2024 March 29 - جمعه 10 فروردين 1403
آيا طبق منابع شيعه و اهل سنت، در ميان313 نفر از ياران امام زمان (عج) زن نيز وجود دارد؟ (ويرايش جديد)
کد مطلب: ٤٩٧٤ تاریخ انتشار: ٠٣ اسفند ١٤٠٢ تعداد بازدید: 32738
پرسش و پاسخ » مهدويت
آيا طبق منابع شيعه و اهل سنت، در ميان313 نفر از ياران امام زمان (عج) زن نيز وجود دارد؟ (ويرايش جديد)

سؤال كننده : ليلا مشكاني

پاسخ :

اين كه چند نفر از ياران حضرت مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف)، زن هستند، دقيقاً مشخص نيست و حتي اين كه زني در ميان ياران خاص آن حضرت باشد، مورد ترديد است؛ چرا كه بيشتر رواياتي كهدرباره عدد 313 نفر از ياران حضرت در كتاب هاي معتبر شيعه و اهل سنت نقل شده است، همگي آن ها مرد را ذكر كرده اند و تنها در بين اين روايات، يك روايت از شيعه و يك روايت از اهل سنت وجود دارد كه گفته اند در بين اين ياران خاص، پنجاه نفر زن وجود دارد.

از اين رو، در نوشتار حاضر ابتدا رواياتي را كه بيانگر ياران آن حضرت از مردان هستند، از منابع اهل سنت و شيعه بررسي كرده و در پايان رواياتي كه زنان را نيز جزء ياران حضرت مي دانند مورد بررسي قرار مي دهيم.

الف: منابع اهل سنت

در منابع اهل سنت رواياتي متعددي آمده است كه تعداد ياران حضرت مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) را از ميان مردان بيان كرده اند:

روايت اول

حاكم نيشابوري روايت صحيحي را درباره تعداد ياران حضرت مهدي عليه السلام چنين نقل مي كند:

حدثنا أبو العباس محمد بن يعقوب ثنا الحسن بن علي بن عفان العامري ثنا عمرو بن محمد العنقزي ثنا يونس بن أبي إسحاق أخبرني عمار الدهني عن أبي الطفيل عن محمد بن الحنفية قال كنا عند علي رضي الله عنه فسأله رجل عن المهدي فقال علي رضي الله عنه هيهات ثم عقد بيده سبعا فقال: ذاك يخرج في آخر الزمان إذا قال الرجل الله الله قتل فيجمع الله تعالي له قوما قزع كقزع السحاب يؤلف الله بين قلوبهم لا يستوحشون إلي أحد ولا يفرحون بأحد يدخل فيهم علي عدة أصحاب بدر لم يسبقهم الأولون ولا يدركهم الآخرون وعلي عدد أصحاب طالوت الذين جاوزوا معه النهر

محمد حنفيه گويد نزد علي عليه السلام بوديم كه شخصي از مهدي پرسيد حضر علي عليه السلام فرمودند: چقدر دور است ، سپس حضرت هفت بار دستش را بست و فرمود : او ( حضرت مهدي عليه السلام ) در آخر الزمان قيام خواهد كرد، زمانيكه اگر كسي ، خدا خدا ، بگويد كشته مي گردد. آنگاه خداوند متعال گروهي را كه مانند ابرهاي پاره پاره متفرق بوده اند جمع كرده و بين آنها دوستي را حاكم كرده كه از احدي نمي ترسند واز آنكه كسي در جمع آنها وارد شده وبه آنها اضافه مي گردد خوشحال نگشته و تعداد آنها بعدد اصحاب بدر بوده ونه سابقين ونه آينده گان به مقام و فضيلت آنها نخواهند رسيد و نيز تعداد آنها به عدد اصحاب طالوت پيامبر كه همراه او از نهر گذشتند.

الحاكم النيسابوري، ابو عبدالله محمد بن عبدالله (متوفاي 405 هـ)، المستدرك علي الصحيحين، ج 4 ، ص 596، تحقيق: مصطفي عبد القادر عطا، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت الطبعة: الأولي، 1411هـ - 1990م.

وي در خصوص سند روايت گويد:

هذا حديث صحيح علي شرط الشيخين ولم يخرجاه.

الحاكم النيسابوري، ابو عبدالله محمد بن عبدالله (متوفاي 405 هـ)، المستدرك علي الصحيحين، ج 4 ، ص 596، تحقيق: مصطفي عبد القادر عطا، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت الطبعة: الأولي، 1411هـ - 1990م.

المقدسي الشافعي السلمي، جمال الدين، يوسف بن يحيي بن علي (متوفاي: 685 هـ)، عقد الدرر في أخبار المنتظر، ج 1 ص 199، طبق برنامه الجامع الكبير.

ذهبي نيز درباره روايت گويد:

علي شرط البخاري ومسلم

الحاكم النيسابوري، ابو عبدالله محمد بن عبدالله (متوفاي 405 هـ)، المستدرك علي الصحيحين، ج 4 ، ص 596، تحقيق: مصطفي عبد القادر عطا، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت الطبعة: الأولي، 1411هـ - 1990م.

روايت دوم

روايتي را طبراني در معجم الكبير خود چنين آورده است:

حدثنا أَحْمَدُ بن مُوسَي الشَّامِي الْبَصْرِي ثنا سَهْلُ بن تَمَامِ بن بَزِيعٍ ثنا عِمْرَانُ الْقَطَّانُ عن قَتَادَةَ عن أبي الْخَلِيلِ عن عبد اللَّهِ بن الْحَارِثِ عن أُمِّ سَلَمَةَ قالت قال رسول اللَّهِ صلي اللَّهُ عليه وسلم يبَايعُ لِرَجُلٍ بين الرُّكْنِوَالْمَقَامِ عِدَّةُ أَهْلِ بَدْرٍ فَيأْتِيهِ عَصَائِبُ أَهْلِ الْعِرَاقِ وَأَبْدَالُ أَهْلِ الشَّامِ فَيغْزُوَهُمْ جَيشٌ من أَهْلِ الشَّامِ حتي إذا كَانُوا بِالْبَيدَاءِ خُسِفَ بِهِمْ يغْزُوهُمْ رَجُلٌ من قُرَيشٍ أَخْوَالُهُ كَلْبٌ فَيلْتَقُونَ فَيهْزِمُهُمْ فَكَانَ يقَالُ الْخَائِبُ من خَابَ من غَنِيمَةِ كَلْبٍ

ام سلمه روايت كرده است كه رسول خدا صلّي اللّه عليه و آله فرمود: در ميان مكه و مقام ابراهيم عليه السلام، كساني كه تعدادشان به اندازه اهل بدر است، با مردي بيعت مي كنند. در اين هنگام سران عراق و قهرمانان اهل شام ظاهر مي گردند لشكري از شامي ها با آنها نبرد مي كنند تا هنگامي كه به «بيدا» مي رسند و در آنجا دچار خسوف مي شوند. و با آنها مردي از قريش كه دائي هاي او از «بني كلب» اند نبرد مي كند و در ميدان جنگ با آنها تلاقي مي نمايد و خدا آنها را منهزم مي سازد. آري زيانكار كسي است كه از غنيمت «بني كلب» بهره اي برده باشد.

الطبراني، ابوالقاسم سليمان بن أحمد بن أيوب (متوفاي360هـ)، المعجم الكبير، ج 23، ص 295، تحقيق: حمدي بن عبدالمجيد السلفي، ناشر: مكتبة الزهراء - الموصل، الطبعة: الثانية، 1404هـ - 1983م.

هيثمي نيز اين روايت را نقل كرده و گويد:

رواه الطبراني في الكبير والأوسط باختصار وفيه عمران القطان وثقه ابن حبان

وضعفه جماعة وبقية رجاله رجال الصحيح.

اين روايت را طبراني نقل كرده و در سند آن عمران است كه ابن حبان او را توثيق كرده است اما عده اي نيز او را تضعيف كرده اند اما بقيه رجالش صحيح است.

الهيثمي، ابوالحسن نور الدين علي بن أبي بكر (متوفاي 807 هـ)، مجمع الزوائد ومنبع الفوائد، ج 7، ص 314، ناشر: دار الريان للتراث/ دار الكتاب العربي - القاهرة، بيروت - 1407هـ.

لازم به ذكر است افراد ديگري نيز قطان را توثيق كرده اند.

ابن حجر او را توثيق كرده و گويد:

عمران بن داور بفتح الواو بعدها راء أبو العوام القطان البصري صدوق يهم.

العسقلاني الشافعي، أحمد بن علي بن حجر ابوالفضل (متوفاي852هـ)، تقريب التهذيب، ج1، ص429، تحقيق: محمد عوامة، ناشر: دار الرشيد - سوريا، الطبعة: الأولي، 1406 - 1986.

عجلي نيز او را ثقه دانسته است:

عمران بن داور العمي بصري ثقة.

عمران ثقه است

العجلي، أبي الحسن أحمد بن عبد الله بن صالح (متوفاي 261هـ)، معرفة الثقات من رجال أهل العلم والحديث ومن الضعفاء وذكر مذاهبهم وأخبارهم، ج2، ص189، تحقيق: عبد العليم عبد العظيم البستوي، ناشر: مكتبة الدار - المدينة المنورة - السعودية، الطبعة: الأولي، 1405 - 1985م.

روايت سوم

ابن نعيم روايت صحيحي را از پيامبر صلي الله عليه و آله نقل مي كند كه در آن اشاره شده است كه تعداد ياران امام مهدي به اندازه اهل بدر هستند:

حدثنا أبو يوسف المقدسي عن عبد الملك بن أبي سليمان عن عمرو بن شعيب عن أبيه عن جده قال قال رسول الله صلي الله عليه وسلم في ذي القعدة تحازب القبائل وعامئذ ينتهب الحاج فتكون ملحمة بمني فيكثر فيها القتلي وتسفك فيها الدماء حتي تسيل دماؤهم علي عقبة الجمرة حتي يهرب صاحبهم فيؤتي [ به ] بين الركن والمقام فيبايع وهو كارة ويقال له ان أبيت ضربنا عنقك فيبايعه مثل عدة أهل بدر يرضي عنه ساكن السماء وساكن الأرض.

المروزي، أبو عبد الله نعيم بن حماد (متوفاي288هـ) ، كتاب الفتن، ج 1، ص 341، تحقيق : سمير أمين الزهيري ، ناشر : مكتبة التوحيد - القاهرة ، الطبعة : الأولي ، 1412هـ.

بررسي سند

عبدالملك بن أبي سليمان

وي از راويان صحيح بخاري و مسلم است

ابن حجر او را توثيق كرده و گويد:

عبد الملك بن أبي سليمان ميسرة العرزمي ...المفتوحة صدوق.

العسقلاني الشافعي، أحمد بن علي بن حجر ابوالفضل (متوفاي852هـ)، تقريب التهذيب، ج1، ص363، تحقيق: محمد عوامة، ناشر: دار الرشيد - سوريا، الطبعة: الأولي، 1406 - 1986.

عجلي نيز گويد:

عبد الملك بن أبي سليمان العرزمي كوفي ثقة ثبت في الحديث.

عبدالملك ثقه و ثابت در حديث است

العجلي، أبي الحسن أحمد بن عبد الله بن صالح (متوفاي 261هـ)، معرفة الثقات من رجال أهل العلم والحديث ومن الضعفاء وذكر مذاهبهم وأخبارهم، ج2 ص103، تحقيق: عبد العليم عبد العظيم البستوي، ناشر: مكتبة الدار - المدينة المنورة - السعودية، الطبعة: الأولي، 1405 - 1985م.

ابن سعد نيز درباره او گويد:

عبد الملك بن أبي سليمان العرزمي ...وكان ثقة مأمونا ثبتا.

عبدالمك ثقه، مورد اطمينان و ثابت بود

الزهري، محمد بن سعد بن منيع ابوعبدالله البصري (متوفاي230هـ)، الطبقات الكبري، ج6 ، ص350،، ناشر: دار صادر - بيروت.

ذهب نيز او را حافظ كبير ناميده است:

عبد الملك بن أبي سليمان العرزمي الكوفي الحافظ الكبير.

الذهبي الشافعي، شمس الدين ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاي 748 هـ)، تذكرة الحفاظ، ج1 ص155، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة: الأولي.

عمر بن شعيب

وي نيز از راويان صحيح بخاري و مسلم است

ابن حجر درباره او گويد:

عمرو بن شعيب بن محمد بن عبد الله بن عمرو بن العاص صدوق.

عمرو صدوق است

العسقلاني الشافعي، أحمد بن علي بن حجر ابوالفضل (متوفاي852هـ)، تقريب التهذيب، ج1 ص423، تحقيق: محمد عوامة، ناشر: دار الرشيد - سوريا، الطبعة: الأولي، 1406 - 1986.

عجلي نيز او را توثيق كرده است:

عمرو بن شعيب بن محمد بن عبد الله بن عمرو بن العاص ثقة.

عمرو ثقه است

العجلي، أبي الحسن أحمد بن عبد الله بن صالح (متوفاي 261هـ)، معرفة الثقات من رجال أهل العلم والحديث ومن الضعفاء وذكر مذاهبهم وأخبارهم، ج2 ص177، تحقيق: عبد العليم عبد العظيم البستوي، ناشر: مكتبة الدار - المدينة المنورة - السعودية، الطبعة: الأولي، 1405 - 1985م.

شعيب بن محمد

ابن حجر درباره او گويد:

شعيب بن محمد بن عبد الله بن عمرو بن العاص صدوق ثبت.

شعيب صدوق و ثابت است.

العسقلاني الشافعي، أحمد بن علي بن حجر ابوالفضل (متوفاي852هـ)، تقريب التهذيب، ج1 ص267، تحقيق: محمد عوامة، ناشر: دار الرشيد - سوريا، الطبعة: الأولي، 1406 - 1986.

ابن حبان نيز او را در الثقات آورده است

شعيب بن محمد بن عبد الله.

التميمي البستي، ابوحاتم محمد بن حبان بن أحمد (متوفاي354 هـ)، الثقات، ج6 ص437، تحقيق السيد شرف الدين أحمد، ناشر: دار الفكر، الطبعة: الأولي، 1395هـ - 1975م.

عبدالله بن عمرو بن عاص

وي از صحابه است همچنانكه ابن حجر او را در الاصابه آورده است:

عبد الله بن عمرو بن العاص بن وائل.

العسقلاني الشافعي، أحمد بن علي بن حجر ابوالفضل (متوفاي852هـ)، الإصابة في تمييز الصحابة، ج 4 ص 192، تحقيق: علي محمد البجاوي، ناشر: دار الجيل - بيروت، الطبعة: الأولي، 1412هـ - 1992م.گ

روايت چهارم

روايتي را ابن نعيم از زهري نقل مي كند كه عدد ياران حضرت مهدي عليه السلام را 312 نفر ذكر كرده است:

حدثنا عبد الله بن مروان عن سعيد بن يزيد عن الزهري قال يخرج المهدي من مكة بعد الخسف في ثلثمائة وأربعة عشر رجلا عدة أهل بدر.

المروزي، أبو عبد الله نعيم بن حماد (متوفاي288هـ) ، كتاب الفتن ، ج 1، ص 351، تحقيق : سمير أمين الزهيري ، ناشر : مكتبة التوحيد - القاهرة ، الطبعة : الأولي ، 1412هـ.

روايت پنجم

ابن نعيم همچنين روايت ديگري را نيز اين چنين نقل كرده است:

حدثنا سعيد أبو عثمان عن جابر عن عن أبي جعفر قال ثم يظهر المهدي بمكة عند العشاء ....سنته فيظهر في ثلثمائة وثلاثة عشر رجلا عدة أهل بدر.

المروزي، أبو عبد الله نعيم بن حماد (متوفاي288هـ) ، كتاب الفتن ، ج 1، ص 345، تحقيق : سمير أمين الزهيري ، ناشر : مكتبة التوحيد - القاهرة ، الطبعة : الأولي ، 1412هـ.

روايت ششم

فاكهي روايتي را از ابن سيرين چنين نقل مي كند:

حدثنا علي بن المنذر قال ثنا محمد بن فضيل بن غزوان قال حدثنا أشعث عن ابن سيرين قال يبايع المهدي بين الحجر والمقام علي عدة أهل بدر ثلاثمائة وثلاثة عشر.

الفاكهي، محمد بن إسحاق بن العباس ابوعبد الله (متوفاي275هـ)، أخبار مكة في قديم الدهر وحديثه، ج 1، ص470، تحقيق د. عبد الملك عبد الله دهيش، ناشر: دار خضر - بيروت، الطبعة: الثانية، 1414هـ.

روايت هفتم

مقدسي روايتي را نقل كرده و در آن روايت به عدد ياران حضرت مهدي عليه السلام نيز اين چنين اشاره شده است:

ثم قال عليه السلام : فيجمع الله عز وجل أصحابه علي عدد أهل بدر ، وعلي عدد أصحاب طالوت ، ثلاثمائة وثلاثة عشر رجلاً ، .....

المقدسي الشافعي السلمي، جمال الدين، يوسف بن يحيي بن علي (متوفاي: 685 هـ)، عقد الدرر في أخبار المنتظر، ج1 ص 161، طبق برنامه الجامع الكبير.

روايت هشتم

مقدسي همچنين روايت ديگري را اين چنين نقل كرده است:

وقيل : إنه يخرج من واد بأرض الشام ... ، ويكونون علي عدد أهل بدر ، ثلاثمائة وثلاثة عشر رجلاً ، ثم تجتمع إليه المؤمنون.

المقدسي الشافعي السلمي، جمال الدين، يوسف بن يحيي بن علي (متوفاي: 685 هـ)، عقد الدرر في أخبار المنتظر، ج 1، ص 149، طبق برنامه الجامع الكبير.

طبق اين روايات تعداد ياران امام مهدي عليه السلام 313 نفر مرد مي باشد و در اين روايات نامي از زنان برده نشده است البته طبراني روايتي را از پيامبر صلي الله عليه و آله نقل مي كند كه تعداد ياران امام 314 نفر هستند كه در بين آنها زنان نيز وجود دارند.
وي در اين خصوص مي نويسد:

حدثنا محمد بن عثمان بن أبي شيبة قال حدثنا محمد بن عمران بن أبي ليلي قال حدثنا المطلب بن زياد عن ليث عن أبي جعفر محمد بن علي بن حسين عن أم سلمة قالت قال رسول الله صلي الله عليه وسلم يسير ملك المشرق إلي ملك المغرب فيقتله ثم يسير ملك المغرب إلي ملك المشرق فيقتله فيبعث جيشا إلي المدينة فيخسف بهم ثم يبعث جيشا فيسبي ناسا من اهل المدينة فيعوذ عائذ بالحرم فيجتمع الناس إليه كالطائر الواردة المتفرقة حتي تجمع إليه ثلاثمائة واربع عشر فيهم نسوة فيظهر علي كل جبار وبن جبار ويظهر من العدل ما يتمني له الاحياء امواتهم فيحيا سبع سنين فان زاد ساعة فاربع عشرة ثم ما تحت الأرض خير مما فوقها.

الطبراني، ابوالقاسم سليمان بن أحمد بن أيوب (متوفاي360هـ)، المعجم الأوسط، ج 5 ، ص 334، تحقيق: طارق بن عوض الله بن محمد، عبد المحسن بن إبراهيم الحسيني، ناشر: دار الحرمين - القاهرة - 1415هـ.

هيثمي اين روايت را ذكر كرده و در مورد سندش گويد:

رواه الطبراني في الاوسط وفيه ليث بن أبي سليم وهو مدلس وبقية رجاله ثقات.

در سند اين روايت ليث بن ابي سليم وجود دارد كه مدلس است اما بقيه رجال همه ثقه هستند.

الهيثمي، ابوالحسن نور الدين علي بن أبي بكر (متوفاي 807 هـ)، مجمع الزوائد ومنبع الفوائد، ج 7 ، ص 315، ناشر: دار الريان للتراث/ دار الكتاب العربي - القاهرة، بيروت - 1407هـ.

اين روايت نه تنها از نظر سند همچنانكه هيثمي گفته است، مشكل دارد، توان مقابله با آن همه روايت كه اسم زن در آنها نيامده است، ندارد.

ب: منابع شيعه

روايات در اين باره در كتب شيعه آنقدر فراوان است كه نيازي به بررسي سند نيست، اما يك روايت را از باب نمونه مورد بررسي سندي قرار داده و بقيه را بدون بررسي سند نقل مي كنيم:

روايت اول

مرحوم شيخ صدوق روايت صحيحي را با اين سند چنين نقل مي كند:

وَبِهَذَا الْإِسْنَادِ عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام سَيأْتِي فِي مَسْجِدِكُمْ ثَلَاثُمِائَةٍ وَثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا يعْنِي مَسْجِدَ مَكَّةَ يعْلَمُ أَهْلُ مَكَّةَ أَنَّهُ لَمْ يلِدْهُمْ آبَاؤُهُمْ وَلَا أَجْدَادُهُمْ عَلَيهِمُ السُّيوفُ مَكْتُوبٌ عَلَي كُلِّ سَيفٍ كَلِمَةٌ تَفْتَحُ أَلْفَع كَلِمَةٍ فَيبْعَثُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَي رِيحاً فَتُنَادِي بِكُلِّ وَادٍ هَذَا الْمَهْدِي يقْضِي بِقَضَاءِ دَاوُدَ وَسُلَيمَانَ عليهما السلام وَلَا يرِيدُ عَلَيهِ بَينَةً.

ابان بن تغلب گفت: امام صادق عليه السلام فرمود: در همين مسجد شما يعني در مكه به زودي سيصد و سيزده مرد مي آيند كه اهل مكه بخوبي مي دانند آنها را پدران و نياكان آنان به دنيا نياورده اند (آن ها را نمي شناسند). به دست آنها شمشيرهاي است كه بر هر كدام آن ها كلمه اي نوشته شده كه هزار كلمه از آن گشوده مي شود؛ پس خداوند بادي مي فرستد تا هر وادي فرياد بزنند كه اين مهدي است و به روش داود و سليمان و قضاوت مي كند و براي حكم خود بينه و شاهد نمي طلبد.

