2024 March 28 - پنج شنبه 09 فروردين 1403
بهشت، پاداش گریه برای امام حسین (سلام الله علیه)
کد مطلب: ١٣٤٦١ تاریخ انتشار: ٣١ مرداد ١٣٩٩ - ١٦:٥٩ تعداد بازدید: 4715
سخنراني ها » فضائل اهل بیت
بهشت، پاداش گریه برای امام حسین (سلام الله علیه)

ویژه برنامه قتیل العبرات 99/05/31

بسم الله الرحمن الرحیم

تاریخ: 99/05/31

موضوع: بهشت، پاداش گریه برای امام حسین (سلام الله علیه)

ویژه برنامه قتیل العبرات

فهرست مطالب این سخنرانی:

بهشت، پاداش گریه برای امام حسین (سلام الله علیه)

اعتراف فرزند خلیفه دوم: انحصار هدایت در امیرالمؤمنین (سلام الله علیه)

سعادت و شقاوت اخروی در گرو حب و بغض سیدالشهداء (سلام الله علیه)

عداوت عجیب «ابن تیمیه» با امام حسین (سلام الله علیه)

بشارتی ماندگار از پیامبر اکرم به فاطمه زهرا (سلام الله علیها)

روایتی عجیب، درباره ارزش گریه بر امام حسین (سلام الله علیه)

وعده قطعی امام رضا (سلام الله علیه) به گریه کنان امام حسین (سلام الله علیه)

آیت الله دکتر حسینی قزوینی:

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین و هو خیر ناصر و معین الحمدلله و الصلاة علی رسول الله و علی آله آل الله لاسیما علی مولانا بقیة الله و اللعن الدائم علی اعدائهم اعداء الله إلی یوم لقاء الله الحمدلله الذی هدانا لهذا و ما کنّا لنهتدی لولا أن هدانا الله.

ایام شهادت جانسوز سیدالشهداء (سلام الله علیه) را به پیشگاه مقدس مولایمان بقیة الله الأعظم (ارواحنا لتراب مقدمه الفداه)، و همه علاقه مندان به اهلبیت عصمت و طهارت و شما گرامیان بیننده، تسلیت عرض می­کنم.

خدا را قسم می­دهم به آبروی حضرت سیدالشهداء، به آبروی مضطرات یوم عاشورا، به احترام قلب­های لرزان شب یازدهم محرم، که منت بگذارد بر شیعه و بر عالمیان و بر مظلومان و فرج مولای ما بقیة الله الاعظم را نزدیک نموده و ما را از یاران خاص او قرار بدهد، از ملازمان او قرار بدهد و چشمانمان را به دیدن جمال نورانی او منور گرداند.

این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست

این چه شمعی است که جان­ها همه پروانه اوست

هر کجا می­نگرم رنگ رخش جلوه­گر است

هر کجا می­گذرم جلوه مستانه اوست

هر کسی میل به سوی کرب و بلایش دارد

من چه دانم که چه سری است به در خانه­ای اوست

یا به تعبیر دیگر

باز این چه شورش است که در خلق عالم است

باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است

خدا را شاکر هستیم که به ما عمری داد و محرم امسال را درک کردیم و در به پا داشتن عزاداری سیدالشهداء، سرور آزادگان، قدمی برداشتیم.

با همه مشکلات، با همه سختی­ها، با همه گرفتاری­ها، با همه بیماری­هایی که امروز در همه جا همه گرفتار هستند و شیعیان هم گرفتار هستند، ولی به کوری چشم دشمنان اهلبیت، به کوری چشم وهابیت، در هر شرائطی و در هر موقعیتی، شیعه دست از عزاداری سید الشهداء بر نمی­دارد.

چون خون شیعه، رگ و پوست و استخوان شیعه، با عشق حسین سرشته است و عجین شده است.

اگر ما را قطعه قطعه کنند، از هر قطعه قطعه ما، صدای «یا حسین» بر می­خیزد. از هر قطره خون ما، ناله «یا حسین» بر می­خیزد. خدایا به آبروی حسینت ما را حسینی زنده بدار و حسینی بمیران و حسینی محشورمان کن.

بهشت، پاداش گریه بر امام حسین (سلام الله علیه)

ما شب گذشته در رابطه با پاداش عزاداری برای سیدالشهداء (سلام الله علیه) روایتی را از آقای «احمد بن حنبل» رئیس حنابله، که وهابی­ها هم او را قبول دارند عرض کردیم که ایشان در کتاب «فضائل الصحابه»، جلد دوم، صفحه 675 روایتی از امام حسین (علیه السلام) فرزند رسول گرامی اسلام نقل می‌کند که حضرت می‌فرماید:

«مَنْ دَمَعَتَا عَيْنَاهُ فِينَا دَمْعَةً، أَوْ قَطَرَتْ عَيْنَاهُ فِينَا قَطْرَةً، أَثْوَاهُ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ الْجَنَّةَ.»

هرکسی در مصیبت ما اشکش جاری شود یا یک قطره اشک از چشمش بریزد، خداوند عالم بهشت را به او پاداش می‌دهد.

فضائل الصحابة، اسم المؤلف: أحمد بن حنبل أبو عبد الله الشیبانی، دار النشر: مؤسسة الرسالة - بیروت - 1403 - 1983، الطبعة: الأولی، تحقیق: د. وصی الله محمد عباس، ج 2، ص 675، ح 1154

این روایت­ها نشان می­دهد که فرهنگ عزاداری برای امام حسین در طول تاریخ بوده و هست و خواهد ماند. در این روایات ندارد که این پاداش برای کسانی است که در روز عاشورا بودند، یا در عصر امام حسین بودند، یا در کربلا بودند؛ نه، این روایت مطلق است و تا قیام قیامت را شامل می شود.

روایت نمی­گوید مثلاً «مَنْ دَمَعَتَا عَيْنَاهُ فِينَا فی عصر الحسین، فی عصر الائمه، فی زمن الحسین»؛ نه، اطلاق روایت تمام عصرها و همه نسل­ها را فرا می­گیرد.

اعتراف فرزند خلیفه دوم: انحصار هدایت در امیرالمؤمنین (سلام الله علیه)

در روایت دیگری جناب آقای «خوارزمی» - که از علمای بزرگ اهل سنت هست و «ذهبی» درباره او تعریف و تمجید خیلی ارزشمندی دارد - روایت خیلی جالبی را نقل می کند.

من از همه عزیزان تقاضا دارم به این روایت خوب دقت کنند. این روایت، روایتی است که فرهنگ شیعه را خوب به ترسیم کشانده و عقیده شیعه را تثبیت کرده است.

ای شیعه! در هر کجا هستی سرت را بلند کن و به شیعه بودنت افتخار کن و به حسینت افتخار کن. به ولایت علی و فرزندان علی افتخار کن.

روایت از «عبدالله بن عمر» فرزند خلیفه دوم هست. ایشان می­گوید رسول اکرم فرمود:

«بي أنذرتم وبعلي بن أبي طالب اهتديتم»

من شما را انذار کرده­ام و شما را از قیامت ترسانده­ام و به وسیله علی بن ابی طالب هدایت شما فراهم شده است.

مقتل الحسين، خوارزمی، أبو المؤيد موفق بن أحمد، ص 145

یعنی هر کس بخواهد هدایت پیدا کند، هدایت درِ خانه علی است و فرزندان علی. در غیر درِ خانه علی هدایتی نیست! اگر کسی معرفت خدا بخواهد، باید برود درِ خانه خدا. وحدانیت خدا را کسی طلب کند درِ خانه اهلبیت. اگر کسی بخواهد عبادت خدا را به جا بیاورد باید از اهلبیت بخواهد. لذا فرمود:

«بِنَا عُبِدَ اللَّهُ وَ بِنَا عُرِفَ اللَّهُ وَ بِنَا وُحِّدَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى‏»

الكافي، كلينى، محمد بن يعقوب بن اسحاق‏، محقق / مصحح: غفارى على اكبر و آخوندى، محمد؛ناشر: دار الكتب الإسلامية، تهران – 1407؛ ج1، ص 145، ح 10

امام باقر(سلام الله علیه) فرمود: توسط ما باید معرفت خدا صورت بگیرد، وحدانیت خدا را ما باید برای مردم ترسیم کنیم، عبادت خدا باید توسط ما برای مردم معین شود و ترسیم شود.

اگر ما، اهلبیت را کنار گذاشتیم، نستجیرباالله سر از خدای الاغ سوار در می­آوریم. سر از خدایی که به تعبیر وهابیت مریض می­شود و ملائکه به عیادت او می­روند، سر از خدایی که در مراسم حج، توان پیاده رفتن برای سنگ جمرات ندارد و سوار شتر می­شود می­رود، سر در می آوریم.

