روایات «عَارِفاً بِحَقِّهِ» تبیین شده است. به عنوان مثال در کتاب «کامل الزیارات» اثر «مرحوم ابن قولویه» متوفای 360 هجری در صفحه 138 وارد شده است:

«مَنْ زَارَ الْحُسَینَ ع عَارِفاً بِحَقِّهِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّر»

کامل الزیارات، نویسنده: ابن قولویه، جعفر بن محمد، محقق / مصحح: امینی، عبد الحسین، ص 138، ح 1

در ادامه در صفحه 153 آمده است:

«إِذَا عَرَفَ حَقَّهُ وَ حُرْمَتَهُ وَ وَلَایتَهُ أَنْ یغْفَرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّر»

هرکسی حق و حرمت و ولایت امام حسین را شناخته باشد، خداوند گناهان گذشته و آینده او را می‌بخشد.

کامل الزیارات، نویسنده: ابن قولویه، جعفر بن محمد، محقق / مصحح: امینی، عبد الحسین، ص 153، ح 5

بنابراین معلوم می‌شود که مراد از «عَارِفاً بِحَقِّهِ»، «عارفا بولایته» است. محبت خیلی خوب است. همانطور که قرآن کریم می‌فرماید:

(قُلْ لا أَسْئَلُکمْ عَلَیهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی)

بگو من هیچ پاداشی از شما بر رسالتم درخواست نمی‌کنم جز دوست داشتن نزدیکانم.

سوره شوری (42): آیه 23

در آن هیچ شکی نیست. ما روایتی از امام صادق (علیه السلام) داریم مبنی بر اینکه کسانی که معتقد به امامت ما نیستند، اما محبت ما را دارند فردای قیامت همین محبت باعث نجات آنها خواهد شد.

روایت دیگر در کتاب «کافی» اثر «مرحوم کلینی» آمده است. در کتاب «کافی» جلد چهارم صفحه 581 روایت بسیار زیبایی وارد شده است. شخصی خدمت امام صادق آمد و عرضه داشت:

«إِنِّی قَدْ حَجَجْتُ تِسْعَ عَشْرَةَ حَجَّةً فَادْعُ اللَّهَ أَنْ یرْزُقَنِی تَمَامَ الْعِشْرِینَ حَجَّةً»

یابن رسول الله! من نوزده مرتبه به حج رفته‌ام. دعا کنید یک مرتبه دیگر هم بروم که بیست مرتبه به حج رفته باشم.

«قَالَ هَلْ زُرْتَ قَبْرَ الْحُسَینِ ع»

حضرت فرمود: آیا به زیارت قبر امام حسین رفته‌ای؟

«قَالَ لَا»

شخص گفت: خیر.

«قَالَ لَزِیارَتُهُ خَیرٌ مِنْ عِشْرِینَ حَجَّة»

حضرت فرمود: اگر یک بار به زیارت امام حسین رفته بودی، خداوند پاداش بیست حج را به تو می‌داد.

الکافی، نویسنده: کلینی، محمد بن یعقوب، محقق / مصحح: غفاری علی اکبر و آخوندی، محمد، ج 4، ص 581، ح 3

حضرت به صراحت فرمودند که اگر یک مرتبه به زیارت امام حسین می‌رفتی، لازم نبود نوزده مرتبه به حج بروی و به دنبال این باشی که یک مرتبه دیگر هم بروی تا بیست حج شود. حضرت در ادامه می‌فرماید:

«أَدْنَی مَا یثَابُ بِهِ زَائِرُ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع بِشَطِّ الْفُرَاتِ إِذَا عَرَفَ حَقَّهُ وَ حُرْمَتَهُ وَ وَلَایتَهُ أَنْ یغْفَرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّر»

کسانی که در کنار شریعه فرات امام حسین را زیارت می‌کنند در حالی که عارف به حق و حرمت و ولایت او هستند، خداوند گناهان گذشته و آینده او را می‌بخشد.

الکافی، نویسنده: کلینی، محمد بن یعقوب، محقق / مصحح: غفاری علی اکبر و آخوندی، محمد، ج 4، ص 582، ح 9

این روایات، قابل توجه فرقه «قرآنیون»!!

در روایت دیگر تعبیر به «امامت» آمده است. عزیزان دقت کنند که امام باقر (علیه السلام) می‌فرماید:

«مُرُوا شِیعَتَنَا بِزِیارَةِ الْحُسَینِ بْنِ عَلِی ع»

به شیعیان ما دستور بدهید به زیارت قبر امام حسین (علیه السلام) بروند.

من لا یحضره الفقیه، نویسنده: ابن بابویه، محمد بن علی، محقق / مصحح: غفاری، علی اکبر، ج 2، ص 582، ح 3177

حال وهابی‌ها دائماً می گویند: برای چه به زیارت امام حسین می‌روید؛ به جای رفتن به کربلا به حج بیایید!!

البته عزیزان در نظر داشته باشند زیارت امام حسین که این همه دارای حج و ثواب است، حج واجب را در بر نمی‌گیرد و حج واجب استثناء است. هیچ عمل مستحبی جای واجبات را نمی‌گیرد.

اگر شخص ده هزار مرتبه هم به زیارت امام حسین برود و خدای ناکرده حج واجب خود را ترک کرده باشد فایده ای ندارد.

در روایت داریم کسی که مستطیع باشد و به حج نرود، موقع مرگ به او می گویند: می‌خواهی مجوسی بمیری بمیر، می‌خواهی مسیحی بمیری بمیر، می‌خواهی نصرانی بمیری بمیر، حق نداری مسلمان بمیری!

آن سر جای خودش هست، اما به قول این شخص که ادعا می‌کند من نوزده بار به حج رفتم، از خداوند بخواه یک مرتبه دیگر بروم تا بیست مرتبه به حج رفته باشم؛ امام صادق به او می‌فرمایند که اگر یک مرتبه به زیارت امام حسین رفته بودی، خداوند ثواب بیش از بیست حج را به تو می‌داد.

مجری:

هیچ تنافی هم ندارد که بگویند این عمل مستحب است و باید ثوابش کمتر باشد. به عنوان مثال ما در سلام کردن می‌بینیم کسی که ابتدا سلام می‌کند، هفتاد برابر بیشتر از کسی ثواب می‌برد که جواب سلام می‌دهد، در حالی که سلام دادن مستحب و جواب دادن سلام واجب است.

آیت الله دکتر حسینی قزوینی:

بله. در این روایت آمده است که به شیعیان ما دستور بدهید به زیارت امام حسین بروند؛

«مُرُوا شِیعَتَنَا بِزِیارَةِ الْحُسَینِ بْنِ عَلِی ع وَ زِیارَتُهُ مُفْتَرَضَةٌ عَلَی مَنْ أَقَرَّ لِلْحُسَینِ بِالْإِمَامَةِ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَل»

به شیعیان ما دستور بدهید به زیارت قبر امام حسین (علیه السلام) بروند. زیارت امام حسین بر هر مؤمنی که اعتراف به امامت الهی امام حسین دارد، واجب است.

من لا یحضره الفقیه، نویسنده: ابن بابویه، محمد بن علی، محقق / مصحح: غفاری، علی اکبر، ج 2، ص 582، ح 3177

بعضی از حضرات قرآنیون که ادعا می‌کنند از کجا امامت ائمه اطهار الهی است، ما بیش از صد روایت داریم که اصلاً واژه امامت الهی در متون روایی ما آمده است.

در اینجا هم وارد شده است هر مؤمنی که اقرار به امامت الهی امام حسین دارد، «عَارِفاً بِحَقِّهِ» است. بازهم در روایت دیگر آمده است:

«مُرُوا شِیعَتَنَا بِزِیارَةِ قَبْرِ الْحُسَینِ ع فَإِنَّ إِتْیانَهُ یزِیدُ فِی الرِّزْقِ وَ یمُدُّ فِی الْعُمُرِ وَ یدْفَعُ مَدَافِعَ السَّوْءِ ‌»

هرکسی از شیعیان ما به زیارت قبر امام حسین برود، خداوند روزی او را زیاد می‌کند و عمر او را طولانی می‌کند و بلاها را از او برطرف می‌کند.

«وَ إِتْیانَهُ مُفْتَرَضٌ عَلَی کلِّ مُؤْمِنٍ یقِرُّ لِلْحُسَینِ بِالْإِمَامَةِ مِنَ اللَّه»

این واجب هست بر هر مؤمنی که اقرار به امامت الهی امام حسین دارد.

کامل الزیارات، نویسنده: ابن قولویه، جعفر بن محمد، محقق / مصحح: امینی، عبد الحسین، ص 151، ح 1

مجری:

چه زیبا گره خورد به همان مباحث سابق که مطرح می‌کردیم.

آیت الله دکتر حسینی قزوینی:

بله. شب اول بود که عزیزمان جناب آقای یزدانی روایتی را خواندند که بسیار مهم است. این روایت مثل همان خطبه دوم «نهج البلاغه» پیام‌های زیادی دارد.

«مرحوم شیخ صدوق» در کتاب «ثواب الأعمال» صفحه 22 و «مرحوم ابن قولویه» در کتاب «کامل الزیارات» صفحه 228 و «مرحوم کلینی» در کتاب «کافی» جلد چهارم صفحه 582 روایتی آورده است که بسیار مهم است و پیام‌های زیادی دارد.

«معاویة بن وهب» یکی از اصحاب امام صادق نقل می‌کند که من خدمت حضرت رفتم و دیدم امام صادق نماز می‌خواند و مناجات می‌کند. امام صادق در مناجات خود می‌فرماید:

«یا مَنْ خَصَّنَا بِالْکرَامَةِ وَ خَصَّنَا بِالْوَصِیة»

ای خدایی که به ما کرامت ویژه اختصاص دادی و ما را مخصوص به وصیت کردی.

الکافی، نویسنده: کلینی، محمد بن یعقوب، محقق / مصحح: غفاری علی اکبر و آخوندی، محمد، ج 4، ص 582، ح 11

طبق حدیث وصیت که در خطبه دوم «نهج البلاغه» هم نقل شده است که ان شاءالله مفصل ما بحث خواهیم کرد، اهلبیت عصمت و طهارت هستند که منحصراً وصیت پیغمبر اکرم بر خلافت برای آنهاست.

رسول اکرم در اولین جلسه‌ای که در مکه در جمع چهل نفره قریش نبوتش را اعلام کرد، دست بر گردن امیرالمؤمنین گذاشت و فرمود:

«إن هذا أخی ووصی وخلیفتی فیکم فاسمعو له وأطیعوا»

تاریخ الطبری، اسم المؤلف: لأبی جعفر محمد بن جریر الطبری، دار النشر: دار الکتب العلمیة – بیروت، ج 1، ص 543، باب ذکر الخبر عما کان من أمر نبی الله عند ابتداء الله تعالی ذکره إیاه بإکرامه بإرسال جبریل علیه السلام إلیه بوحیه

این روایت با سند معتبر نقل شده است. ان شاءالله زمانی که به شرح خطبه دوم «نهج البلاغه» رسیدیم، تمام روایاتی که در رابطه با آیه شریفه:

(وَ أَنْذِرْ عَشِیرَتَک الْأَقْرَبِین)

خویشاوندان نزدیکت را انذار کن.

سوره شعراء (26): آیه 214

یا:

«مَا مِنْ نَبِيٍّ مَضَى إِلَّا وَ لَهُ وَصِيٌّ ... وَ إِنَّ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ كَانَ هِبَةَ اللَّهِ لِمُحَمَّد»

الکافی، نویسنده: کلینی، محمد بن یعقوب، محقق / مصحح: غفاری علی اکبر و آخوندی، محمد، ج 1، ص 224، ح 2

یا:

«و اتخذته وصیا نبینا أفضل الأنبیاء و هو أبوک و وصینا خیر الأوصیاء و هو بعلک و منا مهدی هذه الأمة»

الصراط المستقیم إلی مستحقی التقدیم، نویسنده: عاملی نباطی، علی من محمد بن علی بن محمد بن یونس، محقق / مصحح: رمضان، میخائیل، ج 2، ص 34، فصل 2

ما تمام این روایات را که در کتب شیعه و اهل سنت با سندهای معتبر و با واژه «وصایت» آمده است، مطرح می‌کنیم.

حضرت در اینجا چند نکته را برای امام حسین مطرح می‌کند. نکته اول این است که اگر زائرین به زیارت امام حسین می‌روند، لبیک به ندای ماست و «لبیک یا حسین» می گوییم.

کارشناسان شبکه‌های وهابی که ادعا می‌کنند ما اهل سنت هستیم، اصلاً نمی‌دانند سنّت را چطور می‌نویسند! آن‌ها ادعا می‌کنند برای چه به زیارت امام حسین می‌روید، در حالی که قرآن کریم می‌فرماید:

(وَ لِلَّهِ عَلَی النَّاسِ حِجُّ الْبَیتِ مَنِ اسْتَطاعَ إِلَیهِ سَبِیلاً وَ مَنْ کفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِی عَنِ الْعالَمِین)

و برای خدا بر مردم است که آهنگ خانه (او) کنند، آن‌ها که توانایی رفتن به سوی آن دارند، و هر کس کفر بورزد (و حج را ترک کند به خود زیان رسانیده) خداوند از همه جهانیان بی نیاز است.

سوره آل عمران (3): آیه 97

حال اگر از همین شخص سؤال کنیم که قرآن کریم که می‌فرماید: (وَ لِلَّهِ عَلَی النَّاسِ حِجُّ الْبَیتِ)، وقتی به حج رفتیم از کدام آیه قرآن کریم اثبات می‌کنید که هفت مرتبه طواف کنید؟

از کدام آیه استنباط می‌کنید که هفت مرتبه سعی بین صفا و مروه داشته باشید؟ از کدام آیه دیگر فروعات حج را استنباط می‌کنید؟ آیا غیر از این است که از سنت می‌گیرید؟! این هم سنت است.

همچنین در مورد نماز در کدام آیه قرآن کریم آمده است که نماز دو رکعت یا سه رکعت یا چهار رکعت است؟ شما مسائل دینی خود را از سنت می‌گیرید. ما بیش از چهل آیه در قرآن کریم داریم که در آن توصیه به «سنّت» شده است.

(وَ أَنْزَلْنا إِلَیک الذِّکرَ لِتُبَینَ لِلنَّاسِ ما نُزِّلَ إِلَیهِم)

و ما این ذکر (قرآن) را بر تو نازل کردیم تا آنچه به سوی مردم نازل شده است برای آنها تبیین کنی.

سوره نحل (16): آیه 44

یا:

(مَنْ یطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطاعَ اللَّه)

کسی که از پیامبر اطاعت کند اطاعت خدا کرده.

سوره نساء (4): آیه 80

این آیات الهی نشانگر این است که این موارد ربطی به قرآن کریم ندارد، بلکه همگی ناظر به سنت است.

در هر صورت امام صادق در ادامه روایت می‌فرماید:

«وَ إِجَابَةً مِنْهُمْ لِأَمْرِنَا»

آن‌ها به امر ما به زیارت امام حسین می‌آیند.

الکافی، نویسنده: کلینی، محمد بن یعقوب، محقق / مصحح: غفاری علی اکبر و آخوندی، محمد، ج 4، ص 582، ح 11

حضرت به صراحت می‌فرماید: اگر افرادی به زیارت امام حسین می‌روند و «لبیک یا حسین» می گویند، به جهت این است که ما گفتیم به زیارت امام حسین بروید.

جالب اینجاست که حضرت می‌فرماید:

«وَ غَیظاً أَدْخَلُوهُ عَلَی عَدُوِّنَا»

دشمنان ما چشم دیدن زیارت امام حسین را ندارند. برای آنها قابل تحمل نیست که مشاهده کنند یک مرتبه بیش از بیست میلیون جمعیت از گوشه و کنار جهان برای زیارت امام حسین می‌آیند.

آن‌ها از ناراحتی به جهت این قضیه، دارند از غصه دق می‌کنند و برایشان قابل تحمل نیست.

«وَ غَیظاً أَدْخَلُوهُ عَلَی عَدُوِّنَا»

و بغض و کینه را در قلب دشمنان ما وارد می‌کنند.

قرآن کریم در جواب می‌فرماید:

(قُلْ مُوتُوا بِغَیظِکم)

بمیرید با همین خشمی که دارید.

سوره آل عمران (3): آیه 119

حضرت در ادامه دعا می‌فرماید تا خداوند زائرین را از شر اشرار حفظ کند، سپس می‌فرماید: دشمنان ما همواره زائرین امام حسین را مسخره می‌کنند.

معلوم می‌شود تمسخر زیارت امام حسین از سوی وهابیت متعلق به زمان حال نیست. در زمان امام صادق (علیه السلام) هم نواصبی بودند که زائرین امام حسین را تمسخر و استهزاء می‌کردند.

«إِنَّ أَعْدَاءَنَا عَابُوا عَلَیهِمْ خُرُوجَهُمْ فَلَمْ ینْهَهُمْ ذَلِک عَنِ الشُّخُوصِ إِلَینَا»

به هیچ وجه استهزاء دشمنان مانع رفتن به زیارت امام حسین نمی‌شود.

حضرت می‌فرماید که دشمنان ما همواره زائرین امام حسین را مسخره می‌کنند.

«وَ خِلَافاً مِنْهُمْ عَلَی مَنْ خَالَفَنَا»

و این افراد می‌خواهند با مخالفین ما در رفتن به زیارت امام حسین مخالفت کنند.

الکافی، نویسنده: کلینی، محمد بن یعقوب، محقق / مصحح: غفاری علی اکبر و آخوندی، محمد، ج 4، ص 582، ح 11

در ادامه روایت مسائل دیگری مطرح شده است که عزیزمان شب اول ویژه برنامه مفصل مطرح کردند.

حضرت در ادامه می‌فرماید: خدایا چهره‌هایی که در مسیر پیاده روی در اثر تابش آفتاب رنگش تغییر کرده و گونه‌هایی که بر عتبه امام حسین می‌خورد و کنار قبر امام حسین به خاک مالیده می‌شود را رحم کن!

نقل شده است «مرحوم شیخ انصاری» صاحب کتاب «مکاسب» وارد حرم امام حسین می‌شد. رسم این بود که ابتدا آستانه را می‌بوسید و جلو می‌رفت.

یکی از «شیخ انصاری» سؤال کرد که شرعاً بوسیدن عتبه ائمه اطهار (علیهم السلام) چه حکمی دارد؟ ایشان در جواب گفت: اینجا که حرم امیرالمؤمنین است، اما من زیر پای زائرین قمر بنی هاشم را می‌بوسم و افتخار می‌کنم.

ایشان به صراحت بیان کرد که من حاضرم نه تنها عتبه امیرالمؤمنین، بلکه زیر پای زائرین قمر بنی هاشم را هم ببوسم!!

معرفت همین است. مشاهده کنید زیارت جامعه کبیره که این همه دارای فراز و نشیب است، در نهایت می‌نویسد:

«فَبِحَقِّهِمُ الَّذِی أَوْجَبْتَ لَهُمْ عَلَیک»

خدایا به حقی که بر محمد و آل محمد بر خود واجب کردی.

