به گزارش شيعه آنلاين، «أحمد بن زيني دحلان» از نويسندگان و قضات مكه مكرمه در صفحه 297 از كتاب خود تحت عنوان "أمراء البلد الحرام" (شاهزادگان كشور حرام) بخشي دارد بنام "داستان اهل طائف و بلايي كه وهابيون بر سر آنان آوردند".

او در اين بخش به رسوايي ها و جنايت هايي كه وهابيون هنگام ورود به شهر مكه مكرمه انجام دادند اشاره كرده و تصاويري را نيز به عنوان سند براي اثبات ادعاي خود منتشر كرده است.

«أحمد بن زيني دحلان» در اين بخش مي نويسد: آنان (وهابيون) هنگام وارد شدن به شهر مكه، به هيچ كس رحم نمي كردند. زن و مرد و كودك و غير كودك را مورد حمله قرار مي دادند. اگر كسي مقاومت مي كرد او را مي كشتند. آنان حتي به نوزاداني كه در آغوش مادرانشان بودند هم رحم نمي كردند. آنها حتي به منزل و اتاق پيامبر اكرم اسلام (ص) حمله كردند و اندك وسايل و آثار تاريخي كه در آن بود را به تاراج بردند.

در همين حال «ابراهيم الراوي الرفاعي» تاريخدان عربستاني نيز در اين باره مي گويد: وهابيون هنگام ورود به مكه تعداد زيادي از علما را نيز كشتند از جمله شيخ «عبدالله الزواوي» مفتي پيروان مذهب شافعي در مكه. علت كشتن وي، وهابي نبودنش بود. آنها شافعي ها را نيز كافر و خارج از مي دانستند.

وي در ادامه افزود: آنها ديگر علمايي مانند شيخ «عبدالله أبوالخير» قاضي مكه، شيخ «سليمان بن مراد» قاضي منطقه طائف، شيخ «يوسف الزواوي»، شيخ «حسن الشيبي» و شيخ «جعفر الشيبي» كه همگي از شيوخ مكه بودند را نيز به قتل رساندند.

«ابراهيم الراوي الرفاعي» همچنين گفت: آنان در مناطقي همچون "دقاق اللوز" و "وادي وج" دست به كشتارهاي جمعي زدند و اموال مردم را به تاراج بردند و به تعدادي از زنان و دختران نيز تجاوز كردند. همه كتاب هاي ديني را نيز از بين بردند زيرا آن را منحرف مي دانستند.