خدا را شاکر هستیم به این نعمت ولایت و نعمت: «و بعليّ بن أبى طالب اهتديتم»؛ بعد حضرت، آیه شریفه هفت «سوره رعد» را خواندند که فرموده است:

(إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هاد)

تو تنها بيم دهنده‏اى، و براى هر گروهى هدايت كننده‏اى است‏

سوره رعد (13): آیه 7

در این باره روایات متعدد داریم. الان فرصت نیست در اینجا بیان کنم. شاید بیش از 40 روایت در منابع اهل سنت داریم که پیغمبر اکرم فرمود:

«أَنَا الْمُنْذِرُ وَعَلِيٌّ الْهَادِي، وَبِكَ يَا عَلِيُّ يَهْتَدِي الْمُهْتَدُونَ مِنْ بَعْدِي»

جامع الاحاديث (الجامع الصغير وزوائده والجامع الكبير)، اسم المؤلف: الحافظ جلال الدين عبد الرحمن السيوطي؛ ج 3، ص 281، ح 8644

مصداق این آیه در رسول اکرم و امیرالمؤمنین خلاصه می­شود. از خود حضرت امیر روایت هست، از «انس بن مالک» روایت هست، از دیگر صحابه روایت هست که مراد از «منذر» در این آیه، رسول اکرم و مراد از «هادی»، امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) است.

لذا نبی مکرم اسلام فرمود:

«بي أنذرتم، وبعلي بن أبي طالب اهتديتم. وقرأ: (إنما أنت منذر ولكل قوم هاد)»

سعادت و شقاوت اخروی در گرو حب و بغض سیدالشهداء (سلام الله علیه)

در ادامه دارد که:

«وبالحسن أعطيتم الإحسان، وبالحسين تسعدون، وبه تشقون . ألا إن الحسين باب من أبواب الجنة، من عانده حرم الله عليه ريح الجنة»

مقتل الحسين، خوارزمی، أبو المؤيد موفق بن أحمد، ص 145

فرمود: وسیله هدایت شما علی است. اگر کسی بخواهد عطایی از خدای عالم درک کند احسان­ها توسط امام حسن از طرف خدای عالم بر سر بند­گانش سرازیر می­شود.

«و بالحسين تسعدون»: اگر کسی سعادت می­خواهد در دنیا و آخرت سعادت درِ خانه حسین هست. شقاوت هم روی گردانی از درِ خانه حسین است.

هر کس رفت درِ خانه حسین:

«إِنَّ الْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ فِي السَّمَاءِ أَكْبَرُ مِنْهُ فِي الْأَرْضِ وَ إِنَّهُ لَمَكْتُوبٌ عَنْ يَمِينِ عَرْشِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِصْبَاحُ هُدًى وَ سَفِينَةُ نَجَاة»

عيون أخبار الرضا عليه السلام‏؛ ابن بابويه، محمد بن على‏؛ محقق / مصحح: لاجوردى، مهدى‏، نشر جهان‏ - تهران، 1378ق؛ ج1، ص 60، ح 29

و هر کس سوار این کشتی شد نجات می­یابد و هر کس از سوار شدن کشتی تخلف کرد هلاک خواهد شد. بعد پیغمبر اکرم فرمود:

«إنَّ الْحُسَینَ بابٌ مِن أبوابِ الْجَنَّةِ»

امام حسین دری از درهای بهشت است

این تعبیر را شما در هیچ جا نمی­بینید. در هیچ کجا این تعبیر را سراغ ندارید. فرمود:

«مَن عاداهُ حَرَّمَ اللّه عَلَیهِ رایحَ الْجَنَّةِ»

هر کس با حسین در بی­افتد، بغض حسین در دل داشته باشد، بوی بهشت به مشامش نخواهد رسید.

مقتل الحسين، خوارزمی، أبو المؤيد موفق بن أحمد، ص 145

عداوت عجیب «ابن تیمیه» با امام حسین (سلام الله علیه)

حالا شاید فرصتی باشد در شب­های بعد، عداوتی که «ابن تیمیه» در رابطه با امام حسین (سلام الله علیه) دارد را عرض بکنم.

تجلیلی که از «یزید بن معاویه» دارد؛ او را «امیرالمؤمنین» و «خلیفه پیغمبر» می خواند و می­گوید هر گناهی هم «یزید» کرده باشد خدا او را خواهد بخشید!! او می گوید: اصلاً این که می­گویند یزید امام حسین را کشته دروغ است!

در جلسات بعد اگر فرصتی بشود، من تصاویر کتاب «ابن تیمیه» را در آنتن زنده نشان خواهم داد تا عزیزان ما ببینند که این شقاوت «ابن تیمیه»، نصب و عداوت «ابن تیمیه» با امام حسین (سلام الله علیه) و عشق و علاقه­اش با «یزید» چطور در آثار علمی­اش متبلور است.

حتی نزدیک­ترین افراد به «ابن تیمیه» مثل «ذهبی» که از شاگردان او است، علیه سخنان «ابن تیمیه» سخنان عجیب و غریبی دارد و صراحت دارد بر این که در استاد ما «ابن تیمیه» شعبه­ای از نصب بوده! خب اگر ناصبی نباشد نسبت به «یزید بن معاویه» نمی­آید این چنین تجلیل کند و این چنین او را تبرئه کند و بگوید اهلبیت امام حسین را برده بودند کربلا برای دلداری!!

خیلی عجیب است؛ امام حسین و بچه­هایش را برده بودند برای هوا خوری، ولی حالا عزیزان شما را به قتل رساندند، خیمه­های شما را غارت کردند و آتش زدند، کودکان شما را کتک زدند، حریم شما را غارت کردند، آمده بود از اینها دلداری بکند خیلی عجیب است!

من نمی­دانم این وهابی­ها خجالت نمی­کشند، حیا نمی­کنند!؟ آنهایی که وقتی نام «ابن تیمیه» را می­برند «رحمه الله» می­گویند؛ یا «رضی الله عنه» می­گویند، فردای قیامت پاسخ امام حسین را، پاسخ حضرت زهرا و رسول اکرم را چگونه خواهند داد!؟

عرض کردم «مقتل خوارزمی»، صفحه 145 روایتی را نقل کرده که پیامبر فرموده است که سعادت و شقاوت به محبت و عداوت حسین گره خورده است. او دری از درهای بهشت است و هر کس حسین را دشمن بدارد، بویی از بهشت به مشامش نمی­رسد.

ولی با همه این تبلیغاتی که در طول این هزار و چهار صد سال دشمنان اهلبیت، خصوصاً «بنی امیه» و این «شجره ملعونه­» در قرآن؛ و نیر «بنی عباس» بدتر از «بنی امیه» و بعد از او، «وهابیت» علیه اهلبیت کرده­اند و خواستند نور الهی را خاموش سازند:

(يُريدُونَ لِيُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْكافِرُون‏)

آنها مى‏خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش سازند، ولى خدا نور خود را كامل مى‏كند هر چند كافران خوش نداشته باشند

سوره صف (61): آیه 8

اینها خواستند «حسین» که نور الهی است را خاموش کنند، ولی اراده خدا بر این تعلق گرفته که نور حسین در طول تاریخ درخشش کند و قلب­ها، قلب شیعه، قلب سنی، قلب یهودی، قلب مسیحی، برای حسین (سلام الله علیه) بتپد.

حتی شما ببینید «زرتشتی» ها در ایام محرم برای امام حسین عزاداری می­کنند. «مسیحی» ­ها عزاداری می­کنند. «یهودی» ­ها، آنهایی که فطرت خبیثه ندارند، برای امام حسین عزاداری می­کنند.

عشق حسین، شیعه و سنی، مسلمان و غیر مسلمان نمی­شناسد. شیعه در طول این هزار و چهار صد و اندی سال بعد از شهادت امام حسین، یک سالی، یک روزی، یک ساعتی از عشق حسین غافل نمانده است. چون رسول اکرم فرمود:

«إِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَيْنِ حَرَارَةً فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ لَا تَبْرُدُ أَبَداً»

خدای عالم از عشق حسین آتشی در دل­ها ایجاد کرده و این آتش خاموش شدنی نیست.

مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل‏؛ نورى، حسين بن محمد تقى‏؛ محقق / مصحح: مؤسسة آل البيت عليهم السلام‏، ناشر: مؤسسة آل البيت عليهم السلام‏، قم – 1408ق؛ ج 10، ص 318، ح 12084

حتی در قیامت هم صدیقۀ طاهره با آن پیراهن آغشته به خون می­آید و تمام خلایق از اولین تا آخرین، ناله صدیقۀ طاهره را در مصیبت حسین می­شنوند، ضجه می­زنند، ناله می­زنند و آتش می­گیرند.

بشارتی ماندگار از پیامبر اکرم به فاطمه زهرا (سلام الله علیها)

باز در روایتی نبی مکرم (صلی الله علیه و آله) به صدیقۀ طاهره می فرماید:

«يَا فَاطِمَةُ كُلُّ عَيْنٍ بَاكِيَةٌ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِلَّا عَيْنٌ بَكَتْ عَلَى مُصَابِ الْحُسَيْنِ فَإِنَّهَا ضاحِكَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ بِنَعِيمِ الْجَنَّةِ.»

