2024 March 28 - پنج شنبه 09 فروردين 1403
«احسان به دیگران»؛ و آثار آن در دنیا و آخرت
کد مطلب: ١١٣٩٣ تاریخ انتشار: ٠٦ فروردين ١٣٩٦ - ١٩:٠٥ تعداد بازدید: 6203
سخنراني ها » اخلاق
«احسان به دیگران»؛ و آثار آن در دنیا و آخرت

شاد کردن مردم شاد کردن اهل بیت و آثار اخروی ، ضایع نشدن پاداش نیکوکار غیر مسلمان
اخلاق علوی 96/01/06

بسم الله الرحمن الرحیم

تاریخ: 96/01/06

مجری:

بسم الله الرحمن الرحیم

عمری است که دم به دم علی می‌گویم

در حال نشاط و غم علی می‌گویم

تا حال علی گفته‌ام ان‌شاءالله

تا آخر عمر هم علی می‌گویم

صلی الله علیک یا امیرالمؤمنین!

سلام و درود و ارادت خدمت شما دوستان خوب بیننده، همراهان ارجمند «شبکه جهانی ولایت». امیدوارم که خوب و خوش و سلامت باشید و دل‌هایتان در این ایام نوروز و ایام عید شاد باشد.

این برنامه زنده «اخلاق علوی» است که در یک شب دیگر به خانه‌های شما آمدیم، برنامه را تقدیم حضور شما می‌کنیم و از اخلاق وجود نازنین آقاجانمان حیدر کرار حضرت امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) برای شما می‌گوییم.

اخلاق وجود نازنین امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) هم برای خود ما درس و الگو باشد و هم برای شما مخاطبین عزیز الگو باشد؛ چه عزیزان شیعه و چه عزیزان اهل سنت ما که همگی محب و شیفته امیرالمؤمنین هستیم.

هرجای این عالم هستید و دل و وجودتان لبریز از عشق و ارادت و محبت به مولا است، ان‌شاءالله زیر سایه امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) باشید و زندگیتان پر از نور و معنویت باشد.

راه‌های ارتباطی برای شما زیرنویس شده است؛ شما بسیار آسان می‌توانید برای ما پیام بدهید و با ما ارتباط داشته باشید. دوستان عزیزی که در ایران اسلامی هستند سامانه پیام کوتاه هم در اختیارشان قرار گرفته است.

سامانه پیام کوتاه ما «30001203» هست و همچنین شماره تلفن همراه دیگری هم زیرنویس شده است که از طریق آن می‌توانید با برنامه‌های واتس آپ، تلگرام و وایبر در فضای مجازی با ما در ارتباط باشید.

شما می‌توانید از طریق راه‌های ارتباطی که بیان شد عشق، ارادت و محبتتان را به ساحت حضرت امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) برای ما بگویید.

همچنین اگر سؤال یا مطلبی در خصوص موضوع برنامه ما داشتید از طریق همین راه‌های ارتباطی با افتخار در خدمت شما هستیم.

ما اتفاقاً جلسه گذشته در خصوص شادی و شاد کردن برادران مؤمن از منظر حضرت امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) صحبت کردیم. امشب هم می‌خواهیم این بحث را ادامه بدهیم، زیرا به هر صورت ایام عید و نوروز است و فرصت مناسبی برای شاد کردن دیگران است.

گاهی اوقات می‌توانیم با یک سر زدن، احوالپرسی، تماس گرفتن و پیامک دادن دل کسی را شاد می‌کنیم. گاهی اوقات هم می‌توانیم با کمک مالی، قلمی، قدمی و کلامی می‌توانیم دیگران را خوشحال کنیم.

به هر صورت تلاش کنیم هدف، تفکر، اندیشه و تلاش ما در تمام سال این باشد که دل یک مؤمن یا مسلمان را شاد کنیم.

امشب هم در محضر آیت الله دکتر حسینی قزوینی هستیم. محضر استاد سلام عرض می‌کنم، شب بخیر و خیلی خوش آمدید:

آیت الله دکتر حسینی قزوینی:

سلام علیکم و رحمة الله و برکاته؛ بنده هم خدمت همه بینندگان عزیز و گرامی و دوست داشتنی که در هرکجای این گیتی پهناور بیننده این برنامه هستند و ما را مهمان کانون گرم و باصفای خانواده خودشان قرار دادند خالصانه‌ترین سلامم را تقدیم می‌کنم.

آرزوی موفقیت و سربلندی و سرافرازی در این سال نو برای همه گرامیان دارم. از خداوند عالم می‌خواهم سال 1396 را سال فرج مولایمان حضرت بقیة الله الأعظم (ارواحنا له الفداه) قرار بدهد.

همچنین از خداوند متعال می‌خواهم امسال را سال برآورده شدن حاجات، رفع گرفتاری‌ها، رسیدن به آرزوها و اجابت دعاها برای ما و شما گرامیان قرار بدهد؛ ان‌شاءالله.

مجری:

ان‌شاءالله؛ استاد از شما خیلی ممنونم. ما در جلسه گذشته که خدمت شما بودیم در مورد شادی و شاد ساختن دیگران از نگاه و منظر حضرت امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) بحث کردیم و در ادامه ثمرات و نتایج شاد کردن دل یک انسان را بیان کردیم.

استاد جلسه گذشته مطالبی در خصوص این موضوع فرمودند. شاید برخی از دوستان بیننده برنامه ما را ندیده باشند و آن را ملاحظه نکرده باشند. به همین خاطر تقاضا دارم استاد خلاصه‌ای از مطالب جلسه گذشته بفرمایند تا ان‌شاءالله سؤالات جدید را تقدیم کنم.

خلاصه مطالب جلسه گذشته:

آیت الله دکتر حسینی قزوینی:

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین و هو خیر ناصر و معین الحمد الله و الصلوة علی رسول الله و علی آله آل الله لا سیما علی مولانا بقیة الله و اللعن الدائم علی اعدائهم اعداء الله الی یوم لقاء الله افوض امری الی الله ان الله بصیر بالعباد حسبنا الله و نعم الوکیل نعم المولی و نعم النصیر

ما در جلسه گذشته عرض کردیم شادی و خوشنود بودن و خوشنود کردن دیگران و خوشنود زندگی کردن در اخلاق علوی جایگاه ویژه‌ای دارد.

ائمه طاهرین (علیهم السلام) نمی‌فرمایند که همه ایام سال را به عزاداری و گریه کردن و نماز خواندن بپردازید، بلکه می‌فرمایند: شیعیان ما از اضافه طینت ما آفریده شدند. آن‌ها در شادی ما شاد هستند و در حزن ما هم محزون هستند.

به علاوه امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) خود می‌فرمایند:

«السُّرُورُ یبْسُطُ النَّفْسَ وَ یثِیرُ النَّشَاط»

شادی موجب انبساط روح می‌شود و نشاط انگیز است.

تصنیف غرر الحکم و درر الکلم، نویسنده: تمیمی آمدی، عبد الواحد بن محمد، محقق / مصحح: درایتی، مصطفی، ص 319، ح 7391

به فرمایش امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) مسرور بودن و خنده درمانی باعث می‌شود که روح، جان، قلب و جسم انسان از بیماری‌ها و ناراحتی‌ها و غم‌ها دور بماند. حضرت در ادامه می‌فرمایند:

«الْغَمُّ یقْبِضُ النَّفْسَ وَ یطْوِی الِانْبِسَاط»

غمگین بودن موجب انقباض روح می‌شود و شادی‌ها را درهم می‌پیچد.

تصنیف غرر الحکم و درر الکلم، نویسنده: تمیمی آمدی، عبد الواحد بن محمد، محقق / مصحح: درایتی، مصطفی، ص 321، ح 7455

غمگین بودن و غصه خوردن باعث می‌شود که روح انسان همواره کسل باشد، دچار افسردگی شود و بیماری‌های مختلف بگیرد.

پزشکان معتقدند بسیاری از بیماری‌های اعصاب و ناراحتی‌های معده عمدتاً ناشی از استرس، ناراحتی، افسرده بودن و فکر و خیال زیاد است. امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) در اینجا نکات ظریفی بیان می‌کند که تقاضا دارم عزیزان به این نکات دقت کنند.

از طرف دیگر شاد کردن دیگران از دیدگاه حضرت موضوعیت دارد و می‌فرماید: بهترین، بافضیلت‌ترین و محبوب‌ترین اعمال یک مؤمن خوشنود کردن، خوشحال کردن و شاد کردن دیگران است.

بهترین اعمال تنها این نیست که ما شب تا صبح نماز بخوانیم، صبح تا غروب روزه بگیریم و در کنار آن حج و دیگر اعمال عبادی را انجام دهیم. اهلبیت (علیهم السلام) دوست دارند که ما هم دنیا را داشته باشیم و هم آخرت را داشته باشیم و می‌فرمایند:

«اعْمَلْ لِدُنْیاک کأَنَّک تَعِیشُ أَبَداً»

برای دنیا چنان کار کن که گویا می‌خواهی همیشه در دنیا زندگی کنی.

«وَ اعْمَلْ لآِخِرَتِک کأَنَّک تَمُوتُ غَداً»

نسبت به دنیا چنان کار کن که گویا فردا قرار است از دنیا بروی.

من لا یحضره الفقیه، نویسنده: ابن بابویه، محمد بن علی، محقق / مصحح: غفاری، علی اکبر، ج 3، ص 156، ح 3569

مشاهده کنید این جمله چقدر زیباست!! اگر انسان بداند که فردا قرار است بمیرد دیگر هیچ کاری برای دنیا انجام نمی‌دهد.

طبق فرمایشات امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) انسان نباید طوری مشغول کارهای دنیوی باشد که آخرت را رها کند و همچنین نباید طوری مشغول کارهای آخرت باشد که تارک دنیا شود.

مجری:

جمع این دو فرمایش قدری مشکل است.

آیت الله دکتر حسینی قزوینی:

طبق فرمایش امیرالمؤمنین کسی که آخرت را به دنیا بفروشد و دائماً شبانه روز به فکر ثروت و مال اندوزی باشد از ما نیست.

