با سلام

دوست گرامي

در اين خصوص بايد به اين نکته توجه داشت که خود علماي اهل سنت در ذيل اين روايات اعتراف کرده اند اصل بر اين است که در سجده پيشاني بر زمين باشد مگر در موارد اضطرار مانند گرما و سرما که در اين صورت از باب عذر و اضطرار مي شود پيشاني را بر لباس گذاشت

ابن حجر در اين خصوص گويد: وفيه إشارة إلى أن مباشرة الأرض عند السجود هو الأصل لأنه علق بسط الثوب بعدم الاستطاعة. در اين اشاره است که مباشرت با زمين در سجده اصل است و معلق شده به سجده به لباس بخاطر عدم توانايي است
فتح الباري ج 1 ص 493
همچنين شوکاني گويد:
وَالْحَدِيثُ ) يَدُلُّ على جَوَازِ الاتِّقَاءِ بِطَرَفِ الثَّوْبِ الذي على الْمُصَلِّي وَلَكِنْ لِلْعُذْرِ إمَّا عُذْرُ الْمَطَرِ كما في حديث الْبَابِ أو الْحَرِّ وَالْبَرْدِ كما في رِوَايَةِ بن أبي شَيْبَةَ . حديث دلالت دارد که جواز پيشاني گذاشتن بر لباس البته از باب عذر حالا يا بخاطر عذر باران و يا سرما و گرما
نيل الأوطار ج 2 ص 291
با اين وجود سجده بر غير زمين طبق مبناي اهل سنت، در صورت اضطرار است نه در هر حال

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات