لينک دانلود
عنوان برنامه: راه روشن (نسبت دادن عزاداری به ارواح اهل بیت علیهم السلام)
تاريخ: 02/ 05/ 1403
عناوین بحث:
نقد دگر اندیشان؛ عزاداری؛ امام حسین (علیه السلام)؛ قرآن؛ ارواح اهل بیت (علیهم السلام)؛ حضرت زهرا (سلام الله علیها)؛ خوف مومن؛ حزن مومن؛ زیارت نامه؛ گریه اهل بیت (علیهم السلام)؛ گریه ملائکه؛ اشعار عزا؛ شهید چندانی؛ مهدی مسائلی؛ پاسخ به شبهات.
استاد: حجت الاسلام والمسلمین دکتر ابو القاسمی
مجری: آقای محمد تقی غضبانی
مجری:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ وَبِهِ نَسْتَعين، اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد وَ عَجِّلْ فَرَجَهُم، عزیزان بیننده سلام وقت شما بخیر به برنامه راه روشن خیلی خوش آمدید، برنامه ای که از شبکه جهانی حضرت ولی عصر (عج الله تعالی فرجه الشریف) تقدیم شما عزیزان بیننده می شود.
ایام، ایام محرم است و همچنان در سوگواری حضرت ابا عبد الله الحسین به سر می بریم این ایام را خدمت شما تسلیت عرض می کنم، امیدوارم که عزاداری هایتان مقبول درگاه الهی باشد و با این کارمان بتوانیم یک مرحمی باشیم بر قلب سوزان آقا امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) از خداوند خواستاریم که هرچه سریعتر منتقم حضرت امام حسین (علیه السلام) قیام کند و ظهورش را خد تعجیل کند که ان شاءالله فرج برای کل عالم حاصل بشود. برنامه راه روشن، شبهات روز را در آن مطرح می کنیم. مباحثی که گاهی اوقات در فضای مجازی منتشر می شود احیاناً ممکن است یک نقطه تاریکی در ذهن کشی ایجاد بشود و جناب آقای دکتر ابو القاسمی حضور دارند و این مسائل را برای ما می شکافند ان شاء الله که راه را برای ما روشن کنند. استاد عزیز سلام خیلی خوش آمدید.
استاد ابوالقاسمی:
وعلیکم السلام ورحمة الله
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ اَلْحَمدُ للهِ رَبِّ العالَمین اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَى وَ عَلِيٍّ الْمُرْتَضَى وَ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ وَ الْحَسَنِ الرِّضَا وَ الْحُسَيْنِ الْمُصَفَّى، وَ جَمِيعِ الْأَوْصِيَاءِ مَصَابِيحِ الدُّجَى وَصلّ عَلیٰ مَنْ بِيُمْنِهِ رُزِقَ الْوَرَي وَ بِوُجُودِهِ ثَبَتَتِ الْاَرْضُ وَ السَّمَاءُ مَوْلانا صَاحِبَ العَصْرِ وَالزمَان
سلام عرض می کنم خدمت شما و همه بینندگان عزیز و گرانقدر شبکه جهانی ولی عصر، امیدوارم هرکجا که هستند عزاداری هایشان مورد قبول حضرت احدیت قرار گرفته باشد.
مجری:
حاج آقا خیلی خوشحالیم که تشریف آوردید ان شاءالله که بتوانیم دقایق خوبی را فراهم کنیم هم برای بینندگان و هم بتوانیم از حضرتعالی استفاده کنیم و جزء صالح اعمال ما و شما و بینندگان ثبت بشود و مرضی آقا امام عصر قرار بگیرد.
استاد عزیز در خدمت شما هستیم طبق روال موضوعی را که امروز داریم و شبهه ای که مطرح می شود برای مان بیان کنید ان شاء الله بحث ها را از حضرتعالی بیشتر بشنویم.
استاد ابوالقاسمی:
بسم الله الرحمن الرحیم، یکی از کسانی که ما در این برنامه چندین بار به نقد صحبت هایش قبلاً پرداختیم آقای مهدی مسائلی است که دیدگاهش بر خیلی از بزرگواران بیننده ما روشن است. مدل صحبت هایش، مدل روشنی است یعنی می دانند که در چه زمینه هایی ایشان صحبت می کند. تلاش ایشان در ابتدا این بود که در رابطه با وحدت کار کند اما همانند بسیاری از کسانی که در مسیر وحدت خواستند گام بر دارند به خاطر ندانستن مبانی درست به خاطر کار نکردن در مبانی تشیع به طرف مقابل غلطیدند.
فتواهای ثابت شیعه را زیر سوال بردند مبانی تشیع را زیر سوال بردند و به اصطلاح خواستند در بین شیعیان اصلاح گری انجام بدهند. در ایام عزای سید الشهداء (علیه السلام) در کانال تلگرامش متنی راجع به نسبت دادن عزاداری به ارواح ائمه (علیهم السلام) گذاشت. عنوان "نقدی بر تفکر عزاداری برای تسلی خاطر حضرت زهرا (سلام الله علیها)"
این طور می گوید: نسبت دادن عزاداری به ارواح ائمه و حضرت زهرا این طور می گوید برای تحریک احساسات عوامانه ما است وگرنه آن ها در برزخ کنار هم هستند عزاداری های آن ها برای یکدیگر معنایی ندارد. با رحلت ایشان از این دنیا تمام غصه های دنیوی از آن ها برداشته شده است شادمان به استقبال هم رفتند آیه 170 آل عمران می فرماید که آن ها به خاطر نعمت های فراوانی که خداوند از فضل به ایشان بخشیده است خوشحال هستند و برای کسانی که از پی ایشان هستند و هنوز به آنان نپیوستند شادی می کنند که نه ترسی بر آن ها است و نه غمی خواهند داشت.
بعد هم چند تا استدلال مطرح می کند ائمه (علیهم السلام) معنی ندارد عزادار باشند الان عزاداری برای ائمه یعنی چه؟
نکاتی که مطرح کرد یک: ائمه عزادار نمی شوند. دو: عزاداری در عالم برزخ معنا ندارد. سه: با رحلمت ائمه یا مؤمن تمام غصه ها از او برداشته می شود. چهار: روایاتی که این مطلب را کرده از فردی به نام عبد الله ابن عبد الرحمن أصم که ضعیف است. پنج: وقتی قاتلین در حال عذاب هستند برای چه ناراحت باشیم؟ دارند عذاب می شوند. شش: مگر حضرت زهرا بچه است که به و سر سلامتی بدهیم؟ هفت: گریه ملائکه در گریه حضرت زهرا اصلاً معنی ندارد. ملائکه برای چه برای او گریه کنند مگر چه اتفاقی رخ داده است؟ خدا برای چه بگوید آرام باشند؟ هشت: چرا امام حسین باید سر بریده وارد محشر بشود، مگر خدا می خواهد حضرت زهرا را زجر بدهد؟
این ها را مطرح کرد بعد یک متن دیگری خواست تکمیل آن بگذارد در آن متن دوم گفت ما نمی خواهیم عزاداری برای سید الشهداء توسط زنده ها را زیر سوال ببریم ما از جهت عاطفی گریه می کنیم و به خاطر اهداف معنوی گریه می کنیم گریه می کنیم فقط ثواب می بریم، اما همه روزه نباید عزادار بود.
من از آخر آخر شروع بکنم
«فَلَأَنْدُبَنَّكَ صَبَاحاً وَ مَسَاءً، وَ لَأَبْكِيَنَّ عَلَيْكَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَما»
المزار الكبير (لابن المشهدي)؛ نویسنده: ابن مشهدى، محمد بن جعفر، ناشر: دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسين حوزه علميه قم، محقق/ مصحح: قيومى اصفهانى، ص501
در زیارت ناحیه مقدسه امام زمان شب و روز می فرماید گریه می کنم آن هم خون گریه می کنم این که یک عده ای توانایی و قابلیتش را ندارند نمی توانند ما هم اجبارشان نکرده هیچ کس هم نگفت هر روز این کار را بکنید. اما کسی بتواند هر روز عزاداری بکند فوق العاده است نه یک بار، دو بار هم بتواند. تازه شبیه به امام زمان می شود چون حضرت خون گریه می کنند و ما توانایی خون گریه کردن نداریم با اشک عادی اگر می توانیم یا تباکی بکنیم.
اما مطلب دیگری که در متن دوم آورده بود گفته بود گریه زنده ها برای سید الشهداء از جهت عاطفی و معنوی توجیه بردار است سوال حالا ماها گریه کنیم ائمه زنده چرا گریه کردند؟ ائمه زنده نمی دیدند سید الشهداء در بهشت کنار صدیقه طاهره و پیغمبر و خوشحال است؟ ائمه متوجه این نبودند که گریه می کردند؟ اگر بنا باشد که مردم عادی به خاطر عاطفه و این ها گریه می کنند ائمه چرا این کار را می کردند؟
ائمه که پیغمبر و سید الشهداء را می دیدند دیدن سید الشهداء در بهشت برای شان بود و دشمنان را هم در عذاب می دیدند آن ها نباید گریه کنند پس چرا از همه بیشتر امام سجاد گریه می کرد؟ چرا امام صادق (علیه السلام) این قدر عزاداری بر پا می کردند، قضیه چه است؟ مشخص است فقط جنبه عاطفی و ثواب نیست چیزهای دیگری هم است.
اما برویم اشکالات کلی صحبت های ایشان را مطرح کنیم چند جنبه کلی اشکالات و صحبت های ایشان است و بعد برای هر کدام، مواردی را مطرح خواهیم کرد. یک: آیه ای که مطرح کرد (فرحین) برای قیامت یا بهشت است ربطی به عالم برزخ ندارد. برای زمانی که وارد بهشت می شوند حالا این بهشت، بهشت برزخی بعد از امتحان و حساب و کتاب باشد یا برای کسانی واردش شدند و در اعراف نیستند. یا این که مطلقا برای بعد از وارد شدن به بهشت است دلیلش چه است؟ دلیلش را از آیه قرآن می آوریم در قرآن ایشان به آیه ای استناد کرده است.
(وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْياءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يرْزَقُونَ * فَرِحِينَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَيسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يلْحَقُوا بِهِمْ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا خَوْفٌ عَلَيهِمْ وَلَا هُمْ يحْزَنُونَ * يسْتَبْشِرُونَ بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَفَضْلٍ وَأَنَّ اللَّهَ لَا يضِيعُ أَجْرَ الْمُؤْمِنِينَ)
(ای پيامبر!) هرگز گمان مبر کسانی که در راه خدا کشته شدند، مردگانند! بلکه آنان زنده اند، و نزد پروردگارشان روزی داده می شوند. آنها به خاطر نعمت های فراوانی که خداوند از فضل خود به ايشان بخشيده است، خوشحالند؛ و به خاطر کسانی که هنوز به آنها ملحق نشده اند [= مجاهدان و شهيدان آينده ]، خوشوقتند؛ (زيرا مقامات برجسته آنها را در آن جهان می بينند؛ و می دانند) که نه ترسی بر آنهاست، و نه غمی خواهند داشت. و از نعمت خدا و فضل او (نسبت به خودشان نيز) مسرورند؛ و (می بينند که) خداوند، پاداش مؤمنان را ضايع نمی کند؛ (نه پاداش شهيدان، و نه پاداش مجاهدانی که شهيد نشدند).