همچنین کسی که دنیا را به آخرت بفروشد و به جای تلاش برای امرار معاش خانواده دائماً مشغول نماز و عبادت باشد و کاری به کار کسی نداشته باشد از ما نیست.

انسان زمانی که در درون سخنان ائمه طاهرین (علیهم السلام) سیر می‌کند، مشاهده می‌کند که به قدری سخنان زیبا دارند که انسان از خوشحالی بال درمی‌آورد.

به یاد دارم عزیزی پارسال نزد ما آمده بود و می‌گفت: من تا به حال هفت مرتبه دین عوض کردم تا در نهایت هفتمین دینی که انتخاب کردم دین اسلام و مذهب تشیع است

به بیان بهتر تنها دینی است که با فطرت، عقل و منطق سازگاری دارد منطق اهلبیت (علیهم السلام) و منطقه شیعه است.

خیلی زیباست شخصی که از فرانسه آمده استاد دانشگاه و فردی باشخصیت و تحصیل کرده است، می‌گفت: "بنده حدود شش یا هفت سال است که مذهب شیعه را انتخاب کردم و به همین خاطر آرامش پیدا کردم.

زمانی که آموزه‌های دینی را از زبان رسول گرامی اسلام، امیرالمؤمنین و ائمه اطهار (علیهم السلام) می‌گیرم احساس می‌کنم گویا سخن از زبان من می‌گویند."

مراد این است که وقتی انسان روایات و آموزه‌های دینی را مطالعه می‌کند خیال می‌کند که این روایات مخصوصاً برای او گفته شده است.

گاهی اوقات تعابیری از ائمه طاهرین (علیهم السلام) هست که چون با فطرت منطبق است، انسان خیال می‌کند که امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) نشسته و تنها برای او سخن می‌گویند.

هرکسی که سخن امیرالمؤمنین را می‌بیند، خیال می‌کند که حضرت این حرف را تنها مختص او بیان فرموده است. فدای غبار نعلین آن بزرگواران شویم! فدای خاک زیر پای زواران قمر بنی هاشم شویم.

لذا امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) می‌فرماید: افضل اعمال نزد خداوند عالم خوشحال کردن دیگران است.

خوشحالی که انسان برای دیگران ایجاد می‌کند در حقیقت همانند بیمه تصادف است. زمانی که انسان ماشین خود را بیمه می‌کند هنگام تصادف خیالش آسوده است که اگر اتفاقی افتاد خسارتی متوجه او نشود.

امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) می‌فرماید: کسانی که دیگران را خوشحال می‌کنند، در حقیقت خودشان را در برابر مشکلات بیمه می‌کنند.

زمانی که مشکلات و مصائب به انسان هجوم می‌آورد، خوشحالی که او در دل دیگران ایجاد کرده در تمام بلاها و مصائب همراه او است و او را از گرفتاری‌ها نجات می‌دهد. در حقیقت خوشحال کردن دیگران انسان را در برابر مصائب بیمه می‌کند.

امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) در روایت زیبایی می‌فرماید:

«مَا أَوْدَعَ أَحَدٌ قَلْباً سُرُوراً إِلَّا خَلَقَ اللَّهُ مِنْ ذَلِک السَّرُورِ لُطْفاً»

زمانی که شخصی بندگان خدا را خوشحال می‌کند، از خوشحالی دیگران لطفی به او می‌رسد.

«فَإِذَا نَزَلَتْ بِهِ نَائِبَةٌ جَرَی إِلَیهَا کالْمَاءِ فِی انْحِدَارِهِ»

زمانی که این شخص دچار گرفتاری می‌شود، لطفی که در برابر خوبی دیگران به دست آورده همانند سیل خروشان گرفتاری او را از بین می‌برد.

تصنیف غرر الحکم و درر الکلم، نویسنده: تمیمی آمدی، عبد الواحد بن محمد، محقق / مصحح: درایتی، مصطفی، ص 320، ح 7394

این مطالب، مطالبی بود که ما در جلسه گذشته مطرح کردیم. همچنین در پایان عرض کردیم یکی از نتایج خوشحال کردن دیگران این است که این خوشحالی سبب خوشحالی رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله)، امام زمان (ارواحنا له الفداه) و خداوند می‌شود.

امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) فرمودند: هرکسی مؤمنی را خوشحال کند ما را خوشحال کرده است، هرکسی ما را خوشحال کند رسول گرامی را خوشحال کرده و هرکسی پیغمبر اکرم را خوشحال کند خدا را خوشحال می‌کند.

یکی از مواردی که انسان به واسطه آن می‌تواند حاجت خود را از خداوند عالم طلب کند این است که وقتی کسی را به واسطه سلام کردن، صله رحم کردن و دید و بازدید خوشحال کند یقین داشته باشید که رسول گرامی اسلام، امام زمان و خداوند خوشحال خواهند شد.

در این زمان سریعاً می‌توانید حاجات دل خود را از خداوند عالم بخواهید و به امام زمان (ارواحنا له الفداه) متوسل شوید. همچنین می‌توانید یادی از رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) کنید و به پیغمبر اکرم متوسل شوید.

چنین فرصت‌هایی غنیمت است، زیرا امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) می‌فرماید:

«أَوْقَاتُ السُّرُورِ خُلْسَة»

اوقات خوشحالی فرصت است.

تصنیف غرر الحکم و درر الکلم، نویسنده: تمیمی آمدی، عبد الواحد بن محمد، محقق / مصحح: درایتی، مصطفی، ص 319، ح 7390

انسان باید از این فرصت‌ها حداکثر استفاده را ببرد. من در خدمت حضرتعالی هستم.

مجری:

استاد از شما متشکرم، سلامت باشید. این مطالب، خلاصه‌ای از مباحثی بود که در برنامه‌های گذشته در مورد آن صحبت کردیم.

عزیزانی که شاید تازه به جمع ما اضافه شدند برنامه زنده «اخلاق علوی» تقدیم حضور شما می‌شود و راه‌های ارتباطی هم برای شما زیرنویس شده است.

ما در مورد شاد کردن و خوشحالی دیگران صحبت می‌کنیم تا ببینیم آقاجانمان حضرت امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) چه توصیه و سفارشی فرمودند.

استاد ما معمولاً می‌گوییم اگر کار خیر یا عمل حسنه‌ای انجام بدهیم، منتظر هستیم تا ببینیم برای ما چه اتفاقی در برزخ و قیامت می‌افتد. به عنون مثال در مورد اعمال بسیاری گفته شده که اگر فلان کار را انجام دهید در برزخ و قیامت تأثیری در نامه اعمال شما دارد.

حال شاد کردن دل یک انسان مؤمن چه ثمرات و آثار مثبتی برای قبر و قیامت ما دارد؟!

نتایج شاد کردن دل دیگران، در عالم برزخ و روز قیامت

آیت الله دکتر حسینی قزوینی:

در این زمینه روایتی طولانی از امام صادق (علیه السلام) به نقل از امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) بیان شده است که بنده تنها به بخشی از آن اشاره می‌کنم. حضرت می‌فرماید:

«إِذَا بَعَثَ اللَّهُ الْمُؤْمِنَ مِنْ قَبْرِهِ خَرَجَ مَعَهُ مِثَالٌ یقْدُمُهُ أَمَامَهُ»

زمانی که انسان وارد قبر می‌شود و می‌خواهد به طرف قیامت برود مشاهده می‌کند که شخصی نورانی همراه اوست که او را در برابر هول قیامت کمک می‌کند.

«کلَّمَا رَأَی الْمُؤْمِنُ هَوْلًا مِنْ أَهْوَالِ یوْمِ الْقِیامَة»

زمانی که انسان از قبر بیرون می‌آید همان شخص نورانی در برابر اهوال و منزل‌های قیامت او را کمک می‌کند.

زمانی که فرد وارد بهشت می‌شود و دلهره‌ها و وحشت‌ها از بین می‌رود بازهم مشاهده می‌کند که همان شخص نورانی جلوی او هست.

«فَیقُولُ لَهُ الْمُؤْمِنُ یرْحَمُک اللَّهُ نِعْمَ الْخَارِجُ خَرَجْتَ مَعِی مِنْ قَبْرِی»

این شخص می‌گوید: تو چه انسان خوب و بزرگواری هستی. از لحظه‌ای که من وارد قبر شدم مرا کمک کردی و وقتی از قبر بیرون آمدم مرا کمک کردی.

«وَ مَا زِلْتَ تُبَشِّرُنِی بِالسُّرُورِ وَ الْکرَامَةِ مِنَ اللَّهِ»

زمانی که من ناراحت بودم، مرا به کریم بودن خدا بشارت می‌دادی.

«فَیقُولُ أَنَا السُّرُورُ الَّذِی کنْتَ أَدْخَلْتَهُ عَلَی أَخِیک الْمُؤْمِنِ فِی الدُّنْیا»

شخص نورانی می‌گوید: من همان خوشحالی و شادمانی هستم که تو در دنیا در قلب برادر مؤمن خود ایجاد کردی.

«خَلَقَنِی اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْهُ لِأُبَشِّرَک»

خداوند عالم به سبب خوشحالی‌های تو مرا آفریده و به من امر کرده که در تمام مراحل به تو بشارت بدهم.

بحار الأنوار، نویسنده: مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، محقق / مصحح: جمعی از محققان، ج 7، ص 197، ح 70

خوشحالی‌هایی که این شخص در دنیا در قلب دیگران انجام داده باعث شده است که خداوند عالم این شخص نورانی را خلقت کند تا به او بشارت بدهد و ترس‌ها و وحشت‌های قیامت را از او بردارد.

این شخص در دنیا دیگران را خوشحال کرده بود و خداوند متعال هم شخص نورانی را آفریده است تا به او بشارت بدهد و نگذارد سختی‌های قبر و قیامت برای او مشکل آفرین شود. این در حالی است که روایت از نظر سند صحیحه اعلایی است، نه صحیحه عادی!!

راویان این روایت «محمد بن یحیی»، «احمد بن محمد بن عیسی»، «حسن بن محبوب» که از اصحاب اجماع است و «سدیر صیرفی» هستند که همگی از اصحاب امام صادق و امام کاظم (علیهما السلام) می‌باشند.

