افسوس كه عمري گذشت و ما تو را نشناختيم و به اندازه خودمان هم حق تو را ادا نكرديم. چه بايد گفت. بهتر از همه اين است كه از زبان خود پيغمبر بشنويم كه او كيست و در وجود او چيست. قال رسول الله صلي الله عليه وآله: هر كس بخواهد آدم را ببيند در علمش - وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا - هر كس بخواهد ببيند نوح را در فهمش، هر كس بخواهد ببيند ابراهيم را در حلمش- از هر پيغمبري آن شاخصه او را گرفته- ابراهيم و آن حلم! باز قرآن بخوان ببين حلم چه حلمي بود! وقتي فرزندش را خواباند، شمشير را كشيد، آنجا بايد بفهمي حلم ابراهيم چه حلمي بود.
همزمان با فرارسيدن عيدالله الاكبر آيت الله وحيد خراساني از مراجع تقليد با تاكيد بر هر چه با شكوه برگزار شدن بزرگترين عيد خدا بياناتي را اظهار داشتند كه متن كامل آن به شرح زير است :
بسم الله الرحمن الرحيم
الحمد لله رب العالمين وصلي الله علي سيدنا محمد وآله الطاهرين سيما بقية الله في الأرضين واللعن علي أعدائهم إلي يوم الدين .
مطلبي كه اهم مطالب است در اين زمان، معرفت، به حقيقت معرفت، به مقامي است كه لا يدرك ولا يوصف، منتها در حد امكان. قضيه غدير و حادثه اين روز نه تا كنون فهميده شده و نه آن چنان كه بايد و شايد تحقيق شده. دقائق مطالب در فقه روايات معتبر است. اين روايت از احمد بن محمد بن ابي نصر بزنطي است كه اين مرد از خواص امام هشتم است و از اصحاب اجماع. سند شيخ اعلي الله مقامه به بزنطي سند تام و تمام است؛ قهرا چنين روايتي بايد معرض افكار فقهاي عريق در فقاهت باشد تا حدي درك كنند اهميت امر را. گفت: در محضر امام هشتم بوديم والمجلس غاص بأهله. بعد گفتگوي غدير پيش آمد. روايت مفصل است، شرحش هم فوق اين مجالس است. قسمتي از روايت اين است. فرمود به همچو كسي كه از خواص بود و قدرت درك داشت - از اين جمله ها معلوم مي شود چه خبر است- فرمود: در اين روز خداوند متعال براي هر مؤمني، هر مؤمنه اي، هر مسلمي، هر مسلمه اي، گناه شصت سال را مي آمرزد.
بعد فرمود: دو برابر آنچه در ماه رمضان كه شهر الله اعظم است و منزل قرآن است و مورد ليلة القدر است، آن هم اجر صائمين، اما آنچه را كه در ماه رمضان آزاد كرده از عذاب نار، دو برابر در روز غدير آزاد مي كند.
بعد باز فرمود: آن كس را كه در ليلة القدر، شب قدري كه خير من الف شهر، آن اندازه كه آزاد كند از نار، دو برابر در روز غدير آزاد مي كند. آنچه محير العقول اهل فن است، اين بيان امام است كه توأم است با قسم جلاله: والله... ، كسي كه گفتهء او صدق مطلق است اما بيانش اين است: والله ! اگر مردم اين روز را به حقيقتش بشناسند - كلمات امام امام الكلمات است - لو عرف الناس اين روز را اما بحقيقته، لصافحتهم الملائكة؛ ملائكهء ملأ اعلا روزي ده مرتبه با كساني كه عارف به حقيقت اين روز باشند، مصافحه مي كنند. از اين بيانات بايد فهميد چه غوغايي است. چه روزي است و روز هم روز چه كسي است.
كسي كه ومَا يَنْطِقُ عَنِ الْهَوَي - نص قرآن است- ومَا يَنْطِقُ عَنِ الْهَوَي ، آنچه[را] او مي گويد القاي خداست. علامه اين روايت را از اخطب خوارزم نقل مي كند: - متن روايت بايد تامل شود- قَالَ رَسُولُ اللَّهِ : لَوْ أَنَّ الرِّيَاضَ أَقْلَامٌ - تصورش عقل را مبهوت مي كند- تمام درختان عالم اگر قلم بشوند، وَالْبَحْرَ مِدَادٌ دريا هم مركب بشود، وَالْجِنَّ حُسَّابٌ والْإِنْسَ كُتَّابٌ - هر يك از اين كلمات عنايتي دارد- حساب به جن، سيطرهء روحي او بر معادلات، اما كتابت با انس، دريا مركّب، تمام جنس جن، حسابگر، تمام بشر از اول تا آخر، نويسنده، مَا أَحْصَوْا فَضَائِلَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ .
اين جمله آن هم از پيغمبر خاتم براي اهلش چه مي سازد؟ ما احصوا، بعد از همه اينها احصا شدني نيست. نتيجهء بحث اين است كه اين بشر خواه ناخواه محدود است و متناهي. چه شده كه يك انسان به اين جا رسيده كه فضائل او لا يتناهي است، فضيلت در حد و حصر نمي گنجد.
سرّش چيست؟ سرّش اين است : اين متناهي، فاني شده اراده اش در ارادهء ذات لايتناهي. وقتي رسيد به مقامي كه قدم گذاشت روي تمام دنيا و ما فيها؛ اين قدم اولش بود. قدم دوم گذاشت روي تمام درجات بهشت تا اعلا عليين. همه را پايمال كرد، بعد رسيد به اين جا گفت: عبدتك ؛ تو را پرستيدم نه براي شوق ثوابت كه تمام اولين و آخرين اعمالشان منشأش خوف عقاب است شوق ثواب است. قلم بر همه كشيد، بعد گفت: وجدتك اهلا للعبادة فعبدتك. كسي كه اين چنين بشود خواه ناخواه با او چنان مي شود. منتها وظيفهء علماي محققين است كه حقايق مقامات او را درك كنند و به مردم بفهمانند.
اين مقام بسيار مهم است. زيارت جامعه كبيره كه اصح الزيارات است، هر جمله اي از آن كتابي است، يك جمله اين است: وجعلني ممن يقتص آثاركم، بارالها! مرا قرار بده از كساني كه آثار اينها را براي مردم بگويم. مهمترين نتيجهء اين بحثها اين است : باب الله الاعظم، صراط الله الاقوم اوست، اگر او شناخته شد، اگر راه به او پيدا شد راه به خدا، به تمام انبيا مفتوح است والا يكسره مسدود است. باب الله اوست. أنا مدينة العلم... أنا دارالحكمة وعلي بابها. كسي كه مي خواهد وارد شهري بشود اول بايد درِ آن شهر را پيدا كند. معرفت در اين مقام بهت انگيز است. اين روايت كه باز صدوق اعلي الله مقامه نقل مي كند: قال رسول الله - اهلش بايد خوب گوش بدهند درك كنند- علي في السماء السابعة كالشمس بالنهار وفي السماء الدنيا كالقمر بالليل . يعني چه علي در آسمان هفتم مثل خورشيد است در وسط سماء، علي در سماء دنيا مثل قمر است در شب تاريك؟ كسي تامل كرده تا بفهمد كه عقل كل و كل عقل دراين بيان چه اراده كرده؟ سماء دنيا كجاست؟ قرآن بخوان. تمام اين كهكشان ها كه ميلياردها سال، آن هم به سال نوري فاصله با زمين دارند، همه در سماء دنيا اند. زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ. اين، سماء دنياست.