سوره آل عمران (3): آیات 169 و 170
راجع به شهدا (وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْياءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يرْزَقُونَ * فَرِحِينَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَيسْتَبْشِرُونَ) خود خدا در آیه بعدش (يسْتَبْشِرُونَ) را توضیح داده است (يسْتَبْشِرُونَ بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَفَضْلٍ وَأَنَّ اللَّهَ لَا يضِيعُ أَجْرَ الْمُؤْمِنِينَ) آی مؤمنین خیال تان راحت اگر با ایمان از دنیا بروید اعمال تان حبط نمی شود. آیا ربطی به این دارد که مطلقا نه خوف و حزنی داشته باشند؟ مثال می زنم دیگر مؤمن مطلقا خوف از خدا ندارد، مگر می شود خوف از خدا نباشد؟ (أَلَّا خَوْفٌ عَلَيهِمْ وَلَا هُمْ يحْزَنُونَ)، (لا خَوْفٌ) پس در بهشت دیگر از خدا هم نمی ترسند خدا ترسی شان را کنار می گذارند معنی دارد؟ (لا خَوْفٌ) مطلق نیست.
ابتدائیات روایات ما است دو دو تا چهار تا است (لا خَوْفٌ) نه این که هیچ خوفی ندارند آیه و روایات توضیح داده است. خوف از این که جهنمی بشوند و اعمال شان حبط بشود دیگر بعد از مردن تمام می شود مرگی بود که با ایمان صورت گرفت تمام شد خیالش راحت شد. پس فهم اشتباه از این آیه یک کار بسیار... ولی اندوه و ناراحتی به خاطر رفتار دیگران در دنیا نه این از بین نرفته است روایات متعدد هم داریم.
سومین مطلبی که ایشان لحاظ نکرده ما در خود روایات راجع به همین خوف و حزن روایات داریم می گوید مؤمن عادی ممکن است وقتی از آن عالم به این عالم نگاه می کند دچار حزن بشود. بعضی از موارد خدای متعال جلوی حزنش را می گیرد چون نمی گذارد با خبر بشود. یعنی چه؟ مؤمنی از دنیا رفت نگاه به این عالم می کند وضع خانواده اش می بیند خیلی خراب و دچار مشکلات هستند ناراحت می شود. روایت دارد برای بعضی از مؤمنین نه همه شان خدای متعال یک پرده ای قرار می دهد که مشکلات خانواده را نبیند.
اما سوال پیغمبر و ائمه (علیهم السلام) شاهد بر همه اعمال کل امت هستند یا نه؟ برای آن ها پرده معنایی ندارد پس این که بگوییم مؤمن نمی بیند چرا مؤمن می بیند خیلی هایشان هم ناراحت می شوند یک عده از مؤمنین یک پرده ای حائل می شود که مشکلات خانواده هایشان را نبینند اما ائمه و پیغمبر این طور نیستند کل اعمال ما بر آن ها عرضه می شود.
نکته بعد ایشان اصلاً راجع به دوران رجعت صحبت نکرد. سوال اگر امیر مؤمنان یا یک مؤمنی که با ایمان از دنیا رفت شهید شد به این دنیا بر گشت در عالم رجعت هم خوف و حزنی نخواهد داشت؟ مثلاً در عالم رجعت فرزندش بیمار شود ناراحت نمی شود؟ مشخص است دوباره زندگی دنیوی خواهد داشت (أَلَّا خَوْفٌ عَلَيهِمْ) در زندگی اخروی هم باشد این ها هنوز به کمال زندگی اخروی نرسیدند چون هنوز رجعت تمام نشده است. یک دوران رجعتی است اتفاقاً روایات می گوید فرحی زمان ظهور امام زمان (روحی وارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء) در دل مؤمنین در قبر ایجاد می شود که قبلش نبوده است چرا؟ چون آن موقع حزن برای سید الشهداء داشتند امام زمان قیام می کند آن حزن بر طرف می شود.
پس حتی خود مسئله رجعت دال بر این است که یک حزنی داخل قلوب مؤمنین تا آن موقع است و وقتی هم بر گردند دوباره یک سری احزان دنیویه خواهند داشت پس آن را مطرح نکرده است (أَلَّا خَوْفٌ عَلَيهِمْ وَلَا هُمْ يحْزَنُونَ) با این هم تخصیص می خورد این هم باید شما لحاظ بکنید.
نکته بعد: نحوه احاطی علمی ائمه (علیهم السلام) را مد نظر قرار نداده است ائمه الان عالم را چطور می دانند؟ آیا با خبر هستند یا بی خبر هستند؟ با خبر هستند هیچ احساسی نسبت به اتفاقات دنیا ندارند یا دارند؟ این هم باید بگوید. ماجراهای که رسماً دیدن اهل بیت (علیهم السلام) و غصه خوردن شان برای سید الشهداء را مطرح کرده است که من یک مورد ان را ان شاء الله امشب با یک واسطه مستقیماً از طرف شنیدم سندش هم صد در صد صحیح است چون طرف ثقه است و یک کرامت بسیار عجیب است که همه علما و بزرگان هم تأییدش کردند آن را هم ان شاء الله نقل خواهم کرد.
پس ایشان یک صحبتی کرده این صحبت ناشی از یا تتبع کم یا تعمدی که در تحریف حقایق است و من قبلاً از ایشان دیده ام تعمد بر تحریف حقایق را، به خاطر هدفی که دارد مثلاً می خواهد یک سری اتفاقات نیافتد حقایقی را تحریف کرده است مواردی بود از ایشان ما سراغ داریم و به همین دلیل هم وهابی ها خیلی از او تجلیل و تعریف می کنند.
به هر صورت ...
آن ها را امشب چون بحث خیلی زیاد داریم مطرح نمی کنم. سراغ مواردی که یکی یکی مطرح می کند برویم در مورد این که مؤمنین می توانند برای آدم های زنده بعد از مرگ غصه بخورند در سعدُ السعود مرحوم ابن طاوس، صفحه 236 روایتی از امام کاظم (علیه السلام) مطرح می کند می گوید:
«كان أبو الحسن (علیه السلام) في دار عائشة»
این جا عایشه است در متن های دیگر «فی دار أبیه» تصحیف شده اول ویرگول بوده أبیه عایشه شده است
«فتحول منها بعياله فقلت له جعلت فداك أ تحولت من دار أبيك»
امام کاظم خانواده را بلند کردند جای دیگر رفتند گفتند آقا از خانه پدرتان امام صادق بلند می شوید گفت دوست دارم خانواده پدرم جای راحت زندگی کنند جای شان خیلی تنگ بود.
«و أحببت أن أوسع علیهم»
خواستم زندگی خانواده پدرم وسعت پیدا کند
«حتى يعلم أني وسعت على عياله»
تا پدرم با خبر بشود که من برای فرزندانش یک زندگی خوبی درست کردم گفتم این با خبری از اوضاع خانواده فقط برای امام است؟
«فقلت جعلت فداك هذا للإمام خاصة قال و للمؤمنين»
گفت نه مؤمنین هم همین طور هستند
«ما من مؤمن إلا و هو يلم بأهله كل جمعة»
هر مؤمنی، هر هفته یک سر به خانواده اش می زند
«فإن رأى خيرا حمد الله عز و جل»
خوب دید می گوید الحمد لله غیر آن دید
«و إن رأى غير ذلك استغفر و استرجع»
نام كتاب: سعد السعود للنفوس منضود؛ نويسنده: ابن طاووس، على بن موسى، تاريخ وفات مؤلف: 664 ق، محقق / مصحح: ندارد، ناشر: دار الذخائر، قم بیتا، ص236
می گوید (إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيهِ رَاجِعُونَ) بر می گردد از دیدن وضعیتی که دارند خوشحال نمی شود استرجا می کند انا لله برای مصیبت است. این روایت در بحار الأنوار هم چند جا مرحوم علامه مجلسی نقلش کرده است.
اما راجع به مؤمنین درجه پایین مرحوم شیخ طوسی در أمالی نقل می کند گفتم زیارت قبور برویم؟ فرمود روز جمعه ها بروید، اگر در سختی هم باشند روز جمعه برای شان از طلوع فجر تا غروب شمس باز می شود و با خبر می شوند چه کسی آمده است و راه شان باز می شود می توانند این طرف و آن طرف بروند کسی هم به زیارت شان بیاید خوشحال می شوند و وقتی هم می روند «یستوحشون» احساس غربت به آن ها دست می دهد.
روایتی گفتیم در کافی روایت را آورد همان روایت امام کاظم که عرض کردیم از سعد السعود خلاصه اش را:
«سَأَلْتُهُ عَنِ الْمَيِّتِ يَزُورُ أَهْلَهُ»
میت به سراغ خانواده اش می آید.
«قَالَ نَعَم»
گفتم چند روز یک بار؟ گفت هر هفته، ماهیانه، سالیانه
«عَلَى قَدْرِ مَنْزِلَتِه»
بستگی دارد منزلتش چقدر باشد؟ بعضی ها هر روز می توانند بیایند گفتم چه شکلی می آید؟ فرمود در چهره یک پرنده لطیف، «لطیف» در تعبیر این گونه روایات یعنی با چشم عادی دیده نمی شود روی دیوارهای شان می نشیند نگاه می کند
«فَإِنْ رَآهُمْ بِخَيْرٍ»
ببیند آن ها خوشحال هستند
«فَرِحَ وَ إِنْ رَآهُمْ بِشَرٍّ وَ حَاجَةٍ حَزِنَ وَ اغْتَم»
ببیند ناراحت هستند غصه دار می شود.
این همان روایتی بود که عرض کردیم همان روایت را هم سعد السعود و هم مرحوم کلینی نقل کرده است. دو تا سند هم دارد یعنی روایت اساس دارد و درست است اما بعضی از مؤمنین در کافی آمده است وقتی میروند خدا یک پرده ای می اندازد
«إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَيَزُورُ أَهْلَهُ فَيَرَى مَا يُحِبُّ وَ يُسْتَرُ عَنْهُ مَا يَكْرَهُ»
الكافي ( ط- الإسلامية)؛ نويسنده: كلينى، محمد بن يعقوب بن اسحاق؛ محقق / مصحح: غفارى على اكبر و آخوندى، محمد؛ ناشر: دار الكتب الإسلامية، تهران: 1407 ق، ج3، ص 230
گاهی اوقات پرده می افتد ولی گفتیم بعضی از روایت ها می گوید می بیند ناراحت می شود پس به درجات مؤمن بستگی دارد بعضی از مؤمنین ببینند ناراحت می شوند بعضی ها نمی بینند. روایات برای این که مؤمن می آید خانواده اش را می بیند خیلی زیاد است علامه مجلسی می فرماید خیلی زیاد است اصلاً مطرحش نمی کنم. یعنی در این قضیه که می آیند بستگان و وضعیت خانواده را می بینند الی ماشاء الله روایت داریم. صدیقه طاهره و پیامبر آمده باشد کربلاء را دیده باشد اشکالی پیش می آید؟
راجع به (أَلَّا خَوْفٌ عَلَيهِمْ وَلَا هُمْ يحْزَنُونَ) عرض کردیم بر اساس روایات و بر اساس خود آیه حزن برای چند چیز بود یک: حزن از دست دادن نعمات دنیوی دارد می میرد و دنیا را از دست می دهد می گویند غصه نخور چند برابرش را آن طرف به تو می دهیم. این که این جا با مردن از دست دادی آن طرف به تو داده می شود خوف هم گفتیم خوف حبط اعمالش است.
