2024 March 28 - پنج شنبه 09 فروردين 1403
شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) واقعيتي انكار ناپذير
کد مطلب: ٦٣٠٤ تاریخ انتشار: ٢٥ شهریور ١٤٠٢ تعداد بازدید: 237267
مقالات » نقد خلافت خلفا
شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) واقعيتي انكار ناپذير

حديث قرطاس، هجوم به خانه حضرت، غضب و نارضايتي تا لحظه وفات، دفن شبانه و آگاه نكردن ابوبكر و عمر از منابع معتبر


شهادت حضرت فاطمه زهراء (س) واقعيتي است كه منابع حديثي و تاريخ شيعه و سنّي بر آن گواه است. برخي به علت عدم آشنائي با حديث و تاريخ، در اين واقعيت ترديد نموده اند. از اينرو گوشه اي از شواهد اين مصيبت بزرگ را تنها از منابع معتبر اهل سنّت تقديم پويندگان حق و حقيقت مي نمائيم.

* * *

قال رسول اللَّه (ص): «... فتكون اوّل من يلحقني من اهل بيتي فتقدم عليّ محزونة مكروبة مغمومة مقتولة ».

(فاطمه) اولين كسي از اهل بيتم مي باشد كه به من ملحق مي گردد، پس بر من وارد مي شود، محزون، مكروب، مغموم، مقتول...

فرائد السمطين ج 2، ص 34

* * *

قال موسي بن جعفر (ع): انَّ فاطمة (س) صدّيقة شهيده.

اصول كافي ج 1، ص 381

* * *

قال ابن عباس: إنّ الرّزيّة كُلَّ الرّزية، ما حال بين رسول اللَّه (ص) و بين كتابه.

مصيبت تمام مصيبت آنگاه رخ داد كه بين پيامبر (ص) و نوشتارش حائل گرديدند.

صحيح بخاري ج 1، 120

* * *

تاريخ و حديث اهل سنت و شيعه گواه شهادت جانكاهي است كه قافيه بزرگترين مرثيه تاريخ بشريت را مي سازد. كوشش پي گير هواداران بانيان اين مصيبت نتوانسته است آن را از آخر اين مرثيه جانگداز پاك كند. و هيهات، هيهات. از نوك قلم پوزش مي طلبم و او را به بردباري و شكيبايي فرا مي خوانم تا شايد بتوانم فرياد تاريخ را بر اين فاجعه جانگداز به رشته تحرير درآوردم.

شهادت تنها يادگار پيامبر، «ام ابيها» صحيح بخاري، ج 3، ص 83، كتاب فضائل أصحاب النّبي (ص)، ب 42، ح 232 و ب 61، مناقب فاطمة، ح 278.«بضعة الرّسول» همان ب 42. و سيراعلام النبلاء، ج 2، ص 123 و... «سيده نساء العالمين»، «سيدة نساء اهل الجنّة» و... پس از رحلت آن حضرت آن هم با فجيعترين وضع، آن هم بوسيله... يعني چه؟

آيا ممكن است؟ اين خبر گوش هر انسان آزاده اي را مي خراشد، هر عقلي را متحيّر مي سازد، بر هر عاطفه اي سنگين مي آيد. گويا اين همان امانتي است كه بر كوهها و درياها عرضه شد و آنها بر آن طاقت نياوردند.

شايد همين امر موجب گرديد تا توجيه گران تاريخ و افسانه پردازان الفت اين واقعيت مسلم تاريخي را انكار كنند. امّا چه مي شود كرد، اي كاش زبان لال مي شد، قلم مي شكست اين خبر دهشت بار را نمي شنيديم. و اي كاش آسمانها فرو مي ريخت، كوهها متلاشي مي شد، جهان بپايان مي آمد و اين فاجعه رخ نمي داد. چگونه بگويم؟ به كه بگويم؟ چگونه ناله سركنم؟ چگونه فرياد كشم؟ كه اين واقعيت تلخي است كه تاريخ و حديث معتبر گواه آن است.

اين آواي شوم نه تنها از مسلّمات منابع معتبر شيعه است، بلكه معتبرترين كتابهاي اهل سنت بر اين مصيبت شاهدند. صحيح بخاري - معتبرترين كتاب، پس از قرآن در نزد اهل سنت - طليعه اين مصيبت را از قول ابن عباس در ضمن حديثي چنين توصيف مي كند «الرزيّة كلّ الزريّة» مصيبت آن مصيبتي كه بر هر مصيبتي برتري دارد، بلكه آن مصيبتي كه همه مصائب را در بر مي گيرد، زمينه سازي براي اين مصيبت عظمي بود. نسبت هذيان و... به پيامبر اكرم (ص) «غلبه الوجع» براي جلوگيري تأكيد بيشتر بر سفارشات آن حضرت درباره شهيد اين مصيبت و... بود. و با جمله «عندنا كتاب اللَّه حسبنا» كتاب را از عترت جدا كرده و زمينه «الرّزيّة كلّ الرّزيّة» را فراهم كردند.

اينك متن حديث (ابن عباس گفت:

چون بيماري رسول خدا (ص) شديد گرديد، فرمود: چيزي بياوريد تا بر آن براي شما نوشته اي بنويسم كه بعد از آن گمراه نشويد. عمر گفت: بر پيامبر (ص) بيماري چيره گرديده، كتاب خدا در دست ماست ما را بس است، پس اختلاف كردند وجنجال بالا گرفت. پيامبر (ص) فرمود: از نزد من بر خيزيد درگيري در حضور من سزاوار نيست.

پس ابن عباس بيرون رفت ومي گفت: مصيبت، تمام مصيبت آنگاه رخ داد كه بين پيامبر (ص) ونوشتارش حائل گرديدند.

«عن ابن عباس قال: لمّا اشتدّ بالنّبيّ (صلي الله عليه و سلم) وجعه، قال: ائتوني بكتاب اكتب لكم كتاباً لاتضلّوا بعده، قال عمر: انّ النّبيّ (صلي الله عليه و سلم) غلبه الوجع وعندنا كتاب اللَّه حسبنا، فاختلفوا وكثر الغلط، قال: قوموا عنّي ولاينبغي عندي التنازع، فخرج ابن عباس يقول: انّ الرزيّة كلّ الرزيّة ماحال بين رسول اللَّه (صلي الله عليه و سلم) وبين كتابه.»

صحيح بخاري، ج 1، ص 120، كتاب العلم، باب 82 كتابة العلم، حديث 112. و ج 3، ص 318، كتاب المغازي، باب 199 مرض النّبيّ (ص) و وفاته، حديث 872. و ج 4، ص 225، كتاب المرض و الطب، باب 357 قول المريض قوموا عنّي، حديث 574. و ص 774، كتاب الاعتصام، باب 1191 كراهية الخلاف، حديث 2169.

شايد آنانكه كلام ابن عباس را مي شنيدند كه مي گويد: «الرّزيّة كلّ الرّزيّة» واي مصيبت جامع، حيران و آشفته خاطر بودند كه يعني چه؟ ! ابن عباس چه مي گويد؟ ! امّا پس از چند روز انگشت شمار نسبت دهنده هذيان و ياوه گويي به پيامبر (ص) كلام ديگري گفت: به خدا قسم خانه را با شما آتش مي زنم. اين ماجرا در منابع فراواني از اهل سنت آمده كه فقط به چند نمونه آن اشاره مي شود.

الف: ابو بكر عبداللَّه بن محمد بن ابي شيبه، شيخ و استاد بخاري، در كتاب المصف، مي گويد:

«آنگاه كه بعد از رسول خدا (ص) براي ابوبكر بيعت مي گرفتند. علي (ع) وزبير براي مشورت در اين امر نزد فاطمه (س) دختر پيامبر (ص) رفت وشد مي كردند. عمر بن خطاب با خبر گرديد وبنزد فاطمه (س) آمد وگفت: اي دختر رسول خدا (ص) ! به خدا در نزد ما كسي از پدرت محبوبتر نيست وپس از او محبوبترين تويي ! ! وبه خدا قسم اين امر مرا مانع نمي شود كه اگر آنان نزد تو جمع شوند، دستور دهم كه خانه را با آنها به آتش كشند. اسلم گفت: چون عمر از نزد فاطمه (س) بيرون شد، علي (ع) و... به خانه بر گشتند. پس فاطمه (س) گفت: مي دانيد كه عمر نزد من آمد، وبه خدا قسم ياد كرده اگر شما (بدون اينكه با ابوبكر بيعت كنيد) به خانه برگرديد خانه را با شما آتش مي زند؟ وبه خدا قسم كه او به سوگندش عمل خواهد كرد »

«حين بويع لأبي بكر بعد رسول اللَّه (ص) كان عليّ والزبير يدخلان علي فاطمة بنت رسول اللَّه (ص) فيشاورونها ويرجعون في أمرهم، فلمّا بلغ ذلك عمر بن خطاب، خرج حتّي دخل علي فاطمة فقال: يا بنت رسول اللَّه (ص) واللَّه ما أحد أحب إلينا من أبيك وما أحد أحب إلينا بعد أبيك منك، وأيم اللَّه ما ذلك بمانعي أن اجتمع هؤلاء النفر عندك أن أمرتهم أن يحرق عليهم البيت. قال: فلمّا خرج عمر جاؤوها فقالت: تعلمون انّ عمر قد جائني وقد حلف باللَّه لإن عدتم ليحرقنّ عليكم البيت، وأيم اللَّه ليمضينّ لما حلف عليه. »

كتاب المصنف، ج 7، ص 432، حديث 37045، كتاب الفتن.

ب: همين مضمون را سيوطي در مسند فاطمه، آورده است. سيوطي، مسند فاطمه، ص 36. ج:

ابن عبدالبر، در الاستيعاب، نيز اين داستان را نقل كرده است.

ابن عبدالبر، الاستيعاب، ج 3، ص 975. و...:

و سپس با مشعلي بر در خانه فاطمه آمد و در جواب فاطمه كه فرمود: آيا من نظاره گر باشم و تو خانه مرا آتش بزني؟ گفت: بلي. چنانكه بلاذري مي گويد: « ابوبكر به علي (ع) پيام فرستاد تا با وي بيعت كند امّا علي نپذيرفت. پس عمر با مشعلي آمد، فاطمه (س) نا گاه عمر را با مشعل در خانه اش يافت، پس فرمود: يابن الخطّاب ! آيا من نظاره گر باشم وحال آنكه تو در خانه ام را بر من به آتش مي كشي؟ ! عمر گفت: بلي. »

«انّ ابابكر ارسل الي عليٍّ يريد البيعة، فلم يبايع فجاء عمر ومعه فتيلة فتلقته فاطمة علي الباب، فقالت فاطمة: يابن خطاب ! أتراك محرقاً عليَّ بأبي؟ ! قال: نعم. »

بلاذري، انساب الاشراف، ج 1، ص 586.

وابوالفداء نيز مي گويد:

« سپس ابوبكر عمر بن خطاب را به سوي علي وآنانكه با او بودند فرستاد تا آنان را از خانه فاطمه (س) بيرون كند. وگفت: اگر از دستور تو سر باز زدند با آنان بجنگ.

پس عمر مقداري آتش آورد تا خانه را آتش زند.

پس فاطمه (س) بر سر راهش آمد وفرمود: كجا؟ اي پسر خطاب ! آمده اي تا كاشانه ما را به آتش كشي؟ ! گفت: بلي. يا در آنچه امت وارد شده اند وارد شوند. »

« ثمّ انّ ابابكر بعث عمر بن خطاب الي عليٍ ومن معه ليخرجهم من بيت فاطمة (رضي اللَّه عنها) وقال: ان ابي عليك فقاتلهم، فاقبل عمر بشي ء من نار علي ان يضرم الدار، فلقيته فاطمة (رضي اللَّه عنها) وقالت: الي اين يابن الخطّاب؟ ! أجئت لتحرق دارنا؟ ! قال: نعم، او يدخلوا فيمادخل فيه الامّة. »

ابوالفداء، تاريخ ابي الفداء ج 1 ص 156. دار المعرفة، بيروت.

اين سخن و اين رفتار تفسيري بر كلام ابن عباس «الرزيّة كلّ الزريّة» گرديد. نه، سخن ابن عباس تفسيري به گستردگي تاريخ، بلكه به وسعت... دارد، كه در اين رزيّه و ماتم، تاريخ قصيده اي سروده است، كه اين گفته و كرده عمر جزء اوّلين مصرعهاي آن قصيده بود. شايد ابن عباس هم از آن غزلي كه عمر سرائيد «غلبه الوجع» در ابتدا «الرزيّة كلّ الزريّة» را درك نمي كرد. و تنها پيامبر اكرم (ص) در بستر بيماري اين غزل غم را تا به پايان خواندند، كه درد و تلخي آن، سختي بيماري را تحت الشعاع قرار داد. از اينرو عالم بزرگ سني شافعي جويني - استاد جمعي از علماي اهل سنت، كه يكي از شاگردانش - ذهبي - كه به شاگرديش افتخار مي كند و مي گويد:

سمعت من الإمام المحدّث الأوحد الأكمل فخرالإسلام صدرالدّين... و كان ديّناً صالحاً.

تذكرة الحفاظ، ج 4، ص 1505، رقم 24.

از پيامبر اكرم (ص) نقل مي كند كه فرمود:

«چون به دخترم فاطمه مي نگرم بياد مي آورم آنچه را كه بعد از من بر سر او خواهد آمد و حال آنكه در خانه اش ذلّت وارد گرديده، از وي هتك حرمت شده، حقش غضب، و ارثش منع شده، پهلويش شكسته و جنينش سقط گرديده و او فرياد برمي آورد « يا محمداه ».... پس او اولين كسي از اهل بيتم مي باشد كه به من ملحق مي گردد، پس بر من وارد مي شود، محزون، مكروب، مغموم، مقتول... ».

«..وانّي لمّا رأيتها ذكرت ما يصنع بعدي، كانّي بها وقد دخل الذّل بيتها وانتهكت حرمتها وغصبت حقّها ومنعت ارثها وكسرت جنبها واسقطت جنينها وهي تنادي: يإ؛ محمداه...فتكون اوّل من يلحقني من أهل بيتي فتقدم عليّ َ محزونة مكروبة مغمومة مغصوبة مقتولة. »

فرائد السمطين، ج 2، ص 34، 35 طبع بيروت.

هنگامي با مشعل آتش براي تسليت دختر پيامبر اكرم (ص) آمدند كه وي «به محسن» باردار بود و تهاجم به خانه و... موجب قتل محسن طفلي كه هنوز پابه دنيا ننهاده بود گرديد. چنانكه ابن ابي دارم - آنكه ذهبي وي را «الامام الحافظ الفاضل... كان موصوفاً بالحفظ و المعرفة» خوانده - جمله «إنّ عمر رفس فاطمة حتّي اسقطت بمحسن ؛ عمر لگدي بر حضرت زهرا (س) زد تا محسن سقط گرديد ». را مورد تقرير و تأييد قرار داده، تا مورد نكوهش گروهي قرار گرفت.

«كان ابن ابي دارم مستقيم الامر عامة دهره ثم في آخر ايامه كان اكثر ما يقرء عليه المثالب حضرته و رجل يقرء عليه ان عمر رفس فاطمة حتي اسقطت بمحسن. »

سير اعلام النبلاء، ج 15، ص 578.

