و اذ قال موسی لقومه و به یاد آرید آنگاه را که موسی برای قوم خود آب خواست.عمر گفت : ما به پیامبر توسل میکردیم. که باران ببارد ولی پیامبر به رحمت خدا رفته است پس به چه کسی متوسل بشویم؟

متوسل میشویم به عموی پیامبر ، چرا ؟ چون او در حال تضرع بود و تضرع از حاجت نشات گرفته است. و عموی پیامبرت از محتاجین به باران است. پس اگر ما استحقاق هیچ حاجتی را نزد تو نداشته باشیم بخاطر عموی پیامبرت ما را کرامتی بده و باران ببار. در این زمان کسی می آید و میگوید این دلیل است بر اینکه به مرده نمیشود متوسل شد. چون او از دنیا رفته است و عمر در طلب آب به پیامبر متوسل نشد. راست گفتی ! اما به چه کسی متوسل شد ؟ به عباس یا به عموی پیامبر ؟ پس این توسل هم به پیامبر بر میگردد و این میشود که توسل فقط به عباس نیست بلکه جواز توسل به همه نزدیکان پیامبر است چرا توسل را از پیامبر به عموی پیامبر منتقل کرد ؟

چون پیامبر از دنیا رفته و آب برای او بهره ای ندارد.ولی عموی پیامبر زنده است و از آن بهره مند می شوند. به خدا میگوییم که عموی پیامبرت نشتنه است ، نمیگوییم که پیامبرت تشنه است، پیامبرت از دنیا رفته و به آب نیاز ندارد. پس به کسانی که میخواهند از این قضیه دلیلی بر اینکه توسل به صاحب و جاه فایده ای ندارد (به وهابی ها ) پاسخ میدهیم: این حدیث بر علیه شماست نه به نفع شما. زیرا حدیث ثابت میکند که توسل بر هر کسی که منتسب به پیامبر است پس جایز است.