روایت در بحار الأنوار، جلد 6، صفحه 177 این را قبول نداری حداقل یک احتمال می شود احتمال این که آیه مطلق باشد صد در صد رد است چون خوف از خدا است خوف برای بستگان است روایات متعدد دارد حالا این که خوف چه است؟ نمی دانیم (أَلَّا خَوْفٌ عَلَيهِمْ وَلَا هُمْ يحْزَنُونَ) که رفع شده نمی دانیم به هر صورت شما نمی توانید به این آیه استناد کنید برای این که حضرت زهرا ناراحت نمی شود دیگر استناد شما به این آیه باطل است.
روایت دیگری است می گوید حب و رضایت و عدم خوف برای این است که در آخرت قول ثابت پیدا کرد خیالش راحت شد دیگر از من توحید گرفته نمی شود بحار الأنوار، جلد 6، صفحه 225
«ثَبَّتَكَ اللَّهُ فِيمَا تُحِبُّ وَ تَرْضَى»
بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ط - بيروت)؛ نویسنده: مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، ناشر: دار إحياء التراث العربي، محقق/ مصحح: جمعی از محققان، ج6، ص225
مرحوم علامه طباطبایی هم خیلی زیبا می فرمایند
«وبالجملة ارتفاع الخوف من غير الله والحزن عن الأولياء ليس معناه أن الخير والشر والنفع والضرر والنجاة والهلاك والراحة والعناء واللذة والألم والنعمة والبلاء متساوية عندهم ومتشابهة في إدراكهم فإن العقل الانساني بل الشعور العام الحيواني لا يقبل ذلك»
خوف، حزن و هیچ احساسی ندارند مثل آدم آهنی این نیست احساسات و ادراک دارند این که بخواهید بگویید هیچ احساسی ندارند و هیچ غصه ای نمی توانند درک کنند این را حیوانات هم قبول نمی کنند. مرحوم علامه طباطبایی می گوید حتی حیوانات هم همچنین برداشتی که آقای مسائلی مطرح می کند قبول ندارند.
«بل معناه أنهم لا يرون لغيره تعالى استقلالا في التأثير أصلا، ويقصرون الملك والحكم فيه تعالى فلا يخافون إلا إياه أو ما يحب الله ويريد أن يحذروا منه أو يحزنوا عليه»
الميزان في تفسير القرآن؛ تأليف: العلامة السيد محمد حسين الطباطبائي قدس سره، ناشر: جماعة المدرسين في الحوزة العلمية في قم المقدسة، ج10، ص93
هر چه خدا بخواهد ما برای همان ناراحت می شویم هر چه خدا بخواهد ما برای همان غصه می خوریم هر چه خدا بخواهد اراده ما اراده خدا است. (أَلَّا خَوْفٌ عَلَيهِمْ وَلَا هُمْ يحْزَنُونَ) یعنی «لا خَوفٌ ولا یحزنون» الا خوف و حزنی که اراده خدا باشد چه در دنیا و چه در آخرت.
مجری:
این بحث اگر تمام شده است یک میان برنامه ببینیم بر گردیم فضا را با ذکر و نام ابا عبدالله الحسین (علیه السلام) معنوی تر کنیم، ان شاءالله بعد از میان برنامه در خدمت شما خواهیم بود و از محضر جناب استاد ابو القاسمی بهره مند خواهیم شد.
(میان برنامه)
مجری:
صلی الله علیک یا ابا عبدالله الحسین (علیه السلام)، صلی الله علیک وعلی الارواح التی حلت بفنائک. عزیزان بیننده با برنامه راه روشن در خدمت شما هستیم و موضوعی را که استاد مطرح کردند برخی از مسائلی است که در فضای مجازی توسط برخی از آقایان پخش می شود اسم ایشان هم مسائلی است که در مورد عزاداری حضرت ابا عبد الله الحسین صحبت های کردند در راستای این که به خیال خودش وحدت ایجاد کند نکاتی را جناب استاد ابوالقاسمی خدمت شما ارائه کردند و تحلیلاتی در پاسخ به ادله این آقا از این ادله، این نتیجه را نمی توانید بگیرید که اعلام کردید. به مباحث و نکات دیگر هم بپردازیم از محضر استاد بیشتر استفاده کنیم.
استاد ابوالقاسمی:
عرض شد که ایشان ادعا کرده بود به خاطر این که اولیاء الله (أَلَّا خَوْفٌ عَلَيهِمْ وَلَا هُمْ يحْزَنُونَ) دیگر ما نمی توانیم بگوییم حضرت زهرا (سلام الله علیها) ناراحت هستند و روایاتی هم که در این زمینه است همه اش از عبد الله ابن عبد الرحمن ابن أصم است و آن راوی ضعیف است. عرض کردیم آن آیه ای که شما مطرح کردید (أَلَّا خَوْفٌ عَلَيهِمْ وَلَا هُمْ يحْزَنُونَ) که این آیه مطلق نیست مقید است صد در صد این اطلاقی که شما برداشت کردید نمی تواند دال بر مدعای شما باشد.
اما یک سری روایات متعددی در حد تواتر در کتب شیعه داریم که قبل از زمان رجعت اصلاً به زمان رجعت کار نداریم ائمه (علیهم السلام) به این دنیا برگشته اند و کارهای انجام دادند.
مرحوم علامه مجلسی می فرماید:
«قد أوردنا أمثال تلك الأخبار الدالة على الأجساد المثالية في باب احتجاج أمير المؤمنين علیه السلام على أبي بكر و في باب غصب الخلافة و في باب كفر الثلاثة و في باب أن الأئمة علیهم السلام يظهرون بعد الموت و في أبواب المعجزات فلا نوردها هنا حذرا من الإطالة و التكرار»
بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ط - بيروت)؛ نویسنده: مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، ناشر: دار إحياء التراث العربي، محقق/ مصحح: جمعی از محققان، ج6، ص232
این قدر روایت دارد باب های مختلف دارد من فقط همین امروز جستجوی اجمالی زدم هفده تا روایت پیدا کردم.
مجری:
با یک مراجعه جزئی این همه خروجی دارد
استاد ابوالقاسمی:
من داشتم چیز دیگری جستجو می کردم یعنی دنبال مطلب دیگری بودم طردا للباب این ها را به دست آوردم در کافی است، در بصائر و در امالی است سندهای صحیح متعدد دارد شما می گویید پیغمبر در آن دنیا حزن ندارد پیغمبر در این عالم تجلی کرده و به این عالم برگشته در این عالم حزن می تواند داشته باشد یا نه؟ این را چرا نمی گویید؟ پیغمبر برای خلافت حضرت علی آمد با فلانی صحبت کرده که چرا غصب خلافت کردی؟ نمی آید با حضرت زینب (سلام الله علیها) صحبت کند؟
در مورد سید الشهداء (علیه السلام) در کتب اهل سنت هم مثل کتب شیعه روایت داریم. ابن عباس و ام سلمه گفتند ما پیامبر را دیدیم یا در خواب یا در بیداری که روز عاشوراء آمده بود غبار آلود و حالت آشفته عرض کردیم چه شد؟ فرمود روز شهادت امام حسین است و من خون سید الشهداء را دارم جمع می کنم. سنی نقلش کرده است شیعه نیست بگویید این شیعه غالی بوده تعصب روی حضرت زهرا داشت می خواست عوام را به گریه بیاندازد چندین نفر از علمای سنی این روایت را تصحیح کردند. می گویید نه آقا الکی است؟ این طور نمی شود هر چه دلت نمی خواهد می گویی الکی است این دلیل نمی شود این روایت است سنی گفت صحیح است شیعه هم قبولش دارد.
پیغمبر (صلی الله علیه وآله) روز عاشوراء به این عالم برگشتند و عزادار هم بودند می خواهید چه کارش کنید؟ می خواهید بگویید الکی است و آن راوی سنی که این روایت را نقل کرد غالی بوده است؟ حالا همین را ما نه برای سید الشهداء مگر برای ولادت صدیقه طاهره (سلام الله علیها) چهار زن بهشتی برای دلداری به حضرت خدیجه و کمک به ایشان نیامدند؟ این دیگر مسلم است.
در روایات داریم شمعون الصفاء وصی حضرت عیسی برای دلداری امیر مؤمنان در یکی از جنگ ها وقتی خیلی به حضرت جسارت کردند آمد با حضرت صحبت کرد. آن ها برای دلداری امیر مؤمنان و حضرت خدیجه (سلام الله علیها) آمدند نمی شود پیغمبر برای دلداری عقیله بنی هاشم، زینب کبری (سلام الله علیها) بیاید؟ نمی شود مادرش حضرت زهرا (سلام الله علیها) بیاید؟ نمی شود پدرش امیر مؤمنان بیاید؟
مجری:
در حال حضرت حجة ابن الحسن العسکری با آن داغی که دارند
استاد ابوالقاسمی:
چطور برای حضرت خدیجه می آیند کمک می کنند؟ سندش هم معتبر بوده بعد شما در این جا می گویید نه نمی شود؟ پس آن های که می آیند مثل آدم آهنی می آیند هیچ احساسی ندارند، ربات مانند می آیند فقط کمک می کنند می روند وقتی می خواهد به یک نفر تسلی بدهد باید با احساسات بیاید بدون احساسات نمی شود تسلی داد.
نکته بعد عرض کردیم بحث علم انبیاء (علیهم السلام) به تمام اعمال انسان ها روایت صحیح و السند در کافی شریف امام صادق (علیه السلام)
«مَا لَكُمْ تَسُوءُونَ رَسُولَ اللَّهِ ص فَقَالَ رَجُلٌ كَيْفَ نَسُوؤُهُ فَقَالَ أَ مَا تَعْلَمُونَ أَنَّ أَعْمَالَكُمْ تُعْرَضُ عَلَيْهِ»
چرا پیامبر را ناراحت می کنید؟ گفتیم ما پیامبر را ناراحت می کنیم؟ فرمودند بله مگر خبر ندارید که اعمال به پیغمبر عرضه می شود؟
«فَإِذَا رَأَى فِيهَا مَعْصِيَةً سَاءَهُ ذَلِكَ»
گناهی ببیند ناراحت می شود
«فَلَا تَسُوءُوا رَسُولَ اللَّهِ وَ سُرُّوهُ»
الكافي ( ط- الإسلامية)؛ نويسنده: كلينى، محمد بن يعقوب بن اسحاق؛ محقق / مصحح: غفارى على اكبر و آخوندى، محمد؛ ناشر: دار الكتب الإسلامية، تهران: 1407 ق، ج1، ص 219
پیامبر را ناراحت نکنید خوشحالش بکنید. پیغمبر از اعمال ما ناراحت می شود (أَلَّا خَوْفٌ عَلَيهِمْ وَلَا هُمْ يحْزَنُونَ) شد این روایت دروغ است مگر می شود؟ باید بین این ها جمع کرد. آن روایت عام و مطلق نیست این ها مخصصش است این را تخصیص و تغییر داده است. می گوید می گوید حزنی که آن جا است برای اعمال خودش است ربطی به اعمال دیگران ندارد.
خوفش از کارهای خودش است بله اولیاء از کارهای خودشان خوف ندارند می دانند ما بهشتی شدیم تمام شد اما به خاطر کارهای دیگران ناراحت نمی شوند؟ این روایات صحیح و السند را می خواهید چه کار کنید؟ یک باب روایت در کافی آورده است. می گوید نه قبول ندارم مشخص است شما نباید این ها را قبول داشته باشید.