روشن است زني كه در اثر تهديد به احراق بيت و آتش زدن خانه اش و سقط جنينش و... مريض گردد و مرض او در زمان كوتاهي منجر به فوت وي شود، اين فوت شرعاً و عرفاً و عقلاً قتل و شهادت محسوب مي گردد، و به عامل جنايت مستند مي باشد، و نيازي به دليل ديگري ندارد. از اينرو است كه ائمه معصومين: واهل بيت رسول خدا (ص) مادر خود را شهيد مي خواندند. چنانكه حضرت موسي بن جعفر (ع) فرمود:

«إنّ فاطمة (س) صديقة شهيدة»

اصول كافي، ج 1، ص 381، ح 2.

با آنچه گفته شد جاي ترديدي باقي نمي ماند، و شهادت دختر پيامبر (ص) براي هيچ شيعه و سني منصف و غيرمتعصبي قابل انكار نيست. در عين حال باز هم اين قصّه بر باورهاي بسياري سنگين مي آيد و جا دارد كه فرياد برآورند كه: آه چه مي گوئي؟ چه مي نويسي؟ ساكت باش؟ مگر ممكن است راست باشد؟ اگر راست است، پس چرا افلاك مي گردند؟ خورشيد مي تابد؟ و.... مگر خدا به پيامبرش نفرمود: «لولاك لما خلقت الأفلاك» و پيامبر اكرم (ص) درباره دخترش نفرمود: «فاطمة بضعة منّي؛ فاطمه پاره تن من است»؟

شايد بخاري به دروغ، طليعه اين غزل را سروده است «غلبه الوجع»، «عندنا كتاب اللَّه حسبنا»، «الرزيّة كلّ الزريّة»؟ مگر صحيح بخاري معتبرترين كتاب اهل سنت نيست؟ چرا اين جملات را آن قدر تكرار كرده؟ چرا وي مراسم غريبانه به خاك سپاري فاطمه را در نيمه شب دور از انظار خليفة و... ذكر كرده؟ ومي گويد:

چون فاطمه وفات كرد شوهرش علي (ع) وي را شبانه به خاك سپرد وابوبكر را خبر نكرد وخود بر او نماز گزارد.

فلمّا توفّيت دفنها زوجها عليّ ليلاً و لم يؤذن بها ابابكر و صلّي عليها...

صحيح بخاري، ج 3، ص 253، كتاب المغازي، باب 155 غزوة خيبر، حديث 704.

چرا كراهيت علي (ع) ملاقات با عمر را ذكر كرده؟

... أن ائتناو لا يأتنا احد معك كراهيّة لمحضر عمر.

همان مدرك اگر بخاري مي بود شايد مي گفت: من تنها نبودم، مسلم هم همين جريان را نقل كرده وگفته است: كه ابن عباس بر اين رزيّة چنان گريست كه از اشكاهايش ريگها تر شدند:

« قال ابن عباس: يوم الخميس وما يوم الخميس، ثمّ بكي حتّي بلّ دمعه الحصي ، فقلت يا بن عباس وما يوم الخميس؟ قال: اشتدّ برسول اللَّه (صلي الله عليه و سلم) وجعه فقال ائتوني اكتب لكم كتاباً لاتضلّوا بعدي فتنازعوا وما ينبغي عند نبيّ تنازع، وقالوا ما شأنه أهجر استفهموه، قال: دعوني... »

ابن عباس گفت: روز پنجشنبه، چه روز پنجشنبه اي سپس گريست تا آب ديدگانش ريگها را تر كرد. پس گفتم: روز پنجشنبه چيست؟ گفت: بيماري رسول خدا (ص) شديد گشت، پس فرمود: بياوريد تا براي شما نوشتاري بنويسم كه بعد از من گمراه نشويد. پس نزاع كردند، ونزاع در نزد پيامبر سزاوار نيست، و گفتند او را چه شده است، هزيان مي گويد، از او جوياشويم، فرمود، رها كنيد مرا...

صحيح مسلم، ج 3، ص 455، كتاب الوصيّه باب 5 الوقف ح 22.

ابن ابي شيبه استادم قبل از من فاجعه را روشن تر بيان كرده كه تهديد بآتش كشيدن خانه را ذكر كرده. مطلب روشن تر از آن است كه بتوان آن را مخفي كرد، چه اينكه اين مطلب در منابع معتبر ما اهل سنت فراوان آمده.

شايد كسي تصّور كند: آنچه به سند صحيح ومعتبر ثابت وغير قابل انكار است، تهديد به آتش كشيدن خانه فاطمه (س) است، امّا اصل آتش زدن ثابت نيست. بلي، كلام ابن ابي شيبه به تنهايي آتش زدن بيت وحي را ثابت نمي كند، امّا بخاري با نقل بيعت نكردن علي (ع) با ابوبكر از به آتش كشيدن بيت نبوّت خبر مي دهد. زيرا در نقل ابن ابي شيبه خوانديم كه عمر قسم ياد كرد اگر بيعت نكنند دستور مي دهم تا خانه را با اهلش آتش زنند. آنچنان سوگند عمر جدّي بود كه فاطمه (س) سوگند مي خورد كه عمر به قسمش وفا خواهد كرد. وبخاري آورده است:

«فاطمه (س) بر ابوبكر غضب نمود پس با وي قهر كرد پس با او سخني نگفت تا وفات نمود وبعد از پيغمبر (ص) شش ماه زندگي كرد... (و علي (ع)) در اين ماههابيعت نكرد.

«فوجدت فاطمة علي ابي بكر في ذلك فهجرته فلم تكلمه حتّي توفيّت وعاشت بعد النّبيّ (صلي الله عليه و سلم) ستّة اشهر... ولم يكن يبايع تلك الاشهر. »

صحيح بخاري، ج 3، ص 253، كتاب المغازي، باب 155 غزوة خيبر، حديث 704.

پس بنا بر اين چنانكه بلاذري در انساب الاشراف مي گويد:

« فلم يبايع فجاء عمر ومعه فتيلة ».

عمر به مقتضاي قسمش عمل كرد وبيت اهل البيت را به آتش كشيد.

وآنچه برخي نقل كرده اند كه علي (ع) پس از تهديد ناگزير از بيعت شد ونوبت به احراق نرسيد، مخالف نقل بخاري است، كه در نزد اهل سنت از اعتبار بيشتري برخوردار است، ونيز شواهد حديثي وتاريخي، آن رامردود مي داند. بلي قافيه اين مرثيه و نوحه با سرودن طليعه آن به زبان هر سراينده اي جاري مي شود، چون با قسم به آتش زدن خانه، وسپس براي وفاء به قسم با مشعل به در خانه آمدن، و سقط جنين و... از دنيا رفتن پس از مدت كوتاهي، قتل و شهادت و مستند به اين مقدمات خواهد بود.

هر چند بعضي از ناقلين اين مرثيه و مصيبت به نتيجه آن تصريح نكرده باشند. امّا همانطور كه گذشت اين مرثيه به وسيله پدر فاطمه (س) پيامبر اكرم (ص) و فرزندانش ائمه اطهار: تا پايان سرائيده شد. تا اينجا به گوشه اي از شواهد تاريخي حديثي بر شهادت فاطمه زهرا (س) از منابع معتبر اهل سنت اشاره شد. مطلب آنقدر واضح و روشن است كه نيازي به تكثير منابع نيست.

امّا از طرف ديگر فاجعه آن قدر بزرگ و سنگين است كه هر چند نتوان در ادلّه و مستندهاي تاريخي و حديثي آن خدشه نمود، امّا باز هم عواطف و احساسات به سختي مي تواند آن را باور كند.

مگر علي (ع) نبود؟ چگونه جرأت كردند؟

علي (ع) مي ديد؟ مي ديد فاطمه (س) را مي زدند؟ مي ديد آتش شعله مي كشد؟ مي ديد مصيبتهايي كه روزگاران را همچون شب تار و سياه كرده است بر فاطمه (س) مي بارد؟ ! چگونه جرأت كردند؟

مگر نديده بودند علي (ع) در خيبر را چگونه از جا كند؟ مگر نديده بودند علي (ع) مرحب را چگونه دو نيم كرد؟ مگر نديده بودند علي (ع) عمرو بن عبدود را...؟ مگر نديده بودند؟؟؟

مگر نداي جبرئيل را نشنيده بودند «لا سيف الاّ ذوالفقار و لا فتي الاّ علي» چگونه جرأت كردند؟ بلي علي (ع) را ديده بودند.

اي كاش علي (ع) را فقط در اين صحنه ها ديده بودند تا جرأت نمي كردند. حلم علي را هم كه از كوهها سختتر بود ديده بودند.

يافته بودند كه علي (ع) نفس پيغمبر (ص) است، و پيغمبر را نيز سالها آزموده بودند، اكنون شروع ماجرا نبود. قبل از آن بر پيامبر (ص) جرأت مي كردند. و او را مي آزردند ! آن هم نه آزاري همچون آزار مشركان مكّه، كه بر آن حضرت سنگ و خاك و خاكستر و زباله مي ريختند ! از آن زشتتر ! و نه آزاري همچون آزار مشركان و يهود و نصاري در جنگها با تير و نيزه و شمشير، بلكه از آن سختتر ! آزار در مورد همسران پيامبر (ص): آه چه دشوار است بر غيرت اللَّه. بايد سر بر ديوار نهاد و تا ابد بر مظلوميت محمد (ص) خون گريست « كه او فرمود: «ما اوذي نبيّ بمثل ما اوذيت» بجاي اينكه با پيروزي ها اذيّت و آزارها كم شود افزون مي گرديد ! و با رحلتش به اوج رسيد.

يافته بودند كه سماحت و عظمت پيامبر (ص) بر شجاعت و قدرتش فزوني دارد. ديده بودند در مقابل اذيّتهاي مشركين قريش نفرين نمي كرد و مي فرمود «انّ قومي لا يعلمون» و در مقابل آنانكه بر آن حضرت شمشير كشيده بودند فرمود: «اذهبوا انتم الطّلقاء» لذا بر آن حضرت جرأت مي كردند.

او حيا مي كرد كه خود در مقابل آزارهايي كه بر وي وارد مي شد اعتراض كند، او دين خدا را پاس مي داشت، و خدا به دفاع از او مي پرداخت.

از آيات سوره احزاب استفاده مي شود كه: جمعي سرزده و بدون اذن وارد خانه پيامبر (ص) مي شدند. چون آنها را دعوت به ميهماني مي كردند، پس از پذيرايي دور هم مي نشستند و با هم به گفتگوهاي بيهوده و حتي آزاردهنده اي مي پرداختند. و گاه چون از زنان پيامبر چيزي مي خواستند ناگهان پرده را بالا زده و سؤال خود را مطرح مي كردند. پيامبر از اين وضع آزرده مي گشت.

امّا حيا مانع بود تا آنها را از اين رفتارهاي ناهنجار و ناشايسته منع كند. خداوند آياتي را فرو فرستاد و آنها را از اين رفتار ناشايست خصوصاً در مورد همسران پيامبر بر حذر داشت.

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلاَّ أَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ إِلي طَعامٍ غَيْرَ ناظِرينَ إِناهُ وَ لكِنْ إِذا دُعيتُمْ فَادْخُلُوا فَإِذا طَعِمْتُمْ فَانْتَشِرُوا وَ لا مُسْتَأْنِسينَ لِحَديثٍ إِنَّ ذلِكُمْ كانَ يُؤْذِي النَّبِيَّ فَيَسْتَحْيي مِنْكُمْ وَ اللَّهُ لا يَسْتَحْيي مِنَ الْحَقِّ وَ إِذا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتاعاً فَسْئَلُوهُنَّ مِنْ وَراءِ حِجابٍ ذلِكُمْ أَطْهَرُ لِقُلُوبِكُمْ وَ قُلُوبِهِن .

اي كساني كه ايمان آورده ايد ! به خانه هاي پيامبر داخل نشويد مگر بشما براي صرف غذا اجازه داده شود، بدون اينكه چشم به ظرف غذاي وي بدوزيد، امّا هنگامي كه دعوت شديد داخل شويد، ووقتي غذا خورديد پراكنده شويد، و (بعد از صرف غذا) به بحث وگفتگو ننشينيد، اين عمل، پيامبر را مي آزارد، ولي از شما شرم مي كند (وچيزي نمي گويد)، امّا خدا از (بيان) حق شرم ندارد. وهنگامي كه چيزي از آنان (همسران پيامبر) مي خواهيد از پشت پرده بخواهيد، اين كار براي پاكي دلهاي شما وآنها بهتر است

سورة الاحزاب، آية 53.

و سپس فرمود:

شما حق نداريد پيامبر (ص) را بيازاريد و پس از او با همسرانش ازدواج كنيد اين رفتار شما نزد خداوند بزرگ است

وَ ما كانَ لَكُمْ أَنْ تُؤْذُوا رَسُولَ اللَّهِ وَ لا أَنْ تَنْكِحُوا أَزْواجَهُ مِنْ بَعْدِهِ أَبَداً إِنَّ ذلِكُمْ كانَ عِنْدَ اللَّهِ عَظيما

سورة الاحزاب، آيه 53.

و پس از چند آيه مي فرمايد:

آنانكه خدا و پيامبرش را مي آزارند، خداوند برآنها در دنيا و آخرت لعن مي فرستد و براي آنان عذابي خار كننده آماده فرموده است.

إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنهَُمُ اللَّهُ فيِ الدُّنْيَا وَ الاَْخِرَةِ وَ أَعَدَّ لهَُمْ عَذَابًا مُّهِينًا

سورة الاحزاب، آيه 57.

شايد بتوان يكي از اهم مصاديق آزار پيامبر (ص) را داستاني كه بخاري آورده است به شمار آورد. حاصل داستان اين است كه زنان پيامبر اكرم (ص) در تاريكي شب با پوشش كامل به مكاني كه خلوت و مناسب بود براي قضاء حاجت مي رفتند. چون ام المؤمنين سوده قد بلندي داشت يا تنومند بود عمر وي را شناخت و فرياد برآورد كه اي سوده تو نمي تواني خود را از ما پنهان كني، بدان كه ما تو را شناختيم. سوده بر مي گردد، و به پيامبر شكوه مي برد و آن حضرت مي فرمايد شما رخصت داده شده ايد كه براي حوائجتان خارج شويد. اين داستان را بخاري در سه جا از كتاب صحيحش آورده است.

1 - در كتاب التفسير سورة الاحزاب در ذيل آيات فوق:

« عن عَائِشَةَ رضي الله عنها قالت خَرَجَتْ سَوْدَةُ بعد ما ضُرِبَ الْحِجَابُ لِحَاجَتِهَا وَكَانَتْ امْرَأَةً جَسِيمَةً لَا تَخْفَي علي من يَعْرِفُهَا فَرَآهَا عُمَرُ بن الْخَطَّابِ فقال يا سَوْدَةُ أَمَا والله ما تَخْفَيْنَ عَلَيْنَا فَانْظُرِي كَيْفَ تَخْرُجِينَ قالت فَانْكَفَأَتْ رَاجِعَةً وَرَسُولُ اللَّهِ e في بَيْتِي وَإِنَّهُ لَيَتَعَشَّي وفي يَدِهِ عَرْقٌ فَدَخَلَتْ فقالت يا رَسُولَ اللَّهِ إني خَرَجْتُ لِبَعْضِ حَاجَتِي فقال لي عُمَرُ كَذَا وَكَذَا... فقال إنه قد أُذِنَ لَكُنَّ أَنْ تَخْرُجْنَ لِحَاجَتِكُنَّ »

ايشه گفت: پس از آنكه آيه حجاب نازل گرديد، سوده براي قضاي حاجتش بيرون رفت، او زني تنومند بود، از اينرو نمي توانست خود را از كسانيكه او را مي شناختند پنهان كند عمر بن خطاب او را ديد، وگفت: اي سوده ! به خدا نمي تواني خود را از ما مخفي نگاه داري، پس فكر كن چگونه خارج شوي گفت: پس بادگرگوني باز گشت وبر پيامبر وارد شد وگفت: يا رسول اللَّه ! من براي برخي از نيازهاي خود بيرون رفتم: عمر به من چنين وچنان گفت... پس (پيامبر اكرم (ص) فرمود: شما اجازه داده شده ايد تا براي نيازهايتان خارج شويد.

