بدانید که صحابه به آثار پیامبرصل الله علیه واله وسلم تبرک می جستند چه در زمان حیات و چه بعد از حیات حضرت،و مسلمانان تااین زمان برهمان سیره باقی هستندو جایز بودن این کار از افعال پیامبر ص دانسته می شود.وقتی درحجه الوداع حلق کرد موهای سر خود را در بین اصحابش توزیع کرد برای اینکه متبرک شوند. پس پیامبر ص امت خودش رابه تبرک به آثارش رهنمود کرد و بعضی ازصحابه یک تارمو و دیگری دوتارموازموهای حضرت رابرداشت و تبرک کردچه درزمان حیات پیامبر صل الله علیه واله وسلم و چه در بعد از وفات ایشان تا جایی که صحابه وهای ایشان را در آب می گذاشتند و آب را به مریض برای تبرک و به خاطر باقیمانده اثر پیامبر به او می خوراندند. و برای همین نظر متقدمین و متاخرین اهل سنت این است که تبرک جایز است. و آنچه این قول را ثابت میکند قضیه ای است که ذهبی که متوفای 748 در کتاب سیر اعلام النبلاء ج 11 ص212 ، چاپ موسسه الرساله نقل کرده است که عبدالله پسر احمد بن حنبل می گوید که پدرم را دیدم که تار موی پیامبر ص را بر میدارد و بر دهانش میگذارد و می بوسد و روی چشمش قرار می دهد و آن را در آب قرار می دهد و آب را برای شفا می نوشد.
وپدرم احمد بن حنبل را دیدم که ظرف پیامبر صل الله علیه واله وسلم را برداشت ودرچاه آب شست وسپس با آن کاسه آب نوشید.ودیدم که آب زمزم برای شفا می نوشدودست وصورت خودراباآن می شست.وذهبی میگوید:کجاست کسی که منکراین قضیه ازاحدبن حنبل شودوحال اینکه عبدالله پسر احمد سوال کرد درموردکسی که به نبر پیامبرصل الله علیه واله وسلم دست میزند و حجره پیامبرصل الله علیه واله وسلم رالمس میکند؟احمد بن حنبل جواب داد:این کار اشکالی ندارد خداوند ما و شا را از نظر خوارج و اهل بدعت محافظت کند.این کلام ذهبی بود،پس عزیزان قول کسانی که منکر تبرک به آثار پیامبر صل الله علیه واله وسلم می شوند هیچ ارزشی ندارد.