«أَسْأَلُک أَنْ تُدْخِلَنِی فِی جُمْلَةِ الْعَارِفِینَ بِهِمْ وَ بِحَقِّهِمْ»

مشاهده کنید در این زیارت بعد از یک ربع دعا کردن و سلام دادن در نهایت می‌نویسد:

«أَسْأَلُک أَنْ تُدْخِلَنِی فِی جُمْلَةِ الْعَارِفِینَ بِهِمْ وَ بِحَقِّهِمْ»

مرا از جمله عارفین به محمد و آل محمد و حق آنها قرار بده.

«وَ فِی زُمْرَةِ الْمَرْحُومِینَ بِشَفَاعَتِهِمْ»

و مرا در زمره کسانی که مشمول شفاعت آنها هستند قرار بده.

من لا یحضره الفقیه، نویسنده: ابن بابویه، محمد بن علی، محقق / مصحح: غفاری، علی اکبر، ج 2، ص 617، ح 3213

اگر ما بخواهیم در خصوص «عَارِفاً بِحَقِّهِ» صحبت کنیم، مسائل زیادی در اینجا داریم. در روایات، مقامی که برای ائمه اطهار (علیهم السلام) با سندهای صحیح و معتبر آمده است که عقل وهابیت از خواندن آنها زایل می‌شود.

بزرگان متأخر ما که همه، آنها را می‌شناسند همانند آیت الله العظمی خوئی و «مرحوم نائینی» و «مرحوم کمپانی» و «مرحوم شیخ انصاری» و «مرحوم آخوند خراسانی» نظریات زیبایی نسبت به ائمه اطهار (علیهم السلام) دارند.

ما نمی‌خواهیم نظر علمایی مانند «شیخ مفید» و «سید مرتضی» را مطرح کنیم، بلکه علمایی که در این صد سال اخیر مرجع تقلید بودند عبارت‌هایی در رابطه با ائمه اطهار دارند که اگر همان‌ها را ببینیم برای ما کافی است.

مجری:

بسیار عالی، استفاده کردیم. یک میان برنامه می‌بینیم و بعد از آن می‌رسیم به پیام‌هایی که بینندگان دادند و سؤالاتی که به همین شماره‌هایی که زیرنویس شده ارسال کردید. یک میان برنامه ببینیم و برمی گردیم در محضرتان هستیم.

عرض سلام مجدد دارم خدمت همه شما بینندگان عزیز و ارجمند «شبکه جهانی حضرت ولی عصر».

این فرصت انتهای برنامه را اختصاص دادیم به سؤالاتی که برای ما فرستادید. این سؤالات چه در قالب سؤال صوتی بوده و چه در قالب سؤالات متنی بوده است.

ان شاءالله این سؤالات را مطرح می‌کنیم و شما بینندگان هم پاسخ خودتان را از حضرت آیت الله دکتر حسینی قزوینی دریافت خواهید کرد.

در ابتدا یکی از عزیزان بیننده سؤالی را به صورت صوتی در محیط واتس آپ قرار دادند. خواهش می‌کنم اتاق فرمان سؤال را پخش کنند و ان شاءالله پاسخ را می‌شنویم.

پیام صوتی:

با عرض سلام و خسته نباشید خدمت شما مجری گرامی و کارشناس محترم. یکی دو مطلب هست که اگر زحمت بکشید توضیحی در این خصوص بدهید ممنونم.

سؤال اول اینکه آیا در «نهج البلاغه» حضرت علی در خصوص غصب خلافت خودشان مطلبی ارائه دادند؟

سؤال دوم این است که گاهی اوقات شبکه‌های معاند برای به قول خودشان موحد کردن جوانان توصیه می‌کنند که کتاب‌های چهارگانه شیعیان را بخوانند.

میشود توضیح بدهید چرا چنین سفارشی می‌کنند و چه مطلبی در این کتاب‌ها هست که برای موحد شدنشان کافی است تنها کتاب‌های ما را بخوانند؟ ممنونم اگر توضیح بدهید.

مجری:

تشکر می‌کنیم از این عزیز بیننده که به صورت صوتی پیام خودشان را مطرح کرده بودند. بنده در خدمتتان هستم.

آیا امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) معتقد به غصب خلافت خود بودند!؟

آیت الله دکتر حسینی قزوینی:

ما در همان بحثمان که امامت امیرالمؤمنین از زبان خودشان در «نهج البلاغه» یا در دیگر منابع قبلاً هم آوردیم که حضرت بعد از آنکه به خلافت می‌رسد، می فرماید:

«وَ لَهُمْ خَصَائِصُ حَقِّ الْوِلَایةِ وَ فِیهِمُ الْوَصِیةُ وَ الْوِرَاثَة»

اصلاً ویژگی‌های حق ولایت و وصایت و وراثت پیغمبر اکرم برای خلافت متعلق به اهلبیت است.