مطلب بعدی فرض کنید پیغمبر از کل احوال ما با خبر نباشد. روایات متعدد داریم اگر با پیغمبر (صلی الله علیه وآله وسلم) صحبت بکنید خبر به او می رسد
«يَسْمَعُكَ مِنْ قَرِيبٍ وَ يُبْلَغُهُ [يَبْلُغُهُ] عَنْكَ إِذَا كُنْتَ نَائِياً.»
كامل الزيارات؛ نویسنده: ابن قولويه، جعفر بن محمد، ناشر: دار المرتضوية، محقق/ مصحح: امینی، عبدالحسین، ص12
نزدیک و کنار قبر باشید می شنود دور هم باشید به او فرشته ای می رساند متعدد روایت داریم.
روایت هم داریم از بعید (از باب علمش) می شنود برای این که دیگران متوجه بشوند حضرت این طور گفته است. اگر حضرت زینب کبری (سلام الله علیها) روز عاشوراء گفت یا رسول الله
«هَذَا حُسَيْنٌ بِالْعَرَاءِ مُرَمَّلٌ بِالدِّمَاءِ»
نام كتاب: مثير الأحزان؛ نويسنده: ابن نما حلى، جعفر بن محمد، تاريخ وفات مؤلف: 841 ق، محقق / مصحح: مدرسه امام مهدى عليه السلام، ناشر: مدرسه امام مهدى، قم: 1406ق، ص84
و آن روضه را خوانده پیغمبر شنید یا نشنید؟ به او خبر رسید یا نرسیده؟ وقتی بشنود ناراحت یا خوشحال می شود؟ (أَلَّا خَوْفٌ عَلَيهِمْ وَلَا هُمْ يحْزَنُونَ) از این وضعیت حضرت زینب در آن جا خوشحال می شود. در زیارتنامه ها خطاب به ائمه صحبت می کنیم در اذن دخول ها می گوید:
«تَسْمَعُ كَلَامِي وَ تَرُدُّ سَلَامِي»
بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ط - بيروت)؛ نویسنده: مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، ناشر: دار إحياء التراث العربي، محقق/ مصحح: جمعی از محققان، ج97، ص295
صدای من را می شنوی و جواب سلام من را می دهی ائمه بین ما حضور دارند تمام شان حاضر و ناظر هستند. و عرض کردیم حتی حضور فیزیکی هم می توانند داشته باشند. گفته بود مگر معنی دارد خدا بخواهد دلداری بدهد یا بگوید ملائکه به خاطر شما گریه می کنند؟ صدیقه طاهره که هیچ
«إِنَّ الْيَتِيمَ إِذَا بَكَى اهْتَزَّ لِبُکائِهِ عَرْشُ الْرَّحمن»
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال؛ نويسنده: ابن بابويه، محمد بن على (تاريخ وفات مؤلف: 381 ق)، محقق / مصحح: ندارد، ناشر: دار الشريف الرضي للنشر، قم: 1406ق، ص200
یتیم گریه کند برای گریه اش عرش خدا به لرزه در می آید آن وقت صدیقه طاهره (سلام الله علیها) گریه کند و ناراحت بشود اتفاقی نیافتد و عالم تکان نخورد، این حرف ها چه است می زنید؟ نه فقط بعد از شهادت فقط خبر شهادت به آقا رسول خدا و امیر مؤمنان رسید و جبرئیل خبر را آورد می گوید که:
«أَخَذَ بِيَدِ عَلِيٍّ فَخَلَا بِهِ مَلِيّاً مِنَ النَّهَار»
شروع کردند با هم صحبت کردن و گریه کردن جبرئیل نازل شد خدای متعال می گوید:
«عَزَمْتُ عَلَيْكُمَا لَمَّا صَبَرْتُمَا»
كامل الزيارات؛ نویسنده: ابن قولويه، جعفر بن محمد، ناشر: دار المرتضوية، محقق/ مصحح: امینی، عبدالحسین، ص55
منِ خدا از شما درخواست می کنم که گریه نکنید صبر داشته باشید. برای پیغمبرش این کار را کرد برای صدیقه طاهره این کار را نکند؟
نکته بعد (أَلَّا خَوْفٌ عَلَيهِمْ وَلَا هُمْ يحْزَنُونَ) نه یک حزنی است قطعاً باقی است آن حزن چه است؟ امام زمان (روحی وارواح العالمین) وقتی می آیند چه کار می کنند
«اَنَّ جَدّیَ الْحُسَیْن قَتَلوهُ عَطْشاناً»
إلزام الناصب في إثبات الحجة الغائب عجّل الله تعالى فرجه الشريف؛ نويسنده: يزدى حايرى، على (تاريخ وفات مؤلف: 1323 ق)، محقق / مصحح: عاشور، على، ناشر: مؤسسة الأعلمى، لبنان بیروت: 1422ق، ج2، ص223
در رجعت فقط امام زمان بر می گردد یا پیغمبر (صلی الله علیه وآله) و ائمه هم با او بر می گردند؟ روایت می گوید ملائکه خدا، ملائکه که هیچ اسماعیل ابن حزخیل پیامبر
(وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِسْمَاعِيلَ إِنَّهُ كَانَ صَادِقَ الْوَعْدِ وَكَانَ رَسُولًا نَبِيا)
و در اين کتاب (آسمانی) از اسماعيل (نيز) ياد کن، که او در وعده هايش صادق، و رسول و پيامبری (بزرگ) بود!
سوره مریم (19): آیه 54
می گوید:
«بَعَثَهُ اللَّهُ إِلَى قَوْمِهِ فَكَذَّبُوهُ فَقَتَلُوهُ وَ سَلَخُوا وَجْهَهُ»
پوست صورتش را کندند خدای متعال یک فرشته ای فرستاد گفت بگو من به تو اجازه عذاب دادم می خواهی عذاب شان کنم؟ گفت خدایا به من خبر رسید که امت پیامبر آخر الزمان با حسین ابن علی چه کار می کنند و وعده ای کرده ای که حسین ابن علی به دنیا بر گردد تا انتقام بگیرد من هم می خواهم با حسین بر گردم آن موقع انتقام بگیرم.
«يَكُونُ لِي بِالْحُسَيْنِ أُسْوَةٌ»
كامل الزيارات؛ نویسنده: ابن قولويه، جعفر بن محمد، ناشر: دار المرتضوية، محقق/ مصحح: امینی، عبدالحسین، ص65
اصلاً رجعت کننده برای چه بر می گردند؟ قیام امام برای چه است؟ یک حزنی است هنوز این حزن باقی است و ملائکه هم آن چهار هزار ملکی که «اشعث أغبر» کنار قبر سید الشهداء تا روز ظهور گریه می کنند و با امام زمان (روحی وارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء) برای چه بر می گردند؟ پس یک حزنی باقی بوده حزن کامل نشده است.
این که بگویید این ها در عذاب هستند تمام عذاب عالم از ابتدای خلقت تا انتهای خلقت روی قاتلین سید الشهداء برود جبران این کاری که کردند نمی کند. امام زمان برای همین می آید انتقام می گیرد. آن ها که کشته شدند مختار آن ها را کشت نه تمام نشد سیاهی این مصیبت در عالم باقی مانده است.
مجری:
«لا تَبرد أبدا» اصلاً حرارتش از بین نمی رود همچنان این غم و اندوه وجود دارد.
استاد ابوالقاسمی:
بله. نکته دیگر گریه ملائکه، صدیقه طاهره را شما قبول ندارید ملائکه برای چه باید بر امام حسین گریه کنند؟ دیگر ملائکه را نمی توانید منکر بشوید در آن عبد الله ابن عبد الرحمن أصم نیست فقط در کتاب کامل الزیارات حداقل هفتاد روایت فقط امروز خودم از کامل الزیارات برای گریه و عزاداری ملائکه بر سید الشهداء دیدم. به عنوان مثال تبرکاً بخوانیم می فرماید عبد الله ابن سنان از امام صادق (علیه السلام) قبر سید الشهداء بیست ذراع در بیست ذراع به حساب می آید «رَوْضَة مِنْ رِيَاضِ الْجَنَّةِ» است
«رَوْضَة مِنْ رِيَاضِ الْجَنَّةِ مِنْهُ مِعْرَاجٌ إِلَى السَّمَاءِ فَلَيْسَ مِنْ مَلَكٍ مُقَرَّبٍ وَ لَا نَبِيٍّ مُرْسَلٍ إِلَّا وَ هُوَ يَسْأَلُ اللَّهَ تَعَالَى أَنْ يَزُورَ الْحُسَيْنَ علیه السلام فَفَوْجٌ يَهْبِطُ وَ فَوْجٌ يَصْعَدُ.»
روایت دیگر:
«مَا بَيْنَ قَبْرِ الْحُسَيْنِ (علیه السلام) إِلَى السَّمَاءِ مُخْتَلَفُ الْمَلَائِكَةِ»
كامل الزيارات؛ نویسنده: ابن قولويه، جعفر بن محمد، ناشر: دار المرتضوية، محقق/ مصحح: امینی، عبدالحسین، ص112 و 114
روایت دیگر ملائکه می آیند بر سید الشهداء عزاداری می کنند. روایت بعدی «فَفَوْجٌ يَنْزِلُ وَ فَوْجٌ يَعْرُجُ.»
«لِمَوْضِعِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ (علیه السلام) حُرْمَةٌ مَعْلُومَةٌ مَنْ عَرَفَهَا وَ اسْتَجَارَ بِهَا أُجِيرَ قُلْتُ صِفْ لِي مَوْضِعَهَا قَالَ امْسَحْ مِنْ مَوْضِعِ قَبْرِهِ الْيَوْمَ خَمْسَةً وَ عِشْرِينَ ذِرَاعاً مِنْ قُدَّامِهِ وَ خَمْسَةً وَ عِشْرِينَ ذِرَاعاً عِنْدَ رَأْسِهِ وَ خَمْسَةً وَ عِشْرِينَ ذِرَاعاً مِنْ نَاحِيَةِ رِجْلَيْهِ وَ خَمْسَةً وَ عِشْرِينَ ذِرَاعاً مِنْ خَلْفِهِ وَ مَوْضِعُ قَبْرِهِ مِنْ يَوْمَ دُفِنَ رَوْضَةٌ مِنْ رِيَاضِ الْجَنَّةِ وَ مِنْهُ مِعْرَاجٌ يُعْرَجُ مِنْهُ بِأَعْمَالِ زُوَّارِهِ إِلَى السَّمَاءِ وَ لَيْسَ مِنْ مَلَكٍ وَ لَا نَبِيٍّ فِي السَّمَاوَاتِ إِلَّا وَ هُمْ يَسْأَلُونَ اللَّهَ أَنْ يَأْذَنَ لَهُمْ فِي زِيَارَةِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ (علیه السلام) فَفَوْجٌ يَنْزِلُ وَ فَوْجٌ يَعْرُج»
الكافي ( ط- الإسلامية)؛ نويسنده: كلينى، محمد بن يعقوب بن اسحاق؛ محقق / مصحح: غفارى على اكبر و آخوندى، محمد؛ ناشر: دار الكتب الإسلامية، تهران: 1407 ق، ج4، ص 588
روایت بعدی:
«وَكَّلَ اللَّهُ بِقَبْرِ الْحُسَيْنِ عليه السلام أَرْبَعَةَ آلَافِ مَلَكٍ شُعْثاً غُبْراً- يَبْكُونَهُ إِلى يَوْمِ الْقِيَامَة»
كافي( ط- دارالحديث)؛ نويسنده: كلينى، محمد بن يعقوب بن اسحاق (تاريخ وفات مؤلف: 329 ق)، محقق / مصحح: دارالحديث، ناشر: دار الحديث، قم، ق 1429، ج9، ص327
«حَوْلَهُ أَرْبَعَةَ آلَافِ مَلَكٍ شُعْثاً غُبْراً يَبْكُونَهُ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ.»
