فتواي عجيب ديگري از ابن تيميه
ابن تيميه، رهبر و بنيانگذار وهابيت، براي پيروانش، فتاواي عجيب و خنده آوري را از خود به يادگار گذاشته است.
او در يكي از فتاواي خود در كتاب «الفتاوي الكبري»، خلوت كردن و تنها نشستن با ميمون را نيز حرام دانسته است.
متن فتواي اين شيخ، امام، و علامه بدين شرح است:
وتحرم الخلوة بغير محرم ولو بحيوان يشتهي المرأة أو تشتهيه كالقرد.
خلوت كردن با نامحرم، حرام است؛ هرچند آن نامحرم حيواني همانند ميمون باشد، كه به آن زن از روي شهوت متمايل شود و يا زن نسبت به او تحريك شود.
الحراني، شيخ الإسلام أبي العباس تقي الدين أحمد بن عبد الحليم ابن تيمية، (متوفاي728 هـ)، الفتاوي الكبري ، ج4، ص528، تحقيق:
قدم له حسنين محمد مخلوف، دار النشر : دار المعرفة - بيروت
همانگونه كه در اين متن مشاهده مي شود، آقاي ابو العباس، تقي الدين ابن تيميه، در ابتدا فتوايش را كلي بيان كرده است: وتحرم الخلوة بغير محرم.
اما در بيان شاهد مثال، مستقيماً روي گروه زنان و ميمون ها انگشت گذاشته و يك بار ديگر شخصيت زنان را زير سؤال برده است.
از ديدگاه وي گروه زنان، جز شهوتراني فضليتي ندارند كه اگر در خلوتي با نامحرمان رو به رو شد، صد در صد به گناه روي خواهند آورد و دين ايمان آنان مانع ارتكاب عمل نا مشروع نخواهند شد.
تصاوير ذيل متن فتواي او را در كتابش نشان مي دهد:
نكته مهم اين است كه دليل صدور اين فتوا را بايد به دست آورد؟
آيا ابن تيميه، با چشم سر، زنان را به اين حالت ديده است . در اين صورت سؤال از وهابيت اين است كه آيا ابن تيميه در خلوتگاه ها، زنان را مواظب مي كرده است؟ و يا علم غيب داشته و مي دانسته است كه زنان علاقه به ميمون و يا بر عكس ميمون ها علاقه به زنان دارند؟
در هردو صورت به ابن تيمه اشكال وارد است.
تحليل بيشتر و قضاوت با خوانندگان.
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
مؤسسه تحقيقاتي حضرت ولي عصر (عج)
اولا:فکر کنم شما بيشتر از احساستون در تحليل ها استفاده مي فرماييد، من از شما درخواست دارم بيشتر از عقلتان در باره کنش هاي اجتماعي بهره بگيريد.
ثانيا: اگر ابن تيميه مي گفت خلوت با شتر، مشکل حل مي شد؟
به نظر شما اين اشکال گرفتن از يک فرد، يک اشکال آب دوغ خياري نيست؟
من هم اميدوارم شما،با يک ديد وسيع به جامعه و پارامترهاي مؤثر بر آن،به موضوع نگاه کنيد (با تشکر)