حالا آسمان دوم چه خبر است! آسمان سوم چه خبر است! تا برسد به آسمان هفتم. آسمان هفتم، علي آفتاب است. آسمان اول علي ماهتاب است. مقصد از اين كلمه اين است كه اهل زمين كجا!!! داخل حساب نيستند؛ اهل آسمان، آن هم سماء دنيا، استعدادشان براي شناختن او در اين حد است . از او درك مي كنند نور ماه را ولي وقتي رسيد به آسمان هفتم كه ديگر ملائكه مقربين اند- من ملائكة أسكنتهم سماواتك- آنها استعدادشان چون بالاتر است دركشان از علي مثل آفتاب در وسط نهار است؛ پس خود اهل آسمان باز مراتب دارند در معرفتش. از ماه گرفته در شب تا خورشيد در روز. باز از آن جا مي گذرد .
افسوس كه عمري گذشت و ما تو را نشناختيم و به اندازه خودمان هم حق تو را ادا نكرديم. چه بايد گفت. بهتر از همه اين است كه از زبان خود پيغمبر بشنويم كه او كيست و در وجود او چيست.
قال رسول الله صلي الله عليه وآله: هر كس بخواهد آدم را ببيند در علمش - وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا - هر كس بخواهد ببيند نوح را در فهمش، هر كس بخواهد ببيند ابراهيم را در حلمش- از هر پيغمبري آن شاخصه او را گرفته- ابراهيم و آن حلم! باز قرآن بخوان ببين حلم چه حلمي بود! وقتي فرزندش را خواباند، شمشير را كشيد، آنجا بايد بفهمي حلم ابراهيم چه حلمي بود. هر كه بخواهد او را در حلمش ببيند، هر كس بخواهد يحيي را در زهدش ببيند، هر كس بخواهد كليم الله موسي را در هيبتش ببيند، هر كس بخواهد عيسي را در عبادتش ببيند، هر كس بخواهد ايوب را در صبرش ببيند، هر كس بخواهد داوود را در حكمتش ببيند، هر كس بخواهد سليمان را در بهجتش ببيند، فلينظر إلي علي بن أبي طالب. نه تنها مسأله اين است، يك نفر يك بشر به كجا رسيده ؟! عن البزنطي . روايت همچو روايتي است. عن البزنطي، عن حماد بن عثمان، عن فضيل، عن ابي جعفر، قال: كانت في علي سنة ألف نبي. در علي سنت هزار پيغمبر جمع بود. اين قدر كجا شناخته شد؟ اين مقام كجا فهميده شد؟ هنوز برتر و بالاتر است...وقت هست يا نه؟
ما هرچه قدر از غدير بدانيم آنهم با استفاده ازبيانات گهربار امامان معصوم عليهماالسلام باز هم به اندازه ظرفيت انساني امان دانسته ايم نه واقعيت واقعي غدير؛عنايت بفرمائيدوقتي وجودمقدس معصوم عليه السلام ميفرمايدغدير در آسمان معروفتراز زمين است يعني جه؟ما همينقدر ميدانيم كه درغدير تلاش 124000پيغمبراز حضرت آدم تا خاتم صلي الله وعليه وآله وسلم به بار نشست ودين خدا براساس فرموده الهي"اليوم اكملت لكم دينكم"كامل شد ونعمت الهي براساس"واتممت عليكم نعمتي"به نهايت خودرسيدبه هرحال خداي لاشريك را بخاطراين لطف عظيم شاكريم واين روز بزرگ روزي كه اولين تبريك گو خدمت مولي الموحدين با عنوان "اميرالمومنين "حضرت جبريل امين بود را شادمانه تبريك وشادباش عرض ميكنم ويك بيت از يكي از ترجيع بندهايم را به محضرمقدس آقاامام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف به عنوان برگ سبزي تقديم ميدارم با اميدآنكه موردعنايت آن بزرگوار واقع بشه انشاالله صدشكر كه باذكر علي رشدنموديم ًًًًًيعني كه دمادم به ركوعيم وسجوديم
