2024 March 29 - جمعه 10 فروردين 1403
پاسخ به شبهات پيرامون امامت و خلافت 01
کد مطلب: ٥٧٣٤ تاریخ انتشار: ٠١ خرداد ١٣٨٥ تعداد بازدید: 7687
سخنراني ها » نقد خلافت خلفای سه گانه
پاسخ به شبهات پيرامون امامت و خلافت 01

جایگاه حضرت زهرا، غضب حضرت و هجوم به منزل حضرت، بیعت امیرالمؤمنین با خلفاء از دیدگاه شیعه و اهل سنت
پاسخ به شبهات 85/03/01

بسم الله الرحمن الرحيم

تاریخ : 01 / 03 / 85

سوال:

علت برخي از اختلافات چيست؟ در جريان فدك، بعضي از علماي شيعه اختلاف دارند؟ در جريان درب منزل حضرت، برخي اختلاف دارند كه برخي مي گويند درب داشت يا نداشت و ... .

جواب:

اين را بدانيم كه در قضيه آمدن به خانه حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) و هجوم به خانه ايشان يا درب خانه حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) و نحوه كشاندن اميرالمؤمنين (عليه السلام) به مسجد، جزء مسائلي است كه اختلاف نداريم و در كمتر قضيه تاريخي است كه اختلاف نداشته باشيم. حتي در قضيه عاشورا، اختلاف قضايا در حد بالائي است. علت اين اختلافات اين است كه در آن زمان، افرادي كه متصدي ثبت تاريخ باشند، نبودند و يك سري از قضاياي تاريخي در زمان بني اميه نوشته شده است و اغراض بني اميه در نوشتن تاريخ إعمال شده است. در دوران بني اميه، به يك سري افراد مزدور، قلم دادند تا قضاياي تاريخي را بنويسند و غالبا تاريخ كه نوشته شد، چه آنچه كه در تاريخ طبري آمده و چه آنچه كه در تاريخ ابن أثير آمده، مي بينيم كه اغراض بني اميه در اين دو كتاب مشهود است. مطلبي از حكام بني اميه است كه شنيدني است. در كتاب الأغاني نوشته شده است:

خالد بن عبد الله به مورخيني كه توان نوشتن داشتند، دستور داد تا تاريخ را بنويسند. يكي از اينها با خالد ملاقات مي كند و مي گويد: من كه تاريخ مي نويسم، غالبا در مورد علي بن ابي طالب فضيلت ها و مقام و برتري هست، آنها را چه كنم؟ خالد مي گويد:

لا ، إلا أن تراه في قعر جهنم.

از علي چيزي ننويسي، مگر مطلبي كه دلالت كند بر اين كه علي در داخل آتش جهنم است.

الأغاني، ج22، ص25

يعني اگر آنچه كه مربوط به مذمت و نزول مقام علي است، بنويسيد و آنچه كه مربوط به مقام والاي حضرت علي (عليه السلام) است، ننويسيد. اين قضايا باعث شد كه خيلي از مسائل نيامده باشد. از طرفي هم بعد از گذشت زمان ها، شيعيان چيزي را نقل كرده اند. چون در آن زمان، شيعيان امكانات آنچناني نداشتند و در فشار بودند. حتي إبن أبي الحديد معتزلي مي گويد:

شيعه هاي علي را از زير سنگ و كلوخ بيرون مي آوردند تا با آهن داغ شده به چشمان شان سرمه بكشند، خانه هاي شان را ويران و اموال شان را مصادره مي كردند. به طوري كه إبن أبي الحديد معتزلي نقل مي كند:

إن الرجل ليقال له زنديق أو كافر أحب إليه من أن يقال شيعة علي.

اگر آن زمان به يك نفر مي گفتند زنديق و كافر، خيلي گواراتر بود تا اينكه به او بگويند شيعه علي.

شرح نهج البلاغة لإبن أبي الحديد، ج11، ص44

اين قضايا دست به دست هم داد و شما بر اين دو قضيه اضافه كنيد كه خليفه اول دستور داد از احاديث پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) چيزي نوشته نشود و خليفه دوم كساني را كه حديث نقل مي كردند را كتك مي زند و زندان مي انداخت و ابوهريره را شلاق زد و ابودرداء و ابن مكتوم را زندان انداخت. اينها مي ترسيدند مطالب مربوط به امير المومنين (عليه السلام) و خلافت ايشان در ميان مردم منتشر شود و هيئت حاكمه را به هم بريزد. لذا اين قضايا باعث شد كه در قرن 4 و 5، فضاي باز سياسي ايجاد شد و با تشكيل دولت علوي ها ـ آل بويه ـ ، تقريبا مدتي از قضايا گذشته بود. مثلا در قضيه انقلاب كه خودمان آن را نقل مي كنيم، مي بينيم كه مثلا در لابلاي اين قضايا، مسائلي را فراموش كرديم يا اشتباه مي كنيم. لذا با وجود اين قضايا، در نقل قضاياي تاريخي اين همه اختلاف ايجاد شد.