مجری:

نهایتاً حدیث از حضرت امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) نقل شده است.

آیت الله دکتر حسینی قزوینی:

بله؛ این روایت از امام صادق (علیه السلام) نقل شده است و امام صادق (علیه السلام) می‌فرماید: همه آن چیزی که می‌گویم از جدم امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) است.

امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) هر روایتی که نقل می‌کند از رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) است و پیغمبر اکرم هم هر روایتی می‌فرمایند از خداوند متعال است.

هر روایتی که لب‌های مبارک امام باقر (علیه السلام)، امام صادق (علیه السلام)، امام حسن عسکری (علیه السلام) و حضرت امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) نسبت به آن باز شده است از طریق اتصال به خداوند متعال و عالم وحی است؛ بنابراین نورانیت دارد.

در روایتی از امام صادق (علیه السلام) نقل شده است که حضرت می‌فرمایند: هر روایتی را خواندید و مشاهده کردید که در قلب شما نورانیت ایجاد نکرد، بدانید روایت از ما نیست و از قول ما ساخته شده است.

خداوند عالم در کلمات ائمه طاهرین (علیهم السلام) نور ایجاد کرده است و به همین خاطر انسان زمانی که روایات آن بزرگواران را می‌خواند احساس می‌کند قبل از روایت و بعد از روایت حال انسان عوض می‌شود.

مجری:

استاد البته افرادی همانند وهابی‌ها به قدری قلبشان تاریک و سیاه هست که اصلاً روایات ائمه اطهار (علیهم السلام) در آن‌ها اثرگذار نیست.

آیت الله دکتر حسینی قزوینی:

(خَتَمَ اللَّهُ عَلی قُلُوبِهِمْ وَ عَلی سَمْعِهِمْ وَ عَلی أَبْصارِهِمْ غِشاوَةٌ وَ لَهُمْ عَذابٌ عَظِیم)

خدا بر دل‌ها و گوشهای آنان مهر نهاده، و بر چشمهای آن‌ها پرده افکنده شده، و عذاب بزرگی در انتظار آن‌ها است.

سوره بقره (2): آیه 7

در روایت دیگری از رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) وارد شده است:

«إنّ فی الجنّة دارا یقال لها دار الفرج»

در بهشت باغی به نام خانه شادمانی وجود دارد.

«لا یدخلها إلّا من فرّح یتامی المؤمنین»

هیچ کسی وارد این باغ نمی‌شود، مگر کسی که ایتام را خوشحال کرده باشد.

نهج الفصاحة (مجموعه کلمات قصار حضرت رسول صلی الله علیه و آله)، نویسنده: پاینده، ابو القاسم، ص 329، ح 864

دوستان عزیز که بیننده این برنامه هستید و یا تکرار برنامه را مشاهده می‌کنید شما شب عید کنار همسر و فرزندان، والدین و خواهر و برادر خود هستید.

احساس کنید در جامعه‌ای که شما در آن زندگی می‌کنید بچه‌هایی وجود دارند که پدر خود را از دست دادند و سایه پدر بالای سر آن‌ها نیست. پدر این بچه‌ها هرسال موقع عید برایشان لباس نو می‌خرید، شیرینی می‌خرید و آن‌ها را به مسافرت می‌برد؛ اما امسال پدرشان نیست.

عزیز من، برادر من، خواهر من تلاش کنید در کنار کارهایی که در ایام عید انجام می‌دهید به خانه چند مورد از ایتام سر بزنید و برای آن‌ها پدری و مادری کنید. شما می‌توانید برای این بچه‌ها میوه و شیرینی بخرید و با آن‌ها بنشینید و یا آن‌ها را به منزل خود دعوت کنید.

چه اشکالی دارد که این بچه‌ها را به منزل خود دعوت کنیم!؟ ما تنها نباید خانواده، اقوام و افرادی که با او بده بستان داریم یا ما را به منزل خود دعوت کردند را به منزل خود دعوت کنیم.

این بچه یتیم غصه‌دار و چشم به راه است. او دائماً سال قبل، دو سال قبل، ده سال وقت و زمانی که سایه پدر و مادر بر سرش بوده را به خاطر می‌آورد. این موارد همگی نیاز به توجه ما دارد.

بنابراین رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) می‌فرماید: خداوند متعال در بهشت باغ مخصوصی قرار داده است که نام آن باغ فرح و شادی است. خداوند متعال افرادی را به آن باغ راه می‌دهد که در دنیا ایتام مؤمنین را شاد کرده باشند.

من در همین جا درگذشت جناب «شیخ قاسم العبودی» نماینده و مدیر استودیو «شبکه ولایت» در کربلا را تسلیت عرض می‌کنم. ایشان شب گذشته به همراه همسر و دو برادر همسر خود در سانحه رانندگی از دار دنیا رفتند.

درگذشت ایشان برای من بسیار دردآور بود. ایشان انسان بزرگی بودند تا جایی که مراجع تقلید نجف برای درگذشت ایشان بیانیه صادر کردند. ما در همین جا به خانواده، برادر و آیت الله جزائری امام جمعه محترم اهواز تسلیت می‌کنیم.

قرار شد که آیت الله جزائری به کربلا مشرف شوند و بر بدن «شیخ قاسم العبودی» نماز بخوانند.

ایشان مدیر «شبکه الأمیر» به زبان عربی و فارسی بودند که الحق و الانصاف علی رغم اینکه تازه تأسیس شده است بینندگان زیادی در کشورهای عربی و فارسی خاورمیانه دارد. البته «شبکه الأمیر» بخشی از برنامه‌های ما را مرتب پخش می‌کنند که از نظر ما هم هیچ اشکالی ندارد.

ما به عزیزان مصیبت دیده تسلیت عرض می‌کنیم و از خداوند عالم می‌خواهیم ایشان را با حضرت محمد و آل محمد (علیهم السلام) و حضرت سیدالشهدا (علیه السلام) که یک عمر مجاور آن حضرت و قمر بنی هاشم بوده محشور کند.

در هر صورت؛ یکی از مواردی که در ایام عید حتماً باید در برنامه‌های خود داشته باشیم رفتن به منازل چند تن از فرزندان ایتام است.

همچنین در روایت دیگری وارد شده است: در بهشت باغ دیگری به نام باغ فرح وجود دارد که هریک از درخت‌ها نیازمند یکی از اعمال نیک ما در دنیاست.

مجری:

جواز ورود به این باغ باید از این دنیا برود.

آیت الله دکتر حسینی قزوینی:

به قول بزرگواری که می‌گفت: بهشت را به بها دهند، نه به بهانه!! زمانی که می‌خواهید خانه بخرید مفت و مجانی به شما خانه نمی‌دهند، حتماً باید پول بدهید تا صاحب خانه شوید.

«فی الجنة دار یقال لها دار الفرح»

در بهشت باغی به نام باغ شادمانی وجود دارد.

«لا یدخلها إلا من یفرح الصبیان»

هیچکسی وارد این باغ نمی‌شود، مگر اینکه فرزندان کوچک خود را خوشحال کرده باشند.

میزان الاعتدال فی نقد الرجال، اسم المؤلف: شمس الدین محمد بن أحمد الذهبی، دار النشر: دار الکتب العلمیة - بیروت - 1995، الطبعة: الأولی، تحقیق: الشیخ علی محمد معوض والشیخ عادل أحمد عبدالموجود، ج 6، ص 246، ح 7908

ملاحظه کنید اگر فرزند خود را خوشحال کنید، خداوند عالم شما را در آن باغ‌ها و خانه‌های مخصوصی که دارای ویژگی خاصی هستند جای خواهد داد.

خداوند عالم در خانه‌های شادی امکاناتی تهیه دیده که در بهشت وجود نداشته باشد. اگر در بهشت هم این نعمت‌ها باشد، دیگر خانه‌های شادی هیچ فضیلتی ندارد.

خداوند عالم کسی که ایتام و فرزندان کوچک را خوشحال کند را در باغ‌هایی که مخصوص خوشحال کردن ایتام و فرزندان کوچک است، جای خواهد داد. این در حالی است که در روایت نسبت به زنان و کودکان وارد شده است:

(إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَیسَ یغْضَبُ لِشَی‌ءٍ کغَضَبِهِ لِلنِّسَاءِ وَ الصِّبْیان)

خداوند عالم برای هیچ چیزی همانند سختگیری نسبت به زنان و فرزندان غضب نمی‌کند.

الکافی، نویسنده: کلینی، محمد بن یعقوب، محقق / مصحح: غفاری علی اکبر و آخوندی، محمد، ج 6، ص 50، ح 8

کسانی که نسبت به زن و فرزند خود سخت می‌گیرند، آن‌ها را اذیت و ناراحت می‌کنند و به آن‌ها توهین می‌کنند بدانند که خداوند عالم غضبش را بر آن‌ها نازل می‌کند.

در روایت وارد شده است: اگر مردی بی‌جهت همسرش را آزار دهد، خداوند عالم هیچ عملی را از او نمی‌پذیرد.

همچنین در روایت دیگری وارد شده است: اگر زنی بی‌جهت همسرش را آزار دهد، خداوند عالم هیچ عملی را از او نمی‌پذیرد. برفرض شوهر این زن ظالم هم باشد، وظیفه زن است که ناراحتی او را برطرف کند، رضایت او را به دست بیاورد و بعد بخوابد.

اگر شوهر زنی از او ناراضی باشد، ولو اینکه ظالم باشد وظیفه زن این است که رضایت شوهر خود را به دست آورد. اگر زن بخوابد درحالی‌که شوهرش از او ناراضی است، ملائکه تا صبح او را لعنت می‌کنند.

حال افرادی ادعا می‌کنند که این کار خیلی سخت است، اما در روایت وارد شده است:

«جِهَادُ الْمَرْأَةِ حُسْنُ التَّبَعُّل»

جهاد زن خوب شوهرداری کردن است.

الکافی، نویسنده: کلینی، محمد بن یعقوب، محقق / مصحح: غفاری علی اکبر و آخوندی، محمد، ج 5، ص 9، بَابُ جِهَادِ الرَّجُلِ وَ الْمَرْأَة

خداوند متعال جهاد را از زن برداشته است، زیرا زن نمی‌تواند به جبهه برود و اسلحه به دست بگیرد و بجنگد؛ گرچه وهابی‌ها پا را از این هم فراتر گذاشتند.

شوهرداری کردن خوب تنها این نیست که شما غذا بپزید، خانه را تمیز کنید و وظایف زناشویی خود را انجام دهید؛ بلکه زن باید در فراز و نشیب‌های زندگی در کنار شوهر باشید.

مجری:

استاد گاهی اوقات بعضی از آقایان بداخلاق هستند و در اینجا وظیفه زن این است که با بداخلاقی همسر خود بسازد.

آیت الله دکتر حسینی قزوینی:

بله؛ جهاد همین است. اگر شوهری بی‌جهت همسر خود را بیازارد، خداوند عالم هیچ عملی از او نمی‌پذیرد و دعایی از او قبول نمی‌کند. در مقابل تکلیف زن هم این است که نگذارد همسرش از او ناراضی باشد.

اگر شوهر از همسر خود ناراضی باشد و او بخوابد، برخلاف اخلاق علوی است. اخلاق علوی تنها این نیست که تنها به وظایف دینی خود عمل کنیم، بلکه دوست داشتن تنها فایده‌ای ندارد.

مجری:

با عمل کردن مشخص می‌شود.

آیت الله دکتر حسینی قزوینی:

بله. رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) در روایت دیگری فرمودند: هرکسی اهلبیت من را دوست دارد، باید از آن‌ها اطاعت کند. محبت بدون اطاعت هیچ اثری برای ما نخواهد داشت.

مجری:

استاد از شما خیلی ممنونم. چقدر لذت بردیم و چه مطالب شیرینی بیان فرمودید. بنابراین خداوند متعال دو باغ در بهشت قرار داده که یکی از آن‌ها مخصوص کسانی است که فرزندان ایتام را شاد می‌کنند و دیگری مخصوص کسانی است که بچه‌ها را شاد کند.

اتفاقاً چقدر خوب است در این ایام که دور هم هستیم مقداری از تلویزیون، سریال‌ها، گوشی همراه و فضای مجازی فاصله بگیریم و با بچه‌ها بازی کنیم.

استاد ما گاهی اوقات شب‌ها که بعد از اتمام برنامه به منزل می‌رویم، با دو فرزندانم بازی پانتومیم می‌کنیم؛ به این صورت که نمایش بی‌کلام اجرا می‌کنیم و فرد دیگر باید منظور ما را حدس بزند.

بالاخره توصیه و سفارش زیادی نسبت به بازی کردن با بچه‌ها و شاد کردن آن‌ها شده است. استاد روایات آن را امشب برای ما خواندند و از کلام آقا و مولایمان حضرت امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) بسیار لذت بردیم.

یک «یا علی» می‌گوییم، میان برنامه‌ای می‌بینیم و بازهم در خدمت شما خواهیم بود.

الحمدلله و الهی شکر! با شنیدن مدح و منقبت امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) تنها همین جمله را می‌توانیم بگوییم: خدایا از تو ممنونیم.

باورکنید نمی‌توانیم شکر نعمت ولایت امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) را به جای بیاوریم، اما حداقل با زبان الکن خود می‌گوییم: الهی شکر، الحمدلله رب العالمین.

این برنامه زنده «اخلاق علوی» است که از «شبکه جهانی ولایت» و از شهر مقدس قم زیر سایه کریمه اهلبیت حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) تقدیم حضور شما می‌شود.

ما در مورد شادی و شاد کردن دل یک مؤمن صحبت می‌کنیم که چه ثمرات و نتایجی در دنیا و آخرت برای ما دارد. مهمان برنامه ما حضرت آیت الله دکتر حسینی قزوینی هستند.

آیت الله دکتر حسینی قزوینی:

قبل از آنکه سؤالتان را مطرح کنید باید بگویم شاید عده‌ای خیال کنند در اشعاری که پخش شد شاید غلو صورت گرفته باشد، اما هرآنچه امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) دارد به برکت رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) است.

«أَنَا عَبْدٌ مِنْ عَبِیدِ مُحَمَّدٍ (صَلَّی اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ)»

من بنده‌ای از بندگان حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) هستم.

کافی، نویسنده: کلینی، محمد بن یعقوب، محقق / مصحح: دارالحدیث، ج 1، ص 225، ح 242

آقایان تصور نکنند مطالبی که در مورد امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) بیان می‌کنیم نستجیر بالله به این جهت است که حضرت را در برابر رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) قرار بدهیم.

امیرالمؤمنین خود می‌فرمایند: من غلامی از غلامان رسول گرامی اسلام هستم. همچنین خداوند عالم می‌فرماید: علی بن أبی طالب جان، روح و قلب رسول الله است.

حال شما کلمه نفس را هرطور خواستید معنا کنید. بنده جلسات قبل عرض کردم مرحوم آیت الله العظمی دربندی که یکی از مراجع بزرگوار بوده است، از «شیخ انصاری» که تنها مرجع تقلید عصر خود بوده است سؤال می‌پرسد: "بوسیدن عتبه امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) شرعاً چه حکمی دارد؟!"

«شیخ انصاری» می‌گوید: "عتبه امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) جای بوسه امام حسن (علیه السلام)، امام حسین (علیه السلام)، «سلمان» و «ابوذر» است. ما چه کسی هستیم که عتبه علوی را ببوسیم!؟"

مرحوم آیت الله العظمی دربندی دومرتبه پرسیدند: "به نظر شما بوسیدن عتبه علوی شرعاً حرام است؟!" «شیخ انصاری» گفتند: "بوسیدن عتبه علوی جایز است، اما به این نیت که عتبه علوی جای پای زوار قمر بنی هاشم است."

مشاهده کنید که ایشان مرجع بزرگوار شیعه است و کسی هم نمی‌تواند بگوید مرحوم «شیخ انصاری (رحمة الله علیه) اهل غلو بوده است. من در خدمت شما هستم.

مجری:

خیلی عالی، از شما ممنونم. اجازه بدهید از خواننده این کلیپ بسیار زیبا آقای «وحید خرد» یادی کنیم. ما ایشان را در «شبکه جهانی ولایت» دعوت کردیم و این سروده را به صورت زنده برای ما اجرا کردند.

این کلیپ بسیار شیرین و لذت بخش است. زمانی که کلیپ در حال پخش شدن بود با حاج آقای قزوینی در مورد آن صحبت می‌کردیم. بنده این مدح را در ماشین خود دارم، بارها و بارها آن را گوش کردم و گوش می‌کنم.

این کلیپ برای انسان تکراری نیست، زیرا هربار که آن را گوش می‌دهد انگار لذت و شادی و فرح جدیدی به انسان دست می‌دهد. استاد پخش کردن این کلیپ هم به نوعی شاد کردن دل دیگران است، زیرا دوستان بیننده این کلیپ را مشاهده کردند و دلشان شاد شد.

استاد شاد کردن دل دیگران که مورد بحث و گفتگوی ما هست باید ثمرات و نتایجی برای اهلبیت ما داشته باشد. شاد کردن دل دیگران چه ثمراتی برای فرزندان ما به دنبال دارد؟!

آثار وضعی شاد کردن دل دیگران؛ در نسل انسان

آیت الله دکتر حسینی قزوینی:

به نکته زیبایی اشاره کردید. دوستان عزیز تمام اعمالی که ما انجام می‌دهیم خواه کار خوب یا بد برای ما در زندگی اثر وضعی دارد که در آن هیچ شک و شبهه‌ای نیست.

(وَ مَنْ یتَّقِ اللَّهَ یجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً وَ یرْزُقْهُ مِنْ حَیثُ لا یحْتَسِب)

هر کس تقوای الهی پیشه کند خداوند راه نجاتی برای او فراهم می‌کند و او را از جایی که گمان ندارد روزی می‌دهد.

سوره طلاق (65): آیات 2 و 3

تقوا داشتن در دنیا سبب ایجاد شادی، وسعت، فرح و آرامش خواهد شد. از طرف دیگر خداوند متعال می‌فرماید:

(وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِکرِی فَإِنَّ لَهُ مَعِیشَةً ضَنْکاً وَ نَحْشُرُهُ یوْمَ الْقِیامَةِ أَعْمی)

و هر کس از یاد من روی‌گردان شود زندگی تنگ (و سختی) خواهد داشت، و روز قیامت او را نابینا محشور می‌کنیم.

سوره طه (20): آیه 124

شخصی که از یاد خداوند غافل شود، ولو ثروت قارونی هم داشته باشد زندگی سخت و ناگوار و تلخی خواهد داشت و دنیا برای او همانند زندان خواهد شد.

همچنین کارهایی که ما انجام می‌دهیم قطعاً برای فرزندان ما و نسل‌های پس از ما هم اثربخش خواهد بود. چنین نیست که ثواب این اعمال تنها مختص ما باشد.

در روایت وارد شده است اعمال خوب یک انسان در هفت نسل بعد از او هم اثرگذار است و هفت نسل بعد از او از اعمال خوب او بهره می‌برند.

به عنوان مثال پدری به فرزند یتیمی احسان می‌کند. نتیجه این احسان کردن به خود شخص، پسر، نوه، نتیجه، نبیره، ندیده و فرزندان ندیده او می‌رسد. کارهای خوب ما تا هفت نسل برای نسل‌های آینده ما اثرگذار است و به آن‌ها می‌رسد.

مجری:

همچنین اگر فرزندان کارهای نیک انجام دهند و دل دیگران را شاد کنند این شاد کردن به نسل‌های گذشته از جمله پدرها و مادرها می‌رسد.

آیت الله دکتر حسینی قزوینی:

بله، همچنان که در دعاها می‌گوییم: «رب اغفر لی و لوالدی و لوالدی والدی و لمن وجب حقه علی» که منطق قرآن هم بر همین مبناست.

«ابو حمزه ثمالی» که یکی از شخصیت‌های برجسته شیعه است، در روایتی نقل می‌کند که خداوند به فرزند یکی از بزرگان ثروت زیادی عطا کرده بود و او تلاش می‌کرد این ثروت را در میان مستحقان و مستمندان تقسیم کند.

زمانی که این شخص از دنیا رفت، همسر او راه شوهر خود را پیش گرفت و شروع به تقسیم اموال میان فقرا و مستمندان و ایتام کرد. زمانی که فرزند این شخص بزرگ شد، از مادر خود پرسید: مادر چرا ما هیچ اموالی نداریم؟!

مادر به او گفت: زمانی که پدرت از دنیا رفت، من همانند پدرت تمام اموال او را در راه خدا انفاق کردم.

فرزند به مادر گفت: مادر تو کار خلاف شرع و حرام انجام دادی. زمانی که پدر زنده بود مالک این اموال بود و بعد از او ما فرزندان او مالک اموال پدر بودیم، درحالی‌که شما بدون هماهنگی با ما اموال پدر را انفاق کردید.

بنابراین عزیزان دقت کنند به عنوان مثال اگر شوهر در قید حیات باشد و زن تصمیم بگیرد که بدون اجازه او اموال او را انفاق کند نه تنها ثواب ندارد، بلکه مرتکب گناه هم می‌شود و باید قبل از این کار اجازه بگیرد.

بعد از اینکه شوهر از دنیا رفت، تمام این اموال به فرزندان او منتقل می‌شود و متعلق به آن‌هاست و تنها یک هشتم از اموال شوهر به جز زمین متعلق به زن اوست. همسر متوفی اگر بخواهد در غیر از سهم خود تصرف کند مرتکب کار خلاف شده است.

بعد از ادعای این فرزند، مادر به او گفت: از تمام اموال پدرت تنها صد درهم باقی مانده که آن را در یک صندوق ذخیره کردم و نگه داشتم. فرزند به مادر خود گفت: آن صد درهم را به من بده تا اگر خداوند متعال به من عنایت کرد شاید بتوانم با آن کارهایی انجام دهم.

فرزند صد درهم را از مادر خود گرفت و زمانی که داشت برمی‌گشت، مشاهده کرد بنده خدایی از دنیا رفته و جنازه او را کنار جاده انداخته‌اند و هیچکسی را هم ندارد.

فرزند در دل گفت: من می‌خواهم با خدا معامله می‌کنم. او جنازه را برداشت و غسل داد، کفن کرد، برای او در یک مکانی قبر تهیه کرد و هشتاد درهم از صد درهم را خرج این میت کرد و تنها بیست درهم برای او باقی ماند.

فرزند گفت: خدایا از تمام ثروت پدرم تنها بیست درهم معادل دو دینار برای من باقی مانده است. فرزند به راه افتاد و در مسیر به شخصی برخورد کرد. این شخص از او پرسید: کجا می‌روی؟!

فرزند متوفی گفت: قصد دارم با بیست درهم باقی مانده از تمام ثروت زندگی تجارت کنم. شخص به او می‌گوید: اگر من تو را راهنمایی کنم، حاضری حرف مرا بپذیری؟! فرزند متوفی که دید این شخص انسان ظاهر الصلاح و خیرخواهی است حرف او را قبول کرد.

شخص به او گفت: من جمله‌ای به تو می‌گویم که بدون کم و کاست به این جمله عمل کن؛ به شرط آنکه من هم در سود تو شریک باشم. به عبارت دیگر این شخص راهنمایی کرد و فرزند متوفی باید به آن عمل کند تا در سود با هم شریک باشند و فرزند متوفی قبول کرد.

این دو نفر به راه ادامه دادند که در راه این شخص به فرزند متوفی گفت: فلانی خروس سیاهی دارد. خروس را بکش، سر خروس را بعد از ذبح کردن در آتش بسوزان و به صورت خاکستر دربیاور.

مرد در ادامه گفت: پادشاه بیماری دارد که تمام پزشکان از معالجه او عاجز مانده‌اند. تو رسماً اعلام کن که من حاضرم پادشاه را معالجه کنم. درباریان اعلام کردند که هر پزشکی که برای معالجه بیاید، اما نتواند این کار را انجام دهد پزشک را خواهیم کشت؛ تو نگران نباش.

مرد طوری با فرزند متوفی صحبت کرد که شجاعت این کار را پیدا کرد و سپس به دربار برای مداوای پادشاه رفت. درباریان به او گفتند: اگر مداوای تو نتیجه‌بخش نباشد تو را خواهیم کشت و فرزند متوفی هم قبول کرد.

فرزند متوفی پادشاه را با خاکستر سر خروس سیاه مداوا می‌کند. بعد از گذشت سه روز حال پادشاه بهبود می‌یابد و تب و لرز و سرگیجه او از بین می‌رود و اثری از حالت گرفتگی اعصاب و سکته باقی نمی‌ماند و پادشاه سرحال می‌شود.

پادشاه پس از بهبود یافتن به پسر متوفی می‌گوید:

«فَلَمَّا أَنْ فَعَلَ ذَلِک بَرَأَ فَقَالَ أَفَدْتَنِی مُلْکی وَ رَدَدْتَهُ عَلَی»

من در حال مرگ بودم و داشتم سلطنت خود را از دست می‌دادم. من حاضر بودم تمام سلطنت خود را از دست بدهم، اما بهبود یابم.

«وَ قَدْ زَوَّجْتُک ابْنَتِی»

من دخترم را به عقد تو درمی‌آورم.

بحار الأنوار، نویسنده: مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، محقق / مصحح: جمعی از محققان، ج 71، ص 416، ح 34

پسر متوفی گفت: من مادری دارم که منتظر من هست و باید نزد او بروم. پادشاه به او گفت: باید یک سال در دربار من باشی تا اگر مرض من شدت گرفت مرا مداوا کنی. پسر متوفی گفت: اگر اجباری است من حرفی ندارم.

پسر متوفی یک سال در دربار حاکم می‌ماند و بعد از گذشت یک سال به همراه دختر پادشاه که همسر او بود به قصد بازگشت نزد مادر خود برمی‌گردد.

در میان راه شخصی که به او در مداوای پادشاه کمک کرده بود جلوی او را می‌گیرد و می‌گوید: الوعده وفا؛ قرار بود هرآنچه از مداوای پادشاه به دست آوردی با هم تقسیم کنیم.

پسر متوفی قبول کرد و هرآنچه پادشاه به او داده بود از قبیل طلا و جواهر و گاو و گوسفند با این شخص نصف کرد. نصف این اموال را برای خود نگاه داشت و نصف باقی مانده را به این شخص داد. پسر متوفی به این شخص گفت: آیا از من راضی شدی؟!

شخص گفت: نه هنوز راضی نشدم، زیرا قرار بود هرآنچه به دست می‌آوری با من نصف کنی. پادشاه دختر خود را به تو داده و او را هم باید نصف کنی.

پسر متوفی گفت: او همسر من است و من چطور می‌توانم او را با تو نصف کنم. شخص به او گفت: تا زمانی که او را نصف نکنی، من از تو راضی نخواهم شد.

پسر متوفی رفت و یک اره پیدا کرد و گفت: من حاضرم او را از سر به دو نیم تقسیم کنم و نصف آن را به تو بدهم.

شخص گفت: معلوم شد که تو انسان راستگویی هستی. من از تو چیزی نمی‌خواهم، بلکه تنها می‌خواستم به تو بگویم پدر تو انسان خیر و نیکوکاری بود و به بیچارگان و مستضعفین و ایتام رسیدگی می‌کرد.

بارها اتفاق افتاده که ما ایتام را به او معرفی می‌کردیم و او به آن‌ها کمک می‌کرد، برای بیچارگان خانه می‌خرید و برای بی‌خانمان‌ها مسکن تهیه می‌کرد. من خواستم با توجه به کاری که پدرت انجام داده بود تو را راهنمایی کنم و خدمتی انجام داده باشم.

پسر متوفی بعد از خداحافظی از این شخص تمام اموال را گرفت و نزد مادر خود بازگشت و گفت: مادر این اموال نتیجه کارهای خوبی است که پدرم انجام می‌داد.

این روایت علاوه بر کتاب «بحارالانوار»، در کتاب «الاختصاص» ص 214 اثر «شیخ مفید» که از اجلاء فقهای شیعه است نقل شده است.

بنابراین هدف از نقل این روایت این است که وقتی ما به یک شخص یتیم، بیجاره و گرفتاری احسان و دست‌گیری می‌کنیم علاوه بر اینکه نتیجه آن به خود ما برمی‌گردد و باعث خودشحالی دیگران می‌شود، خوشحالی دیگران در نسل ما هم اثرگذار است.

گاهی اوقات نتیجه اعمال نیک ما در نسل ما همانند این قضیه کاملاً مشهود است و گاهی اوقات غیر مشهود است. همان‌طور که خداوند متعال می‌فرماید:

(فَمَنْ یعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَیراً یرَهُ وَ مَنْ یعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا یرَه)

پس هر کس به اندازه سنگینی ذره‌ای کار خیر انجام داده آن را می‌بیند و هر کس به اندازه ذره‌ای کار بد کرده آن را می‌بیند.

سوره زلزله (99): آیات 7 و 8

نیکی به دیگران کاملاً مشهود است و برای ما و نسل‌های بعد از ما هم تأثیرگذار است.

مجری:

استاد از لطف و عنایت و مرحمت شما تشکر می‌کنم. استاد گاهی اوقات افرادی وجود دارند که دین اسلام را نپذیرفتند، اما در بین غیر مسلمان‌ها هم افرادی وجود دارند که انسان‌های خوبی هستند.

به عنوان مثال در تاریخ شخصی همانند «حاتِم طائی» بود که مسلمان نبود، اما بسیار بخشنده بود. در مقابل پیغمبر اکرم هم ایشان را به صورت ویژه مورد لطف و عنایت قرار دادند.

حال اگر انسان غیر مسلمانی شخص مسلمانی را شاد کند چه ثمرات و نتایجی به دنبال دارد؟! آیا این کار شخص غیر مسلمان برای او خیر و ثمره‌ای به دنبال دارد، یا خیر؟!

اجر نیکوکارانِ غیر مسلمان، ضایع نخواهد شد!!

آیت الله دکتر حسینی قزوینی:

البته «حاتِم طائی» قبل از به نبوت رسیدن رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) از دنیا رفت، اما پسر او «عدی» پسر «حاتِم طائی» مسلمان شد و یکی از مسلمانان مفید بود که در جنگ صفین در رکاب امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) بود.

