(جلسه پنجاه و پنجم 19 11 1400)
موضوع: فتاوای علمای شیعه در وجوب مبارزه با حاکم ظالم
اللهم صل علی محمدٍ وآل محمد وعجل فرجهم اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین و هو خیر ناصر و معین الحمدلله والصلاة علی رسول الله وعلی آله آل الله لاسیما علی مولانا بقیة الله واللعن الدائم علی اعدائهم اعداء الله إلی یوم لقاء الله، وَ أُفَوِّضُ أَمْری إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصیرٌ بِالْعِباد حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکیل نِعْمَ الْمَوْلى وَ نِعْمَ النَّصیر
پرسش:
...استاد راجع به خطبه عقد که حدیث داریم «النکاح سنتی»، اهل سنت می گویند خواندن خطبه عقد مستحب است.
پاسخ:
نه، عقد از واجبات است از ارکان عقد است یعنی اگر کسی عقد نخواند نکاح باطل و زنا است. در این هیچ شکی نیست. بعضی از آقایان شک می کنند که عقد حتما به عربی باشد، مگر در موارد ضروری غیر عربی هم می شود.
در عقد موقت افزون بر این که عقد از ارکان است مهر هم از ارکان است. یعنی اگر مهر معین نشود عقد باطل است. اما در عقد دائم اگر مهر معین نشود مهر المثل می آید.
اهل سنت نه تنها عقد را لازم می دانند بلکه تقریبا عموم آنان شاهد بر عقد را هم لازم می دانند. مثل طلاق می دانند یعنی اگر در عقد شاهد نباشد عقد باطل است.
پرسش:
حدیث «النکاح سنتی» می گوید اگر انجام دادی خوب است. اگر ندادی هم به سنت عمل نکردی.
پاسخ:
نه، در حدیث:
«النِّکَاحُ سُنَّتِی فَمَنْ رَغِبَ عَنْ سُنَّتِی فَلَیْسَ مِنِّی»
نام کتاب: جامع الأخبار( للشعیری)؛ نویسنده: شعیری، محمد بن محمد (تاریخ وفات مؤلف: قرن 6)،محقق / مصحح: ندارد، ناشر: مطبعة حیدریة، نجف، ص101
بحث، بحث اخلاقی است. در این که «النِّکَاحُ سُنَّتِی»، مراد از سنت در برابر فریضه نیست. یک مرتبه کلمه سنت می آید در برابر فریضه است این مستحبی می شود. می گوید فلان مسئله فریضه است یا سنت است. از فرائض است یا از سنن است. این جا سنت در برابر واجب است.
ولی در این روایت، بحث بحث کاملا اخلاقی است و هیچ ارتباطی به این مسئله ندارد. «النِّکَاحُ سُنَّتِی فَمَنْ رَغِبَ عَنْ سُنَّتِی فَلَیْسَ مِنِّی»؛ اصلا و کلا می گوید از اسلام بیرون رفته است این ها خیلی فرق می کند.
پرسش:
مگر حدیث تشویق به ازدواج نیست.
پاسخ:
چرا، مسئله اخلاقی است.
پرسش:
آیا اهل سنت عقد موقت را قبول ندارند؟
پاسخ:
نه، قبول ندارند. عقد موقت را حرام و زنا می دانند. یعنی اگر کسی در کشورهای عربی عقد موقت کند حد جاری می کنند.
پرسش:
این ها هم از این عقدها دارند مثل اسمش را نیار خودش را بیار!
پاسخ:
بله، این ها هم حدود هفت – هشت نوع عقد دارند عقد مسیار دارند، عقد مصیاف دارند و...