صحيح بخاري، ج 3، ص 451 باب 45، حديث 1220.

2 - در كتاب النكاح باب خروج النساء لحوائجهن:

« عن عَائِشَةَ قالت خَرَجَتْ سَوْدَةُ بِنْتُ زَمْعَةَ لَيْلًا فَرَآهَا عُمَرُ فَعَرَفَهَا فقال إِنَّكِ والله يا سَوْدَةُ ما تَخْفَيْنَ عَلَيْنَا فَرَجَعَتْ إلي النبي e فَذَكَرَتْ ذلك له وهو في حُجْرَتِي يَتَعَشَّي وَإِنَّ في يَدِهِ لَعَرْقًا فَأَنْزَلَ عليه فَرُفِعَ عنه وهو يقول قد أَذِنَ الله لَكُنَّ أَنْ تَخْرُجْنَ لِحَوَائِجِكُنَّ »

(عايشة گفت: شبي سوده بنت زمعه بيرون رفت، عمر او را ديد وشناخت، وگفت: به خدا اي سوده نمي تواني خود را از ما مخفي نگاه داري گفت: بسوي پيامبر (ص) باز گشت، پس ماجرا را براي آن حضرت نقل كرد، واو (ص) مي فرمود: خدا به شما اجازه داده است تا براي نيازهايتان خارج شويد.)

همان، ج 4، ص 75، ب 116، ح 166.

3 - كتاب الوضوء باب خروج النساء الي البراز.

« عن عَائِشَةَ أَنَّ أَزْوَاجَ النبي e كُنَّ يَخْرُجْنَ بِاللَّيْلِ إذا تَبَرَّزْنَ إلي الْمَنَاصِعِ وهو صَعِيدٌ أَفْيَحُ فَكَانَ عُمَرُ يقول لِلنَّبِيِّ (ص) احْجُبْ نِسَاءَكَ فلم يَكُنْ رسول اللَّهِ (ص) يَفْعَلُ فَخَرَجَتْ سَوْدَةُ بِنْتُ زَمْعَةَ زَوْجُ النبي (ص) لَيْلَةً من اللَّيَالِي عِشَاءً وَكَانَتْ امْرَأَةً طَوِيلَةً فَنَادَاهَا عُمَرُ ألا قد عَرَفْنَاكِ يا سَوْدَةُ حِرْصًا علي أَنْ يَنْزِلَ الْحِجَابُ »

عايشه گفت: همسران پيغمبر (ص) در شب براي قضاي حاجت به زمين وسيعي مي رفتند، عمر به پيامبر مي گفت: زنانت را از نامحرمان بپوشان امّا پيامبر (به نصيحت عمر) عمل نمي كرد، تا شبي سوده بنت زمعه كه قامتي بلند داشت پس از پاسي از شب بيرون شد، پس عمر فرياد بر آورد: اي سوده بدان كه تو را شناختيم، چون وي بر نزول آيه حجاب حريص بود.

همان، ج 1، ص 136، ب 109، ح 143.

معمولاً مفسرين شأن نزول آيات فوق را دو قضيّه ذكر كرده اند.

1 - داستان فوق

2 - اينكه يكي از اصحاب پيامبر (ص) گفت: چون پيامبر از دنيا رود من با فلان همسرش ازدواج خواهم كرد، اين سخن به آن حضرت رسيده بسيار آزرده شد، پس آيات فوق نازل گرديد.

گروهي از مفسران اين شأن نزول را ذكر كرده اند از آن جمله است طبري در جامع البيان، و آلوسي در روح المعاني، و ابن كثير در تفسير القرآن العظيم، ابن كثير صحابي مورد شأن نزول آيه را طلحه و همسري را كه در نظر داشته عايشه دانسته است.

با وجود اينكه داستان عمر و سوده بعد از نزول آيه حجاب واقع گرديده به طوريكه در متن حديث آمده است «بعد ما ضرب الحجاب». در عين حال سوء ادب و شرمنده نمودن و اذيت و آزار ام المؤمنين سوده حرم پيامبر را - كه موجب آزردگي رسول خدا شده و يكي از اسباب نزول آيه شريفه (و ما كان لكم ان تؤذوا رسول اللَّه) حق اذيت و آزار پيامبر (ص) را نداريد - را جزء فضائل عمر و يا به تعبير ديگر از موافقات عمر به شمار آورده اند.

مثلاً آلوسي پس از قبول اينكه كار عمر خلاف ادب و شرمنده نمودن سوده حرم رسول اللَّه (ص) و آزردن او است، مي گويد:

عمر در اين كار عيبي نمي ديده، چون گمان مي كرده كه بر اين كار خير عظيمي مترتب مي گردد.

«وذلك أ حد موافقات عمر (ره) وهي مشهورة، وعدّ الشّيعة ما وقع منه من المثالب، قالوا: لما فيه من سوء الأدب وتخجيل سوده حرم رسول اللَّه (صلي الله عليه و سلم) وايذائها بذلك. واجاب أهل السّنة، بعد تسليم صحة الخبر أنّه (ره) رأي أن لابأس بذلك، لما غلب علي ظنّه من ترتب الخير العظيم... »

تفسير روح المعاني، ج 22، ص 72.

و نيز بخاري - يا برخي از راويان حديث - در كتاب وضوء اين داستان را چنين توجيه كرده اند، كه اين اهانت و سوء ادب «حرصاً علي أن ينزل الحجاب» بوده.

صحيح بخاري، ج 1، كتاب الوضوء، باب 109 خروج النّساء الي البراز.

و حال آنكه خود در تفسير سوره احزاب گفته است: اين داستان پس از نزول آيه حجاب بوده است. همان.

اين امر موجب گرديده تا برخي از شارحان بخاري ناگزير شوند براي جمع بين اين احاديث بگويند شايد اين داستان مكرّر تحقق يافته است.

«قال الكرماني: فان قلت: وقع هنا أنّه كان بعد ضرب الحجاب، وتقدم في الوضوء أ نّه كان قبل الحجاب، فالجواب: لعله وقع مرتين. »

فتح الباري، عسقلاني، ج 8، ص 391.

به هر حال، آنگاه كه حكومت در دست پيامبراكرم (ص) بود، و آنان محكوم بودند، بر آن حضرت جرئت مي كردند. گاه با آرزوي رحلت پيامبر، خيال ازدواج با همسرش را در سر مي پروراندند، گاه با عبارات توهين آميزي همسران پيامبر (ص) را مخاطب قرار مي دادند.

آه، اين چه جرئتي وقيحانه است؟ تصور رحلت رهبران ديني براي ارادتمندانشان بسيار دشوار است. آه چه مظلوميتي؟ آه چه غربتي؟

يا رسول اللَّه «اصبنا بك يا حبيب قلوبنا فما اعظم المصيبة حيث انقطع عنا الوحي و حيث فقدناك». هنوز 60 بهار از عمر شريف و مباركت نگذشته بود كه تو را درباره همسرانت آزردند ! هواي ازدواج با همسرانت را پس از رحلتت در سر پروراندند ! با جمله هاي اهانت آميز با ناموست سخن راندند ! تا خدا فرمود (وَ ما كانَ لَكُمْ أَنْ تُؤْذُوا رَسُولَ اللَّهِ وَ لا أَنْ تَنْكِحُوا أَزْواجَهُ مِنْ بَعْدِهِ أَبَداً)

آه چه جرئتي؟ آيا اين قوم پس از آنكه خود به حكومت رسيدند، و فاطمه (س) و اهل بيت پيامبر (ص) در ظاهر محكوم و مقهور گرديدند، براي پي گيري اهدافشان جرأت نخواهند داشت؟ چون دختر پيامبر است؟ چون همسر علي است؟ چون مصيبت زده است؟ آن هم به بزرگترين مصائب؟ نه، اين امور بر جرئت آنان مي افزود.

امّا هنوز جاي سؤال است كه چرا از شجاعت پيامبر (ص) و علي عليه السلام نمي هراسيدند و جرأت مي كردند؟ يا به تعبير ديگر، چرا پيامبر و علي صلوات اللَّه عليهما از شجاعت و غيرت خود بهره نمي گرفتند، تا مخالفان چنان جرأت كنند و بر آنها چيره شوند؟

اولاً: خاندان پيامبر (ص) همانند ديگران نيستند.

آنچه آنان را به عكس العمل وا مي دارد فقط امر الهي و رضاي اوست. آنان بر اساس تعصب، غضب، منافع شخصي، دفاع از خود و متعلقات خود حركت نمي كنند. بلكه تنها مدافع دين و تابع وظيفه و امر الهي اند.

حضرت علي (ع) تنها بر اساس امر و فرمان عمل مي كرد، او امر به صبر شده بود، پس امتثالاً لامر اللَّه سبحانه صبر كرد.

ثانياً: روشن است كه اگر به همسر يا مادر و خواهر كسي - هر چند ضعيف و غيرشجاع - هجوم برند، او در خانه نخواهد نشست و به دفاع برمي خيزد. امّا اگر بداند كه مهاجمين مي خواهند با تحريك احساسات، وي را به عكس العمل وادارند تا به اهداف شوم خود برسند. اگر شخصي با تدبير و عاقل و مسلط بر نفس خود باشد هيچگاه دشمن را با عكس العمل به اهدافش نمي رساند.

علي (ع) مي دانست آشوب و جنجال هدف مهاجمين است، تا در پرتو آن امر را مشتبه نموده و فرصت را براي معرّفي حق از علي و فاطمه عليهما السلام بگيرد. علي با صبر و بردباري نقشه شوم مهاجمين را خنثي كرد. و با فدا نمودن خود و همسرش، مسؤوليت بزرگ خود را براي حفظ دين ايفا و حجت را تا روز قيامت بر خلق تمام كرد.

و به اين ترتيب پرسشهاي فراواني را پيش روي تاريخ قرارداد، كه از آن جمله است: چرا خورشيد عُمْر فاطمه (س) به آن زودي غروب كرد؟ آيا به مرگ طبيعي بود؟

تهديد به آتش كشيدن خانه در آن تأثير نداشت؟

آتش زدن در خانه چطور؟

در به پهلوزدن چطور؟

سقط جنين و بيماري پس از آن باعث شهادت نبود؟

اگر اينها نبود؟ يا اينها موجب شهادت نبود؟

پس چرا: همانطور كه بخاري ومسلم مي گويند: فاطمه (س) تا آخر عمر از ابوبكر قهر بود؟

« فغضبت فاطمة بنت رسول اللَّه (ص) فهجرت ابابكر فلم تزل مهاجرته حتي توفّيت ».

صحيح بخاري، ج 2، ص 504، كتاب الخمس، باب 837، ح 1265.

« فوجدت فاطمة علي ابي بكر في ذلك فهجرته فلم تكلّمه حتّي توفّيت. »

همان، ج 3، ص 252، كتاب المغازي، ب 155 غزوه خيبر، حديث 704. و صحيح مسلم، ج 4، ص 30، كتاب الجهاد و السير، باب 15، ح 52.

چرا در بخاري آمده است: فاطمه (س) پنهان بخاك سپرده شد؟

«فلمّا توفّيت دفنها زوجها عليٌّ ليلاً ولم يؤذن بها أبابكر وصلّي عليها. »

همان.

چرا چنانكه بخاري نقل كرده: نيمه شب دفن گرديد؟

همان.

چرا قبر تنها يادگار پيامبر (ص) هنوز مخفي است؟ چرا پس از گذشت سالها از اين ماجرا، مسلم آورده است كه: علي (ع) ابوبكر و عمر را كاذب، آثم، غادر و خائن مي دانست؟

قال عمر لعلي وعباس: « فرأيتماه (ابابكر) كاذباً آثماً غادراً خائناً... فرأيتماني كاذباً آثماً غادراً خائناً... »

صحيح مسلم، ج 4، ص 28، كتاب الجهاد و السير، باب 15 حكم الفئ، حديث 49.

شايد اگر پس از آنچه بر فاطمه (س) گذشت علي (ع) بپامي خاست و با ضاربين و قاتلين فاطمه (س) درگير مي شد. امروز تحريف گران تاريخ مي گفتند علي براي گرفتن حكومت به نبرد پرداخت و در زد و خوردها و درگيريها فاطمه كشته شد و علي (ع) قاتل فاطمه است. ديگر پاسخ سؤالات فوق چنين روشن نبود.

اين قبيل امور از تحريف گران تاريخ بعيد نيست، چه اينكه انكار شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) كمتر از اين نمي باشد. تحريف گران تاريخ، توجيه كنندگان حقايق، در مورد شهيد جنگ صفين، عمّار ياسر، كه پيامبراكرم (ص) فرموده بود: « يقتله الفئة الباغية»:

« فراه النّبيّ (صلي الله عليه و سلم) فينفض التّراب عنه ويقول: تقتله الفئة الباغية ويح عمّار يدعوهم الي الجنّة ويدعونه الي النّار»

صحيح بخاري، ج 1، ص 254، كتاب الصّلاة، باب 304، التعاون في بناء المسجد.

تو را گروهي سركش به شهادت مي رسانند.

چون صدور اين حديث از پيامبراكرم (ص) مورد اتفاق بود، و قابل انكار نبود، و يكي از ادلّه روشن بغي و بطلان قاتلين عمّار و رهبرشان بود، آنانكه براي دفاع از معاويه از هيچ مكابره اي روي گردان نبودند، روز را تاريك و شب را روشن معرفي مي كردند، مگر نگفتند علي قاتل عمّار است؟ چون وي را به جنگ آورده است؟ ! غافل از اينكه پيامبر اكرم (ص) در ادامه سخنش فرموده بود:

«يدعوهم الي الجنّة و يدعونه الي النار »

همان

عمّار آنان را به سوي بهشت مي خواند و آنان عمّار را به سوي آتش دعوت مي كنند.

و به اين وسيله پيامبر اكرم (ص) مخالفان علي (ع) و رهبرشان را مصداق آيه شريفه:

وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً يَدْعُونَ إِلَي النَّارِ وَ يَوْمَ الْقِيامَةِ لا يُنْصَرُونَ

سورة القصص، آية 41.

قرارداد.