بحار الأنوار( ط- بيروت)، مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى‏؛ ناشر: دار إحياء التراث العربي‏، بیروت – 1403؛ ج 44، ص 293، ح 37

فرمود: زهرا جان! فردای قیامت تمام چشم­ها گریان است؛ پرونده­ها را می­بینند، گناهان را می­بینند، نتیجه اعمال شان را می­بیند، لذا گریه می­کنند و ضجه می­زنند ولی چشم کسانی که برای حسین گریه کرده­اند، در قیامت گریان نخواهد بود.

این روایت، عجیب است. من در میان روایاتی که درباره قیامت دیده­ام، این روایت برایم خیلی عجیب و تکان دهنده است.

در این روایت دارد که گنهکاران در روز قیامت وقتی عذاب را می­بینند، غضب خدا را می بینند، برخورد خشن و تند ملائکۀ مأمور الهی را می­بینند، گریه می­کنند. دارد که 500 سال شبانه روز گریه می­کنند و ضجه می­زنند.

ملائکه خطاب به اینها می­گویند: به جای این همه گریه و ضجه و اشک که در اینجا می ریزید، ای کاش در دنیا یک لحظه اشک ریخته بودید و امروز از عذاب خدا در امان بودید و اینجا این اشک­ها را نمی­ریختید.

لذا پیغمبر فرمود: زهرا جان!

«کُلُّ عَیْنٍ باکِیَهٌ یَوْمَ الْقیامَةِ اِلاّ عَیْنٌ بَکَتْ عَلى مُصابِ الْحُسَینِ فَاِنِّها ضاحِکَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ بِنَعیمِ الْجَنّةِ»

آن چشمی که برای حسین گریه کند فردای قیامت خوشحال است و به او بشارت بهشت خواهند داد.

بحار الأنوار( ط- بيروت)، مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى‏؛ ناشر: دار إحياء التراث العربي‏، بیروت – 1403؛ ج 44، ص 293، ح 37

روایتی عجیب، درباره ارزش گریه بر امام حسین (سلام الله علیه)

مرحوم «سید بن طاووس» متوفی 664؛ که یکی از اعاظم علمای شیعه هست، می­گوید من به قدری خدمت مولایم حضرت ولی عصر رسیدم که با تن صدای او هم آشنا هستم! حتی اگر پشت دیواری هم، صدای مهدی فاطمه، یوسف زهرا را بشنوم، تشخیص می دهم که این صدای مولایم و اربابم هست.

در میان بزرگان ما، کمتر کسی است که به اندازه «سید بن طاووس» با حجت بن الحسن مولایمان بقیة الله الاعظم، اینقدر اُنس گرفته باشد. ایشان می­گوید:

«رُویَ عَن آلِ الرَّسُول أَنَّهُمْ قَالُوا »

ایشان به عنوان یک امر مسلّم می­گوید که «آل رسول» فرمودند:

«مَنْ بَكَى وَ أَبْكَى فِينَا مِائَةً فَلَهُ الْجَنَّةُ»

هر کس در مصیبت ما گریه کند و یا کسی صد نفر را بگریاند، خداوند بهشت را به او ارزانی می­دهد.

تا آنجایی که فرمود:

« وَ مَنْ بَكَى وَ أَبْكَى وَاحِداً فَلَهُ الْجَنَّةُ وَ مَنْ تَبَاكَى فَلَهُ الْجَنَّة»

هر کسی گریه کند و یک نفر را بگریاند و یا خود را در مصیبت امام حسین به حالت گریه بزند، بهشت بر او واجب می شود.

بحار الأنوار( ط- بيروت)، مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى‏؛ ناشر: دار إحياء التراث العربي‏، بیروت – 1403؛ ج 44، ص 288، ذیل حدیث 27

بعضی وقت انسان گریه اش نمی­آید، خودش را به گریه می­زند. فرمود: همین حالت گریه کردن هم، پاداشی جز بهشت ندارد. حتی حالت گریه کردن.

خیلی عجیب است. یعنی روایاتی که در این زمینه هست، یکی، دوتا، سی­تا نیست، شاید بگویم فوق استفاضه نه، قریب به تواتر در این زمینه روایت آمده است بر این که برای گریه برای امام حسین (سلام الله علیه)، پاداش بهشت منظور شده است.

مرحوم «شیخ عباس قمی» که چندین سال شبانه روز زحمت کشیده و صد و ده جلد «بحار الانوار» را در دو جلد خلاصه کرده، می­گوید: "من این همه روایات را خواندم، این همه حدیث را خواندم؛ به این نتیجه رسیدم که تنها راه نجات در فردای قیامت، گریه برای امام حسین است. غیر از حسین و غیر از عزا برای حسین و گریه برای حسین، فردای قیامت راه نجاتی برای کسی نیست!"

این سخن کسی است که تمام عمرش را در نشر احادیث اهلبیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) گذرانده است. کسی نیست که فقط دو روز، سه روز یا ده روز با احادیث اهلبیت اُنس داشته باشد.

وعده قطعی امام رضا (سلام الله علیه) به گریه کنان امام حسین (سلام الله علیه)

روایت «ریان بن شبیب» را عزیزان زیاد شنیده­اند که حضرت رضا (سلام الله علیه) فرمود:

«يَا ابْنَ شَبِيبٍ إِنْ كُنْتَ بَاكِياً فَابْكِ لِلْحُسَيْن‏»

اگر می­خواهی گریه کنی برای حسین گریه کن.

حالا إن شاءالله ما در جلسات بعدی اشاره خواهیم کرد. ولی ذیل روایت، خیلی عجیبی است، آقا امام هشتم به «ریان بن شبیب»، می­فرماید:

«يَا ابْنَ شَبِيبٍ إِنْ بَكَيْتَ عَلَى الْحُسَيْنِ (ع) حَتَّى تَصِيرَ دُمُوعُكَ عَلَى خَدَّيْكَ»

اگر برای حسین گریه کنی به طوری که اشکهایت از گونه­هایت جاری شود

«غَفَرَ اللَّهُ لَكَ كُلَّ ذَنْبٍ أَذْنَبْتَهُ»

خدای عالم تمام گناهانت را می­بخشد

«صَغِيراً كَانَ أَوْ كَبِيراً قَلِيلًا كَانَ أَوْ كَثِيراً»

این گناه صغیره باشد یا کبیره باشد. گناه کم باشد یا زیاد باشد.

إقبال الأعمال( ط- القديمة)، ابن طاووس، على بن موسى‏، ناشر: دار الكتب الإسلاميه‏، تهران – 1409ق؛ ج2، فصل فيما نذكره من عمل أول ليلة المحرم‏، ص 545

حالا من به بینندگان عزیز قول می­دهم که در رابطه با این قضیه بیشتر صحبت کنم. که یکی از بزرگترین و مهمترین چیزی که باعث بخشش گناهان می­شود، گریه برای امام حسین (سلام الله علیه) است.

یعنی وقتی ما روایات را ملاحظه می­کنیم، احادیث را مورد دقت و تدبر قرار می­دهیم، می بینیم که در هیچ عملی، این تعابیر به کار نرفته است.

حالا اهل سنت تصور نکنند که اینها غلو است و شیعه­ها در کتاب­هایشان آورده­اند. نه، إن شاءالله من از کتب اهل سنت، هم از «صحیح بخاری»، هم از «صحیح مسلم» و دیگر کتب نقل خواهم کرد که آورده اند که اگر کسی فلان عمل را انجام بدهد، خدای عالم تمام گناهان او را می­بخشد ولو به اندازه کف دریاها باشد.

آن آقایانی که در اینگونه روایات تشکیک می­کنند، این روشن فکران منحرف، اینها از رحمت خدا، از مغفرت خدا اطلاعی ندارند.

اینها از عنایت خدای عالم و اهلبیت به ویژه امام حسین (سلام الله علیه) خبر ندارند که امام هشتم فرمود: "فرزند شبیب! اگر اشکت از گونه­هایت جاری شود، خداوند تمام گناههای تو را صغیره باشد یا کبیره، کوچک باشد یا بزرگ، مورد عفو و بخشش قرار خواهد داد.

حالا من إن شاءالله در جلسات بعد، یک نکاتی را عرض خواهم کرد. حتی در رابطه با حق الناس که بر گردن انسان هست و او توانایی حلّیت گرفتن از صاحب حق را ندارد و یا امکانش برای او نیست، آنهایی که برای امام حسین گریه می­کنند، امام حسین فردای قیامت از آنها برای صاحب این گناه و صاحب حق، حلّیت می­گیرد.

إن شاءالله در جلسات بعد، به دنباله این مطالب، مطالبی را خدمت عزیزان تقدیم خواهیم کرد. خدا را قسم می­دهیم به آبروی سیدالشهداء و شهدای رکابش و مضطرات یوم عاشورا و آن قلب­های لرزان شب یازدهم محرم، قسمش می­دهیم این توسلات را از همه ما قبول کند؛ حوائج مان برآورده نماید و دعاهایمان به اجابت برساند.

