(جلسه هفتاد و دوم - 09 12 1401)

موضوع: حضرت مهدی ارواحنا فداه واسطه فیض

اللهم صل علی محمدٍ وآل محمد وعجل فرجهم اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین و هو خیر ناصر و معین الحمدلله والصلاة علی رسول الله وعلی آله آل الله لاسیما علی مولانا بقیة الله واللعن الدائم علی اعدائهم اعداء الله إلی یوم لقاء الله، الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذی هَدانا لِهذا وَ ما کُنَّا لِنَهْتَدِیَ لَوْ لا أَنْ هَدانَا اللَّه‏، وَ أُفَوِّضُ أَمْری إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصیرٌ بِالْعِباد حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکیل‏ نِعْمَ الْمَوْلى‏ وَ نِعْمَ النَّصیر

...یک خدمت بزرگی که ایشان (مرحوم موحّد ابطحی اصفهانی) کرد تحقیق و چاپ صحیفه علویه کامل حدود هفتصد - هشتصد صفحه ای بود. صحیفه علویه قبل این که چاپ شده بود حدود دویست تا دویست و پنجاه صفحه بود تقریبا برای 50 سال قبل است.

 افزون بر نسخه های خطی، ایشان در کتاب بحار و جاهای دیگر اگر دعاهایی از حضرت امیر (سلام الله علیه) بوده است این ها را هم جمع کرد و اضافه کرد و مصدرش را هم در پاورقی نوشت.

 کار آقای ابطحی یک امتیازی که دارد این است به تنهایی کار کرد و آثار گرانقدری هم از خودش باقی گذاشت و خدا هم یک عنایت ویژه ای به ایشان کرده بود و یک چشم نیمه برزخی هم داشت و استخاره هم که می گرفت بسیار دقیق بود

پرسش:

 استاد منظور از «حُجُبَ النُّورِ» در مناجات شعبانیه:

«إِلَهِی هَبْ لِی کَمَالَ الِانْقِطَاعِ إِلَیْکَ وَ أَنِرْ أَبْصَارَ قُلُوبِنَا بِضِیَاءِ نَظَرِهَا إِلَیْکَ حَتَّى تَخِرَقَ أَبْصَارُ  الْقُلُوبِ حُجُبَ النُّورِ فَتَصِلَ إِلَى مَعْدِنِ الْعَظَمَةِ وَ تَصِیرَ أَرْوَاحُنَا مُعَلَّقَةً بِعِزِّ قُدْسِک‏»

إقبال الأعمال (ط - القدیمة)؛ ابن طاووس، على بن موسى، محقق/ مصحح: ندارد ناشر: دار الکتب الإسلامیه، ج2، ص687

چیست؟

پاسخ:

حُجُبَ النُّورِ؛ حجاب های ظلمانی داریم و حجاب های نورانی داریم. این را هم مرحوم امام در کتاب چهل حدیث توضیح داده است. حجاب های ظلمانی گناهانی است که ما داریم انجام می دهیم هرکدام از این ها برای ما تاریکی ایجاد می کند.

مثلا عینک چشم یک مرتبه خاک رویش می نشنید، باران می آید گرد و خاک دیگری رویش می شیند و دود می آید باز اضافه بر آن گرد و خاک می شود رویش می نشنید دیگر به هیچ وجه نمی توانم ببینم. نه تنها عینک باعث دیدن نـمی شود بلکه مانع دیدن می شود.

حجاب های ظلمانی عبارت از گناهان و معاصی است که ما مرتکب می شویم اما حجاب های نورانی (مربوط به) اسماء الله هستند این ها به عدد هزار یک اسم حجاب است انسان وقتی می آید خدا رحمان است اگر ما رحمانیت را در خودمان ایجاد کردیم خدای عالم به همه خلائق مؤمن، کافر ترحم می کند.

«یا مَنْ أَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ وَ آمَنُ سَخَطَهُ من [عِنْدَ] کُلِّ شَرٍّ یَا مَنْ یُعْطِی الْکَثِیرَ بِالْقَلِیلِ یَا مَنْ یُعْطِی مَنْ سَأَلَهُ یَا مَنْ یُعْطِی مَنْ لَمْ یَسْأَلْهُ وَ مَنْ لَمْ یَعْرِفْهُ تُحَنُّناً مِنْهُ وَ رَحْمَةً أَعْطِنِی بِمَسْأَلَتِی إِیَّاکَ جَمِیعَ [الخیرات‏] خَیْرِ الدُّنْیَا وَ جَمِیعَ خَیْرِ الْآخِرَةِ وَ اصْرِفْ عَنِّی بِمَسْأَلَتِی إِیَّاکَ جَمِیعَ شَرِّ الدُّنْیَا وَ [جمیع‏] شَرِّ الْآخِرَةِ فَإِنَّهُ غَیْرُ مَنْقُوصٍ مَا أَعْطَیْتَ وَ زِدْنِی مِنْ فَضْلِکَ یَا کَرِیمُ یَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ یَا ذَا النَّعْمَاءِ وَ الْجُودِ یَا ذَا الْمَنِّ وَ الطَّوْلِ حَرِّمْ [شبابی و] شَیْبَتِی عَلَى النَّار»

إقبال الأعمال (ط - القدیمة)؛ ابن طاووس، على بن موسى، محقق/ مصحح: ندارد ناشر: دار الکتب الإسلامیه، ج2، ص644

«وَ مَنْ لَمْ یَعْرِفْهُ تُحَنُّناً مِنْهُ وَ رَحْمَةً» اگر این را در خودمان ایجاد کردیم از این نور رد شدیم. اگر آمدیم رحیمیت را در خودمان ایجاد کردیم یعنی طوری شد که برای ما ملکه شد از حجاب رحیمیت هم رد کردیم.

خداوند عالم کریم است اگر ما هم آمدیم به همه دوست، دشمن، آشنا و غیر آشنا در حد توانمان کرم کردیم. مثلا از من طلبه نمی خواهد که بیایم در ماه ده میلیون صدقه بدهم ده میلیون احسان کنم همین مبلغ مختصر حقوقی که می گیرم به اندازه توانم احسان کنم.

چه بسا افرادی که وضع شان خراب است احسان می کنند، احسان شان هزاران برابر آن هزینه های میلیاردی که است که ثروتمندان می کنند. اگر کریمیت را در خودمان ایجاد کردیم، وقتی ایجاد کردیم از این نور هم رد می شویم.

وقتی هزار و یک اسم را در خودمان ایجاد کردیم حجاب های نورانی رفت تا آن جا می رسد که:

 «أَنْظُرُ إِلَیْک‏»

یا:

«وَ لِقَاؤُکَ قُرَّةُ عَیْنِی وَ وَصْلُکُ مُنَى نَفْسِی، وَ إِلَیْکَ شَوْقِی وَ فِی مَحَبَّتِکَ وَلَهِی، وَ إِلَى هَوَاکَ صَبَابَتِی، وَ رِضَاکَ بُغْیَتِی، وَ رُؤْیَتُکَ حَاجَتِی، وَ جِوَارُکَ طَلَبِی‏...»

زاد المعاد- مفتاح الجنان‏؛ نویسنده: مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى‏ (تاریخ وفات مؤلف: 1110 ق‏)، محقق / مصحح: اعلمى، علاءالدین‏، ناشر: موسسة الأعلمی للمطبوعات‏، بیروت‏ 1423 ق، ص412

من چند شب قبل که در تلویزیون برنامه داشتم گفتم به دوستان توصیه می کنم چون خودم عامل هستم ان شاء الله حرفم اثر می گذارد. ما وقتی صبح از خواب بلند می شویم یکی از دعاها این است:

«الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَحْیَانِی بَعْدَ مَا أَمَاتَنِی وَ إِلَیْهِ النُّشُور»

الکافی (ط - الإسلامیة)؛ نویسنده: کلینى، محمد بن یعقوب بن اسحاق، محقق/ مصحح: غفارى على اکبر و آخوندى، محمد، ناشر: دار الکتب الاسلامیة، ج2، ص539

خواب برادر مرگ است. تصور کنیم الان مرگ ما فرا رسیده عزرائیل هم آمده قبض روح کند، مدام التماس می کنیم به دست و پایش می افتیم و می گوییم:

(رَبِّ ارْجِعُونِ؛ لَعَلِّی أَعْمَلُ صَالِحًا فِیمَا تَرَکْتُ کَلَّا إِنَّهَا کَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا وَمِنْ وَرَائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلَى یوْمِ یبْعَثُونَ)

پروردگارا مرا بازگردانید؛ شاید من در آنچه وانهاده‏ام کار نیکی انجام دهم نه چنین است این سخنی است که او گوینده آن است و پشاپیش آنان برزخی است تا روزی که برانگیخته خواهند شد

سوره مؤمنون (23):‌ آیه 99 و 100

صبح که از خواب بیدار می شویم احساس کنیم الان مرگ ما فرا رسیده بوده از خدا خواستیم ما را بر گرداند تا عمل صالح انجام بدهیم. با خدای عالم عهد و پیمان ببندیم که امروز هر کاری می کنیم قربة الی الله باشد. یعنی اولین قدم این است که تمام کار ما قربة الی الله باشد.

ولو به این نیت که خدایا این کار را انجام می دهم تا مرا به بهشت ببری. همین هم خیلی خوب است. من درس می روم، نماز می خوانم، کار می کنم غذا می خورم نیرو بگیرم عبادت کنم به جهنم نروم.

در ابتدای کار ما باید مثل بچه کلاس اول بابا آب داد را بخوانیم تا بعد بالا بیاییم؛ یعنی این را اگر ما بتوانیم در خودمان زنده کنیم که کارهایمان بی نیت نباشد؛ صبح تا غروب هر کاری که می کنیم غذا می خوریم، حتی نماز خواندنمان عادت شده است اگر نماز نخوانیم یک مقدار احساس می کنیم که یک چیزی بدهکاریم انجام ندادیم.

این نماز برای ما کاری نمی کند ولی اگر همان تعبیر حضرت رسول اکرم به اباذر را مد نظر داشته باشیم:

«یَا أَبَا ذَرٍّ لِیَکُنْ لَکَ فِی کُلِّ شَیْ‏ءٍ نِیَّةٌ حَتَّى فِی الْأَکْلِ وَالنَّوْم‏»

مجموعة ورّام‏؛ نویسنده: ورام بن أبی فراس، مسعود بن عیسى‏ (تاریخ وفات مؤلف: 605 ق‏)، محقق / مصحح: ندارد، ناشر: مکتبه فقیه‏، قم‏: 1410 ق‏، ص58

حضرت امیر می فرماید:

«حَبَّذَا نَوْمُ الْأَکْیَاس‏»

نهج البلاغة (للصبحی صالح)؛ نویسنده: شریف الرضى، محمد بن حسین، ناشر: هجرت، محقق/ مصحح: فیض الاسلام، ص495

نوم الاکیاس یعنی خوابش هم برای خدا است. خوابش هم عبادت شده است ما عبادت مان عبادت نیست. یک تعبیری حضرت امام دارد می گوید ما بعد از هر نماز باید از همین نمازمان استغفار کنیم نمازمان مناسب با خدای عالم نبوده است.

ما داریم حرف می زنیم وقتی با یک بچه چهارساله حرف می زنیم حواس مان جمع است با خدا حرف می زنیم این اندازه حواس مان جمع نیست. این مطلب را بارها گفته ام ما به این جا در نماز برسیم که توجه به معانی و توجه به الفاظ را از خودمان دور کنیم.

الان من با شما حرف می زنم اصلا به این حرفی که می زنم توجه دارم (حَرْفْ مِیْ زَنَمْ) اصلا توجه ندارم. حتی به معنایش هم توجه ندارم یعنی آن چنان غرق در جمال شما هستم اصلا توجه نه به لفظ دارم و نه به معنا دارم.

یعنی یک ارتباط روحی میان من و شما است. در نماز ما به این جا برسیم ارتباط روحی به قدری قوی باشد وقتی (الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ) می گوییم نه به الفاظ الحمدلله توجه داشته باشیم و نه به معنای الحمدلله. البته خیلی سخت است ولی امکان پذیر است.

کسی اگر بخواهد می شود:

(وَالَّذِینَ جَاهَدُوا فِینَا لَنَهْدِینَّهُمْ سُبُلَنَا وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِینَ)

و کسانی که در راه ما کوشیده‏اند به یقین راه‏های خود را بر آنان می‏نماییم و در حقیقت‏خدا با نیکوکاران است.

سوره عنکبوت (29): آیه 69

تا ما نخواهیم درست نمی شود. یک شعری است می گوید تا دردی نباشد چه را درمان کند. ما در خودمان احساس درد نمی کنیم. حضرت امیر می فرماید:

«فَهَبْنِی یَا إِلَهِی وَ سَیِّدِی وَ مَوْلَایَ وَ رَبِّی صَبَرْتُ عَلَى عَذَابِکَ فَکَیْفَ أَصْبِرُ عَلَى فِرَاقِکَ وَ هَبْنِی صَبَرْتُ عَلَى حَرِّ نَارِکَ فَکَیْفَ أَصْبِرُ عَنِ النَّظَرِ إِلَى کَرَامَتِک‏»

مصباح المتهجد و سلاح المتعبد؛ طوسى، محمد بن الحسن‏؛ ناشر: مؤسسة فقه الشیعة ، ج‏2، ص 447

ما آن جا برویم همین را می توانیم بگوییم! اصلا وصلی برای ما بوده که بگوییم خدایا «فَکَیْفَ أَصْبِرُ عَلَى فِرَاقِکَ». امیدواریم که خدای عالم کمک کند. جوینده یابنده است.

پرسش:

در زیارت عاشورا آن فراز «وَ أَسْأَلُهُ أَنْ یُبَلِّغَنِی الْمَقَامَ الْمَحْمُودَ لَکُمْ عِنْدَ اللَّه‏» قبلش دارد «فَأَسْأَلُ اللَّهَ الَّذِی أَکْرَمَنِی بِمَعْرِفَتِکُمْ- وَ مَعْرِفَةِ أَوْلِیَائِکُمْ وَ رَزَقَنِی الْبَرَاءَةَ مِنْ أَعْدَائِکُمْ أَنْ یَجْعَلَنِی مَعَکُمْ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ أَنْ یُثَبِّتَ لِی عِنْدَکُمْ قَدَمَ صِدْقٍ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَة» ابتدایش این ها تکمیل شده بعد...

پاسخ:

زیارت عاشورا هم یکی از راه هایی است که ما را می رساند شما در روز دو بار – سه بار- پنج بار مثلا وقتی داخل ماشین هستید جایی می روید زیارت عاشورا را زمزمه کنید ولو حضور قلب هم نباشد همین لقلقه زبان هم باشد خوب است.

یکی از بزرگان می گوید امام حسین همه کاره خدای عالم است؛ چون همه چیزش را در راه خدا داد خدا همه چیزش را در اختیار امام حسین قرار داده است.

«کلّنا سفینة النجاة ولکن سفینة الحسین اسرع»

البته امام حسین هم هرکاری بکند فیض به ما برسد آخر توسط حضرت ولی عصر به ما می رسد این را داشته باشیم. یعنی در بین تمام ائمه (علیهم السلام) که ما متوسل می شویم واسطه رسیدن فیوضات به ما بقیة الله الاعظم (ارواحنا فداه) است.

«فَمَا شَیْ‏ءٌ مِنَّا إِلَّا وَ أَنْتُمْ لَهُ السَّبَبُ وَ إِلَیْهِ السَّبِیل»

بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ط - بیروت)؛ نویسنده: مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، ناشر: دار إحیاء التراث العربی، محقق/ مصحح: جمعی از محققان، ج99، ص93

امام هر عصر واسطه مطلق فیض رابطه میان حق و خلق و خالق و مخلوق است. تلاش کنید زیارت عاشورا را نه یک بار بلکه روزی سه چهار بار با خودتان زمزمه کنید.

یک بزرگی در قزوین که از اساتید ما بود یک جمله ای گفت خیلی در وجود من اثر عجیبی گذاشت گفت آقای قزوینی! من چهل سال است زیارت عاشورا می خوانم فقط به یک امید شاید در این چهل سال یک دفعه:

«اللَّهُمَّ اجْعَلْ مَحْیَایَ مَحْیَا مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ مَمَاتِی مَمَاتَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه واله وسلم)‏»

کامل الزیارات؛ نویسنده: ابن قولویه، جعفر بن محمد، ناشر: دار المرتضویة، محقق/ مصحح: امینی، عبدالحسین، ص177

من به این امید می خوانم که در این چهل سال شاید یک دفعه این به اجابت رسیده باشد همین برای من کافی است بیش از این نمی خواهم. لذا ان شاء الله عزیزان در این زمینه یک مقدار دقت بیشتری بکنند ما برای چهار تا درس و بحث و تبلیغ و اینکه چهار تا امکانات در این جا تهیه کنیم نیامده ایم.

ما آمده ایم خودمان را به مقام خلیفة اللهی برسانیم، یعنی به آن جایی که:

 رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند/ بنگر که تا چه حد است مقام آدمیت.

یا:

بار دیگر از ملک پران شوم/ آن چه در وهم تو ناید آن شوم

یعنی آن جایی است که:

«کنت سَمْعَهُ الذی یَسْمَعُ بِهِ وَبَصَرَهُ الذی یُبْصِرُ بِهِ وَیَدَهُ التی یَبْطِشُ بها وَرِجْلَهُ التی یَمْشِی بها»

الجامع الصحیح المختصر؛ اسم المؤلف: محمد بن إسماعیل أبو عبدالله البخاری الجعفی الوفاة: 256، دار النشر: دار ابن کثیر , الیمامة - بیروت - 1407 - 1987، الطبعة: الثالثة، تحقیق: د. مصطفى دیب البغا، ج5، ص2384، 6137

می شود:

«لَا فَرْقَ بَیْنَکَ وَ بَیْنَهَا إِلَّا أَنَّهُمْ عِبَادُکَ وَ خَلْقُکَ فَتْقُهَا وَ رَتْقُهَا بِیَدِکَ بَدْؤُهَا مِنْکَ وَ عَوْدُهَا إِلَیْک‏»

مصباح المتهجد و سلاح المتعبد؛ طوسى، محمد بن الحسن‏ (تاریخ وفات مؤلف: 460 ق)، محقق و مصحیح: ندارد‏ ناشر: مؤسسة فقه الشیعة ، ج‏2، ص803

آغاز بحث...

أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ، بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ؛ روایتی را از حضرت کاظم (سلام الله علیه) خواندیم سند هم صحیح است نام همه ائمه (علیهم السلام) را آورده و بعد نام ائمه در معراج نام تمام دوازده امام آمده، این ها را سریع رد بشویم تا به آن قسمتی که احتیاج است در این چند روزه بتوانیم به آن جا برسیم.

«لَمَّا أُسْرِیَ بِی إِلَى السَّمَاءِ أَوْحَى إِلَیَّ رَبِّی جَلَّ جَلَالُهُ فَقَالَ یَا مُحَمَّدُ أَ تُحِبُّ أَنْ تَرَاهُمْ قُلْتُ نَعَمْ یَا رَبِّی فَقَالَ عَزَّ وَ جَلَّ ارْفَعْ رَأْسَکَ فَرَفَعْتُ رَأْسِی فَإِذَا أَنَا بِأَنْوَارِ عَلِیٍّ وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ وَ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ وَ عَلِیِّ بْنِ مُوسَى وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ وَ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ وَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ الْقَائِمِ فِی وَسْطِهِمْ»

آخرش حضرت مهدی را دیدم:

«کَأَنَّهُ کَوْکَبٌ دُرِّی‏»

عیون أخبار الرضا (علیه السلام)؛ نویسنده: ابن بابویه، محمد بن على، مصحح: لا جوردی، مهدی، ناشر: نشر جهان، ج1، ص58

آن هایی که خدمت حضرت رسیده اند می گویند آرزوی دیدن نکنید حضرت به قدری زیبا است انسان شیفته او که می شود دیگر آرام و قرار ندارد.

یک همسایه داشتیم ایشان گفت یک شب در خواب من حضرت را با همان جمال نورانیش دیدم دیگر از فردا نه غذا می توانستم بخورم، نه بخوابم و نه حرف بزنم بخاطر دیدن آن جمال نورانی که اگر حضرت یوسف با آن جمالش در کنار حضرت ولی عصر بیاید سرش را پایین می اندازد خجالت می کشد.

خیلی جاها واژه: «کَوْکَبٌ دُرِّی‏» در رابطه با حضرت ولی عصر آمده است.

آن کسانی که توفیق داشتند دیدند می گویند این زیبایی فوق العاده است.

یکی از طلبه هایی که الان هم در قید حیات است می گفت یک مرتبه من خدمت حضرت رسیدم بعد از آن شبانه روزم گریه شده بود اصلا گریه امانم نمی داد. نه غذا می توانستم بخورم و نه آب می توانستم بخورم همه اش آن جمال جلوی چشمم بود و از چشمانم اشک شوق جاری بود. تا به خود حضرت متوسل شدم آن حالت را از من گرفتند.

در هر صورت

امیدواریم خدای عالم به همه ما توفیق دهد

«اللَّهُمَّ أَرِنِی الطَّلْعَةَ الرَّشِیدَةَ وَ الْغُرَّةَ الْحَمِیدَة»

الإمامة و التبصرة من الحیرة؛ نویسنده: ابن بابویه، على بن حسین‏ (تاریخ وفات مؤلف: 329 ق‏)، محقق / مصحح: مدرسه امام مهدى علیه السلام‏، ناشر: مدرسة الإمام المهدى عجّل الله تعالى فرجه الشریف‏، قم: 1404ق، ص83

این واژه در حق هیچ کدام از ائمه وارد حتی در مورد رسول اکرم هم نیست. روایتی که عرض کردم صحیحه است مشکلی ندارد. مرحوم شیخ طوسی در کتاب الغیبة حدیث معراج را آورده است.

روایت عیسی ابن احمد از رسول اکرم از امیر المؤمنین حدیث معراج را اورده اسامی اهل بیت در غدیر در چند جا آمده من جمله در سند سلیم ابن قیس آمده تمام ائمه را رسول اکرم در روز غدیر برای مردم مطرح کرد روایت هم صد در صد صحیح است. از نظر سند هیچ مشکلی ندارد.

حضرت امیر (سلام الله علیه) در زمان عثمان در مسجد النبی نشسته بود

«وَ فِی الْحَلْقَةِ أَکْثَرُ مِنْ مِائَتَیْ رَجُل‏»

این هم روایتش صد در صد صحیح است بعد دارد:

«فَأَمَرَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ نَبِیَّهُ أَنْ یُعْلِمَهُمْ وُلَاةَ أَمْرِهِمْ وَ أَنْ یُفَسِّرَ لَهُمْ مِنَ الْوَلَایَةِ مَا فَسَّرَ لَهُمْ مِنْ صَلَاتِهِمْ وَ زَکَاتِهِمْ وَ صَوْمِهِمْ وَ حَجِّهِمْ»

خدا اقم الصلاة فرمود پیامبر آمد کیفیت نماز را بیان فرمود. فرمود روزه بگیرید، مبطلات روزه و واجبات روزه از نبی مکرم است. در موضوع حج این که طواف چند تا باشد، سعی بین صفا و مروه چگونه باید باشد. تقصیر چگونه باید باشد، عرفات و منی هیچ کدام در قرآن به صورت جزئی نیامده بلکه کلی آمده است.

در ولات امر هم همین:

 «فَنَصَبَنِی لِلنَّاسِ بِغَدِیرِ خُمٍّ»

کتاب سلیم بن قیس؛ نویسنده: هلالى، سلیم بن قیس، محقق / مصحح: انصارى زنجانى خوئینى، محمد؛ ناشر: الهادى‏؛ ج‏2، ص 644

کمال الدین و تمام النعمة، ابن بابویه، محمد بن على‏، محقق / مصحح: غفارى، على اکبر، ج‏1، ص 274

این که برخی آقایان (مثل آقای صفری فروشانی) دارند می گویند که امیر المؤمنین قبل از خلافتش یا در مدینه حرفی از غدیر نزده من واقعا برای این ها تأسف می خورم با این که ما در چهارشنبه گذشته چهل تا روایت در رابطه با بیعت از شیعه و سنی آوردیم با همه این ها ایشان دارد در فضای مجازی می گوید این روایات هیچ فایده ندارد!

می گوید بحث تاریخی غیر از بحث حدیثی است!

این را آقایان از کجا در آورده اند که بحث تاریخی غیر از بحث حدیثی است؟!

ایشان روز یک شنبه یک مقدار با آقای ابو القاسمی که اشکال کرده درگیر شده گفته مباحث تاریخی به هیچ وجه قطعی نیست. این را همین یک شنبه گذشته گفته است. می گوید در مسائل تاریخی ما چیز قطعی نداریم.

آقای ابو القاسمی گفته است: وقتی که قطعی نیست شما چطور با مسائلی که قطعی نیست این همه مانور می دهید؟!

اگر تاریخ قطعی نیست ولی علم الحدیث قطعی است، علم کلام قطعی است و دیگر علوم مانند علم فقه و علم اصول و این ها همه جزء قطعیات است.

چگونه وقتی تاریخ قطعی نیست می تواند با غیر قطعی مقابله کند؟ ! بعضی وقت ها این عنایت خدا است از زبان این بزرگواران یک جمله ای صادر می شود خودشان به دست خودشان خلع سلاح می شوند.

(یخْرِبُونَ بُیوتَهُمْ بِأَیدِیهِمْ)

خانه ‌های خود را با دست خویش ویران می ‌کنند.

سوره حشر (59):‌ آیه 2

(یخْرِبُونَ بُیوتَهُمْ بِأَیدِیهِمْ) می شود. بزرگوار! شما که می گویی قعطی نیست تاریخ باید برای ما بگوید. این تاریخ را از کجا ما دربیاوریم؟

پرسش:

این را آقای صفری گفته است؟

پاسخ:

بله جناب اقای صفری گفته است این ها یک شنبه برنامه ای برای نخبگان دارند بحث شان تاریخ نگاری است. ما با حاج آقای رفیعی هماهنگی کردیم هر هفته یکی از دوستان ما آن جا تشریف می برند مطالب شان را مطرح می کنند یا همان جا اشکال می کنند.

آن هفته یک بحثی بوده است بنا بود که این هفته پیگیری کنند، اسمش را هم نیاورده است در رابطه با این که اصحاب امام صادق چهار هزار نفر بودند همه ثقه بودند دوستان ما گفتند این حرفی که شما به شیخ مفید نسبت می دهید، همچنین حرفی را شیخ مفید نزده است. شما دارید یک حرفی را به گردن شیخ مفید می اندازید بعد شروع به اشکال کردن می کنید گفت نه این طوری است. دوست ما گفته بود بفرمایید این هم عبارت شیخ مفید است این مطلبی که شما می گویید کجایش است؟

ایشان گفت من این طور می فهمم! آقا شما که این طور می فهمید ملاک نیست. گفت هفته آینده بحث کنیم و در هفته آینده بحث نکردند. این ها این طور رویش دارند، من عرض کردم ما با این ها عداوت نداریم. کینه و عناد داریم. آقا شما دارید یک حرفی را مطرح می کنید باید پاسخگو باشید.

بحث امامت از اصول دین است شما وقتی می آیی این را این طور تمسخر می کنی این طور ویژگی های امامت را می زنید آن وقت در المصطفی که یک مرکز جهانی است اصلا قابل مقایسه با حوزه علمیه نیست تمام صحبت های شما را شاگردان تان در جهان منتشر می کنند و این ها در جهان منتشر هستند.

بعضی از همین فارغ التحصیلان حتی در آلمان و برخی دیگر کشورها رفتند که خیلی هایشان را ما از نزدیک می شناسیم خودشان رادیو و تلویزیون دارند، ماهواره دارند در آفریقا به همین شکل در هند به همین شکل.

یعنی هرکدام آن جا می روند برای خودشان یک آیت الله العظمی در منطقه هستند خدای ناکرده ما بیاییم ذهن این ها را با مطالبی که از قطعیات نیست مشوّش کنیم (باعث انحراف عوام خواهد شد) این دور از انصاف است.

«والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته»