آل سعود در بحرين براي مقابله با انقلابيون از هيچ كوششي فرو گذار نكرد؛ از كشتار مردم گرفته تا بازداشت معترضين، از تخريب مساجد گرفته تا قرآن سوزي، از ويران كردن خانه و كاشانه مردم گرفته تا به مكان نامعلوم منتقل كردن برخي زنان معترض و بسيار بسيار جنايات ديگر كه قلم از نوشتن آن شرم دارد.
به گزارش شيعه آنلاين، "ايمان اسدي" در يادداشتي در رجانيوز نوشت: در بررسي سير تطور انديشه فرقه ي جعلي وهابيت مي توان يك نقطه ي عطفي را براي اين نحله ي ضاله ي فكري تصور كرد و آن چيزي نبود جز پيوند بين انديشه آل وهاب و شمشير آل سعود؛ كه از طرفي موجب حكمراني گسترده آل سعود بر سرزمين حجاز گرديد و از طرفي موجب تحميل اين انديشه به زور شمشير به ديگران شد.
رژيم سعودي عربستان با برداشت سطحي مآبانه از دين مبين اسلام و با استناد به فتاوي شاذ مفتي هاي وهابيت مصداق بارز اسلام آمريكايي را در منطقه به نمايش گذاشت و اسلامي كه آن ها سردمدار آن بودند نه تنها با مناغع آمريكا در تضاد نبود بلكه مجري سياست هاي آمريكا در منطقه بود.
استكبار جهاني كه همواره به دنبال افزايش نفوذ خود در منطقه بود نيز با حمايت كامل از خاندان آل سعود توانست بسياري از منافع خود را به پيش برد و اين چنين بود كه در بسياري از تحولات منطقه كه آمريكايي ها در آن نقش داشتند دست استكبار جهاني از آستين خلفاي آل سعود بيرون آمد؛ و جدال بين تمدن اسلامي و تمدن غرب به تعبير برخي كارشناسان به جنگ سرد بين ايران و عربستان بدل گرديد كه به مثابه مقاتله نهايي اسلام آمريكايي و اسلام ناب محمدي تلقي مي شود
در اينجا به اختصار نمونه هايي از خوش خدمتي هاي حكام سعودي به استكبار را به اختصار بررسي مي كنيم :
1- در انتخابات پارلماني سال 2009 لينان كه شاهد آرايش انتخاباتي جريان 8 مارس و 14 مارس در مقابل يكديگر بوديم، تحولات لبنان به صحنه وزن كشي جريان هاي سياسي داخلي لبنان و حاميان خارجي آنها تبديل شده بود، جريان 8 مارس كه عمده ترين گروه هاي آن را حزب الله، جريان امل و جريان ملي آزاد لبنان تشكيل مي داد در مقابل جريان 14 مارس كه شاخص ترين گروه آن حزب المستقبل مي باشد قرار گرفت كه در اين بين رژيم سعودي عربستان از تمامي ظرفيت هاي خود براي پيروزي جريان 14 مارس يا همان جريان غربگراي سازشگر با اسرائيل استفاده كرد. .عربستان سعودي با هزينه كردن پول هاي هنگفت براي خريد راي و انتقال لبناني هاي مقيم خارج به لبنان براي راي دادن به نفع گروه 14 مارس نقش موثري در تغيير سرنوشت اين انتخابات داشت، كه البته با سقوط دولت حريري همه نقشه هاي سعودي نقش بر آب شد.
پايگاه اينترنتي ويكي ليكس با انتشار سندي از توطئه عربستان سعودي و كويت براي پرداخت يك ميليارد دلار به برخي گروه ها در انتخابات پارلماني لبنان جهت مقابله با نمايندگان حزب الله، پرده برداشت. اين يك نمونه از خوش خدمتي هاي عربستان به غرب و در رأس آن آمريكا بود.
2- در ژوئيه 2006 يعني همان ايام جنگ 33 روزه حزب الله لبنان با رژيم صهيونيستي كه اولين فاز عملي شكست طرح خاور ميانه بزرگ را به تئوري پردازان آن و به جهانيان فهماند، رژيم سعودي عربستان به جاي محكوم كردن تجاوز گريهاي صهيونيستها و حمايت از مردم مظلوم لبنان به همراهي كشور هاي مصر و اردن اقدام به تشكيل اتاق جنگ عليه حزب الله لبنان كرد و در نامه اي به سران رژيم صهيونيستي خواهان نابودي هلال شيعي شدند.
3- در انتخابات پارلماني 2010 عراق كه آرايش انتخاباتي آن يكبار ديگر به صحنه صف آرايي حاميان استكبار و مخالفان آن اين بار در كشوري ديگر تبديل شده بود، در يك طرف انتخابات ائتلاف دولت قانوني به رياست نوري المالكي، ائتلاف ملي به رهبري حكيم، جريان صدر و برخي از گروه هاي كرد عراق بود كه در مقابل ائتلاف غربگرا و سكولار العراقيه به رهبري اياد علاوي صف آرايي كردند. در اين ميان عربستان كه بعد از روي كار آمدن دولت شيعي در عراق از هيچ اقدامي براي اختلال در روند سياسي اين كشور دريغ نكرده بود سعي داشت با حمايت از ائتلاف سكولار العراقيه جايگزيني براي ساختار وانديشه هاي مذهب گراي شيعيان كه از سال 2005 براي اولين بار حاكميت واقعي بر عراق را تجربه كردند، مطرح سازد.در اين بين عربستان تمامي توان خود را مصروف پيروزي العراقيه كرد، از حمايت هاي مالي گرفته تا رايزني هاي سياسي، كه در اين زمينه فقط مراجعه به آرشيو شبكه العربيه در حمايت از سكولارهاي عراقي خود مبين ماجراست. بر اساس اطلاعات موثق كه در رسانه هاي مختلف منتشر شده عربستاني ها به تنهايي 20 ميليارد دلار را براي محور ضد شيعي به تعبير خودشان ضد ايراني اختصاص دادند تا در كنار بسيج تمامي رسانه هاي در اختيار به عاملي براي تحقق اين هدف تبديل شوند.البته تحولات عراق هم با پيروزي شيعيان و تشكيل دولت ائتلافي آنها بار ديگر طعم شكست را به خاندان ال سعود چشاند.
4- جنگ 7 ماهه رژيم علي عبدالله صالح با جنبش الحوثي در يمن در سال 2010 كه نبرد ششم به شمار مي آمد صحنه اي ديگر از خباثت هاي آل سعود عليه شيعيان و در حمايت از منافع استكبار در منطقه را به نمايش گذاشت. سعودي ها به كمك فشار ديپلماسي امريكا همه مبادي ورودي و خروجي يمن را به كنترل خود درآوردند، نه تنها راه هاي ارسال سلاح به مبارزان يمن بسته شد بلكه راه هاي امدادرساني به روي مجامع بين المللي نيز مسدود گرديد، ولي اين پايان ماجرا نبود، رژيم سعودي كه همواره در جنگ ها نقش پشت پرده را ايفا مي كرد اين بار معادلات عوض شد و خود كشور عربستان مستقيما وارد جنگ با سربازان الحوثي شد و نبرد صعده رقم خورد كه تلفات مالي و جاني زيادي را برجاي گذاشت كه البته رسوايي نظاميان سعودي با تصاويري كه بعدها از اين نبرد منتشر شد چندين برابر شد.
5- در نا آرامي هاي اخير كشور سوريه كه به وضوح مي توان دست استكبار و ايادي آن را در تجهيز گروه هاي تروريستي عليه مردم و حكومت مشاهده كرد، كه مي توان اين راهبرد غرب در قبال نا آرامي هاي سوريه را همان ترفند شبيه سازي استكبار در برخورد با كشورهاي محور مقاومت ناميد( البته با كمي تسامح). در اين ماجرا هم نقش سعودي و رسانه هاي آن در بزرگ نمايي آنچه كه اعتراضات مردمي خوانده مي شود جاي بسي تامل دارد. در همين زمينه پايگاه موسوم به فيلكا اسرائيل از جزئيات طرح مشترك سعودي ها و آمريكايي ها ضد سوريه پرده برداشت . بر اساس اين طرح ، بندر بن سلطان سفير وقت عربستان در امريكا ، با همكاري جفري فيلتمن سفير سابق آمريكا در لبنان ، در طرحي براي براندازي نظام حاكم در سوريه با يكديگر مشاركت دارند . البته فتواي يكي از علماي عربستان مبني بر براندازي نظام حاكم بر سوريه را هم نمي توان ناديده گرفت، كه اين غائله هم با هوشاري و حضور به موقع مردم سوريه در صحنه به ضرر استكبار به پايان رسيد.
نمونه هاي فراوان ديگري از نوكري خائن الحرمين الشريفين در برابر غرب وجود دارد؛ از جمله سكوت در قبال جنايات صهيونيست ها در نوار غزه چه در جنگ 22 روزه چه اكنون، اعتبار قائل شدن براي دادگاه بين المللي ترور رفيق حريري، پناه دادن به زين العابدين بن علي حاكم فراري تونس، حمايت همه جانبه از مبارك حتي لحظاتي قبل از سرنگوني او، مداخله در منازعه ي اخير يمن از كانال هاي مختلف از جمله شوراي همكاري خليج فارس، همراهي با كويت در اتهام زني عليه ايران در كشف شبكه جاسوسي ايران در كويت و چندين و چند نمونه ي ديگر كه مجال بررسي آن ها در حوصله ي مخاطب نمي گنجد، اما جايي كه بي شرمي و خباثت ال سعود بيش از پيش بر ديگران عيان شد حضور نظامي آن ها در كشور بحرين و جناياتي بود كه در آنجا مرتكب شدند.
خاندان فاسد آل سعود پس از اينكه دومينوي انقلاب كشورهاي عربي به حوزه خليج فارس رسيد ترس سراسر وجودشان را فرا گرفت و يك مرتبه براي مهار اين خيزش ها كه دير يا زود گريبان خودشان را هم ميگيرد به فكر مقابله افتادند و با استناد باطل به توافق سپر جزيره با همراهي آل نهيان امارات اقدام به ارسال نيرو به بحربن كردند تا به زعم خودشان بتوانند رژيم خونخوار آل خليفه را تثبيت كنند و با سركوب موج قيام مردم در بحرين مانع از تكرار اين انتفاضه در ساير كشورها شوند.
آل سعود در بحرين براي مقابله با انقلابيون از هيچ كوششي فرو گذار نكرد؛ از كشتار مردم گرفته تا بازداشت معترضين، از تخريب مساجد گرفته تا قرآن سوزي، از ويران كردن خانه و كاشانه مردم گرفته تا به مكان نامعلوم منتقل كردن برخي زنان معترض و بسيار بسيار جنايات ديگر كه قلم از نوشتن آن شرم دارد.
آري؛ اين بار هم آل سعود براي استكبار سنگ تمام گذاشت و اين جور امنيت ناوگان پنجم دريايي آمريكا در بحرين را تامين كرد، اما بيش از هرچيزي رژيم آل سعود و حاميان استكباري آن بايد بدانند كه روزگار نوكري سران كشورهاي منطقه به پايان رسيده است و دير يا زود سرنوشت حكام عربستان هم به سرنوشت باقي ديكتاتورها پيوند خواهد خورد.