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته

ویژه برنامه قتیل العبرات با کارشناسی استاد شریفی

مجری:

«بسم الله الرحمن الرحیم الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم»

عرض سلام و ادب و احترام و ارادت و تسلیت و و تعزیت ابتدا تقدیم به ساحت مقدس حضرت ولی عصر(عج) و بعد از آن سلام­ها و عرض هرادت­ها و عرض تلیت­های ما را کسانی پذیرا باشند که در وجود شان خورشید درخشان همیشه در حال تابیدن است و آن خورشید چیزی نیست جز محبت اهلبیت(علیم السلام).

یک وقت­های به دوستانم به آنجای که صحبت می­کنم می­گویم که یک انسا­ن­های هستند که از برادرانم آنها را بیشتر دوست دارم و یک دلیل محکم پسند برای شان می­آورم می­گویم واسته برادری من و برادرانم پدر و مادرم هستند اما افرادی هستند که واسطه برادری من و آنها محبت اهلبیت و محبت امیرالمؤمنین است و اینها کسانی هستند که از برادر برای من عزیزتر هستند نیت کردم نظر کردم به نیت شفا، به نیت عبادت، به نیت موفقیت، به نیت دفع همه بلاها مخصوصاً به نیت تعجیل در فرج هر شب برنامه را با این که برنامه عاشورایی است و برای دهه محرم است با یک شعر تقدیم به آقا امیرالمؤمنین شروع بکنم و امشب این چند بیت را می­خوانم که :

فقط دعای کسی مستجاب می­گردد که قوط قالبش اینجا شراب می­گردد.

غلام همت آنم که زیر چرخ کبود غلام قنبرش عالی جناب می­گردد

نگاه حضرت ساقی به هر کسی افتاد اگر چه ذره ولی آفتاب می­گردد

به هر دری که رسیدی و قفل بود نترس به نام نامی او فتح باب می­گردد

به یُمن جوهر عشق علی و اولادش نصیب رو سیه­هان هم ثواب می­گردد

خوشا به حال کسی که شبیه ابراهیم در آستان حسینش مجاب می­گردد

نشان دهید به مستان که دور قبر قمر هنوز هم که هنوز است آب می­گردد

نجف نرفته چه می­فهمد این حقیقت را که کعبه دور سر بوطراب می­گردد

باز «بسم الله الرحمن الرحیم» عاشقی هم عاشقی­های قدیم، در خدمت استاد گرانقدر جناب آقای شریفی هستیم عرض سلام و ادب و احترام و تعزیت.

آقای شریفی:

«بسم الله الرحمن الرحیم»

بنده هم عرض سلام دارم خدمت شما و همچنین بینندگان عزیز شبکه جهانی حضرت ولیعصر(عج) این ایام را هم به نوبه خودم تسلیت عرض می­کنم اول به آقا حجت ابن الحسن(عج) بعد به همه شیعیان و محبین اهلبیت و امیدوار هستیم که امسال آخرین سالی باشد که بدون درک حضور حجت ابن الحسن(عج) این خیمه عزا را برپا می­کنیم.

مجری:

الهی آمین

آقای شریفی:

در خدمت شما هستیم جناب استاد علوی بزرگوار استفاده کردیم از شعر بسیار زیبای تان.

مجری:

بزرگوار هستید شما جناب آقای شریفی، خدا را شاهد می­گیرم که به این برنامه و این دست برنامه­ها به چشم این نگاه می­کنم که وارد یک هیئت عزاداری شدم می­خواهم یاد بگیرم می­خواهم به فهم و بصیرت خودم اضافه بکنم و اشک بریزم.

جناب استاد شریفی بگذارید که باب سخن را از این نکته آغاز کنیم که گاهی اوقات یک تردیدهای را تردید افگنی­های را دشمنان تشیع و دشمنان اسلام ایجاد می­کنند از یک جهت انسان می­گوید که خب جواب ابلهان خاموشی است و این­ها در حدی نیستند اصلاً عددی نیستند که آدم بخواهد پاسخ اینها را بدهد و خیلی از اوقات دیدیم که بچه­های پنج ساله شش ساله هفت ساله جواب شبهات این­ها را داده­اند اما از جهت دیگر لازم هست یک روشنگری­های بشود لازم هست یک نقاطی روشن بشود و راجع به آن بحث بشود برای کسانی که ممکن است که یک تزلزلی در خود شان داشته باشند از اینجا آغاز کنیم بعضی از مدعیان دروغین مخصوصاً مدعیان دروغین مهدویت از جمله احمد بصری می­آید یک شبهاتی ایجاد می­کند و از این ناحیه می­خواهد به امام حسین و اهلبیت خدشه وارد بکند از جمله تردیدهای که ایشان در به قول خودش تفسیر دعای عرفه از ایشان صادر شده و گفته می­خواهیم که جواب حضرت عالی را برای ایشان بشنویم و بیان بکنید.

آقای شریفی:

«بسم الله الرحمن الرحیم»

ببینید جناب استاد علوی همینطور که در روایات آمده کشتی هدایت آقا أبا عبدالله الحسین (علیه السلام) از بیقه ائمه سرعت آن بیشتر است به طبع دشمنان بیشتری هم آقا أبا عبدالله الحسین دارد یعنی ایام محرم که می­رسد از زمین و زمان شبهات در سر این موضوع می­آید هر چند هر سال این گسترش ندای حسینی افزایش پیدا می­کند یعنی اگر شما نسبت به سی سال قبل، چهل سال قبل، ده سال قبل را نگاه کنید در عالم این عزای که هر سال بر پا می­شود برای آقا أبا عبدالله الحسین در سالیان گذشته نبوده و جریان ­ها و مدعیان دروغین مهدویت هم از این قاعده مستثنی نیستند آنها هم سعی می­کنند به یک نحوی حرکت آقا أبا عبدالله الحسین را شخصیت ایشان را زیر سؤال ببرند علت آن هم چه است؟ بارها من در برنامه­هایم گفته­ام قرار است جعل صورت بگیرد یک جعل وقتی کنار یک اصل می­آید دوتا کار باید انجام بشود یکی این که آن شأنیت اصل باید زیر سؤال برود بیاید آن رطبه­ی آن را به اصلاح عیار آن بیاید پاین تا این شئ جعلی تا این شخص جعلی کنار آن در یک کفه ترازو قرار بگیرد آقای احمد بصری هم این قاعده مستثنی نیست و همچین کاری را انجام داده است بینندگان عزیز دقت داشته باشید در این کتابی که بنده خدمت شما بینندگان عزیز نشان خواهم داد:

کتاب متشابهات، جلد دوم، آقای احمد بصری در صفه 30، پرسش 27

معنی سخن امام حسین چیست؟ که خداوندا من را از خواری نصر بیرون آور و از شک و شرک پاکم فرما

نکته اول بگویم دوستان عزیز دقت کنیدیک مقطعی آقای احمد بصری از دعای عرفه ای که این اضافه است

و یک زیادتی است که از کلام معصوم صادر نشده است خودش یک بحث مفصل می­طلبد اصلاً این مقطع دعا از امام حسین هست یا نیست که علما تصحیح کردند از جمله علامه مجلسی، آیت الله شبیری زنجانی و دیگر بزرگواران عزیز که این مقطع مال صوفیه است که به دعای یک مقطع اضافی است به دعای عرفه که مال یک شخص صوفی است ما فعلاً به این کاری نداریم در این جلسه نمی­خواهیم این را نقد کنیم که اصلاً این دعا جزء دعای عرفه این مقطع جزء دعای عرفه هست یا نیست این را می­بوسیم فعلاً می­گذاریم کنار إن شاءالله در جلسات بعد مفصل این را بحث می­کنیم و این را هم من بگویم آقای احمد بصری یک موردی ندارد که به یک روایت و یک مطلبی استدلال کرده باشد که در آن انقاد نباشد یعنی همان کلام خداوند در قرآن که تصریح می­فرماید کسانی به متشابهات استدلال می­کنند که قلوب شان در دل شان مرض هست یعنی تمام استدلا­های این جریان از روایات ضعیف، جعلی، موضوع روایاتی که کعب الاحبارها رسیده یا تصحیف صورت گرفته یا خدمت شما عرض کنم نسخه بدل هست اینجا هم همین نمونه، خب آقای احمد در اینجا در صفحه 32، در جواب می­گوید:شرک نفسانی که مخفی­ترین نوع شرک است و همان منیت می­باشد که مخلوق را از آن گریز نیست این منیت او را با ظلمت و عدمی که بودن وجود آن فقط خدای سبحان و کتعال می­ماند و لاغیر در هم می­آمیزد و از همین رو به این معنا هر بنده­ از بندگان خدا مشرک می­باشد امام حسین(ع) هم «نعوذباالله، نعوذباالله» این معنای شرک و نیز آنچه از شرک به همراه دارد را قصد کرده است. خب آقای احمد بصری در این ادعا و در این سخن خودش مدعی می­شود که نعوذباالله امام حسین دچار یک ظلمت یک شرک نفسانی و یک منیتی بود در مقابل خدا لذا دعا کرد از خدا خواست که من را از این شک و شرک و شبهه بر طرف کن، این کلام آقای احمد را بینندگا عزیز ما إن شاءالله سعی می­کنیم در چند قسمت از این برنامه­های که داریم در ایام محرم کامل نقد کنیم فعلاً آنچه که امشب من می­خواهم خدمت شما بینندگان عزیز ارائه بدهم بیایم سراغ این نکته علت و ثمره و نتیجه شک، شرک و شبهه و منیت از نگاه خود آقای احمد بصری آقای احمد می­گوید امام حسین دچار شک بود شرک بود و شبهه در وجودش و منیت خب می­خواهیم ببینیم احمد در کتب خود این منیت را چه تعریف کرده است؟ علت کسی که به منیت دچار می­شود چه است و ثمره این؟ نکته اول بینندگان عزیز دقت کنید آقای احمد بصری در کتاب