الصدوق، ابوجعفر محمد بن علي بن الحسين (متوفاي381هـ)، كمال الدين و تمام النعمة، ص671، تحقيق: علي اكبر الغفاري، ناشر: مؤسسة النشر الاسلامي ( التابعة ) لجماعة المدرسين ـ قم، 1405هـ . (مكتبه اهل بيت)

بررسي سند

سند اين حديث همان سند روايتي است كه قبل از اين روايت در كتاب كمال الدين و النعمه مي باشد كه به اين صورت است:

محمد بن الحسن بن وليد:

نجاشي درباره او مي گويد:

شيخ القميين وفقيههم، ومتقدمهم ووجههم ثقة ثقة، عين...

بزرگ مردم قم، فقيه و پيش كسوت آنان به شمار مي رفت، وي بسيار مورد اعتماد و مطمئن بود و شخصيت برجسته اي داشت.

رجال النجاشي، ص383.

شيخ طوسي نيز مي گويد:

جليل القدر، عارف بالرجال، موثوق به... جليل القدر، بصير بالفقه، ثقة.

وي گرانقدر و والا مقام است، به علم رجال تسلط دارد و مورد اعتماد است. در فقه نكته سنج و آگاه و مطمئن است».

الفهرست، ص237

محمد بن الحسن بن فروخ الصفار

نجاشي مي گويد:

كان وجها في أصحابنا القميين، ثقة، عظيم القدر، راجحا، قليل السقط في الرواية.

در ميان عالمان شيعه قم، داراي قدر و منزلت، مورد اعتماد، گرانقدر و برتر از ديگران بوده و روايات او، افتادگي كمتري داشت:

رجال النجاشي، ص354

يعقوب بن يزيد

نجاشي مي گويد

وكان ثقة صدوقا...

وي مورد اعتماد و بسيار صادق و راستگو بود:

رجال النجاشي، ص450.

شيخ طوسي مي گويد:

كثير الرواية، ثقة.

وي روايات بسياري نقل كرده و مورد اعتماد است:

الفهرست، ص264

محمد بن أبي عمير:

وي از برترين راويان شيعه و از اصحاب اجماع به شمار مي رود؛ يعني از افرادي است كه هر روايتي كه با سند صحيح به آن ها برسد، شيعيان اتفاق بر قبول آن دارند.

نجاشي در باره او مي گويد:

جليل القدر، عظيم المنزلة فينا وعند المخالفين...

وي از نظر ما و حتي مخالفان، عالم گرانقدر و والا مقام است:

رجال النجاشي، ص32.

شيخ طوسي نيز مي گويد:

وكان من أوثق الناس عند الخاصة والعامة، وأنسكهم نسكا، وأورعهم وأعبدهم.

وي مطمئن ترين، زاهدترين، با تقواترين و عابدترين شخص نزد شيعه و سني است

الفهرست، ص218

أبان بن عثمان الأحمر

مرحوم كشي او را جزء اصحاب اجماع آورده است:

أجمعت العصابة علي تصحيح ما يصح من هؤلاء وتصديقهم لما يقولون وأقروا لهم بالفقه، من دون أولئك الستة الذين عددناهم وسميناهم، ستة نفر: جميل بن دراج. وعبد الله بن مسكان، وعبد الله بن بكير، وحماد بن عيسي، وحماد ابن عثمان، وأبان بن عثمان.

تمام شيعيان اجماع دارند بر تصحيح رواياتي كه با سند صحيح از اين افراد نقل شود و همچنين بر راستگو بودن آن ها اجماع دارند:...

رجال الكشي، ج2، ص673

أبان بن تغلب

نجاشي مي نويسد

عظيم المنزلة في أصحابنا، لقي علي بن الحسين، وأبا جعفر، وأبا عبد الله عليه السلام وروي عنهم، وكانت له عندهم منزلة وقدم.

كه او محضر سه امام عليه السلام را درك و جايگاه خاصي نزد آن بزرگواران داشته و شيعيان نيز براي او موقعيت ممتازي قائل بودند:

رجال النجاشي، ص10.

شيخ طوسي نيز مي گويد

ثقة، جليل القدر، عظيم المنزلة في أصحابنا.

او ثقه جليل القدر است كه جايگاه ويژه نزد اصحاب ما دارد

الفهرست، ص57

بنابراين اين روايت از نظر سند معتبر است

روايت دوم

اين روايت را نعماني چنين نقل كرده است:

أخبرنا أحمد بن محمد بن سعيد ، عن هؤلاء الرجال الأربعة ، عن ابن محبوب . وأخبرنا محمد بن يعقوب الكليني أبو جعفر ، قال : حدثني علي بن إبراهيم بن هاشم ، عن أبيه . قال : وحدثني محمد بن عمران ، قال : حدثنا أحمد بن محمد بن عيسي ، قال : وحدثنا علي بن محمد وغيره ، عن سهل بن زياد ، جميعا ، عن الحسن بن محبوب . قال : وحدثنا عبد الواحد بن عبد الله الموصلي ، عن أبي علي أحمد بن محمد بن أبي ناشر ، عن أحمد بن هلال ، عن الحسن بن محبوب ، عن عمرو بن أبي المقدام ، عن جابر بن يزيد الجعفي ، قال : " قال أبو جعفر محمد بن علي الباقر ( عليه السلام ) : يا جابر ، الزم الأرض ولا تحرك يدا ولا رجلا حتي تري علامات أذكرها لك إن أدركتها ... . فيجمع الله عليه أصحابه ثلاثمائة وثلاثة عشر رجلا، ويجمعهم الله له علي غير ميعاد قزعا كقزع الخريف .

امام باقر عليه السلام بعد از ذكر نشانه هاي ظهور ووقايع ظهور فرمود: ...پس خداوند سيصد و سيزده مرد ياران آن حضرت را بر او گرد مي آورد و بدون قرار قبلي خداوند آنان را گرد مي آورد همچون پاره هاي ابر پائيز كه بهم ميپيوندند

النعماني ،محمد بن إبراهيم ،(متوفاي 380)، كتاب الغيبة، ص 288 - 291 ، تحقيق : فارس حسون كريم، قم ناشر : أنوار الهدي ، سال چاپ : 1422، چاپ : الأولي

اين روايت در بسياري از كتاب هاي شيعه نقل شده و روايتي است كاملاً معتبر.

روايت سوم

اين روايت را نيز نعماني از ابان چنين نقل كرده است:

أَخْبَرَنَا عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَي الْعَطَّارُ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ حَسَّانَ الرَّازِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ الْكُوفِيِّ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مِهْرَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع أَنَّهُ قَالَ:سَيَبْعَثُ اللَّه ثَلَاثَمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا إِلَي مَسْجِدٍ بِمَكَّةَ يَعْلَمُ أَهْلُ مَكَّةَ أَنَّهُمْ لَمْ يُولَدُوا مِنْ آبَائِهِمْ وَ لَا أَجْدَادِهِمْ عَلَيْهِمْ سُيُوفٌ مَكْتُوبٌ عَلَيْهَا أَلْفُ كَلِمَةٍ كُلُّ كَلِمَةٍ مِفْتَاحُ أَلْفِ كَلِمَةٍ وَ يَبْعَثُ اللَّهُ الرِّيحَ مِنْ كُلِّ وَادٍ تَقُولُ هَذَا الْمَهْدِيُّ يَحْكُمُ بِحُكْمِ دَاوُدَ وَ لَا يُرِيدُ بَيِّنَةً.

أبان بن تغلب از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود: «خداوند در آينده سيصد و سيزده [مرد] را در مسجدي [در] مكّه بر مي انگيزد، و اهل مكّه مي دانند كه آنان از پدرانشان و اجدادشان زاده نشده اند (يعني اهل مكّه نيستند)، براي ايشان شمشيرهائي است كه هزار كلمه بر آن نوشته شده، هر كلمه خود كليد هزار كلمه است، خداوند از هر سرزميني باد را برانگيزد تا بگويد: اين همان مهدي است كه بر طبق حكم داود حكم مي كند و به گواه نياز ندارد».

النعماني ،محمد بن إبراهيم ،(متوفاي 380)، كتاب الغيبة، ص 328، تحقيق : فارس حسون كريم، قم ناشر : أنوار الهدي ، سال چاپ : 1422، چاپ : الأولي

روايت چهارم

شيخ طوسي روايتي را در اين خصوص چنين نقل كرده است:

حدثنا أبو سليمان أحمد بن هوذة الباهلي ، قال : حدثنا إبراهيم بن إسحاق النهاوندي بنهاوند سنة ثلاث وسبعين ومائة ، قال : حدثنا عبد الله بن حماد الأنصاري سنة تسع وعشرين ومائتين ، عن عبد الله بن بكير ، عن أبان بن تغلب ، قال : كنت مع جعفر بن محمد ( عليه السلام ) في مسجد بمكة وهو آخذ بيدي ، فقال : يا أبان ، سيأتي الله بثلاثمائة وثلاثة عشر رجلا في مسجدكم هذا ، يعلم أهل مكة أنه لم يخلق آباءهم ولا أجدادهم بعد عليهم السيوف ، مكتوب علي كل سيف اسم الرجل واسم أبيه وحليته ونسبه ، ثم يأمر مناديا فينادي : هذا المهدي يقضي بقضاء داود وسليمان ، لا يسأل علي ذلك بينة.

أبان بن تغلب گويد: «در مكّه خدمت امام صادق عليه السّلام در مسجدي بودم، و آن حضرت در حالي كه دست مرا گرفته بود، به من فرمود: اي أبان در آينده نزديك خداوند سيصد و سيزده مرد را در همين مسجد شما گرد مي آورد، و اهل مكّه مي دانند كه پدرانشان و اجدادشان هنوز آفريده نشده اند، آنان شمشيرها به ميان بسته اند، بر هر شمشيري اسم آن مرد و نام پدرش و مشخّصاتش و نسبش نوشته شده است، پس (آن حضرت) نداكننده اي را دستور مي دهد و او آواز مي دهد: اين همان مهدي است كه بر طبق قضاوت داود و سليمان قضاوت مي كند و براي آن گواهي نمي طلبد

الطوسي، الشيخ ابوجعفر محمد بن الحسن بن علي بن الحسن (متوفاي460هـ)، كتاب الغيبة، ص 328، تحقيق الشيخ عباد الله الطهراني/ الشيخ علي احمد ناصح، ناشر: مؤسسة المعارف الاسلامية، الطبعة : الأولي، 1411هـ.

المجلسي، محمد باقر (متوفاي 1111هـ)، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، - ج 52 ، ص 369،تحقيق: محمد الباقر البهبودي، ناشر: مؤسسة الوفاء - بيروت - لبنان، الطبعة: الثانية المصححة، 1403هـ - 1983م.

روايت پنجم

صدوق روايت طولاني را از پيامبر صلي الله عليه و آله نقل كرده است كه در آن به عدد اصحاب حضرت مهدي عليه السلام چنين اشاره شده است:

حدثنا أبو الحسن أحمد بن ثابت الدواليبي بمدينة السلام قال : حدثنا محمد بن الفضل النحوي قال : حدثنا محمد بن علي بن عبد الصمد الكوفي قال : حدثنا علي بن عاصم ، عن محمد بن علي بن موسي ، عن أبيه علي بن موسي بن جعفر ، عن أبيه جعفر بن محمد ، عن أبيه محمد بن علي ، عن أبيه علي بن الحسين ، عن أبيه الحسين بن علي عليهما السلام قال : دخلت علي رسول الله صلي الله عليه وآله وعنده أبي بن كعب فقال رسول الله صلي الله عليه وآله : مرحبا بك يا أبا عبد الله يا زين السماوات والأرض...... يجْمَعُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ مِنْ أَقَاصِي الْبِلَادِ عَلَي عَدَدِ أَهْلِ بَدْرٍ ثَلَاثَمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا مَعَهُ صَحِيفَةٌ مَخْتُومَةٌ فِيهَا عَدَدُ أَصْحَابِهِ بِأَسْمَائِهِمْ وَ أَنْسَابِهِمْ وَ بُلْدَانِهِمْ وَ صَنَائِعِهِمْ وَ كَلَامِهِمْ وَ كُنَاهُمْ كَرَّارُونَ مُجِدُّونَ فِي طَاعَتِهِ

امام حسين عليه السلام فرمود : بر پيامبر صلي الله عليه و آله وارد شد در حالي كه ابي بن كعب نيز در محضر پيامبر (ص) بودند حضرت به من فرمود: اي زينت زمين و آسمان خداوند از دورترين شهرها به تعداد أهل بدر يعني سيصد و سيزده مرد براي او سپاه گرد آورد. او نوشته اي در دست دارد كه لاك و مهر شده و در آن تعداد و اسامي اصحاب او و نيز نسب شهرهاي آنها و خلق و خوي، وضع ظاهري، چهره و قيافه و نيز كنيه آنان ثبت شده است. اين نفرات جنگاور بوده، در اطاعت و فرمانبرداري از او كوشا هستند و مجدّانه عمل مي كند.

الصدوق، ابوجعفر محمد بن علي بن الحسين (متوفاي381هـ)، كمال الدين و تمام النعمة، ص 268، تحقيق: علي اكبر الغفاري، ناشر: مؤسسة النشر الاسلامي ( التابعة ) لجماعة المدرسين ـ قم، 1405هـ . (مكتبه اهل بيت)

روايت ششم

وي همچنين از امام سجاد عليه السلام چنين نقل كرده است

حدثنا أحمد بن محمد بن يحيي العطار رضي الله عنه قال : حدثنا أبي : عن محمد بن الحسين بن أبي الخطاب ، عن محمد بن سنان ، عن أبي خالد القماط ، عن ضريس ، عن أبي خالد الكابلي ، عن سيد العابدين علي بن الحسين عليهما السلام قال : المفقودون عن فرشهم ثلاثمائة وثلاثة عشر رجلا عدة أهل بدر فيصبحون بمكة ، وهو قول الله عز وجل : " أينما تكونوا يأت بكم الله جميعا وهم أصحاب القائم عليه السلام .

امام چهارم زين العابدين عليه السلام فرمود آنها كه از بستر خود براي ياري امام قائم ناپديد شوند سيصد و سيزده مرد باشند بشماره اهل بدر كه صبح آن شب در مكه باشند و اين ست گفته خداي تعالي (در سوره بقره آيه 148) هر جا كه باشيد خدا شما را همه را بياورد» اين ها اصحاب قائم عليه السلام باشند

الصدوق، ابوجعفر محمد بن علي بن الحسين (متوفاي381هـ)، كمال الدين و تمام النعمة، ص 654، تحقيق: علي اكبر الغفاري، ناشر: مؤسسة النشر الاسلامي ( التابعة ) لجماعة المدرسين ـ قم، 1405هـ . (مكتبه اهل بيت)

روايت هفتم

نعماني همچنين از امام باقر عليه السلام چنين نقل روايت كرده است:

اخبرنا أحمد بن هوذة أبو سليمان ، قال : حدثني إبراهيم بن إسحاق النهاوندي ، عن عبد الله بن حماد الأنصاري ، عن أبي الجارود ، عن أبي جعفر الباقر ( عليه السلام ) ، قال : أصحاب القائم ثلاثمائة وثلاثة عشر رجلا أولاد العجم ، بعضهم يحمل في السحاب نهارا ، يعرف باسمه واسم أبيه ونسبه وحليته ، وبعضهم نائم علي فراشه فيوافيه في مكة علي غير ميعاد

ابي جعفر امام باقر عليه السّلام كه فرمود: ياران قائم سيصد و سيزده مرد از فرزندان عجم خواهند بود كه بعضي از آنان بروز در ميان ابر حمل مي شود و بنام خود و بنام پدرش و نسبش و خصوصياتش معروف است و بعضي از آنان در بسترش بخواب باشد كه بمكّه اش ديدار كند بدون قرار وقت قبلي.

النعماني ،محمد بن إبراهيم ،(متوفاي 380)، كتاب الغيبة، ص 329، تحقيق : فارس حسون كريم، قم ناشر : أنوار الهدي ، سال چاپ : 1422، چاپ : الأولي

روايت هشتم

روايت ديگري را نعماني از امام باقر عليه السلام چنين نقل كرده است:

حدثنا علي بن الحسين ، قال : حدثنا محمد بن يحيي ، عن محمد بن حسان الرازي ، عن محمد بن علي الكوفي ، عن علي بن الحكم ، عن علي بن أبي حمزة ، عن أبي بصير ، عن أبي جعفر الباقر ( عليه السلام ) : أن القائم يهبط من ثنية ذي طوي في عدة أهل بدر ثلاثمائة وثلاثة عشر رجلا حتي يسند ظهره إلي الحجر الأسود ، ويهز الراية الغالبة . قال علي بن أبي حمزة : فذكرت ذلك لأبي الحسن موسي بن جعفر ( عليه السلام ) ، فقال : كتاب منشور

ابو بصير از امام باقر عليه السّلام روايت كرده كه: قائم عليه السّلام در ميان گروهي به عدد اهل بدر- سيصد و سيزده مرد از ثنيه (گردنه) ذي طوي پائين مي آيد تا آنكه پشت خود را به حجر الأسود تكيه مي دهد و پرچم پيروزي را به اهتراز در مي آورد.

النعماني ،محمد بن إبراهيم ،(متوفاي 380)، كتاب الغيبة، ص 329، تحقيق : فارس حسون كريم، قم ناشر : أنوار الهدي ، سال چاپ : 1422، چاپ : الأولي

روايت نهم

اين روايت را علامه مجلسي نقل كرده است:

قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عليه السلام لَكَأَنِّي أَنْظُرُ إِلَيهِمْ مُصْعِدِينَ مِنْ نَجَفِ الْكُوفَةِ ثَلَاثَمِائَةٍ وَ بِضْعَةَ عَشَرَ رَجُلًا كَأَنَّ قُلُوبَهُمْ زُبَرُ الْحَدِيدِ.

گوئي به آن سيصد و چند مرد ياران مي نگرم كه از نجف كوفه بالا مي روند، گويا قلبهاي آنان (در استحكام و استواري) پاره ها و قطعه هاي آهن است

المجلسي، محمد باقر (متوفاي 1111هـ)، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج 52 ، ص 34، تحقيق: محمد الباقر البهبودي، ناشر: مؤسسة الوفاء - بيروت - لبنان، الطبعة: الثانية المصححة، 1403هـ - 1983م.

روايت دهم

روايت ديگري را نيز علامه مجلسي چنين نقل كرده است:

قال رَسُولُ اللَّهِ ص يا عَلِي إِنَّ قَائِمَنَا إِذَا خَرَجَ يجْتَمِعُ إِلَيهِ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا عَدَدَ رِجَالِ بَدْرٍ فَإِذَا كَانَ وَقْتُ خُرُوجِهِ يكُونُ لَهُ سَيفٌ مَغْمُودٌ نَادَاهُ السَّيفُ قُمْ يا وَلِي اللَّهِ فَاقْتُلْ أَعْدَاءَ اللَّه

پيغمبر صلّي اللَّه عليه و آله فرمود: يا علي موقعي كه قائم ظهور كند سيصد و سيزده مرد به تعداد مردان جنگ بدر بگرد وي اجتماع كنند و وقت آمدنش نزديك شود شمشير غلاف شده اي دارد كه همان شمشير به وي مي گويد: اي ولي خدا برخيز و دشمنان را بكش .

المجلسي، محمد باقر (متوفاي 1111هـ)، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج 52 ص 303، تحقيق: محمد الباقر البهبودي، ناشر: مؤسسة الوفاء - بيروت - لبنان، الطبعة: الثانية المصححة، 1403هـ - 1983م.

روايت يازدهم

روايتي را قمي در كفاية الأثر چنين نقل كرده است:

أخبرنا أبو عبد الله الخزاعي ، قال أخبرنا محمد بن أبي عبد الله الكوفي ، عن سهل بن زياد الآدمي ، عن عبد العظيم بن عبد الله الحسني، قال : قلت لمحمد بن علي بن موسي .....وهو سمي رسول الله صلي الله عليه وآله وسلم وكنيه ، وهو الذي تطوي له الأرض ويذل له كل صعب ، يجتمع إليه من أصحابه عدد أهل بدر ثلاثمائة وثلاث عشر رجلا من أقاصي الأرض ، وذلك قول الله عز وجل أينما تكونوا يأت بكم الله جميعا إن الله علي كل شئ قدير ، فإذا اجتمعت له هذه العدة من أهل الاخلاص أظهر أمره ، فإذا أكمل له العقد وهي عشرة ألف رجل خرج بإذن الله ، فلا يزال يقتل أعداء الله حتي يرضي الله تبارك وتعالي

او همنام و هم كينه رسول خداست و او است كسي كه زمين زير پاي او نورديده شودو هر سركشي براي او رام گردد و يارانش كه بشماره اهل بدرند يعني 313 مرد از دورترين نقطه هاي زمين گرد او فراهم شوند و اينست تفسير گفته خداي عز و جل (در سوره بقره آيه 148) فرمايد هر كجا باشيد خدا شما را مي آورد گردهم بدرستي كه خدا بر هر چيز توانا است- چون اين شماره از مردم زمين از اهل اخلاص گرد او جمع شوند خدا امر او را آشكار كند و چون شماره آنها يك عقد كامل شد كه ده هزار مرد است باذن خدا خروج كند و پي در پي دشمنان خدا را بكشد تا خداي تعالي راضي گردد.

الخزاز القمي الرازي ، أبي القاسم علي بن محمد بن علي، كفاية الأثر في النص علي الأئمة الاثني عشر ، ص 282، تحقيق: السيد عبد اللطيف الحسيني الكوه كمري الخوئي، ناشر: انتشارات ـ قم، 140هـ .

المجلسي، محمد باقر (متوفاي 1111هـ)، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج 51 ص 157، تحقيق: محمد الباقر البهبودي، ناشر: مؤسسة الوفاء - بيروت - لبنان، الطبعة: الثانية المصححة، 1403هـ - 1983م.

روايت دوازدهم

مفضل روايتي را از امام صادق عليه السلام اين چنين روايت كرده است:

عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام كَأَنِّي أَنْظُرُ إِلَي الْقَائِمِ عليه السلام عَلَي مِنْبَرِ الْكُوفَةِ وَ حَوْلَهُ أَصْحَابُهُ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا عِدَّةُأَهْلِ بَدْرٍ وَ هُمْ أَصْحَابُ الْأَلْوِيةِ وَ هُمْ حُكَّامُ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ عَلَي خَلْقِهِ حَتَّي يسْتَخْرِجَ مِنْ قَبَائِهِ كِتَاباً مَخْتُوماً بِخَاتَمٍ مِنْ ذَهَبٍ عَهْدٌ مَعْهُودٌ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ ص فَيجْفِلُونَ عَنْهُ إِجْفَالَ الْغَنَمِ الْبُكْمِ فَلَا يبْقَي مِنْهُمْ إِلَّا الْوَزِيرُ وَ أَحَدَ عَشَرَ نَقِيباً كَمَا بَقَوْا مَعَ مُوسَي بْنِ عِمْرَانَ عليه السلام فَيجُولُونَ فِي الْأَرْضِ وَ لَا يجِدُونَ عَنْهُ مَذْهَباً فَيرْجِعُونَ إِلَيهِ وَ اللَّهِ إِنِّي لَأَعْرِفُ الْكَلَامَ الَّذِي يقُولُهُ لَهُمْ فَيكْفُرُونَ بِهِ

مفضل بن عمر گويد امام صادق عليه السلام فرمود گويا بقائم (ع) نگاه مي كنم بالاي منبر كوفه است وسيصد و سيزده مرد يارانش بشماره اهل بدر اطرافش هستند و آنان پرچمداران و حكام خدايند در روي زمين بر خلقش تا آن كه امام عليه السلام از قباي خود يك نامه با مهر طلائي بيرون مي كند كه سفارشي است از طرف رسول خدا براي او و چون آن را اعلام ميدارد مانند گوسفند وحشت زده گنگ از دورش ميرمند و جز يك وزير و يازده نقيب و سرهنك كسي نميماند همان اندازه كه با حضرت موسي ماندند اين ها در سراسر زمين ميگردند و جز او مرجعي بدست نمي آورند و بسوي او برمي گردند بخدا من ميدانم براي آن ها چه ميگويد كه كافر مي شوند.

الصدوق، ابوجعفر محمد بن علي بن الحسين (متوفاي381هـ)، كمال الدين و تمام النعمة، ص 673، تحقيق: علي اكبر الغفاري، ناشر: مؤسسة النشر الاسلامي ( التابعة ) لجماعة المدرسين ـ قم، 1405هـ . (مكتبه اهل بيت -

روايت سيزدهم

روايتي را محمد بن مسلم از امام باقر عليه السلام درباره نشانه هاي ظهور ذكر نقل كرده و در آن به عدد ياران امام مهدي عليه السلام نيز چنين اشاره شده است:

محمد بن مسلم قال : سمعت أبا جعفر عليه السلام يقول...إِذَا خَرَجَ أَسْنَدَ ظَهْرَهُ إِلَي الْكَعْبَةِ وَ اجْتَمَعَ إِلَيهِ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا وَ أَوَّلُ مَا ينْطِقُ بِهِ هَذِهِ الْآيةُ بَقِيتُ اللَّهِ خَيرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ ثُمَّ يقُولُ أَنَا بَقِيةُ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ وَ خَلِيفَتُهُ وَ حُجَّتُهُ عَلَيكُمْ فَلَا يسَلِّمُ عَلَيهِ مُسَلِّمٌ إِلَّا قَالَ السَّلَامُ عَلَيكَ يا بَقِيةَ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ فَإِذَا اجْتَمَعَ إِلَيهِ الْعِقْدُ وَ هُوَ عَشَرَةُ آلَافِ رَجُلٍ خَرَجَ فَلَا يبْقَي فِي الْأَرْضِ مَعْبُودٌ دُونَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ صَنَمٍ وَ وَثَنٍ وَ غَيرِهِ إِلَّا وَقَعَتْ فِيهِ نَارٌ فَاحْتَرَقَ وَ ذَلِكَ بَعْدَ غَيبَةٍ طَوِيلَةٍ لِيعْلَمَ اللَّهُ مَنْ يطِيعُهُ بِالْغَيبِ وَ يؤْمِنُ بِهِ.

قائم ما خروج كند و چون ظهور كند به خانه كعبه تكيه زند و سيصد و سيزده مرد به گرد او اجتماع كنند و اوّلين سخن او اين آيه قرآن است: بَقِيتُ اللَّهِ خَيرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ » سپس مي گويد: منم بقية اللَّه در زمين و منم خليفه خداوند و حجّت او بر شما و هر درود فرستنده اي به او چنين سلام گويد: السّلام عليك يا بقية اللَّه في ارضه ، و چون براي بيعت ده هزار مرد به گرد او اجتماع كنند خروج خواهد كرد. و در زمين هيچ معبودي جز اللَّه تعالي نباشد و در صنم ووثن و غيره آتش در افتد و بسوزند و آن پس از غيبتي طولاني است، تا خدا بداند چه كسي در دوران غيبت از او اطاعت كرده و بدو ايمان مي آورد.

المجلسي، محمد باقر (متوفاي 1111هـ)، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج 52 ، ص 191، تحقيق: محمد الباقر البهبودي، ناشر: مؤسسة الوفاء - بيروت - لبنان، الطبعة: الثانية المصححة، 1403هـ - 1983م.

روايت چهاردهم

اين روايت را ابي بصير از امام صادق عليه السلام چنين نقل كرده است:

وبهذا الاسناد ، عن الحسين بن سعيد ، عن ابن أبي عمير ، عن أبي أيوب ، عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيرٍ عَنْ أَبِي أَيوبَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ: سَأَلَ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ الْكُوفَةِ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع كَمْ يخْرُجُ مَعَ الْقَائِمِ ع فَإِنَّهُمْ يقُولُونَ إِنَّهُ يخْرُجُ مَعَهُ مِثْلُ عِدَّةِ أَهْلِ بَدْرٍ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا قَالَ وَ مَا يخْرُجُ إِلَّا فِي أُولِي قُوَّةٍ وَ مَا تَكُونُ أُولُو الْقُوَّةِ أَقَلَّ مِنْ عَشَرَةِ آلَافٍ.

ابو بصير گويد مردي از اهل كوفه از امام ششم پرسيد چند نفر با قائم عليه السلام در ظهور همراهند بدرستي كه ايشان ميگويند همراهان قائم عليه السلام مانند شماره اهل بدرند كه سيصد و سيزده مرد بودند؟ فرمود قائم ظهور نكند مگر با نيروي مهمي و نيروي مهم كمتر از ده هزار نباشد

الصدوق، ابوجعفر محمد بن علي بن الحسين (متوفاي381هـ)، كمال الدين و تمام النعمة، ص 654، تحقيق: علي اكبر الغفاري، ناشر: مؤسسة النشر الاسلامي ( التابعة ) لجماعة المدرسين ـ قم، 1405هـ . (مكتبه اهل بيت)

روايت پانزدهم

محمد بن جرير طبري شيعي روايتي را در اين باره چنين نقل كرده است:

عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (عَلَيهِ السَّلَامُ)، قَالَ: سَأَلْتُهُ، مَتَي يقُومُ قَائِمُكُمْ؟ وبهذا الاسناد عن أبي عبد الله جعفر بن محمد ، قال : حدثنا محمد ابن حمران المدائني عن علي بن أسباط ، عن الحسن بن بشير ، عن أبي الجارود ، عن أبي جعفر ( عليه السلام ) ، قال : سألته ، متي يقوم قائمكم ؟ قَالَ: يا أَبَا الْجَارُودِ، لَا تُدْرِكُونَ. فَقُلْتُ: أَهْلَ زَمَانِهِ. فَقَالَ: وَ لَنْ تُدْرِكَ أَهْلَ زَمَانِهِ، يقُومُ قَائِمُنَا بِالْحَقِّ بَعْدَ إِياسٍ مِنَ الشِّيعَةِ، يدْعُو النَّاسَ ثَلَاثاً فَلَا يجِيبُهُ أَحَدٌ، فَإِذَا كَانَ الْيوْمُ الرَّابِعُ تَعَلَّقَ بِأَسْتَارِ الْكَعْبَةِ، فَقَالَ: يا رَبِّ، انْصُرْنِي، وَ دَعْوَتُهُ لَا تَسْقُطُ، فَيقُولُ (تَبَارَكَ وَ تَعَالَي) لِلْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ نَصَرُوا رَسُولَ اللَّهِ (صَلَّي اللَّهُ عَلَيهِ وَ آلَهُ) يوْمَ بَدْرٍ، وَ لَمْ يحُطُّوا سُرُوجَهُمْ، وَ لَمْ يضَعُوا أَسْلِحَتَهُمْ فَيبَايعُونَهُ، ثُمَّ يبَايعُهُ مِنَ النَّاسِ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا، يسِيرُ إِلَي الْمَدِينَةِ.

ابي الجارود گويد: از امام باقر عليه السلام سئوال كردم قائم شما چه زماني قيام ميفرمايد ؟ فرمود: اي ابا جارود شما آنزمان را نخواهيد ديد . عرضكردم اهل زمانش چطور ؟ فرمود : اهل زمانش راهم نمي بينيد قائم ما بعد از مأيوس شدن و نا اميد گشتن شيعيان قيام مي كند و مردم را سه بار دعوت مي كند و به كمك مي طلبد ولي هيچكس پاسخ او را نميدهد ، تا آنكه روز چهارم به پرده كعبه مي چسبد و مي گويد : خدا يا ياريم كن ودعايش رد نميشود خداوند نيز به ملائكه اي كه رسول الله ( صلي الله عليه وآله ) را در روز بدر ياري كردند دستور مي دهد حضرت مهدي عليه السلام را ياري كنند وآنها كه تا آنزمان هنوز آماده باش بوده وزين اسبهاي واسلحه هاي خود را زمين نگذاشته اند با حضرت بيعت مي كنند ، سپس سيصد وسيزده مرد با حضرت بيعت مي نمايند و حضرت به مدينه رفته ومردم نيز همراه حضرت به مدينه مي روند.

الطبري ( الشيعي)، محمد بن جرير ( قرن 4) دلائل الامامة ، ص 455، تحقيق : قسم الدراسات الإسلامية - مؤسسة البعثة قم، ناشر : مركز الطباعة والنشر في مؤسسة البعثة ، چاپ : الأولي سال چاپ : 141

روايت شانزدهم

طبري همچنين نقل مي كند:

وأخبرني أبو المفضل محمد بن عبد الله ، قال : أخبرنا محمد بن همام ، قال : أخبرنا جعفر بن محمد بن مالك ، قال : حدثنا علي بن يونس الخزاز ، عن إسماعيل بن عمر بن أبان ، عن أبيه ، عن أبي عبد الله ( عليه السلام ) قال : إذا أراد الله قيام القائم بعث جبرئيل في صورة طائر أبيض ، فيضع إحدي رجليه علي الكعبة ، والأخري علي بيت المقدس ، ثم ينادي بأعلي صوته : ( أتي أمر الله فلا تستعجلوه ). قال : فيحضر القائم فيصلي عند مقام إبراهيم ( عليه السلام ) ركعتين ، ثم ينصرف ، وحواليه أصحابه ، وهم ثلاثمائة وثلاثة عشر رجلا ، إن فيهم لمن يسري من فراشه ليلا ، فيخرج ومعه الحجر ، فيلقيه فتعشب الأرض

امام صادق عليه السلام فرمودند: چون خدا به پا خواستن قائم را اراده كند، جبرئيل را به صورت پرنده اي سفيد بر انگيزد، پس يكي از پاهايش را بر كعبه قرار دهد و پاي ديگرش را بر بيت المقدس، سپس با بلند ترين صدايش ندا دهد: "[هان ] امر خدا در رسيد، پس در آن شتاب مكنيد." و سپس قايم در مقام ابراهيم حاضر گردد و دو ركعت نماز در آنجا بخواند سپس بر گردد و در كنارش اصحابش باشند، آنها سيصد و سيزده مرد باشند، با آنها كسي است كه شبانه از بسترش برخواسته و به او پيوسته است پس خروج مي كند وبا او سنگ(سنگ موسي)مي باشد كه بابرخورد به زمين،زمين انشعاب مي يابد

الطبري ( الشيعي)، محمد بن جرير ( قرن 4) دلائل الامامة ، ص 472، تحقيق : قسم الدراسات الإسلامية - مؤسسة البعثة قم، ناشر : مركز الطباعة والنشر في مؤسسة البعثة ، چاپ : الأولي سال چاپ : 141

روايت هفدهم

روايتي را ابن مهزيار از امام زمان عليه السلام چنين نقل كرده است:

وروي أبو عبد الله محمد بن سهل الجلودي ، قال : حدثنا أبو الخير أحمد بن محمد بن جعفر الطائي الكوفي في مسجد أبي إبراهيم موسي بن جعفر ( عليه السلام ) ، قال : حدثنا محمد بن الحسن بن يحيي الحارثي ، قال : حدثنا علي بن إبراهيم بن مهزيار الأهوازي، قال : خرجت في بعض السنين حاجا إذ دخلت المدينة وأقمت بها أياما ، أسأل واستبحث عن صاحب الزمان (عليه السلام) بُويعَ السُّفْيانِي يأْذَنُ لِوَلِي اللَّهِ، فَأَخْرُجُ بَينَ الصَّفَا وَ الْمَرْوَةِ فِي ثَلَاثِمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا سَوَاءً، فَأَجِي ءُ إِلَي الْكُوفَةِ وَ أَهْدِمُ مَسْجِدَهَا وَ أَبْنِيهِ عَلَي بِنَائِهِ الْأَوَّلِ، وَ أَهْدِمُ مَا حَوْلَهُ مِنْ بِنَاءِ الْجَبَابِرَة.

مردم با سفياني بيعت كنند، به ولي خدا اجازة خروج داده مي شود، آن زمان من به همراهي سيصد و سيزده نفر، مرد كارزار، بين صفا و مروه قيام مي كنم و به سوي كوفه مي آيم و مسجد كوفه را خراب مي كنم و به جاي آن مسجدي ديگر مي سازم و همة ساختمان هايي را كه در اطراف مسجد كوفه توسط مستكبران ساخته شده بود، خراب مي كنم ...

الطبري ( الشيعي)، محمد بن جرير ( قرن 4) دلائل الامامة ، ص 542، تحقيق : قسم الدراسات الإسلامية - مؤسسة البعثة قم، ناشر : مركز الطباعة والنشر في مؤسسة البعثة ، چاپ : الأولي سال چاپ : 141

روايت هجدهم

ابي بصير از امام صادق عليه السلام نقل مي كند:

عن أبي بصير ، عن أبي عبد الله عليه السلام ..الْمُحْتَجُّ بِالْكِتَابِ عَلَي النَّاصِبِ مِنْ سَرَخْسَ رَجُلٌ.فَذَلِكَ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَرَجُلًا بِعَدَدِ أَهْلِ بَدْرٍ، يجْمَعُهُمُ اللَّهُ إِلَي مَكَّةَ فِي لَيلَةٍ وَاحِدَةٍ، وَ هِي لَيلَةُ الْجُمُعَةِ، فَيتَوَافَوْنَ فِي صَبِيحَتِهَا إِلَي الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ، لَا يتَخَلَّفُ مِنْهُمْ رَجُلٌ وَاحِدٌ، وَ ينْتَشِرُونَ بِمَكَّةَ فِي أَزِقَّتِهَا يلْتَمِسُونَ مَنَازِلَ يسْكُنُونَهَا.

آن كسي كه از سرخس بوسيله قرآن با دشمنان استدلال ميكند. اينها سيصد و سيزده مردند كه خدا همه را در يك شب جمعه در مكّه معظمه جمع ميكند، شب را در بيت اللَّه الحرام صبح ميكنند و احدي از آنها تخلف نخواهد كرد، آنگاه در بين كوچه هاي مكه منتشر ميشوند و جستجوي اطاق ميكنند كه سكنا نمايند

الطبري ( الشيعي)، محمد بن جرير ( قرن 4) دلائل الامامة ، ص 554، تحقيق : قسم الدراسات الإسلامية - مؤسسة البعثة قم، ناشر : مركز الطباعة والنشر في مؤسسة البعثة ، چاپ : الأولي سال چاپ : 141

روايت نوزدهم

در كتاب مختصر بصائر الدرجات از امام صادق عليه السلام آمده است:

... الحسين بن حمدان عن محمد بن إسماعيل وعلي بن عبد الله الحسنيين عن أبي شعيب محمد بن نصر عن عمر بن الفرات عن محمد بن المفضل عن المفضل ابن عمر قال : سألت سيدي الصادق .. فَتَفْرَحُ نُفُوسُ الْمُؤْمِنِينَ بِذَلِكَ النُّورِ، وَ هُمْ لَا يعْلَمُونَ بِظُهُورِ قَائِمِنَا أَهْلَ الْبَيتِ عَلَيهِ وَ عَلَيهِمُ السَّلَامُ، ثُمَّ يصْبِحُونَ وُقُوفاً بَينَ يدَيهِ عليه السلام، وَ هُمْ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا، بِعِدَّةِ أَصْحَابِ رَسُولِ اللَّهِ صلي الله عليه وآله يوْمَ بَدْرٍ.

آنگاه در بين ركن و مقام مي ايستد و با صداي رسا مي گويد: اي نقبا و مردمي كه بمن نزديك هستيد، و اي كساني كه خداوند شما را پيش از ظهور من در روي زمين براي ياري من ذخيره كرده است، براي اطاعت از من بسوي من بيائيد! صداي او باين افراد ميرسد و آنها در شرق و غرب عالم بعضي در محراب عبادت و گروهي خوابيده اند، و با اين وصف با يك صدا كه ميشنوند و با يك چشم بهم زدن در بين ركن و مقام نزد او خواهند بود.سپس خداوند بنور دستور ميدهد كه بصورت عمودي از زمين تا آسمان جلوه كند و هر كه ساكن زمين است، از آن نور استضائه نمايد و نور از ميان خانه اش بر وي بدرخشد و از اين نور دلهاي مؤمنين مسرور گردد، در حالي كه هنوز آنها نمي دانند كه قائم ما اهل بيت ظهور كرده است. ولي چون صبح شود همه در برابر قائم خواهند بود و آنها سيصد و سيزده مرد به تعداد لشكر پيغمبر در روز جنگ بدر هستند.

الحلي، حسن بن سليمان، مختصر بصائر الدرجات ص 182 ، النجف الأشرف، ناشر : منشورات المطبعة الحيدرية ، سال چاپ : 1370 - 1950 م، چاپ : الأولي

روايت بيستم

در روايت مفضل از امام صادق عليه السلام چنين آمده است:

يسِيرُ الْمَهْدِي إِلَي الْكُوفَةِ وَ ينْزِلُ مَا بَينَهَا وَ بَينَ النَّجَفِ وَ عَدَدُ أَصْحَابِهِ فِي ذَلِكَ الْيوْمِ سِتَّةٌ وَ أَرْبَعُونَ أَلْفاً مِنَ الْمَلَائِكَةِ وَ سِتَّةُ آلَافٍ مِنَ الْجِنِّ وَ النُّقَبَاءُ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلا.

سپس مهدي از مدينه بكوفه ميرود و در بين كوفه و نجف فرود مي آيد در آن روزيارانش چهل و شش هزار فرشته و شش هزار نفر جن و سيصد و سيزده مرد نقيب ميباشند

الحلي، حسن بن سليمان، مختصر بصائر الدرجات ص 188 ، النجف الأشرف، ناشر : منشورات المطبعة الحيدرية ، سال چاپ : 1370 - 1950 م، چاپ : الأولي

ج: بررسي روايتي كه مي گويد: زنان نيز از جمله 313 نفر هستند

در تمام روايات فوق، هيچ اشاره اي به اينكه زنان جزء 313 نفر هستند، نشده است تنها يك روايت از شيعه و يك روايت در منابع اهل سنت وجود دارد كه در بين اين ياران، 50 نفر زن هستند. روايت اهل سنت همچنانكه گفته شد، ضعيف است . روايت شيعه را نيز در اين خصوص نقل كرده و مورد بررسي قرار مي دهيم تا مشخص شود كه آيا اين روايت، مي تواند ثابت كند كه 50 نفر زن جزء ياران خاص حضرت هستند يا نه؟

روايت را عياشي با اين سند در تفسيرش ذكر كرده است:

عن جابر الجعفي عن أبي جعفر عليه السلام يقول : الزم الأرض لا تحركن يدك ولا رجلك ابدا حتي تري علامات اذكرها لك في سنة ... ويجيئ والله ثلاثمائة وبضعة عشر رجلا فيهم خمسون امرأة يجتمعون بمكة علي غير ميعاد قزعا كقزع الخريف ...

سوگند به خدا سيصد و اندي نفر مرد مي آيند و در ميان شان پنجاه نفر زن هستند در مكه اجتماع مي كنند بي آن كه قبلا وعده داده باشند ، آمدن شان همچون ابرهاي پاييزي است كه با حركات تند مي آيند .

العياشي السلمي السمرقندي، محمد بن مسعود بن عياش (متوفاي320هـ) تفسير العياشي ،، ج1، ص 64 - 66 ، تحقيق: السيد هاشم الرسولي المحلاتي، ناشر : المكتبة العلمية الإسلامية - طهران.

