بحث توسل همیشه به عنوان یک بحث خیلی نادر مطرح هست. ما در قم که رفتیم همه جا مصاحبه ها که انجام میشد راجع به توسل سوال میکردند.
گفتیم که ما نوشته ایم، کتاب ها پر است، امروز صبح من به عده ای از دوستان گفتم که دین عبارتست از توسل، دینی که توسل ندارد دین نیست. دعایی که توسل در آن نباشد خدایا به طفیل رسول الله صلی الله علیه وسلم، به طفیل نیکان، به طفیل پاکان، به طفیل فلان بنده ی مقرب خود دعای مرا قبول بفرما مشکل من آسان بفرما ، مسلمانی که این طرز تفکر را ندارد مسلمان نیست، چه مسلمانی ؟ يا ايها الذين امنوا اتقوا الله و ابتغوا إليه الوسيلة یک وسیله همین توسل هست،گرچه معنی وسیله در این آیه کریمه گسترده است اینکه عده ای گمراه آمده اند در جامعه ما به عنوان موحد بی توحید، مشرک به نام قلابی موحد آمده اند اصول اسلام را پایمال کرده اند، توسل را نفی کرده اند، ارزش های دینی را نفی کرده اند، اینها را رها کنین. رها کردن این ارزش های دینی بیراهه رفتن است،گمراهی است.خداوند متعال به همه ی ماتوفیق بدهدکه مابه عروة الوثقی که قران فرموده، باید تمسک بکنیم. ریسمان محکم الهی که قران است،دین است،سنت پیامبر است راهی که اصحاب واهل بیت پیغمبر رفته اندجزاین،راه نجات و کامیابی نیست. این بی راهان گمراه، این بی راهان نامقلد، به قول خودشان سلفی،سلف چه کسی هست؟ پیغمبرسلف نیست؟ یعنی سلف صالح ماپیغمبر نیست؟سلف صالح ما صحابه نیستند؟سلف صالح مااهل بیت پیامبر نیستند؟ائمه دین نیستند؟ که هرکدام ازشما خودتان مجتهد شده اید ؟