Share
401 | اهل سنت | | ٢١:٣٨ - ٢٢ فروردين ١٣٩٢ |
سلام من من اهل سنتم از اينکه به اين سايت اومدم پشيمون شدم واقعا شماها شيعه نيستيد شيعه نمايد با اينکه با خيلي از بچه هاي اهل تشيع دوستم پشيمونم .اين بود !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!وحدتتونننننننننننننننننننننننننننننننن بي معرفتا !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!حضرت عمر شخصيت اول جهانه عليم عشق اوله دنياست فرقي بينشان نيست به اين مطالب بي مفهوم ضد سني پايان دهيد خواهشا
402 | عاشق ابوبكر و عمر و عثمان و علي | | ٢٢:٠٧ - ٢٢ فروردين ١٣٩٢ |
سلام شرمند ه واسه مطالبتون بخدا بايد شرم کنيم اين چه وضعيه اگه دوست داريد ببرسيد به اين واقعيت بيايد تمام منابع اهل تشيع و تسنن را بخوانيد و بعد بررسي کنيد به هر منابعي اعتماد نکنيد شهاد ت امام حسينم محرمه و شهادت حضرت عمرم 1محرمه بخدا روز شهادت حسين و عمر روزه م چرا اختلاف ميندازيدددددددددددددددددددددددددد کسي مثل حضرت عمر دنيا رو به اسلام اورد بخصوص مردم ايرانو امام حسينم و حضرت زهرام اسو هاي اسلامند بس کنيد ....مطيع رهبرتون باشد ......................
1 |لیلا||٠٠:٤٧ - ٢٦ خرداد ١٣٩٤ |
0
 
1
عاشق جان شما باید شرم کنید ازاینکه عزیزان دلتون با دردانه پیامبرص طبق منابع معتبر و صحیح خودتون،رو به شهادت رساندند،
403 | فاطمه املشي | Iran - Tehran | ١٢:٣٤ - ٢٣ فروردين ١٣٩٢ |
بسمه تعالي سني ها جواب بدن قبر مادرم زهرا کجاست!!! ؟ شما خوب مي دونيد چه بر سر اهل البيت عليهم السلام اومده .خوب مي دونيد که به دستور عايشه پيکر بي جان امام حسن مجتبي عليه السلام تير باران شد و به تبعيت از اونه که بقيع رو ويران کرديد بعد تخرب بقيع و اين ستم در آن ديار گشت روشن از چه قبر فاطمه پنهان شده ( محمد حسين بهجتي)
404 | جوان بسيجي | Iran - Tehran | ٢٠:٣٩ - ٢٣ فروردين ١٣٩٢ |
کمي به خودم آمدم.....
و باز يادم آمد عزادارم
ممنون
405 | اجرك الله في مصيبة جدة الظلومة الشهيده يا صاحب الز | | ٢٢:٤٤ - ٢٣ فروردين ١٣٩٢ |
لعن الله اول ظالم ظلم حق محمد و ال محمد و اخر تابع له علي ذلک اللهم... ابوبکر و العمر و العثمان ل... الله عليهم اجمعين در جواب دوستاني كه مينويسند به مقدسات اهل سنت توهين نكنيد من به عقيدشون احترام ميگزارم ولي نميشه توقع داشت من به قاتل دختر پيامبر به غاصب خلافت بر حق حضرت علي(ع) احترام بزارم من نميتونم به خاطر وحدت بين شيعه و سني كساني رو كه خدا لعنشون كرده رو ستايش كنم قرار نيست به خاطر وحدت ارزشهامونو از ياد ببريم و از مقدساتمون بگذريم
406 | احمد منابي | Iran - Shiraz | ٠٨:٤٦ - ٢٤ فروردين ١٣٩٢ |
سلام
ازخودتون نگفتين برا همه در دسترسه .
شما با دليل از كتب ما اهل سنت اوردي و ما اگه بخوايم بگيم اينا تهمته برا خلفامون
اول بايد كتب صحاح مون رو اصلاح كنيم. چون ادرسايي كه از كتب ما دادي درسته واقعا هست.
407 | سربازولايت | | ١٢:٤٩ - ٢٤ فروردين ١٣٩٢ |
باسلام وصلوات به محضرنوراني
بي بي دوعالم حضرت فاطمة الزهرا
قتل دخت مصطفي افسانه نيست
تاعمربودلعن عمرگويم
من حيدريم سربه سرم نگذاري...؟
برغاصبين فدک لعنت
برشوراي سقيفه لعنت
بردشمنان علي و آل علي لعنت.
408 | احسان | Iran - Birjand | ١٣:١٤ - ٢٤ فروردين ١٣٩٢ |
باسلام.من اين حرفارواصلاقبول ندارم چراکه شمانميذاريداهل سنت توايران نظروعقيدشونوبيان کنن.چراکه سايتاي مفيد اهل سنتوفيلتر مي کنين ازعلماي اهل سنت براي بيان حق درتلويزيون استفاده نمي کنيدشبکه تلويزيوني دراختياراهل سنت قرارنميدين و...من ازتون ميخوام واسه روشن شدن حقيقت به کتاباي ايوب گنجي واسحاق دبيري(که البته توايران نيست وچاپ کويت وعربستانه)وبه سايتahnafkhaf.comمراجعه کنيدچون قضاوت يک طرفه درست نيست.همچنين شبکه هاي ماهواره اي کلمه ونورووصال.به اميد روشن شدن حقيقت.
409 | حسين | | ١٥:٤٩ - ٢٤ فروردين ١٣٩٢ |
سلام شهادت خانم فاطمه زهرا (ص) رو خدمت شما تسليت عرض ميكنم با كسب اجازه از محضر شما مطلب رو به صورت كامل در وبلاگ خودم قرار دادم ممنون مطلب عالي . و جامع بود زير سايه مولا علي سلامت وسربلند باشيد يا حق التماس دعا سوز دل سياهم ديگر اثر ندارد / بس که گناه کردم اشکم ثمر ندارد اي کاش قبل مردن يار از سفر بيايد / او عزم انتقام زهرا مگر ندارد . . .
410 | محمد اميني | United States - Kansas City | ١٦:٤٧ - ٢٤ فروردين ١٣٩٢ |
باعرض سلام وخسته نباشيد واقعآ نميدونم چي بگم باشه قبول حضرت عمر حضرت فاطمه رو کشت حضرت علي چرا به عمر دختر داد چرا اسم فرزند خودشو عمر گذاشت چرادوتا از فرزنداي حضرت حسن و حسين اسمشون عمر بود اصلا اين حرفاي شما يک نوع توهين به حضرت علي شير خدا هستش (ع)اين ثابت ميکنه ان حضرت بي غيرت بودن که از ناموسشون دفاع نکردن و هزارو يک ديل ديگر با تشکر.

پاسخ:
با سلام
دوست گرامي
در خصوص اينكه آيا حضرت علي عليه السلام دخترش را به عمر داد يا نه؟ مقاله مفصلي درسايت وجود دارد لطفا به آنجا رجوع كنيد
و درباره اينكه چرا حضرت علي عليه السلام نام فرزندش را عمر گذاشت؟ در اين آدرس پاسخ داده شده است
اما اينكه گفتيد حضرت علي عليه السلام چرا از همسرش دفاع نكرد، اين حرف بي اساسي است؛ زيرا حضرت علي عليه السلام در مرحله اول و زمانى كه آن‌ها قصد تعرض به همسرش را داشتند، از خود واكنش نشان داد و با عمر برخورد كرد، او را بر زمين زد، با مشت به صورت و گردن او كوبيد؛ اما از آن جايى كه مأمور به صبر بود از ادامه مخاصمه منصرف و طبق فرمان رسول خدا صلى الله عليه وآله صبر پيشه كرد. در حقيقت با اين كار مى‌خواست به آن‌ها بفهماند كه اگر مأمور به شكيبائى نبودم و فرمان خدا غير از اين بود، كسى جرأت نمى‌كرد كه اين فكر را حتى از مخيله‌اش بگذراند؛ اما آن حضرت مثل هميشه تابع فرمان‌هاى الهى بوده است.
جهت اطلاع بيشتر به اين آدرس رجوع كنيد
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
411 | عاشق حقيقت | | ١٩:٣٠ - ٢٤ فروردين ١٣٩٢ |
سلام به تمامي مسلمانان اعم از شيعه و سني سلام بر پيامبر(ص) او که رحمت للعالمين بود سلام بر هر انسان حقيقت جو و حقيقت خواه لعنت و غضب خداوند شامل تمام کساني که پيامبران را به ناحق کشتند لعنت خدا بر همه کساني که حق ائمه هدي را غصب کردند و آنها را شهيد کردند لعنت خدا بر همه ظالمين و تحريف کنندگان حق و حقيقت، گرچه حقيقت نوري است که چشمهاي حقيقت بين هم اکنون هم آن را مي بينند و ديگران بزودي...
412 | عاشق ائمه | | ٢٣:٢١ - ٢٤ فروردين ١٣٩٢ |
سلام برروح پاک بانوي دو عالم زهراي اطهر فقط ازايشون ميخوام کاري برامون بکنه و تو اين دنياي پر رنگ و ريا تنهامون نزاره شايد خدا بهمون رحم کنه زماني که نگه داشتن ايمان مثل نگه داشتن زغال گر گرفته در کف دسته
413 | عشق به تنها يادگار پيامبر ص | | ٢٤:١٥ - ٢٤ فروردين ١٣٩٢ |
خداوند بر قاتلين حضرت زهرا و اميرالمومنين و اهل بيت و ائمه اطهار لعنت کند - اللهم عجل لوليک الفرج - خداوند به خاطر يوسف زهرا بر دشمنان ائمه اطهار لعنت کند
414 | دوست دار اهل بيت (ع) | | ٢٤:٢٧ - ٢٤ فروردين ١٣٩٢ |
خدا را شاکرم که مرا دوست دار اهل بيت (ع) قرار داد و اميدوارم که توفيق شيعه ايشان بودن نيز به من عطا شود. باز خدا را شاکرم که مرا از کساني قرار نداد که با وجود شواهد و قرائن دال بر مظلوميت حضرت علي (ع) و همسرش حضرت فاطمه زهرا (س) ، هنوز متوجه نمي شوند . هر کس که نداند و نداند که نداند در جهل مرکب باد الدهر بماند. اين همان سزاي جاهلان است. جاهلاني که نمي فهمند چرا حضرت علي (ع) سکوت کرد. البته هر کس نمي فهمد زيرا حضرت علي (ع) را يک فرد عادي مي شمارند. نمي دانند که خدا از حضرت علي (ع) در قرآن ياد کرده است. اينها در واقع نمي خواهند تسليم خدا شوند و مانند عمر و بقيه کافران ترجيح مي دهند ماديات و دنيا را داشته باشند و اعتقاد حقيقي به معاد ندارند.
415 | كوچك محب اهل بيت | | ٠٣:٥٤ - ٢٥ فروردين ١٣٩٢ |
اقا بيا تا تا واسه قبر مادرتون حرم بسازيم گلدسته بسازيم ضريح بسازيم و..........مث مشهد خودمون............
416 | نيما رستگار | | ١٧:٢٥ - ٢٥ فروردين ١٣٩٢ |
با سلام درست است كه اختلاف انداختن در جامعه كنوني ايران به نفع همه نيست ولي ظلم هايي كه حضرات اهل سقيفه (؟) در مورد فدك و غصب خلافت اميرالمومنين علي عليه السلام و همچنين نحوه شهادت دخت پيامبر اعظم (س) به اهل بيت عصمت و طهارت (ع) و نور ديده رسول اكرم (ص) روا داشته اند دل هر مسلماني را به درد مي آورد. اگر ما ايراني هستيم به يمن و بركت اسلام ايستاده ايم و هر مسئله اي در خصوص مسايل اسلامي و اشخاص مرتبط با آن - بالاخص ام ابيها (س) - براي ما اهميت فراواني دارند و بعيد به نظر مي رسد اين مورد قابل اغماض باشد. با تشكر از همه خوانندگان
417 | ميلاد دشتي | | ٢٣:٤٣ - ٢٥ فروردين ١٣٩٢ |
اسلام عليک يا دختر پيامبر اسلام عليک يا دختر آدم اسلام عليک يا سيد نساالعالمين اسلام عليک يا مادر حسن وحسين وزينب اسلام عليک يا همسر اميرالمومنين و سلام درود خداوند بر حضرت محمد مصطفي ع
418 | عاشق اميرالمومنين علي | | ٠١:٢٨ - ٢٦ فروردين ١٣٩٢ |
جناب کامنت 400 : اهل سنت سلام! فرموديد : « حضرت عمر شخصيت اول جهانه عليم عشق اوله دنياست فرقي بينشان نيست به اين مطالب بي مفهوم ضد سني پايان دهيد خواهشا » اولا چرا احساسي برخورد ميکنيد! با احساسي برخورد کردن کار به هيچ جا نميرسد! ثانيا وقتي شما ميگوييد شهادت حضرت زهرا افسانه است ما هم مجبوريم دفاع کنيم که افسانه نيست! کدام مطلب ضد سني است؟ شما لطف کنيد و از مطالب ضد شيعي دست بکشيد! ثالثا ما معتقديم حضرت اميرالمومنين علي شخصيت دوم عالم است ولي جرأت نکرديم بگوييم شخصيت اول عالم است! اما شما که عمر را بعد از صد و اندي هزار پيامبر و آقاي ابوبکر بالاترين شخص ميدانيد ميگوييد شخصيت اول اوست!! واقعا خجالت نميکشيد که عمر را بالاتر از پيامبر اکرم ميدانيد؟! رابعا بفرماييد در چه زمينه اي فرقي بين حضرت علي و عمر نيست؟! چون غير از حرف اول اسمشان چندان شباهتي با هم ندارند! جناب کامنت 401 : عاشق ابوبکر و عمر و ... سلام! فرموده ايد : «بخدا بايد شرم کنيم اين چه وضعيه » با اين بخش از سخنانتان کاملا موافقم! بايد شرم کنيد! اين چه وضعيه؟! فرموديد : «اگه دوست داريد ببرسيد به اين واقعيت بيايد تمام منابع اهل تشيع و تسنن را بخوانيد و بعد بررسي کنيد به هر منابعي اعتماد نکنيد» به نظر شما ممکن است بتوان تمام منابع را خواند؟! آيا منکر قهر حضرت زهرا با ابوبکر ميشويد؟! بهتر است کمي تحقيق کنيد تا بدانيد پژوهشگران غربي اصل قضيه هجوم به خانه حضرت زهرا را تاييد کرده اند! فرموديد: «شهاد ت امام حسينم محرمه و شهادت حضرت عمرم 1محرمه » عجب استدلالي! احسنت! چون آقاي عمَر در محرم کشته شده پس به خانه حضرت زهرا هجوم نبرده !! اگر روز وفات آقاي عمر 1 محرمه (که به اعتقاد ما نيست)، روز به درک واصل شدن عبيدالله بن زياد 10 محرمه!! پس براي ابن مرجانه هم يک تعزيه اي بگيريم و يک روضه اي بخوانيم !! چون عين امام حسين روز عاشورا کشته شده!! فرموديد: «کسي مثل حضرت عمر دنيا رو به اسلام اورد بخصوص مردم ايرانو » اگر دنيا رو به اسلام آورد پس چرا الآن اينقدر کافر در جهان داريم و اکثريت جهان در سلطه کفر است؟ چرا اکثر مردم ايران نگرش خوبي به آقاي عمر ندارند؟ آيا از اسلام بيزارند؟ چرا شيعيان عربستان ديدگاه خوبي نسبت به عمر ندارند؟ فرموديد: «امام حسينم و حضرت زهرام اسو هاي اسلامند» يعني بعد از عمر ، امام حسين و حضرت زهرا هم (دقت کنيد هم!) اسوه اند! يعني سيد شباب اهل الجنة و سيدة نساء اهل الجنة بعد از فراري جنگ احد و اتهام زننده هذيان به پيامبر و ... اسوه اند! بسيار خب ! اسوه ي ما حضرت زهراست. ايشان با ابوبکر قهر کرد و با او بيعت نکرد و از او عصباني بود! ما هم از ابوبکر عصباني هستيم و امامت او را رفض مي کنيم! عين حضرت زهراي مرضيه صديقه کبري! شهيده طاهره سلام الله عليها فرموديد : «مطيع رهبرتون باشد » اتفاقا رهبرمان در ايام شهادت حضرت زهرا اقامه عزا ميکنند!
419 | علي نوروزي | | ١٨:٤٥ - ٢٦ فروردين ١٣٩٢ |
سلام ، جناب آقاي 417 عاشق اميرالمومنين شير مادرت حلالت اي کاش که ببينمت.
عجب جواب کودن هاي بيشعوري مثل احمق هايي که به امام علي ميگن حضرت و به "عمر"هم ميگن حضرت رو دادي دستت درد نکنه .
کدوم بي وجداني گفت که اميرالمومنين بي غيرته ؟ هموني که خليفه ي چهارمشون عثمانه که حداقل باز ميشد به ابوبکر يه خوبي هايي رو نسبت داد اما به اين يارو چي ؟
قربان حکمتت ولي خدايا حيف که علي را به صبر مامور کردي حيف که به يک مشت برگردن وصورت عمر و کوفتن او برزمين بسنده کرد وگرنه که مانند عبدود مانند مرحب مانند خيبر مانند ... چنان به دو نصف پسر خطاب را تقسيم مي کرد که ديگر وجودش پارگان تن پيغمبررا نمي آزرد.
420 | محمد | Türkiye - Ankara | ١٦:١٦ - ٢٨ فروردين ١٣٩٢ |
اي اهل سنت آيا قبول داريد که پيامبر اکرم (ص) در واقعه غدير خم فرمودند خدايا با دوستان علي دوست و با دشمنان علي دشمن باش؟ اگر قبول داريد، پس چرا به عايشه و معاويه که با حضرت علي جنگ کردند، لقب رضي الله عنه ميدهيد؟ آنها از سر دوستي با حضرت علي جنگ کردند؟
421 | رضا | | ١٢:٥٧ - ٣١ فروردين ١٣٩٢ |
سايت خوبي است....
422 | حسين ب | Iran - Tehran | ١٣:١٩ - ٣١ فروردين ١٣٩٢ |
سلام.ممنون از مطالبتون براي تو وبلاگم قرار دادم. ممنون ميشيم مارو لينک کنيد.
http://andisheh44.blogfa.com/
423 | مجتبي خدادوست | | ١٦:٤١ - ٠٧ ارديبهشت ١٣٩٢ |
سلام
محمد جان، اهل سنت يعني دنياي تناقض
روزي کسي روي قبر حجر بن عدي نشسته بود و گريه مي کرد. کسي ازش پرسيد اين قبر چه کسي هست که اينطور برايش گريه مي کني. گفت حجر بن عدي رضي الله عنه، بعد آن شخص پرسيد چه کسي او را شهيد کرده؟ جواب داد معاويه رضي الله عنه!
اما روزي اين زندگي خفت بار تبديل به آتش جهنم مي شود و راه برگشت براي اصلاح اين عقايد مسخره وجود ندارد.
الحمدلله الذي جعلنا من المتسکين بولاية علي عليه السلام
424 | محمد | Turkey - Istanbul | ١٦:١٧ - ٠٨ ارديبهشت ١٣٩٢ |
علماي! اهل سنت اومدن و در کتب صحيح بخاري و ديگر منابعشون که خيلي هم براشون معتبره، ابتدا براي خدا بند شلوار درست کردن ولي ديدن خيلي افتضاحه و در چاپهاي بعديشون اون عبارت رو قيچي کردن! همچنين در چاپهاي قديميشون در روايتي آوردن که معاويه شراب ميخورده ولي اون رو هم در چاپهاي بعديشون حذف کردن. موارد زيادي از اين دست هست که اگه يه سرچ کوچيک تو اينترنت انجام بدن، کاملا مستند، نشون داده شده.
از همه بدتر، يکي از مفتي هاي عربستان گفته که :براي خدا دو دست وجود دارد ولي کيفيتش معلوم نيست!! اين شخص هنوز نميدونه که خداوند به هيچ وجه قابل توصيف نيست و احتمالا فکر ميکنه چون "يدالله مع الجماعه"، پس خدا حتما بايد دست داشته باشه!!
425 | شهلا | Iran - Gālīkesh | ٢٢:٤٣ - ٠١ خرداد ١٣٩٢ |
يکي از دلايل دشمني شيعيان با عمر بن خطاب، خليفه دوم، بخاطر يک سري از روايات است، و طبق آن شيعيان معتقدند که عمر و اطرافيان او به خانه اي که فاطمه در آن بوده، هجوم برده اند و درب منزل را سوزانده اند و باعث شهادت فاطمه زهرا و حتي جنين داخل شکمش شده اند که نامش محسن بوده است. سوال: لطفاً صحت اين روايت را ثابت کنيد و فراموش نکنيد منظور ما تنها و تنها اثبات موارد زير بطور کامل است نه چيزي ديگر که بصورت مبهم و گوشه و کنايه باشد: 1- آتش زدن منزل يا درب منزل. 2- سقط جنين. 3- شهادت فاطمه زهرا بخاطر اين هجوم حتي رواياتي که در کتب اهل سنت پيرامون اين مسئله موجود است و علماي شيعه نيز دائم به آنها اشاره دارند تنها تهديد به سوزاندن منزل را بيان مي کنند نه اينکه اينکار عملي شده باشد و همچنين سقط جنين و شهادت فاطمه نيز در آنها نيست. در ضمن لطف کرده و به کتبي چون سليم بن قيس هلالي اشاره نکنيد، چون در چند قرن بعد ظهور يافته (قرن چهارم) و علمايي چون شيخ مفيد آنرا رد کرده اند.
426 | اهل سنت هستم | Iran - Gālīkesh | ٢٢:٤٩ - ٠١ خرداد ١٣٩٢ |