كامل الزيارات؛ نویسنده: ابن قولويه، جعفر بن محمد، ناشر: دار المرتضوية، محقق/ مصحح: امینی، عبدالحسین، ص109
روایت بعدی:
«بُكَاءَ الْمَلَائِكَة»
كامل الزيارات؛ نویسنده: ابن قولويه، جعفر بن محمد، ناشر: دار المرتضوية، محقق/ مصحح: امینی، عبدالحسین، ص92 و 297
روایت بعدی:
«وَ مَا بَكَى لَنَا مِنَ الْمَلَائِكَةِ أَكْثَرُ- وَ مَا رَقَأَتْ دُمُوعُ الْمَلَائِكَةِ مُنْذُ قُتِلْنَا»
كامل الزيارات؛ نویسنده: ابن قولويه، جعفر بن محمد، ناشر: دار المرتضوية، محقق/ مصحح: امینی، عبدالحسین، ص102
از زمانی که ما به شهادت رسیدیم تا حالا اشک چشم ملائکه بند نیامده است و روایات متعدد
«إِنَّ اللَّهَ وَكَّلَ بِالْحُسَيْنِ علیه السلام مَلَكاً فِي أَرْبَعَةِ آلَافِ مَلَكٍ يَبْكُونَهُ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِزُوَّارِهِ وَ يَدْعُونَ اللَّهَ لَهُمْ.»
این همه روایت.
روایت دیگر:
«إِنَّ اللَّهَ وَكَّلَ بِقَبْرِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍ علیه السلام أَرْبَعَةَ آلَافِ مَلَكٍ كُلُّهُمْ يَبْكُونَهُ وَ يُشَيِّعُونَ مَنْ زَارَهُ إِلَى أَهْلِه»
كامل الزيارات؛ نویسنده: ابن قولويه، جعفر بن محمد، ناشر: دار المرتضوية، محقق/ مصحح: امینی، عبدالحسین، ص86
ملائکه برای چه گریه می کنند؟ مگر ملائکه خوف و حزن دارند؟ بله خوف و حزن ملائکه نه به خاطر عذاب الهی به خاطر وضعیتی است که در عالم پیش آمده است که راجع به این صحبت خواهیم کرد.
اما شما می گویید ما روایت های عبد الله ابن عبد الله أصم را قبول نداریم یک سری روایت می خوانم ایشان در آن نیست.
مجری:
به قول شما یک سند است
استاد ابوالقاسمی:
روایت های دیگر می خوانم
«إِنَّ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ علیه السلام لَمَّا مَضَى بَكَتْ عَلَيْهِ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَ الْأَرَضُونَ السَّبْعُ وَ مَا فِيهِنَّ وَ مَا بَيْنَهُنَّ وَ مَنْ يَنْقَلِبُ عَلَيْهِنَّ وَ الْجَنَّةُ وَ النَّارُ وَ مَا خَلَقَ رَبُّنَا وَ مَا يُرَى وَ مَا لَا يُرَى»
صدیقه طاهره داخل این ها است یا نیست؟ دوباره می گویم وقتی سید الشهداء به شهادت رسید آسمان های هفتگانه، زمین های هفتگانه، هر آنچه بین این ها است. هر چه در این ها حرکت دارد. آتش جهنم، بهشت و هر چه خدا خلق کرد هر آنچه دیده می شود و هر آنچه آنچه دیده نمی شود غیر از یک گروه خاصی که استثناء شده است (در روایت بعدی) همه برای سید الشهداء گریه کردند.
صدیقه طاهره داخل این ها است یا نیست؟ کل اولیاء الله داخل این هستند یا نه؟ انبیاء الهی که از دنیا رفتند داخل این هستند یا نه؟ نمی تواند بگوید نیست.
سندش یک سند مرحوم ابن قولویه اول نقل می کند:
«وَ حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ عُبَيْدِ اللَّهِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي عُثْمَانَ عَنْ عَبْدِ الْجَبَّارِ النَّهَاوَنْدِيِّ عَنْ أَبِي سَعِيدٍ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ ثُوَيْرٍ عَنْ يُونُسَ وَ أَبِي سَلَمَةَ السَّرَّاجِ وَ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالُوا سَمِعْنَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) يَقُولُ لَمَّا مَضَى الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ (علیه السلام) بَكَى عَلَيْهِ جَمِيعُ مَا خَلَقَ اللَّه»
همان روایت، دوباره همان روایت با سند بعدی پنج تا سند برای همین یک روایت است و بعدش هم صحیح نقل کرده است که هر آن چه در آسمان ها است.
«بَكَتْ عَلَيْهِ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَ الْأَرَضُونَ السَّبْعُ وَ مَا فِيهِنَّ وَ مَا بَيْنَهُنَّ وَ مَنْ يَنْقَلِبُ عَلَيْهِنَّ وَ الْجَنَّةُ وَ النَّارُ وَ مَا خَلَقَ رَبُّنَا وَ مَا يُرَى وَ مَا لَا يُرَى بَكَى عَلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَيْنِ علیه السلام إِلَّا ثَلَاثَةَ أَشْيَاءَ لَمْ تَبْك»
كامل الزيارات؛ نویسنده: ابن قولويه، جعفر بن محمد، ناشر: دار المرتضوية، محقق/ مصحح: امینی، عبدالحسین، ص80
جز سه چیز که گریه نکرد بصره، دمشق و آل عثمان. الان بگوییم در این روایت عبد الله ابن عبد الرحمن ابن أصم است زورکی یک جوری بگوییم ضعیف است بگوییم زورکی آقای مسائلی گفته است نمی شود حضرت زهرا گریه کرده باشد این دروغ است این برای گریاندن عوام است. واقعاً این طور است؟
اما راجع به صدیقه طاهره (سلام الله علیها) روایتی با سند صحیح است این روایت در کامل الزیارات آمده است. فقط یک مضمونی دارد این مضمون در زیارت عاشوراء معروف در دو جایش است.
«وَ جَلَّتْ وَ عَظُمَتْ مُصِيبَتُكَ فِي السَّمَاوَاتِ عَلَى جَمِيعِ أَهْلِ السَّمَاوَات مُصِيبَةً مَا أَعْظَمَهَا وَ أَعْظَمَ رَزِيَّتَهَا فِي الْإِسْلَامِ وَ فِي جَمِيعِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْض»
بر اهل آسمان ها سنگین است این روایتی است روایت شاید بشود گفت صحیح ترین سند در اسناد متون زیارت سید الشهداء (علیه السلام) است. ابو عبد الرحمن محمد ابن احمد ابن حسین عسکری و محمد ابن الحسن جمیعاً حسن ابن علی ابن مهزیار از پدرش علی ابن مهزیار از ابن ابی عمیر از محمد ابن مروان از ابو حمزه ثمالی از امام صادق (علیه السلام) تمام شان ثقه هستند.
حدیث 639 کامل الزیارات در آن باب حدیث 23 عرض کردم طولانی ترین متن زیارت سید الشهداء به شکل مأثور این روایت بسیار کامل و جامع است برخی از عبارت هایش را می خوانم
«السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ مَا أَعْظَمَ مُصِيبَتَكَ عِنْدَ جَدِّكَ [أَبِيكَ] رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه وآله وسلم»
پیغمبر خیلی برای شما دعا داشت. ایشان می گوید نه (أَلَّا خَوْفٌ عَلَيهِمْ وَلَا هُمْ يحْزَنُونَ)
«وَ مَا أَعْظَمَ مُصِيبَتَكَ عِنْدَ مَنْ عَرَفَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ- وَ أَجَلَّ مُصِيبَتَكَ عِنْدَ الْمَلَإِ الْأَعْلَى وَ عِنْدَ أَنْبِيَاءِ اللَّهِ وَ رُسُلِهِ [عِنْدَ رُسُلِ اللَّهِ]»
این را هم می خواهید زیر سوال ببرید؟ سندش صحیح است.
«وَ قَدْ بَكَتْكَ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرَضُونَ وَ الْجِبَالُ وَ الْبِحَارُ فَمَا عُذْرِي إِنْ لَمْ أَبْكِكَ وَ قَدْ بَكَاكَ حَبِيبُ رَبِّي وَ بَكَتْكَ الْأَئِمَّةُ صلوات الله علیهم- وَ بَكَاكَ مَنْ دُونَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَى إِلَى الثَّرَى جَزَعاً عَلَيْكَ»
«سِدْرَةِ الْمُنْتَهَى» جایی بود که پیامبر رسید از خود خدا تا پایین ترین مخلوق همه برای تو گریه کردند «جَزَعاً عَلَيْكَ» این برای سید الشهداء بعد راجع به حضرت علی اکبر:
«بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي دَمَكَ الْمُرْتَقَى بِهِ إِلَى حَبِيبِ اللَّهِ»
خون شما را پیش پیامبر بردند «دَمَكَ الْمُرْتَقَى بِهِ إِلَى حَبِيبِ اللَّه» بعد:
«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَشْفِعُ إِلَيْكَ بِوَلَدِ حَبِيبِكَ وَ بِالْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ يَضِجُّونَ عَلَيْهِ وَ يَبْكُونَ وَ يَصْرُخُونَ لا يَفْتُرُونَ وَ لا يَسْأَمُونَ وَ هُمْ مِنْ خَشْيَتِكَ مُشْفِقُونَ وَ مِنْ عَذَابِكَ حَذِرُونَ لَا تُغَيِّرُهُمُ الْأَيَّامُ وَ لَا يَنْهَزِمُونَ مِنْ نَوَاحِي الْحَيْرِ يَشْهَقُونَ»
ملائکه ای که برای علی اکبر در حائر حسینی هستند موقع گریه کردن شَهِقه می زنند هق هق بلند می کنند گفتیم چهار هزار مَلَک و یک فرمانده دارند
«وَ سَيِّدُهُمْ يَرَى مَا يَصْنَعُونَ وَ مَا فِيهِ يَتَقَلَّبُونَ»
بزرگ شان هم برای شان مجلس داری می کند
«قَدِ انْهَمَلَتْ مِنْهُمُ الْعُيُونُ فَلَا تَرْقَأُ وَ اشْتَدَّ مِنْهُمُ الْحَزَنُ بِحُرْقَةٍ فَلَا تُدْفَع»
این راجع به حضرت علی اکبر است نه این که ملائکه ای که آن جا هستند برای خود سید الشهداء گریه کنند نه ملائکه آن جا برای علی اکبر سید الشهداء گریه شان آرام نمی شود سید الشهداء جای خود دارد. اگر آن ملائکه فقط مصیبت علی اکبر دیدند گریه شان شروع شد دیگر بند نخواهد آمد تا قیامت و ظهور امام زمان که می آید و قیام بکند. بعد راجع به شهداء
«فَلَقَدْ بَكَتْكُمُ الْمَلَائِكَةُ وَ حَفَّتْكُمْ وَ سَكَنَتْ مُعَسْكَرَكُمْ وَ حَلَّتْ مَصَارِعَكُمْ- وَ قَدَّسَتْ وَ صَفَّتْ بِأَجْنِحَتِهَا عَلَيْكُمْ لَيْسَ لَهَا عَنْكُمْ فِرَاقٌ إِلَى يَوْمِ التَّلَاقِ- وَ يَوْمِ الْمَحْشَرِ وَ يَوْمِ الْمَنْشَرِ طَافَتْ عَلَيْكُمْ رَحْمَةٌ مِنَ اللَّهِ وَ بَلَغْتُمْ بِهَا شَرَفَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ»
كامل الزيارات؛ نویسنده: ابن قولويه، جعفر بن محمد، ناشر: دار المرتضوية، محقق/ مصحح: امینی، عبدالحسین، ص243
الان این را داریم زیارتی با سند صحیح است می گوید خود پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) برای شما مصیبت زده شد و تمام انبیاء و رسل الهی هم مصیبت زده شدند. آقای مسائلی چه جوابی می خواهید بدهید؟ می خواهید باز بازی روی سند در بیاورید؟
اما راجع به صدیقه طاهره (سلام الله علیها) رجزی که جناب ابو ثمامه روز عاشوراء خواند چه است؟ ابو ثمامه یاور سید الشهداء به میدان آمد
عَزَاءً لِآلِ الْمُصْطَفَى وَ بَنَاتِه * عَلَى حَبْسِ خَيْرِ النَّاسِ سِبْطِ مُحَمَّد
عَزَاءً لِزَهْرَاءِ النَّبِيِّ وَ زَوْجِهَا * خِزَانَةِ عِلْمِ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ أَحْمَد
عَزَاءً لِأَهْلِ الشَّرْقِ وَ الْغَرْبِ كُلِّهِم * وَ حُزْناً عَلَى حَبْسِ الْحُسَيْنِ الْمُسَدَّد
فَمَنْ مُبْلِغٌ عَنِّي النَّبِيَّ وَ بِنْتَه * بِأَنَّ ابْنَكُمْ فِي مَجْهَدٍ أَيِّ مَجْهَدٍ
مناقب آل أبي طالب عليهم السلام (لابن شهرآشوب)؛ نویسنده: ابن شهر آشوب مازندرانى، محمد بن على، محقق / مصحح: ندارد ناشر: علامه، ج4، ص105
این جا عزای فاطمه زهرا است ابو ثمامه اسدی روز عاشوراء می خواهد عوام را به گریه در بیاورد؟ ابو ثمامه أسدی روز عاشوراء شمشیر به دست گرفت به میدان دارد می گوید این جا عزای حضرت زهرا است. می گوید نه این حرف ها برای گریاندن عوام است خجالت دارد!
مجری:
نمی دانم با این ادله و صحبت های که حضرتعالی فرمودید آیا کسی هست باز هم از این فکر و اندیشه دفاع کند؟ تلفن های برنامه هم است اگر کسی واقعاً مدافع این ایده و اندیشه است بیاید صحبت کند و بحث را به چالش بکشاند استدلالی که جناب آقای دکتر ابوالقاسمی می آورند به نظرم خیلی کامل است و خیلی راحت قابل هضم است.
(میان برنامه)
مجری:
«أَحَبَّ اللَّهُ مَنْ أَحَبَّ حُسَيْنا»، برنامه راه روشن است و در خدمت شما عزیزان هستیم موضوعی که امشب در خدمت شما بودیم و در دقایقی که گذشت در محضر جناب دکتر ابوالقاسمی برخی از مباحثی است که آقایانی مثل آقای مسائلی مطرح کردند و عزای امام حسین را نقد کردند و آن را به چالش کشیدند که این نوع عزاداری های که داریم به ادعای ایشان این ها برای چیزهای جزئی نهایتاً فایده دارد اصلاً معنی ندارد که ما بگوییم اهل بیت در عزای امام حسین محزون هستند.
جناب آقای دکتر ابوالقاسمی از چند باب وارد شدند یکی این که ادله آن را زیر سوال بردند و با استدلال عقلی و شرعی مطالب را مطرح کردند. مسئله دوم بحث مصداقیش بود که از خود قرآن و روایات خیلی راحت همه استدلال های او مردود شد از کسانی که به ایشان دسترسی دارند و طرفداران ایشان را می بینند و این ایده را قبول دارند می خواهیم تماس بگیرید و مباحث را مطرح کنید. جناب آقای دکتر ابوالقاسمی با حوصله و دقت بالا این مسائل را مطرح کردند ان شاء الله اگر شبهه ای در ذهن کسی است رفع شده باشد ادامه مباحث را از محضر استاد خواهیم شنید در خدمت شما هستیم.
استاد ابوالقاسمی:
عرض کردیم آقای مسائلی ادعا کرده حرف هایی که حضرت زهرا (سلام الله علیها) آمدند و عزاداری می کنند و ملائکه به خاطر این که ایشان گریه می کنند همه این ها خرافات است ما باید خرافات را از تشیع بزداییم این ها برای این بود که عوام را به گریه بیاندازند حرف های عوامانه بوده است ادله زیادی هم آوردیم. سند صحیح آوردیم تمام انبیاء، تمام اولیاء و تمام مخلوقات غیر از یک گروه معدودی برای سید الشهداء عزاداری کردند و داغدار بودند.
در مناقب ابن شهر آشوب بحث رجز ابو ثمامه اسدی بود اما گریه خود صدیقه طاهره در کامل الزیارات دو روایت از عبد الله ابن عبد الرحمن أصم آمده است که ایشان تضعیفش کرده است یکی این که:
«مِنْ بَاكٍ يَبْكِيهِ إِلَّا وَ قَدْ وَصَلَ فَاطِمَةَ وَ أَسْعَدَهَا عَلَيْه»
بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ط - بيروت)؛ نویسنده: مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، ناشر: دار إحياء التراث العربي، محقق/ مصحح: جمعی از محققان، ج45، ص207
اسعاد السکلا اصطلاح خاص عربی است وقتی یک زن مصیبت دیده بغض گلویش را می گیرد یک نفری می آید شروع می کند جلویش گریه کردن اشکش باز می شود می گوید «أسعَدَ السکلا ببکاها»
مجری:
در فارسی بغضش را ترکاند
استاد ابوالقاسمی:
بغضش را باز کرد «وَمَا مِنْ بَاكٍ يَبْكِيهِ» هیچ کس بر سید الشهداء گریه نمی کند «إِلَّا وَ قَدْ وَصَلَ فَاطِمَةَ وَ أَسْعَدَهَا عَلَيْه» صدیقه طاهره بغض کرد با گریه شما برای سید الشهداء ایشان هم بغضش باز می شود راوی عبد الله ابن عبد الرحمن أصم می گوید ضعیف است در تعلیقه مرحوم آقای بهبهانی می گوید این آقا، پدر بزرگم گفت نه ضعیف نیست «اکثر اصحابنا روو عنه»هیچ حرف غالیانه ای نداشته ابن غضائری او را متهم به غلو کرده او متهم کرده باشد ما اتهامات ابن غضائری را قبول نداریم ممکن است ابن غضائری خیلی از جایگاه ائمه را متوجه نبود فکر می کرد این ها غلو است. لذا همین راوی که شما گفتید ضعیف است نه همین مختلفٌ فیه است وجودش در کامل الزیارات دلالت بر وثاقتش می کند.
روایت اکثر اصحاب و تکیه اکثر اصحاب بر روایت او دلالت بر وثاقتش می کند شما یک تضعیف به خاطر غلو آورده باشد تضعیف به خاطر غلو وقتی که متن غالیانه ای ندارد و روایتش موجود است ارزشی ندارد. پس این اشکال شما وارد نیست.
روایت بعدی در مورد صدیقه طاهره:
«يَا أَبَا بَصِيرٍ إِنَّ فَاطِمَةَ علیه السلام لَتَبْكِيهِ وَ تَشْهَقُ فَتَزْفِرُ جَهَنَّمُ»
و بعد فرمودند هر کس گریه کند دارد به صدیقه طاهره برای بکائش کمک می کند
«يَا أَبَا بَصِيرٍ أَ مَا تُحِبُّ أَنْ تَكُونَ فِيمَنْ يُسْعِدُ فَاطِمَةَ علیه السلام»
كامل الزيارات؛ نویسنده: ابن قولويه، جعفر بن محمد، ناشر: دار المرتضوية، محقق/ مصحح: امینی، عبدالحسین، ص82
ابا بصیر دوست نداری تو هم جز کسانی باشی که به صدیقه طاهره کمک کردند؟ در این دو سند عبد الله ابن عبد الرحمن أصم است روایتی داریم این روای در آن نیست. روایت بسیار معروفی است شعری است که ابو هارون مکفوف در خدمت امام صادق خوانده
«امْرُرْ عَلَى جَدَثِ الْحُسَيْن * فَقُلْ لِأَعْظُمِهِ الزَّكِيَّة»
یک شعر بسیار معروف عربی است روایتش چه است؟ سند:
«حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ الصَّفَّارِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ أَبِي هَارُونَ الْمَكْفُوف»
می گوید خدمت امام صادق رفتم فرمودند شعر بخوان خواندم گفتند نه این طور نمی خواهم همان طوری که در جلسات عزاداری کنار قبر سید الشهداء می خوانی آن طور بخوان نمی خواهم خیلی سنگین و مجلسی بخوانی می خواهم اشک بگیری. شروع کردم «امْرُرْ عَلَى جَدَثِ الْحُسَيْن * فَقُلْ لِأَعْظُمِهِ الزَّكِيَّة» آقا امام صادق شروع به گریه کرد
«قَالَ فَلَمَّا بَكَى أَمْسَكْتُ أَنَا فَقَالَ مُرَّ فَمَرَرْتُ قَالَ ثُمَّ قَالَ زِدْنِي زِدْنِي قَالَ فَأَنْشَدْتُه»
ادامه بده دوباره بخوان این شعر مهم است
«يَا مَرْيَمُ قُومِي فَانْدُبِي مَوْلَاك»
ای مریم (مادر عیسی) بلند شو برای سرورت عزاداری کن
«وَ عَلَى الْحُسَيْنِ فَأَسْعِدِي بِبُكَاك»
بر عزای سید الشهداء به آن بانوی داغدار کمک کن گریه کند. چه کسی را دارد می گوید؟ حضرت زهرا (سلام الله علیها) همان طوری که مریم برای ولادت صدیقه طاهره آمد در این شعر می گوید ای مریم بلند شو و برای عزای سید الشهداء به این بغضی که فاطمه زهرا کرد کمک کن بغضش باز بشود امام صادق هم گریه کرد «فکبی» امام صادق هم عوام بود گریه کرد! این برای گریاندن عوام است.
«قَالَ فَبَكَى وَ تَهَايَجَ النِّسَاءُ»
وقتی آرام شدند فرمودند
«قَالَ فَلَمَّا أَنْ سَكَتْنَ قَالَ لِي يَا بَا هَارُونَ مَنْ أَنْشَدَ فِي الْحُسَيْنِ علیه السلام فَأَبْكَى عَشَرَةً فَلَهُ الْجَنَّةُ ثُمَّ جَعَلَ يَنْقُصُ وَاحِداً وَاحِداً حَتَّى بَلَغَ الْوَاحِدَ»
مدام کم کردند
«فَقَالَ مَنْ أَنْشَدَ فِي الْحُسَيْنِ فَأَبْكَى وَاحِداً فَلَهُ الْجَنَّةُ ثُمَّ قَالَ مَنْ ذَكَرَهُ فَبَكَى فَلَهُ الْجَنَّةُ.»