پرسش:
عزیزی سوال کرده:
«ثُمَّ کَانَ بَدْوُ خُرُوجِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ (علیه السلام) الم اللَّهُ فَلَمَّا بَلَغَتْ مُدَّتُهُ قَامَ قَائِمُ وُلْدِ الْعَبَّاسِ عِنْدَ المص وَ یَقُومُ قَائِمُنَا عِنْدَ انْقِضَائِهَا بِالرفَافْهَمْ ذَلِکَ وَ عِهِ وَ اکْتُمْهُ» منظور این روایت چییست؟
پاسخ:
بسیاری از روایت های مربوط به بحث قیام حضرت ولی عصر مخصوصا قبل از قیام حضرت سند ندارد.
فقط در همین اندازه که علائم قطعیه چیست و حتی نسبت به خروج دجال، صیحه آسمانی حضرت می فرماید شاید بداء بیاید و قطعی نیست، تنها چیزی که هیچ بدایی ندارد و صد در صد قطعی است خروج حضرت ولی عصر و آمدن حضرت است.
غیر از آمدن حضرت ولی عصر که:
«السَّلَامُ عَلَى الْمَهْدِیِّ الَّذِی وَعَدَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ الْأُمَمَ، أَنْ یَجْمَعَ بِهِ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلا»
المزار الکبیر (لابن المشهدی)؛ نویسنده: ابن مشهدى، محمد بن جعفر، ناشر: دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، محقق/ مصحح: قیومى اصفهانى، ص590
دیگر علائم ظهور حتی مثل دجال یا صیحه آسمانی که در مورد آن روایت داریم. می گوید شاید این ها به وقوع نپیوندد و بدا حاصل بشود. در مورد سفیانی هم همین طور می گوید شاید بدا حاصل بشود.
من چند جلسه برنامه در مورد علائم ظهور در مسجد حضرت زینب پردیسان داشتم، دوستان اگر فایل های آن جلسات را ببینند، خوب است.
راوی می گوید آقا جان! پس آیا در آمدن خود حضرت هم شاید بدا حاصل بشود اتفاق نیفتد از قطعیات است یا نه؟ می گوید این از قطعیات است وعده الهی است.
(إِنَّ اللَّهَ لَا یخْلِفُ الْمِیعَادَ)
به وعده رستاخیز و قیامت ایمان داریم.
سوره آل عمران (3): آیه 9
پرسش:
دجال که از علائم قطعی ظهور نیست.
پاسخ:
بله، درباره دجال که اصلا بحث است که شخصی است، یا فرهنگی است یا حادثه است. خدای عالم کار ظهور حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه) را در یک شب همه مقدماتش را فراهم می کند.
«وَ هُوَ قَائِمُنَا أَهْلَ الْبَیْتِ یُصْلِحُ اللَّهُ تَعَالَى أَمْرَهُ فِی لَیْلَةٍ وَاحِدَة»
نام کتاب: إعلام الورى بأعلام الهدى( ط- القدیمة)؛ نویسنده: طبرسى، فضل بن حسن (تاریخ وفات مؤلف: 548 ق)، محقق / مصحح: ندارد، ناشر: اسلامیه، تهران: 1390 ق، ص427
مردم راحت خوابیده اند، فردا صبح بلند می شوند می بینند که عالم به هم ریخته، این صداهای آسمانی که می آید البته آن هم اگر بدا حاصل نشود که این صداها هم صداهای رحمانی است و هم صدای شیطانی است.
ابتدا صدای رحمانی می آید و خبر از امدن حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه) می دهد. مردم از حضرت معجزه می خواهند و حضرت معجزه نشان می دهد و حتی برای بعضی از یاران شان معجزه نشان می دهد.
بعد از این که حضرت معجزه نشان داد تسلیم می شوند . و بعد شیاطین می آیند با آن قضایایی که نقل شده است. خروج سفیانی، صیحه آسمانی در تمام این ها طبق روایاتی که مرحوم شیخ در غیبت دارد شاید بدا حاصل بشود و اتفاق نیفتد. شاید هم اتفاق بیفتد .
آمدن حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه) قطعی است که وعده الهی است و خدا هم:
(إِنَّ اللَّهَ لَا یخْلِفُ الْمِیعَادَ)
به وعده رستاخیز و قیامت ایمان داریم.
سوره آل عمران (3): آیه 9
پرسش:
الان یک موجی در بعضی از استان ها راه افتاده مبنی بر این که کلید زدند عبور از سردار سلیمانی بعد پشت بندش این است که هر حکومتی قبل از ظهور حضرت از بنی امیه بدتر هستند و لعن شده است.
روایات را ما ان شاء الله در همین بحث فقه الحکومه مطرح خواهیم کرد یکی از بحث هایی که ما داریم:
«کُلُّ رَایَةٍ تُرْفَعُ قَبْلَ قِیَامِ الْقَائِمِ فَصَاحِبُهَا طَاغُوت»
الکافی (ط - الإسلامیة)؛ نویسنده: کلینى، محمد بن یعقوب بن اسحاق، محقق/ مصحح: غفارى على اکبر و آخوندى، محمد، ناشر: دار الکتب الاسلامیة، ج8، ص295
مفصل تمام روایات را هم سندا و هم دلالتا بررسی می کنیم. قول دادیم و بحث خواهیم کرد.
آغاز بحث...
روایات اهل سنت به صراحت اعلام می کنند در برابر حکومت ها هر چه هست باید ما در برابر ظالم سر تسلیم فرود بیاوریم، هرگونه قیام در برابر ظالم خلاف شرع و حرام است.
آیات را دیروز عرض کردیم اجازه بدهید اول فتاوای فقهای شیعه را بیان کنیم.
امام (رضوان الله تعالی علیه) در کتاب تحریر الوسیله تعبیری دارد اول اقوال را بیاوریم بعد روایات را بررسی می کنیم. در جلد 1، صفحه 473، مسئله 10
«لو کان سکوت علماء الدین ورؤساء المذهب أعلى الله کلمتهم موجبا لجرأة الظلمة على ارتکاب سائر المحرمات وإبداع البدع یحرم علیهم السکوت، ویجب علیهم الانکار وإن لم یکن مؤثرا فی رفع الحرام الذی یرتکب»
کتاب: تحریر الوسیلة؛ نویسنده: السید الخمینی (وفات : 1410)، ناشر: دار الکتب العلمیة
ایران قم: 1390 ق، ج1، ص473
از این واضح تر و روشن تر؟! بر تمام علمای دین هست که در برابر ظلمه و ارتکاب محارم سکوت نکنند انکار بکنند و اعتراض بکنند و اگر چه اعتراض شان مؤثر هم نباشد.
بر خلاف آن فتوایی که ما نقل کردیم بعضی از دوستان هم اشکال می کردند پس نظر فقهای شیعه هم، همین است اگر ما قیام کردیم قیام ما اثر گذار بود باعث نابودی ظلم شد می شود اگر نه باعث نابودی ظلم نشد ضررش بیشتر است.
نه! مرحوم امام می فرماید اصلاً کاری نداریم این حکومت تغییر بکند یا تغییر نکند، حاکم ظالم از ظلمش دست بر دارد یا دست بر ندارد وظیفه ما انکار هست انکار قولی، فعلی آن انکارش را هم آقایان در امر به معروف و نهی از منکر آوردند.
انکار مراحلی دارد، حتی امام را سال 42 دستگیر کرده بودند یکی از ساواکی ها سوال می کند شما با کدام نیرو قیام کردی؟ ایشان می فرماید که نیروهای من هنوز در گهواره هستند. این دیگر کاملاً مشخص بود بعد از گذشتن چندین سال این اعتراضات نتیجه داد.
مرحوم صاحب حدائق (رضوان الله تعالی علیه) در جلد 18 حدایق دارد:
«الظاهر من الأخبار الواردة فی هذا المقام ، هو عموم تحریم معونتهم بما یحرم وما لا یحرم»
از اخبار ما استفاده می کنیم هرگونه مساعدت حاکم ظالم حرام است. حالا مساعدت در کارهای حرام باشد یا در کارهای غیر حرام باشد!
الحدائق الناضرة؛ نویسنده : المحقق البحرانی (وفات : 1186) ناشر : مؤسسة النشر الإسلامی التابعة لجماعة المدرسین بقم المشرفة، ج18، ص119
پرسش:
استاد بحث معونت با بحث قیام دو تا بحث است.
پاسخ:
همه را بعداً دسته بندی می کنیم می گوید حاکم ظالم دارد برای حج نیرو می برد شما می خواهید برای حج کمک کنید می گوید حرام و خلاف شرع است.
این می خواهد بگوید هرگونه چیزی که موجب تقویت آن ها باشد حرام است، وقتی از آن طرف حرام باشد نقیضش می شود مخالفت کردن و واجب است.
کتاب سرائر ابن ادریس حلی، -متوفای 598 نوه دختری شیخ طوسی- در جلد 2
«ومعونة الظالمین، وأخذ الأجرة على ذلک، محرم محظور»
کتاب: السرائر؛ نویسنده: ابن إدریس الحلی (وفات : 598)، تحقیق: لجنة التحقیق، ناشر: مؤسسة النشر الإسلامی التابعة لجماعة المدرسین بقم المشرفة1410، ج2، ص222
که البته بعضی ها عبارت های دیگری دارند. مرحوم شهید در دروس می گوید:
«ما حرم لعینه کالغناء و...وإعانة الظالم فی الظلم لا فی غیره من مهماته»
کتاب: الدروس الشرعیة فی فقه الإمامیة؛ نویسنده : الشهید الأول (وفات : 786)، تحقیق: مؤسسة النشر الإسلامی، ناشر: مؤسسة النشر الإسلامی التابعة لجماعة المدرسین بقم المشرفة، ج3، ص163
محقق کرکی (رضوان الله تعالی علیه) در جلد 4 جامع المقاصد می گوید:
«ما نص الشرع على تحریمه عینا: ...ومعونة الظالمین فی الظلم»
کتاب: جامع المقاصد؛ نویسنده: المحقق الکرکی (وفات : 940)، تحقیق: مؤسسة آل البیت (ع) لإحیاء التراث، ناشر: مؤسسة آل البیت (ع) لإحیاء التراث - قم المشرفة 1408، ج4، ص25
شما بیاید این ها را در برابر فتاوای علمای اهل سنت قرار بدهید با روایات اهل سنت که می گوید ما باید در برابر ظلم این ها سر تسلیم فرو بیاوریم.
«وإن ضربک فاصبر وإن حرمک فاصبر وإن أراد أمرا ینقص دینک فقل سمعا وطاعة دمی دون دینی ولا تفارق الجماعة»
السنة؛ اسم المؤلف: أبو بکر أحمد بن محمد بن هارون بن یزید الخلال الوفاة: 311 هـ، دار النشر: دار الرایة - الریاض - 1410هـ - 1989م، الطبعة: الأولى، تحقیق: د.عطیة الزهرانی، ج1، ص111
ما داریم این ها را در برابر این فتاوا قرار می دهیم. شهید ثانی در شرح روضة البهیه شرح لمعه دارد:
«و معونة الظالمین بالظلم کالکتابة لهم و احضار المظلوم ونحوه»
نام کتاب: الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة (سلطان العلماء) نویسنده: الشهید الثانی ج 1، ص 272
صاحب ریاض (رضوان الله تعالی علیه) درباره یکی از محرمات می گوید:
«معونة الظالمین والرکون الیهم»
کتاب: ریاض المسائل؛ نویسنده: السید علی الطباطبائی (وفات: 1231)، تحقیق: مؤسسة آل البیت علیهم السلام لإحیاء التراث، ناشر: مؤسسة آل البیت علیهم السلام لإحیاء التراث، قم: 1422، ج15، ص250
شیخ طوسی در النهایة:
«ومعونة الظالمین واخذ الاجرة على ذلک محرم محظور»
کتاب: النهایة فی مجرد الفقه والفتاوى؛ نویسنده: الشیخ الطوسی (وفات : 460)، ناشر: انتشارات قدس محمدی – قم، 365
شیخ مفید (رضوان الله تعالی علیه) المقنعة:
«ومعونة الظالمین على ما نهى الله عنه حرام»
المقنعة؛ مفید، محمد بن محمد، محقق و مصحح: ندارد، ناشر: کنگره جهانى هزاره شیخ مفید - رحمة الله علیه - قم، ص589
محقق حلی در شرایع:
«ما هو محرم فی نفسه ومعونة الظالمین بما یحرم»
کتاب: شرائع الإسلام؛ نویسنده: المحقق الحلی (وفات: 676) تحقیق: مع تعلیقات: السید صادق الشیرازی، ناشر: انتشارات استقلال – طهران، چاپ: أمیر - قم 1409، ج2، ص 264
مرحوم نراقی در مستند:
«وصحیحة أبی حمزة: إیاکم وصحبة الظالمین ومعونة الظالمین»
کتاب: مستند الشیعة؛ نویسنده: المحقق النراقی (وفات : 1244)، تحقیق: مؤسسة آل البیت (ع) لإحیاء التراث - مشهد المقدسة، ناشر: مؤسسة آل البیت (ع) لإحیاء التراث – قم: 1418، ج14، ص153
مرحوم شیخ انصاری (رضوان الله تعالی علیه) در کتاب مکاسب دارد:
«وأما معونتهم فی غیر المحرمات، فظاهر کثیر من الأخبار حرمتها أیضا»
کتاب: کتاب المکاسب؛ نویسنده: الشیخ الأنصاری (وفات : 1281)، تحقیق: مجمع الفکر الإسلامی/ لجنة تحقیق تراث الشیخ الأعظم، ناشر: المؤتمر العالمی بمناسبة الذکرى المئویة الثانیة لمیلاد الشیخ الأنصاری، چاپ: مؤسسة الهادی – قم: 1417، ج2، ص54
تمام این فتاوایی که ما از فقهای شیعه داریم ملاحظه می کنیم می بینیم در رابطه با ظلم یک موضع گیری خاصی داشتند که اولاً تأیید این ها را چه در کارهای شرعی، چه در کارهای غیر شرعی خلاف شرع می دانند.
کمک کردن به این ها چه کمک در کار ظلم باشد چه در کار غیر ظلم باشد آقایان غالباً یا بعضاً حرام می دانند. اخذ اجرت از ظالم را هم خلاف شرع می دانند.
یعنی از مجموع فتاوای فقهاء ما می خواهیم این را استفاده کنیم که:
(وَلَا تَرْکَنُوا إِلَى الَّذِینَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّکُمُ النَّارُ)
و بر ظالمان تکیه ننمایید، که موجب می شود آتش شما را فرا گیرد؛
سوره هود (11): آیه 113
هرگونه رکون و هرگونه تمایل به ظالم، مساعدت ظالم، تسلیم در برابر ظلم ظالم خلاف شرع و حرام است. این عصاره فتاوای فقهای شیعه است شما این فتاوا را در برابر فتاوای بزرگان اهل سنت (مفتیان شان) که که نقل کردیم ، قرار دهید که می گویند: اصلاً ما حق اعتراض نداریم باید تأیید بکنیم و حتی اگر حاکم خلاف شرع هم می کند ما حق نهی از منکر هم نداریم چون او به وظیفه اش عمل می کند.