اين تنها روايتي است كه دلالت دارد كه پنجاه نفر از زنان از ياران خاص حضرت مهدي عليه السلام مي باشد، اما اين روايت داراي اشكالاتي است كه موجب عدم پذيرش آن مي شود:

اشكالات اين روايت:

اولا: سند روايت، تا جابر بن عبد الله جعفي، ذكر نشده است پس نمي شود به آن استناد كرد لذا سند مرسل است.

ثانيا: عين همين روايت با سند كامل، در كتاب غيبت نعماني از كليني نقل شده است كه عبارت «فيهم خمسون امرأة» نيامده است همچنانكه در روايت دوم بيان شد.

ثالثا: با دقت در روايات ائمه عليهم السلام، متوجه مي شويم كه استعمال لفظ رجل در روايات، منظور مرد است. مثلا در روايتي چنين آمده است:

عَنْ عَبْدِ الْعَظِيمِ الْحَسَنِي قَالَ: كَتَبْتُ إِلَي أَبِي جَعْفَرٍ الثَّانِي عَلَيهِ السَّلَامُ أَسْأَلُهُ عَنْ ذِي الْكِفْلِ مَا اسْمُهُ وَ هَلْ كَانَ مِنَ الْمُرْسَلِينَ فَكَتَبَ صَلَوَاتُ اللَّهِ وَ سَلَامُهُ عَلَيهِ بَعَثَ اللَّهُ تَعَالَي جَلَّ ذِكْرُهُ مِائَةَ أَلْفِ نَبِي وَ أَرْبَعَةً وَ عِشْرِينَ أَلْفَ نَبِي الْمُرْسَلُونَ مِنْهُمْ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا وَ إِنَّ ذَا الْكِفْلِ مِنْهُمْ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيهِم .

از حضرت عبد العظيم حسني نقل شده است: نامه اي به امام حسن عسگري عليه السلام نوشتم و از ايشان درباره نام ذي الكفل و پيامبر بودن او سؤال كردم، آن حضرت در پاسخ نوشتند: خداوند تعالي صد و بيست و چهار هزار نبي مبعوث كرد كه سيصد و سيزده نفر از آنها مرسل بودند و ذي الكفل از جمله ايشان بود.

المجلسي، محمد باقر (متوفاي 1111هـ)، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج 13 ص 405، تحقيق: محمد الباقر البهبودي، ناشر: مؤسسة الوفاء - بيروت - لبنان، الطبعة: الثانية المصححة، 1403هـ - 1983م.

امام حسن عسگري عليه السلام وقتي مي خواهند بفرمايند 313 نفر از انبياء مرسل بودند از واژه «رجلا» استفاده مي كنند با توجه به اينكه انبياء همه مرد بودنده اند و زني ميان آنها نبوده است.

همچنين در روايت ديگر كه خروج پيامبر صلي الله عليه واله براي جنگ بدر را ذكر مي كند، آمده است:

خَرَجَ رَسُولُ اللَّهِ صلي الله عليه وآله فِي ثَلَاثِمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلا

المجلسي، محمد باقر (متوفاي 1111هـ)، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج 19، ص 246، تحقيق: محمد الباقر البهبودي، ناشر: مؤسسة الوفاء - بيروت - لبنان، الطبعة: الثانية المصححة، 1403هـ - 1983م.

يا در روايت نبرد جالوت كه تنها 313 نفر از مردان جنگي از امتحان پيروز شدند، چنين نقل شده است:

محمد بن يحيي ، عن أحمد بن محمد ، عن محمد بن خالد ، والحسن بن سعيد ، عن النضر بن سويد ، عن يحيي الحلبي ، عن هارون بن خارجة ، عن أبي بصير ، عن أبي جعفر عليه السلام... ي قول الله عز وجل : " إن الله قد بعث لكم طالوت ملكا قالوا أني يكون له الملك علينا ونحن أحق بالملك .... فَشَرِبُوا مِنْهُ إِلَّا ثَلَاثَمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا مِنْهُمْ مَنِ اغْتَرَفَ وَ مِنْهُمْ مَنْ لَمْ يشْرَب فلما برزوا قال الذين اغترفوا : لا طاقة لنا اليوم بجالوت وجنوده وقال الذين لم يغترفوا : كم من فئة قليلة غلبت فئة كثيرة بإذن الله والله مع الصابرين.

همه آشاميدند جز سيصد و سيزده نفر، كه برخي يك مشت نوشيدند و برخي اصلا نچشيدند و اينان بودند كه به پيكار رفتند. آنان كه يك مشت نوشيده بودند گفتند «ما عده اندك تاب مقاومت با جالوت نداريم.» و آنان كه اصلا نچشيدند گفتند: «چه بسيار شد كه گروه اندك بر گروه انبوه چيره شد با رخصت حق و خدا با صابران است».

الكليني الرازي، أبو جعفر محمد بن يعقوب بن إسحاق (متوفاي328 هـ)، الأصول من الكافي، ج 8 ص 316، ناشر: اسلاميه ، تهران ، الطبعة الثانية،1362 هـ.ش.

بنابراين با توجه به اينكه در بين پيامبران و در بين 313 نفر اصحاب بدر و در بين ياران طالوت، زني وجود نداشته است، به اين نتيجه مي رسيم كه مراد از« ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا» كه در اين روايات آمده است، فقط مرد هستند نه زن و اگر زني نيز در جنگ باشد، آنان در پشت جبهه براي پرستاري وخدمات رساني به جنگجويان بوده اند.

رابعا: با دقت در برخي روايات(روايت چهارم) آمده است كه بر روي شمشيرهاي آن 313 نفر، اسم تك تك مردان نوشته شده است.

همچنانكه شيخ طوسي اين روايت را چنين نقل كرده است:

... سيأتي الله بثلاثمائة وثلاثة عشر رجلا في مسجدكم هذا ، يعلم أهل مكة أنه لم يخلق آباءهم ولا أجدادهم بعد عليهم السيوف ، مكتوب علي كل سيف اسم الرجل.

الطوسي، الشيخ ابوجعفر محمد بن الحسن بن علي بن الحسن (متوفاي460هـ)، كتاب الغيبة، ص 328، تحقيق الشيخ عباد الله الطهراني/ الشيخ علي احمد ناصح، ناشر: مؤسسة المعارف الاسلامية، الطبعة : الأولي، 1411هـ.

اگر زن نيز در بين آنها بود چرا فقط نام مردان بر روي شمشيرشان نوشته شده است؟!

خامسا: گرفتن اسلحه يا شمشير دردست مردان مي باشد كه نماد مبارزه نظامي مي باشد كه شان زنان بالاتر از نبرد نظامي مي باشد بلكه در روايات آمده است كه زنان حضور فعال در ياري رساندن به جنگجويان و مداواي آنان نقش فعالي دارند؛ همچنانكه در زمان پيامبر صلي الله عليه و آله نيز چنين بوده است.

روايتي را كليني در اين خصوص چنين نقل كرد است:

علي بن إبراهيم ، عن أبيه ، ومحمد بن يحيي ، عن محمد بن الحسين جميعا ، عن عثمان بن عيسي ، عن سماعة ، عن أحدهما ( عليهما السلام ) قال : إن رسول الله ( صلي الله عليه وآله ) خرج بالنساء في الحرب حتي يداوين الجرحي ولم يقسم لهن من الفيئ شيئا ولكنه نفلهن.

رسول خدا(ص) زنان را در جنگ به همراه برد تا زخميان را مداوا كنند، و از غنايم جنگ، سهميه اي براي آنان قرار نداد ولي به عنوان بخشش و هبه، سهمي به آنان داد.

الكليني الرازي، أبو جعفر محمد بن يعقوب بن إسحاق (متوفاي328 هـ)، الأصول من الكافي، ج 5 ص 45، ناشر: اسلاميه ، تهران ، الطبعة الثانية،1362 هـ.ش.

همچنين در روايت نقل شده است كه در زمان امام مهدي عليه السلام نيز زنان در اين زمينه نقش فعالي را دارند:

وأخبرني أبو عبد الله ، قال : حدثنا أبو محمد هارون بن موسي ، قال : حدثنا أبو علي محمد بن همام ، قال : حدثنا إبراهيم بن صالح النخعي ، عن محمد ابن عمران ،عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ، قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ عَلَيهِ السَّلَامُ يقُولُ: يكَن مَعَ الْقَائِمِ عَلَيهِ السَّلَامُ ثَلَاثَ عَشْرَةَ امْرَأَةً قُلْتُ: وَ مَا يصْنَعُ بِهِنَّ؟ قَالَ: يدَاوِينَ الْجَرْحَي ، وَ يقُمْنَ عَلَي الْمَرْضَي، كَمَا كَانَ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّي اللَّهُ عَلَيهِ وَ آلِهِ .قُلْتُ: فَسَمِّهِنَّ لِي.فَقَالَ: الْقِنْوَاءُ بِنْتُ رُشَيدٍ، وَ أُمُّ أَيمَنَ، وَ حَبَابَةُ الْوَالِبِيةُ، وَ سُمَيةُ أُمُّ عَمَّارِ بْنِ ياسِرٍ، وَ زُبَيدَةُ ، وَ أُمُّ خَالِدٍ الْأَحْمَسِيةُ، وَ أُمُّ سَعِيدٍ الْحَنَفِيةُ، وَ صُبَانَةُ الْمَاشِطَةُ، وَ أُمُّ خَالِدٍ الْجُهَنِية.

مفضل بن عمر مي گويد : از امام صادق عليه السلام منقول است كه فرمود : با قائم عليه السلام سيزده تن زن وجود دارد ، عرض كردم بوسيله آنها چه كاري انجام مي دهد ؟ فرمود : آنها زخمي ها را مداوا مي كنند ، و از بيماران پرستاري مي كنند ، همانگونه كه همراه رسول خدا صَلَّي اللَّهُ عَلَيهِ وَ آلِهِ اين كار را انجام دادند ، عرض كردم : آنها را برايم نام ببر ، امام عليه السلام فرمود : قنواء دختر رشيد ، وام ايمن ، وحبابه والبيه ، وسميه مادر عمار ياسر ، وزبيده وام خالد احمسيه ، وام سعيد حنفيه ، وصبانه ماشطه ، وام خالد جهنيه

الطبري ( الشيعي)، محمد بن جرير ( قرن 4) دلائل الامامة، ص 484، تحقيق : قسم الدراسات الإسلامية - مؤسسة البعثة قم، ناشر : مركز الطباعة والنشر في مؤسسة البعثة ، چاپ : الأولي سال چاپ : 141

سادسا: مقايسه ياران حضرت مهدي عليه السلام با اهل بدر مي رساند كه همانطور كه در بدر و نبرد نظامي زني نبوده است در 313 نفر هم زني نمي باشد «ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا عِدَّةُ أَهْلِ بَدْرٍ» هر چند براي مداوا در جنگها حاضر مي شدند.

نتيجه

1. روايات صحيح و فراوان، به اين امر دلالت دارد كه 313 نفر يار امام زمان عليه السلام، همه مرد هستند. با توجه به اينكه در اين روايات اسمي از زن برده نشده است.

2. وجود يك و يا دو روايت ضعيف كه مي گويد، زنان نيز داخل 313 نفر هستند، در مقابل اين همه روايات، اعتبار چنداني ندارد.

3- نبودن زنان در بين اين 313 نفر به اين معنا نيست كه مقام زن از مرد كم است، بلكه زنان گاهي مي توانند كاري را انجام دهند كه كمتر از جنگ و نبرد نيست مانند كاري كه حضرت زينب عليه السلام در كربلا كرد . ايشان دست به شمشير نشد اما كاري كرد كه نهضت امام حسين عليه السلام از بين نرفت و تا قيامت نام اين نهضت باقي است. لازم به يادآوري است كه در زمان حكومت امام زمان عليه السلام است كه زنان به اصل جايگاه و ازرش خود پي خواهند برد.

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات

مؤسسه تحقيقاتي حضرت ولي عصر (عجل الله تعالي فرجه الشريف)



Share
1 | علي برهانني | Kuwait - Kuwait City | ١٢:٠٠ - ١١ شهریور ١٣٨٨ |
سلام عليكم
اللهم عجل لوليك الفرج والعافيه والنصر واجعلنا من خير انصاره واعوانه والمستشهدين بين يديه
صحبت ها در مورد ياران امام زمان (عج) بسيار زياد است و اين حرف ها همه تا وقتي است كه ظهور اين امام بزرگوار به تعجيل برسد
يا علي مدد
خدانگهدار
2 | طاهر | Iran - Tabriz | ٢١:٠٣ - ٢٧ اسفند ١٣٨٩ |
سلام
سربازان واقعي گمنام امام زمان 313 نفر مرد خواهند بود .
من در محضر استادان بزرگي حضور داشته ام و اين مورد را با گوش هاي خود شنيده ام كه 50 نفر شير زن بين ياران امام زمان خواهند بود
3 | محمدفريدالبشيري-افغانستان | Afghanistan - Kabul | ٢٤:٥٢ - ٠٩ مهر ١٣٩٠ |
در توقيع آخر حضرت امام زمان(عج) به نايب چهارم شان تاکيد شده به اينکه به زودي عدهاي ادعا خواهند کرد که امام رمان (عج) راديده اند امّا آنان دروغ ميگويند وتا زمان خروج سفياني کسي ايشان را نخواهد ديد. در حاليکه جلد 13 بهار مملو از تشرفات بعضي از شيعيان درنزد امام ع ميباشد.آيا اين اخبار تشرّف درنزد امام زمان(عج) مانند : مقدّس اردبيلي، اسماعيا هرقلي،پسر مهزيار و...... درست است. البته با توجه به نامه امام به نايب شان محمد فريدالبشيري- مزار شريف(افغانستان)

پاسخ:

با سلام

دوست گرامي

ادعاي كاري داشتن ، يعني شخص مي‌تواند آن كار را با قدرت و اختيار خويش انجام دهند؛ ادعاي مشاهده يعني بتواند حضرت را هر زمان بخواهد ببيند (مانند نواب اربعه كه به لطف امام زمان قدرت چنين كاري داشتند) . و علماي ذكر شده ، نه ادعايي داشتند ، و نه گفته‌اند ما حضرت را هر وقت بخواهيم مي‌بينيم ؛ بلكه بسياري از اين ديدارها از عموم مردم مخفي مي‌ماند و تنها تعداد اندكي ازخواص از آن اطلاع پيدا مي‌كردند و بعد از رحلت اين علما خبرش پخش مي‌شد ؛ تا شايد حمل بر تزكيه اين عالم نشود .

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات

4 | سيد محمد حسيني | Iran - Tehran | ١٥:٣٠ - ١٠ مهر ١٣٩٠ |
جواب نظر
جناب آقاي-------------------------------------محمدفريدالبشيري-افغانستان----------------------------------------
زماني حضرت عيسي(ع) به عنوان پيامبر مبعوث شدند و نويد پيامبر خاتم(ص)را دادند.حال ممكن است كه در اين بين افرادي به دروغ ادعاي نبوت بكنند.اين امر هيچگاه باعث نميشود كه ما بتوانيم پيامبر خاتم را تكذيب كنيم.چون انسان قدرت فكر و تامل دارد و بايد بتواند فرق اين دو را تشخيص دهد.
در خصوص مشرف شدن به محضر حضرت ولي عصر(عج) نيز همينگونه است.اينكه امام فرموده اند افرادي به كذب ادعاي ديدار مارا خواهند كرد نشان دهنده اين امر نيست كه هركسي ادعا كرد دروغ گفته است.
يا علي
5 | ياس | United Kingdom - London | ٠١:١٦ - ١٧ تير ١٣٩١ |
سلام اول ميخوام بگم الللهم عجل لوليک الفرج دوم: تاکي به تمناي وصال تو يگانه سوم: دلم ميخوادمنم يکي از اون زنايي باشم که در خدمت امام زمانند و جونشونو ميدن اميدوارم من يکي از دعاهام همينه دعاي دنيوي ندارم فقط ميخوام با امام زمان باشم امام زمان ه که مارو از اين لجنزار دنيوي نجات ميده بيايم هميشه بجاي اينکه برا خودمون دعا کنيم برا اماممون دعا کنيم که زودتر بيايند من ديگه خسته شدم چقد رخوب ميشد ما هم امامي داشتيم باهاش زندگي ميکرديم ودوره اي بود که کسي جاهل نبود اي کاشششششششششششششششششششششش بياييد هر روز براي امام زمان عاشورايي بخونيمو اونو قسم بديم به جدشون که هر چه زودتر بيايند و انتقامخون مظلوم امام حسين و بگيرن آمين فقط لحظه اي چشماتو ببندو به اين فکر کن که امام زمان چقدر منتظره تا بياد و انتقام خون جدشون امام حسين و بگيره به اين فکر کن که امام زمان در صحراي کربلا شاهد مظلوميت امامانمون بودن و منتظر اون روزي هستند که بياد و دل مادرش حضرت زهرا رو شاد کنه به اميد آنکه ما باشيمو اون روز را ببينيم آمين اللهم عجل لوليک الفرج دعا برا فرج يادتون نره
6 | مهرداد | Iran - Minab | ٠٧:٣١ - ١٠ مرداد ١٣٩١ |
سلام- با ارادتي که به مولايم صاحب الزمان دارم يک لحظه از يادش غافل نميشم وقتي داريد ميگيد تعداد ياران آقا 313 نفر هست ونام هايشان رادر کتاب هاي معتبر شيعه زده پس بقيه شيعيان ديگه نميتونن از سريازان جز 313 نفر باشن.

پاسخ:
با سلام
دوست گرامي
در برخي روايات تعداد ياران امام زمان(ع) 313 ذكر شده است . امام صادق(ع) فرمود: "گويا مي نگرم قائم را بر منبر كوفه و 313 نفر يارانش، كه پيرامونش گرد آمده اند به شمار اهل بدر". شيخ صدوق، كمال الدين و تمام الغمه، ص 672.
در برخي روايات ديگر تعداد ياران امام زمان(ع) ده هزار بيان شده است.نعماني، الغيبه، ص 307.
از روايات ديگر استفاده مي شودكه مهدي، ميان دوازده تا پانزده هزار ياور قيام خواهد كرد.سيد بن طاووس، الملاحسن والفتن، ص 65.
روايات ديگر بدون ذكر تعداد ياران امام، به تعداد انبوهي اشاره مي كند.
در جمع بين اين روايات مي توان ياران امام زمان(ع) را به سه گروه تقسيم نمود:
1) تعدادي از ياران افراد خاص و اصحاب ويژه هستند كه 313 نفر هستند. اين تعداد افرادي قاطع، دين مدار و ... بوده و فرمانبر ترين افراد هستند.و به عنوان كادر اصلي امام مي باشند و هستة مركزي حكومت را تشكيل مي دهند. در برخي انقلاب هاي ديگر نيز در ابتدا افراد ويژه اي وجود دارند كه مشاوران امين رهبري بوده و سياست هاي كلي انقلاب و حكومت را تعيين مي كنند. در ابداي شكل گيري انقلاب اسلامي ايران افراد خاصي وجود داشت كه امام را در شكل گيري انقلاب، سپس در تشكل حكومت ياري كردند.
2) تعداد ديگري از ياران امام را كساني تشكيل مي دهند كه در شكل گيري انقلاب و تشكيل حكومت نقش بنيادي دارند، گرچه اين تعداد شايد مانند 313 نفر تأثير گذار نباشند.
3) دستة سوم تودة مردم هستند كه نقش بنيادي در حكومت عدالت گستر و قانون مند دارند. مردم ستون فقرات نظام را تشكيل مي دهند. امام زمان(ع) بعد از تشكيل حكومت و پيروزي بر مخالفان با بهره گيري از تودة مردم سياست و استراتژي خويش را اجرا مي كنند. در يك حكومت جهاني همة مردم حضور داشته و هر كدام نقش ايفا مي كند. مردم به عنوان شهروندان در حكومت امام زمان حقوقي دارند كه رعايت آن ها لازم است. البته نقش آفريني سه گروه يكسان نبوده و گروه اوّل نقش بيشتري در پيروزي و تشكيل حكومت دارند، زيرا در ابتدا حضرت با 313 نفر قيام مي كنند بعد ديگران به حضرت مي پيوندند. بعد از تشكيل حكومت جهاني، همة مردم در حكومت نقش آفريني مي كنند.
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
7 | اصغر | Iran - Şowme‘eh Sarā | ٠٦:٥٨ - ٠١ دي ١٣٩١ |
با سلام به پيشگاه منجي عالم بشريت حضرت مهدي (عج) و سپاس از شما عزيزان که اين سايت را اداره مي کنيد . عزيزان من سوالم اين است که اين 313نفر نقشان چيست در برپايي قيام موالايمان؟ مگر باقي خواهان امام از ياران امام محسوب نمي شوند و يا نقشي ندارند که فقط 313 نفر بيان شده است ؟ با تشکر

پاسخ:
باسلام
دوست گرامي
ياران حضرت را سه گروه تشکيل مي دهند:
الف. 313 که ياران خاص هستند؛
ب. ده هزار نفر
ج. عموم شيعيان و محبان.
در روايتي از امام جواد(ع) آمده است:
«پس هنگامي که اين تعداد (313 نفر) از اهل اخلاص گرد او (در مکه و به اذن خدا) جمع شدند، خدا امر او را ظاهر کند. پس هنگامي که براي او عقد (ده هزار نفر مرد) کامل شد، به اذن خداي عزوجل خروج مي کند».(کمال الدين، ج2، ب36،خ2)
و نقش ياران حضرت مهدي (عج) اين است كه بعد از ظهور، تحت امامت و راهنمايي ايشان به وظايف ديني خود عمل مي كنند و آنچه را حضرت از آنان مي خواهد به بهترين و کاملترين صورت انجام مي دهند و اين تعداد 313 نفر از ياران خاص آن حضرت هستند كه در واقع فرماندهان لشکري و کشوري دولت کريمه مهدي(ع) مي‌باشند.
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
8 | رضا | Iran - Tehran | ١٦:٢٥ - ٠٩ اسفند ١٣٩١ |
سلام.اين اسامي كه گفتيد حقيقت نداره و اسامي ياران امام زمان هيچ موقع آشكار نميشه
9 | يونس | Iran - Tehran | ٢٤:٥٠ - ٢٥ فروردين ١٣٩٢ |
سلام.بعد از ظهور چه بر سر زمين ميايد