روایاتی از رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) وارد شده است که «حاتِم طائی» به جهت احسان و خوبی‌هایی که به مردم می‌کرد و مردم را اطعام می‌کرد، در جهنم از شدت عذاب در امان است.

خداوند عالم کسی که مؤمن نباشد را به بهشت نمی‌برد. اگر کسی بی‌ایمان از دنیا برود، اگر صد و بیست و چهار هزار پیغمبر هم در حق او شفاعت کنند روی بهشت را نخواهد دید.

بنابراین دوستان عزیز یکی از دعاهای ما باید این باشد که از خداوند بخوایم ما را عاقبت بخیر از دنیا ببرد. ما نمی‌دانیم در آخرین لحظات زندگی شیطان با ما چکار می‌کند. ما موارد متعددی داریم که افرادی علایق دنیایی دارند و به همین خاطر مشرک از دنیا می‌روند.

به عنوان مثال فردی بیش از حق عاشق فرزند خود هست و به او بیش از حد علاقه دارد. در آخرین لحظه زندگی که این فرد می‌خواهد «لا إله إلا الله» بگوید، شیطان او را تهدید می‌کند که اگر «لا إله إلا الله» بگویی سر فرزند تو را می‌برم.

همچنین ممکن است فردی به همسر، ماشین یا خانه خود علاقه زیادی داشته باشد. افرادی وجود دارند که دلباخته نعمت‌های دنیایی می‌شوند، اما شیطان از همین دلباختگی در آخرین لحظه سوءاستفاده می‌کند و ایمان ما را از دست ما می‌گیرد.

پناه بر خدا اگر ایمان ما از دست ما گرفته شد، دیگر هیچ کاری سودمند نیست و راهی برای بهشت به روی ما باز نخواهد بود.

افرادی که مشرک و کافر از دنیا می‌روند، اگر حکم شرعی به آن‌ها نرسیده باشد و مستضعف باشند احکام خاصی دارند. در روایات وارد شده است افرادی که مستضعف بودند یا در اعراف هستند و یا خداوند عالم از آن‌ها امتحان جداگانه‌ای می‌گیرد.

اگر این افراد از امتحان الهی سربلند بیرون آمدند به بهشت راه پیدا می‌کنند و اگر از امتحان الهی سربلند بیرون نیامدند به جهنم می‌روند. همچنین روایتی در مورد اطفال مؤمنین داریم؛ گرچه بعضی از بزرگان ما نسبت به این روایت اطفال مؤمنین شبهه دارند.

به علاوه بنده تقاضا دارم والدین برای اطفال مؤمن خود که از دنیا می‌روند عملی انجام دهند و به روح او هدیه کنند. دقت داشته باشید جنینی که به چهار ماهگی رسیده روح در او دمیده شده و طفل محسوب می‌شود.

به عنوان مثال اگر فردی را خوشحال کردند، ثواب آن را به روح این فرزند نابالغشان که از دنیا رفته هدیه کنند. همچنین بعد از نماز صلوات بفرستند و ثواب آن را به روح فرزندان کوچک و غیر بالغشان که از دنیا رفته هدیه کنند.

مجری:

استاد این کودکان گناه و معصیتی ندارند.

آیت الله دکتر حسینی قزوینی:

این اطفال زمانی که به عالم برزخ می‌روند، عملی انجام ندادند و به همین خاطر نه ثوابی دارند و نه گناهی دارند. اگر این اطفال ثواب داشته باشند به بهشت می‌روند و اگر گناه داشته باشند به جهنم می‌روند.

بنابراین اگر ما اعمالی به روح این اطفال هدیه کنیم باعث می‌شود که پرونده حسنات آن‌ها سنگین شود و قطعاً با همین ثواب‌ها استحقاق رفتن به بهشت را پیدا می‌کنند.

در روایات وارد شده است که بعضی از این اطفال فردای قیامت شفاعت پدر و مادر خود را نزد خداوند متعال می‌کنند.

این اطفال گناه ندارند و به همین خاطر خداوند متعال آن‌ها را به سوی بهشت هدایت می‌کنند، اما آن‌ها بدون خانواده خود به بهشت نمی‌روند و تقاضا می‌کنند که خداوند متعال خانواده آن‌ها را هم به سوی بهشت روانه کنند. بنابراین این اطفال فردای قیامت شفعای ما هستند.

ما باید تلاش کنیم یکی از کسانی که وقتی احسان می‌کنیم ثواب آن را به روح او می‌فرستیم یا برای او نماز می‌خوانیم همین اطفال متولد شده یا جنین‌هایی باشد که قبل از رسیدن به بلوغ از دنیا رفتند.

دوستان حتماً این مسئله را در نظر داشته باشند، ولو ثواب یک صلوات فرستادن را برای آن‌ها هدیه کنیم و آن‌ها را خوشحال کنیم. صلواتی به روح تمام فرزندان مؤمنین که در کودکی از دنیا رفتند و هیچ عملی از آن‌ها سر نزده که مستحق بهشت باشند، می‌فرستیم.

اگر برنامه ما پاداشی داشته باشد ثواب آن را به روح همین اطفالی که از دنیا رفته هدیه می‌کنیم، زیرا خود ما هم چنین اطفالی در بهشت داریم و منتظر ما هستند.

بنده مقید هستم بعد از نماز صبح حتماً کاری برای آن‌ها انجام دهم. تا به حال اتفاق نیفتاده نمازی نخوانم و به یاد اطفالی که به بهشت فرستادیم، نباشم.

همان‌طور که جلسه گذشته هم اشاره کردم روایتی از امام باقر (علیه السلام) به نقل از حضرت امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) نقل شده است که می‌فرمایند:

اگر افراد کافری که از دنیا می‌روند کار خیر و احسانی به دیگران انجام داده باشند و به سبب آن قلب انسانی را خوشحال کرده باشند خداوند عالم فردای قیامت به آتش جهنم دستور می‌دهد او را مقداری در آتش حرکت دهند، اما او را اذیت نکنند.

این عفو و بخشش از سوی خداوند متعال به این جهت است که او قلب انسان مؤمنی را خوشحال کرده است. مشاهده کنید که خوشحال کردن انسان چقدر ارزش دارد.

یک کافر و مشرک شخص مؤمنی را خوشحال می‌کند. به همین سبب خداوند عالم می‌فرماید: این شخص مؤمن بنده من بوده که این شخص مشرک او را خوشحال کرده است، به همین خاطر او را عذاب نمی‌کنیم.

«وَ لکنْ یا نَارُ هِیدِیهِ»

ولی ای آتش مقداری او را حرکت بده.

«وَ لَا تُؤْذِیهِ»

او را اذیت نکن.

«وَ یؤْتی بِرِزْقِهِ طَرَفَی النَّهَار»

صبح و شام برای او غذا می‌آورند.

کافی، نویسنده: کلینی، محمد بن یعقوب، محقق / مصحح: دارالحدیث، ج 3، ص 483، ح 2130

اصحاب از امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) می‌پرسند: از بهشت برای این شخص طعام آورده می‌شود؟! حضرت می‌فرماید: خداوند عالم از هرجایی بخواهد برای این افراد غذا می‌آورد.

در روایت وارد شده است: نعمت‌های بهشتی بر کسانی که در آتش جهنم گرفتارند، حرام است. خداوند متعال طعام این افراد را از هرجایی که صلاح بداند، می‌آورد.

همچنین روایتی از امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) نقل شده است که روایت بسیار عجیبی است. در روایت وارد شده است:

«اصْطَنِعِ الْمَعْرُوفَ إِلَی أَهْلِهِ وَ إِلَی غَیرِ أَهْلِهِ»

زمانی که می‌خواهید احسان کنید نگاه نکنید که طرف اهلیت احسان کردن دارد یا ندارد.

«فَإِنْ لَمْ یکنْ مِنْ أَهْلِهِ فَکنْ أَنْتَ مِنْ أَهْلِه»

زیرا اگر این شخص شایستگی احسان کردن ندارد تو شایستگی احسان کردن به او را داری.

بحار الأنوار، نویسنده: مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، محقق / مصحح: جمعی از محققان، ج 71، ص 413، ح 27

امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) به صراحت می‌فرماید: هنگام احسان کردن نگاه نکنید که طرف انسان شرور و فاسدی است و بدون توجه احسان کنید، زیرا اگر او شایستگی احسان کردن ندارد تو شایستگی احسان کردن داری.

شخص هنگام احسان کردن باید به خود نگاه کند که لیاقت احسان کردن به دیگران دارد یا ندارد؟ حال کاری نداریم که طرف مقابل لیاقت احسان کردن دارد یا ندارد!!

تو نیکی می‌کن و در دجله انداز

که ایزد در بیابانت دهد باز

ضرب المثل آذری است که می‌گوید: "اگر ماهی نداند، خالق ماهی می‌داند!!"

نقل شده است شخص کارگری نصف حقوق کارگری خود را گندم می‌خرید و به دریا می‌پاشید. همسر او به او می‌گفت: مرد دیوانه شده‌ای؟! ماهی‌ها نمی‌فهمند که این کار را انجام می‌دهی!! مرد در جواب می‌گفت: اگر ماهی نداند، خالق ماهی می‌داند.

عمر این مرد به این منوال گذشت، تا اینکه روزی تصمیم گرفت از بازار ماهی فروش‌ها ماهی بخرد و بیاورد. او به همین خاطر به بازار ماهی فروش‌ها رفت و ماهی بزرگی خرید و به همسر خود گفت: این ماهی را بپز تا امروز بخوریم.

زمانی که همسر این مرد شکم ماهی را باز کرد، مشاهده کرد که یک کیسه دُر در داخل شکم ماهی است. مرد دُرها را به بازار برد و به قیمت کلانی فروخت و به همسر خود گفت: نگفتم اگر ماهی نداند، خالق ماهی می‌داند؟!

خداوند متعال در قرآن کریم می‌فرماید:

(إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِکم)

اگر نیکی کنید بخودتان نیکی می‌کنید.