«الْآنَ إِذْ رَجَعَ الْحَقُّ إِلَی أَهْلِهِ وَ نُقِلَ إِلَی مُنْتَقَلِه»

الآن حق به حقدار رسید و حقیقت به جایگاه اصلی خود منتقل گشت.

نهج البلاغة، نویسنده: شریف الرضی، محمد بن حسین، محقق / مصحح: صالح، صبحی، ص 47، خ 2

فرمایش امیرالمؤمنین به این معناست که حق تاکنون غصب شده بود و الآن حق به جایگاه خود برگشت. حضرت در خطبه دیگری می‌فرماید:

«عَجَباً وَ مَا لِی لَا أَعْجَب»

در ادامه می‌فرماید:

«وَ لَا یقْتَدُونَ بِعَمَلِ وَصِی»

این افراد به عمل وصی پیغمبر اکرم عمل نمی‌کنند.

نهج البلاغة، نویسنده: شریف الرضی، محمد بن حسین، محقق / مصحح: صالح، صبحی، ص 121، خ 88

از اینطور مسائل ما در «نهج البلاغه» الی ماشاءالله داریم و یک خطبه یا دو خطبه نیست. ما ده‌ها خطبه در این زمینه داریم که امیرالمؤمنین انتصابی بودن خلافت خود را کاملاً تشریح می‌کنند.

لطفاً به این توصیه کارشناسان وهابی عمل کنید!

مجری:

سؤال بعدی ایشان در این خصوص بود که وهابیون معاند امروز بیشتر از همه دم از توحید می‌زنند و می گویند آن چیزی که در کتب شیعه پیدا می‌شود، چیزی جز شرک نیست. آیا چنین صحبتی درست هست یا خیر؟!

آیت الله دکتر حسینی قزوینی:

ما هم از خداوند می‌خواهیم که این افراد کتب اربعه را بخوانند سپس صحاح سته را هم بخوانند. ما در جلسه گذشته توحیدها را با همدیگر مقایسه کردیم.

به عنوان مثال کتاب «توحید» اثر «شیخ صدوق» از اول تا آخر روایات توحید است. آقایان این روایات را ببینند و از طرف دیگر کتاب «صحیح بخاری» و «صحیح مسلم» و دیگر صحاح را هم ببینند سپس قرآن را هم قاضی قرار دهند.

مردم قضاوت کنند قرآن کریم توحید کتب شیعه را تأیید می‌کند یا توحید کتب اهل سنت را تأیید می‌کند.

وهابی‌ها که ادعا می‌کنند کتب شیعه مملو از شرک است راست می گویند، زیرا کتب شیعه و اهل سنت از دیدگاه این افراد مملو از شرک است. هرگونه توسل به انبیاء و حاجت خواستن انبیاء از دیدگاه این افراد شرک است.

به عنوان مثال همین آقا سعید که زنگ زده بود، می‌پرسید که آیا انبیاء (دُونِ اللَّهِ) هستند یا «الله» هستند؟! اگر (دُونِ اللَّهِ) هستند، بنابراین قرآن کریم می‌فرماید:

(إِنَّ الَّذِینَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ عِبادٌ أَمْثالُکم)

آن‌هایی را که غیر از خدا می‌خوانید (و پرستش می‌کنید) بندگانی همچون خود شما هستند.

سوره اعراف (7): آیه 194

ما از این آقایان می‌خواهیم نسبت به عبارتی که مفتی مکه مکرمه «زینی دحلان» دارد، به ما توضیح دهند. طبق عقیده ایشان اگر این ملاک باشد که حاجت خواستن از (دُونِ اللَّهِ) کفر باشد، تمام شما وهابی‌ها کافر هستید.

مثلاً شما از شخصی می‌خواهید که برایتان آب بیاورد یا از فرزند خود می‌خواهید که فلان شیء را به شما بدهد. آیا این شخصی که از او حاجت می‌خواهید، «الله» است یا (دُونِ اللَّهِ) است؟!

اگر او (دُونِ اللَّهِ) است، حاجت خواستن از (دُونِ اللَّهِ) حرام و شرک است. وقتی شما از او می‌خواهید که به شما آب بدهد، در حقیقت مرتکب شرک شده‌اید و در آن هیچ شک و شبهه‌ای نیست.

بنابراین اگر چنین باشد که ما ادعا کنیم تنها باید «الله» بگوییم، در عمق این قضیه هزار گونه شرک نهفته است.

اگر قرار باشد فقط از خداوند حاجت بگیریم و از (دُونِ اللَّهِ) حاجت نگیریم، تمام مردم دنیا مشرک هستند. در این صورت شما وهابی‌ها هم مشرک هستید، زیرا شما از زن و فرزند و رئیس و دوستانتان درخواست می‌کنید.

همچنین وقتی به مغازه می‌روید و از مغازه دار می‌خواهید یک کیلو قند به شما بدهد، دارید دعا می‌کنید و او را می‌خوانید! اگر قرار باشد که دعای غیر الله شرک باشد، شما روزی هزاران شرک مرتکب می‌شوید.

مجری:

بسیار خوب، خیلی استفاده کردیم. سؤالات بعدی هم هست، اما به جهت اینکه از جانب حضرت آیت الله تعمد هست که ما مستندات و مصادری که از آنها پاسخ به شما ارائه می‌شود خودتان هم بتوانید ببینید مشکل فنی به وجود آمده است.

تا زمانی که این مشکل فنی رفع شود، یک میان برنامه ببینید و سپس برمی گردیم و در خدمت شما خواهیم بود.

عرض سلام مجدد دارم خدمت همه شما بینندگان عزیز و ارجمند. داشتیم مسائل و سؤالاتی که شما بینندگان مطرح کرده بودید را از استاد می‌پرسیدیم و فرمایشات ایشان را می‌شنیدیم.

آیا صلح امام حسن (سلام الله علیه) با معاویه به معنای قبول خلافت معاویه است؟

یک سؤالی که عزیزی پرسیدند و درخواست داشتند که در برنامه هم مطرح شود، این هست که اگر امام حسن (علیه السلام) با معاویه صلح کرده و امر خلافت را به او واگذار کرده است، او هم باید خلیفه ما باشد و ما هم باید بپذیریم.

آیت الله دکتر حسینی قزوینی:

در رابطه با امام حسن (علیه السلام) که با معاویه صلح کرد، ابتدا باید بگوییم که این صلح اجباری بود که قبلاً هم توضیح دادیم.

فرماندهان لشکر امام حسن به حضرت خیانت کردند. آن بزرگوار به جهت اینکه نیرو نداشت صلح کرد و با معاویه به کتاب خداوند و سنت پیغمبر اکرم و سیره خلفای صالحین شرط کردند. ما در بسیاری از کتاب‌ها عبارت "سیره خلفای صالحین" را داریم.

در همان مجلس معاویه بالای منبر رفت و گفت: من خلافت را از حسن بن علی نگرفتم که شما نماز بخوانید و روزه بگیرید و حج بروید، این کارها را قبل از من هم انجام می‌دادید. من خلافت را گرفتم تا بر شما ریاست و سلطنت کنم.

بسیاری از افرادی که در مجلس بودند، شورش کردند و نزدیک بود که در همان مجلس معاویه را بکشند و او از مجلس فرار کرد.

مشخص است که امام حسن (علیه السلام) می‌خواهد بفرماید این شخص صلاحیت ندارد. او در همان مجلس اول، ماهیت خود را نشان داد. یکی از شرایط صلح نامه این بود که به امیرالمؤمنین ناسزا گفته نشود.

این در حالی است که در کتاب «صحیح مسلم» آمده است که معاویه به «سعد بن أبی وقاص» دستور می‌دهد که چرا به علی بن أبی طالب ناسزا نمی‌گویید!! گویا او واجبی را ترک کرده است و معاویه او را عتاب می‌کند.

نه امام حسن معاویه را به عنوان خلیفه قبول داشت تا ما قبول داشته باشیم و نه مسلمانان بعد از اینکه سخنرانی معاویه را شنیدند او را به عنوان خلیفه قبول داشتند. از دید مسلمانان او سلطان بود. علاوه بر این شما می گویید:

«الخلافة ثلاثون سنة ثم يكون بعد ذلك ملكا»

خلافت سی سال بیشتر نیست و بعد از آن سلطنت خواهد شد.

السنة، اسم المؤلف: عمرو بن أبی عاصم الضحاک الشیبانی، دار النشر: المکتب الإسلامی - بیروت - 1400، الطبعة: الأولی، تحقیق: محمد ناصر الدین الألبانی، ج 2، ص 563، ح 1181

اصلاً با خلافت امام حسن به مدت پنج ماه، سی سال تمام شد و اصلاً دیگر خلافتی در کار نیست.

مجری:

بسیار عالی، از هردو حیث مطرح فرمودید و الحمدلله دوستمان هم به پاسخشان رسیدند. یک سؤال صوتی دیگر مطرح شده است. سید قاسم از مزار شریف افغانستان هستند. اتاق فرمان صدایشان را پخش می‌کنند و سؤالشان را می‌شنویم.

پیام صوتی:

عرض سلام و ادب و احترام دارم خدمت آقای مرعشی و حاج آقا قزوینی. سؤالی داشتم و می‌خواستم کمی معلومات در خصوص أم کلثوم دختر حضرت علی و خواهر حضرت زینب بدهید که با چه کسی ازدواج کردند.

آیت الله دکتر حسینی قزوینی:

اولاً در رابطه با قضیه حضرت أم کلثوم ما بارها گفتیم حتی بعضی از آقایان معتقدند که «أم کلثوم» کنیه حضرت زینب (سلام الله علیها) بوده است.