پاسخ:
باسلام
دوست گرامي
حيات مادي بعد از ظهور از جهت قوانين و سنت‌هاي حاکم بر جهان هستي و ماده با قبل از ظهور تفاوت ندارد. تولد و مرگ افراد يکي است، استعداد‌ها و ويژگي‌هاي انساني فرق نمي‌کند. بنابراين انسان‌هاي بعد از ظهور نيز هنگام پايان عمرشان از دنيا مي‌روند. خداوند مي‌فرمايد: "کل نفس ذائقه الموت؛ هر کس مرگ را مي‌چشد(خواهد مرد)"(آل عمران، آيه 185) هرچند ممکن است به علت رشد چشمگير علم و دانش بشري و از بين رفتن بسياري از عوامل مرگ زودرس مانند جنگ و بيماري‌ها، انسان‌ها عمر طولاني داشته باشند. ولي سر انجام همه مي‌ميرند.
بعد از ظهور امام مهدي عليه السلام جامعه به بالاترين درجه پيشرفت علمي معنوي و دنيوي مي رسد . درباره شکوفايي و پيشرفت در جامعه پس از ظهور، به صورت عام و کلي به چند گزينه مي‌توان اشاره کرد:
1. اجراي مقررات و دستور‌هاي زيبا و مترقي و انسان‌ساز اسلام با عمل به کتاب خداو احياي سنت پيامبر و از بين بردن بدعت‌ها؛ امام علي(ع) فرمود: "آنچه از کتاب و سنت مرده است، زنده مي‌کند".(نهج البلاغه، خطبه 138).
2. شکوفايي علم و دانش ؛ امام صادق(ع) مي‌فرمايد: "دانش، بيست و هفت حرف است و همه آن چه پيامبران آورده‌اند، تنها دو حرف از آن است و مردم تا کنون جز با آن دو حرف با حرف‌هاي ديگر آشنايي ندارند. هنگامي که قائم قيام کند، بيست و پنج حرف ديگر را بيرون مي‌آورد و بين مردم نشر و گسترش دهد و آن دو حرف را نيز ضميمه کند و مجموع بيست و هفت حرف را ميان مردم گسترش مي‌دهد.(بحار الانوار، ج52، ص336).
3. پيشرفت و گسترش امور ديني و معنوي که با آموزه‌هاي مختلفي همراه است؛ امام علي(ع) فرمود: "گويا شيعيانم را مي‌بينم که در مسجد کوفه، گرد آمده اند و با برپايي چادر‌هايي، مردم را به همان ترتيبي که قرآن فرود آمده بود، آموزش مي‌دهند".(بحار الانوار، ج52، 364).
امام باقر(ع) فرمود: در روزگار مهدي(ع) به اندازه‌اي به شما حکمت و فهم داده مي‌شود که يک زن در خانه‌اش، بر طبق کتاب خدا و سنت پيامبر قضاوت (رفتار) مي‌کند".(بحار الانوار، ج52، ص352). نيز فرمود: "در زمان او به شما حکمت داده مي‌شود"(بحار الانوار، ج52، ص352).
امام علي(ع) فرمود: "مردم در روزگار مهدي(ع) به عبادت و دين روي مي‌آورند و نماز را به جماعت برگزار مي‌کنند". (عقد الدرر، ص159).
امام علي(ع) فرمود: "هنگامي که قائم ما قيام کند کينه‌هاي بندگان نسبت به هم از دلهايشان زدوده مي‌شود". و در روايتي امام باقر(ع) فرمود: "هنگامي که قائم ما قيام کند، دستش را بر سر بندگان مي‌گذارد و اخلاقشان را به کمال مي‌رساند".(بحار الانوار، ج52، ص336).
4. امنيت فراگير در عرصه‌هاي مختلف؛ خداوند مي‌فرمايد:"و ليبدلنهم من بعد خوفهم امناً؛ ترس‌شان را به امنيت و آرامش مبدل مي‌کند".(نور؛ آيه 55).
امام صادق درباره آيه "سيروا فيها ليالي و اياماً آمنين"(سبأ، آيه 18) فرمود: "همراهي با قائم ما اهل بيت است". (بحار الانوار، ج 52، ص313، ح8).
5. اقتصاد شکوفا و سالم؛ امام صادق(ع) فرمود: "در دولت مهدي(ع) ربا از بين مي‌رود". (منتخب الاثر، ص474) و در مورد عمران و آبادي، امام باقر(ع) فرمود: "در زمان حکومت مهدي(ع) در روي زمين، ويرانه‌اي باقي نمي‌ماند، مگر آنکه آباد مي‌گردد".(منتخب الاثر؛ ص606). محصولات کشاورزي فراوان مي‌شود. پيامبر(ص) فرمود: "رودخانه‌ها، پر از آب مي‌شود و چشمه‌سارها به جوشش آمده، لبريز مي‌گردد و زمين چند برابر محصول مي‌دهد". (بحار الانوار، ج52، ص304) و دام و گوسفند فراوان مي‌گردد.(بحار الانوار، ج 51، ص81).
6. سلامتي جسم و روان؛ امام باقر(ع) فرمود: "هر کس قائم را درک کند، اگر به بيماري دچار باشد، شفا يابد و چنانچه دچار ناتواني باشد، توانا و نيرومند گردد".(بحار الانوار، ج52، ص335، ح68).
بنابراين شيعه معتقد است بعد از ظهور، زندگي مثل قبل بلكه بهتر از قبل برقرار است و ظهور به معني پايان دنيا نيست بلكه معتقدند بعد از امام زمان عجل الله فرجه الشريف، ائمه ديگر مانند امام حسين عليه السلام به دنيا رجعت كرده و حكومت امام مهدي عليه السلام را ادامه مي دهند.
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
10 | مامنتظريم منتطريوسف زهرايم | Iran - Birjand | ٢٣:١٤ - ١١ تير ١٣٩٢ |
مامنتظريم منتطريوسف زهرايم ولي فکرمن اينست که يوسف زهرامنتظر است تابسازيم خودرا تاساخته شود دنيا امام زمان هست ولي چشم دلمان آماده نيست بصيرت دلمان را روشن کنيم تا بسازيم خودرا تاگوشهايمان اين عمار رانشيد آيا گوش هايمارا هم بسته ايم بصيرتمان کمک نبود خون دلها داده ايم آقا را زهري که بامام خميني داده ايم بس نبود آيا به گوشه هايمان را به شيطان « ماهواره »داده ايم دعا ميکنم خدا به ماکمک کند تا خانه يمان راآمده نکنيم تا ميهمان ديگر پشت در نماند
11 | مجمد | Iran - Arak | ١٤:٣٧ - ١١ مرداد ١٣٩٢ |
اين احاديثي که مجلسي وامثال ان از قول ائمه نقل کرده ا ند در خصوص بيشترشان خرافاتي دور از واقيعت است تنها خدا مي داند امام زمان کي ظهور خواهد نمود وچه کساني ان را ياري خواهند نمود کساني بايد در کنار امام زمان قرار بگيرند که اشنايي به مسائل روز داشته باشند نه کساني که هزاران سال است در قبر خوابيده وهيچ اطلاعي هم از دنيا ندارند
12 | محمدي | Iran - Alvand | ١٨:٢٧ - ٠٥ شهریور ١٣٩٢ |
برادر محترم شماره11!لطف کنيد و اثبات کنيد که همه احاديثي که مرحوم علامه مجلسي و....از ائمه_سلام الله عليهم_نقل کردن خرافاته.....براي دليل بايد اثبات کرد.....بله!احاديثي که به دست ما رسيده همش درست نيست و بايد آنها رو به قرآن عرضه کرد............خداوند در آيه243سوره مبارکه بقره ميفرمايد=آيا حال کسي که از بيم مرگ از خانه هاي خود خارج شدند و هزاران تن بودند خبر نيافتي؟پس خداوند به آنان گفت=تن به مرگ بسپاريد.آنگاه آنان را دوباره زنده کرد.
پس طبق آيه اي که آوردم پرورگار عالم شهادت داد به اينکه آنها را زنده کرد و دوباره به دنيا بگرداند.
و چرا اين طور نباشد....ان الله علي کل شيءقدير....خدا بر هر کاري تواناست...

13 | شاه حسيني | Iran - Tehran | ٢٠:٢٩ - ٣٠ مهر ١٣٩٢ |
اگر هركس به همان اندازه كه زمان تشنگي طلب آب ميكند براي فرج دعا كند امام زمان ظهور ميكنند.
14 | mehrdad1347 | Iran - Kerman | ٠٨:٥٥ - ٢٠ آبان ١٣٩٢ |
اين 313نفرسردارن حضرت قائمند
که حضرت صادق(ع)ميفرمايد آيه قرآني که امام زمان ميخواند وآنهادرزمين پراکنده ميشوند ميداند.
فاستقبواالخيرات فاينماتکنوا يات بکم الله جميعا
يعني بدنبال خيرات باشيد پس هرکجا بوديد خدا همه شمارايک جا جمع خواهد کرد
ازمعصوم پرسيدند خيرات چيست؟
فرمودند منظور ماييم
درواقع اين 313 از امام زمان هنگام احظار دليل اثبات مدعا مي خواهند که امام اين ايه راميخواند وآنها براي تحقيق صحت ادعا چون هفتادوچندمهدي همزمان مدعي هستند درزمين بدنبال خيرات ميگردند وقتي مطمئن ميشوند مدعي واقعي همان است که ازکعبه ومکه مدعي شده بقدرت خدا همه درمحضرايشان جمع ميشوند
باعرض عفوازدرگاه خداوند وپيامبر وائمه ومعصومين وملائکه مقرب
15 | الي | Iran - Isfahan | ١٢:٣٣ - ٢٩ آبان ١٣٩٢ |
اللهم عجل لوليک الفرج
16 | الي | Iran - Isfahan | ١٢:٣٧ - ٢٩ آبان ١٣٩٢ |
ya mahde
17 | پوريا | Iran - Semnan | ١٣:٣٥ - ٢٥ بهمن ١٣٩٢ |
باعرض سلام وخسته نباشيد. مي خواستم بدانم که آيااين313نفرکه از مسلمانان واقعي هستندفقط دريک برهه يي زماني خاص آنها هستند که به امام مي پيوندنديااز زماني ظهر حضرت آغار شده واگرازآغاز هستندتااين زمان ما 313نفر مسلمان واقعي نداريم(مانند شهدا،اولياو...)

پاسخ:
با سلام

دوست گرامي

از مجموعه ي احاديث استفاده مي شود که حضرت دو دسته يار و ياور بعد از ظهور دارند: يکي ياوران خاص که 313 نفرند و دسته ي ديگر ياوران عام که ده هزار نفرند و بايد اين تعداد جمعيت نيز آماده شود. همچنين فراهم شدن 313 نفر از ياران خاص حضرت علت تامّه براي ظهور حضرت نيست، بلکه يکي از شرايط تحقق ظهور است، حضرت با کمک اين تعداد افراد حکومت عدل گستر جهاني را پياده مي کند، اما اينکه آيا فراهم شدن اين تعداد نفر علت تامه ي ظهور است؟ خير، بلکه علل و عوامل و شرايط ديگري از جمله فراهم شدن زمينه ي لازم و مساعد براي حکومت حضرت نيز لازم است.به عبارت ديگر براي ظهور شرايط و بسترهاي فراواني لازم است و چه بسا 313 تن نيز جمع بشوند ولي شرايط مناسب آن فراهم نشود . ياران امام نيز منحصر در 313تن نيستند و شامل افراد فراواني مي گردد و روشن است كه بايد عده اي حق طلب گرد امام جمع شوند و به ياري انقلاب جهاني او بشتابند. همچنين ممكن است ياران امام تكميل شده باشند ولي ساير شرايط ( مثل زمينه سازي هاي جهاني و آمادگي هاي لازم )فراهم نباشد

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات
18 | ياصاحب الزمان | Iran - Kermanshah | ٢٣:٤٢ - ٢٨ بهمن ١٣٩٢ |
من خيلي دوستدارم هرچه زودترآقابياد.ازفساد دنياديگه خستم.امازمان بين ماشيعيان خيلي غريبه.واقعاتنهاست اين ماهستيم که باگناهانمون اذيتشون ميکنيم.توروخدابراي سلامتي وخشنوديش دعاکنيد.برثانيه ظهورمهدي صلوات
19 | مصطفي1887 | Iran - Tehran | ١٧:٠٢ - ١٦ اسفند ١٣٩٢ |
سلام بر اقام امام زمان(عج)
سلام دوستان:به جاي اين همه حرف بيايين ما خودمان 313نفر از ياران اقام باشيم-بيايين ديگه دروغ نگوييم حتي يک کلمه مطمئن باشيد اقام امام زمان(عج)جمعه ديگه حتما مياد.باور نميکنيد دروغ نکيد.
بر طبش هاي مهدي(عج)صلوات
20 | ........... | Iran - Tehran | ١٣:٤٦ - ٢١ ارديبهشت ١٣٩٣ |
اينکه در بين ياران امام زمان زني وجود ندارد غلط است نام ياران امام زمان (ع) هرگز بر ملا نمي شود اسامي ياران مرد امام زمان اسم واقعي خود ايشان نيست بلکه معني ويژگي انها يا چيز هاي ديگري است و اسامي که متعلق به مردان است چه بسا که اسم ياران زن امام باشد

پاسخ:
با سلام

دوست گرامي

اگر در روايات در اين خصوص دقت شود، متوجه خواهيد شد که در کنار لفظ «رجل» که گفته است 313 نفرند، لفظ « فيهم امرأة» آمده است که نشان از اين دارد که زنان در کنار آن 313 هستند نه اينکه جزء آن 313 نفر باشند يعني آنها نيز مسئوليهايي دارند که در کنار ياران اصلي امام ايفاي نقش مي کنند

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات

21 | يا علي | Iran - Qom | ١٤:٢٩ - ٢٣ ارديبهشت ١٣٩٣ |
آيا اين مقاله اين پاسخ شما به سوال را رد نمي کند؟

امروز بانوان همانند بسيارى از مردم به آينده مى‏انديشند؛ به يك انقلاب جهانى و يك حكومت موعود، كه چگونه در برابر قدرتهاى بزرگ غلبه پيدا مى‏كند! آيا برنامه‏هاى اوچيست؟ چه كسانى با او همكارى مى‏كنند و زنان در آن زمان چه نقشى دارند؟ دشمنانش چه كسانى‏اند و راز و رمز موفقيتش در گرو چيست؟
ما در اين نوشتار كوتاه نقش زنان در ايّام غيبت و ظهور امام زمان، عليه‏السلام، را مورد بررسى قرار مى‏دهيم.

نقش زنان در دوران غيبت صغرى

در دوران سخت غيبت صغرى، در روزهايى كه شيعيان پس از دويست و شصت سال با يك آزمايش بزرگ رو به رو بودند و مى‏بايست با غيبت امام خو كنند، يك زن به عنوان مفزع و پناه معرفى مى‏شود و آن مادر بزرگوار امام حسن عسكرى، عليه‏السلام، است. در اين دوره، اگر چه امام هادى و امام حسن عسكرى، عليهماالسلام، زمينه غيبت را از پيش فراهم كرده بودند و شخصيتهاى مورد اعتمادى همانند عثمان‏بن سعيد عمرى و پسرش محمد بن عثمان رابه‏عنوان وكيل معرفى كرده بودند، به‏دلايلى از موقعيت مادر امام حسن عسكرى، عليه‏السلام، معروف به جدّه، استفاده شد و وى پناه شيعه معروف گرديد. ازگفتگوى احمد بن ابراهيم با حكيمه دختر امام جواد، عليه‏السلام، برمى‏آيد كه پس از گذشت دوسال از رحلت امام حسن عسكرى، عليه‏السلام، همچنان بسيارى از كارها به‏دست مادر بزرگوار امام حسن عسكرى، عليه‏السلام، انجام مى‏شده است ولى در حقيقت ازطرف حضرت حجهبن‏الحسن، عليه‏السلام، و به فرمان آن حضرت صورت گرفته است.
شيخ صدوق، رحمهالله‏عليه، از احمد بن ابراهيم نقل كرده است كه در سال 262 ق. بر حكيمه دختر امام جواد، عليه‏السلام، وارد شدم و از پس پرده با وى سخن گفتم و از او درباره اعتقادش به امامان پرسيدم. او همه آنها را يكايك شمرد و آنگاه حجهبن‏الحسن بن على را نيز نام برد...
از او پرسيدم: اين فرزند كجاست؟ گفت: در پس پرده غيب است. گفتم پس شيعه به چه كسى پناه ببرد؟ گفت: به جدّه، مادر امام حسن عسكرى، عليه‏السلام. سپس افزود: اين دستور از سوى امام حسن عسكرى، عليه‏السلام، و به‏پيروى از امام حسين، عليه‏السلام، صورت گرفته است. زيرا امام حسين، عليه‏السلام، در ظاهر براى حفظ جان فرزندش امام سجاد، عليه‏السلام، به خواهرش زينب كبرى، عليهاالسلام، وصيت كرد و درنتيجه تا مدتى هرآنچه از امام زين‏العابدين، عليه‏السلام، صادر مى‏شد به حضرت زينب، عليهاالسلام، نسبت داده مى‏شد تا امر پنهان باشد1 و حساسيت‏ها نسبت به امام سجاد، عليه‏السلام، كمتر شود. اين امتياز براى جدّه باقى بود تاآنكه كسانى مانند عثمان‏بن سعيد و ديگر سفرا و نايبان خاص امام زمان، عليه‏السلام، در بين شيعيان شناخته شدند و منزلت يافتند.
پس از شهادت امام عسكرى، عليه‏السلام، يك بانو، نظر دستگاه خلافت بنى‏عباس را نسبت به تعقيب امام زمان تغيير داد. نوشته‏اند پس از گزارش جعفر كذّاب، كه در خانه امام حسن عسكرى، عليه‏السلام، فرزند خردسالى از آن حضرت باقى مانده است، آنها به خانه امام هجوم بردند و پس از دستگيرى صيقل (يكى از كنيزان امام) فرزند خردسال را از او مطالبه كردند. او نخست انكار كرد و آنگاه براى اينكه موضوع براى آنها پوشيده ماند، گفت من حامله هستم. از اين‏رو آن كنيز را به‏دست أبى الشوارب، قاضى وقت، سپردند تا از او مراقبت كند. در مدتى كه صيقل زيرنظر قاضى نگهدارى مى‏شد دستگاه خلافت با مرگ عبيد بن خاقانى و شورش صاحب الزنج روبه‏رو شد و صيقل از وضعيت آشفته سود جست و فرار كرد.2

نقش زنان در دوران ظهور

حال سزاوار است بدانيم زنان در حكومت قائم آل محمد، عليه‏السلام، چه مى‏كنند؟ چه كسانى هستند؟ چند نفرند؟ از كجا مى‏آيند و چه مسؤوليتى برعهده دارند؟ براساس برخى از روايات، حضور و نقش اين زنان ازنظر زمان و موقعيت، چهارگونه است:

الف) حضور پنجاه زن در بين ياران امام
اولين گروه از زنانى كه به محضر امام زمان مى‏شتابند آنهايند كه در آن ايّام مى‏زيسته‏اند و همانند ديگر ياران امام، عليه‏السلام، به هنگام ظهور در حرم امن الهى به‏خدمت امام، عليه‏السلام، مى‏رسند. در اين‏باره دو روايت وجود دارد:
روايت اول: امّ سلمه ضمن حديثى درباره علايم ظهور، از پيامبر روايت كرده است كه فرمود:
يعوذ عائذ من الحرم فيجتمع الناس إليه كالطّير الوارده المتفرقه حتّى يجتمع إليه ثلاث مأه و أربعه عشر رجلاً فيه نسوه فيظهر على كلّ جبّار و ابن جبّار...3
در آن هنگام پناهنده‏اى به حرم امن الهى پناه مى‏آورد و مردم همانند كبوترانى كه از چهار سمت به يك سو هجوم مى‏برند به‏سوى او جمع مى‏شوند تا اينكه در نزد آن حضرت سيصد و چهارده‏نفر گرد مى‏آيند كه برخى از آنان زن مى‏باشند كه بر هر جبار و جبار زاده‏اى پيروز مى‏شود.4
روايت دوم: جابربن يزيد جعفى، ضمن حديث مفصلى از امام باقر، عليه‏السلام، در بيان برخى نشانه‏هاى ظهور نقل كرده كه:
و يجيى‏ء واللَّه ثلاث مأه و بضعه عشر رجلاً فيهم خمسون امراه يجتمعون بمكه على غير ميعاد قزعاً كقزع الخريف يتبع بعضهم و هى‏الآيه الّتى قال اللَّه: أينما تكونوا يأت بكم اللَّه جميعاً إنّ اللَّه على كلّ شى‏ء قدير...5
به‏خدا سوگند، سيصد و سيزده نفر مى‏آيند كه پنجاه نفر از اين عده زن هستند كه بدون هيچ قرار قبلى در مكه كنار يكديگر جمع خواهند شد. اين است معناى آيه شريفه: هرجا باشيد خداوند همه شما را حاضر مى‏كند. زيرا او بر هر كارى توانا است.