شيعيان در مقابل اين سوال که چرا حضرت علي عليه السلام که فاتح خيبر بود، در مقابل قتل همسرش و آتش زدن خانه اش، واکنش نشان نداد؟ مي گويند: اولا: امام علي در قدم نخست از خود واكنش نشان داد، چنانچه آلوسي مفسر اهل سنت به آن اشاره کرده است(تفسير آلوسي3/124) و در ادامه همين روايت در کتب شيعه آمده که علي عليه السلام پس از زدن عمر خواست او را بکشد ولي به ياد سخن پيامبر و وصيتي که به او کرده بود افتاد و فرمود: اي عمر قسم به خدا اگر مقدرات الهي و عهدي که پيامبربا من بسته بود نبود، مي دانستي که تو نمي توانستي به خانه من داخل شوي!!!!(کتاب سليمان بن قيس هلالي ص568) ثانياً: برفرض اين كه واكنشي نشان نداده است، به همان دليلي بوده كه پيامبر اسلام در مكه مكرمه، در قبال شكنجه صحابه و حتي قتل سميه مادر عمار ياسر واكنش نشان نداد!! ثالثاً: وقتي شورشيان به خانه عثمان ريختند و متعرض همسر او شده و حتي دست او را با شمشير قطع كردند، عثمان هيچ واكنشي از خود نشان نداد!! و اما پاسخ: در ابتدا لازم به تذکر است که در کتب تفسيري و روايي شيعه، مطالب فراواني بر ضد عقايد شيعه موجود است که به هيچ عنوان مورد قبول علماي شيعه نيستند، ولي خود اين علما انتظار دارند هر مطلبي را که از کتب اهل سنت بيرون مي کشند، علماي اهل سنت بر روي چشم گذاشته و فورا بپذيرند. مطالبي که يا جزء اخبار واحد بوده که حجت نيستند و يا داراي اسنادي ضعيف هستند و يا از کتب معتبر(همچون صحيحين) نيستند و يا اينکه قسمتي از مطلب نقل شده توسط يک عالم مي باشند و البته رد آن مطلب توسط خود آن عالم و يا عالمي ديگر نوشته شده است که البته علماي شيعه با اين مطالب اصولا کاري ندارند و يا در بدترين حالت ممکن بايد گفت که مطلب مورد نظر در واقع تفسير و برداشت شخصي يک عالم بوده است که البته با اجماع کل علماي اهل سنت موافق نيست، ولي علماي شيعه انتظار دارند که کل اجماع اهل سنت بيايند و طبق عقيده و نظر يک نفر عمل کنند. در جريان هجوم به خانه حضرت فاطمه نيز به تفسير آلوسي استناد مي کنند، در صورتيکه آلوسي تنها اين مطلب را از کتب شيعه و از ابان بن عياش نقل قول کرده است و بطور حتم نقل از کتب مخالفين براي اهل سنت حجت نيست و همچنين استناد به کتب مسخره اي همچون سليم بن قيس هلالي نيز بي فايده است. چون اين کتاب علاوه بر اينکه کتابي شيعي مي باشد و نزد ما حجت نيست، حتي مي بينيم که برخي از علماي شيعه نيز آنرا رد کرده اند. شيخ مفيد در کتاب تصحيح الاعتقاد چنين مي‏گويد:(... امّا به اين کتاب اعتمادي نيست و شايسته است متدينان از عمل به آنچه در آن است خودداري کنند و از اعتماد به آن بپرهيزند و از تقليد از رواياتش دوري نمايند و در احاديث اين کتاب به علما متوسل شوند تا آنان را بر صحيح و فاسد آن آگاه سازند)(ابوالقاسم خويي، معجم رجال الحديث. قم: مرکز نشر اسلامي، 1413 ق، 24 ج، ج 9،ص 239.) علامه حلي نيز در ترجمه سليم بن قيس مي‏گويد:(الوجه عندي الحکم بتعديل مشاراليه والتوقف في الفاسد من کتابه.) ابن غضائري مي‏گويد: (کتاب موضوع است و اعتنايي به آن نيست... و اصحاب ما وضع کتاب سليم را به أبان بنابي عياش نسبت داده‏اند) (علامه حلّي خلاصة الاقول في معرفة الرجال. قم: انتشارات اسلامي، 1417 ه.ق ، ص 163.) شهيد ثاني و سيد بن طاووس نيز بر اين قول صحه گذاشته ‏اند. از معاصرين نيز کساني همچون علامه شعراني و علامه حسن زاده آملي همين نظر را دارند.(نادعلي عاشوري تلوکي. نگاهي به مقدمه کتاب اسرار آل محمد. فصلنامه علوم حديث. سال 5، ش3، پاييز 79، ص 175 - 7 ) جناب بهبودي نيز اين نظر را پذيرفته‏، با اين تفاوت که آقاي بهبودي وضع کتاب را کاري از غلات مي‏داند نه أبان بن ابي عياش(محمد باقر بهبودي. معرفة الحديث. تهران: مرکز انتشارات علمي فرهنگي، 1362 ه.ش، ص 259 ) پس ادله اين کتاب به درد خودتان مي خوردو قياس نمودن حضرت علي با حضرت عثمان نيز بي معنا است، چون اين قضيه ديگر براي حضرت عثمان صادق نمي باشد زيرا او در مقابل مهاجماني که به خانه اش ريختند شهيد مي شود و مثلا چگونه مي بايست از همسرش دفاع مي کرده است؟! وقتي ديگر جاني در بدن نداشته ديگر چه مي توانسته بکند؟! ولي براي حضرت علي که اتفاقي نيفتاده است، بنابراين نمي توان اين دو اتفاق را عينا مانند يکديگر دانست و با هم قياس نمود. تازه حضرت عثمان بسيار مسن بوده و انتظار جنگاوري از او نمي رفته، ولي حضرت علي در آن زمان جواني 33 ساله و قوي بوده است. در ضمن حضرت عثمان به مهاجمان از ديدگاه مسلمانان ياغي نگاه مي کرده است و شايد انتظار داشته که ايشان توبه کنند و از راه اشتباه خود بازگردند، ولي مهاجماني که به خانه حضرت علي ريختند، به زعم شما مرتد و غاصب خلافت الهي بوده اند و در برابر مقام امامت ايستاده اند و اصلا منکر اين مقام بوده اند، بنابراين حضرت علي مي بايست به آنها همچون کافران حربي مي نگريسته و به هر طريق ممکن با آنها مي جنگيده است. قياس با قتل سميه نيز بي مورد است چون پيامبر صلي الله عليه وسلم آنجا نبوده که بخواهد واکنش نشان دهد و در ضمن آن موقع هنوز آيات جهاد نازل نشده بودند تا پيغمبر بخواهد بجنگد و واکنش نشان دهد ]يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ‌ وَالْمُنَافِقِينَ[ ﴿التوبة: 73﴾ و همانطور که ذکر کرديم مهاجمين به خانه حضرت عثمان مسلمان ياغي بوده اند ولي مهاجمين به خانه حضرت زهرا به زعم شما مرتد و کافر بوده اند و بنابراين حضرت علي مي بايست طبق آيات جهاد با آنها مي جنگيده است.(چنانچه عقايد شيعه واقعا درست باشند و اصحاب آيات و دستورات الهي پيرامون خلافت را زير پا گذاشته باشند، خوب مسلما چنين اشخاصي کافر محسوب مي شوند و حضرت علي مي بايست طبق آيات جهاد با آنها رفتار مي کرده است، منظور ما اين است که شما نمي توانيد طبق معمول هميشه و هر جا که به ضررتان شد ناگهان تغيير عقيده دهيد و مثلا بگوييد: نخير اينها مسلمان بوده اند نه کافر و منافق!!) از همه اينها که بگذريم بحث ما پيرامون شيرخدا و فاتح خيبر است که شما او را داراي قدرت و علوم زيادي مي دانيد و حتي مقام امامت او را بالاتر از مقام نبوت پيامبرمي دانيد، آنوقت در اينجا مي آييد و او را مثلا با حضرت عثمان مقايسه مي کنيد، يعني در واقع با کساني مقايسه مي کنيد که به زعم شما داراي ويژگي خاصي نبوده اند و حتي ترسو بوده اند و در جنگها فرار مي کرده اند!! پس اين دلايل شما بي ربط مي باشند و اما بحث کلي پيرامون عدم واکنش حضرت علي در قبال شهادت همسرش و آتش زدن منزلش. در ابتدا سوال را اينگونه مطرح مي کنيم که چرا همانطور که پيامبرصلي الله عليه وسلم با ابوجهل و ابولهب به مقابله پرداخت (در مکه با قرآن و پس از هجرت با جهاد) حضرت علي نيز مي بايست در جريان غصب خلافت الهي خويش با ابوبکر و عمر به مقابله مي پرداخت، ولي اينکار را نمي کند؟ جناب قزويني(قطب علمي تشيع صفوي) در شبکه ماهواره اي ولايت مورخ18/9/1389 ساعت22 برنامه اي پيرامون همين سوال داشتند و در ابتدا شروع کردند به بيان تهديدات انجام شده عليه حضرت علي و طبق معمول رفتند به سراغ برخي از موارد ثبت شده در کتب علماي اهل سنت، همچون اينکه بخاري در جلد4 صفحه193 حديث3669 آورده که عمر کاري کرد که مردم را ترساند و در جامعه ايجاد وحشت کرد و صحابه مبتلاي به نفاق بودند و يا در شرح نهج البلاغه ابن ابي الحديد آمده (ما نمي دانيم ابن ابي الحديد از کي تا به حال جزء علماي اهل سنت شده؟! بسياري او را معتزلي مي دانند، چون به افضل بودن علي نسبت به ابوبکر اشاره کرده است و البته همه اينها نشانه بيسوادي امثال قزويني است [1] که ابوبکر و عمر و عبيده بن جراح و اطرافيانشان با لباس نظامي و شلاق مي آمدند و هرکس را که مي ديدند با شلاق مي زدند و دستش را مي گرفتند و روي دست ابوبکر مي گذاشتند تا بيعت بگيرند و به کتب بيهقي و حاکم نيشابوري اشاره داشت که آورده اند ابوبکر روز اول روي منبر آمد و ديد که علي نيست و پرسيد که او کجاست؟ و تعدادي از انصار علي را آوردند به مسجد و ابوبکر گفت اي پسرعموي نبي اکرم آيا مي خواهي وحدت مسلمين را بهم بريزي و ايجاد فتنه کني؟ در اينجا جناب قزويني شروع کردند به قيل و قال فراوان که منظور ابوبکر از ايجاد فتنه توسط علي در واقع مرتد اعلام کردن وي بوده تا حکم قتل او نيز به نوعي صادر شده باشد!!! و به کتاب معجم کبير طبراني جلد11 صفحه21 اشاره کرد که از ابن عباس نقل شده که هرکس ميان مسلمين ايجاد فتنه کند از اسلام خارج شده و مرتد است و در جايي ديگر نيز از رسول خدا نقل شده که فرموده هرکس اينکار را کرد او را بکشيد. جناب قزويني پس از اين سخنان گهربار رفتند به سراغ کتاب الامامه و الاسياسه دينوري که با اينکه بارها ثابت شده اين کتاب منسوب به دينوري است، ولي جناب قزويني به روي مبارک خويش نمي آورند و باز چرندياتي را از اين کتاب نقل مي کنند. جناب قزويني به خفقان زا بودن محيط تاکيد داشت و به خطبه3 نهج البلاغه اشاره کرد که حضرت علي فرموده من در ميان دو راهي بودم که در اين محيط خفقان زا صبر کنم، محيطي که پيران را فرسوده و جوانان را پير مي کند و يا اينکه با دست خالي قيام کنم؟ و در خطبه 26 نيز فرموده که مي خواستم قيام کنم ولي جز اهل بيت ياوري نداشتم و ترسيدم که نسل پيامبر از بين برود و 25 سال صبر کردم که در آن قلبم به درد آمد و علت اينکه علي همچون پيامبر صلي الله عليه وسلم قيام نکرد اين بود که اولا: نيرو نداشت، ثانيا: اسلام ديني نو پا بود و از پا در مي آمد، ثالثا: قدرتهاي بزرگي چون روم و ايران دنبال فرصتي براي حمله بودند تا اسلام را از بيخ و بن نابود کنند، رابعا: ايمان در قلب مسلمين رسوخ نکرده بود و امکان ايجاد جنگ و تفرقه و برادرکشي ميان ايشان بود. ما در اينجا بطور مفصل به سخنان جناب قزويني و ديگر مراجع مدعي تشيع پاسخ مي دهيم تا ان شاء الله براي کسي جاي هيچ شک و شبهه اي باقي نماند. جناب قزويني به خفقان زا بودن محيط اشاره کردند، ما مي گوييم: مي شود بفرماييد اين چه خفقاني بوده که حضرت زهرا به زعم خودتان در مسجد رفته و عليه خليفه خطبه خوانده است؟!! اين چه خفقاني بوده که حضرت زهرا هر شب جهت اخذ بيعت براي حضرت علي، به درب منازل انصار مي رفته؟!! اين چه خفقاني بوده که علي ماهها از بيعت کردن سر باز زده؟!(به قولي تا شش ماه و البته اقوال صحيحي نيز همان ابتدا ذکر کرده اند، ولي شيعه که بر طولاني بودن عدم بيعت پافشاري دارد، نمي فهمد که اين مسئله با خفقاني که پيش مي کشد در تضاد است) جالب است که نويسندگان شيعه يک جا مي نويسند: وقتي ابوبکر به همراه اطرافيانش از سقيفه به سمت مسجد مدينه مي رفتند، اطرافيان او هر کس را در راه مي ديدند مي زدند و با زور بيعت ميگرفتند!! و اين اخذ بيعت در جوي آکنده از ترس و رعب و تهديد، بعمل آمد. ولي در جايي ديگر مي گويند: اي واي! چرا هنوز آب غسل بدن پيامبر خشک نشده با انتخاب ابوبکر هلهله و شادي براه انداخته و در کوچه ها جشن و پايکوبي مي کردند؟ بالاخره معلوم نيست جشن و پايکوبي و شادي بوده يا ترس و خفقان و ارعاب و تهديد و کتک کاري؟ براستي مردم چرا پس از قتل حضرت عثمان با آن وضع فجيع، شادي کنان و هلهله کنان براي بيعت به سمت خانه حضرت علي رفتند؟ و آيا نعوذ بالله حضرت علي که کاملاً با قتل حضرت عثمان مخالف بود در اين هلهله و شادماني نقشي داشت؟ كه اگر هلهله اي در سوگ نبي اكرم صلي الله عليه وسلم بوده باشد، ابوبكر را در آن شريك بدانيم؟ در جواب به اينکه حضرت علي نيرويي جهت قيام کردن نداشته است و ترسيده که نسل اهل بيت از بين برود!! بايد به امثال قزويني و مراجع ايشان بگوييم که دروغگو کم حافظه است، علماي شما همچون عالم طراز اول شيعه، جناب شيخ شرف الدين صاحب کتاب المراجعات که به او و کتابش خيلي افتخار مي کنيد در کتاب الفصول المهمه، نام 250 تن را ذکر کرده که از طرفداران علي بوده اند(کساني چون: عباس، عمار، ابوذر، سلمان، ‌مقداد، طلحه، زبير، ‌فضل بن عباس، بلال، خالد بن سعيد، براء بن عازب، ابي بن كعب، ابان، قيس بن سعد بن عباده و ....) پس آيا علي نمي توانسته با کمک اين 250 نفر حمله کند و خلافت و حق خويش را بگيرد؟ در ضمن چگونه است که شما در جايي ديگر مي گوييد حضرت علي بخاطر مصلحت اسلام و دوري از تفرقه و جلوگيري از برادرکشي، سکوت کرده است؟آخر کداميک از مطالب شما صحيح است؟ علي براي مصلحت و حفظ اسلام سکوت نموده و يا اينکه چون نيرويي نداشته سکوت نموده و قيامي نکرده است؟! آيا قيام نمودن باعث برادرکشي نمي شده است؟! از اين مطالب متناقض در مذهب شما مي گذريم و مي رويم سراغ مواردي که از کتب اهل سنت(همچون بخاري) به آن اشاره داشتيد که عمر ايجاد رعب و وحشت نموده است. بايد گفت به همان دلايلي که خودتان فرموديد ما نيز مي گوييم که پس از رحلت نبي اکرم صلي الله عليه وسلم و رفتن حاکم و رهبري چون رسول خدا، بطور حتم مسلمين و اسلام در خطري جدي قرار داشته اند، همچنين خطرات ديگري چون شورش اهل رده و خطر قدرتهاي ايران و روم و وجود منافقين نيز بوده است و حضرت عمر همه اينها را به چشم مي ديده و جهت برقراري امنيت و ترساندن منافقين و دشمنان اسلام ايجاد ترس کرده است، پس در يک کلام عمل ايشان تنها حفظ وحدت و برقراري امنيت و هشدار به دشمنان و منافقين بوده است، آن هم بخاطر حذف حاکم و محور رهبري و تعيين رهبري جديد که در جامعه آن زمان، ايجاد تفرقه و بي نظمي مي کرده است. يعني جلوگيري از ايجاد شورش و اوضاع نا به سامان تا مبادا زخم خوردگان اسلام در اين آب گل آلود، هوس ماهيگيري کنند و انواع ضربات خود را به اسلام وارد سازند. اما جناب قزويني به نکته جالبي اشاره داشتند که حضرت علي بخاطر حفظ اسلام که خطراتي چون دولتهاي ايران و روم و منافقين آنرا تهديد مي کرده اند، سکوت کرده اند!!!! ما از جناب قزويني مي پرسيم: مي شود بفرماييد که چه کساني با اين خطرات مقابله کردند؟!! مگر همين ابوبکر و عمر و صحابه نبودند که ايران و روم را شکست دادند و به منافقين نيز اجازه دخالت ندادند؟!! پس به اعتراف خود قزويني اين ابوبکر و صحابه بوده اند که اسلام را از اين خطرات نجات داده اند. ما از طرفي مي بينيم که صحابه به جنگ ايران و روم رفته اند و همينطور جنگ با اهل رده، حال آيا بيعت کردن و حفظ خلافت و ولايت الهي حضرت علي مهمتر و واجب تر(و حتي آسان تر) بوده يا رفتن به چنين جنگهايي؟!! پس چگونه است که صحابه جان خود را در آن امر در کف دست گذاشته اند ولي دستور الهي مبني بر خلافت حضرت علي را زير پا گذاشتند؟ آيا اين مسخره نيست که انسان امري مهم را رها کند و حتي از آن سرپيچي کند تا جهنمي شود، ولي از آن طرف برود و بخاطر حفظ همان دين در جنگي ديگر کشته شود؟ آيا اين عقايد در ذهن انساني عاقل و فهميده، مسخره نيستند؟