پاسخ­های روشنگرانه خودش، جلد چهارم، در صفحه 84

خب سائلی از این آقا سؤال می­پرسد:

چگونه بر منیت غالب شوم آیا مداومت بر نماز و اعمال اینها من را از منیت پاک می­کند؟

آقای احمد بصر در صفحه 85، جواب می­دهد:

به جا آرودن عبادات و دعا کردن در مسیر مبارزه با منیت قرار دارد ولی برای جنگ با منیت فقط به دعا و عبادت اکتفا نکن بلکه باید در این زمینه اخلاص وجود داشته باشد باید خواست الهی بر خواست و اراده انسان مقدم گردد تا جای که اراده انسان به پایان خود برسد و بر آدمی چیزی جز اراده خداوند و عمل به آن باقی نماند.

جناب استاد علوی آقای احمد در این سخنش مدعی است کسی دچار منیت می­شود که در وجودش چه نیست؟ اخلاص نیست، آقا امام حسین دچار منیت شد به چه دلیل؟ طبق تعریف آقای احمد بصری چون امام حسین در وجودش اخلاص نبود اخلاص نداشت دچار منیت می­شود، دچار أنَا بودن می­شود به قول خود این آقا یا در کتاب دیگر این آقا

کتاب جهاد درب بهشت است در اینجا، صفحه 15

نفس، همان که آقای احمد ادعا کرده بود امام حسین دچار شرک نفسانی بود و آن اساس (این یعنی نفس) اساس بلاء و خانه دردها است که اگر در آن کاستی­های سازگار با شهوات دنیوی نبود و همچنین اگر در آن علت همه دردها (همان منتیت که آقای احمد می­گوید امام حسین دچار ان بود نعوذباالله)

شیطان هیچ راه نفوذی بر انسان نداشت. پس اگر منیت در انسان نفوذ کرد یعنی چه کسی نفذ کرده؟ شیطان، امام حسین(ع) اخلاص ندارد شیطان در امام حسین نفوذ می­کند و امام حسین(ع) دچار منیت می­شود. ادامه آن را بخوانیم با هم.پس با سلامتی آن انسان سالم می­شود و با درد آن مریض می­گردد و با مرگ آن می­میرد پس امام حسین(ع) نعوذباالله طبق حرف احمد انسان سالمی بود یا انسان مریضی بود؟ دچار منیت شده شیطان نفوذ کرده انسان مریضی است و شیطان که لعنت خدا بر او باد یا آنچه در نفس انسان است برای ضربه زدن به او به کار می­گیرد و همان منیت و أنا می­باشد و سلاح شیطان نفس و منیت انسان است و نیز جای برای فرو بردن آن سلاح یا اینکه آنچه در دنیا است برای ضربه زدن به نفس از طریق نفس­های وی استفاده می­کند. پس در حال حاضر سلاح شیطان و ترکیب آن از نفس و آنچه را احاطه کرده را شناختیم و بدین وسیله دریافتیم که معنی مبارزه با نفس همان جهاد اکبر است چون حفظ و نگهداری نفس در این مبارزه باعث پیروزی بر شیطان و شکستن سلاحش و غلبه کردن بر آن است.پس

طبق این کلام دیگر آقا امام حسین(ع) انسان بیمار نعوذباالله و شیطان بر او پیروز شده است و آقا امام حسین به این دلیل به منیت دچار شد که در جهاد با نفس و مبارزه با نفس شکست خورد از شیطان. کدام شیعه یا اینکه نه کدام سنی حتی شما می­توانید پیدا کنید ه چنین مطالبی را گفته باشد؟ این همان نفاق در این جریان­ها است برای همان که گفتم جعل قرار است کنار اصل قرار بگیرد.

یا در کتاب دیگرش این آقا کتابی است خطاب به طلبه­های حوزه­ علمیه اینجا تصریح می­کند

پس مواظب باشید که ابلیس با ندایش شما را از راه به در نکند

ندای ابلیس چه است؟

ندای ابلیس بیماری منیت است که انسان را دچار می­سازد

آقای احمد الحسن مدعی است که فرستاده امام مهدی است در این مورد این مطالب را رابطه با آقا امام حسین(ع) می­گوید. پس علتی که امام حسین دچار شک و شرک و منیت شده است شکست امام حسین(ع) از شیطان نفوذ شیطان بر امام حسین و اینکه در امام حسین اخلاص وجود نداشته است. حالا برویم ببینیم ثمره این چه می­شود؟ کسی که به این دچار شد به این منیت دچار چه موردی می­شود؟ نکته اول دوباره در همین خطاب به طلبه حوزه­های علمیه، ایام محرم و عاشورا است ببین این آقا چه دارد می­گوید:

امام حسین در کربلا با دنیا و زیورآلات آن روبرو شد امام حسین با منیت روبرو شد پس موظب باشید که ابلیس با ندایش شما را از راه به در نکند.

خب امام حسین که دچار منیت بود از این طرف هم این آقا می­گوید در کربلا امام حسین با منیت روبرو شد شکست جناب استاد علوی در کربلا یا پیروز شد طبق حرف احمد؟ شکست خورد چون شیطان بر او غلبه کرد دچار منیت شد، پس ثمره این که امام حسین(ع) دچار منیت شده است یعنی شکست حضرت در کربلا.مورد بعدی که من متأسف هستم دارم اینها را می­خوانم

مجری:

استغفرالله ربی و اتوب إلیه

آقای شریفی:

دو باره همین کتاب خطاب به طلبه­های حوزه­های علمیه این آقا می­گوید:

من از شر منیت به خدا پناه می­برم بنده فقیر مسکین بی­نوا در میان دستان خداوند هستم هر عائلی که طالب حقیت است را دعوت می­کنم تا تبری به دست گرفته همان گونه که حضرت ابراهیم به دست گرفت و همه بُت­های را که به غیر از خداوند مورد پرستش قرار داد را نابود سازد من جمله بُت موجود در میان وجود انسان که همان منیت است.

نعوذباالله، نعوذباالله این آقا می­گوید امام حسین(ع) بُت پرست بود یکی بُتش از خرما بود یکی بُتش از سنگ بود امام حسین(ع) هم یک بُتی می­پرستید و مشرک بود بُتش شخصیت و منیت خودش بود، این هم یکی دیگر از آن اهانت­های که آقای احمد بصری امام حسین را در نفاق و در لفافه متهم به مشرک بودن و تکفیر امام حسین(ع) از این مطالب ثابت می­شود.مورد بعدی

پاسخ­های روشنگرانه، جلد چهارم جناب آقای احمد بصری دو باره، صفحه 60

می­گوید: آقا رسول خدا آمد برای اینکه مکارم اخلاق را به کمال برساند

بعد خودش توضیح می­دهد می­گوید:

اگر از من بخواهید که این شیوه را در یک عبارت خلاصه کنم به شما می­گویم خودت با بکش پروردگارت را بشناس نفس انسانی نور و ظلمت است و آدمی به مقدار سیطره نور و واپس­گرایی ظلمت در نفسش به پروردگارش شناخت و معرفت می­یابد اگر بخواهم اسامی را با وجه تسمیه­ی آن برای شما باز خوانی کنم می­گویم نور هُوَ است و ظلمت منیت است.

یعنی امام حسین(ع) دچار ظلمت بود

هر گاه در مقابل هُوَ بگویی من می­بینی که ظلمت در نفس تو گسترش یافته و شما از معرفت دور شدی و پیش از پیش در جهل و کوردلی نزدیک شدی.

خب وقتی امام حسین(ع) دچار منیت شده طبق حرف این آقا یعنی این که از معرفت خدا دور شده به چه رسیده نعوذباالله؟ به جهل و کوردلی، پس آقا امام حسین(ع) بُت پرست شد، مشرک شدف، جاهل شد،کوردل هم شد و از معرفت خدا هم دور شد.

مجری:

آقا خیلی بحث سنگینی بود خیلی من و بینندگان محترم را قطعاً آزار داد. آجازه می­دهید برویم یک میان برنامه ببینیم و برگردیم باز در خدمت شما باشیم؟

آقای شریفی:

در خدمت شما هستیم

مجری:

یک صلوات بفرستید در این فاصله

حسینیه­ای شبکه جهانی ولیعصر(عج) در خدمت شما هستیم، این که عرض کردم برویم میان برنامه ببینیم و برگردیم از بس این بحث برای خود من سنگین بود و دشوار بود شنیدن آن امام ناگزیر هستیم که سراغ این مباحث برویم و قطعاً استاد شریفی بزرگوار خود شان هم درد صد ها هزار برابر ما تجربه کردند با توجه به تحقیق­ها و پژهش­های که در این زمینه داشتند. جناب استاد با ادامه بحث در خدمت شما باشیم.