پنجاه زن از سيصد و سيزده نفر!
نكته شگفت در اين دو روايت اين است كه مى‏فرمايد: سيصد و سيزده مرد گرد آيند كه پنجاه نفر ايشان زن هستند!
دوم آنكه: در روايتى كه نام ياران برشمرده شده است نام هيچ زنى وجود ندارد.6
در پاسخ اين شبهه مى‏توان گفت: اين چند نفر در زمره همان سيصد و سيزده نفر هستند. زيرا اولاً امام، عليه‏السلام، مى‏فرمايد: فيهم؛ يعنى در اين عده پنجاه زن مى‏باشد.
دوم: شايد تعبير مردان بدين سبب باشد كه بيشتر اين افراد مرد هستند و اين كلمه از باب فزونى عدد مردان، چنين ذكر شده است.
سوم: اگر مقصود همراهى خارج از اين عده بود امام مى‏فرمود: معهم، نه اينكه بفرمايد فيهم، زيرا اين سيصد و سيزده نفر مانند عدد اصحاب بدر برشمرده شده‏اند و همه ياران و فرماندهان عالى‏رتبه و ازنظر مقام و قدرت درحد بسيار بالايى هستند كه برخى با ابر جابه‏جا مى‏شوند و اينها بدون شك با بقيه مردم آن زمان فرق بسيار دارند. بنابراين اگر بگوييم آنها جزو همان سيصد و سيزده نفر هستند براى آنها رتبه و موقعيت ويژه قائل شده‏ايم و اگر بگوييم در زمره ياران ديگر حضرت باشند از امتياز كمترى برخوردارند.

ب) زنان آسمانى
دسته دوم چهارصد بانوى برگزيده هستند كه خداوند براى حكومت جهانى حضرت ولى‏عصر، عليه‏السلام، در آسمان ذخيره كرده است و با ظهور آن حضرت به همراه حضرت عيسى، عليه‏السلام، به زمين مى‏آيند.
ابوهريره از پيامبر، صلّى‏اللَّه عليه و آله، روايت كرده كه:
ينزل عيسى بن مريم على ثمان ماه رجل و أربع مائه امرأه خيار من على الأرض و أصلح من مضى.
عيسى‏بن مريم به همراه هشتصد مرد و چهارصد زن از بهترين و شايسته‏ترين افراد روى زمين فرود خواهد آمد.
آيا اين زنان از امتهاى پيشين هستند يا امت اسلامى زمان پيامبر، صلّى‏اللَّه‏عليه‏وآله، و معصومين، عليهم‏السلام؛ يا از دورانهاى مختلف؟ آنها از چه زمان و به چه علت به آسمان برده شده‏اند و براى عهده‏دارى منصبى در حكومت حضرت مى‏آيند يا براى مسايل ديگر؟ اينها پرسش‏هايى است كه اين حديث از آنها چيزى نمى‏گويد.

ج ) رجعت زنان
سومين گروه از ياوران حضرت بقيهاللَّه، عليه‏السلام، زنانى هستند كه خداوند به بركت ظهور امام زمان آنها را زنده خواهد كرد و بار ديگر به دنيا رجعت خواهند نمود. اين گروه دو دسته‏اند: برخى با نام و نشان از زنده شدنشان خبر داده شده و برخى ديگر فقط از آمدنشان سخن به‏ميان آمده است.
در منابع معتبر اسلامى نام سيزده زن ياد مى‏شود كه به هنگام ظهور قائم آل محمد، صلّى‏اللَّه‏عليه‏وآله، زنده خواهند شد و در لشكر امام زمان به مداواى مجروحان جنگى و سرپرستى بيماران خواهند پرداخت.
طبرى در دلائل الامامه، از مفضل‏بن عمر نقل كرده كه امام صادق فرمود:
همراه قائم [آل محمد، صلّى‏اللَّه‏عليه‏وآله] سيزده زن خواهند بود.گفتم آنها را براى چه كارى مى‏خواهد؟ فرمود: به مداواى مجروحان پرداخته، سرپرستى بيماران را به‏عهده خواهند گرفت. عرض كردم: نام آنها را بفرماييد. فرمود: قنواء دختر رشيد هجرى، ام ايمن، حبابه والبيه، سميه [مادر عمار ياسر]، زبيده‏ام خالد احمسيّه، ام سعيد حنفيه، صيانه ماشطه، ام خالد جهنّيه.7
صيانه ماشطه در زمان حضرت موسى مى‏زيسته است و مادر عمار ياسر در ابتداى بعثت به شهادت رسيد. حبابه در زمان على، عليه‏السلام، و قنواء در زمان امام حسن و امام حسين، عليه‏السلام، و بقيه در زمان‏هاى ديگر زندگى مى‏كرده‏اند.
اين گروه سيزده نفرى رجعت خواهند كرد و خداوند براى قدردانى از آنها، به بركت امام زمان آنها را زنده خواهد كرد.
در اين روايت امام صادق، عليه‏السلام، از آن سيزده زن فقط نام نه نفر را ياد مى‏كند. در كتاب خصايص فاطميّه8 به‏نام نسبيه، دختر كعبه مازينه، و در كتاب منتخب‏البصائر به‏نام وتيره و أحبشيه اشاره شده است.9

زنان سرافراز

اينك به اختصار به شرح حال برخى از زنان نامبرده اشاره مى‏كنيم.

1. صيانه ماشطه
او يكى از همان سيزده بانويى است كه در دولت حضرت مهدى، عليه‏السلام، زنده شده، به دنيا بازمى‏گردد. وى همسر حزقيل، پسر عموى فرعون، و شغلش آرايشگرى دختر فرعون بود.او همانند شوهرش به پيامبر زمان خود، حضرت موسى، ايمان آورده بود امّا همچنان ايمان خود را پنهان مى‏كرد.
نوشته‏اند: روزى وى مشغول آرايش دختر فرعون بود كه شانه از دستش افتاد و بى‏اختيار نام خدا را برزبان جارى ساخت. دختر فرعون گفت: آيا نام پدر مرا بر زبان آوردى؟ گفت: نه، بلكه نام كسى را بر زبان آوردم كه پدر تو را آفريده است. دختر فرعون ماجرا را نزد پدر بازگو كرد و فرعون صيانه را احضار كرد و گفت: مگر به خدايىِ من اعتراف ندارى؟ گفت: هرگز! من از خداى حقيقى دست نمى‏كشم و تو را پرستش نمى‏كنم. فرعون دستور داد تا تنور مسى برافروزند و همه بچه‏هاى آن زن را در حضورش در آتش افكنند. چون نوبت به طفل شيرخوارش رسيد صيانه مى‏خواست به ظاهر از دين برائت جويد كه كودك شيرخوارش به زبان آمد و گفت: مادر صبر كن كه تو بر حق هستى! فرعونيان آن زن و بچه شيرخوارش را در آتش افكنده، سوزاندند و خداوند دراثر صبر و تحمل آن زن در راه دين، او را در دولت امام مهدى زنده مى‏گرداند تا هم به آن حضرت خدمت كند وهم انتقام خود را از فرعونيان بگيرد.

2 - سميه، مادر عمار ياسر
وى هفتمين نفرى بود كه به اسلام گرويد و بدين‏سبب دشمن سخت به خشم آمد و بدترين شكنجه‏ها را براو روا داشت.10
او و شوهرش ياسر در دام ابوجهل گرفتار آمدند و او نخست آنها را اجبار كرد كه پيامبر خدا را دشنام دهند، امّا آنها حاضر به چنين‏كارى نشدند. او نيز زره آهنى به سميه و ياسر پوشانيد و آنها را در آفتاب سوزان نگه‏داشت. پيامبر كه گاه از كنارشان عبور مى‏كرد آنها را به صبر و مقاومت سفارش مى‏نمود و مى‏فرمود:
صبراً يا آل ياسر فإنّ موعدكم الجنه.
اى خاندان ياسر، صبر پيشه سازيد كه وعده گاه شما بهشت است.
سرانجام ابوجهل برهريك ضربتى وارد ساخت و ايشان را به‏شهادت رساند.11
خداوند اين زن را به پاداش صبر و مجاهدتى كه در راه اعتلاى اسلام نشان داد و بدترين شكنجه را از دشمن خدا تحمل كرد، در ايّام ظهور مهدى آل محمد، صلّى‏اللَّه‏عليه‏وآله، زنده خواهد نمود تا تحقق وعده الهى را ببيند و در لشكر ولىّ خدا به ياوران آن حضرت خدمت كند.

3 - نسيبه، دختر كعب مازنيه
او معروف به ام‏عماره و از زنان فداكار صدر اسلام است كه در برخى از جنگهاى پيامبر اسلام، صلّى‏اللَّه‏عليه‏وآله، شركت جسته و مجروحان جنگى را مداوا كرده است. او در جنگ احد بهترين نقش را ايفا كرد. با ديدن صحنه فرار مسلمانان و تنها گذاشتن پيامبر به دفاع از جان شريف پيامبر پرداخت و در اين راه بدنش زخمهاى فراوان برداشت.
پيامبر عزيز اين فداكارى را ستود و به فرزندش عماره چنين فرمود:
امروز مقام مادر تو از مردان جنگى والاتر است.12
پس از فروكش كردن جنگ، نسيبه با سيزده زخم13 سنگين به همراه ديگر مسلمانان به خانه برگشت و به استراحت پرداخت. با شنيدن فرمان پيامبر خدا، صلّى‏اللَّه‏عليه‏وآله، كه فقط مجروحان جنگ بايد به تعقيب دشمن بشتابند، نسيبه از جاى برخاست و آماده رفتن شد، امّا به‏علت شدت خونريزى نتوانست شركت كند. همين كه پيامبر از تعقيب دشمن برگشت، پيش از آنكه به خانه برود، عبداللَّه بن كعب مازنى را براى احوالپرسى نسيبه و سلامتى وى به نزد او فرستاد و چون از سلامتى وى آگاه گشت شادمان موضوع را به پيامبر خبر داد.14
نسيبه از كسانى است كه براى يارى امام مهدى، عليه‏السلام، زنده خواهد شد.15

4. امّ ايمن
از زنان پرهيزكار و خدمتكار حضرت رسول، صلّى‏اللَّه‏عليه‏وآله، است. پيامبر به‏او مادر خطاب مى‏كرد و مى‏فرمود:
هذه بقيه اهل بيتى.16
اين زن، باقى‏مانده‏اى از خاندان من است.
وى همواره در كنار زنان مجاهد، در جبهه جنگ به مداواى مجروحان مى‏پرداخت.17
ام ايمن از شيفتگان خاندان امامت بود كه در ماجراى فدك، حضرت زهرا، عليهاالسلام، او را به‏عنوان شاهد معرفى كرد. وى پنج يا شش ماه پس از پيامبر از دنيا رفت.18 خداوند به بركت مهدى آل محمد، عليه‏السلام، به هنگام ظهور، او را زنده مى‏گرداند تا در لشكرگاه امام به خدمت گماشته شود.

5. امّ خالد
در روايت دو بانو بدين نام مشهور شده‏اند: ام خالد احمسيه و ام خالد جهنّيه. شايد مقصود ام خالد مقطوعه اليد (دست بريده) باشد كه يوسف‏بن عمر، پس از به‏شهادت رساندن زيدبن على بن الحسين در كوفه، دست او را به جرم شيعه بودن قطع كرد. در كتاب رجال كشى درباره شخصيت و مقام اين زن فداكار از امام صادق، عليه‏السلام، مطلبى ذكر گرديده كه حايز اهميت است. ابوبصير گويد: در خدمت امام صادق نشسته بوديم كه ام خالد مقطوعهاليد از راه رسيد. حضرت فرمود:
اى ابابصير، آيا ميل دارى كه كلام امّ خالد را بشنوى؟
من عرض كردم: آرى اى فرزند رسول خدا، با شنيدن آن شادمان مى‏گردم... در همان موقع ام خالد به خدمت امام آمد و سخن گفت. ديدم وى در كمال فصاحت و بلاغت صحبت مى‏كند. سپس حضرت پيرامون موضوع ولايت و برائت از دشمنان با او سخن گفت.19

6. زبيده
مشخصات كاملى از او نقل نشده است. احتمال دارد زبيده زن هارون‏الرشيد باشد كه شيخ صدوق، رحمهالله‏عليه، درباره‏اش گفته است: وى يكى از هواداران و پيروان اهل بيت است. هنگامى كه هارون دانست از شيعيان است قسم خورد كه طلاقش دهد. زبيده كارهاى خدماتى بسيارى داشت كه يكى آبرسانى به عرفات است. همچنين نوشته‏اند وى يكصد كنيز داشت كه پيوسته مشغول حفظ قرآن بودند و هميشه از محل سكونت او صداى تلاوت قرآن شنيده شد. زبيده در سال 216 ق. رحلت كرد.20

7. حبّابه والبيّه
از زنان والامقامى است كه دوره زندگى هشت امام معصوم را درك كرد و پيوسته مورد لطف و عنايت ايشان قرار داشت. در يك يا دو نوبت به‏وسيله امام زين‏العابدين و امام رضا، عليهماالسلام، جوانى‏اش به‏او بازگردانده شد. اولين ملاقات وى با امير مؤمنان، عليه‏السلام، بود كه از آن حضرت دليلى بر امامت درخواست كرد. حضرت در حضور وى سنگى را برداشت و بر آن مهر خود را نقش كرد و اثر آن مهر در سنگ جاى گرفت و به او فرمود: پس از من هر كه توانست در اين سنگ چنين اثرى برجاى بگذارد او امام است. از اين رو حبابه پس از شهادت هر امامى نزد امام بعدى مى‏رفت و آنان مهر خود را بر همان سنگ مى‏زدند و اثر آن نقش مى‏بست. نوبت كه به امام رضا، عليه‏السلام، رسيد حضرت نيز چنين كرد. حبابه نه ماه پس از رحلت امام رضا، عليه‏السلام، زنده بود و پس از آن بدرود حيات گفت.21
روايت شده است كه وقتى حبابه به خدمت امام زين‏العابدين رسيد يكصد و سيزده سال از عمرش سپرى شده بود. حضرت با انگشت سبابه خود اشاره‏اى نمود و جوانى‏اش بازگشت.22
همچنين نوشته‏اند: صورت حبابه از زيادى سجود سوخته و از عبادت همانند چوب خشكيده‏اى شده بود.23

8. قنواء
دختر رشيد هجرى، يكى از شيعيان و پيروان على، عليه‏السلام، و خود از ياران باوفاى حضرت امام جعفر صادق، عليه‏السلام، است24. وى دختر بزرگمردى است كه در راه محبت و دوستى امير مؤمنان به‏طرز دلخراشى به‏شهادت رسيد. از گفتار شيخ مفيد برمى‏آيد كه قنواء به هنگام ورود پدرش نزد عبيداللَّه بن زياد شاهد قطع دو دست و دو پاى پدر خود بوده و به‏كمك ديگران بدن نيمه‏جان پدر را از دارالاماره بيرون آورده و به‏خانه منتقل كرده است. روزى قنواء به پدرش گفت: پدرجان، چرا اين همه خود را به‏رنج و مشقت عبادت مى‏اندازى! پدر درجواب گفت: دخترم، پس از ما گروهى خواهند آمد كه بينش دينى و شدت ايمانشان از ما، كه اين همه خود را به‏زحمت عبادت انداخته‏ايم، بيشتر است.25

د. بانوان منتظر
چهارمين گروه ياوران امام زمان بانوان پرهيزكارى هستند كه پيش از ظهور حضرت بقيهاللَّه، عليه‏السلام، رحلت كرده‏اند. به ايشان گفته مى‏شود: امام تو ظاهر گشته است، اگر مايلى مى‏توانى حضور داشته باشى. آنان نيز به اراده پروردگار زنده خواهند شد.
رجعت زنان مربوط به گروه خاصى نيست و هر بانويى خود را با خواسته‏ها و شرايط زندگى در حكومت مهدى آل محمد، عليه‏السلام، تطبيق دهد ممكن است در آينده از رحمت خداوندى بهره‏مند گشته، براى يارى امام زنده شود. يكى از آن شرايط خواندن دعاى عهد است كه در فرد، نوعى آمادگى براى پذيرش حكومت آخرين ذخيره الهى ايجاد مى‏كند. به‏فرموده امام صادق، عليه‏السلام:
هر كه چهل صبح دعاى عهد را بخواند از ياوران قائم ما باشد و اگر هم پيش از ظهور آن حضرت از دنيا برود خداوند او را از قبر بيرون آورد تا در خدمت آن حضرت باشد...26

انتظار فرج

يكى از شرايط حضور در حكومت بقيهاللَّه و توفيق ديدار با آن حضرت انتظار فرج است؛ يعنى آمادگى كامل براى پذيرش حكومت حق و آراستن به آنچه كه مهدى، عليه‏السلام، مى‏گويد و مى‏خواهد. انتظار فرج يعنى نفى هرگونه سلطه از بيگانگان و مبارزه با افكار انحرافى و فساد اخلاق و در يك كلام، انتظار فرج يعنى بيزارى از دشمنان خدا و پيامبر و معصومين، عليهم‏السلام.

بى‏سبب نيست كه انتظار از بهترين اعمال شمرده شده است، بلكه فرد منتظرِ دولت مهدى همانند كسى است كه در پيش روى رسول خدا شهيد گشته و در خون خود غلتيده است و اگر بر همان حالت انتظار از دنيا برود بسان كسى باشد كه در خيمه مهدى فاطمه، عليهماالسلام، مى‏باشد.

ابوبصير از امام صادق روايت كرده كه آن حضرت روزى فرمود:

آيا شما را خبر ندهم به چيزى كه خداوند عملى را بدون آن از بندگانش قبول نمى‏كند؟ گفتيم: آرى. فرمود: شهادت بر وحدانيت خدا و رسالت پيامبر، صلّى‏اللَّه‏عليه‏وآله، و اقرار به آنچه كه خداوند فرموده، از دوستى ما و بيزارى از دشمنان و اطاعت و پيروى از ما. نيز داشتن ورع و پرهيزكارى و انتظار كشيدن براى قائم، عليه‏السلام. آنگاه فرمود: بدرستى كه براى ما دولتى است، خداوند آن را هر زمانى كه اراده كند برقرار مى‏سازد. سپس افزود: هركس كه دوست دارد از ياران قائم، عليه‏السلام، باشد بايد در انتظار به‏سر برد و خود را به ورع و محاسن اخلاق بيارايد، و اگر در همان حال بميرد براى او اجرى همانند كسى است كه آن حضرت را درك كرده باشد.27

پى‏نوشتها:

1. سوره تحريم (66)، آيه 11.
2. صدوق، محمد بن على بن الحسين، كمال‏الدين، ج 2، ص50؛ الطوسى، محمد بن الحسن،
الغيبه، ص 138.
3. همان، ص 476.
4. الهيثمى، نورالدين على‏بن ابى بكر، مجمع‏الزوائد، ج 7، ص315؛ معجم احاديث الإمام
المهدى، ج 1، ص 500.
5. همان.
6. المجلسى، محمد باقر، بحارالانوار، ج 52، ص 223.
7. الطبرى، محمد بن جرير، دلائل الامامه، ص 314.
8. همان، ص 260.
9. رياحين الشريعه، ج 5، ص 41؛ به نقل از خصايص فاطميه.
10. چشم‏اندازى از حكومت مهدى، عليه‏السلام، ص 74؛ به‏نقل از بيان الائمه، ج 3، ص
338.
11. ابن الاثير، على بن ابى الكرم، اسدالغابه، ج 5، ص 481.
12. رياحين‏الشريعه، ج 4، ص 353.
13. الواقدى، محمد بن عمر، مغازى، ج 1، ص 273.
14. همان، ج 2، ص 268.
15. همان، ج 1، ص 270.
16. رياحين الشريعه، ج 5، ص 41؛ به‏نقل از خصايص فاطميّه.
17. چشم‏اندازى از حكومت مهدى، عليه‏السلام، ص 76؛ تهذيب الكمال، ج 35، ص 329.
18. طبسى، محمد جواد، نقش زنان مسلمان در جنگ، ص20.
19. قاموس الرجال، ج 10، ص 387.
20. المامقانى النجفى، عبدالله محمد حسن، رياحين‏الشريعه، ج 3، ص 381؛ به‏نقل از
تنقيح‏ المقال.
21. همان، ج 3، ص 78.
22. القمى، شيخ عباس، سفينه البحار، ج 1، ص 204.
23. همان.
24. جامع‏الرواه، ج 2، ص 458؛ رجال شيخ طوسى، ص 341.
25. المفيد، محمدبن محمدبن النعمان، الاختصاص، ص 73072.
26. القمى، شيخ عباس، همان، ج 2، ص 294.
27. القمى، شيخ عباس، منتهى‏الآمال، ج 2، ص 486؛ به‏نقل از: النعمانى، محمد بن ابراهيم، الغيبه.

پاسخ:
باسلام

دوست گرامي

1. در اين دو روايت لفظ «فيه» و «فيهم» آمده که صريح در اينکه اين پنجاه نفر جزئي از 313 نفرند ندارد. بلکه ظهور در عدم آن دارد؛ لفظي که در معني مد نظر شما تصريح دارد «منهم» است.

2. روايت دوم(يزيد جعفي) بدليلي که در متن گفته شده قابل استناد نيست.

3. حضور آنها در اين جمع خاص مهم است که ثابت است، اما اينکه حتما از اين 313 نفر که نقش فرماندهي را دارند هم باشند ثابت نيست که بنظر مي آيد بخاطر وضعيت فيزيکي آنها باشد و هيچگونه عيبي از اين جهت بر زنان مترتب نخواهد بود. ما در اين مقاله در مقام رد فضائل و توانايي هاي زنان نيستيم زنان در طول تاريخ چنانکه در مطالبتان به گوشه اي از آنها اشاره شد نقش کليدي داشته اند و در دوران ظهور هم يقينا همين طور خواهد بود.