پاسخ:
باسلام
دوست گرامي؛ در مورد اين شبهه در مقاله «چرا اميرمؤمنان (عليه السلام) از همسرش دفاع نكرد؟» به تفصيل سخن گفته ايم و رد شما در مورد زن عثمان هم كما تري ست! او هنوز كشته نشده بوده و حكومت دست او بوده ولي مردم بر او يورش آورده و قدرت از او سلب شده لذا در هر دو جا به جهت عدم نيروي لازم براي مقابله، برخوردي نشده است. مورد قتل سميه و ياسر هم همين گونه است مقابله لفظي با حكومت توسط حضرت امير عليه السلام هم الي ما شاءالله بوده بحث ما سر مبارزه فيزيكي است.
ما در سدد نفي تمام خدمات خلفا نيستيم بلكه مي گوييم غاصب بوده اند ولي در مبارزه با مدعيان نبوت خوب عمل كردند هرچند در مورد مرادين سخن چيز ديگريست.
در مورد مذهب ابن ابي الحديد هم در مقاله: «آيا ابن ابي الحديد ، شيعه بوده است يا سني معتزلي ؟» بحث شده است.
در مورد دينوري هم در مقاله: «آيا كتاب الامامه و السياسه براي ابن قتيبه دينوري است ؟» بحث شده است.
در اينجا مي خواهيم در مورد سليم و كتابش به جهت اينكه در مقاله جداگانه اي بحث نكرده ايم به تفصيل بحث مي كنيم:
سليم، شخص معتبري است و اصل كتاب توسط او نوشته شده. أبان بن أبي عياش ناقل كتاب سليم بن قيس است، اين كتاب توسط نويسنده به أبان و از أبان به عمر بن أذينه تحويل داده شده است. (ر.ك: مقدمه كتاب سليم بن قيس)
ما در اينجا به توثيق سليم و كتابش و ابان در نزد علما مي پردازيم:
سليم بن قيس هلالي:
تنها يكي از علماي رجال (ابن غضائري متوفاي قرن پنجم) قائل به ضعف سليم بن قيس شده كه وي هم در مورد انتساب كتاب به او سخن‌ها بسيار است، بلكه اصحّ، عدم صحّت انتساب كتاب به اين بزرگوار است.
علمايي كه سليم بن قيس را توثيق كرده اند:
1. برقي متوفّاى سال 274 هق مي‌نويسد: «من الأولياء، من أصحاب أمير المؤمنين‏ عليه السلام» (رجال البرقي، ص 4.)
2. كشّي معاصر كليني متوفّاى 329 هق مي‌نويسد: « قال الباقر عليه السلام‌:‌‌‌‌ صدق سليم.» ( رجال الكشّي، ص 105 و 167)
3. شيخ مفيد متوفّاى 436 مي‌نويسد: « كان من شرطة الخميس» (الاختصاص، ص 3)
4. شيخ طوسي متوفّاى 460 مي‌نويسد: «صاحب أمير المؤمنين عليه السلام» (جال الشيخ ،ص 91 و ص 6)
5. علّامة حلّي متوفّاى 726 مي‌نويسد: «الوجه عندي، الحكم بتعديل المشار إليه» (خلاصة الأقوال في علم الرجال، ص 83 و ص 1.)
6. سيّد تفرشي از أعلام قرن 11 مي نويسد: «وكان هذا الوجه الحكم بتعديله.» ( نقد الرجال، ص 159 و ص3)
7. علّامه وحيد بهبهاني متوفّاى 1205مي‌نويسد: «يترجّح في النظر عدالته» (تعليقة الوحيد على منهج المقال، ص172.)
8. شيخ المحقق طه نجف متوفّاى 1323 مي‌نويسد: «ثقة» «والحقّ عندي تعديله» (إتقان المقال، ص 68 وص 2295.)
9. محقق مامقاني متوفّاى 1351 مي‌نويسد: «إنّ الرجل مشكور وإنّ الكتاب صحيح.» (تنقيح المقال، ج 2، ص 52)
10. سيد الأمين متوفّاى 1371 مي نويسد: «يكفي في وثاقته قول البرقي» (أعيان الشيعة، ج 7 ، ص 293.)
11. محقق نمازي متوفّاى 1405 مي‌نويسد: «ممدوح، جليل.» (مستدركات علم الرجال، ج 4 ، ص 116 رقم6471»
12. مرحوم آيت الله خوئي متوفّاى 1413 مي نويسد: «إنّه في نفسه ثقة جليل» (معجم رجال الحديث، ج 8 ، ص 220 رقم5391.)
13. قهبائي در حاشيه آورده ‌است: «عن رجال العقيلي: قال: كان سليم شيخاً متعبّداً له نور يعلوه» (مجمع الرجال، ج3 ، ص 155)
14. از علّامه حلّي نقل كزده است: «الوجه عندي الحكم بتعديل المشار إليه.» (مجمع الرجال، ج3 ، ص 155)
15. از شهيد ثاني هم نقل نموده است : «وعن البرقي أيضاً أنّ سليماً هذا من جملة الأولياء من أصحاب عليّ عليه السلام‌، وشهد على مثل ذلك النجاشي في خطبة الكتاب» (مجمع الرجال، ج3 ، ص 155)
اعتبار كتاب سليم بن قيس:
1. نجاشي متوفّاى 450 هق: «له كتاب» (رجال النجاشي، ص 4 و ص8 ؛ معجم رجال الحديث، ج 9 ، ص 226)
2. شيخ نعماني متوفّاى 380 هق در كتاب اصول خود آورده است: «كتابه من الأصول (من أكبر كتب الأصول) التي ترجع الشيعة إليها ويعوّل عليها» (الغيبة، ص102)
3. سيّد بن طاووس متوفّاى 673 هق مي‌نويسد: «تضمّن الكتاب ما يشهد بشكره وصحّة كتابه.» (التحرير الطاووسي، 136و 175)
4. شيخ حرّ عاملي متوفّاى 1101هق مي‌نويسد: «والذي وصل إلينا من نسخة سليم، ليس فيه شي‏ء فاسد» (وسائل الشيعة، ج3 ، ص 386.)
5. علّامة مجلسي متوفّاى 1111هق مي‌نويسد: «الحق أنّ كتاب سليم من الأصول المعتبرة.» (بحار الأنوار، ج 1 ص 32)
6. محقق مامقاني متوفّاى 1351 مي‌نويسد: «إنّ الرجل مشكور وإنّ الكتاب صحيح.» (تنقيح المقال، ج 2 ، ص 52 رقم 5157)
7. مرحوم آيت الله خوئي متوفّاى 1413هق مي نويسد: « وإنّ كتابه من الأصول المعتبرة بل من أكبرها، وإنّ جميع ما فيه صحيح قد صدر من المعصوم أو ممّن لابدّ من تصديقه وقبول روايته» (معجم رجال الحديث، ج 8 ، ص 220 رقم5391.)
8. محقق تستري متوفّاى 1414هق مي‌نويسد: «الحقّ في كتابه أنّ أصله كان صحيحاً، قد نقل عنه الأجلّة المشايخ.» (قاموس الرجال، ج 5 ، ص 239، رقم3356)
9. كلمات مرحوم قهبائي در مجمع الرجال: « أبان قرأ كتاب سليم على علي بن الحسين عليهما السلام قال: صدق سليم، رحمه اللّه عليه، هذا حديث نعرفه.» (مجمع الرجال، ج3 ، ص 156)
10. وي از كشّي نقل نموده‌ است: «أبان قال: فقدّر لي بعد موت عليّ بن الحسين‏ عليهما السلام، إنّي حججت فلقيت أبا جعفر محمّد بن علي عليهما السلام فحدّثت بهذا الحديث كلّه (أي كتاب سليم) لم أخط منه حرفاً فَاغْرَوْرَقَتْ عيناه ثمّ قال: «صدق سليم» قد أتى أبي بعد قتل جدّي الحسين عليه السلام‌ وأنا قاعد عنده، فحدّثه بهذا الحديث بعينه فقال له أبي: «صدّقت» قد حدّثني [أبي‏] وعمّي الحسن عليه السلام‌ بهذا الحديث عن أمير المؤمنين عليه السلام‌ فقالا: لك «صدّقت» قد حدّثك بذلك ونحن شهود ثمّ حدّثناه أنّهما سمعا ذلك من رسول اللّه» (مجمع الرجال، ج3 ، ص 156)
توثيق ابان بن ابي عياش:
وي متوفاّى 138 يا 140 ه ق مي باشد (اعيان الشيعه ،سيد محسن امين، 103/2؛ تقريب التهذيب، ابن حجر، 31/1 رقم 164) گرچه ابن غضائري و به تبع اوشيخ طوسي وبعضي ازمتأخّرين او تضعيف نموده اند لكن نزد جمعي ازرجالييّن ، ثقه و معتمد است.
أ‌) محقّق نوري كه از خرّيتين در فنّ رجال است مي‌گويد: «والتضعيف موهون كنسبة الوضع بأمور:
الأوّل: ما قاله الشيخ الجليل أبو عبد اللّه النعماني في كتاب الغيبة من أنّه ليس بين جميع الشيعة ممّن حمل العلم ورواه عن الأئمّة: خلاف في: أنّ كتاب سليم، أصل من كتب الأصول التي رواها أهل العلم وحملة حديث أهل البيت: - إلى أن قال: - وهو من الأصول التي ترجع الشيعة إليها ويعوّل إليها. انتهى.و إذا انتهت أسانيد الكتاب إلى أبان، فهذا الإجماع يكشف عن وثاقته جدا.
الثاني: اعتماد البرقي والصفّار وثقة الإسلام في الكافي والنعماني والصدوق والعيّاشي وغيرهم من المشايخ العظام عليه، كما لايخفى على من راجع جوامعهم.
الثالث: رواية الأجلّة من أصحاب الإجماع وغيرهم عنه، مثل حمّاد بن عيسى، وعثمان بن عيسى، وعمر بن أذينه، وإبراهيم بن عمر اليماني.
الرابع: إنّ الشيخ عدّه من رجال الصادق(ع)، ولم يضعّفه فيه، ولا في زين العابدين(ع) »(مستدرك الوسائل طبع قديم: 777/3.)
تضعيف و نسبت وضعي كه به وي داده شده است به دلايلي بي اساس است:
1. همچنانكه نعماني در كتاب الغيبه گفته است كتاب سليم از كتب مرجعي است كه شيعه به آن اعتماد مي كرده و به آن اعتماد داشته است.
2. برقي صفار كليني صدوق عياشي نعماني و ديگران در كتب خود به وي اعتماد داشته اند.
3. اصحاب جليل القدري از او روايت نقل كرده اند مانند: حمّاد بن عيسى، وعثمان بن عيسى، وعمر بن أذينه، وإبراهيم بن عمر اليماني.
4. شيخ طوسي او را تضعيف نكرده است.
ب‌) سيّد محمد عليّ أبطحي شارح رجال نجاشي مي‌گويد: «ويظهر ممّن ضعّفه من العامّة أنّه كان من العبّاد، فلعلّ التضعيف من العامّة كان من جهة المذهب.» (تهذيب المقال في تنقيح كتاب رجال النجاشي،السيد محمد على الأبطحي، ج 1 ص 186)
از تضعيفاتي كه عامه در مورد او داشته اند ظاهر مي شود كه از عابدان بوده و چه بسا تضعيفات عامه بخاطر مذهب او بوده است.
ج) در تهذيب المقال در باره او آمده است: «أما تضعيف العامة لأبان فلا يوجب وهنا فيه ، بعد ما كان أبان عاميا ، ثم استبصر ، فقد يضعف مثله بما لا يضعف به سائر الشيعة . وسيما أن أبان هو الذي لجأ إليه سليم ، وهو الراوي لكتابه والناشر لحديثه . وكأن أكثر تضعيفات العامة لأبان عولا على شعبة . فقد أكثر الوقيعة في أبان ، وتبعه غيره . قال معاذ : قلت لشعبة : أرأيت وقيعتك في أبان ، تبين لك أو غير ذلك ؟ فقال : ظن يشبه اليقين . ذكره الذهبي في ميزان الاعتدال ، وذكر حكايات القوم تضعيف شعبة .» (تهذيب المقال في تنقيح كتاب رجال النجاشي - السيد محمد على الأبطحي - ج 1 ص 186)
تضعيف عامه در مورد ابان اشكالي را متوجه ابان نمي كند زيرا وي عامي بوده و شيعه شده و عموماً چنين كسي بيش از ديگر شيعيان مورد تضعيف است. بخصوص كه ابان همان كسي است كه سليم به او پناه برده و ابان راوي و ناشر احاديث اوست . گويا اكثر تضعيفات عامه در مورد ابان به سخن شعبه بن حجاج برمي گردد. او بيشترين جرح را از وي كرده است و ديگران از او تبعيت كرده اند .معاذ مي گويد: به شعبه گفتم بدگويي تو در مورد ابان آيا براي تو محرز شده يا نه؟ گفت: گمان شبيه به يقين است.
د) رجالي مشهور مامقاني در باره او مي‌گويد: «الجزم بضعفه مشكل بعد تسليم مثل سليم بن قيس كتابه إليه وخطابه بابن الأخ، ومن لاحظ حال سليم، مال إلى كون الرجل متشيّعاً ممدوحاً وأنّ نسبة وضع الكتاب إليه لا أصل لها ... وبعد إثبات وثاقة سليم، تثبت وثاقة أبان هذا؛ بتسليمه الكتاب إليه»(تنقيح المقال: 3/1 رقم 14. )
ه) محقق گرانقدر مرحوم آيت الله موسي زنجاني نيز در کتاب خويش مي فرمايد : «الأقرب عندي، قبول رواياته؛ تبعاً لجماعة من متأخّري أصحابنا؛ اعتماداً بثقات المحدّثين، كالصفّار وابن بابويه وابن الوليد وغيرهم والرواة الذين يروون عنه؛ ولاستقامة أخبار الرجل، وجودة المتن فيها. وأمّا نسبة وضع كتاب سليم إليه، يردّه ثبوت الكتاب من طريق آخر ليس هو فيه أوّلاً، ولرواية ابن أبي عمير، عن عمر بن أذينه، هذا الكتاب ثانياً» (الجامع في الرجال ج 1 ص 11)
قول درست در نظر من قبول کردن روايت ايشان است ، و اين کار به تبع نظر متاخرين اصحاب ماست ؛ و به خاطر تکيه بر کلام محدثين مورد اعتماد ما مانند صفار و ابن بابويه و ابن وليد و غير ايشان و نيز راوياني که از ايشان نقل کرده اند . و نيز به خاطر محکم بودن روايات ايشان و نيکويي متن آن هاست . و اما نسبت دادن جعل کتاب سليم به ايشان ، اين مطلب نيز درست نيست ؛ زيرا وجود کتاب سليم از طريق ديگري که أبان در آن نيست نيز ثابت شده است ؛ و نيز ابن ابي عمير از عمر بن أذينة اين کتاب را نقل نموده است .
نظر برخي از علماي اهل سنت در مورد ابان:
بخاري در باره او مي‌گويد: «أبان بن أبي عياش هو ابن فيروز أبو إسماعيل البصري عن انس ، كان شعبة سيئ الرأي فيه» (التاريخ الكبير - البخاري - ج 1 ص 454)
شعبه در مورد او نظر خوبي ندارد.
1. ابن أبي حاتم رازي در باره وي مي‌گويد: «قال أبو حاتم: متروك الحديث، وكان رجلاً صالحاً؛ لكن بلى بسوء الحفظ» (تهذيب الكمال: 21/2)
ابوحاتم گويد: مردم خوبي است ولي به بد حافظگي دچار شد احاديثش ترك مي شود.
2. ابن حبّان اگر چه او را از مجروحين شمرده ولي در باره او مي‌گويد: «كان من العبّاد الذين سهر الليل بالقيام ويطوي النهار بالصيام» (المجروحين: 96/1.)
از عابداني است كه شب را احيا و روز را روزه مي گرفت.
3. ذهبي در باره او مي‌گويد: «وقال حمّاد بن زيد قال لي سلم العلوي: يا بنىّ! عليك بأبان، فذكرت ذلك لأيّوب السَّختياني، فقال: مازال نعرفه بالخير منذ كان ... وقال ابن حبان : كان أبان من العباد الذي يسهر الليل بالقيام ، ويطوى النهار بالصيام »(ميزان الاعتدال، ج1 ص10و 12)
حماد بن زيد گويد: سلم علوي به من گفت: اي فرزندم بر تو باد به ابان آن را براي ايوب نقل كردم گفت: تا بوده ما او را به خوبي مي شناختيم.
ابن حبان مي گويد: ابان از عابداني بوده كه شب را به عبادت زند نگه مي داشته است و روز را روزه مي گرفته است.
چند نكته:
1. تضعيف برخي از علماء عامّة مردود است؛ چون همان گونه كه در كلام احمد بن حنبل آمده او اهل هوي و هوس نبوده بلكه طبق شهادت علماي اهل سنت «أنّه كان رجلاً صالحاً» و «لا يتعمّد الكذب» و «كان من العبّاد الذين سهر الليل بالقيام ويطوي النهار بالصيام»«مازال نعرفه بالخير منذ كان» ( تهذيب الكمال: 21/2. - الجرح والتعديل: 296/2 رقم 1087- المجروحين: 96/1. - ميزان الاعتدال: 10/1)
2. سبب جرح بايد به خوبي تفسير و تبيين شده باشد و سخن جارح مادامي كه سبب جرح به درستي ذكر نشده مورد قبول واقع نمي‌شود.
نووي گويد: «ولا يقبل الجرح إلّا مفسّرا ، وهو أن يذكر السبب الذي به جرح ، ولأنّ الناس يختلفون فيما يفسق به الإنسان ، ولعلّ من شهد بفسقه شهد على اعتقاده.»( المجموع: 136/20 ونحوه في شرح مسلم: 181/10)
جرح فقط در صورتي كه تفسير داده شده باشد مورد قبول است يعني سبب جرح گفته شده باشد.
ابن قدامه مي‌گويد: «ولا يسمع الجرح إلّا مفسّراً ويعتبر فيه اللفظ فيقول: أشهد أنّني رأيته يشرب الخمر، أو يعامل بالربا، أو يظلم الناس بأخذ أموالهم، أو ضربهم، أو سمعته يقذف، أو يعلم ذلك باستفاضته في الناس، ولابدّ من ذكر السبب وتعيينه» (المغني: 423/11.)
جرح فقط در صورتي كه تفسير داده شده باشد مورد قبول است مثلا شهادت دهد كه شراب مي خورد يا معامله ربوي مي كرد يا ظلم مي كرد...
خطيب بغدادي مي‌گويد: «سمعت القاضى أبا الطيّب طاهر بن عبد اللّه بن طاهر الطبري يقول: لا يقبل الجرح إلّا مفسّراً وليس قول أصحاب الحديث، فلان ضعيف، وفلان ليس بشي، ممّا يوجب جرحه وردّ خبره، وإنّما كان كذلك، لأنّ الناس اختلفوا فيما يفسّق به، فلابدّ من ذكر سببه لينظر هل هو فسق أم لا؟ قلت: وهذا القول هو الصواب عندنا وإليه ذهب الأئمّة من حفّاظ الحديث ونقّاده مثل محمّد بن إسماعيل البخاري، ومسلم بن الحجّاج النيسابوري، وغيرهما.» ( الكفاية في علم الرواية: 135)
3. علماي اهل سنت در مورد افرادي زيادي الفاظي مانند «سوء الحفظ» «كثير الوهم» يا «سيّى‏ء الحفظ، ردي‏ء الحفظ»، يا «ردي الحفظ، كثير الوهم، فاحش الخطا، يروي الشي على التوهّم ، ويحدّث على الحسبان، فكثر المناكير في روايته» يا «سيّئ الحفظ، واهي الحديث، مضطرب الحديث» و... دارند وحال آن كه مي‌بينيم اين گونه افراد را توثيق مي‌كنند و به رواياتش عمل مي‌كنند، واز اين گونه روات در أسانيد صحاح بسيارند مانند: مرزوق بن أبى الهذيل، عاصم بن بهدلة أحد السبعة القرّاء، عبد الرحمان بن أبي ليلى و...(التاريخ الكبير: 454/1 رقم 1455) ثانياً شعبة كه ابان را تضعيف كرده خودش اهل خطا بوده است. ابن حجر در باره او مي‌گويد: «فقد قال الدارقطني في العلل: كان شعبة يخطئ في أسماء الرجال كثيراً، لتشاغله بحفظ المتون» (تهذيب التهذيب: 302/4)
شعبه در اسم رجال بخاطر كثرت مشاغلش خطا مي كرده.
ابن معين هم مي گويد: « سمعت يحيى يقول: شعبة يخطئ في حديث كره الشكال في الخيل ... وشعبة يخطئ أيضاً في حديث حجر المدري، يقول: القندلي أو المندلي... وشعبة يخطئ أيضاً في حديث عمرو بن دينار، عن أبي الثور، يقول عن عمرو بن دينار عن أبي السوار.» (تاريخ ابن معين ، للدوري: 262/2.)
ابن معين چندين مورد مي آورد كه شعبه اشتباه مي كرده
احمد در مسندش و آجري و مزي و...چنين مواردي دارند. ( مسند أحمد: 457/2، تهذيب التهذيب: 73/6، عون المعبود للعظيم آبادي: 209/13؛ سؤالات الآجري لأبي داود : 381/1، تهذيب الكمال: 28/16؛تصحيفات المحدثين للعسكري: 34. تاريخ مدينة دمشق: 283/46 و تهذيب الكمال: 8/ 137؛ تحفة الأحوذي: 63/2.)
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
(1)
427 | فاطمه املشي | Iran - Tehran | ٢٤:٥٩ - ٠٥ خرداد ١٣٩٢ |
بسمه تعالي
نه شهلا خانم شما بگيد چرا خانم فاطمة الزهرا سلام الله عليها در سن هجده سالگي از دنيا رفتند ، شما بگيد چرا قبر ايشان مخفي ماند ( خصوصآ از منظرخلفاي غاصبينتون) ، شما بگيد در زمان خلفاي غاصبينتون چرا در شهر شام مولا امير المؤمنين عليه السلام رو کفار مسلمان نما لعن مي کردند ؟ جنگ جمل چرا؟ چرا عايشه که به زعم خودتون ام المؤمنينه بر عليه خليفه زمانش اميرالمؤمنين عليه السلام شوريد پس بايد با منطق عمر ( ل) کشته مي شد امّا مولا امير المؤمنين بهش ترحم کرد و نکشتش ، جنگ صفين چرا؟ چرا خوبان شما همش در حال جنگ با خودشون بودند ؟
428 | عاشق اميرالمومنين علي | Iran - Mashhad | ١٢:١٥ - ٠٦ خرداد ١٣٩٢ |
سرکار خانم شهلا کامنت 425 : شما يا مسلمان نيستيد يا خودتان را به آن راه زده ايد !! من ميگويم فرض کنيم : شهادت و سقط جنين و لگد و سيلي و ديوار همه دروغ است !! لااقل تهديد کردن که ديگر مورد قبول فريقين است و شما هم به آن اشاره کرديد . اين حديث را بخوانيد : «حدثنا أبو بكر بن أبي شيبة ومحمد بن عبد الله بن نمير واللفظ لأبي بكر قالا حدثنا محمد بن بشر عن زكريا عن مصعب بن شيبة عن صفية بنت شيبة قالت قالت عائشة خرج النبي صلى الله عليه وسلم غداة وعليه مرط مرحل من شعر أسود فجاء الحسن بن علي فأدخله ثم جاء الحسين فدخل معه ثم جاءت فاطمة فأدخلها ثم جاء علي فأدخله ثم قال " إنما يريد الله ليذهب عنكم الرجس أهل البيت ويطهركم تطهيرا " » صحيح مسلم ، کتاب فضايل الصحابه ، باب فضايل أهل بيت النبي صلي الله عليه (و آله) و سلم يا : حدثني أبو معمر إسماعيل بن إبراهيم الهذلي حدثنا سفيان عن عمرو عن بن أبي مليكة عن المسور بن مخرمة قال قال رسول الله صلى الله عليه وسلم إنما فاطمة بضعة مني يؤذيني ما آذاها صحيح مسلم ، کتاب فضايل الصحابه ، باب فضايل فاطمه بنت النبي عليها الصلاة و السلام ابوبکر و عمر و دار و دسته يشان کسي را که آيه ي تطهير درباره او نازل شده و اذيت او اذيت رسول الله است را تهديد به سوزاندن خانه اش ميکنند که خدا اهل آن خانه را از هر ناپاکي دور کرده ؛ به نظر شما اين قضيه مسئله کوچک و قابل اغماضي است؟!! کاش ذره اي از اين بي خيالي و بي تعصبي را نسبت به ابوبکر و عمر و عثمان داشتيد !! إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُهِينًا
429 | محمد | | ١٢:٥٥ - ٠٧ خرداد ١٣٩٢ |
سرکار خانم شهلا لطفا پاسخ دهيد چرا: معاويه که دستور به لعن حضرت علي (امام ما و خليفه شما) در منبر مساجد ميداد، حجر بن عدي صحابه و تني چند از ياران ايشان را کشت، به جنگ با حضرت علي (خليفه قانوني زمانه) رفته و با او دشمني ميکرد، در نظر شما اينقدر محترم است؟ من نميتوانم روي هيچ کدام از کارهاي مذکور به جز گناه و معصيت و ... اسم ديگري بگذارم. لطفا دلايل وجدان پسند خود را درباره علت احترام اهل سنت به معاويه، بيان ميکنيد؟ منتظر پاسخ هستم.
430 | شهلا | | ١٣:٣٠ - ٠٧ خرداد ١٣٩٢ |
فاطمه خانم در مورد جنگها و ديگر مباحث، انقدر بحث زياد است که نميشود در اينجا مطرح کرد( لطفا آدرس ايميل بدهيد تا براتون بفرستم) آقا محمد شما هم همينطور...تا پاسخ سوالتون بگيرين... آقا يا خانم عاشق حضرت علي(من هم عاشق حضرت علي هستم) شما بهتر است کتابهايي که در مورد زندگينامه ي حضرت عمر (رض) هستند را مطالعه بفرماييد. همچينين بايد بدونين که مراجعه فقط به يک منابع خاص ، انسان را گمراه ميکند...
431 | محمد | Türkiye - Ankara | ١٧:٥٧ - ٠٧ خرداد ١٣٩٢ |
شهلا خانم شما اگه يه مقدار اندک رو هم توضيح بدين، براي من و ديگر شيعه ها کافيه. وانگهي من که از شما ايميل نخواستم که مباحث زياد رو از شما بگيرم که شما ميخواهين با ايميل به من جواب بدين. در ضمن اين سواليه که همه شيعه دارن و ممنون ميشم بطور عمومي رفع شبهه بفرمايين. لطفا پاسخ بدين.
432 | عاشق اميرالمومنين علي | | ١٨:٠٧ - ٠٧ خرداد ١٣٩٢ |
سرکار خانم شهلا کامنت 430 : جواب شما مثل اين مي ماند که مثلا شما براي من حديث بياوري که امام جعفر صادق عليه السلام از ابوبکر و عمر تعريف کردند و بعد من در پاسخ بگويم شما بهتر است کتابهايي را که درباره زندگاني امام جعفر صادق نوشته شده است را مطالعه بفرماييد !!! واقعا شما قانع ميشويد؟!! من ميگويم در معتبرترين کتب شما آمده که اذيت حضرت زهرا اذيت رسول خداست و خداوند متعال اذيت کنندگان رسول خدا را لعن کرده و در همان کتب هم آمده که خلفاي شما حضرت زهراي طاهره معصومه را اذيت کرده اند، جواب شما چيست؟ بعد شما ميفرماييد بروم کتب زندگاني آقاي عمر را بخوانم؟!! اگر اين کتب با احاديث و معتبرترين منابع و مراجع اهل سنت مغايرت داشته باشد چه ارزشي دارد؟!! در ضمن ما اگر از کتب اهل سنت دليل مي آوريم براي احتجاج و الزام است نه اين که به آن معتقد هستيم. فرداي قيامت که نمي توان به رسول خدا گفت من اذيت کنندگان شما و پاره ي تن شما را که خدا آنان را لعن کرده دوست داشتم و به آنان عشق مي ورزيدم چون در کتب زندگانيشان نوشته بود آدم هاي خوبي هستند!! آن هم کتبي که طرفدارانشان نوشته بودند!! شما آيا يک فضيلت با سند صحيح در کتابهاي خودتان براي 3 خليفه ي اول داريد؟ من حديث از صحيح مسلم که صحت آن نزد اهل سنت ثابت شده است آوردم و شما مرا به کتابهاي نامعلومي که در درستي آنها ترديد است ارجاع داديد و حتي اسم کتاب ها را هم ذکر نکرديد! به هر حال سوال من هنوز بي جواب مانده : آيا تهديد کردن حضرت زهرا به سوزاندن خانه يا درب آن (بلکه از گل نازک تر گفتن به آن صديقه کبري) مسئله کوچک و قابل اغماضي است؟
433 | شهلا | | ١١:٠٩ - ٠٨ خرداد ١٣٩٢ |
دوستان سوالت شما کلي است و جواب کلي ميخواهد...
ضمن اينکه ياد آور ميشوم برخي از مطالب ارسالي اهل سنت اينجا به منظر عموم نميرسد(متاسفانه گلچين ميشود)
اما مطالب ارسالي شما راحت عمومي ميشود...
پس اين مورد را هم در نظر بگيرين لطفااااااا

434 | فاطمه املشي | Iran - Shiraz | ١١:١٨ - ٠٨ خرداد ١٣٩٢ |
بسمه تعالي شهلا خانم ، چهارده معصومي :که ما به آنها اقتدا کرديم همگي در يک مسير ( صراط مستقيم)بودند و در هيچ موردي حتي به اندازه ي اپسيلني اختلاف نظر نداشتند بزرگترين عشق در بينشان بوده عشقي که حضرت محمّد صلي الله عليه وسلم به امام علي عليه السلام داشتند در حدي بود که کافران و منافقان ايشون رو مفتون امام علي عليه السلام مي دونستند و همچنين عشق امام علي عليه السلام به ايشن بقدري بود که در بستر پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله وسلّم خوابيدند تا جان خويش را فداي پيامبرش کنه و در جنگ احد براي پاسداري از ايشون هشتاد ضربه شمشير رو متحمل شدند ،و.... رابطه ي امير المؤمنين عليه السلام و فاطمة الزهرا سلام الله عليها هم همچنين سرشار از عشق بود ، اما کساني رو که شما مورد احترام مي دونيد شديدترين اختلافات نظر رو داشتند و کسي رو که شما خودتون ام المؤمنين ناميديد به امير المؤمنين عليه السلام ( که به زعم خودتون خليفه ي آن زمان بودند) حمله کرد و خودتون ريشه ي اين حمله رو حسادت و عقده ي ديرينه مي دونيد ،چرا اين شخص که بعد از جنگيدن و شکست خوردن مورد عفو امير المؤمنين عليه السلام قرار گرفت بجاي اينکه به اشتباهش پي ببره عقده رو در درون خودش نگه داشته تا سالها بعد پيکر بي جان امام حسن مجتبي عليه السلام رو تير باران کنه ، به چه جرمي ( و ما نقموا منهم الا ان يومنوا بالله العزيز الحميد) ، خودتون بهتر مي دونيد که جرمي نداشت و اين که از روي همان حسد و عقده ي قديمي بود پس چه شد شما کسي رو که حسد و عقده رو سالها در خودش نگه داشته رو ام المؤمنين خوانديد ، در مورد تفسير ايه اي که در باره ي همسران پيامبر اکرم صلي الله عليه وآله آمده هم در اين سايت مقاله اي اومده شايد که بپذيري شايد هم نپذيري زيرا کسي که در قلبش مرض باشه خدا مرضش رو بشتر مي کنه
435 | شهلا | | ١٨:٠٤ - ٠٨ خرداد ١٣٩٢ |
فاطمه خانم
شما فقط کلي گويي ميکنيد.شما چ ميدانيد جنگ جمل چ بوده حقيقتش!!
يا چرا نميگوييد وقتي علي در بستر پيامبر خوابيد ابوبکر در غار براي حفاظت از پيامبر پاي خودش را در لانه ي مار کرد و مار پايش را گزيد؟؟؟
اين حرفهاي کلي دردي را دوا نميکند فاطمه خانم.
در مورد همسران پيامبر آيهي تظهير اومده که شما هم نميپذيري اما من ميتونم بهت چندين مقاله بدم که ثابت ميکنه اين موضوع را...که اگر اينجا کپي کنم عمومي نميشه!!!!!
اين سايت بيطرف نيست...
436 | شهلا | France - Gravelines | ١٨:٠٩ - ٠٨ خرداد ١٣٩٢ |
جناب عاشق حضرت علي: شما که اين سوال ميپرسين ياد گزارش برنامه نود از باشگاه تراکتورسازي افتادم!!!! يکي ميگفت چطور است که ما 100 هزار طرفدار داريم و درصدمون 11 درصد اومده تو ميزان طرفداراي تيمها؟؟؟؟ مجري گفت 100هزار از چند؟؟ اون فرد گفت:هاااا؟
437 | شهلا | | ١٨:١١ - ٠٨ خرداد ١٣٩٢ |
اگر همه ي پستهام بطور کامل عمومي نشن ديگر اينجا پست نميذارم. موفق باشين
438 | محمد | | ٢١:٠١ - ٠٨ خرداد ١٣٩٢ |
شهلا خانم
من هنوز هم منتظر جواب هستم.
439 | مجيد م علي | Iran - Tehran | ١٧:٣٠ - ٠٩ خرداد ١٣٩٢ |
الله اکبر با سلام خانم شهلا بنده مقداري از زندگي نامه عمر ابن حطاب ( اسم اصلي شو را مينويسم ) خواندم .. خصوصاٌ فرارش در جنگ احد , ترسش از مقابله با يهوديان خيبر ( يعني فرارش ) و کفار حندق , حضورش در جماعتي که قصد ترور حضرت رسول را داشتند , اهانت به حضرت رسول اکرم ( حديث قرطاس ) , هجوم به خانه وحي و اتش زدن در ان خانه مقدس و و و در ضمن ترور ابوبکر ابن ابي قحافه را جزو کارهاي ايشان بگذار و اينکه در پيش کعب الاحبار يهودي تلمذ علوم ( منحرف شده) يهوديت ميکرد را هم مي دانم .... بيشتر از اين ميدانم خيلي خيلي بيشتر از اين ........ شما چي ميدانيد بگوئيد تا به علوم ما در مورد اين شخصيت تاثير ( منفي ) گذار بيشتر شود ... يکي از فضائل ايشان را بنويسيد کافيست ... لبيک يا علي
440 | عاشق اميرالمومنين علي | | ٢٤:٣٨ - ٠٩ خرداد ١٣٩٢ |
سرکار خانم شهلا کامنت 436 : اولا بنده نوشته ام عاشق اميرالمومنين علي و نه عاشق حضرت علي. البته ذکر نکردن اين لقب براي آن امام صديق اکبر از سوي شما براي من قابل درک است !! ثانيا : چرا از جواب دادن طفره مي رويد؟! مثلا با اين مثال مضحکتان ميخواهيد بگوييد عمر فضيلت زياد داشت و تهديدکردن حضرت زهرا خيلي مسئله ي کوچک و بي اهميتي است؟!! چرا جرأت نداريد صراحتا به سوال من جواب مثبت بدهيد که بله ! تهديد کردن حضرت فاطمه به سوزاندن خانه مسئله ي کوچک و قابل اغماضي است!! من ميگويم عمر (حتي اگر هزاران فضيلت داشته) کسي که شما اينقدر براي او ارزش قائليد و دينتان را از او ميگيريد با اين کارش مورد لعن خداوند قرار گرفته بعد شما مثال فوتبال براي من ميزني؟!! در ضمن من گفتم شما يک فضيلت با سند صحيح بياور! يک کتاب معتبر درباره زندگي عمر معرفي کن تا بخوانم! يک انسان هر چقدر هم که تيزبين باشد با يک سيخ در چشم کردن ، خودش را براي هميشه کور ميکند. يک انسان هرچقدر هم که با فضيلت باشد گاهي با يک عمل بد تمام گذشته ي نيک خود را حبط و نابود ميسازد. صدا بلند کردن نزد پيامبر از اين گونه کارهاست و جالب اين است که طبق منابع اهل سنت شأن نزولش ابوبکر و عمرند. البته نگران نباشيد! چون تهديد کردن اهل بيتي که خدا آنان را از هر پليدي پاک کرده ؛ بانويي که سرور زنان اهل بهشت است ؛ دو پسري که سرور جوانان اهل بهشتند ؛ و ابرمردي که از آن دو بهتر و بلکه اميرمومنين و سرور مسلمين و امام متقين و جان خاتم النبيين است موجب حبط عمل نميشود و بلکه اجتهادي است که اجر هم دارد !!! و خداوندا وقتي که تو سؤال کني که چرا دشمن اهل بيتي را دوست داشتيم که مزد رسالت پيامبر، دوستي با آنان بود خواهيم گفت : « ما را به ياد برنامه ي نود انداختي !! »
  بعدی [1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13]   قبلی
* نام:
* پست الکترونیکی:
* متن نظر :
  

آخرین مطالب
پربحث ترین ها
پربازدیدترین ها