* * * * * * *

سوال:

چرا از ميان دختران پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم)، فقط اين فضيلت ها براي حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) است و سوره كوثر درباره او نازل شده است با اين كه دختران ديگري هم داشته است؟

جواب:

اين سوالات قبلا مطرح شده است. از آن جايي كه حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) بايد مادر 11 امام (عليه السلام) باشد، كسي كه بخواهد سرچشمه 11 نور باشد، بايد از جايگاه خيلي ويژه اي برخوردار باشد و هر زني، شايستگي اين مقام نيست. البته:

وَ أَنَّ الْفَضْلَ بِيَدِ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ

فضيلت به دست خداوند است و به هر كس كه بخواهد مي دهد.

سوره حديد/آيه29

خب، چرا در ميان فرزندان حضرت ابوطالب (عليه السلام) ـ 12 فرزند ـ آقا امير المومنين (عليه السلام) داراي اين همه فضيلت شد؟ در ميان آن همه عرب، چرا نبي مكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) براي رسالت انتخاب شد؟ همه اش به دست خداست. تا يار كه را خواهد و ميلش به كه باشد. مضافا كه بايد كسي باشد كه شايستگي همسري آقا امير المومنين (عليه السلام) را به ما هو هو داشته باشد و بتواند سند محكمي باشد براي اثبات خلافت امير المومنين (عليه السلام) و نشان دادن حقائق ديني و سندي باشد بر بطلان كساني كه داعيه خلافت پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) را داشتند و نه شايستگي را داشتند و نه توانستند از خود شايستگي نشان بدهند. اگر شما قضيه حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) را ملاك قرار بدهيد، خيلي از قضايا حل مي شود. شما همه قضايا را مطرح مي كنيد، جز قضيه حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها). اين نشان مي دهد كه ماجرا چيست؟

يكي از دانشجوياني كه جديدا شيعه شده بود، مي گفت: من در رابطه با اختلافي كه ميان حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) و خلفاء بود، مطالعه كردم و بين دو راهي قرار گرفتم كه يا بايد حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) را انتخاب كنم يا خلفاء را. آمدم زندگي حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) را زير رو كردم و يك نقطه ضعف پيدا نكردم. زندگي خلفاء را بررسي كردم و ديدم چه قبل از اسلام و چه بعد از اسلام و بعد از خلافت شان، مملو از خطاست. ديدم به دور از انصاف است كه حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) را رها كنم و آنها بچسبم. در خود صحيح بخاري و صحيح مسلم آمده است:

فاطمة بضعة مني، فمن أغضبها أغضبني.

فاطمه، پاره تن من است و هر كس او را غضبناك كند، مرا غضبناك كرده است.

صحيح البخاري، ج4، ص210

فاطمة بضعة مني، يؤذيني ما آذاها.

فاطمه، پاره تن من است و هر كس او را اذيت كند، مرا اذيت كرده است.

صحيح مسلم، ج7، ص141

إن فاطمة غضبت علي ابي بكر و لم تكلمه حتي ماتت.

فاطمه از دست ابوبكر عصباني و غضبناك شد و تا آخرين لحظه عمرش با او سخن نگفت.

صحيح البخاري، ج4، ص42 و ج8، ص3 ـ مسند احمد، ج1، ص6 ـ السنن الكبري للبيهقي، ج6، ص300 ـ البداية و النهاية لإبن كثير، ج5، ص306 ـ السيرة النبوية لإبن كثير، ج4، ص567 ـ فتح الباري لإبن حجر، ج6، ص139

اين از معجزات حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) است. با آن همه تحقيق كه در كتاب ها انجام دادند، اين حديث تحقيق نشده است.

ابن قتيبه مي گويد:

و الله! لأدعون الله عليك في كل صلاة أصليها.

قسم به خداوند! بعد از هر نماز، تو نفرين مي كنم.

الامامة و السياسة لإبن قتيبة الدينوري، تحقيق الزيني، ج1، ص20

اين قضيه ثابت است كه حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) از دست آن دو نفر غضبناك بود. اذيت كردن حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها)، اذيت پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) و قرآن هم مي گويد:

إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَ الْآَخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُهِينًا

سوره أحزاب/آيه57

علامه اميني (ره) مي فرمايد:

شما اهل سنت به تواتر نقل كرده ايد:

من مات بلا إمام مات ميتة جاهلية.