كامل الزيارات؛ نویسنده: ابن قولويه، جعفر بن محمد، ناشر: دار المرتضوية، محقق/ مصحح: امینی، عبدالحسین، ص105
این روایت بسیار مشهور را می خواهید چه کار کنید؟ آیا عبد الله ابن عبد الرحمن أصم در این است؟... سید مرتضی (رضوان الله علیه) برای مصیبت سید الشهداء کنار قبر پیغمبر می خواند می گفت:
«فَقَامَ نَاعِيكَ عِنْدَ قَبْرِ جَدِّكَ الرَّسُولِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ، فَنَعَاكَ إِلَيْهِ بِالدَّمْعِ الْهَطُولِ، قَائِلا قَائِلًا: يَا رَسُولَ اللَّهِ قُتِلَ سِبْطُكَ وَ فَتَاكَ، وَ اسْتُبِيحَ أَهْلُكَ وَ حِمَاكَ، وَ سُبِيَتْ بَعْدَكَ ذَرَارِيكَ، وَ وَقَعَ الْمَحْذُورُ بِعِتْرَتِكَ وَ بَنِیک فَانْزَعَ الرَّسُولُ الرِداء وَ عَزَّاهُ بِكَ الْمَلَائِكَةُ وَ الْأَنْبِيَاءُ، وَ فُجِعَتْ بِكَ أُمُّكَ فاطمَةُ الزَّهْرَاءُ»
سید مرتضی هم عوام بوده نمی فهمیده فقط شما آقای مسائلی فهمیدی که این حرف عوامانه است. ملائکه آمدند به امیر المؤمنین تعزیت گفتند
«أُقِيمَتْ عَلَيْكَ الْمَأْتَم»
بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ط - بيروت)؛ نویسنده: مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، ناشر: دار إحياء التراث العربي، محقق/ مصحح: جمعی از محققان، ج98، ص241
دعبل خزائی شعری که پیش امام رضا (علیه السلام) خواند چه بود؟
أَ فَاطِمُ لَوْ خِلْتِ الْحُسَيْنَ مُجَدَّلا * وَ قَدْ مَاتَ عَطْشَاناً بِشَطِّ فُرَات
إِذاً لَلَطَمْتِ الْخَدَّ فَاطِمُ عِنْدَه * وَ أَجْرَيْتِ دَمْعَ الْعَيْنِ فِي الْوَجَنَات
أَ فَاطِمُ قُومِي يَا ابْنَةَ الْخَيْرِ وَ انْدُبِي * نُجُومَ سَمَاوَاتٍ بِأَرْضِ فَلَاة
بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ط - بيروت)؛ نویسنده: مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، ناشر: دار إحياء التراث العربي، محقق/ مصحح: جمعی از محققان، ج45، ص257
فاطمه جان بیا برای سید الشهداء گریه کن برای امام رضا خواند امام رضا چقدر به او جایزه دادند؟ امام رضا هم (نعوذ بالله) عوام بود به اندازه آقای مسائلی متوجه نمی شد.
ماجراهای که اهل سنت نقل کردند در معجم الأدباء، یاقوت حموی ماجرایی با سند خودش نقل می کند مدتی بود مراسم عزاداری تعطیل شده بود یک شخصی آمد گفت:
«أنا رسول فاطمة الزهرا صلوات الله علیها»
سید الشهداء من را جلسه شما فرستادند گفتند این جا مزوق نائح است. از شهر دیگری آمده بود گفت به من گفتند برو این جا مزوق نائح است؟ گفتند بله حضرت را در خواب دیدم فرمودند به بغداد برو مزوق نائح را پیدا کن بگو شعر ناشع را بخوان که:
بني أحمد قلبي لكم يتقطع ** بمثل مصابي فيكم ليس يسمع
معجم الأدباء أو إرشاد الأريب إلى معرفة الأديب؛ اسم المؤلف: أبو عبد الله ياقوت بن عبد الله الرومي الحموي الوفاة: 626، دار النشر: دار الكتب العلمية - بيروت - 1411 هـ - 1991م، الطبعة: الأولى، ج4، ص149 و 150
حضرت زهرا به خوابش می آید می گوید این شعر را بخوانید عزاداری بکنید حال این که خودش دارد آن جا می خندد. همچنین چیزی می شود؟ شیعه هم نقل نکرده سنی نقل کرده است شعر دیگری امالی مفید و اهل سنت هم ماجرا را نقل کردند یک زن نوحه خوانی در زمانی که حنابله مانع عزاداری شده بودند در نشوار المحاضرة محمد بن علی تنوخی نقل می کند زمانی بود حنابله مانع عزاداری می شدند یک شخصی به بغداد آمد گفت إبن أصدق را می شناسید؟ گفتم من او را می شناسم.
گفت کارش چه است؟ گفتم نوحه خوانی می کند شروع به گریه کرد گفت من از کرخ آمدم یک پیره زنی که عربی بلد نیست صحبت کند در خواب صدیقه طاهره را دید فرمودند برو این شخص را پیدا کن بگو این شعر را گفتی و این شعر را بخوان مردم عزاداری کنند. همه جمع شدند یک شخص غریبه از کَرخ به این جا آمد شعر چه است؟
«لم أمرضه فأسلو * لا ولا كان مريضا * أيها العينان فيضا * واستهلا لا تغيضا»
نشوار المحاضرة وأخبار المذاكرة؛ اسم المؤلف: أبو علي المحسن بن علي بن محمد التنوخي البصري الوفاة: 384هـ، دار النشر: دار الكتب العلمية - بيروت / لبنان - 1424هـ-2004م ، الطبعة: الأولى، تحقيق: مصطفى حسين عبد الهادي، ج1، ص397
ای دو چشم من اشک بریز (از زبان حضرت زهرا است) مبادا اشک تان بند بیاید من نبودم که سید الشهداء را در حال بیماری تیمارش کنم ولی بیمار هم نبود فرزندم را به شهادت رساندند این شعر، شعر معروف و مصیبتی است. این را هم بگوییم سنی ها می خواستند شیعه برای سید الشهداء گریه کنند این ماجرا را نقل کردند از خودشان عوامانه در آوردند.
ماجرای خوابی که حضرت سکینه دیدند در لهوف سید ابن طاوس نقل کرده است می گوید صدیقه طاهره را دیدم داشتند گریه می کردند گفتند
«كُفِّي صَوْتَكِ يَا سُكَيْنَةُ فَقَدْ قَطَعْتِ نِيَاطَ قَلْبِي هَذَا قَمِيصُ أَبِيكِ الْحُسَيْنِ علیه السلام- لَا يُفَارِقُنِي حَتَّى أَلْقَى اللَّه»
اللهوف على قتلى الطفوف / ترجمه فهرى؛ نويسنده: ابن طاووس، على بن موسى- فهرى زنجانى، احمد (تاريخ وفات مؤلف: 664 ق)، محقق / مصحح: ندارد، ناشر: جهان، تهران: 1348 ش، ص189
ماجرای دیگر مقتل الحسین خوارزمی عالم سنی ماجرای آن کسی که می خواست لباس زیر سید الشهداء، شلوار سید الشهداء که زیر همه لباس هایش پوشیده بود که برهنه نشود او را خواست بدزدد و بعد دید پیامبر، امیر مؤمنان، صدیقه طاهره آمدند اشاره ای به او کردند به خاطر خیانتش دست و پاهایش قطع شد و چهره اش سیاه شد و با همان حال برای عقوبتش زنده ماند، این هم است. بگوید نه این هم نیامده حضرت زهرا و پیغمبر نیامدند.
روایت دیگر: روزانه سید الشهداء (علیه السلام) روحش بر پیامبر عرضه می شود
«مَا مِنْ سَمَاءٍ يَمُرُّ بِهِ رُوحُ الْحُسَيْنِ علیه السلام إِلَّا فَزِعَ لَهُ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَكٍ يَقُومُونَ قِيَامَا تُرْعِدُ مَفَاصِلُهُمْ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ»
فقط یک بار سید الشهداء را ببینند تا قیامت اعضای بدن شان می لرزد این های که در ماجراهای زندگی پس از زندگی می گفتند کاش امام حسین را ندیده بودم ملک می گوید یک بار سید الشهداء را دید تا قیامت می لرزد.
«مَا مِنْ يَوْمٍ إِلَّا وَ تُعْرَضُ رُوحُهُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه وآله وسلم فَيَلْتَقِيَانِ.»
بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ط - بيروت)؛ نویسنده: مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، ناشر: دار إحياء التراث العربي، محقق/ مصحح: جمعی از محققان، ج45، ص219
مفصل روایت دارد آسمان و زمین برای سید الشهداء (علیه السلام) گریه کردند بیشتر از چهل روایت در کامل الزیارات راجع به این قضیه آمده است.
این ها در جهنم هستند معنی ندارد حضرت زهرا ناراحت بشود پس چرا لعنت شان می کند؟ پیغمبر برای چه لعنت کرده است؟ مگر در جهنم نیستند دارد عذاب می شود لعنت معنی ندارد. روایتی است می گوید آن روزی که سید الشهداء به شهادت رسید شخصی گفت در مدینه همچنین چیزی شنیدم هنوز خبر به مدینه نرسیده است
أَيُّهَا الْقَاتِلُونَ جَهْلًا حُسَيْنا * أَبْشِرُوا بِالْعَذَابِ وَ التَّنْكِيل
كُلُّ أَهْلِ السَّمَاءِ يَدْعُو عَلَيْكُم * مِنْ نَبِيٍّ وَ مُرْسَلٍ وَ قَبِيْل
قَدْ لُعِنْتُمْ عَلَى لِسَانِ بْنِ دَاوُد * وَ ذِي الرُّوحِ حَامِلِ الْإِنْجِيل
بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ط - بيروت)؛ نویسنده: مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، ناشر: دار إحياء التراث العربي، محقق/ مصحح: جمعی از محققان، ج45، ص238
این هم لعنت در جهنم است معنی ندارد لعنت بکنیم ملائکه و انبیاء لعنت کردند همان شب پیغمبر لعنت کرده در زیارت عاشوراء لعنت را داریم.
مفصل چندین روایت انبیاء نه فقط در عالم معنا سید الشهداء را زیارت می کنند بلکه برای آمدن به زیارت قبر سید الشهداء (علیه السلام) اجازه می گیرند.
مجری:
روایتش معروف است که شب های جمعه می آیند.
استاد ابو القاسمی:
مفصل روایات در کامل الزیارات با چندین سند آورده است.
«حَدَّثَنِي الْحَسَنُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام)»
حسن ابن عبد الله، پدرش، حسن ابن محبوب اسحاق ابن عمار سند صد در صد صحیح است
«يَقُولُ لَيْسَ نَبِيٌّ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ إِلَّا يَسْأَلُونَ اللَّهَ تَعَالَى أَنْ يَأْذَنَ لَهُمْ فِي زِيَارَةِ الْحُسَيْنِ علیه السلام فَفَوْجٌ يَنْزِلُ وَ فَوْجٌ يَصْعَدُ [يَعْرُجُ].»
كامل الزيارات؛ نویسنده: ابن قولويه، جعفر بن محمد، ناشر: دار المرتضوية، محقق/ مصحح: امینی، عبدالحسین، ص111
برای چه به زمین می آیند؟ همان جا کنار امام حسین در خوشحالی و جشن و سرور بمانند برای چه کنار قبرش می آیند که مردم دارند گریه می کنند؟ یک سِر و تأثیر معنوی این عالم دارد یک قابلیت روحانی در عالم معنا ایجاد می کند بخواهی به پیغمبر نزدیک بشوید باید برای سید الشهداء گریه و عزاداری بکنید.