آقای شریفی:

بزرگوار هستید من باز هم عذرخواهی می کنم از بینندگان بخاطر پخش این موارد چاره ای نیست یعنی

وظیفه است دیگر گاری نمی­شود کرد وگرنه برای همه مان سنگین است در این ایام بیان این مطالب در رابطه با آقا امام حسین حالا إن شاءالله تکمیله آخر بحث یک تکمیله­ای خواهم زد آنجا روی موضوعی که شما فرمودید مطلبی را خواهم گفت.

خب ببینید یکی دیگر از مطالبی که آقای احمد تصریح می­کند ثمره وجود منیت در آقا امام حسین(ع) به کجا می­رسد این مطلب است: کتاب دیگری دارد این جریان به نام جهاد درب بهشت است، در این کتاب جناب آقای احمد در صفحه 68،می­گوید:

اما راه دوم برای شناخت خلیفه خدا در زمینش همان سلاح انبیاء و اوصیاء است که آن علم و حکمت است که از طریق کلام و دستیابی به راه حلی برای مشکلات و امور جریان شناخته می­شود و برای انسان لازم و ضروری است که از منیت جدا شود تا حکمت و علم آنها برای وی آشکار گردد، و یاد داد به آدم همه اسماء را و آنگاه حقایق آن اسماء را در نظر فرشتگان پدید آورد

این آیه قرآن را می­آورد آقای احمد و می­گوید:

این بهترین دلیل بر خلیفه خدا در زمین است.

خلیفه خدا پس چه زمانی می­تواند خلیفه بشود به این جایگاه برسد؟ جای این که از منیت جدا بشود تا علم الهی و لدنی را خدا به او بدهد، خب امام حسین(ع) که از منیت جدا نشد و دارای منیت و شرک و شک و شبهه بود یعنی چه آقای استاد علوی؟

مجری:

یعنی به آن درجه امامت نرسیده

آقای شریفی:

اصلاً امام حسین خلیفه الهی نیست چون خلیفه الهی منیتی در وجودش نیست شک و شبهه­ای در وجودش نیست و این بهترین دلیل خلیفه خدا بر زمین است یعنی اگر کسی این را نداشته باشد بهترین دلیل همین است که این آقا را بگوییم انکار کنیم و رد کنیم خلافت الهی او را، آقای احمد تصریح می­کند خب امام حسین که دچار منیت شده پس خلیفه الهی نیست. مورد بعدی:

پاسخ­های روشنگر بر بستر امواج، جلد پنجم، در صفحه 6

این آقا تصریح می­کند که بله در رابطه با خواب صحبت می­کند که یکی از اشتراکات مدعیان دروغین همه شان استدلال به خواب و استخاره است معمولاً می­گوید:

این خواب به اسطلاح یک طریق وحی است برای هدایت و ادامه­اش می­آید می­گوید که و آن همان دعوت حقیقی به اسلام حقیقی است چون معنای جنگ در اینجا همان جنگ حقیق با منیت است که آن یک حجاب ظلمانی در نفس انسان است که این منیت انسان را دچار چه می­کند؟ به نور خداوند سبحان تشکیک وارد می­کند.

یعنی آقا امام حسین(ع) نعوذباالله یک حجاب ظلمانی نفسانی داشت که به واسته این منیت و این حجاب توحید او هم زیر سؤال هست، به نور خداوند سبحان هم تشکیک وارد کرده است لذا احمد می­گفت در وجود امام حسین شک بود شبهه بود در مقابل خداوند توحید امام حسین هم رفت زیر سؤال یعنی خلافت الهی او را که رها کن امام حسین پُت پرست و مشرکی که حتی توحید هم نداشت به، نعوذباالله، این هم یکی دیگر از آن اهانت­های آقای احمد خدمت شما عرض کنم من این قسمت بحث را هم با این جمع کنم فتنه گوساله، جلد اول، صفحه 42، آقای احمد می­گوید:

باید بدانید چه چیزی باعث شد سامری فریب بخورد؟ حق آن است که آن چیز ریشه هر فتنه­ای است و آن همان هوای نفس و منیت و شیطان و ظواهر دنیا است

که متأسفانه آقای احمد گفته بود امام حسین دچار همین­ها بود تشبیه آقا امام حسین به سامریی حضرت موسی، من حرفم این است جناب استاد علوی هزار اندی سال شیعه داد زد که آقا والله باالله به پیر به پیغمبر اهلبیت و امیرالمؤمنین خدا نیستند جبهه مخالف هزار و اندی سال دارد داد می­زند والله و باالله به پیر به پیغمبر بزرگان ما این رذائل از آنها ثابت نیست یا توجیه می­کنند این رذائل را دشمن یک خوابی برای ما دیدی خوابش هم این بود به نام امام حسین الان آمده­اند امروز این حرف­ها را می­زنند که من بیایم اینجا بعد از هزار و خُرده­ای سال بنشینم بگویم والله به پیر به پیغمبر امام حسین ما بُت پرست نبوده، امام حسین ما مشرک نبوده، امام حسین ما نیت نداشته، به امام حسین ما شیطان غلبه نکرده وای به آن شیعه­ای که دم از حسین بزند و بعد دنبال این فرقه باشد و این افراد این شخص را قبول کند با این اعتقاداتی که به امام حسین دارد می­بندد این جریان آمده است به نام امام حسین و به نام آقا امام زمان امام حسین و امام زمان را بزند مواظب باشیم فریب این جریان را نخوریم. و در خدمت شما هستیم.

مجری:

بزرگوار هستید، جناب استاد یک سؤال تکمیلی بپرسم برای این بحث و آن این که من وقتی از یک ادعای خیلی دم بزنم خیلی ادعا بکنم به یک چیزی مثال بزنم مثلاً همه جا عنوان کنم در همه گفته­هایم بیان کنم بگویم که من از دروغ بیزار هستم و هرگز دروغ نمی­گویم خب خیلی باید حواسم جمع باشد که واقعاً دروغ نگویم که حرفم با عملم یکی بشود و دیگران باور کنند آقای حسن بصری که حیفم می­آید اسم آقا را در مورد شان به کار ببرم احمد بصری در تمام جملاتش در تمام پیام­هایش در پیام جواب­های که ایشان داده به سؤالات سؤال کننده­گان این کلمه منیت به چشم می­خورد و اینکه ایشان چقدر از این منیت متنفر است آیا واقعاً خودش این منیت را ندارد؟

آقای شریفی:

ببین در رابطه به سؤالی که شما پرسیدید این را باید چند بخش کنیم خب این آقا از یک مقطعی اضافه از دعای عرفه که گفتیم ثابت هم نیست آمده چنین اهانت­های به امام حسین(ع) کرده ما می­خواهیم رجوع کنیم به دعای خود آقا این آقا هم خودش دعا دارد یعنی ظاهر آن ادعیه را برداشته و مصداق را چه کسی قرار داده؟ خود امام، ما می­خواهیم بگوییم خب حالا بیاییم رجوع کنیم به کلام خود این آقا، این آقا یک سری دعاهای دارد اگر و قرار ظاهر دعا و مصداق آن خودش شخص گوینده باشد خب این آقا هم باید مصداق این کلام خودش باشد دیگر، من چندتا را می­خوانم بعد از شما سؤال می­پرسم.

مجری:

یعنی دعا تولید کرده خودش؟

آقای شریفی:

بله دیگر یک حرف­های که در رابطه به خودش زده است

جواب­های روشن کننده از راه امواج، صفحه 18

من، من احمد بصری بنده حقیر، بی ارزش، ذلیل، کم عمل و کثیرالخطا هستم.

خب این نکته را داشته باشیم پس تا اینجا، این یک دعای احمد بصری.

دوباره در کتاب دیگر

خطبه حج، آقای احمد الحسن، صفخه 7

البته سید هم نیست ایت ادعایش هم دروغ است

من بنده بی­نوا همه شما را بهتر و برتر از خودم می­بینم.

که این خیلی شبیه است به همان خطبه­ای که جناب ابوبکر بعد از این که به خلافت رسید اولین خطبه­ی که خواند همین نکته را بیان کرد که آقای احمد هم همینجا این اشاره را دارد. مورد بعدی

جوا­های روشن کننده از راه امواج، قسمت اول، صفحه 16

من بنده حقیر به فکرم خطور نمی­کند که از یک شگ مریض شگ حار هم برتر باشم بلکه خداوند من را از گناهانم آگاه ساخته.

من از شما جناب استاد علوی یک سؤال دارم الان طبق مبنای آقای احمد این ادعیه ظاهرش حجت است مصداقش هم خود احمد بصری است شما امامی را که از شما پست­تر است، از یک سگ حار پست­تر است، ذلیل است، کثیرالخطا است، کم عمل است، پست و حقیر را می­توانید امام قبول کنید؟ دیگر هر انسانی است دیگر، من الان می­گویم یک نفر آمده آقا از من پس­تر است، اینها یعنی مبنای احمد ، از من پست­تر است نه که از من از همه مردم پس­تر است، حقیرتر است، کم عمل­تر است، کثیرالخطا است، از سگ حار هم آن پست­تر است.