اگر کار نیکی انجام می‌دهید و دیگران را خوشحال می‌کنید، در حقیقت به خود احسان می‌کنید و نتیجه این احسان کردن به خود شما برمی‌گردد.

(وَ إِنْ أَسَأْتُمْ فَلَها)

و اگر بدی کنید باز هم به خود می‌کنید.

سوره إسراء (17): آیه 7

اگر کار بدی هم انجام می‌دهید، نتیجه آن به خود شما برمی‌گردد.

هرچه کنی به خود کنی

هرآنچه نیک و بد کنی

بنابراین باید تلاش کنیم در این زمینه حواس خود را جمع کنیم و دائماً به این فکر نباشیم که این شخص یهودی، مسیحی یا کافر است؛ او انسان و آفریده خداوند متعال است. این شخص آفریده محبوب و رازق و خالق من است.

باید توجه کنیم این افراد هم آفریده خدایی است که به ما گوش، چشم، عقل، دست، پا و نعمت‌های بسیاری داده است.

اگر مشاهده می‌کنید فردی دوست خواهر، پدر، برادر یا همسر شماست به احترام خانواده خود به او احترام می‌گذارید؛ درحالی‌که دوست شما هم نیست. در مقابل این شخص هم بنده و آفریده خداوند متعال است.

در روایت وارد شده است امام حسین (علیه السلام) که فرمودند:

«أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ بَعْدَ الصَّلَاةِ إِدْخَالُ السُّرُورِ فِی قَلْبِ الْمُؤْمِن»

بهترین عمل بعد از نماز نزد خداوند متعال خوشحال کردن مؤمن است.

روزی از مکانی می‌گذشتند که مشاهده کردند کودکی در داخل یک کوچه مشغول غذا دادن به سگ است. امام حسین (علیه السلام) فرمودند: پسرم چکار می‌کنی؟! پسر گفت:

«یا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ إِنِّی مَغْمُومٌ أَطْلُبُ سُرُوراً بِسُرُورِه»

یابن رسول الله! من غمگین و گرفتارم. می‌خواهم این حیوان را خوشحال کنم تا با خوشحالی او خوشحال شوم.

«لِأَنَّ صَاحِبِی یهُودِی أُرِیدُ أُفَارِقُه»

صاحب من یهودی است و به همین خاطر مرا مورد اذیت و آزار قرار می‌دهد.

«فَأَتَی الْحُسَینُ إِلَی صَاحِبِهِ بِمِائَتَی دِینَارٍ ثَمَناً لَه»

امام حسین (علیه السلام) دویست دینار برداشتند و به در خانه مرد یهودی رفتند تا این پسر را از او بخرند.

«فَقَالَ الْیهُودِی الْغُلَامُ فِدَاءٌ لِخُطَاک»

مرد یهودی گفت: غلام من فدای قدم‌های تو باشد.

افرادی وجود دارند با اینکه مسلمان نیستند، اما شعور و معرفت دارند و همانند نواصب و وهابیت ملعون نیستند.

«وَ هَذَا الْبُسْتَانُ لَهُ وَ رَدَدْتُ عَلَیک الْمَالَ»

مرد یهودی باغی که پسر در آن کار می‌کرد را به امام حسین (علیه السلام) بخشید و پول را هم به امام حسین (علیه السلام) برگرداند.

«فَقَالَ ع وَ أَنَا قَدْ وَهَبْتُ لَک الْمَالَ»

امام حسین (علیه السلام) فرمودند: من این پول را به تو بخشیدم.

«قَالَ قَبِلْتُ الْمَالَ وَ وَهَبْتُهُ لِلْغُلَامِ»

مرد یهودی گفت: پول را قبول می‌کنم و آن را به غلام می‌دهم.

«فَقَالَ الْحُسَینُ ع أَعْتَقْتُ الْغُلَامَ وَ وَهَبْتُهُ لَهُ جَمِیعاً»

امام حسین (علیه السلام) فرمودند: من هم این غلام را در راه خدا آزاد می‌کنم و باغ و پول را هم به او می‌بخشم.

«فَقَالَتِ امْرَأَتُهُ قَدْ أَسْلَمْتُ وَ وَهَبْتُ زَوْجِی مَهْرِی»

زمانی که زن یهودی مشاهده کرد که امام حسین (علیه السلام) در خانه آن‌ها آمده، گفت: یابن رسول الله! من به احترام شما مسلمان شدم و مهریه‌ام را به شوهرم بخشیدم.

«فَقَالَ الْیهُودِی وَ أَنَا أَیضاً أَسْلَمْتُ وَ أَعْطَیتُهَا هَذِهِ الدَّار»

مرد یهودی گفت: یابن رسول الله! به برکت قدم شما من هم مسلمان شدم و این خانه مسکونی خود را به همسرم بخشیدم.

بحار الأنوار، نویسنده: مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، محقق / مصحح: جمعی از محققان، ج 44، ص 194، ح 7

امام حسین (علیه السلام) خوشحال شدند و فرمودند: ما می‌خواستیم غلامی را خوشحال کنیم و همین امر سبب شد که غلام آزاد شود و صاحب باغ و دویست درهم پول شود. این کار سبب شد که یک زن و مرد یهودی هم مسلمان شود.

مشاهده کنید خوشحال کردن یک پسر خردسال چه برکتی به دنبال داشت. اخلاق علوی چنین است!!

ما نباید دقت کنیم که فلانی یهودی است، فلانی کافر است، فلانی مسیحی است، فلانی بی‌نماز است؛ بلکه زمانی که ما وظیفه خود را به درستی انجام دهیم، همین امر سبب می‌شود که این شخص به طرف تقوا، خداوند متعال، دین و مذهب برگردد.

من در خدمت حضرتعالی هستم.

مجری:

استاد از شما خیلی ممنونم. امشب چه شب خوبی بود؛ زیرا با شنیدن روایاتی از اهلبیت (عصمت و طهارت) در مورد شاد کردن یک انسان و یک مؤمن و ثمرات آن دائماً لذت می‌بریم.

مخصوصاً روایت آخر که به برکت قدوم مبارک امام حسین (علیه السلام) چه اتفاقی در خانه یک شخص یهودی افتاد.

واقعاً گاهی اوقات به خاطر شلوغی زندگی و کارهایی که داریم و مسائلی که در حاشیه زندگی ما وجود دارد از مسائل بسیاری غافل می‌شویم، اما اگر مقداری بیشتر توجه کنیم، مشاهده می‌کنیم که اصلاً داستان چیز دیگری است.

بخشی از پیامک‌های بینندگان برنامه:

مروری به پیام‌های بینندگان برنامه داشته باشیم و بعد از آن در فاصله کوتاهی سری به اتاق فرمان بزنیم و ببینیم دوستان چه میان برنامه‌ای برای ما در نظر گرفتند.

از آقای ایلیا احمدی از خراسان شمالی ممنونیم. خیلی بزرگواری فرمودید، از پیام و تشکر شما متشکرم.

آقای الیاس قاسم‌زاده از ما تشکر کردند که از لطف و عنایت این بزرگوار هم ممنونیم.

آقای مقدادی از شهرستان کوار گفتند: من بیننده همیشگی شما هستم، اما الآن گرفتار بیماری سرطان خون شدم. لطفاً برای من دعا کنید.

ان‌شاءالله خداوند متعال به شما شفای عاجل، عافیت و سلامتی عنایت کند. من از دوستان خوب بیننده درخواست می‌کنم برای این عزیزمان دعا کنند تا خداوند به ایشان سلامتی کامل عنایت کند.

آقای غلامرضا از کرج برای ما پیام فرستادند که از لطف و عنایت و مرحمت شما بسیار ممنونم، عید شما هم مبارک باشد.

خانواده‌های محترم زمانی، باب کهری و اسلامی همراه هم نشستند و «شبکه جهانی ولایت» را نگاه می‌کنند و گفتند: الحمدلله این شبکه و برنامه‌های این شبکه تأثیرگذار بوده است.

از شما سه خانواده بزرگوار ممنونم، الهی عاقبت به خیر شوید. الهی همیشه دلتان شاد باشد و زیر سایه اهلبیت (علیهم السلام) به ویژه حضرت امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) باشید.

آقای علی اُف از جمهوری آذربایجان عید را تبریک گفتند و از حضرت استاد تشکر ویژه کردند. ما هم به شما برادر عزیز عید را تبریک عرض می‌کنیم و از شما ممنونم.

آقا مهدی عزیز از تاجیکستان که یار همیشگی «شبکه جهانی ولایت» هستند، گفتند: برای ما جوانان دعا کنید که واقعاً حفظ ایمان و ایمان‌داری سخت شده است.

حرف شما را قبول دارم. ایمان نگه داشتن واقعاً سخت است؛ به ویژه برای جوان‌های پاک و دوست داشتنی ما که مراقب اعمال خود هستید.

آقای حمیدرضا جلیل‌وند از تویسرکان عید را تبریک گفتند که ما هم عید را به ایشان تبریک می‌گوییم.

آقای محمد مهدی باشاران از ترکیه و خانواده محترمشان که همیشه برنامه ما را می‌بینند برای ما پیام فرستادند.

آقا محمد مهدی عزیز من هم شما را خیلی دوست دارم، ان‌شاءالله قسمت شود و زمانی به قم بیایید تا شما را زیارت کنیم و از نزدیک روی ماه شما را ببوسیم؛ شاید هم قسمت شد روزی ما به ترکیه آمدیم.

از همه دوستان خوب بیننده ممنون و سپاسگذار هستم که همراه برنامه زنده «اخلاق علوی» هستند. یک «یا علی» دیگر بگوییم و برمی‌گردیم.

یا علی مولا!! ان‌شاءالله همیشه زیر سایه حضرت امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) باشید. از لطف و عنایت شما ممنونم.

پیام‌های برخی از دوستان هم به دست من رسیده است. بعضی از عزیزان پرسیدند: چطور می‌توانیم با «شبکه جهانی ولایت» یا «شبکه الامیر» در تماس باشیم؟!

باید بگویم که این شبکه، «شبکه جهانی ولایت» است. البته همان‌طور که استاد گفتند «شبکه الامیر» تحت اشراف حضرت آیت الله جزائری است که جدای از «شبکه جهانی ولایت» است.

«شبکه الامیر» اکثر برنامه‌های «شبکه جهانی ولایت» را پخش می‌کنند و پوشش می‌دهند، البته خودشان هم ساعت کمی برنامه دارند که ان‌شاءالله برای این عزیزان هم آرزوی موفقیت داریم.

عزیزی گفتند: سلام. «شبکه جهانی ولایت» شبکه روشنگر اسلام حقیقی است.

عزیز دیگری گفتند: با مهمانان با شبکه شما هستیم. استاد قزوینی شما هرروز ثواب حج را می‌برید، خداوند به شما جزای خیر بدهد.

در این ایام عزیزان زیادی هستند که مهمان هستند و یا مهمان دارند و «شبکه جهانی ولایت» را به اتفاق خانواده و مهمانان برنامه‌های ما را می‌بینند.

ان‌شاءالله همیشه کانون خانواده‌های شما گرم باشد. به هم سر بزنید و احوال همدیگر را بپرسید و خیلی خوشحال هستیم که با ما هستید.

یکی دیگر از عزیزان در پیام خود نوشتند: سال نو بر شما مبارک. صد آفرین بر حسن انتخاب استاد قزوینی با انتخاب این مجریان و اساتید مسلط، بصیر و نکته‌دان.

آقای اکبری از اهواز استان خوزستان گفتند: خواهشمندیم «شبکه الامیر» را تقویت کنید و بیشتر از این قضاوت و بی‌شرمی وهابیت پلید را به صورت مستند به جهانیان نشان دهید. من چند روزی است که با این شبکه آشنا شدم.

همان‌طور که عرض کردم «شبکه الامیر» بسیاری از برنامه‌های «شبکه جهانی ولایت» را پخش می‌کند. بسیاری از برنامه‌های ما لوگوی «شبکه جهانی ولایت» را دارد و برخی لوگوی «شبکه جهانی ولایت را ندارد.

گاهی اوقات شماره تماسی از «شبکه جهانی ولایت» وجود دارد که بینندگان «شبکه الامیر» به ما پیام می‌دهند. فرقی نمی‌کند، مهم این است که همه ما در مسیر راه ولایت حضرت امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) هستیم.

ان‌شاءالله شما هم دعا کنید که ما بتوانیم در این راه موفق شویم. چند دقیقه‌ای از وقت برنامه باقی مانده که می‌خواهیم بازهم استفاده کنیم.

استاد به عنوان سؤال آخر می‌پرسم برخی افراد وجود دارند که در مقابل خوبی دیگران تشکر نمی‌کنند. علی رغم اینکه نسبت به تشکر کردن در برابر خوبی توصیه و سفارش شده است این افراد قدردان نیستند.

افرادی کارهای خوبی در حق کسی انجام دهند، دل او را شاد کنند و شادابی در زندگی او ایجاد می‌کنند؛ اما طرف مقابل تشکر نمی‌کند. به صورت خلاصه و در حد پنج دقیقه بفرمایید که رهنمود حضرت امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) نسبت به این افراد چیست!؟

در برابر نیکی به دیگران منتظر تشکر نمانید!!

آیت الله دکتر حسینی قزوینی:

حضرت امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) در کتاب «نهج البلاغه» خطبه 204 به نکته زیبایی اشاره می‌کنند که برای ما آرامبخش است و خیلی زیباست.

افرادی وجود دارند که اگر دستتان را پر از عسل کنید و در دهان آن‌ها بگذارید، اظهار ناراحتی می‌کنند. همچنین افراد دیگری هم وجود دارند که اگر افرادی به آن‌ها احسان کنند و آن‌ها را خوشنود کنند این کار را وظیفه این افراد تلقی می‌کنند.

همچنین انسان‌هایی هم وجود دارند که تشکر کردن را از کودکی به فرزندان خود آموخته‌اند تا حتی در مقابل شکلات دادن دیگران از آن‌ها تشکر کنند.

بنده معمولاً زمانی که به برای زیارت به مکان‌های مقدس می‌روم در جیبم شکلات می‌گذارم تا کودکان را در حرم ائمه طاهرین (علیهم السلام) خوشحال کنم. گاهی اوقات زمانی که به بعضی از کودکان شکلات می‌دهم، می‌گویند: "حاج آقا از شما تشکر می‌کنم.”

انسان واقعاً لذت می‌برد که پدران و مادران آن‌ها این چنین کودکان دو یا سه ساله را خوب تربیت کردند. امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) می‌فرماید:

«لَا یزَهِّدَنَّک فِی الْمَعْرُوفِ مَنْ لَا یشْکرُهُ لَک»

اگر به کسی خوب کردید، اما تشکر نکرد دلسرد نشوید.

«فَقَدْ یشْکرُک عَلَیهِ مَنْ لَا یسْتَمْتِعُ بِشَی‌ءٍ مِنْهُ»

کسی تشکر کردن از شما را ندید، اما می‌بیند که شما به دیگران خوبی می‌کنید و دیگران را شاد می‌کنید و او از شما تشکر می‌کنید.

«وَ قَدْ تُدْرِک [یدْرَک] مِنْ شُکرِ الشَّاکرِ أَکثَرَ مِمَّا أَضَاعَ الْکافِر»

شما کاری نداشته باشید که بنده خدا از خوبی شما خوشحال می‌شود و تشکر می‌کند یا نمی‌کند.

نهج البلاغة، نویسنده: شریف الرضی، محمد بن حسین، محقق / مصحح: صالح، صبحی، ص 505، ح 204

(إِنَّ اللَّهَ یحِبُّ الْمُحْسِنِین)

خداوند، نیکوکاران را دوست می‌دارد.

سوره بقره (2): آیه 195

بنده در این زمینه حرف‌های زیادی دارم که شاید امشب نتوانیم برسیم. اگر حضرتعالی در جلسه دیگری این سؤال را یادآوری کنید و دومرتبه تکرار کنید بنده خدمت شما هستم.

«من لم یشکر المخلوق لم یشکر الخالق»

کسی که شکر مخلوق را به جا نیاورد، شکر خالق را به جا نیاورده است.

بحار الأنوار، نویسنده: مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، محقق / مصحح: جمعی از محققان، ج 110، ص 429، باب کلمة شکر

ما در این زمینه روایات زیادی از امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) و دیگر ائمه طاهرین (علیهم السلام) داریم.

زمانی که به دیگران احسان می‌کنیم و دیگران را شاد می‌کنیم باید تلاش کنیم نتیجه را از خداوند متعال بگیریم.

خداوند متعال در سوره مبارکه «إنسان» آیه 9 در رابطه با احسان امیرالمؤمنین، حضرت فاطمه زهرا، امام حسن و امام حسین (علیهم السلام) که سه روز روزه گرفتند و افطاری خود را به یتیم و مسکین و اسیر دادند، می‌فرماید:

(إِنَّما نُطْعِمُکمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لا نُرِیدُ مِنْکمْ جَزاءً وَ لا شُکوراً)

(و می‌گویند:) ما شما را برای خدا اطعام می‌کنیم و، هیچ پاداش و تشکری از شما نمی‌خواهیم.

سوره إنسان (76): آیه 9

مشاهده کنید که اهلبیت (علیهم السلام) حتی انتظار تشکر هم از دیگران ندارند. اخلاق علوی همین است!!

امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) به همراه همسر و فرزندان خود صبح تا غروب روزه گرفتند، اما وقت افطار زمانی که یتیم در خانه می‌آید تمام افطار خود را به او می‌دهند و حتی انتظار تشکر هم ندارند. اخلاق علوی باید این چنین باشد.

مجری:

ان‌شاءالله بازهم در خصوص این موضوع در برنامه‌های آینده بیشتر صحبت خواهیم کرد.

بخشی از پیامک‌های بینندگان برنامه:

عزیزی به نام سرتیپ عرفانی که از جانبازان دفاع مقدس هستند، از کوار واقع در شهر فارس گفتند: ماهیانه کمی از حقوقم که قابل نام امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) ندارد را به حساب «شبکه جهانی ولایت» واریز می‌کنم.

از این عزیز جانبازمان خیلی ممنونم. ان‌شاءالله خداوند متعال به ایشان سلامتی عنایت کند. از سایر دوستان ولایت یاور ما که همیشه یار و یاور «شبکه جهانی ولایت» هستند تشکر می‌کنم.

این افراد هرچند شاید درآمد آنچنانی نداشته باشند، اما بخشی از درآمد خود را به «شبکه جهانی ولایت» اختصاص می‌دهند. تلاش و کوشش ما هم این است که در مسیر حضرت امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) قدم برداریم.

استاد دعا بفرمایید تا حسن ختام برنامه باشد، همچنین دوستان خوب بیننده را هم در نظر داشته باشید.

آیت الله دکتر حسینی قزوینی:

خدایا تو را قسم می‌دهیم به آبروی حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) فرج مولای ما امام زمان (ارواحنا له الفداه) را نزدیک بگردان. خدایا ما را از یاران خاص و سربازان فداکار و شهدای در رکاب امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) قرار بده.

خدایا به آبروی حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) هرگونه بلاها و نکبت‌ها و اتفاقات بد از زندگی ما و بینندگان عزیز ما دور بگردان.

خدایا به آبروی حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) دغدغه‌های فکری و گرفتاری‌های همه عزیزان مخصوصاً عزیزان ما در عراق و سوریه و یمن و بحرین و کشورهای مختلف از همه آن‌ها رفع گرفتاری بنما.

خدایا به آبروی حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) حوائج حاجت مندان را برآورده ساز. خدایا حوائج ما، حوائج بینندگان عزیز، حوائج دست اندرکاران «شبکه جهانی ولایت» مخصوصاً عزیزان ولایت یاور برآورده نما. خدایا دعاهای ما را به اجابت برسان.

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته

مجری:

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

از شما که امشب هم همراه برنامه زنده «اخلاق علوی» از «شبکه جهانی ولایت» بودید ممنون و متشکرم.

یا علی مدد، خدانگهدار



Share
* نام:
* پست الکترونیکی:
* متن نظر :
  

آخرین مطالب
پربحث ترین ها
پربازدیدترین ها