مشهد اين روزها، كران تا بي كران عالم عشق است، اي امام غريب، اي حرم گل هشتم بوستان محمدي (ص)، اي امامي كه نقطه عطف و عزت شيعيان هستي، ، اي غريب ترين غريب ها، اين روزها در بارگاهت ميان حاجت و اجابت فاصله اي نيست، كرامتت كرامت همايونيست، و عطايت فراتر از قابليت زائرانت، دير بازيست كه دلهاي عاشق را پناهگاهي، و اين روزها، خدا در مرقــد مطهر حضرت امام رضا (ع) خيلي نزديك است، مشهد اين روزها قبله گاه دل هاي مشتاق و عاشقان دلداده آقا امام رضا (ع) است.
يا امام رئوف اين روزها، هر كوي و برزن، در عزاي تو بوي غم و اندوه مي دهد، هنگامي كه زائر تو پا به حرمت مي گذارد، ديدگانش به گنبد طلا و گلدسته هاي حرم تو مي افتد، و با چشماني اشكبار، دست ادب بر سينه گذاشته، و زير لب سلام مي دهد، يا ابن رسول الله، اي آقاي ما، اي امام غريب، مي داني كه همه ايرانيان و شيعيان مخلصت علاقه دارند، اين روزها در كنار تو، و دست در روي ضريح مقدست بگذارند، تا دل هاي پر درد و شكسته خود را بي واسطه با آقايشان تسلي بدهند.
زائر تو در اين روز به اطراف خود مي نگرد، و سراسر عطوفت و بخشش مي بيند، زائرت مي خواهد از اين خوان گسترده بهره اي برگيرد، تا شايد مرهمي بر دل زخمي و قلب شكسته اش باشد، زيرا اگر گناه كارترين هم باشد، در اين مكان راهي برايش تا ابديت باز است، آقا جان تو خود ميزبان ميليون ها زائري هستي كه به سوي تو مي شتابند، ما را نيز شفاعت كن، زائرانت مي خواهند با زيارتت و نواي نقاره خانه حرم تو، آرام گيرند، و با آب سقاخانه ات، سلام و صلواتي بر امام حسين (ع) و يارانش فرستاده، و از تو طلب شفا كنند.
اي ضامن هر چه نياز و حاجتي، و اي امام رئوف، ما را از سقاخانه لطفت سيراب كن، زائرانت خود را به پنجره نگاه تو آويخته اند، و چشم هاي آغشته به رازشان را، به ضريح تو دوخته اند، اي هشتمين دردانه زهرا (س)، امروز عمارت بلند آوازه توس غربت است، و بر بالاي اين بناي شهير، كبوتري نيست كه نالان نباشد، بر بالاي اين بناي غريب، آسمان نيز به اشك ريزي ابرها تن داده است.
يا غريب الغربا، در ايام شهادت تو همه شهرهاي ايران، و شهر مشهد مقدس، يكپارچه سياه پوش و غرق در ماتم و عزا است، مي داني عشق به تو، نه تنها با رگ و پوست مردم ايران عجين شده، بلكه سبب شده تا دلدادگان تو، از ديگر كشورها در اين روزها، رو به سوي تو كنند، در اين روزها مشهدالرضا حال و هواي ديگري دارد، و عطر ولايت تو اي امام غريب، كوچه پس كوچه هاي شهر مقدس مشهد را مدهوش كرده است.
سلام بر تو اي عصمت هشتم، كوچه هاي توس، هنوز بوي عطرآگين تو را مي دهد، و آواي غريب ملائكه، هنوز در طواف حريم كبريايي ات به گوش مي رسند، سلام بر تو اي خورشيد تابان خراسان، سلام بر تو كه مهرباني هايت، از شمار زائران انبوهت، بسيار بيشتر است.
يا امام رضا حنجره نوراني ات، جرعه نوش سم ، ستم سيه دلان شد، و طنين هق هق زائرانت تا قيامت، گلوي سوخته ات را ياد مي كند، يا امام رضاي غريب امروز خراسان بوي مدينه مي دهد، خراسان غمي بزرگ در سينه دارد، و ما همراه با كبوتران حرمت، محزون و گريان دل را به دور بارگاه تو پر مي دهيم، تا با زمزمه ملائك همراه شويم، يا امام رضا امروز، نه تنها خيابان هاي خراسان كه تمام رگ هاي عاشقانت، به گلدسته و رواقت ختم مي شود.
هر وقت خواستيم چيزي بگوييم خجالت كشيديم بيان كنيم، ابهت حرمتت، زيبايي بارگاهت، تقدس نگاهت، ما را از گفتن حرفمان عاجز كرده است، چقدر زيباست گنبد زرد طلايي ات، كه از دور حكايت مي كند كه در اين شهر عزيزي از دردانه هاي زهرا(س) مهمان است.
يا ثامن الائمه(ع) از ميان ائمه معصومين(ع)، فقط تو به عنوان امام غريب، مشهور و معروف شده اي، و اين گلدسته و گنبد و اين سيل جمعيت و زائرانت، با هر آنچه از آه و ناله و اشك دارند، بيشتر موجب رفع غربت حضرتت شده است.
يا علي بن موسي الرضا (ع)، آنگاه كه نگاهم به بارگاه ملكوتي ات متبرك مي شود، و عاشقان حضرتت را در حرم مطهر مي بينم، كه ( السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا غَرِيبَ الْغُرَبَاءِ ) را زمزمه مي كنند، و در غربتت نوحه سر مي دهند، به ياد ائمه بقيع و غربت قبور مباركشان مي افتم.
يا امام رئوف اذن ورود به كربلا، با امضاي تو صادر مي شود، امام رضاي غريب، اي جان عزيز دل زهرا (سلام اله عليها)، ضامن ما شو، اي ضامن آهو دستمان را بگير، ما را كربلايي كن، عاشق و شيداي حسين كن.
امروز كه ما در آخرين روز ماه صفر در حزن و اندوه شهادت مظلومانه و غريبانه امام رضا (ع) گل هشتم بوستان محمدي (ص) هستيم، جامعه ايراني با عزاداري و سينه زني بر هشتمين اختر آفرينش مي روند تا اين ماه را بدرود بگويند.
ماه صفر رو به پايان است رحلت جانسوز رسول گرامي اسلام صلي الله عليه و آله و شهادت سبط اكبر پيامبر، امام حسن مجتبي (ع)، و شهادت هشتمين گل بوستان محمدي، امام هشتم، آقا اما رضا (ع)، در آخرين روز، اين ماه ايام اندوهبار بر همه مسلمانان و شيعيان جهان تسليت باد.
يا امام رئوف اين روزها، هر كوي و برزن، در عزاي تو بوي غم و اندوه مي دهد، هنگامي كه زائر تو پا به حرمت مي گذارد، ديدگانش به گنبد طلا و گلدسته هاي حرم تو مي افتد، و با چشماني اشكبار، دست ادب بر سينه گذاشته، و زير لب سلام مي دهد، يا ابن رسول الله، اي آقاي ما، اي امام غريب، مي داني كه همه ايرانيان و شيعيان مخلصت علاقه دارند، اين روزها در كنار تو، و دست در روي ضريح مقدست بگذارند، تا دل هاي پر درد و شكسته خود را بي واسطه با آقايشان تسلي بدهند.
زائر تو در اين روز به اطراف خود مي نگرد، و سراسر عطوفت و بخشش مي بيند، زائرت مي خواهد از اين خوان گسترده بهره اي برگيرد، تا شايد مرهمي بر دل زخمي و قلب شكسته اش باشد، زيرا اگر گناه كارترين هم باشد، در اين مكان راهي برايش تا ابديت باز است، آقا جان تو خود ميزبان ميليون ها زائري هستي كه به سوي تو مي شتابند، ما را نيز شفاعت كن، زائرانت مي خواهند با زيارتت و نواي نقاره خانه حرم تو، آرام گيرند، و با آب سقاخانه ات، سلام و صلواتي بر امام حسين (ع) و يارانش فرستاده، و از تو طلب شفا كنند.
اي ضامن هر چه نياز و حاجتي، و اي امام رئوف، ما را از سقاخانه لطفت سيراب كن، زائرانت خود را به پنجره نگاه تو آويخته اند، و چشم هاي آغشته به رازشان را، به ضريح تو دوخته اند، اي هشتمين دردانه زهرا (س)، امروز عمارت بلند آوازه توس غربت است، و بر بالاي اين بناي شهير، كبوتري نيست كه نالان نباشد، بر بالاي اين بناي غريب، آسمان نيز به اشك ريزي ابرها تن داده است.
يا غريب الغربا، در ايام شهادت تو همه شهرهاي ايران، و شهر مشهد مقدس، يكپارچه سياه پوش و غرق در ماتم و عزا است، مي داني عشق به تو، نه تنها با رگ و پوست مردم ايران عجين شده، بلكه سبب شده تا دلدادگان تو، از ديگر كشورها در اين روزها، رو به سوي تو كنند، در اين روزها مشهدالرضا حال و هواي ديگري دارد، و عطر ولايت تو اي امام غريب، كوچه پس كوچه هاي شهر مقدس مشهد را مدهوش كرده است.
سلام بر تو اي عصمت هشتم، كوچه هاي توس، هنوز بوي عطرآگين تو را مي دهد، و آواي غريب ملائكه، هنوز در طواف حريم كبريايي ات به گوش مي رسند، سلام بر تو اي خورشيد تابان خراسان، سلام بر تو كه مهرباني هايت، از شمار زائران انبوهت، بسيار بيشتر است.
يا امام رضا حنجره نوراني ات، جرعه نوش سم ، ستم سيه دلان شد، و طنين هق هق زائرانت تا قيامت، گلوي سوخته ات را ياد مي كند، يا امام رضاي غريب امروز خراسان بوي مدينه مي دهد، خراسان غمي بزرگ در سينه دارد، و ما همراه با كبوتران حرمت، محزون و گريان دل را به دور بارگاه تو پر مي دهيم، تا با زمزمه ملائك همراه شويم، يا امام رضا امروز، نه تنها خيابان هاي خراسان كه تمام رگ هاي عاشقانت، به گلدسته و رواقت ختم مي شود.
هر وقت خواستيم چيزي بگوييم خجالت كشيديم بيان كنيم، ابهت حرمتت، زيبايي بارگاهت، تقدس نگاهت، ما را از گفتن حرفمان عاجز كرده است، چقدر زيباست گنبد زرد طلايي ات، كه از دور حكايت مي كند كه در اين شهر عزيزي از دردانه هاي زهرا(س) مهمان است.
يا ثامن الائمه(ع) از ميان ائمه معصومين(ع)، فقط تو به عنوان امام غريب، مشهور و معروف شده اي، و اين گلدسته و گنبد و اين سيل جمعيت و زائرانت، با هر آنچه از آه و ناله و اشك دارند، بيشتر موجب رفع غربت حضرتت شده است.
يا علي بن موسي الرضا (ع)، آنگاه كه نگاهم به بارگاه ملكوتي ات متبرك مي شود، و عاشقان حضرتت را در حرم مطهر مي بينم، كه ( السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا غَرِيبَ الْغُرَبَاءِ ) را زمزمه مي كنند، و در غربتت نوحه سر مي دهند، به ياد ائمه بقيع و غربت قبور مباركشان مي افتم.
يا امام رئوف اذن ورود به كربلا، با امضاي تو صادر مي شود، امام رضاي غريب، اي جان عزيز دل زهرا (سلام اله عليها)، ضامن ما شو، اي ضامن آهو دستمان را بگير، ما را كربلايي كن، عاشق و شيداي حسين كن.
امروز كه ما در آخرين روز ماه صفر در حزن و اندوه شهادت مظلومانه و غريبانه امام رضا (ع) گل هشتم بوستان محمدي (ص) هستيم، جامعه ايراني با عزاداري و سينه زني بر هشتمين اختر آفرينش مي روند تا اين ماه را بدرود بگويند.
ماه صفر رو به پايان است رحلت جانسوز رسول گرامي اسلام صلي الله عليه و آله و شهادت سبط اكبر پيامبر، امام حسن مجتبي (ع)، و شهادت هشتمين گل بوستان محمدي، امام هشتم، آقا اما رضا (ع)، در آخرين روز، اين ماه ايام اندوهبار بر همه مسلمانان و شيعيان جهان تسليت باد.