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات

(1)
22 | مهدي رضايي | Iran - Bīleh Savār | ١٣:٥٦ - ٢٤ خرداد ١٣٩٣ |
سلام.ببخشيد يک سوال داشتم.ايا ايت الله خويي در کتاب معجم الرجالش،اين راوي را توثيق کرده است يا خير.
عبدالله بن محمد بن اخي حماد
با تشکر.لطفا در اسرع وقت پاسخ بدهيد و فقط يک کلمه بفرمائيد اين راوي را توثيق کرده يا خير.
يا علي مدد
لعنت بر ابن ملجم

پاسخ:
با سلام

دوست گرامي

اين شخص را آيه الله خويي توثيق نکرده است

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات
23 | ميثم | Iran - Tehran | ٢٠:٢٩ - ٢٥ خرداد ١٣٩٣ |
سلام. خيلي ممنون از مطالبتون. هميشه واسم سوال بود اهل سنت رواياتي در مورد 313 نفر ياران امام زمان آوردن يا نه كه واسم حل شد. در مورد حادثه ي خارق العاده ي ازدواج نرجس خاتون با امام عسگري در كدوم منابع معتبر روايت نقل شده؟ يه سوال ديگه داشتم اينكه آيا كتاب هدايه الكبري خصيبي معتبره؟ چون حوادث خارق العاده ي نقل شده از خصيبي خيلي زياده تو اين كتاب و كتابهاي ديگش. يه نكته ي ديگه يه انتقادي به شما داشتم از شما هميشه در همه ي موارد جوابهاي مستدل ديدم به جز يك جا اونم اينكه نويسنده ي كتاب اثبات الوصيه رو مسعودي دونستين و به اين دليل كه سبكي مسعودي رو شافعي دونسته نويسنده ي كتاب اثبات الوصيه رو مسعودي شافعي معرفي كردين. در حالي كه نويسنده ي كتاب اثبات الوصيه فردي به نام شلمغاني يا حبشيه اگه اشتباه نكنم. اوني كه سبكي شافعي معرفي كرده نويسنده ي كتاب مروج الذهب و التنبيه و الاشرافه.

پاسخ:
با سلام

دوست گرامي

1-جريان ازدواج امام عسگري عليه السلام با نرجس خاتون در کتاب الغيبه شيخ طوسي،کمال الدين،دلائل الامامه طبري نقل شده است : الغيبة - الشيخ الطوسي - ص 208 - 214 و كمال الدين وتمام النعمة - الشيخ الصدوق - ص 423 دلائل الامامة - محمد بن جرير الطبري ( الشيعي) - ص 495 آمده است:اين عبارت را جستجو کنيد: فإنها زوجة أبي محمد وأم القائم عليه السلام

2- در خصوص کتاب الهداية الکبري بايد بگوييم بخاطر همان چيزهايي گه گفتيد در اين کتاب است، برخي امثال غضائري او را از نظر مذهب فاسد المذهب دانسته اند که درمقابل افرادي مانند سيد محسن امين از او دفاع کرده و گويند: به مذمتهاي ابن غضائري که کسي از مذمت او در امان نمانده است، نمي شود اعتنا کرد و علماء نيز اعتنا نکرده اند:

أقول لا يبعد أن يكون أصل ذمه من ابن الغضائري الذي لم يسلم منه أحد فلذلك لم يعتن العلماء بذمومه وتبعه النجاشي فوصفه بفساد المذهب والتخليط وتبعه.أعيان الشيعة - السيد محسن الأمين - ج 5 ص 490

روايات اين کتاب اگر سندش داشت،مي شود اعتماد کرد و بررسي سندي کرد و اگر سند نداشت اما در کتب ديگر رواياتي بود، روايات اين کتاب به عنوان شاهد قابل پذيرش است

اما در خصوص مسعودي بايد بگوييم بله در مورد او و کتاب اثبات الوصيه حرف و حديث زياد است که نياز به بررسي زياد است ما فقط کلام نجاشي را ذکر مي کنيم که ايشان اين کتاب را از آن مسعودي دانسته است هرچند برخي اين نظر را قبول ندارند:

علي بن الحسين بن علي المسعودي أبو الحسن الهذلي له كتاب المقالات في أصول الديانات ، كتاب الزلف ، كتاب الاستبصار ، كتاب سر الحياة ، كتاب نشر الاسرار ، كتاب الصفوة في الامامة ، كتاب الهداية إلى تحقيق الولاية ، كتاب المعالي في الدرجات ، والابانة في أصول الديانات ، رسالة إثبات الوصية لعلي بن أبي طالب عليه السلام ، رسالة إلى ابن صعوة المصيصي ، أخبار الزمان من الامم الماضية والاحوال الخالية ، كتاب مروج الذهب ومعادن الجوهر ، كتاب الفهرست . هذا رجل زعم أبو المفضل الشيباني

رحمه الله أنه لقيه واستجازه وقال : لقيته . و بقى هذا الرجل إلى سنة ثلاث وثلاثين وثلاثمائة النجاشي ص 254

اما در خصوص شلمغاني نيز بايد بگوييم در منابع از کتاب او به کتاب الاوصياء ياد شده است و رواياتي که از او نقل شده است به اين صورت است: وروى الشلمغاني في كتاب الاوصياء . الغيبة - الشيخ الطوسي - ص 245و درجاهاي ديگر به اسم ديگر آمده است

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات
24 | سيد محمد باقر پوسايي | Iran - Bīleh Savār | ٢١:٢٨ - ٢٥ خرداد ١٣٩٣ |
با سلام
ببخشيد يک سوال
لطفا صحت حديث معنعن را بفرمائيد چقدر است؟يک جا خواندم چون عن فلان ميتواند هر کدام از طرق تحمل حديث باشد پس علما برايش شرط گذاشته اند.ايا اين صحت دارد؟با تشکر

پاسخ:
با سلام

دوست گرامي

حديث معنعن در اصطلاح علم حديث به حديثي گفته مي شود که بين افراد سند آن با کلمه «عن» اتصال برقرار شود اما اينکه آيا اين روايت مورد قبول هست يا نه اختلاف است که برخي گفته اند اگر روايت معنعن داراي چند شرط باشد مورد قبول است:

نووي گويد:

فصل فى الاسناد المعنعن وهو فلان عن فلان قال بعض العلماء هو مرسل والصحيح الذى عليه العمل وقاله الجماهير من أصحاب الحديث والفقه والأصول انه متصل بشرط أن يكون المعنعن غير مدلس وبشرط امكان لقاء من أضيفت العنعنة اليهم بعضهم بعضا وفى اشتراط ثبوت اللقاء وطول الصحبة ومعرفته بالرواية عنه خلاف منهم من لم يشترط شيئا من ذلك وهو مذهب مسلم ادعى الاجماع عليه وسيأتى الكلام عليه حيث أذكره فى أواخر مقدمة الكتاب ان شاء الله تعالى ومنهم من شرط ثبوت اللقاء وحده

برخي گويند اين روايت مرسل است جمهور اهل حديث ، فقه و اصول گفته اند متصل است درصورتي که غير مدلس باشد، و امکان ملاقات با شيخ خود را داشته باشد و اما اينکه اين حتما بايد ملاقات صورت گرفته باشد، ملاقت طولاني بايد باشد، در اين شرط اختلاف است و برخ اينها را اصلا شرط نداسته اند که اين مذهب و روش مسلم نيشابوري است که ادعاي اجماع بر اين مسئله کرده است اما برخي فقط ملاقات را شرط دانسته اند. شرح النووي على صحيح مسلم ج 1 ص 32

نووي همچنين در کتاب ديگرش گويد: متصل بشرط أن لا يكون المعنعن مدلساً وبشرط إمكان لقاء بعضهم بعضاً، معنعن متصل است بشرط اينکه مدلس نباشد و بشرط اينکه امکان ملاقات برخي برخي ديگر را داشته باشند .التقريب ج 1 ص 4

در کتاب النکت نيز آمده است که :في الإسناد المعنعن والصحيح أنه من قبيل الاسناد المتصل. صحيح اين است که معنعن از قبيل اتصال باشد .النكت على ابن الصلاح ج 2 ص 583

در کتاب كشف الأسرار نيز آمده است: والصحيح أنه من قبيل الإسناد المتصل .كشف الأسرار ج 3 ص 110

ولي در هر صورت اکثر علماي اهل سنت معتقدند به اين روايت مي شود عمل کرد اما افراد کمي هستند که معتقد به عدم احتجاج به اين روايت هستند امثال خطيب بغدادي که گويد: قال الخطيب وفي الجملة فإن كان من روى عن شيخ شيئا سمعه منه وعدل عن تعريفه بما اشتهر من امره فخفي ذلك على سامعه لم يصح الاحتجاج بذلك الحديث للسامع لكون الذي حدث عنه في حاله ثابت الجهالة معدوم العدالة ومن كان هذا صفته فحديثه ساقط والعمل به غير لازم على الأصل الذي ذكرناه فيما تقدم والله أعلم . الكفاية في علم الرواية - الخطيب البغدادي - ص 409

نکته قابل توضيح درباره تدليس اينکه در منابع اهل سنت آمده است :

اساساً بر دو گونه است: تدليس اِسناد و تدليس شيوخ. الف: تدليس اسناد آن است که راوي از فرد معاصر خود کلامي را به صورتي نقل کند که شنونده يا خواننده گمان کند وي آن کلام و يا حديث را بدون واسطه از خود مرويٌّ عنه شنيده ، در حالي که مستقيم از او نشنيده است . خطيب بغدادي، احمدبن علي ، الکفاية في علم الرواية، ص 395

البته برخي آن شروط را در اين قسمت يعني تدليس اسناد ذکر کرده اند و گفته اند: راوي حديث مرويٌّ عنه را ملاقات کرده يا دست کم معاصر او باشد، اما از او روايتي نشنيده باشد.

ب: تدليس شيوخ آن است که راوي براي پوشاندن ضعف شيخ خود و يا بخاطر شناخته نشدن او نام، کنيه، لقب، قبيله، شهر يا صفتي را در باره وي به کار مي برد که پيش از آن سابقه نداشته باشد. مقدمة ابن الصلاح في علوم الحديث ، ص 43

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات
25 | سيد محمد باقر پوسايي | Iran - Bīleh Savār | ٢١:٣٩ - ٢٥ خرداد ١٣٩٣ |
با سلام.
ببخشيد لطفا بررسي بفرمائيد ببينيد اين سند صحيح است يا خير.راويانش مشکلي ندارد؟لطفا با دقت بررسي کنيد
ﺍﻟﺼﺪﻭﻕ، ﻋﻦ ﺍﺑﻦ ﺍﻟﻤﺘﻮﻛﻞ، ﻋﻦ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻦ ﺃﺑﻲ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻟﻜﻮﻓﻲ، ﻋﻦ ﻣﻮﺳﻰ ﺑﻦ ﻋﻤﺮﺍﻥ، ﻋﻦ ﻋﻤﻪ ﺍﻟﺤﺴﻴﻦ ﺑﻦ ﺯﻳﺪ، ﻋﻦ ﻋﻠﻲ ﺑﻦ ﺳﺎﻟﻢ ﻋﻦ ﺃﺑﻴﻪ، ﻋﻦ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻦ
ﺩﻳﻨﺎﺭ، ﻋﻦ ﺍﺑﻦ ﻃﺮﻳﻒ، ﻋﻦ ﺍﺑﻦ ﻧﺒﺎﺗﻪ
با تشکر
يا علي مدد

پاسخ:
باسلام

دوست گرامي

1. ابن متوکل(محمد بن موسى بن المتوكل): والظاهر أنه كان يعتمد عليه وقد وثقه العلامة(معجم الرجال خوئي، ج 18 ص299)

2. محمد بن ابي عبدالله الاسدي الکوفي: هو شيخ الكليني... ثقه (همان ج15 ص 283) در اسناد کامل الزيارات هم آمده است.

3. ﻣﻮﺳﻰ ﺑﻦ ﻋﻤﺮﺍﻥ النخعي: نام او در اسناد کامل الزيارات آمده است.

4. حسين بن زيد: مجهول است. ممکن است منظور حسين بن يزيد باشد که در اسناد کامل الزيارات آمده است.

5. علي بن سالم(ابي حمزه بطائني): در مورد او اختلاف است به مقاله « اعتراف علماي اهل سنت به تولد حضرت مهدي (عج)» بخش نظرات مراجعه نماييد .

6. سالم بن ابي جعد الاشجعي البطائني: مجهول

7. سالم بن دينار : در کتب اهل سنت توسط ابن معين و مزي و ابن حبان و ابن حجر و... توثيق شده است. الباني هم در ارواء الغليل روايتي از او را توثيق کرده است.

8. سعيد بن طريف: ثم إن الظاهر وثاقة الرجل ، لقول الشيخ : وهو صحيح الحديث(معجم الرجال خوئي، ج9 ص70)

9. اصبغ ابن نباته: از ياران خاص حضرت علي عليه السلام است.

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات

(1)
26 | 5500 | Iran - Hamadan | ١١:٤٤ - ٣١ خرداد ١٣٩٣ |
با سلام آن چه که به ما رسيده است آن است که زنان نيز 50 نفر از 313 نفر را که همگي اين افراد فرماندهان لشکر امام عج هستند و هسته ي آن را تشکيل مي دهند مي باشد(وبحارالانوار.ج53.ص223) هم چنين در احاديث ذکر شده است که بيشتر ياران ايشان را جوانان تشکيل ميدهند.

پاسخ:
با سلام

دوست گرامي

همچنانکه ذکر شد فقط يک روايت ضعيف بود که زنان را جزء 313 نفر مي دانست که آنهم صراحت نداشت البته کسي منکر اين نيست که از بين ياران امام مهدي عليه السلام زنان نيز هستند و وظايفي مهمي نيز به تناسب خود دارند که کمتر از يک مسوليت فرماندهي نيست

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات
27 | پيام | Iran - Mashhad | ١٢:٣٤ - ٣١ خرداد ١٣٩٣ |
در نقد باب "باب الاشارة و النص علي علي بن الحسين" کتاب اصول کافي، اين ايرادات را وارد کرده اند:
"اين باب مشتمل است بر چهار حديث که آقاي بهبودي هيچ يک را صحيح ندانسته است. مجلسي حديث 2 -1 را ضعيف و 3 را حسن و 4 را مجهول شمرده است. ملاحظه مي کنيد که براي منصوصيت ائمه دليل و مدرک صحيح ندارند. حديث 1 و 2 به قول مجلسي حديث نخست اين باب، قسمت اخير حديث ششم باب صد و بيست و دو است که کليني آن را تقطيع کرده و مجددا در اينجا آورده است. حديث اول و دوم اين باب هر دو منقول از"ابو الجارود" است که او را قبلا معرفي کرده ايم.(ص 80) دو حديث مذکور، با حديث سوم اين باب موافق نيستند؛ زيرا در اين دو مي گويد امام حسين وصيتنامه خود را به دخترش فاطمه داد، ولي در حديث سوم گفته است به "ام سلمه" سپرد!
حديث 3 – جالب است که مجلسي حديث "سيف بن عميره" که مورد لعن ائمه قرار گرفت، حسن شمرده است! راوي ديگر نيز"علي بن الحکم" است که قبلا معرفي شده است (ص 245).
حديث 4 – فقط در نسخه صفواني مذکور بوده و نسخ ديگر کافي فاقد آن است. اگر اين حديث در باب بعدي مي آمد مناسبتر بود.
و به باب "الاشارة و النص علي ابي جعفر":
در اين باب چهار حديث آمده که مجلسي حديث 1 و 2 را مجهول و 3 را ضعيف و سند اول حديث 4 را ضعيف و سند دوم آن را موثق شمرده، آقاي بهبودي نيز هيچ يک از احاديث اين باب را صحيح ندانسته است.
مجلسي در باره سند روايت اول يعني نتيجه آن حضرت، مستقيما از امام مي گويد بعيد است که خلف سوم حضرت سجاد از باقر حديث نقل کند.
دو حديث نخست مي گويند هنگام وفات صندوق و... را علي بن الحسين به باقر سپرد.! طبيعي است هرکه مي خواهد از دنيا برود، کتب خود را به فرزندش حضرت باقر و صندوق و چيزهاي مخصوص خود را به فرزندي که امين مي داند مي سپارد، اما از اين مطلب، امامت منصوص من عند الله که مقصود کليني است، استخراج نمي شود. علاوه بر اين پيامبر که سواد نداشت تا از کتاب استفاده کند. پس کتب مذکور چه کتبي بوده که در تاريخ هيچ کس از آن خبر ندارد، مگر چند راوي مجهول و ضعيف؟!
دو حديث اخير اين باب مي گويد: يکي از فرزندان امام حسن، عبدالعزيز گفته است که دفتر موقوفات و صدقات پس از حضرت علي نزد امام حسن و پس از او نزد امام حسين بوده است و پس از او نزد امام سجاد و پس از او نزد حضرت باقر که اين ادعا نيز مثبت امامت منصوص من عند الله نيست.
لطفا براي بنده اشکالات و ايرادات ان را ذکر کنيد.
بنظرم شايسته است چند مطلب در مورد افرادي چون برقعي و طباطبايي و .... بگذاريد.(که اگر برايتان مقدور باشد که کتابهايشان را نقد کنيد خيلي عاليست.)

پاسخ:
باسلام

دوست گرامي

1. نظريات آقاي بهبودي توسط برخي از علما مانند آيت الله ميلاني رد شده و وي با مباني رجالي به درستي آگاهي نداشته است و سخت گيريهاي بي موردي در مورد برخي از راويان بخرج داده است.

2. تضعيفات ذکر شده بخاطر راوياني چون ابوالجارود و ابراهيم بن هاشم و سيف بن عميره است.

ابوالجارود به لحاظ عقيده آنهم در سالهاي آخر عمرش رد شده و اين چنين قضاوتي صحيح نيست چون توثيق فرد به مذهب او ربطي ندارد مگر اينکه روايتي را طبق عقيده خود نقل کند که مورد اتهام خواهد بود. برخي از روايات موثق ما را راويان اهل سنت روايت کرده اند همچنين بالعکس.

ابراهيم بن هاشم را هم برخي بخاطر عدم توثيق، مجهول دانسته اند با آنکه وي در سند روايات کتاب کامل الزيارات و تفسير علي بن ابراهيم وجود دارد و او از بزرگان اصحاب است و شان او دون توثيق است چنانکه اهل سنت چنين عقيده اي در مورد اصحاب رسول الله صلي الله عليه و اله دارند. روايات فراواني از ايشان نقل شده که دلالت بر جايگاه ويژه او نزد علما دارد. ميرداماد او را شيخ الشيوخ، مطب الأشياخ، وترالاوتاد و سند الأسناد دانسته و شهيد ثاني هم او را از اجلاّء و بزرگان اصحاب دانست است.


سيف بن عميره: شيخ او را در رجالش موثق دانسته و آقاي شبيري هم فرموده اند: وي بنا بر تحقيق، موثق است و نسبتش به وقف، سهوي است كه برخي مرتكب شده اند.


3. سواد نداشتن رسول الله صلي الله عليه و آله صحيح نيست بلکه ايشان قبل از بعثت خط ننوشته و کتاب نخوانده تا کفار او را تعليم ديده کسي ندانند در اين مورد مقاله «آيا پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله وسلم بي سواد بودند ؟» را بخوانيد.

4. اما در مورد ارتباط روايات با باب، خوب است بار ديگر به عنوان باب توجه كنيد كه ايشان هم تعبير اشاره و هم نص را آورده اند.«باب الاشاره والنص ...»

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات

(1)
28 | esi | Germany - Hamburg | ١٨:٢٩ - ٣١ خرداد ١٣٩٣ |
به نام خدا
با سلام.
ببخشيد که انتقاد ميکنم. شبکه ولايت بيشتر به درد عمري ها ميخورد تا شيعه ها. چون شما هيچ برنامه اي براي معرفي اهل بيت نداريد.توحيد اهل بيت چگونه است . معاد ،عدل و .... در احاديث و روايات اهل بيت چگونه است. خب شما فرض کنيد يه سني هم شيعه شد بعدش چي علوم اهل بيت عليه السلام را چگونه و کجا ياد بگيرد.؟(سوال اول)
آقاي قزويني که ملزم است حتي در پاور پوينتها که خودشان درست ميکنند دقيقا" عين عبارت را بياورند.نميتوانند در پرانتز اله صلوات را اضافه کنند. صلي الله عليه و (اله) و سلم .؟ -آيا آقاي قزويني براي روش خود دليلي از اهلبيت عليه السلام را هم دارند.؟(سوال دوم)
تمام بزرگان که به مقامات بالايي هم از نظر ايماني رسيده اند. مثلا آقاي نخودکي اصفهاني آخر عمر اين آرزو را کردند که کاش در خدمت امام عصر بودند
،اما شما يک برنامه کسل کننده در جمعه شب گذاشته ايد و به حواشي ميپردازيد.آيا آقاي قزويني واقعا" دارد به اما عصر خدمت ميکند. در کدام روايت گفته اند که برويد به هر روشي شيعه سني کنيد.؟(سوال سوم)اگر ميگوييد که هدف برنامه ما شيعه سني کردن نيست. اين کلام قابل قبولي نيست..چون محور برنامه هايتان اثبات حقانيت امير المومنين است .البته به روش خودتان .در صورتيکه به نظر ميرسد در زمان غيبت اثبات حقانيت امام عصر هم بايستي در دستور کار باشد.لاقل در شبکه تان نصف وقت را صرف معرفي و يار جمع کردن براي امام عصر کنيد.امام زمان نياز به شيعه با اطلاع دارد و شما بايد جوابگوي امکاناتي که داريد باشيد.شما يک شيعه آتشين مثل آقاي يزداني را که بهترين کارشناس شما ست را يک برنامه بد بهش داديد .
اميدوارم هرقسمت از نظر من را که توانستيد درج نماييد .اما تمامي نظر من را به آقاي قزويني برسانيد. من حدود 3 سال بود که شبکه شما را دنبال ميکردم .توانستم حقانيت اهلبيت عليه السلام را اثبات کنم. اما نتوانستم از برنامه هاي شما ايشان را بشناسم.
اگر نتوانستيد نظر من را درج کنيد لاقل بر روي ايميلم جواب دهيد.

پاسخ:
باسلام

دوست گرامي

1. در شبکه ولايت، کارشناسان مختلف در موضوعات مختلف برنامه دارند شايد شما تمام برنامه ها را نمي بينيد. مي توانيد ليست برنامه ها و محتواي آنها را در سايت اين شبکه ببينيد و از وقت پخش برنامه مورد علاقه خود جويا شده و در آن ساعت آن برنامه را دنبال کنيد.

2. در مورد انتقادات خود در مورد موضوعات مربوط به شبکه، با برنامه زنده حاج آقاي قزويني به نام «با شما» تماس بگيريد و با ايشان در ميان بگذاريد تا پاسخگو باشند.

3. انتقاد خود در مورد بقيه برنامه هاي شبکه را هم با تماس به آنها بگوييد، تا در صورت توضيح خواستن، درخواست خود را شرح دهيد.

4. هر سوالي که در مورد امور ديني داريد را مي توانيد در برنامه تريبون آزاد مطرح و جواب آنها را بگيريد و با اين کار خودتان اداره کننده برنامه در موضوع مورد نظر خود باشيد.

تشکر از انتقادات شما

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات

(1)
29 | مصطفي | Iran - Tehran | ١٤:٤٦ - ٠٤ تير ١٣٩٣ |
با سلام و خسته نباشيد
چند هفته قبل سوالي ازتون پريده بودم که هنوز جواب ندادين، چون ممکنه به دستتون نرسيده باشه دوباره مي پرسم و تقاضا دارم سريع تر جواب بدين و اگه ميشه جواب رو برام ايميل کنين.ممنون
سند اين سه حديث که مداحا و روضه خون ها خيلي استفاده مي کنن رو ميخواستم:
1.حضرت زهرا(س) روز قيامت دستان حضرت عباس(ع) رو براي شفاعت ميارن
2.حضرت زهرا(س) بين در و ديوار فرمودن خدايا فرزندم مهدي کي مياد
3.امام زمان(عج) فرمودن هر کجا روضه حضرت عباس(ع) باشه من در اون مراسم حاضر ميشم

پاسخ:
باسلام

دوست گرامي

1. روايت اول را خصائص العباسيه از اسرار الشهاده دربندي و او هم از برخي از مقاتل که نام آنها را نبرده آورده است.

2. روايت دوم را ما نديديم.

3. جريان سوم در تشرفات آمده و روايت نيست و مربوط به صحراي عرفات است که ايشان به هر خيمه اي که روضه حضرت عباس(ع) خوانده شود سر زده اند.

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات

(1)
30 | مسلمان | Iran - Tehran | ٠١:٢٢ - ٠٦ تير ١٣٩٣ |
سلام
منظور از زهري دراين سند کيست؟
حَدَّثَنَا أَبُو اليَمَانِ، أَخْبَرَنَا شُعَيْبٌ، عَنِ الزُّهْرِيِّ، قَالَ: أَخْبَرَنِي أَبُو سَلَمَهَ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عَوْفٍ، أَنَّ أَبَا هُرَيْرَهَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ
ممنون از شما

پاسخ:
باسلام

دوست گرامي؛ وي همان زهري معروف است که از توابع مي باشد و هم عصر امام سجاد عليه السلام بوده و در بارگاه عبدالملک مروان سمتي داشته است.

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات

(1)
31 | موسي سلفي | Iran - Bīleh Savār | ١٣:٢٦ - ٠٨ تير ١٣٩٣ |
با سلام.
چند سخن:
1-اقاي مسلمان.شما که زهري رو نميشناسي غلط ميکني حديث بررسي کني.مثل اينه من امام صادقو نشناسم بعد بخوام احاديث اصول کافي رو بررسي کنم!
2-سندي که شما گفتيد در صحيح بخاري در باب فضائل حضرت ابوبکر صديق است ها.ميخواستي اينو رد کني بگي زهري مجهوله؟!!!خدا بشناستون
چند نکته:
1-همين سايت گفته هرچي تو صحيح بخاري هست ما قبول داريم و شما حق نداري راويانشو بررسي کني.جوازه قنطره فکر کنم.
2-همين سايت باز هم نوشته حديث ضعيف تو فضائل مورد قبوله.
3-اين حديث هيچ مشکل سندي نداره
4-اين حديث متواتره.حديث متواتر رو اصلا بررسي نميکنن

پاسخ:
باسلام

دوست گرامي

1. ما قائل به صحت روايات صحيح بخاري نيستيم اگر جايي چنين سخني گفته ايم از نظر اهل سنت بيان کرديم يعني چون عليه آنها استدلال کرديم روايت را که در بخاري آمده براي آنها بررسي نکرده ايم چون اعتقاد آنها بر صحت آن است.

2. صحت روايت فضائل هم مبناي اهل سنت است که براي توجيه روايات فضائل خلفاي خود که همه آنها با سند ضعيف نقل شده آن را بنا گذاشته اند.

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات

(1)
32 | شمس الدين جليليان | Iran - Tehran | ٠٥:٣١ - ١٠ تير ١٣٩٣ |
کامنت31 موسي سلفي . فضائل ابوبک فراوان است هرچند در برابر فضائل عمر قطره از درياست . فضائلي نظير جهاد در راه خدا و فرار در راه ابوسفيان خصوصا در جنگ احد آنچنان از رسول اکرم دفاع کرد و فرار را بر قرار ترجيح داد که ... اما بعد از رسول اکرم خدماتش چشمگيرتر بود بعد از پوشيدن رداي ؟؟؟؟؟؟خلافت برقامت خود براي حفظ اسلام و رعايت مصلحت خصوصا اداي اجر و مزد رسالت پيامبر در اولين اقدام فدک را از دخترش گرفت و سپس دستور حمله را به خانه ي ام ابيها صادر کرد که در پي آن ، ؟؟؟؟الناس با همراهي تعدادي ديگر از ؟؟؟؟؟؟؟؟تحت امرش نظير خالدبن وليد و ... مرتکب جناياتي شدند که جنايات کربلا استمرار آن بود . تازيانه اي که بعد از رحلت رسول اکرم بر پيکر زهراي اطهر فرود آمد بارها بالا رفت و بر بدنهاي اهل بيت و محبين آن ها فرود آمد و غلافي که بر بدن حضرت زهرا کوفته شد ، شمشيرش بر فرق امير مومنان فرود آمد و تيرهاي کينه اي که در ماجراي سقيفه در کمان ؟؟؟؟؟اصحاب سقيفه نهاده شد سالها بعد بر تابوت سبط اکبر رسول الله فرود آمد و بر گلوي علي اصغر نشست . و هنوز هم ادامه دارد و ادامه خواهد داشت به خدا قسم کربلا نتيجه ي سقيفه بود چون معاويه و يزيد دست پرورده ي عمر بودند و امروز هر جنايتي که پيروان معاويه در شامات و عراق و ساير بلاد مسلمين مرتکب مي شوند نتيجه ي مکتب ؟؟؟؟؟؟؟سقيفه است .
33 | مسلمان | Iran - Tehran | ٢١:٠١ - ١٠ تير ١٣٩٣ |
جناب موسي سلفي
اگر اين سايت،روايات صحيح بخاري را بررسي نکرده اند،به اين خاطر است که نزد شما تمام روايات آن صحيح است.نه اينکه اين سايت اعتقاد داشته باشد که روايت ضعيف در اين کتاب نيست
دوست عزيز،شما اگر يک مرد در بيت تمام علما و ماموستاها و مولوي ها و مفتي هاي شما مي بود،دو سال است شبکه ولايت تحدي کرده که يک روايت صحيح و بدون اشکال در فضايل خلفايتان و ام المومنين تان،مي آورند...کجا هستند؟چرا يکي از اين يک ميليارد و 500 ميليون نفر شما،زنگ نميزنه به شبکه ولايت و جواب کارشناسان اين شبکه را بدهد؟
شايد ندونم زهري کيه ولي اينو ميدونم که روايت متواتر ضعيف نداريم.هاشمي و خدمتي که يادت هست چه سوتي دادند.ناسلامتي اينها علما و نمايندگان شما هستند.
بي سوادترين افراد (مثل من) هم براي رسوا کردن شما و بزرگان شما کافي اند.شما را چه به ابوالقاسمي و يزداني.
بهتره به جاي فحش،يک روايت صحيح که اشکالي در آن نباشد در فضيلت عايشه و خلفايتان بياوريد..من تمام بزرگان و مولوي هاي شما را دعوت مي کنم که حداقل يک بار در عمر خود،مردانگي کنند و بيايند و يک روايت صحيح در فضيلت ابوبکر عمر عثمان و عايشه ارئه دهد..
اينهمه سنگ خلفا و عايشه را به سينه مي زنيد،آن وقت،يک روايت صحيح،،حتي يک روايت بدون اشکال در فضيلت اينها نداشته باشيد،واقعا باعث آبروريزي و ننگ براي شماست.
34 | مسلمان | United States - Kansas City | ١٦:٥١ - ١٣ تير ١٣٩٣ |
موسي سلفي
ميگم اين زهري هموني نيست که:دارقطني و شافعي مي گفتند او تدليس مي کرد؟
و ابن حجر هم اسمش رو در طبقات مدلسين يعني کساني که تدليس مي کردند،ذکر کرده؟
مگه تدليس، برادر دروغ نيست؟مگه بزرگان شما نگفته اند:زنا کنيم بهتر از اين است که تدليس کنيم؟
زهري همون نيست که خواهرش رقيه مي گفت:از زهري حديث نقل نکنيد؟
همون نيست که ابن معين گفت: بيزازم از اين كه اعمش مثل زهرى باشد؟؟
همون نيست که از عمرسعد،قاتل امام حسين عليه السلام،حديث نقل مي کرد!!!
همون نيست که علماي شما مي گفتند از پيش خودش الفاظي به احاديث اضافه مي کرد؟
هموني نيست که بهش مي گفتند:دستمال پادشاهان؟؟از بس براي سلاطين،دم تکان مي داد؟
چه جالب
تو که زهري رو با امام صادق عليه السلام مقايسه مي کردي
موسي سلفي،شما گفتي اين حديث هيچ مشکل سندي نداره..پس اينا چي اند؟
35 | هادي | Iran - Qom | ٢٢:١٣ - ١٤ تير ١٣٩٣ |
از ادعيه و زيارت هاي ائمه اطهار عليهم السلام چنين استفاده مي شود که بدون هيچ تفاوتي مردان و زنان در رسيدن به کمالات انساني مساوي هستند؛ چنان‌كه در رسيدن به مراتب عالي كمال انسان جنسيت دخلي ندارد و همه انسان‌ها به شرط داشتن ايمان، انجام عمل صالح و مراقبت بر اوامر الهي مي‌توانند به اين مراتب دست يابند، در دست يافتن به مقام ياري و نصرت امام عصر(عج) نيز جنسيت مطرح نيست و مهم عمل به وظايف و تكاليفي است كه منتظران واقعي براي رسيدن به اين مقام بايد آنها را انجام دهند. لذا منعي از اين جهت وجود ندارد که عده اي از ياران خاص امام زمان عليه السلام از زنان باشد.

اما اينکه آيا در بين ياران خاص حضرت قائم (عج) زنان نيز وجود دارند يا نه، برخي روايات، ياران خاص امام زمان را فقط از مردان و برخي ديگر از روايات عده اي از ياران حضرت را از زنان معرفي مي کنند.

«عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع سَيَأْتِي فِي مَسْجِدِكُمْ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا يَعْنِي مَسْجِدَ مَكَّةَ يَعْلَمُ أَهْلُ مَكَّةَ أَنَّهُ لَمْ يَلِدُهُمْ آبَاؤُهُمْ وَ لَا أَجْدَادُهُمْ عَلَيْهِمُ السُّيُوفُ مَكْتُوبٌ عَلَى كُلِّ سَيْفٍ كَلِمَةٌ تَفْتَحُ أَلْفَ كَلِمَةٍ فَيَبْعَثُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى رِيحاً فَتُنَادِي بِكُلِّ وَادٍ هَذَا الْمَهْدِيُّ يَقْضِي بِقَضَاءِ دَاوُدَ وَ سُلَيْمَانَ ع لَا يُرِيدُ عَلَيْهِ بَيِّنَة». (بحار الانوار ج 52 ص 286؛ کمال الدين ج 2 ص 671 ؛ الغيبه النعماني ص 313؛ بصائر الدرجات 311)

در مقابل عده بسياري از روايات، تصريح مي کنند که برخي از ياران حضرت زن هستند:

امام باقر ( عليه السلام) مي فرمايند: «به خدا سوگند سيصد و اندي نفر خواهند آمد و پنجاه زن در ميان آنان است» (بحارالانوار، علامه مجلسي، ج 52، ص 223)
مفضل بن عمر مي گويد: امام صادق ( عليه السلام) فرمودند: «همراه حضرت قائم، سيزده زن هست . عرض کردم، آنان چه نقشي خواهند داشت؟ فرمودند: زخمي ها را مداوا مي کنند و از بيماران پرستاري مي نمايند . آنچنان که همراه رسول خدا (صلي الله عليه و آله) بودند(بحار النوار، ج 89، ص 225؛ اثبات الهداه، ج3، ص575)
امام محمد باقر عليه السّلام فرمود: «بخدا قسم سيصد و سيزده مرد كه پنجاه‏ زن‏ نيز در ميان آنهاست مانند قطعه‏هاى ابر در فصل پائيز، در غير موسم حج در مكه معظمه جمع ميشوند. چنان كه خداوند مي فرمايد: أَيْنَ ما تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعاً إِنَّ اللَّهَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ يعنى: هر جا باشيد خداوند تمام شما را گرد آورد، خداوند بر هر چيز تواناست»‏ (مهدى موعود، ترجمه جلد سيزدهم بحار ص 1000)
در بعضي روايات نيز از حضور زنان در رديف اولين ياران امام زمان و کادر اوليه قيام ياد گرديده است (معجم احاديث الامام المهدي، مؤسسه معارف اسلاميه، ج 1، ص 500)
بنابراين با توجه به روايات، حضور زنان در کادر اول انقلاب مهدي نه تنها امر بعيد و يا غير ممکن نيست، بلکه باتوجه به روايات، ممکن و حتي مسلم است.
اما در رابطه با تعداد زنان برخي روايات تعداد ياوران زن را 50 نفر(روايات امام محمد باقر عليه السلام در ابتداي پاسخ) و برخي ديگر 13 نفر (روايات امام صادق عليه السلام روايت دوم در ابتداي پاسخ)ذکر کرده اند، روايات ديگر هم وجود دارند که تعداد زنان را چهارصد زن، (کنز العمال، علاء الدين هندي، ج 14، ص 338) و برخي، تعداد آنان را 7800 (مراجعه کنيد به:چشم اندازي از حکومت مهدي، نجم الدين طبسي، ص 74) نفر معرفي مي کند . دسته ديگري از روايات نيز وجود دارد که تنها به همراه بودن زنان با حضرتش اکتفا کرده و تعدادشان را ذکر نکرده است.

پاسخ:
با سلام

دوست گرامي

اولا: منابعي که براي روايتي که زنان را نيز از 313 نفر شمرده است تنها به يک روايت بر مي گردد که گفتيم ضعيف است

ثانيا: کسي منکر اين نيست که در بين ياران امام زمان عليه اسلام غير از 313 نفر، زن نيز وجود دارد البته روايات ديگر در اين زمينه وجود دارد اما از آنجا که اين 313 نفر از فرماندهان هستند و اين مقام براي مردان مناسب است لذا زنان در بين آنان نيستند و گفتيم که اين به اين معنا نيست که ارزش زنان از مردان کم است بلگه زنان در عرصه هاي ديگر مي توانند کاري را بکنند که مرد بر آن قادر نيست

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات
36 | خشايار | United States - Boston | ٢٠:٤٦ - ١٧ تير ١٣٩٣ |
با عرض سلام
اخيرا ؟؟؟؟ ؟؟؟؟؟ در پاسخي به سوالي درباره روايات "زمين از حجت خدا خالي نمايد " نوشته:
در کتاب کافي دو باب هست با اين عناوين أن «الأرض لا تخلو من حجة» و« أنه لو لم يبق في الأرض الا رجلان لکان أحدهما الحجة». در باب نخست ۱۳ روايت است و در باب دوم ۵ روايت. به تحقيق محمدباقر مجلسي در مرآت‌العقول از اين ۱۸ روايت تنها دو روايت به لحاظ سندي معتبر است، روايات دوم و پنجم باب نخست. از اين دو روايت روايت دومي دلالتي بر حجت ندارد: «إن الله لم يدع الأرض بغير عالم ولولا ذلک لم يعرف الحق من الباطل». در نتيجه اينکه زمين از حجت خدا خالي نمي ماند حداقل در کتاب کافي خبرواحد است نه متواتر. اصل اعتقادي نمي تواند بر اساس خبر واحد بنا شود.
آيا سخن ايشان درست هست؟ لطفا با استدلال جواب دهيد. ممنونم.

پاسخ:
باسلام

دوست گرامي؛ اولاً عدم خلو زمين از حجت منحصر به دلايل روايي نيست. ثانياً روايات عدم خلو هم منحصر به کتاب کافي نيست. ثالثاً مرحوم مجلسي بيش از دو روايت را معتبر دانسته و اين روايت را که مستشکل غير مرتبط دانسته هم مرتبط است چون ذکر عالم بجاي امام در برخي روايات معمول است و با قرائن مي توان فهميد مطلق عالم اراده نشده است چنانکه در اينجا معلوم است که منظور امام است. رابعاً فردي که نزديک به دوران ائمه است از وضع راويان اطلاع بيشتري دارد تا فردي مانند علامه مجلسي که تخصص او احوال راويان نيست و سالهاي بسيار از دوران ائمه دور است. خامساً اين اعتقاد يک مساله قطعي است و ذکر روايات موثق در نظر نويسنده ولو در عصرهاي بعد تشکيک شود آن را از بين نمي برد چون او از بين روايات مختلف چند روايت را انتخاب کرده است. سادساً بررسي سندي يک اجتهاد شخصي است و با آن نمي توان اعتقاد مسلم يک مذهب را مخدوش کرد.

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات

(1)
37 | شمس الدين جليليان | Iran - Shiraz | ٢٢:١٥ - ١٧ تير ١٣٩٣ |
کامنت35 آقاي هادي . با سلام خدمت شما اولا اين مباحث حاشيه و فرع و موجب غفلت از اصل و دستمايه ي معاندين براي نقدهاي مغرضانه مي شود . انشا ءالله وقتي امام زمان ظهور فرمودند و ماها زنده بوديم اگر به جاي زن تکه چوبي را هم بر ما امير و فرمانرواکنند همه موظف به اطاعت مطلق و محض و بدون چون و چرا هستند اما طبق روايات امام زمان بر سنت جدش رسول الله و اميرالمومنين حکومت خواهند کرد و در سنت آن بزرگواران چنين چيزي نيست و اما فرموده ايد زن و مرد در تحصيل کمالات مساوي هستند اين درست است اما راه رسيدن به کمالات و بسياري از وظايف و اعمال و زن متفاوت است چون زن و مرد متفاوت هستند و تفاوت منافاتي با تساوي حقوق ندارد . بنده پيشنهاد مي کنم اين افکار فمينيستي را از فکر و ذهنتان خارج کنيد دنياي زن و مرد متفاوت و توانايي ها و قابليتهاي آن ها نيز متفاوت است در بعضي از امور زنان قوي هستند و هيچ مردي نمي تواند با آن ها برابري کند و در بعضي امور هم مردان توانايي هايي دارند که زنان ندارند . موفق باشيد .
38 | مجنون و عاشق سينه چاك اهل البيت سلام الله عليها | Iran - Tehran | ٢٣:٠٠ - ٢٠ تير ١٣٩٣ |
سلام بر اساتيد سايت ولي عصر انشاالله كه نماز روزه هايتان قبول باشد كه قطعا هم هست.يك سوالي دارم آن هم اينكه آيا ابوعلي سينا از خليفه دوم تمجيدكرده و اورا به احاظ سياسي بالاتر تر از نفس پيامبر يطهركم تطهيراي الهي كسي كه ولايت و اطاعت او در رديف خدا و رسولش ميباشد كسي كه ولايت او دين و نبوت را اكمال كرد دانسته؟؟؟؟ممنون كه جواب ميديد خداقوت

پاسخ:
با سلام

دوست گرامي

حرف او در اين خصوص بر خلاف قرآن، سنت و مذهب ما شيعيان است لذا حرف او در اين باره اشتباه بوده است البته لازم به ذکر است که علماء در خصوص مذهب او اختلاف دارند البته عده اي معتقدند او شيعه اسماعيلي بوده است

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات
39 | مرتضی | United Kingdom - Slough | ١٣:٠٢ - ١٣ تير ١٣٩٤ |
سلام
روایت تهدمت والله أركان الهدى سند صحیحی داره؟

پاسخ:
با سلام
دوست گرامی
این جمله معروف هر چند در منابع متاخر مانند بحار الانوار ذکر شده است ولی در اینکه امام حضرت علی علیه السلام رکن دین و هدایت بود، شکی نیست
موفق باشید
گروه پاسخ به شبهات
40 | شمس الدین جلیلیان | Iran - Tehran | ٠١:١١ - ١٧ دي ١٣٩٤ |
دوستان در بررسی آرا و نظرات بزرگان نباید احساسی برخورد کرد کلام بزرگانی مثل ابن سینا اولا وحی منزل نیست ثانیا در ستایش حضرت علی هم جملات رسا و تعبیرات زیبایی دارد ثالثا بعضی نظرات فلسفی ابن سینا غلط بودنش ثابت گردیده مثل حرکت جوهری و ... دستگاه اموی و عباسی نزدیک به هفتصد سال به وارونه کردن حقایق مشغول بودند هر جمله و نظر و حتی روایت و حدیثی را باید با رعایت جوانب احتیاط بررسی کرد .
  بعدی [1] [2]  
* نام:
* پست الکترونیکی:
* متن نظر :
  

آخرین مطالب
پربحث ترین ها
پربازدیدترین ها