هر كس بدون امام از دنيا برود، به مرگ دوران جاهليت مرده است.

يا بايد بگوييد اين روايت دروغ است و پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) اين را نفرموده است، كه ما اين حرف را از شما نمي پذيريم؛ چون با سند صحيح در حدّ تواتر نقل كرده ايد. پس نمي توانيد اين حديث را منكر شويد و يا بايد بگوييد با اين كه پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) اين حديث را فرموده بود و ابوبكر امام بود، ولي حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) بدون امام از دنيا رفت و سخن پدرش را زير پا گذاشت و ـ نستجير بالله ـ وارد جهنم شد. آيا مي توانيد اين را قائل شويد؟! روايات شما مي گويد:

فاطمة سيدة نساء اهل الجنة.

فاطمه، سرور زنان بهشتي است.

صحيح البخاري، ج4، ص209 ـ مسند احمد، ج5، ص391 ـ المستدرك الصحيحين للحاكم النيشابوري، ج3، ص151

راه ديگري مي ماند و آن اين كه حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها)، ابوبكر را امام نمي دانست و او را غاصب مي دانست و با او بيعت نكرد. كسي را كه حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها)، تنها يادگار پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) با او بيعت نكرد، شايستگي براي امامت ندارد و اگر شايسته بود، حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) پيش قدم مي شد.

علامه اميني (ره) به دانشگاه الأزهر مصر رفته بود و همين مطلب را با آنها مطرح كرد و هيچ كدام شان جوابي نداشتند. فردي كه بايد سند حقانيت پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) باشد، بعد از هزاران سال، يك جوان سني و وهابي مي آيد حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) را سند حقانيت قرار مي دهد و بيدار مي شود، از مقام بالا و والائي برخوردار مي شود. اگر كوچك ترين نقصي در زندگي حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) بود، نمي توانست سند حقانيت پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) باشد.

* * * * * * *

سوال:

چند روز بعد از رحلت پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم)، به زور به خانه حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) حمله كردند و از حضرت علي (عليه السلام) بيعت گرفتند. از طرفي هم تا وقتي حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) زنده بود، حضرت علي (عليه السلام) با ابوبكر بيعت نكرد. آيا آن بيعت، اختياري بود؟

جواب:

بايد اول ببينيم معناي بيعت چيست؟ بيعت، پيماني است ميان يك شهروند و يك حاكم در راستاي حمايت از منويات و برنامه هاي آن حاكم. در تاريخ هم آمده كه اگر بيعتي صورت مي گيرد، تسليم منويات حاكم و برنامه ها و كارهاي حاكم شدن و از او اطاعت كردن است. در معناي بيعت، اختيار و ميل قرار دارد و اگر كسي بخواهد با زور بيعت كند، به آن بيعت نمي گويند. بيعت، معامله است و دو طرف دارد؛ يعني شما مي فروشي و ديگري مي خرد. اگر جنس شما را به زور به ديگري بدهند و پولش را به زور از جيبش خارج كنند ، به اين معامله نمي گويند؛ چون معامله دو طرف دارد. بيعت هم همين گونه است.

بيعت حضرت علي (عليه السلام) با خلفاء از ديدگاه شيعه

در رابطه با بيعت امير المومنين (عليه السلام) با ابوبكر، ما در منابع شيعه، يك ضعيف هم نداريم كه امير المومنين (عليه السلام) بيعت كرده باشد. مرحوم شيخ مفيد (ره) مي فرمايد:

و المحققون من أهل الإمامة يقولون: لم يبايع ساعة قط.

آنچه كه محققين شيعه بر آن عقيده دارند، اين است كه علي بن إبي طالب (عليه السلام) به اندازه يك چشم به هم زدن هم با ابوبكر و عمر و عثمان بيعت نكرد.

الفصول المختارة للشيخ المفيد، ص56

بيعت حضرت علي (عليه السلام) با خلفاء از ديدگاه اهل سنت

در روايتي از صحيح بخاري و صحيح مسلم است آمده است:

مادامي كه فاطمه زنده بود ـ 6 ماه بعد از رحلت پيامبر (صلي الله عليه و سلم) ـ ، علي با كسي بيعت نكرد و بعد از اين كه خواستند بيعت بگيرند، علي به ابوبكر پيام فرستاد كه به منزل من بيا و عمر را با خودت نياور كه چشم و تحمل ديدن او را ندارم. وقتي ابوبكر آمد، علي فرمود:

و لكنك إستبددت علينا بالأمر.

تو در حق ما ظلم و استبداد كردي.

صحيح البخاري، ج5، ص83

وقتي حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) در قيد حيات بود، مردم به حضرت علي (عليه السلام) توجه داشتند و به سخنان او ارزش قائل بودند و وقتي حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) از دنيا رفت، مردم به حضرت علي (عليه السلام) بهاء نمي دادند.

امير المومنين (عليه السلام)، امام است؛ چه مردم بخواهند يا نخوهند و چه بيعت بكنند يا بيعت نكنند. وظيفه امام (عليه السلام) حفظ شريعت، بيان شريعت، واسطه فيض بودن و إقامه عدل است. براي هر كدام از اين وظائف، اگر مانعي پيش آمد، ساير شئون به قوت خود باقي هستند. از ميان اين وظائف، براي اقامه عدل مانع شدند و وقتي نگذاشتند امير المومنين (عليه السلام) خليفه باشد، امير المومنين (عليه السلام) هم نتوانست عدالت را در جامعه پياده كند. اما براي وساطت در فيض، مانعي وجود ندارد. لذا اگر امير المومنين (عليه السلام) گاهي در صحنه حضور پيدا مي كرد و قضاوت مي كرد و مشورت مي داد، معنايش اين نيست كه با ابوبكر همكاري داشت، ته، امام (عليه السلام) به وظبفه خودش عمل مي كرد. وظيفه اش تبيين احكام و حفظ شريعت است و براي انجام وظيفه اش، در مشورت ها و قضاوت ها شركت مي كرد. بعد از شهادت حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها)، آن موقعيتي كه امير المومنين (عليه السلام) داشت و مي توانست احكام الهي را تبيين كند، لذا آمد اين قضيه صوري را انجام داد تا بتواند به آن وظيفه اش عمل كند.

روايت ديگري دارند بر اين كه 3 مرتبه آمدند به خانه حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) حمله كردند و در مرتبه سوم، حضرت علي (عليه السلام) را كشان كشان به مسجد بردند و در نهج البلاغه آمده است كه مانند شتر دست و پا و دهان بسته، او را به مسجد بردند. الإمامة و السياسة ابن قتيبه دينوري و مروج الذهب مسعودي آورده اند:

وقتي علي را به مسجد آوردند، هر چه كردند كه علي با ابوبكر بيعت كند، نتوانستند و زور آن را نداشتند. وقتي ديدند اين چنين است:

فمسح أبو بكر يده علي يد علي و علي مضمومة.

در حالي كه دست علي بسته بود، دست خود را به عنوان بيعت، روي دست علي كشيد.

اگر اين بيعت است، بله، حضرت علي (عليه السلام) بيعت كرده است. ولي شما ببينيد كه در كجاي دنيا رسم است يك حاكم دست خود را به عنوان بيعت، روي دست يك شهروند بكشد، آن وقت بگويند كه آن شهروند بيعت كرده، نه آن حاكم. اينها در كتب اهل سنت است. چون گفتيم كه شيعه، يك روايت ضعيف هم ندارد كه حضرت علي (عليه السلام) بيعت كرده باشد. اين چنين بيعتي روز سوم دفن رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) اتفاق افتاد. البته اين كه ريسمان به گردن حضرت علي (عليه السلام) انداختند، من روايت صحيحي نيافتم. ولي اين است كه أباي امير المومنين (عليه السلام) را به دور گردنش پيچاندند و كشان كشان به طرف مسجد بردند. پس بيعت واقعي صورت نگرفته است. اهل سنت هم دو بيعت را نقل كرده اند: يك بيعت صوري و يك بيعت اختياري كه امير المومنين (عليه السلام) در آنجا خليفه اول و دوم را رسوا كرده است.

* * * * * * *

سوال:

چرا وقتي به خانه حضرت علي (عليه السلام) حمله كردند، اصحاب پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) به كمك حضرت علي (عليه السلام) نيامدند؟

جواب:

بايد ببينيم كه در همان روزهاي اول رحلت پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) ـ روز دوشنبه و سه شنبه ـ چه وقايعي اتفاق افتاد؟ اينها همه در خانه پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) جمع شده و مشغول غسل دادن پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) بودند. يك دفعه خبر آوردند كه انصار براي تعيين خليفه، در سقيفه بني ساعده جمع شده اند. ابوبكر و عمر و ابوعبيده جراح، دوان دوان به سمت سقيفه رفتند. اين كه در سقيفه چه اتفاقاتي رخ داد، بماند، ولي إبن أبي الحديد معتزلي سني مي گويد:

اينها وقتي از سقيفه بيرون آمدند، تعدادي از اراذل و اوباش، اطراف عمر و ابوبكر را گرفته بودند و به زور از مردم بيعت مي گرفتند و دست مردم را در دست مردم مي گذاشتند، چه مي خواستند و چه نمي خواستند. اين اراذل و اوباش هم با لباس نظامي و جنگي بودند.

شيخ مفيد (ره) ـ كه مورد تأئيد اهل سنت است ـ مي گويد:

همه اينها چماق به دست بودند.

در تاريخ طبري، مقداري روشن تر و واضح تر مي گويد:

وقتي عمر ديد قبيله اسلم براي حمايت وارد مدينه شدند، به آنها گفت: هر چقدر پول بخواهيد به شما مي دهم، شما بيائيد كمك كنيد و مردم را وادار كنيد تا با ابوبكر بيعت كنند.

حتي مي گويد:

اگر كسي امتناع از بيعت كرد، سر و گردن او را مورد ضرب و شتم قرار بدهيد.

اين خلافت به زور چماق به دستان بود. از طرف ديگر آمده است:

وقتي اينها آمدند در كنار مسجد، ديدند تمام قبائل هم پيمان ابوبكر و عمر منتظرند.

هنوز جنازه پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) هم دفن نشده است و در دست بني هاشم است و مردم مي آمدند نماز مي خواندند و مي رفتند. در همان حين، ابن عباس، ابوذر، سلمان، مقداد و ابو سفيان آمدند به ابوبكر و عمر اعتراض كردند و آنها هم مقابله به عنف كردند و معترضين را كتك زدند. با آن وضعي كه اينها داشتند، صداي معترضين را در سينه حبس كرده بودند. تعداد زيادي هم با امير المومنين (عليه السلام) بودند، ولي در برابر اين انبوه جمعيت، اندك بودند و توان مقاومت نداشتند. لذا ديدند اگر بخواهند با اينها مقابله كنند، مقابله نابرابري خواهد بود و از بين خواهند رفت. امير المومنين (عليه السلام) هم در نهج البلاغه مي فرمايد:

فنظرت فإذا ليس لي رافد و لا ذاب و لا مساعد إلا أهل بيتي، فضننت بهم عن المنية فأغضيت علي القذي و جرعت ريقي علي الشجي و صبرت من كظم الغيظ علي أمر من العلقم و آلم للقلب من حز الشفار.

ديدم كه كسي را جز اهل بيتم، يار و ياور ندارم، ترسيدم اگر با اهل بيتم جلو بروم، نسل پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) براي هميشه از روي زمين برداشته شود، لذا صبر كردم ...

نهج البلاغه، خطبه217

بارها بعد از خلافت، اين را از امير المومنين (عليه السلام) سوال كردند. حتي اشعث بن قيس به حضرت علي (عليه السلام) اعتراض مي كند:

بعد از اين كه به خلافت رسيدي، هر وقت بالاي منبر مي روي، مي گويي:

ما زلت مظلوما منذ قبض رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلم)

من بعد از رحلت پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم)، مظلوم واقع شدم.

اشعث گفت:

اين شمشيري كه امروز در برابر طلحه و زبير و معاويه و خوارج كشيده اي، در آن زمان كجا بود؟

امير المومنين (عليه السلام) فرمود:

قسم به خدا! اگر 40 نفر نيرو داشتم، شمشير مي كشيدم براي گرفتن حق.

لو وجدت أربعين مساعدا لقاتلت.

ولي اينها به من قول دادند، ولي جز چند نفر، سر موعد نيامدند. لذا ديدم نيرو ندادم و پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) فرموده بود:

إن وجدت ناصرا فقاتلهم ... .

اگر كمك پيدا كردي، با اينها بجنگ، وگرنه صبر پيشه كن و شمشير خود را بيرون نكش.

[إن وجدت أعوانا فانبذ إليهم و جاهدهم و إن لم تجد أعوانا فاكفف يدك]

كتاب سليم بن قيس، تحقيق محمد باقر الأنصاري، ص218 ـ مصباح البلاغة (مستدرك نهج البلاغة) للميرجهاني، ج3، ص5 ـ الاحتجاج للشيخ الطبرسي، ج1، ص280 ـ جامع أحاديث الشيعة للسيد البروجردي، ج13، ص43

انصار هم از اين رعب و وحشتي كه در جامعه ايجاد شده بود، تواني براي اينها نبود و از امير المومنين (عليه السلام) دفاع نكردند.

* * * * * * *

* * * * * * *

* * * * * * *

««« و السلام عليكم و رحمة الله و بركاته »»»



Share
* نام:
* پست الکترونیکی:
* متن نظر :
  

آخرین مطالب