ما کاری به این قضایا نداریم، اما این که حضرت أم کلثوم بعد از قضایای کربلا که به مدینه برگشت و با چه کسی ازدواج کرد خیلی برای ما روشن نیست. قبر مطهرشان در باب الصغیر شام است و کاملاً در آنجا مشخص است.

اینکه آقایان ادعا می‌کنند که حضرت أم کلثوم با خلیفه دوم ازدواج کرده است، ما بارها هم گفتیم در منابع شیعه روایتی نداریم که آمده باشد أم کلثوم بنت فاطمة الزهراء با خلیفه دوم ازدواج کرده است.

برفرض هم اگر چنین روایتی باشد، «سید مرتضی» بر این عقیده است که این ازدواج اکراهی بوده است. اگر با اکراه کسی به کافر هم دختر بدهد اشکالی ندارد، چه رسد به کسی که شهادتین می‌گوید.

حضرت لوط خطاب به افرادی که می‌خواهند کارهای خلاف مرتکب شوند، می‌فرماید:

(هؤُلاءِ بَناتِی هُنَّ أَطْهَرُ لَکم)

این‌ها دختران منند، برای شما پاکیزه‌ترند.

سوره هود (11): آیه 78

شما به جای اینکه کارهای خلاف انجام دهید، بیایید تا دخترانم را به عقد و ازدواج شما دربیاورم. بنابراین این فضیلتی نیست.

«مرحوم نوبختی» در کتاب «فرق الشیعه» دارند که أم کلثوم که به خانه عمر بن خطاب رفت، شب وفات عمر باکره به خانه حضرت برگشت.

در کتاب «کافی» در کتاب النکاح باب «بَابُ تَزْوِیجِ أُمِّ کلْثُوم» هم ما پنج روایت در این رابطه داریم که این قضیه به اجبار بوده است. همچنین در باب «طلاق المرأة الحبلی التی مات عنها زوجها» این قضیه مفصل آمده است.

اینکه «أم کلثوم» که با «عمر بن خطاب» ازدواج کرد دختر امیرالمؤمنین بوده است، دختر حضرت فاطمه زهرا بوده است، ربیبه امیرالمؤمنین بوده است، دختر «أسماء بنت عمیس» بوده که در خانه حضرت بزرگ شده، اختلاف وجود دارد.

اعراب «ربیبه» را دختر خود می گویند. حال در خصوص این که چه قضیه‌ای بوده است، بحث جدایی دارد.

مجری:

بسیار خوب، خیلی تشکر می‌کنیم. البته در خصوص پیامی که این دوست عزیز گذاشتند، قبلاً هم حضرت آیت الله دکتر حسینی قزوینی راجع به این قضیه مفصل صحبت کردند و شما می‌توانید در آرشیو سایت چنین مطالبی را مشاهده کنید.

همچنین حاج آقا یزدانی هم با فرض اینکه اصلاً بگوییم چنین ازدواجی اتفاق افتاده باشد و حال شما قرار است چه نتایجی از این ازدواج بگیرید هم صحبت‌های خوبی داشتند.

شما بازهم در سایت «مؤسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر» قسمت آرشیو می‌توانید این مطالب را ببینید و به نتیجه‌های بحث‌ها برسید.

از حضرتعالی بسیار تشکر می‌کنیم. درخواستی که بسیاری از بینندگان از جمله آقای عصمت الله همراز هم از افغانستان داشتند و در این ایامی که دلتنگی ها هم بیشتر شده درخواست قلبی ما هست، این است که دعاهای پایانی را از حضرتعالی بشنویم.

ان شاءالله این دعاها مورد استجابت واقع شوند و همین جا بنده از همه خداحافظی می‌کنم و حضرت آیت الله دکتر حسینی قزوینی دعا می‌کنند و همه با هم آمین می گوییم.

آیت الله دکتر حسینی قزوینی:

خدایا به اسماء حسنایت، به آبروی اولیائت، به آبروی حضرت محمد و آل محمد، به قافله خسته و دلسوخته و زجر کشیده حضرت سیدالشهداء تو را سوگند می‌دهیم هرچه سریع‌تر لباس فرج بر اندام ملکوتی مولایمان حضرت بقیة الله الأعظم بپوشان.

خدایا ما را از یاران خاص و سربازان فداکار و شهدای رکاب حضرت ولی عصر قرار بده. خدایا قلب نازنین حضرت صاحب الزمان را از ما راضی بگردان.

خدایا از همه گرفتاران مخصوصاً عزیزانی که التماس دعا گفتند رفع گرفتاری بفرما. خدایا به حق محمد و آل محمد حوائج همه حاجت مندان و حوائج بینندگان عزیز ما و حوائج جمع ما را برآورده نما. خدایا دعاهای ما را به اجابت برسان.

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته