بسم الله الرحمن الرحیم
تاریخ: 97/03/10
موضوع: شرایطی سخت، برای درک واقعی ماه مبارک رمضان!
برنامه اخلاق علوی
فهرست مطالب این برنامه:
گوشه ای از فضائل امام حسن مجتبی (سلام الله علیه)
«انجام واجبات» یا «ترک محرمات»؟ اولویت با کدام است!؟
روزه دار و شب زنده دارِ بی خاصیت!!
امتیاز بنده ویژه خدا، در ماه مبارک رمضان
مناجاتی شنیدنی از امام زین العابدین (سلام الله علیه)
وصیتی عجیب از مرحوم آیت الله سید احمد خوانساری!
روزه داری که پیامبر او را در روز روشن به افطار روزه فراخواند!
چهار قدم اصلی در سیر و سلوک معنوی
مجری:
بسم الله الرحمن الرحیم
در نیمه ماه رمضان، ماه برآمد
سالار کریمان جهان از سفر آمد
افطار کنید از رطب ذکر حسن جان
چون بر علی و فاطمه زیبا پسر آمد
اللهم صلّ علی فاطمة و أبیها و بعلها و بنیها و سرّ المستودع فیها بعدد ما أحاط به علمک. اللهم صلّ علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
سلام و درود و ارادت خدمت شما مردم عزیز، بینندگان ارجمند «شبکه جهانی ولایت». برنامه زنده «اخلاق علوی» تقدیم حضور شما میشود، در شام ولادت موفور السرور دومین امام همام شیعیان، کریم آل طه، کریم آل فاطمه، کریم اهلبیت امام حسن مجتبی (علیه السلام).
تبریک، هزاران بار تبریک و ان شاءالله دلهایتان به شادی دل اهلبیت عصمت و طهارت شاد باشد؛ زیرا که امیرالمؤمنین پدر شدند، حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا مادر شدند و وجود نازنین پیامبر گرامی هم پدربزرگ شدند.
به قول معروف بچه اول هم خیلی عزیز و دوست داشتنی است. الهی به حق مولودی که باعث شادی دل اهلبیت شده است، خداوند دلهای شما را شاد کند.
مخصوصاً زوجهای جوانی که سالها از زندگیشان میگذرد و صاحب فرزند نشدند، ان شاءالله دامنشان سفید شود و خنده و گریه یک بچه کوچولوی بامزه و شیرین در زندگیشان بیاید و شیرینی زندگیشان هم صد برابر شود.
اگر میخواهید با ما ارتباط داشته باشید، بسم الله. آقای «کیا» زحمت کشیدند و راههای ارتباطی را برای شما زیرنویس کردند.
«30001203» سامانه پیام کوتاه ماست و شماره دیگری که از طریق فضای مجازی میتوانید برای ما پیام بدهید. اگر تبریک دارید، حرفی یا مطلبی دارید ما با افتخار پذیرای مطالب شما هستیم.
امشب هم توفیق داریم در محضر استاد ارجمندمان حضرت آیت الله دکتر حسینی قزوینی باشیم. جناب استاد سلام علیکم و رحمة الله، طاعات و عبادات قبول، عید هم بر شما مبارک باشد:
آیت الله دکتر حسینی قزوینی:
سلام علیکم و رحمة الله و برکاته؛ همچنین طاعات و عبادات حضرتعالی هم قبول باشد و این عید مولود هم بر شما مبارک باشد.
بنده همچنین خدمت همه بینندگان عزیز و دوست داشتنی که در هرکجای این گیتی پهناور بیننده این برنامه هستند یا تکرار این برنامه را میبینند، خالصانهترین سلامم را همراه با آرزوی موفقیت و قبولی طاعات و اجابت دعاها تقدیم میکنم.
خدا را به آبروی امام حسن مجتبی کریم اهلبیت سوگند میدهم عیدی ما را فرج موفور السرور حضرت بقیة الله الأعظم قرار بدهد، خیر دنیا و آخرت به همه ما و شما گرامیان ارزانی بدارد، شرّ دنیا و آخرت را از ما دور کند، حوائج دنیوی و اخروی و ظاهری و باطنی ما را برآورده نماید و دعاهای ما را به اجابت برساند؛ ان شاءالله.
مجری:
ان شاءالله. خیلی ممنونم که مثل همیشه این همه دعای قشنگ را یک جا برای دوستان بیننده ما داشتید.
استاد با توجه به اینکه برنامه ما «اخلاق علوی» است، اما ما مطمئن هستیم که دل امیرالمؤمنین شاد میشود وقتی از فرزند مظلومشان امام حسن مجتبی (علیه السلام) بگویید.
بالاخره در بین پنج تن آل عبا یا اهلبیت عصمت و طهارت یا به جرأت بتوان گفت در میان دوازده امام معصوم، امام حسن مجتبی غریب و مظلوم هستند و کمتر در مورد ایشان صحبت میشود.
هرچند بالاخره شب گذشته ویژه برنامه بود و شاید مطالبی در برنامهها گفته شده است، اما شنیدن این مطالب از زبان شما یک مزه دیگری دارد.
گوشه ای از فضائل امام حسن مجتبی (سلام الله علیه)
آیت الله دکتر حسینی قزوینی:
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین و هو خیر ناصر و معین الحمدلله و الصلاة علی رسول الله و علی آله آل الله لاسیما علی مولانا بقیة الله و اللعن الدائم علی اعدائهم اعداء الله إلی یوم لقاء الله أفوض أمری إلی الله إن الله بصیر بالعباد حسبنا الله و نعم الوکیل نعم المولی و نعم النصیر رب أدخلنی مدخل صدق و أخرجنی مخرج صدق و اجعلنی من لدنک سلطانا نصیرا
در رابطه با امام حسن مجتبی (علیه السلام) باید عذر تقصیر به پیشگاهشان ببریم، زیرا شاید آنگونه که وظیفه داشتیم و داریم نسبت به امام حسن مجتبی انجام وظیفه نکردیم و نمیکنیم.
بنده خیلی دوست داشتم مناسبتی پیش میآمد تا ده شب و هرشب دو ساعت در رابطه با امام حسن مجتبی میتوانستم صحبت کنم تا ذرهای از حق مطلب و نمی از دریای حقانیت امام حسن مجتبی و مظلومیت حضرت را به گوش جهانیان برسانیم.
ما در رابطه با امام حسین (علیه السلام) دو ماه محرم و صفر صحبت میکنیم. همچنین در رابطه با حضرت امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) صحبت میکنیم. ایام فاطمیه در رابطه با حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) صحبت میکنیم.
شهادت امام حسن مجتبی معمولاً با رحلت نبی گرامی اسلام قرین است. گرچه در این سالهای اخیر قدری تفکیک شده است، اما امام حسن مجتبی خیلی مظلوم است.
یکی از اساتید میگفتند: برای امام حسن مجتبی هر روز عاشورا بود، اما امام حسین یک روز عاشورا داشتند. گرچه امام حسن مجتبی فرمودند:
«لَا یوْمَ کیوْمِک یا أَبَا عَبْدِ اللَّه»
الأمالی، نویسنده: ابن بابویه، محمد بن علی، ص 116، ح 3
امام حسن مجتبی، هم میان ما شیعیان مظلوم و غریب هستند و حق مطلب ادا نمیشود و هم، میان اهل سنت مظلوم هستند.
وهابیهای پلید هم شبهاتی مطرح میکنند که از کوزه برون همان تراود که در اوست! وهابیت شبهات زشت و وقیحانه و بعضی تعابیر تندی نسبت به امام حسن مجتبی به کار میبرند.
در رابطه با امام حسن مجتبی از زوایای مختلف میتوان صحبت کرد. اولاً در رابطه با عصمت امام حسن مجتبی همین بس که آیه تطهیر در رابطه با آن بزرگوار نازل شده است.
شیعه و سنی اتفاق نظر دارند که آیه 33 سوره احزاب در حق خمسه طیبه نازل شده است.
با وجود آنکه در کتاب «صحیح مسلم» و «صحیح بخاری» از بحث غدیر با آن عظمت، اثری نیست؛ حال آنکه صد و بیست و چهار هزار نفر حاضر بودند و نزدیک به صد و بیست تن از صحابه آن را نقل کردند. و البته افرادی مثل «زید بن أرقم» هم میگوید که من پیر شدم و یادم نیست!!
پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) آمدند و فرمودند:
«انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله وعترتی اهل بیتی ولن یتفرقا حتی یردا علی الحوض»
المعجم الأوسط، اسم المؤلف: أبو القاسم سلیمان بن أحمد الطبرانی، دار النشر: دار الحرمین - القاهرة - 1415، تحقیق: طارق بن عوض الله بن محمد, عبد المحسن بن إبراهیم الحسینی، ج 4، ص 33، ح 3542
بحث غدیر و اینها هم مطرح نیست. حال در رابطه با عصمت حضرت سیدالشهدا و امام حسن مجتبی (علیهم السلام) در کتاب «صحیح مسلم» در روایتی از عایشه همسر پیغمبر اکرم به صراحت آمده است:
پیغمبر اکرم عبایی از موی سیاه داشت. امام حسن آمد و پیغمبر اکرم او را زیر عبا قرار داد. امام حسین آمد و پیغمبر اکرم او را زیر عبا قرار داد. حضرت فاطمه زهرا و امیرالمؤمنین آمدند و حضرت آنها را زیر عبا قرار داد و فرمود:
«إنما یرِیدُ الله لِیذْهِبَ عَنْکمْ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیتِ وَیطَهِّرَکمْ تَطْهِیرًا»
صحیح مسلم، اسم المؤلف: مسلم بن الحجاج أبو الحسین القشیری النیسابوری، دار النشر: دار إحیاء التراث العربی - بیروت، تحقیق: محمد فؤاد عبد الباقی، ج 4، ص 1883، ح 2424
دوستان مشاهده کنید غیر از حضرت فاطمه زهرا هیچکسی نیست. با وجود اینکه در زمان نزول آیه تطهیر فرزندان پیغمبر اکرم در قید حیات بودند و حضرت در آن زمان ده یا دوازده همسر داشتند، اما هیچکدام آنها جزو اصحاب کساء نیستند.
یکی از علمای اهل سنت در یکی از همایشهای زاهدان جمله زیبایی بیان کرد. ایشان گفت:
"عایشه تمام تلاش خود را به کار برد و آنچه میتوانست از فضیلت خود و خانوادهاش مطالب را در میان مردم منتشر کند بیان کرد. با این وجود ما حتی یک روایت ضعیف هم از عایشه نداریم که ادعا کند آیه تطهیر در حق من نازل شده است."
بعضی از آقایان کاسه داغتر از آش هستند. عایشه میگوید که آیه تطهیر در حق من نازل نشده و ما حتی یک روایت ضعیف هم نداریم، اما آنها ادعا میکنند که زنان پیغمبر اکرم جزو اصحاب کساء بودند.
همانطور که ملاحظه میکنید در کتاب «صحیح مسلم» داستان حدیث کساء وارد شده است. همچنین در کتاب «سنن ترمذی» با تحقیق «البانی» وارد شده است که وقتی پیغمبر اکرم اهلبیت را زیر کساء جمع کردند؛
«قالت أُمُّ سَلَمَةَ وأنا مَعَهُمْ یا نَبِی اللَّهِ»
أم سلمه آمد و گفت: من هم میتوانم زیر کساء داخل شوم؟
«قال أَنْتِ علی مَکانِک وَأَنْتِ علی خَیرٍ»
حضرت فرمود: تو انسان خوبی هستی، اما سر جایت بایست!
حضرت به صراحت به أم سلمه فرمودند که تو حق داخل شدن زیر کساء را نداری! «ترمذی» در مورد سند روایت میگوید:
« هذا حديث حسن صحيح وهو أحسن شيء روي في هذا الباب»
این بهترین روایتی است که در رابطه با فضائل این پنج بزرگوار نازل شده است.
«البانی» هم در پاورقی میگوید:
«صحیح»
صحيح وضعيف سنن الترمذي؛ المؤلف: محمد ناصر الدين الألباني (المتوفى: 1420هـ)، مصدر الكتاب: برنامج منظومة التحقيقات الحديثية - المجاني - من إنتاج مركز نور الإسلام لأبحاث القرآن والسنة بالإسكندرية؛ ج 8، ص 371، ح 3871
آیا از این بهتر و زیباتر مطرح میشود؟ همچنین «ابن کثیر دمشقی» در ذیل آیه مباهله دارد که مراد از (أَنْفُسَنا) علی بن أبی طالب و رسول الله است. علی نفس و جان و روح و قلب پیغمبر اکرم است. آیا فضیلتی بهتر و بالاتر از این وجود دارد؟!
و نیز مراد از (أَبْناءَنا) امام حسن و امام حسین و مراد از (نِساءَنا) حضرت فاطمه زهراست. این دو آیه عصمت و جایگاه خمسه طیبه را نشان میدهد.
نبی گرامی اسلام برای اثبات نبوت و حقانیت و این که اثبات کنند من صداقت دارم و رسول خدا هستم، از میان انبوه صحابه تنها امیرالمؤمنین و حضرت فاطمه زهرا و امام حسن و امام حسین را انتخاب میکنند.
آیا کسی که برای اثبات نبوت پیغمبر اکرم گواهی داده است شایستگی دارد خلیفه او باشد یا بعضی از کسانی که تا سال نهم هجری بت میپرستیدند؟
قضیه کاملاً واضح و روشن است. بنده بارها گفتهام این قضایا را نه به عنوان یک شیعه مطرح میکنم. والله العلی الأعلی اگر کسی بدون تعصب مذهبی، ده ساعت روایات و حقایق را ببیند، مسئله برایش روشن میشود که قضیه چیست.
آیا واقعاً امیرالمؤمنین و امام حسن و امام حسین و دیگر ائمه اطهار (علیهم السلام) شایستگی مقام خلافت را داشتند یا دیگران شایستگی خلافت را دارند؟ این قضایا به قدری روشن و واضح است همانند اینکه در روز روشن بگوییم آفتابی وجود دارد.
نکته دیگری که آقایان آوردهاند، این است که نبی گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:
«الْحَسَنُ وَالْحُسَینُ سَیدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ»
الكتاب المصنف في الأحاديث والآثار، اسم المؤلف: أبو بكر عبد الله بن محمد بن أبي شيبة الكوفي ، دار النشر: مكتبة الرشد - الرياض - 1409، الطبعة : الأولى، تحقيق : كمال يوسف الحوت؛ ج 6، ص 378، ما جاء في الحسن والحسين، ح 32176
آقایان با حدیث ضعیف و جعلی «عشره مبشره» میخواهند چیزهایی درست کنند. آنها در عدد و حدیث و قائل آن گیر کردهاند.
ما که نتوانستیم یک روایت درست و حسابی پیدا کنیم. همچنین دوستانی که با ما رفاقت دارند و بدون تعارف از اهل سنت حرف میزنند هم می گویند که ما در رابطه با عشره مبشره روایتی پیدا نکردیم. حال مشاهده کنید در روایت آمده است:
«الْحَسَنُ وَالْحُسَینُ سَیدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ»
همانا حسن و حسین سرور جوانان اهل بهشت هستند.
این قضیه بسیار مهم است! همچنین در مورد حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) در روایت آمده است:
«فَاطِمَةُ سَيِّدَةُ نِسَاءِ أَهْلِ الْجَنَّةِ»
الجامع الصحيح المختصر، اسم المؤلف: محمد بن إسماعيل أبو عبدالله البخاري الجعفي، دار النشر: دار ابن كثير , اليمامة - بيروت - 1407 - 1987، الطبعة: الثالثة، تحقيق: د. مصطفى ديب البغا؛ ج 3، ص 1360، بَاب مَنَاقِبِ قَرَابَةِ رسول اللَّهِ، قبل از حدیث ح 3508
این در حالی است که حضرت خدیجه (سلام الله علیها)، حضرت مریم، هاجر مادر حضرت اسماعیل، حضرت حوا و دیگر زنان بهشتی حضور دارند، اما پیغمبر اکرم تنها در مورد حضرت فاطمه زهرا میفرماید:
«فَاطِمَةَ سَیدَةُ نِسَاءِ أَهْلِ الْجَنَّةِ»
همچنان که در مورد امام حسن و امام حسین میفرمایند:
«الْحَسَنُ وَالْحُسَینُ سَیدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ»
البته در اینجا بحث «شَبَابِ» که مطرح شده است، به این خاطر نیست که پیرمردها و جوانان از هم جدا هستند. هرکسی وارد بهشت میشود، جوان وارد میشود و پیرمردی در بهشت وجود ندارد. پیرمردها ابتدا جوان میشوند و سپس وارد بهشت میشوند.
ایشان در ادامه مینویسد:
«استناده صحیح»
از این واضحتر بیان شود؟ «شعیب الأرنؤوط» وهابی سرشناس معاصر، این قضیه را نقل کرده است. همچنین «ألبانی» در کتاب «صحیح سنن ابن ماجه» میگوید: این روایت صحیح است. او همچنین میگوید که ما در حدیث 797 این روایت را آوردیم.
جالب اینجاست که وقتی کتاب «معجم الکبیر» اثر «طبرانی» میخواهد این مطلب را مطرح کند، روایت را چنین بیان میکند.
فدای مظلومیت امیرالمؤمنین شوم که رسول گرامی اسلام کاملاً حواسشان هست تا حق حضرت ضایع نشود. در روایت آمده است:
«الْحَسَنُ وَالْحُسَینُ سَیدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ وَأَبُوهُمَا خَیرٌ مِنْهُمَا»
حسن و حسین سرور جوانان اهل بهشت هستند و پدرشان از آنها بهتر است.
المعجم الکبیر، اسم المؤلف: سلیمان بن أحمد بن أیوب أبو القاسم الطبرانی، دار النشر: مکتبة الزهراء - الموصل - 1404 - 1983، الطبعة: الثانیة، تحقیق: حمدی بن عبدالمجید السلفی، ج 19، ص 292، ح 650
مشاهده کنید که وقتی رسول گرامی اسلام می خواهد جایگاه امام حسن و امام حسین را معرفی کند، به گونه ای بیان می فرماید تا حق امیرالمؤمنین در آنجا تضییع نشده باشد. البته حضرت امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) هم میفرماید:
«أَنَا عَبْدٌ مِنْ عَبِیدِ مُحَمَّدٍ»
من بندهای از بندگان حضرت محمد هستم.
الکافی، نویسنده: کلینی، محمد بن یعقوب، محقق / مصحح: غفاری علی اکبر و آخوندی، محمد، ج 1، ص 90، ح 5
جای پیغمبر اکرم سر جای خود محفوظ است. امیرالمؤمنین هرچه دارند از رسول اکرم دارند. امام حسن و امام حسین هرچه دارند از امیرالمؤمنین دارند. همچنین دیگر ائمه اطهار (علیهم السلام) هم هرچه دارند از امیرالمؤمنین و رسول اکرم دارند.
ما افتخارمان این است که تابع این بزرگواران هستیم. نمازمان همانند نماز این بزرگواران و روزهمان همانند روزه این بزرگواران است. همچنین افتخارمان این است که دیگر اعمال و رفتارمان همانند این بزرگواران است.
امیدواریم ان شاءالله فردای قیامت این بزرگواران نظر لطفی به ما کنند و زیر سایه این بزرگواران بتوانیم سختیهای قیامت را پشت سر بگذاریم. همچنین اگر خداوند عالم بهشت را قسمت ما کند، بتوانیم زیر سایه این بزرگواران باشیم. من در خدمت شما هستم.
مجری:
خیلی ممنونم، جناب استاد خیلی لطف فرمودید. به هر صورت بحث ما ادامه مباحث هفتههای گذشته بود، اما به دلیل احترامی که لازم و واجب بود نسبت به امام حسن مجتبی داشته باشیم ابتدای برنامه را به نام نامی امام حسن مجتبی کریم اهلبیت مزین کردیم.
بخشی از پیامکهای بینندگان برنامه:
خانم رضایی از هلند برای ما پیام فرستادند.
عزیزی که گفتند از عاشقان مکتب حقه اهلبیت هستند، از تاجیکستان برای ما پیام فرستادند.
همچنین بسیاری از دوستان دیگر که لطف کردند و برای ما پیام فرستادند. همه آرزوی ما این است که ان شاءالله به زودی خبرهای خوش بیاید و خبر نابودی آل سعود و آل یهود شجره خبیثه ملعونه در قرآن کریم را بشنویم.
البته اخباری منتشر شده است که خبری از «محمد بن سلمان» نیست؛ شاید به درک واصل شده است یا زخمی شده است. الهی نابودی همه آنها را بشنویم و این خبر باعث شود که بتوانیم یک حرم باصفا برای ائمه بقیع بسازیم و جنة البقیع برپا کنیم.
همانطور که کریمه اهلبیت در قم حرم باصفایی دارد، ان شاءالله کریم اهلبیت هم در مدینة النبی حرم باصفایی داشته باشد.
ان شاءالله که بر شما مبارک باشد. مردم عزیز ان شاءالله هرچه از خداوند میخواهید، خدا به حق مولود این روز خداوند به شما عنایت کند و دلتان شاد باشد و حاجات دنیایی و آخرتی شما روا شود.
امام حسن مجتبی (علیه السلام) مظلوم و غریب هستند و هرکدام از ما باید سهمی داشته باشیم در اینکه این غربت را کم کنیم.
ما در هفتههای گذشته که محضر حضرت استاد بودیم، بحث خطبه پایانی پیامبر گرامی اسلام در آخرین جمعه ماه شعبان را داشتیم که به خطبه شعبانیه معروف است و این خطبه مورد بحث و گفتگوی ما بود.
توصیهها و سفارشهایی که پیامبر در آن خطبه نسبت به مسلمانان و انسانها داشتند، موضوع گفتگوی ما با جناب استاد بود. ما امشب میخواهیم این بحث را ادامه بدهیم، حال هر مقدار که فرصت برنامه اجازه داد. نیم ساعت بیشتر فرصت نداریم.
یکی از توصیههایی که رسول گرامی اسلام در این خطبه داشتند که ما در هفته گذشته هم به آن اشاره کوتاهی داشتیم، بحث محافظت از زبان بود. گاهی انسان باید زبان خود را محافظت کند که طرف گناه و معصیت و لغزش و اشتباه نرود.
ما از استاد میخواهیم که در خصوص این موضوع صحبت کنند، به دلیل اینکه یکی از جدیترین گرفتاریهای ما بحث زبان است. چند مثقال گوشتی که در دهان است، سر سبز را میدهد بر باد!
«انجام واجبات» یا «ترک محرمات»؟ اولویت با کدام است!؟
آیت الله دکتر حسینی قزوینی:
ما البته در رابطه با خطبه متقین در رابطه با گناهان زبان، اهمیت مراعات زبان از دیدگاه امیرالمؤمنین را مفصل مطرح کردیم. همچنین در خطبه شعبانیه هم رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) یکی از مواردی که به آن اشاره کردند؛
«وَ احْفَظُوا أَلْسِنَتَکم»
زبانهایتان را حفظ کنید.
حضرت امیرالمؤمنین در آخر خطبه بلند شدند و عرضه فرمودند: یا رسول الله! بافضیلت ترین اعمال در این ماه چیست؟ حضرت فرمودند:
«یا أَبَا الْحَسَنِ أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ فِی هَذَا الشَّهْرِ الْوَرَعُ عَنْ مَحَارِمِ اللَّه»
یا ابا الحسن! بافضیلت ترین اعمال در این ماه اجتناب از گناه و معصیت است.
وسائل الشیعة، نویسنده: شیخ حر عاملی، محمد بن حسن، محقق / مصحح: مؤسسة آل البیت علیهم السلام، ج 10، ص 313، ح 13494
اگر در یک جمله بخواهند تقوا را تفسیر کنند، می گویند: تقوا به منزله اتیان واجبات و ترک محرمات است!
برداشت من این است که انجام واجبات سر جای خود است، اما ترک محرمات بسیار مهمتر از اتیان واجبات است.
وقتی که ما واجبات را انجام بدهیم و از طرف دیگر محرمات را هم انجام دهیم، در حقیقت اعمال خوب و اعمال بد خود را با هم مخلوط کردیم. چه بسا بسیاری از گناهان باعث هبط اعمال میشود. در این صورت اصلاً اعمال بالا نمیرود.
در محضر نبی گرامی اسلام بودند که حضرت فرمود: هرکسی یک مرتبه «سبحان الله و الحمد لله و لا إله إلا الله و الله أکبر» بگوید، خداوند عالم یک خانهای در بهشت برای او بنا میکند یا خشتی از طلا در بهشت برای خانه او میفرستد.
یکی از صحابه گفت: یا رسول الله! بنابراین ما در بهشت خانههای زیادی داریم. حضرت فرمود: به شرط آنکه آتش نفرستید تا خانهها را خراب کند و آتش بزند!
چه بسا انسان گناهی انجام میدهد که این گناه باعث میشود اعمال انسان هبط میشود. بنابراین برداشت من این است و نمیخواهم آن را تحمیل کنم. بنده نظر دیگران جز نظر «مرحوم حسینعلی نخودکی» را در این زمینه ندیدم.
ایشان هم بسیار روی این قضیه تکیه دارند. بنده معتقدم اگر ما بخواهیم به واجبات و محرمات اهتمام بورزیم و نسبتی برای آن بسنجیم، باید نود و پنج درصد اهتمام بورزیم که گناهی از ما سر نزند و تنها پنج درصد اهتمام ما در واجبات باشد.
بنده گمان میکنم اگر ما پنج درصد برای واجبات اهتمام بورزیم، قطعاً به وظیفه خود عمل کردیم. این در حالی است که نود و پنج درصد برای ترک گناه بازهم کم است.
شما حساب کنید که ماه رمضان آمده است و ما مشغول نماز خواندن و دعا کردن هستیم. از طرف دیگر نبی گرامی اسلام میفرماید:
«مَنِ اغْتَابَ مُسْلِماً أَوْ مُسْلِمَةً لَمْ یقْبَلِ اللَّهُ صَلَاتَهُ وَ لَا صِیامَهُ أَرْبَعِینَ یوْماً وَ لَیلَةً إِلَّا أَنْ یغْفِرَ لَهُ صَاحِبُه»
بحار الأنوار، نویسنده: مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، محقق / مصحح: جمعی از محققان، ج 72، ص 258، ح 53
یک غیبت یا یک لقمه حرام باعث از بین بردن اعمال ما میشود. در روایت دیگر آمده است:
«مَنْ أَکلَ لُقْمَةَ حَرَامٍ لَمْ تُقْبَلْ لَهُ صَلَاةٌ أَرْبَعِینَ لَیلَةً وَ لَمْ تُسْتَجَبْ لَهُ دَعْوَةٌ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً»
بحار الأنوار، نویسنده: مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، محقق / مصحح: جمعی از محققان، ج 63، ص 314، ح 7
یک لقمه حرام چهل روز مانع بالا رفتن نماز و دعای ما میشود. بنابراین عرض کردم که ما باید نود و پنج درصد همت خود را برای ترک گناه بسیج کنیم تا گناهی از ما سر نزند. شیطان به عزت خداوند عالم قسم یاد کرده است؛
(فَبِعِزَّتِک لَأُغْوِینَّهُمْ أَجْمَعِین)
به عزتت سوگند همه آنها را گمراه خواهم کرد!
سوره ص (38): آیه 82
شیطان حتی نسبت به نبی گرامی اسلام هم ناامید نیست، همچنانکه قرآن کریم میفرماید:
(وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِک مِنْ رَسُولٍ وَ لا نَبِی إِلاَّ إِذا تَمَنَّی أَلْقَی الشَّیطانُ فِی أُمْنِیتِه)
ما هیچ رسول و پیامبری را پیش از تو نفرستادیم مگر اینکه هر گاه آرزو میکرد (و طرحی برای پیش برد اهداف الهی خود میریخت) شیطان القائاتی در آن میکرد.
سوره حج (22): آیه 52
حتی شیطان نسبت به انبیاء الهی هم طمع دارد، اما به دلیل اینکه مقام اخلاص و توکل و ارتباطشان با خداوند عالم بالاست پروردگار مانع این کار میشود. شیطان خود قسم یاد کرده و گفته است:
(إِلاَّ عِبادَک مِنْهُمُ الْمُخْلَصِین)
مگر بندگان مخلصت.
سوره حجر (15): آیه 40
(الْمُخْلَصِ) با «الْمُخْلِصِ» از زمین تا بالای عرش تفاوت دارد. «الْمُخْلِصِ» کسی است که عمل را خالص برای رضای خداوند انجام میدهد. این شخص قربة إلی الله نماز میخواند، روزه میگیرد یا پای تلویزیون مینشیند.
در حالی که (الْمُخْلَصِ) کسی است که میگوید خدایا عمل خالص خود را هم به نیت تو انجام میدهم. اعمال خالص من که نیت میکنم قربة إلی الله نماز میخوانم هم قربة إلی الله و برای رضایت توست. قربة إلی الله دیگر هم قربة إلی الله است.
به عبارت دیگر (الْمُخْلَصِ) به کسی می گویند که کاملاً خالص شده است؛ به این معنا که چیزی از شبهه و شک و گناه و معصیت و خطا و نسیان در او نیست. چنین شخصی نه تنها گناه نمیکند، بلکه فکر آن را هم نمیکند.
«مرحوم شیخ انصاری» (رضوان الله تعالی علیه) صاحب کتاب «مکاسب» نقل میکند که من در طول عمرم نه تنها گناه نکردم، بلکه فکر گناه هم نکردم. اطرافیان به او گفتند: مگر امکان دارد کسی فکر گناه را هم نکند؟
ایشان در جواب گفت: مسئله گناه برای من روشن شده است. از دیدگاه بنده، گناه مرتکب شدن همانند خوردن نجاست است. آیا شما تا به حال به فکرتان خطور کرده است که نجاست بخورید؟ اطرافیان گفتند: خیر.
«مرحوم شیخ انصاری» گفتند: من می دانم تعفن گناه و گند آن از گند نجاست خیلی بالاتر است. بنابراین تا به حال به فکرم هم خطور نکرده است که گناه مرتکب شوم! بنابراین ما باید در ماه رمضان تمرین کنیم که نه تنها گناه نکنیم، بلکه حتی فکر گناه هم نداشته باشیم.
روایتی از حضرت امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) وارد شده است که «مرحوم مجلسی» در کتاب «بحارالانوار» جلد 93 صفحه 294 آن را آورده است. حضرت در این روایت میفرماید:
«الصِّیامُ اجْتِنَابُ الْمَحَارِم»
روزه اجتناب از گناه است.
بحار الأنوار، نویسنده: مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، محقق / مصحح: جمعی از محققان، ج 93، ص 294، ح 21
شما از یک طرف غذا نمیخورید، زیرا خوردن غذا حرام است و روزه را باطل میکند. شما آب نمیخورید، زیرا خوردن آب حرام است و روزه را باطل میکند. همچنین دروغ گفتن، غیبت کردن، بهتان بستن، افترا زدن و پشت سر دیگران حرف زدن هم روزه را خراب میکند.
روزه دار و شب زنده دارِ بی خاصیت!!
در روایت دیگری از حضرت امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) در کتاب «نهج البلاغه» وارد شده است که تقاضا دارم دوستان خوب دقت کنند.
افتخار ما، شیعه علی بودن است. شیعه علی بودن هم به این معنا نیست که ما تنها به دوست داشتن حضرت اکتفا کنیم، بلکه شیعه به معنای تابع است. ببینید حضرت چقدر زیبا میفرماید:
«کمْ مِنْ صَائِمٍ لَیسَ لَهُ مِنْ صِیامِهِ إِلَّا الْجُوعُ وَ الظَّمَأُ»
چه روزه دارانی که نتیجه روزه گرفتنشان غیر از گرسنگی و تشنگی هیچ چیزی نیست.
«وَ کمْ مِنْ قَائِمٍ لَیسَ لَهُ مِنْ قِیامِهِ إِلَّا السَّهَرُ وَ الْعَنَاءُ حَبَّذَا نَوْمُ الْأَکیاس»
چه شب زنده دارانی که جز خستگی و بیداری چیزی نصیبشان نمیشود.
نهج البلاغة، نویسنده: شریف الرضی، محمد بن حسین، محقق / مصحح: صالح، صبحی، ص 495، ح 145
همچنین روایتی از حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) نقل شده است که حضرت میفرماید:
«مَا یصْنَعُ الصَّائِمُ بِصِیامِهِ إِذَا لَمْ یصُنْ لِسَانَهُ وَ سَمْعَهُ وَ بَصَرَهُ وَ جَوَارِحَه»
روزه دار از روزه خود چه سودی میبرد اگر زبان و گوش و چشم و دیگر جوارح خود را از گناه حفظ نکند؟
بحار الأنوار، نویسنده: مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، محقق / مصحح: جمعی از محققان، ج 93، ص 295، ح 15
جملات حضرت فاطمه زهرا همانند خود حضرت شیرین است. فدای خاک زیر پای حضرت فاطمه زهرا و فدای زمینی که آن بزرگوار روی آن قدم گذاشته است. فدای هوایی که حضرت فاطمه زهرا در آن نفس کشیده است.
حضرت میفرماید: روزه این شخص به چه درد او میخورد؟ بازهم در روایت دیگری در کتاب «غرر الحکم» از حضرت امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) آمده است:
«صیام القلب عن الفکر فی الآثام أفضل من صیام البطن عن الطّعام»
اجتناب قلب از فکر کردن به گناه افضل از اجتناب شکم از غذاست.
غرر الحکم و درر الکلم، نویسنده: تمیمی آمدی، عبد الواحد بن محمد، محقق / مصحح: رجائی، سید مهدی، ص 422، ح 63
اجتناب شکم از غذا مادی است. اگر کسی روزه گرفت، فردای قیامت او را کتک نمیزنند و به او می گویند که روزه خوار نبودی. حال آیا به خاطر این روزه به او مقامات بالا هم میدهند یا خیر؟! فدای امیرالمؤمنین شوم؛ حضرت در روایت دیگری میفرماید:
«صَوْمُ الْجَسَدِ الْإِمْسَاک عَنِ الْأَغْذِیةِ بِإِرَادَةٍ وَ اخْتِیارٍ خَوْفاً مِنَ الْعِقَابِ وَ رَغْبَةً فِی الْأَجْرِ وَ الثَّوَاب»
روزه جسد امساک از غذاست با اراده و اختیار به خاطر ترس از عقاب خدا و انتظار اجر و ثواب در قیامت.
عیون الحکم و المواعظ، نویسنده: لیثی واسطی، علی بن محمد، محقق / مصحح: حسنی بیرجندی، حسین، ص 306، ح 5423
انسان میتواند غذا بخورد، اما از ابتدای طلوع فجر تا افطار غذا نمیخورد.
«صَوْمُ النَّفْسِ إِمْسَاک الْحَوَاسِّ الْخَمْسِ عَنْ سَائِرِ الْمَآثِمِ»
روزه نفس امساک حواس خمس از سایر گناهان است.
مضمون این روایت این است که چشم انسان از نگاه به نامحرم، گوش انسان از شنیدن صدای نامحرم یا موسیقی، زبان انسان از دروغ و غیبت و امثال آن مصون باشد.
«وَ خُلُوُّ الْقَلْبِ عَنْ أَسْبَابِ الشَّر»
قلب ما هم باید خالی از چیزهایی باشد که شر دین ما در آن است.
عیون الحکم و المواعظ، نویسنده: لیثی واسطی، علی بن محمد، محقق / مصحح: حسنی بیرجندی، حسین، ص 305، ح 5424
امام باقر (علیه السلام) روایتی از قول نبی گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) نقل کردند که حضرت به «جابر» فرمود:
«یا جَابِرُ هَذَا شَهْرُ رَمَضَانَ مَنْ صَامَ نَهَارَهُ وَ قَامَ وِرْداً مِنْ لَیلِهِ وَ عَفَّ بَطْنُهُ وَ فَرْجُهُ وَ کفَّ لِسَانَهُ خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ کخُرُوجِهِ مِنَ الشَّهْر»
یا جابر! این ماه مبارک رمضان است. هرکسی روزها روزه بگیرد و بخشی از شب را به عبادت بپردازد و شکمش و شهوتش و زبانش را از حرام حفظ کند، وقتی از ماه رمضان بیرون میآید از تمام گناهانش بیرون میآید.
«فَقَالَ جَابِرٌ یا رَسُولَ اللَّهِ مَا أَحْسَنَ هَذَا الْحَدِیثَ»
جابر عرضه داشت: یا رسول الله! چه حدیث زیبایی است.
«فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص یا جَابِرُ وَ مَا أَشَدَّ هَذِهِ الشُّرُوط»
رسول الله فرمود: یا جابر! این شرایط هم سخت است.
الکافی، نویسنده: کلینی، محمد بن یعقوب، محقق / مصحح: غفاری علی اکبر و آخوندی، محمد، ج 4، ص 87، ح 2
ببینید چقدر زیباست!
امتیاز بنده ویژه خدا، در ماه مبارک رمضان
در روایت دیگری از رسول گرامی اسلام نقل شده است که حضرت فرمود:
«مَا مِنْ عَبْدٍ صَائِمٍ یشْتَمُ فَیقُولُ إِنِّی صَائِمٌ سَلَامٌ عَلَیک لَا أَشْتِمُک کمَا تَشْتِمُنِی»
اگر کسی به تو ناسزا گفت، به او سلام کن و بگو که من روزه دار هستم و اگر صد فحش به من بدهی یک فحش از من نخواهی شنید.
اخلاق علوی و اخلاق اسلامی چنین است! این فرمایش رسول گرامی اسلام مصداق بارز فرمایش قرآن کریم است که میفرماید:
(وَ إِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلاما)
و هنگامی که جاهلان آنها را مخاطب سازند به آنها سلام میگویند.
سوره فرقان (25): آیه 63
وقتی بندهای اینطور در برابر بی حرمتی دیگر بندهها، حرمت شکنی نمیکند؛
«قَالَ الرَّبُّ تَبَارَک وَ تَعَالَی اسْتَجَارَ عَبْدِی بِالصَّوْمِ مِنْ شَرِّ عَبْدِی قَدْ أَجَرْتُهُ مِنَ النَّار»
خداوند عالم تبارک و تعالی به ملائکه خطاب میفرماید: بنده من به خاطر اینکه روزهاش خراب نشود فحش و بی حرمتی دیگران را جواب نداد. او را از آتش جهنم پناه دادم!
من لا یحضره الفقیه، نویسنده: ابن بابویه، محمد بن علی، محقق / مصحح: غفاری، علی اکبر، ج 2، ص 109، ح 1860
دوستان عزیزان شاءالله اگر فرصت و توفیقی پیدا کردیم، در این خصوص بیشتر صحبت خواهیم کرد. ما قدری غافل هستیم و نمیدانیم چه اتفاقاتی قرار است در آینده بر سر ما بیاید.
ما نمیدانیم با وارد شدن در قبر چه حوادثی بر سر ما میآید، در برزخ چه حوادثی داریم یا در قیامت با چه حوادثی مواجه میشویم!
اگر شما خطبات امیرالمؤمنین و حِکَم را ببینید، احساس میکنید شاید شصت درصد خطبههای امیرالمؤمنین وقایع قیامت و قبر و عذاب و عقاب و ثواب را برای مردم مطرح میکند.
آن چیزی که قدرت اجرایی برای انجام واجبات و ترک محرمات در انسان است، ترس از آتش جهنم است.
نکته دیگری میخواهم عرض کنم، برای کسانی است که قدری معرفت بالایی دارند. امام صادق (علیه السلام) در روایتی فرمود: با گناهانتان قلب پیغمبر اکرم را نشکنید و حضرت را نیازارید!
در توقیعی از حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه) آمده است که میفرمایند: ما چقدر پیش خداوند عالم از شما شیعیان شفاعت و طلب مغفرت کنیم. شما بازهم گناه و معصیت میکنید!
بنده خیلی وقت پیش روایتی خواندم که الآن آدرس دقیق آن را در ذهن ندارم. حضرت امیرالمؤمنین میفرماید: خدایا اگر در تمام عمرم یک گناه مرتکب شده باشم و به خاطر این گناه تمام عمرم آنچنان گریه کنم که چشمم نابینا شود و به قدری در رکوع بمانم که مهرههای کمرم جدا شود و آنقدر در سجده بمانم که بند بند بدنم جدا شود، بازهم خجالت میکشم «یا الله» بگویم.
این یک روش خداشناسی است و یک روش خداشناسی این است که ما روزی صدها گناه مرتکب میشویم و از طرف دیگر شاکی هستیم که چرا فلان دعای ما مستجاب نمیشود!!
ما دائماً شاکی هستیم که چرا فلان روز فلان حاجت را خواستیم و خدا برآورده نکرد. در حقیقت جای ما با خداوند متعال عوض شده است!!
ما دائماً شاکی هستیم و انتظار داریم. ببینید معرفت امیرالمؤمنین چنین است! حضرت میفرماید که اگر من یک گناه کرده باشم و در برابر این گناه اینهمه خود را شکنجه دهم، بازهم خجالت میکشم سر خود را بلند کنم و «یا الله» بگویم. رسول اکرم میفرماید:
«أَفْضَلُکمْ إِیمَاناً أَفْضَلُکمْ مَعْرِفَة»
بحار الأنوار، نویسنده: مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، محقق / مصحح: جمعی از محققان، ج 3، ص 14، ح 37
به فرموده رسول گرامی اسلام بافضیلت ترین انسانها کسی است که معرفتش بالا باشد.
مناجاتی شنیدنی از امام زین العابدین (سلام الله علیه)
بنابراین عزیزان در این ماه مبارک رمضان به اعمال خود دقت کنید. بنده نمیگویم که دعا نخوانید. دعا خواندن خوب است، اما فرازهایی از دعای امام سجاد را که نالهای عاشقانه با خداوند عالم دارد را زمزمه کنید.
«إِلَهِی مَا أَنَا بِأَوَّلِ مَنْ عَصَاک فَتُبْتَ عَلَیهِ»
خدایا من اولین کسی نیستم که گناه کردم و تو بخشیدی.
«وَ تَعَرَّضَ لِمَعْرُوفِک فَجُدْتَ عَلَیه»
و اولین کسی نیستم که حرمت شکنی کردم و تو بزرگواری کردی.
زاد المعاد- مفتاح الجنان، نویسنده: مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، محقق / مصحح: اعلمی، علاءالدین، ص 407، باب فی بیان المناجیات الخمس عشرة
خدایا قبل از من هم افرادی بودند که گناه کردند و تو از سر تقصیرات آنها گذشتی. همچنین در روایت دیگر آمده است:
«إِلَهِی إِنْ أَدْخَلْتَنِی النَّارَ فَفِی ذَلِک سُرُورُ عَدُوِّک وَ إِنْ أَدْخَلْتَنِی الْجَنَّةَ فَفِی ذَلِک سُرُورُ نَبِیک»
خدایا اگر مرا وارد دوزخ کنی این موجب خرسندی دشمن توست و اگر مرا به بهشت وارد نمایی، این سبب خوشحالی پیامبر توست.
کسانی که دشمن امیرالمؤمنین و امام حسین بودند و به جهنم آمدند، وقتی مرا در جهنم ببینند شماتت میکنند و می گویند:
ما که دشمن علی بن أبی طالب و امام حسین و حضرت فاطمه زهرا بودیم را به جهنم آوردند و شما که عمری آنها را صدا کردید هم به جهنم آوردند.
«وَ أَنَا وَ اللَّهِ أَعْلَمُ أَنَّ سُرُورَ نَبِیک أَحَبُّ إِلَیک مِنْ سُرُورِ عَدُوِّک»
و من به خدا سوگند این را میدانم که دلشادی پیامبرت نزد تو از خرسندی دشمنت محبوبتر است.
ببینید امام سجاد چقدر زیبا در خانه خداوند التماس میکنند؛ همانند فرزندی که در حق مادر بدی کرده است. حال به دامن مادر چسبیده و التماس میکند که تو را به خدا سوگند مرا ببخش، دیگر گناه نمیکنم. حضرت در جای دیگر میفرماید:
«وَ لَئِنْ أَدْخَلْتَنِی النَّارَ لَأُخْبِرَنَّ أَهْلَ النَّارِ بِحُبِّی إِیاک [لَک]»
ای خدای بزرگ! اگر مرا وارد آتش جهنم کنی به اهل آنجا هم می گویم که عاشقت هستم.
إقبال الأعمال، نویسنده: ابن طاووس، علی بن موسی، ج 1، ص 75، فصل فیما نذکره من أدعیة تتکرر [متکررة] کل لیلة منه وقت السحر
بیایید یک شب یکی از این فرازها را بیست بار، سی بار، پنجاه بار یا صد بار تکرار کنید و این در روح و وجودتان بماند تا بعد از ماه مبارک رمضان هم اثر داشته باشد.
ما از «دعای ابو حمزه ثمالی» فرازهای زیبایی داریم. هرکسی روحیه خاصی دارد و یک فراز را انتخاب میکند. ممکن است فردی وقتی عذاب خدا را در مناجاتها میشنود گریه میکند و شخص دیگری با شنیدن نعمتهای بهشتی به گریه می افتد.
هرکسی به نوعی با خداوند عالم راز و نیاز میکند و حرف می زند. شما ببینید روحیهتان با کدام یک از فرازهای «دعای ابو حمزه ثمالی» یا «دعای افتتاح» سازگاری دارد و آن را انتخاب کنید.
تعبیر دیگری در این زمینه وارد شده است که بسیار تعبیر عجیبی است. حضرت در این عبارت میفرماید:
«وَ أَنَا یا رَبِّ الَّذِی لَمْ أَسْتَحْیک فِی الْخَلَاءِ وَ لَمْ أُرَاقِبْک فِی الْمَلَاءِ»
خدایا! من کسی هستم که نه در خلوت از تو خجالت کشیدم و نه در میان مردم رعایت عظمت تو را کردم.
حضرت در ادامه میفرماید:
«أَنَا الَّذِی عَصَیتُ جَبَّارَ السَّمَاءِ»
من آن بندهای هستم که جبار آسمان و زمین را معصیت کردم.
«أَنَا الَّذِی أَمْهَلْتَنِی فَمَا ارْعَوَیتُ وَ سَتَرْتَ عَلَی فَمَا اسْتَحْییتُ»
خدایا من کسی هستم که مهلت دادی رعایت نکردم، پرده بر گناهانم کشیدی خجالت نکشیدم.
«وَ عَمِلْتُ بِالْمَعَاصِی فَتَعَدَّیتُ»
و دائماً گناه و تعدی کردم.
«وَ أَسْقَطْتَنِی مِنْ عَینِک فَمَا بَالَیت»
خدایا وقتی مرا از چشمت انداختی به خود نیامدم.
إقبال الأعمال، نویسنده: ابن طاووس، علی بن موسی، ج 1، ص 71، فصل فیما نذکره من أدعیة تتکرر [متکررة] کل لیلة منه وقت السحر
وقتی که نماز میخوانیم و در نماز عشق و صفا نمیکنیم، ببینیم در نماز حتی به اندازه وقتی که با فرزند، همسر یا پدر خود حرف میزنیم، در نماز لذت میبریم؟! این قضیه نشانگر این است که خداوند ما را از چشم خود انداخته است.
ما که لذتی از عبادت و دعا نمیبریم و عشق به عبادت نداریم، نشانگر این است که خداوند ما را از چشم خود انداخته است.
وصیتی عجیب از مرحوم آیت الله سید احمد خوانساری!
مرحوم آیت الله سید احمد خوانساری وصیت کرده بود نمازهای تمام عمرش را قضا کنند. اطرافیان به ایشان گفتند: مگر شما نماز قضا دارید؟
ایشان گفت: خداوند عالم لذت خاصی از نماز به مشام من چشانده بود، به طوری که وقتی نماز صبح را تمام میکردم لحظه شماری میکردم ظهر برسد و در نماز با خداوند عالم عشق بازی کنم و لذت ببرم.
وقتی نماز ظهر تمام میشد لحظه شماری میکردم نماز مغرب برسد و آن لذت و شیرینی که از عبادت میبرم را ببرم.
من میترسم خدای ناکرده نمازهای من به خاطر لذتی باشد که من از مناجات با خداوند میبردم. احتیاطاً وصیت کردم تمام نمازهایم را اعاده کنند!!
آن یک نوع نماز خواندن است. گاهی اوقات هم ما وقتی نماز میخوانیم، در نماز تمام گمشدههایمان و بدهکاریهایمان و طلبکاریهایمان در نماز به یادمان میآید و فکر میکنیم.
در جلسه بعد یادآوری کنید تا قدری از نماز امیرالمؤمنین برایتان بگویم. نقل شده است که وقتی حضرت مشغول نماز خواندن میشد، رنگش همانند رنگ دیوار سفید و زرد میشد و به هم میپیچید.
اطرافیان دلیل تغییر حالت آن بزرگوار را میپرسیدند و حضرت میفرمود: من با چه کسی حرف میزنم!
وقتی که حضرت مشغول وضو گرفتن میشد، رنگ از صورتشان میپرید و بدنشان به لرزه میافتاد. وقتی علت را میپرسیدند، حضرت میفرمود: مشغول آماده شدن هستم تا با خدای آسمان و زمین سخن بگویم.
وقتی که حضرت نماز میخواند، قطرات اشک امانش نمیداد. وقتی حضرت صدیقه طاهره نماز میخواند، به قدری هق هق میکرد که افرادی تصور میکردند حضرت در سر نماز جان به جان آفرین تسلیم کرده است!
امیرالمؤمنین نقل میکردند که وقتی رسول اکرم نماز میخواندند، صدای هق هق گریه رسول اکرم در نماز همانند صدای دیگی است که وقتی به جوش میآید قل قل میکند.
بنابراین ما باید تلاش کنیم در این ماه مبارک رمضان خودمان را طوری بسازیم که یازده ماه بعد هم بتوانیم با همان کیفیت زندگی کنیم.
روزه داری که پیامبر او را در روز روشن به افطار روزه فراخواند!
بنده عبارتی را از امام صادق از قول حضرت امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) نقل کنم که حضرت میفرماید:
«إِنَّ الصِّیامَ لَیسَ مِنَ الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ وَحْدَه»
روزه این نیست که ما تنها از خوردن غذا و آب اجتناب کنیم.
«فَإِذَا صُمْتُمْ فَاحْفَظُوا أَلْسِنَتَکمْ وَ غُضُّوا أَبْصَارَکمْ وَ لَا تَنَازَعُوا وَ لَا تَحَاسَدُوا»
وقتی که روزه میگیرید زبان و چشمهای خود را حفظ کنید، نزاع نکنید و حسد نورزید.
«سَمِعَ رَسُولُ اللَّهِ ص امْرَأَةً تَسُبُّ جَارِیةً لَهَا وَ هِی صَائِمَةٌ»
رسول الله شنید که زنی در حالی که روزه است به کنیز خود ناسزا میگوید.
«فَدَعَا رَسُولُ اللَّهِ ص بِطَعَامٍ فَقَالَ لَهَا کلِی»
حضرت او را به خوردن غذا دعوت کرد و او ادعا کرد که من روزه دار هستم.
«فَقَالَتْ إِنِّی صَائِمَةٌ فَقَالَ کیفَ تَکونِینَ صَائِمَةً وَ قَدْ سَبَبْتِ جَارِیتَک»
حضرت فرمود: این چه روزه داری است که تو در حالی که روزه داری به کنیز خود ناسزا می گویی؟
«إِنَّ الصَّوْمَ لَیسَ مِنَ الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ»
الکافی، نویسنده: کلینی، محمد بن یعقوب، محقق / مصحح: غفاری علی اکبر و آخوندی، محمد، ج 4، ص 87، ح 3
ان شاءالله در رابطه با بحث محافظت از چشم در جلسات آینده صحبت خواهیم کرد. این بحث بسیار مفصلی است که ان شاءالله در فرصتی مناسب در رابطه با محافظت از چشم در برابر گناه و معصیت و نگاه به نامحرم بحث خواهیم کرد.
مجری:
استاد چند دقیقه فرصت باقی است. بنده اسامی چند تن از بینندگانی که لطف کردند و برای ما پیام فرستادند را بخوانم.
بخشی از پیامکهای بینندگان برنامه:
آقا سعید از شیراز تبریک گفتند و تشکر کردند.
خواهر بزرگواری خود را مادر مهدی از آمریکا معرفی کردند و تشکر کردند که از ایشان ممنونم.
بینندهای به نام زمانی از زرند کرمان برای ما پیام فرستادند.
آقا مجید از سمنان گفتند: من اهل سنت و بیننده «شبکه جهانی ولایت» هستم و از این شبکه بسیار بهره میبرم. ایشان خواستند که حضرتعالی برایشان دعا کنید.
عزیزی سؤال کردند با توجه به اینکه شبهای قدر در پیش روست، چکار کنیم تا بتوانیم خوب از این شبها استفاده کنیم؟!
آیت الله دکتر حسینی قزوینی:
همانطور که من عرض کردم، اگر کسی میخواهد کار کند راه آن این است که ارکان اربعه سیر و سلوک را رعایت کند. اگر دوستان در اینترنت جستجو کنند به این مطالب دسترسی پیدا خواهند کرد.
«مرحوم نراقی» در کتاب «معراج السعادة» مفصل این مسیر را توضیح دادند. امام خمینی (رضوان الله تعالی علیه) در کتاب «چهل حدیث» این مطالب را مفصل شرح دادند. «مرحوم سید بحر العلوم» کتابی به نام «سیر و سلوک» دارند که مفصل این مطالب را آوردند.
«علامه طباطبایی» صاحب کتاب «المیزان» جلسه خصوصی سیر و سلوک داشتند که به صورت کتابی تحت عنوان « لبّ اللّباب در سير و سلوك اولى الألباب» به چاپ رسیده است.
بنده به همه دوستان توصیه میکنم این کتاب را مطالعه کنند. بنده شاید این کتاب را دویست بار خواندم، اما بازهم هرگاه این کتاب را میخوانم در روحیه من اثر خاصی میگذارد.
این کتاب جلسه خصوصی سیر و سلوک «علامه طباطبایی» برای شاگردان خصوصیشان بوده است.
چهار قدم اصلی در سیر و سلوک معنوی
عزیزان اول صبح که ما بلند میشویم، ببینیم تا آخر روز چه کارهایی میخواهیم انجام دهیم و آنها را روی کاغذ پیاده کنیم.
قدم اول مشارطه است؛ ما باید تلاش کنیم و تصمیم بگیریم و از چشممان بخواهیم به نامحرم نگاه نکند، فرقی نمیکند مرد باشد یا زن باشد. ما از گوش خود بخواهیم گناه نشنود، همچنین از زبان و دست خود بخواهیم کارهای حرام مرتکب نشود.
قدم دوم مراقبه است؛ ما از اول صبح همانند اینکه یک پلیس کنار ما هست مراقب اعمالمان باشیم.
به تعبیر آیت الله العظمی بهجت که فرموده بودند: همانند اینکه از صبح تا غروب یک نفر از شما فیلمبرداری کند و از تلویزیون پخش کند، اگر خجالت نکشیدید و ناراحت نشدید بدانید بنده خوبی هستید. از اول صبح تا آخر مراقب باشیم.
یکی از دوستان نقل میکردند که روزی از «علامه طباطبایی» که سمت حرم میآمدند، پرسیدم: ما باید چکار کنیم که گناه نکنیم و آدم خوبی باشیم؟ ایشان چندین مرتبه فرمودند: مراقبه، مراقبه، مراقبه! ما باید مراقب باشیم از صبح تا غروب از ما گناه سر نزند.
قدم سوم محاسبه است؛ ما در آخر شب نیم ساعت یا کمتر قلم برداریم و کارهای خوب و بد خود را بنویسیم. ما در برابر کارهای غلط استغفار کنیم و در برابر کارهای خوب خدا را شکر کنیم.
قدم چهارم مؤاخذه یا معاقبه است؛ اگر گناهی از من سر زد برای خود حکم صادر کنم. در برابر گناهی که از ما سر زده است بیست و چهار ساعت نماز قضا بخوانیم. در برابر گناه دیگری که مرتکب شدیم، برای خود حکم صادر کنیم و ایستاده یک جزء قرآن بخوانیم.
این کارها جریمه معنوی است. دوستان عزیز اگر کسی بخواهد کار کند، باید از این راهها وارد شود. کسانی که راه رفتند و به مقصد رسیدند، از این راهها رفتند و می گویند که راه این است. ولی کسانی که ابتدای راه هستند، آدرسهایی میدهند که معلوم نیست ما را به کجا میرساند!
نقل شده است عارفی در راه میرفت که متوجه شد نابینایی پشت در مانده است و میگوید که در را باز کنید، من پشت در ماندم.
عارف روی زمین نشست و شروع به گریه کرد. وقتی علت گریه را از او پرسیدند، گفت: خوش به حال این شخص نابینا که در را پیدا کرده است. ما عمری است میگردیم و در را پیدا نکردیم!
مجری:
بسیار خوب، استاد از شما خیلی ممنونم. خیلی بزرگواری فرمودید. این هم نکتهای بود تا خود را برای شبهای قدر آماده کنیم. خیلی عجیب است و این شبهای قدر فرصتی استثنایی است. همچنانکه قرآن کریم میفرماید:
(لَیلَةُ الْقَدْرِ خَیرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْر)
شب قدر بهتر از هزار ماه است!
سوره قدر (97): آیه 3
شب قدر یک شب در سال بیشتر نیست. احتمال قوی شب قدر یکی از این سه شب است و احتمال قویتر شب بیست و سوم است.
ماه مبارک رمضان فرصتی است که نگاهی به اعمالمان داشته باشیم. استاد چند دعا بفرمایید.
آیت الله دکتر حسیی قزوینی:
خدایا تو را به آبروی حضرت محمد و آل محمد به ویژه به آبروی امام حسن مجتبی کریم اهلبیت سوگند میدهیم فرج مولای ما حضرت ولی عصر را نزدیک بگردان. خدایا قلب نازنینش را با ظهورش و قضای حوائجش مسرور بگردان.
خدایا چشمان گنهکار ما را با دیدن جمال نورانی حضرت بقیة الله الأعظم منور بگردان. خدایا ما را از یاران خاص و سربازان فداکار و شهدای رکابش قرار بده.
خدایا رفع گرفتاری از گرفتاران بنما. خدایا حوائج حاجت مندان روا فرما. خدایا حوائج من حقیر، حوائج دست اندرکاران «شبکه جهانی ولایت» و حوائج بینندگان عزیز را به حق امام حسن مجتبی برآورده نما. خدایا دعاهای ما را به اجابت برسان.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
مجری:
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
به پایان برنامه «اخلاق علوی» رسیدیم. فردا هم روز جمعه و متعلق به وجود نازنین مولا و نور چشممان امام زمان (ارواحنا له الفداه) است که برای ظهور و فرجشان دعا میکنیم.
آن سفر کرده که صد قافله دل همره اوست
هرکجا هست خدایا به سلامت دارش
یا علی مدد، خدانگهدار