«علیهم ما حُمِّلُوا وَعَلَیْکُمْ ما حُمِّلْتُمْ»
صحیح مسلم؛ اسم المؤلف: مسلم بن الحجاج أبو الحسین القشیری النیسابوری الوفاة: 261، دار النشر: دار إحیاء التراث العربی - بیروت ، تحقیق : محمد فؤاد عبد الباقی، ج3، ص1474، ح 1846
فردای قیامت خدا هر چه خواست برای نتیجه کارشان انجام می دهد وظیفه شما هم تحمل کردن ظلم است به خاطر این تحمل ظلم هم خدا به شما پاداش می دهد. یعنی این عصاره فتاوای اهل سنت بویژه وهابیت معاصر است.
ما آوردیم حتی فیلمش را دوستان ما در شبکه پخش کردند که می گوید اگر دیدید یک حاکم ظالم در تلویزیون آمده نیم ساعت زنا می کند، هیچ کسی حق اعتراض ندارد. نیم ساعت مشغول خوردن شراب است کسی حق اعتراض ندارد! در تلویزیون عذر می خواهم لواط می دهد دیگر از این بدتر! هیچ کسی حق اعتراض ندارد. مشخص است که این روایات منشأ حدیثی نبوی ندارد؛ یعنی اگر کسی، اندکی عقل داشته باشد کاملاً متوجه می شود که حکومت ها این روایات را برای جلوگیری از هرگونه قیام جعل کردند.
برای جلوگیری از هرگونه اعتراض در برابر حکومت جائر (نستجیر بالله) رسول اکرم نمی آید بر خلاف قرآن سخن بفرماید که خدا در آن می فرماید:
(وَلَا تَرْکَنُوا إِلَى الَّذِینَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّکُمُ النَّارُ)
و بر ظالمان تکیه ننمایید، که موجب می شود آتش شما را فرا گیرد؛
سوره هود (11): آیه 113
(لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِینَ)
لعنت خدا بر ستمگران باد!
سوره اعراف (7): آیه 44
ما 10- 12 تا آیه در قرآن، لعنت و ... در مواجهه با ظالم داریم نبی مکرم (سلام الله علیه) بخواهد بر خلاف قرآن حکومت ظالم را تأیید بکند.
حتی حجاج ابن یوسف ثقفی در مسجد کوفه سخنرانی می کند می گوید خدای عالم هرگونه تکلیف را از خلفاء بر داشته، این ها آزاد هستند نماز خواندند یا نخواندند روزه گرفتند یا نگرفتند حج رفتند یا نرفتند. می گوید حکام و خلفا ظل الله در زمین هستند.
«السلطان ظل الله»
حتی به صراحت می گوید خلیفه، مقامش از پیغمبر بالاتر است! رسول الله است نامه رسان بوده پیام خدا را به مردم رسانده؛ ولی عبدالملک خلیفة الله است فرق است بین خلیفة الله و رسول الله علناً می گوید یعنی 10-12 تا روایت در این زمینه اهل سنت آورده اند این ها را ما چه کار کنیم؟!
مسئله مهم این است که این ها در عصر حاضر در حکومتی مثل اردن، عربستان سعودی می گویند هرگونه مخالفت با حکومت خلاف شرع و حرام است. ولی وقتی به عراق، سوریه، لبنان یا مصر می رسند، می گویند این حکومت، حکومت فاسد است باید قیام کنیم این ها را از کار بیاندازیم حکومت جدیدی راه بیاندازیم یعنی یک بام و دو هوا؛
اگر واقعاً این روایات، روایات نبوی است در برابر حکومت ظالم باید تحمل کرد:
«علیهم ما حُمِّلُوا وَعَلَیْکُمْ ما حُمِّلْتُمْ»
صحیح مسلم؛ اسم المؤلف: مسلم بن الحجاج أبو الحسین القشیری النیسابوری الوفاة: 261، دار النشر: دار إحیاء التراث العربی - بیروت ، تحقیق : محمد فؤاد عبد الباقی، ج3، ص1474، ح 1846
همه جا باید یکنواخت باشد. اگر نه این طوری نیست باید همه جا خلاف شرع باشد.
در صدر اسلام می بینید آقایان در رابطه با قضیه قیام در برابر امیر المؤمنین (سلام الله علیه) چه برخوردی دارند؟ حتی علمای اهل سنت، حتی وهابی ها را کنار بگذارید ببینید علمای اهل سنت که غالباً معتقد هستند حق با امیر المؤمنین بود، -آن ها که تشکیک در حقانیت امیر المؤمنین می کنند این ها جزء علقه مضغه هایشان هستند-
یعنی 90 درصد فقهای اهل سنت آن ها که واقعاً حرف شان ارزش دارد می گویند حق با امیر المؤمنین بوده؛ ولی طلحه و زبیر و عایشه و معاویه اجتهاد کردند در اجتهادشان خطا کردند و ثواب هم بردند!
چه شد؟! شما که می گفتید:
«من خَرَجَ من الطَّاعَةِ وَفَارَقَ الْجَمَاعَةَ فَمَاتَ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیَّةً»
صحیح مسلم؛ اسم المؤلف: مسلم بن الحجاج أبو الحسین القشیری النیسابوری الوفاة: 261، دار النشر: دار إحیاء التراث العربی - بیروت ، تحقیق : محمد فؤاد عبد الباقی، ج3، ص1476، ح 1848
«ومن خرج من الطاعة شبرا متعمدا فقد خلع ربقة الإسلام من عنقه»
السنة؛ اسم المؤلف: عمرو بن أبی عاصم الضحاک الشیبانی الوفاة: 287، دار النشر: المکتب الإسلامی - بیروت - 1400، الطبعة: الأولى، تحقیق: محمد ناصر الدین الألبانی، ج2، ص500، ح1050
از آن طرف در رابطه با قیام کنندگان و قاتلان عثمان می گویند: همه اراذل و اوباش بودند! همه اهل جهنم بودند همه چنین و چنان بودند؛ یعنی آدم واقعاً نمی داند چه کار بکند؟ در رابطه با قضیه قتل خلیفه دوم دارند که قاتلش مجوسی بوده مگر خودتان در صحیح بخاری ندارید:
«أَخْرِجُوا الْمُشْرِکِینَ من جَزِیرَةِ الْعَرَبِ»
مشرکین را از جزیرة العرب بیرون کنید.
زمان ابوبکر این مشرک را از مدینه بیرون نکردند چون در صحیح بخاری است در همان حدیث قرطاس است.
«أَخْرِجُوا الْمُشْرِکِینَ من جَزِیرَةِ الْعَرَبِ»
الجامع الصحیح المختصر؛ اسم المؤلف: محمد بن إسماعیل أبو عبدالله البخاری الجعفی الوفاة: 256، دار النشر: دار ابن کثیر , الیمامة - بیروت - 1407 - 1987، الطبعة: الثالثة، تحقیق: د. مصطفى دیب البغا، ج3، ص1111، ح2888
این آقای ابو لؤلؤ مجوسی مشرک تا اواخر عمر خلیفه دوم سال 23 هجری در مدینه چه کار می کرد؟ چرا این را از مدینه بیرون نکردند؟ آیا خلاف دستور پیغمبر انجام ندادند؟
ببینید این تناقض و پارادوکسی که در عقائد این هاست، خیلی واضح است. یک دفعه عرض کردم آیت الله جوادی آملی به من می فرمود فلانی شما موظف هستید این حقایق را برای جوان های اهل سنت بگویید اگر این ها را نگویید همین جوان های اهل سنت فردا سر پل صراط جلوی شما را می گیرند از شما شکایت می کنند.
علما و بزرگان شان که نمی گویند اگر شما هم نگویید فردای قیامت گیر هستید البته در گفتنش هم باید یک مقداری دقت بشود که محترمانه، مؤدبانه و مستدل باشد، با چهار تا فحش و ناسزار و توهین و غیره عجین نشود که نتیجه معکوس می دهد.
امروز جامعه ما طوری است که نه تنها یک جوان سنی بلکه یک جوان شیعه وقتی می بیند منِ روحانی علیه مخالف با فحش عقده ام را خالی کنم، این جوان شیعه دیگر به حرف من گوش نمی دهد. این جوان شیعه می گوید اگر این آقای روحانی که امروز در شبکه در فلان منبر حرف درست و حسابی دارد چرا فحش می دهد؟
یعنی فحش دادن و توهین کردن امروز در جامعه قابل قبول نیست. اگر در گذشته یک چیزی بود ما کاری نداریم، ولی امروز در جامعه بحث تند، اهانت، فحش، ناسزا را جوان های شیعه از ما نمی پذیرند و از ما فرار می کنند. ما باید همان روش
(فَقُولَا لَهُ قَوْلًا لَینًا لَعَلَّهُ یتَذَکَّرُ أَوْ یخْشَى)
اما بنرمی با او سخن بگویید؛ شاید متذکر شود، یا (از خدا) بترسد!
سوره طه (20): آیه 44
چه با سنی، چه با وهابی، چه با مسیحی، چه با دیگر فِرَق انحرافی باید رعایت کنیم ائمه چه کار می کردند؟ ما باید الگوی مان ائمه (علیهم السلام) باشد که این ها با مخالفین برخوردشان چگونه بوده است.
البته این را هم خدمت تان عرض کنم ائمه (علیه السلام) برخوردشان با مخالفین کاملاً حساب شده است؛ ولی با بعضی از خودی هایی که در درون سنگر شیعه فتنه گری می کردند، ائمه (علیهم السلام) با این ها برخوردشان خیلی تند بود.
مثلاً وقتی حضرت سخنرانی می کند اشعث ابن قیس شروع می کند جلوی مردم فتنه گری کردن به حضرت علی اعتراض می کند یا علی این حرفی که داری میزنی این به نفع تو نیست به ضرر تو است حضرت می فرماید:
«حَائِکٌ ابْنُ حَائِکٍ مُنَافِقٌ ابْنُ کَافِر»
نهج البلاغة (للصبحی صالح)؛ نویسنده: شریف الرضى، محمد بن حسین، ناشر: هجرت، محقق/ مصحح: فیض الاسلام، ص61
از کجا تو تشخیص دادی در این که این حرف به ضرر من است یا نه؟ یا بعضی از افرادی که کارشان جعل حدیث بوده یعنی می آمدند مکتب را زیر سوال می بردند مثلاً:
«وَ لَعَنَ یُونُسَ بْنَ ظَبْیَانَ أَلْفَ لَعْنَةٍ یَتْبَعُهَا أَلْفُ لَعْنَةٍ»
رجال الکشی إختیار معرفة الرجال؛ کشى، محمد بن عمر ناشر: مؤسسة نشر دانشگاه مشهد محقق/ مصحح: طوسى، محمد بن حسن / مصطفوى، حسن، ص264
یعنی نسبت به این طور افرادی که در درون، مکتب را زیر سوال می بردند برخورد ائمه (سلام الله علیهم اجمعین) کاملاً متفاوت است این ها را باید خوب دقت بکنیم.
من معتقد هستم باید مطالب را برای این خودی ها با بیان لَیّن مطالب بیان کرد و اگر بعضی از موارد نیاز است یک برخورد تندی باشد این برخورد تند را ما به عهده حکومت بگذاریم.
ما نباید با فحش و داد و فریاد و توهین کردن با این ها برخورد کنیم. چون در این صورت مظلوم نمایی می کنند و از وجود این ها بت ساخته بشود. این خلاصه بحث بود که خدمت تان عرض کردم.
والسلام علیکم ورحمة الله و برکاته