مفصل روایات برای نزول انبیاء کنار قبر سید الشهداء است خود صدیقه طاهره (سلام الله علیها) نه فقط برای شهادت سید الشهداء برای زوار سید الشهداء می آید.
«إِنَّ فَاطِمَةَ بِنْتَ مُحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله وسلم تَحْضُرُ لِزُوَّارِ قَبْرِ ابْنِهَا الْحُسَيْنِ علیه السلام فَتَسْتَغْفِرُ لَهُمْ ذُنُوبَهُمْ.»
كامل الزيارات؛ نویسنده: ابن قولويه، جعفر بن محمد، ناشر: دار المرتضوية، محقق/ مصحح: امینی، عبدالحسین، ص118
چندین روایت است یا انبیاء (علیهم السلام) هستند خود پیامبر (صلی الله علیه وآله) و صدیقه طاهره می آید. عرض کردیم به خاطر انتقام سید الشهداء توسط امام زمان در زمان ظهور تازه فرحت داخل قبور مؤمنین می شود
«وَ لَا يَبْقَى مُؤْمِنٌ إِلَّا دَخَلَتْ عَلَيْهِ تِلْكَ الْفَرْحَةُ فِي قَبْرِه»
الغيبة( للنعماني)؛ نويسنده: ابن أبي زينب، محمد بن ابراهيم، محقق / مصحح: غفارى، على اكبر، ناشر: نشر صدوق، ص310
این ها بخشی از روایات بود.
اما گفت چرا سید الشهداء با سر بریده محشور می شوند؟ خدا می خواهد حضرت زهرا را اذیت کند؟ نه آن عالَم تجسیدی از اتفاقات این عالم است نه فقط سید الشهداء اگر کسی شب عاشوراء کنار قبر سید الشهداء باشد روز قیامت
«مُلَطَّخاً بِدَمِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ»
محشور می شود
«كَأَنَّمَا قُتِلَ مَعَهُ فِي عَرْصَتِهِ [عَصْرِهِ]»
كامل الزيارات؛ نویسنده: ابن قولويه، جعفر بن محمد، ناشر: دار المرتضوية، محقق/ مصحح: امینی، عبدالحسین، ص173
انگار کنار سید الشهداء در کربلاء بوده است.
خود این یک نماد است آن برای این نیست که کسی را آن جا آزار بدهد در آن عالم روز قیامت از این آزار نمی بیند مثل شهیدی که در خون خودش غلطیده است این نماد افتخار است سر بریده بودن و دست قطع شدن آن دنیا برای خدا بود نماد افتخار است. اما او قیامت است اینی که ما الان داشتیم صحبت می کردیم عزاداری ها برای این دنیا است برای قیامت نیست.
شما این دو مسئله را با هم خلط کردید سید الشهداء در قیامت با سر بریده می آید برای چه است؟ چون این شهادت مدال افتخارش است آن کسی که روز عاشوراء کنار قبر سید الشهداء رفته قیام خون آلود محشور می شود. انگار در جنگ در راه سید الشهداء شهید شده است چرا با لباس خونی؟ در آن جا افتخارش است آن دنیا کثیفی و زشتی نیست این ها افتخار به حساب می آید.
مجری:
در همین دنیا خون شهید افتخار است غسلش هم نمی کنند چه برسد در روز قیامت
استاد ابوالقاسمی:
دقیقا، غسل نمی دهند که بفهمیم این مایه افتخار است.
اما عرض کردم یک ماجرایی است که من این ماجرا را خودم دیدم به صورت مستقیم هم نقل می کنم قبلاً هم یکبار دیگر نقل کردم اما برای این که بزرگوارانی که این شبهه را شنیدند خوب برای شان جواب روشن بشود شهید سعید چندانی (رضوان الله علیه) جوان سنی که سرطان داشت و در جمکران شفا گرفت.
مستندش را هم بارها در شبکه پخش کردیم اما برای تکمیل آن مستند بنده و جناب آقای علوی مدیر شبکه جهانی ولایت زاهدان پیش مادر شهید چندانی رفتیم، ضبط کردیم مصاحبه هم موجود است. البته به درخواست آن خانواده مصاحبه را پخش نکردیم قطعاً آقای علوی آن مصاحبه را دارند مادر این شهید ماجرا را که تعریف کرد تعریفش این بود که حال سعید خیلی بد بود ناراحت و نگران بودم. یک روز رو کردم به آن خَیّری که ما را به بیمارستانی در تهران برای درمان برده بود از سر استیصال گفتم می شود فرزندم را مشهد ببرید؟ تعجب کرد گفت شما شیعه نیستی مشهد دکتر خاص ندارد شما را بهترین دکتر آوردم گفتم نه می خواهم حرم امام رضا بروم گفتم باشد خیلی خوشحال شد گفتم بلیط هواپیما برای تان می گیرم آمبولانس دم در بیمارستان می آید سوارتان می کند به فرودگاه می برد.
فرض کنیم روز چهارشنبه بنا است پرواز باشد گفت من روز چهارشنبه صبح داشتم نماز صبحم را می خواندم سرم را به سجده گذاشتم احساس کردم یک بانویی با یک همراهی وارد شد در سجده بودم گفت درمان فرزندت جمکران است گفت سرم را بلند کردم این خانم رفته بود. سریع نماز را تمام کردم بیرون آمدم هر چه گشتم پیدایش نکردم شروع کردم شیون و سر و صدا کردن برای فرزندم جمکران بیاورید.
قرص، آمپول یا سرم است هر چه باشد زندگیم را حاضر هستم بفروشم به فرزندم جمکران بدهید نمی دانستم جمکران چه است؟ گفت ساعت نُه پرواز است آمبولانس آمد خَیّر آمد گفتم من نمی روم گفت چرا؟ گفتم باید برای فرزندم جمکران بخری پولش را می دهم فهمید من نمی دانم جمکران چه است؟ یک نفری به من گفت چه کسی به تو جمکران گفت؟ تعریف کردم، گریه کرد گفت جمکران اسم جایی است بیا با همین آمبولانس برویم مشهد را کنسل می کنیم به جمکران می رویم. در راه برایم توضیح داد که جمکران چه است؟ گفت آمدیم ورودی قم گنبد حضرت معصومه (سلام الله علیها) مشخص است گفت من که دلم روشن شد تا گنبد را از دور دیدم گفتم خانم ان شاء الله جمکران می رویم سعیدم شفا می گیرد پابوس شما می آییم.
گفت جمکران رفتیم با خادم های جمکران صحبت کرد یک حجره ای به سعید دادند گفت بیرون حجره آمدم در صحن بین دو تا درخت نشستم می خواستم نماز بخوانم می گفت چون مدل اهل سنت نماز می خواندم در مسجد شیعه ها خجالت می کشیدم شیعه ببینند بگویند این سنی است. گفت مشغول نماز شدم دیدم فضا تغییر کرد انگار یک حالتی خاصی بود.
گفت از تمام ذرات هوا نور می آمد (ترسیمی که ایشان می کرد) گفتم چه جای زیبایی شیعه ها دارند ما تا حالا همچنین جایی نداشتیم خوش به حال شان همچنین جایی دارند ما محروم بودیم. گفت در همین حال بود دیدم آن بانویی که موقع سجده من آمد احساس کردم خود اوست دوباره با یک خانم همراهش آمد نگاه کردم دیدم یک خانم جوانی که چادر سرش است با یک همراه جلوی من آمد گفت سلام دخترم. من هم مادر چند تا پسر سنم زیاد گفتم علیکم السلام اما من جای مادر شما هستم گفت آن همراه گفت خانم مثل مادر شما هستند گفت متوجه نشدم دوباره گفتم من جای مادرتان هستم گفت نه خانم جای مادر شما هستند گفت دیگر چیزی نگفتم. آن بانوی محترمه، مکرمه و معظمه که دست مان ان شاء الله به تارهای چادرش برسد گفت ان شاء الله پسرم مهدی می آید پسرت سعید را شفا میدهد نگران نباش!
گفت در همان حال این جایش خیلی دردناک است آن قطعه ای که راجع به مصیبت است با یک واسطه ای خودش برایم تعریف کرد در آن عالمی که می بیند عالمی که چشمش باز شده است گفت دیدم از چادر این بانو ذراتی مثل وقتی فِرز به آهن می گیرید جرقه بلند می شود دیدم یک چیزهای نورانی از چادرش بلند می شود روی هوا می آید. از سر تا سر این وجود از چادرش این ذرات نورانی بلند می شد گفت خیلی خوشم آمد خواستم رویش دست بگذارم که روی دست من هم بیاید تا دست گذاشتم دستم سوخت. دیدم این ها حالت ذرات آتش است سوال کردم خانم این ها چه است؟ فرمود این ها آتش جگر من از شهادت سید الشهداء (علیه السلام) است خواب هم نیست بیداری است یک شیعه هم ندیده یک بانوی سنی دید که بعد شیعه شده است. مال 1400 سال قبل نیست که سند نداشته باشد مال زمان خود ما است شاید الان زنده باشند مصاحبه ایشان را داریم.
چرا برای خودت یک حرف هایی می زنی نه حضرت زهرا ناراحت نشد پیش امام حسین خوشحال است این ها حرف های عوامانه است. عوام تو هستی که نمی خواهی این حقایق را قبول کنی.
حقایقی در عالم است کل مصیبت سید الشهداء برای عالم سنگینی کرده است حالا تو نمی خواهی قبول کنی عقلت نمی رسد بگو نمی فهمم چرا شبهه مطرح می کنی؟ چرا ایام عزای سید الشهداء این شبهات را مطرح می کنی؟ چرا نمی روی از یک نفر استاد سوال کنی آیا حرفم درست یا غلط است بعد نشرش بدهی؟ دوست داری با اهل بیت دشمنی کنی؟ این دشمنی با اهل بیت است. تشکیک در عزاداری ها و تشکیک در داغ داشتن خود اهل بیت است. ان شاء الله از خدا می خواهیم ایشان را هدایت کند دل مان نمی خواهد کسی این گونه ضد اهل بیت باشد.
مجری:
خداوند هدایت کند او گمراه باشد و دیگران را به گمراهی می کشد. ان شاء الله همه مان به راه راست هدایت بشویم و حق را بشنویم و بپذیریم. خوش به حال کسانی که امشب در جمکران هستند بحثی که استاد ابو القاسمی گفتند مجاوران عزیزی که در شهر مقدس قم هستند شب چهارشنبه شان را جمکران بروند دعاگوی ما هم باشند ما هم توفیق داشته باشیم به جمکران بیرویم و ان شاءالله ارتباط مان را با آقا امام عصر نزدیک تر کنیم.
مباحثی که جناب آقای دکتر فرمودند مباحثی است که خودتان هم دیدید دقیق، علمی و قابل قبول است، اگر کسی مشکلی دارد ان شاء الله با این مباحث رفع شده باشد و کسانی که این فکرها را دارند ان شاء الله از نا آگاهی باشد و اگر آگاهانه باشد باید این مباحث را بررسی کنند خودشان بیشتر به اهل بیت نزدیک کنند با این مسائلی که مطرح شد.
استاد ابوالقاسمی خیلی متشکریم از شما فضا، بسیار فضای معنوی شد خیلی هم مورد استفاده ان شاء الله آقا امام عصر قبول کند و این کارهای کمی که ما می کنیم قبول کند و مرهمی باشد بر درد آقا امام عصر.
از همه شما عزیزان بیننده التماس دعا داریم و شما را به خدای منان می سپاریم یا الله خدا حافظ.