مجری:

از همسایه­گی آن اجتناب می­کنم چه برسد به این که

آقای شریفی:

خدا خیرتان بدهد، خب اتباع احمدآمده اند ذیل این جواب داده اند که آقا این نیست احمد گفته من از سگ

حار پست­تر هستم نه این که این پست است از مصداق خودش باشد پست­تر از سگ حار باشد چه است؟ از تواضع ایشان است ببینید:

کتاب وصیت و فرستاده امام مهدی در کتاب­های تورات و انجیل و قرآن

و من بنده حقیر هرگز حتی به ذهنم حطور نمی­کند که از سگ مریض نیز بهتر باشم.

پاورقی زده­اند

و این همان موضوعی است که احمد برای هدایت مردم به سوی شناخت خلیفه خدا را مطرح نمود و این که او حجت خدا بر روی زمین و مخلوقات می­شود و آن کشتن و از بین بردن خودخواهی و منیت است بطوری که شخص خود را چون شئ از اشیاء به حساب نمی­آورد.

آقا به خود آقای احمد رسید از تواضع او است نه این که این از شگ حار هم پست­تر است به آقا امام حسین که رسید نه دیگر امام حسین مشرک است، پُت پرست است، شیطان او را فریب داده، از شیطان شکست خورده.مورد بعدی:

کتاب متشابهات، جلد چهارم، صفحه 108

در زمان ظهور کسی که نیازمند فتح حجاب است مهدی اول که

که احمد می­گوید من همان مهدی اول هستم، مراد خودش است.

او همان امنیت یافته بعد از خوف و هراس است که خدا را عبادت می­کند بدن هیچ شرکی یعنی وجودش از منیت و غرور پاک گشته.

آقای احمد شد نه منیت داردف نه غرور دارد، خدا را عبادت می­کند بدون هیچ شرکی اما به امام حسین که رسید به اهبیت و ائمه که رسید چه شد؟ نه شرک دارند، پُت پرست هستند. حالا یک نکته­ای اینجا دقت کنیم برگردیم به آن نکته اولی که من خدمت شما نشان دادم خب اینجا یک نکته ظریفی است.

کتاب متشابهات، جلد دوم

همان جایی که احمد به امام حیبن(ع) اهانت کرده بود، اینجا چه می­آید می­گوید؟ می­گوید:

این شرک نفسانی که مخفی­ترین نوع شرک است که همان منیت می­باشد مخلوق را از آن گریزی نیست و اگر این منیت در وجودش نباشد چه می­شود؟ فقط خدا است که این طوری است و اگر منیت از وجودش برداشته بشود می­شود خدا.

خب یک سؤال احمد می­گفت من منیت ندارم یعنی چه الان؟

مجری:

یعنی من خدا هستم نعوذباالله

آقای شریفی:

من خدا هستم لذا این آقا، حالا اینجا چون جایش نیست دیگر در برنامه­های بعدب، تصریح می­کند من احمد بصری الله فی الخلق هستم ذات خود خدا در انسان کامل که خود شان باشد حلول کرده است، یعنی از کجا به کجا دارد می­آید، و اینها متأسفانه اتباع احمد و این جریان از هزار نفر شان شاید یک نفر هم این مطالب را خبر ندارند و نمی­دانند که چه مواردی در کتب این آقا امده است.

خب یک مور دیگر را هم برای شما بی­آورم، یکی دیگر از تفاسیری که بزرگان و علما خدمت شما عرض کنم ذیل بحث ادعیه­ها آورده­اند بحث این است که آقا آموزش امت یعنی ائمه با این ادعیه اعتقادات را به مردم یاد می­دادند، آقای احمد بصری از همین قاعده استفاده کرده، کتاب شبیه عیسی و مصلوب کیست؟ این آقا یک ادعای دارد ادعای جالبی هم هست،صفحه 273می­گوید:آن کسی که به جای حضرا عیسی به صلیب کشیده شد من بودم در آن زمان خب می­گوید:

همان وصی از آل محمد(ص) است همان کسی که شبیه عیسی(ع) بر وی افکند و به صلیب کشید و کشته شد آخرین کلمات این وصی (که خدش باشد) به هنگام مصلوب کشیدنش این بود که الهی الهی چرا مرا ترک کردی.

خب یک سؤال، این کلام احمد یا نشانه جهالت او است یا نشانه اعتراض او به خدا

مجری:

یا نشانه کفر

آقای شریفی:

حالا می­خواهم اینجا یک تفسیری بکنم قشنگ است، یا جهالت است یا که نمی­دانسته از خدا یک سؤالی می­پرسد یا نشانه اعتراض او به خدا.

اتباع احمد برای اینکه اینجا، می­گوید:

آنگاه عیسی ناله دیگر برآورد و جان سپرد

برای توجیه این که سخن به اصطلاح تیکه، می­گوین:

این وصی این کلمات را به جهت ندانستن دلیل نازل شدنش یا اعتراض به دستور خدا نگفته بلکه سؤالی است که درون خود جواب نهفته­ای دارد سؤال و جوابی که خطاب به مردم می­گوید: بفهمید و بدانید که چرا نازل شده­ام و چرا به صلیب کشیده شده­ام و چرا کشته شده­ام به خاطر اینکه اگر این سؤال دوباره تکرار شود شما یک بار دیگر در این امتحان شکست نخورید.

آقا حرف­های خودش را دیگر نه جهالت از آن بیرون می­آید نه اعتراض به خدا که می­شود کفر بلکه چه بود؟ کلامش این مقطع بخاطر آموزش اعتقادی به مردم بود اما به امام حسین که می­رسد به ادعیه ائمه می­رسد نه اصل کلام حجت است ظاهر کلام حجت است و خود امام حسین(ع) مصداق این کسی است که دچار شک و شر شده. این هم یک مورد دیگر.

یک مورد دیگر هم هست این قسمت از این بحث را با این ببندیم، آقای احمد گفته بود امام حسین اخلاص ندارد دیگر اگر یاد تان باشد اسکنش را نشان دادیم بینندگان عزیز دقت کنید

پاسخ­های روشن بر بستر امواج، جلد پنجم، صفحه 25، پرسش 412

آقای من خداوند عوض شهادت امام حسین(ع) سه امر معروف داد و خداوند در عوض به صلیب کشیده شدن و قتل شبیه عیسی به جای حضرت عیسی به شمای احمد بصری چه داده است؟

آقای احمد پاسخ می­دهد:

اما چه چیزی بر مصلوب تفضل نمود؟

که احمد می­گوید من هستم

و بر وی قبل و بعد با نعمت­های بزرگ تفضل و بخشش نمود و بزرگترین نعمت این بود که عملش خالص برای خداوند بود و این عمل خالص همانند مصلوب شدن در راه خدا است.

آقا جمع کنم بحثم را در این قسمت، ادعیه امام طبق مبنای احمد مصداقش خود امام است و هر چه که امام در ادعیه گفته امام دچار آن عمل شده است، این موردی است که حتی وهابی­ها هم بینندگان عزیز به این اینطوری استدلال نکرده­اند شما از وهابیت نمی­بینید از این شبکه­های ظالمانه وهابی حتی نمی­بینید بیاید ادعیه­های امام را مثلاً صحیفه سجادیه را باز کند بگوید خب این دعا از امام سجاد است امام سجاد این حرف­ها را گفته است این استغفارها را بیان کرده پس امام سجاد این کارها را انجام داده یا ائمه دیگر یا دعای کمیل، آقای احمد می­گوید نه هر دعای که امام خوانده است مصداقش خود است و آن عمل را انجام داده و دچار آن گناه و خطا و لغزش و اشتباه بوده است اما به خودش که می­رسد دیگر نه یا توضع است یا آموزش امت است یا اخلاص کامل است، عدم منیت است، عدم انا بودن در مقابل خدا است چنین شخصی را ما می­توانیم بگوییم اصلاً این مسلمان هست جناب استاد علوی که بعد بخواهیم بگوییم این امام سیزدهم است و نبی است رسول است و خدمت شما عرض کنم حالا مقام الوهیت و ربوبیت را هم به او قائل باشیم؟ واقعاً من جای تعجب دارد برای من افرادی که پشت چنین کسی می­خواهند سینه بزنند فردای قیامت جواب امام حسین(ع) را چه دارید بدهید؟ چه جوابی دارید شما بزرگواری که دنبال این جریان این فرقه افتاده­اید؟

خب بنده در خدمت شما هستم جناب آقای علوی عزیز.

مجری:

بزرگوار هستید، بحث مان پس اینجا به اتمام رسید

آقای شریفی:

بله تا این قسمت بحث مان تمام شده است.

