نويسنده و مؤلّف فتح القدير مى گويد: با اينكه نبيذ همانند خمر سكر آور است ولى نوشيدن آن مباح است.
زيرا آنچه كه از خرما گرفته مى شود نامش عصاره و جوشانده خرما است نه شراب كه بنا بر نظر أبو حنيفه و أبو يوسف حلال است.
مشاهده مى كنيد كه چگونه يك يا چند نفر به نام فقيه و اسلام شناس حكم قطعى خدا را تقطيع و با جرأت حرام خدا و رسول را حلال مى كنند.
آيا وهّابيان بر مبناى اين سخنان و نقلها اجازه مى دهند كه كسى در دو شهر مكّه و مدينه (چون در اين دو شهر حضورشان پر رنگ تر است) آزادانه به خريد و فروش و نوشيدن نبيذ به پردازند؟
يقيناً پاسخ منفى است، زيرا بر اساس حكم قطعى قرآن هر آنچه سكر آور است در شرع مقدّس حرام و ممنوع است.
ولى سؤال مى شود كه با وجود اين فتاوا و سخنان در كتابهاى فقهى و حديثى چكار مى كنيد؟
متن عربي
إباحة النبيذ مع مشاركته الخمر في الإسكار
إباحة النبيذ مع مشاركته الخمر في الإسكار. (فتح القدير 9 / 30) وفيه : لأن المتخذ من التمر اسمه نبيذ التمر لا السكر وهو حلال على قول أبي حنيفة وأبي يوسف، الهداية 8 / 31 وفيه: وقال شريك بن عبد الله إنه مباح ، وفي هامش (فتح القدير 8 / 31 ): وهو حلا ل على قول أبي حنيفة وأبي يوسف ، حكم النبيذ وحليته: الإستذكار 24 / 304، المبسوط 24 / 12: حدثنا الأعمش عن إبراهيم عن علقمة أنه شرب عبد الله بن مسعود). شرح منهاج الكرامة - العلامة الحلي ص صفحة 111
نبیذ از شراب خیلی قوی تر هست.در زبان فارسی بهش میگویند عرق سگی.۴۰٪ الکل داره واما شراب ۷٪ الکل داره.نبیذ نوشیدنی محبوب پسر صهاک بوده.و تا لحظات آخری که زنده بود،نبیذ خورد و بعدش به هلاکت رسید و به آنجایی که باید میرفت،رفت