مجری:

آقا چند بیت شعر بخوانم اگر اجازه بفرماید

آقای شریفی:

بزرگوارید استفاده می­کنیم

مجری:

سری به اتاق فرمان بزنیم اگر اتاق فرمان اجازه بدهند و برگردیم و در قسمت پایانی بحث در خدمت شما باشیم، جناب اساد شریفی از شما یک درخواستی دارم شما بفرماید من برای چه کسی شعر بخوانم؟

آقای شریفی:

برای خود آقا بخوانید

مجری:

خود آقا امام حسین؟

آقای شریفی:

خود آقا امام حسین

مجری:

بله

آقای شریفی:

بحث، بحث اهانت و توهین به آقا امام حسین(ع) بود این فضای مسمومی که به واسته این جریان دقایقی به هر حال چاره­ای نداشتیم و مجبور شدیم این فضا إن شاءالله با این مدح زیبای که از شما می­شنویم دگرگون بشود.

مجری:

چشم

اما دیوان اگر من تو نبودی غزل نداشت

گل واژه­های عشق و شهادت مثل نداشت

دیگر نماز و منبر و گل دسته­ای نبود

این دست دسته­های عزا یک کتل نداشت

ای شاه عشق تشنگیت شور آب­ها است

دریا شبیه داغ تو را از ازل نداشت

این کوفیان همیشه کمی دیر می­رسند

شاید که نامه­های تو ضرب العجل نداشت

اما ای یاد گار غربت شب­های فاطمه

این مسئله که غربت اسلام یا سکوت

آیا به جز بردین سر راه حل نداشت؟

ای یاد گار غربت شب­های فاطمه

دیوان من اگر تو نبودی غزل نداشت

خدا برای همه مشکلات مان یک دارالشفای محکم و مطمعین ایجاد کرده آنهای که گوهر شناس هستند می­دانند که این دارالشفا جای نیست جز حسینیه­ها و تکایا و مکان­هایی که در آن ذکر اهلبیت است یا آدم­های آنجا هستند که یک دانشگاهی درست کرده­اند که ما با معارف اهلبیت(ع) آشنا بشویم.

درخدمت جناب استاد شریفی هستیم تا دقایق دیگر و یک سؤال پایانی از خدمت ایشان خواهم پرسید و تا دقایق دیگر إن شاءالله با ما همراه باشید.

جناب استاد شریفی آدم احساس می­کند که یک آدم مثل این حسن بصری قطعاً یک آموزگاری داشته یا از یک جایی این فکر بیمار نشأت گرفته کسانی دیگری هم بودند که چنین تفکراتی داشته باشند؟

آقای شریفی:

ما چقدر وقت داریم جناب استاد علوی؟

مجری:

حدود فکر می­کنم شیش هفت دقیقه.

آقای شریفی:

خب این بحث را به صورت مفصل ما در جلسه بعدی بحث خواهیم کرد چون حول این موضوع یکی از موضوعات دیگر اشتراکات احمد بصری است با جبهه مخالفین مکتب اهلبیت یک قسم دیگر که می­خواهیم در این موضوع صحبت کنیم نظر خود اهلبیت روایات اهلبیت در مورد کسی که چنین اهانت و تهمتی را به ائمه نسبت بدهد که اینها دچار شرک و منیت و این موارد بودند اما از آنجا که دیگر چند دقیقه بیشتر وقت نیست من به یک نکطه فقط یک تیتروار می­گویم یک اسکن هم خدمت بیننده­های عزیز نشان بدهم.

ببین جریان احمد بصری و و اعقتاد به داشتن شک و شرک و شبهه این ریشه دارد در خوارج صدر اسلام یعنی گروه اولی که چنین اعتقاد نسبت به اهلبیت داشتند خوارج بودند حالا آن خیلی بحثش مفصل است چون ما اصلاً در بحث ثابت خواهیم کرد إن شاءالله در ادامه بحث مان که جناب احمد بصری و این تفکر همان نطفه خوارج هست که حضرت، خیلی روایت قشنگ است امیرالمؤمنین در هزار اندی سال پیش پیش­بینی امروز را کرده بود که هستند کسانی خوارج می­مانند از نطفه اینهاه کسانی خارج می­شوند که در آینده همین حرف­ها را نسبت به ما می­زنند.

نفر بعدی که این اعتقاد را نسبت به اهلبیت داشته خلیفه دوم است در روایت یک نفر دیگر جناب آقای زبیر است که إن شاءالله این ها را من جلسه بعدی مستندادش را پخش خواهم کرد.

اما آن که الان می­خواهم خدمت شما نشان بدهم جریان احمد بصری 90 درصد از مطالبی که بیان می­کندکپی پیست بهائیت است جریان احمد یک ورژن جدید بهائیت است مطالب آقای بهاء را و دیگر افراد در فرقه بهائیت را ایشان کپی پیست می­کند فقط یک کاری که کرده آن لوژنه­ای که پشت قضیه هست آنها اشکالاتی را که در بهائیت ما گرفتیم آنها را به اصطلاح برطرف کردند به ادعای خود شان یک ورژن جدیدی را آبدید شده دادند بیرون در جریان اهانت به اهلبیت و ائمه آقای احمد این حرف را که زده این حرف، حرف بهائی­ها است که کپی پیست کرده،کتاب مستطاب إیقان، به هر حال از کتب معتبر و معروف جریان بهائیت و بهاء اینجا تصریح می­کند در صفحه 139، می­گوید:

اگر درست ملاحظه شود در همین رتبه منهای نیستی و فنا در خود مشاهده نموده­اند

اینجا بحثش در رابطه با حجت­های الهی و ائمه و انبیاء است. می­گوید:

در مقابل هستی مطلق و بقای صرف که گویا خود را معدوم صرف دانسته­اند ذکر خود را در آن ساحت شرک شمرده­اند.

بیننده­های عزیز حواس تان باشد این بار شیطان از آستین احمد بصری بیرون زده چند سال پیش از آستین بهائیت همنطور برگردیم برویم، برویم، برویم جبهه مخالف اهلبیت هر روز به دنبال این است که زیر سؤال ببرد مقامات اهلبیت و ائمه را و خود شان را بتوانند جای آنها قرار بدهند این حرف آقای احمد بصری ر کلام اهلبیت و در مکتب اهلبیت نه تنها جایگاهی ندارد بلکه دقیقاً طبق روایتی که جلسه بعد خواهیم آورد مصداق کفر را دارد اما در جناح مخالف اهلبیت مثل بهائیت و جریان سقیفه و بزرگان آنها اینها مطالبی است که به اهلبیت ما نسبت داده­اند شما شیعه چه کسی هستید؟ شیعه بهاءالله هستید؟ شیعه عمر بن خطاب هستید؟ شیعه زبیر هستید؟ شیعه خوارج هستید؟ یا شیعه امیرالمؤمنین و اهلبیت.بنده در خدمت شما هستم جناب استاد علوی.

مجری:

ممنون هستم ، ممنون هستم از شما از آقا امام زمان (عج) عذر خواهی می­کنیم بحث بحث دردناکی بود اما گاهی اوقات برای درمان یک چیزی باید سراغ جراحی رفت و نمی­دانم چه بگویم فقط اینکه می­فهمد آدم اینطور مواقع که چقدر اهل بیت مظلوم­اند و چه مظلومیت ریشه داری در ساحت اهل بیت علیهم السلام موجود است، خدا را شکر می­کنیم بخاطر این که محبت اهلبیت را به ما داد بین این همه انسانی که در این کره خاکی زندگی می­کنند ما را برگزید و این گنجینه را در اختیار ما قرار داد امیدوارم اینقدر لایق باشیم و قدر دان باشیم و گوهر شناس باشیم که مثل پدر مادر­های مان که با لقمه حلال، نگاه حلال و با یک زلالی و اخلاصی ما را بزرگ کزده­اند ما هم با همان خلوص این میراث گرانبها را به دست فرزندان مان بسپاریم.

بینندگان محترم خدا حافظی بکنم، چشم عرض می کنم که:

ما فکر می­کنیم بلایا طبیعی­اند یا بی دلیل خورده به هم اعتدال­ها

ما فکر می­کنیم بلایا طبیعی­اند یا بی دلیل خورده به هم اعتدال­ها

صد کودک یتیم گرسنه به خواب رفت در مرکز تجمع مال و منال­ها

آقای من ببخش که در آخر الزمان بوی حرام می­دهد اینجا حلال­ها

حافظ هر آن کس که عشق نورزید و وصل خواست مانند من کلافه شد از دست فال­ها

حالا گره به دست خودت باز می­شود ای بر لبت جواب تمام سؤال­ها

«اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج»یاعلی مدد

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته



مطالب مرتبط:
برگزاری یا عدم برگزاری عزای سیدالشهداء در ایام بیماری کروناعزاداری برای امام حسین(ع) در سیره اهل تسنن و وهابیون دستور يزيد به كشتن امام حسين (ع) و اتفاقات بعد از شهادتعلل و ریشه‌های واقعه عاشورا در بیان حضرت سیدالشهداء (سلام الله علیه)
Share
* نام:
* پست الکترونیکی:
* متن نظر :
  

آخرین مطالب
پربحث ترین ها
پربازدیدترین ها