دانشجوي دختر دانشگاه اسلامي بين المللي پاكستان به دستور رئيس جديد دانشگاه مجبورند از اين پس با روبنده به دانشگاه بيايند. از طرفي 20 هزار دانشجوي پسر اين دانشگاه نيز بايد به زودي با ريش بلند و لباس هاي پوشيده تر بر سر كلاسهاي درس حضور يابند. دكتر احمد يوسف درويش كه به تازگي از عربستان آمده تا رياست مهمترين دانشگاههاي اسلامي منطقه را بر عهده بگيرد.
اخيراً روزنامه معتبر «گلوب اند ميل» كانادا در مورد نفوذ وهابي ها در بخش هاي مختلف جامعه پاكستان منتشر نموده است.
دريافت كمك مالي به قيمت گسترش نفوذ نيروهاي وهابي
عربستان سعودي سالهاست كه به ادارات، دانشگاهها و مراكز مختلف خصوصي و دولتي كشور فقير و پرجمعيت پاكستان كمك مالي مي كند. البته عربستان اين كمك ها را بدون هدف و از روي خيرخواهي انجام نمي دهد بلكه در برابر ارائه اين كمك ها، انتظاراتي از دولت، شركت ها و مردم پاكستان دارد. به عنوان مثال، انتخاب دكتر احمد درويش به رياست دانشگاه اسلامي بين المللي پاكستان يكي از شروط سعودي ها براي تداوم حمايت ماليشان از اين دانشگاه بوده است.
مردم و دولت پاكستان مدتهاست كه با اين وضعيت خو گرفتهاند و اصولاً در پاكستان كمتر كسي باور دارد كه پاي يك معامله در ميان است. اين امر موجب شده است تا به رغم فشارهاي بين المللي و تلاش هاي روشنفكران پاكستاني، نفوذ وهابي ها و طالبان، كه ترجماني از وهابيت در پاكستان هستند، روز به روز در جامعه بيمار پاكستان افزايش يابد.
خشونت هاي طالبان در پاكستان تمامي ندارد
تيراندازي شبه نظاميان طالبان به دختراني كه در اوايل اكتبر براي دفاع از حق تحصيل خود دست به تجمع اعتراضآميز زده بودند منجر به مجروح شدن دختري 15 ساله به نام«ملاله يوسفزاي» شد تا مردم پاكستان و جهان متوجه شوند كه طالبان هنوز زندهاند و به خشونت و كشتار مخالفان افكار متحجرانه خود ادامه ميدهند.
از آنجا كه ميزان فعاليتهاي خشونتطلبانه طالبان در شهرهاي بزرگ پاكستان طي 18 ماه اخير كاهش يافته، برخي از مردم اين كشور به غلط فكر ميكنند كه طالبان اكنون ملايمتر شدهاند. اما واقعيت اين است كه طالبان و نيروهاي وابسته به القاعده تقريباً هر روز به نيروهاي ارتش پاكستان و نيز به غيرنظاميان اين كشور حمله ميكنند. اين حملات بيشتر متوجه نواحي قبيلهنشين در مرز افغانستان و استان «خيبر پختونخوا» در شمال غربي پاكستان است. البته محلهاي پرتجمع شيعيان نيز از ديد بنيادگرايان القاعده و طالبان پنهان نميماند.
امسال در آيينهاي مذهبي ماه محرم حداقل 50 شيعه بر اثر بمبگذاريهاي طالبان كشته شدند تا شمار شيعيان پاكستاني كه از ابتداي امسال تاكنون قرباني كينه و قساوت وهابيها شده اند به بيش از 350 نفر برسد.
مقامات ارتش پاكستان عزمي براي پاكسازي كشور از شبه نظاميان طالبان ندارند
پس از ترور ملاله يوسفزاي 15 ساله توسط نيروهاي طالبان، بحث بر سر شرارتهاي اين گروه در پاكستان بالا گرفت و اين سوال مطرح شد كه چرا ارتش نبايد با انجام عملياتي گسترده در منطقه وزيرستان شمالي اقدام به حذف يا دست كم تضعيف نيروهاي طالبان كند.
اما يك سوال مهمتر هم وجود دارد؛ سوال اينجاست كه آيا ارتش و سرويسهاي اطلاعاتي پاكستان، كه خود ايجادكننده و پشتيبان اصلي بسياري از اين شبه نظاميان بودهاند، اصولاً علاقهاي به حذف آنها دارند؟ چه دستهاي قدرتمندي پشت پرده وجود دارد كه نميگذارد خدشهاي به روابط ديرين آنها و شبه نظاميان تندرو وهابي وارد شود؟
شبه نظاميان طالبان در ابتدا توسط سرويسهاي اطلاعاتي عربستان و پاكستان با هدف انجام عمليات تروريستي در مناطق مورد مناقشه با هند آموزش ديده و به كار گرفته شدند. در ادامه گروهي از آنها به افغانستان اعزام شدند تا با جذب جوانان افغاني، پايگاهي استراتژيك را براي اربابان عربستاني و پاكستاني خود، در افغانستان ايجاد كنند. به همين دليل است كه ژنرال اشفق كياني، از فرماندهان بلندپايه ارتش پاكستان طالبان را عنوان نيرويي تأثيرگذار و قابل اتكا براي حفظ منافع پاكستان در افغانستان ميداند و آشكارا از آنها حمايت ميكند.
ارتش پاكستان مملو از اسلامگراهاي افراطيست
ابن عبدالرحمن، سياستمدار كهنهكار و رئيس كميسيون حقوق بشر پاكستان مي گويد: «ارتش پاكستان به طور كلي اهميتي براي منافع مردم پاكستان قائل نيست. بدنه فرماندهي اين ارتش از اسلامگرايان افراطي تشكيل شده كه تفكرات مليگرايانه در بين آنها هيچ جايي ندارد».
ريشه اين مشكل ارتش پاكستان به سياستهاي ژنرال ضياءالحق برميگردد. وي كه به مدت 11 سال مقام فرماندهي كل ارتش پاكستان را بر عهده داشت، در دوران تصدي اين سمت همواره تلاش كرد تا فقط مسلمانان بنيادگرا بتوانند در ارتش ترفيع درجه بگيرند و مراتب فرماندهي را طي كنند. آثار اين سياست هنوز هم به شدت در ارتش پاكستان نمود دارد. بسياري از فرماندهان كنوني ارتش از خود ميپرسند وقتي بر اساس قانون اساسي، پاكستان يك كشور اسلاميست و طالبان هم براي گسترش اسلام در كشور و منطقه تلاش ميكنند، چرا بايد با آنها جنگيد؟
ابن عبدالرحمن خيلي راحت پاسخ اين سوال را ميدهد: « زيرا آنها ما و شما را ميكشند. براي آنها نظامي يا غيرنظامي فرقي نميكند. آنها در اين چند ساله بيش از 8000 نظامي و 45 هزار غيرنظامي را در پاكستان به خاك و خون كشيدهاند.
رئيس كميسيون حقوق بشر پاكستان در ادامه با عصبانيت ميگويد: «حماقت هم حدي دارد؛ متأسفانه بسياري از مردم عامي پاكستان هنوز هم فكر ميكنند نيروهاي طالبان هم مانند ساير گروههاي سياسي، براي دفاع از حق مشروع خود يعني حضور در رأس حكومت تلاش ميكنند. آخر اين چه حق مشروعيست كه با كشتار هزاران انسان بيگناه به دست ميآيد؟»
طالبان، جامعه پاكستان را به گروگان گرفته است
اكثريت قريب به اتفاق احزاب پاكستان ظاهراً هيچ مشكلي با طالبان ندارند. در جريان ملاله يوسفزاي، تنها دو حزب سياسي كشور اقدام وحشيانه طالبان را محكوم كردند. طالبان در مراسم مذهبي شيعيان بمبگذاري ميكنند و سالانه صدها شيعه را به كام مرگ ميفرستند اما هيچ پيگرد قانوني در اين خصوص صورت نميگيرد؛ اين در حاليست كه هويت بسياري از عوامل اصلي اين بمبگذاريها كاملاً مشخص است.
غزاله امينالله، يكي از فعالان برجسته حقوق بشر در اسلامآباد پاكستان مسئله را اينچنين باز ميكند: «گويي بنيادگرايان، كل جامعه ما را به گروگان گرفتهاند. دولت به يك عروسك خيمهشببازي تبديل شده است. كنترل بخشهاي زيادي از ارتش در دست آنهاست. جهانيان فكر ميكنند طالبان مرداني هستند كه ريش بلند دارند و در مناطق كوهستاني مشغول فعاليت و توطئهچيني هستند، اما واقعيت چيز ديگريست؛ آنها در همه پستهاي مهم كشور حضور دارند».
منبع:شفقنا به نقل ازگلوب اند ميل
اخيراً روزنامه معتبر «گلوب اند ميل» كانادا در مورد نفوذ وهابي ها در بخش هاي مختلف جامعه پاكستان منتشر نموده است.
دريافت كمك مالي به قيمت گسترش نفوذ نيروهاي وهابي
عربستان سعودي سالهاست كه به ادارات، دانشگاهها و مراكز مختلف خصوصي و دولتي كشور فقير و پرجمعيت پاكستان كمك مالي مي كند. البته عربستان اين كمك ها را بدون هدف و از روي خيرخواهي انجام نمي دهد بلكه در برابر ارائه اين كمك ها، انتظاراتي از دولت، شركت ها و مردم پاكستان دارد. به عنوان مثال، انتخاب دكتر احمد درويش به رياست دانشگاه اسلامي بين المللي پاكستان يكي از شروط سعودي ها براي تداوم حمايت ماليشان از اين دانشگاه بوده است.
مردم و دولت پاكستان مدتهاست كه با اين وضعيت خو گرفتهاند و اصولاً در پاكستان كمتر كسي باور دارد كه پاي يك معامله در ميان است. اين امر موجب شده است تا به رغم فشارهاي بين المللي و تلاش هاي روشنفكران پاكستاني، نفوذ وهابي ها و طالبان، كه ترجماني از وهابيت در پاكستان هستند، روز به روز در جامعه بيمار پاكستان افزايش يابد.
خشونت هاي طالبان در پاكستان تمامي ندارد
تيراندازي شبه نظاميان طالبان به دختراني كه در اوايل اكتبر براي دفاع از حق تحصيل خود دست به تجمع اعتراضآميز زده بودند منجر به مجروح شدن دختري 15 ساله به نام«ملاله يوسفزاي» شد تا مردم پاكستان و جهان متوجه شوند كه طالبان هنوز زندهاند و به خشونت و كشتار مخالفان افكار متحجرانه خود ادامه ميدهند.
از آنجا كه ميزان فعاليتهاي خشونتطلبانه طالبان در شهرهاي بزرگ پاكستان طي 18 ماه اخير كاهش يافته، برخي از مردم اين كشور به غلط فكر ميكنند كه طالبان اكنون ملايمتر شدهاند. اما واقعيت اين است كه طالبان و نيروهاي وابسته به القاعده تقريباً هر روز به نيروهاي ارتش پاكستان و نيز به غيرنظاميان اين كشور حمله ميكنند. اين حملات بيشتر متوجه نواحي قبيلهنشين در مرز افغانستان و استان «خيبر پختونخوا» در شمال غربي پاكستان است. البته محلهاي پرتجمع شيعيان نيز از ديد بنيادگرايان القاعده و طالبان پنهان نميماند.
امسال در آيينهاي مذهبي ماه محرم حداقل 50 شيعه بر اثر بمبگذاريهاي طالبان كشته شدند تا شمار شيعيان پاكستاني كه از ابتداي امسال تاكنون قرباني كينه و قساوت وهابيها شده اند به بيش از 350 نفر برسد.
مقامات ارتش پاكستان عزمي براي پاكسازي كشور از شبه نظاميان طالبان ندارند
پس از ترور ملاله يوسفزاي 15 ساله توسط نيروهاي طالبان، بحث بر سر شرارتهاي اين گروه در پاكستان بالا گرفت و اين سوال مطرح شد كه چرا ارتش نبايد با انجام عملياتي گسترده در منطقه وزيرستان شمالي اقدام به حذف يا دست كم تضعيف نيروهاي طالبان كند.
اما يك سوال مهمتر هم وجود دارد؛ سوال اينجاست كه آيا ارتش و سرويسهاي اطلاعاتي پاكستان، كه خود ايجادكننده و پشتيبان اصلي بسياري از اين شبه نظاميان بودهاند، اصولاً علاقهاي به حذف آنها دارند؟ چه دستهاي قدرتمندي پشت پرده وجود دارد كه نميگذارد خدشهاي به روابط ديرين آنها و شبه نظاميان تندرو وهابي وارد شود؟
شبه نظاميان طالبان در ابتدا توسط سرويسهاي اطلاعاتي عربستان و پاكستان با هدف انجام عمليات تروريستي در مناطق مورد مناقشه با هند آموزش ديده و به كار گرفته شدند. در ادامه گروهي از آنها به افغانستان اعزام شدند تا با جذب جوانان افغاني، پايگاهي استراتژيك را براي اربابان عربستاني و پاكستاني خود، در افغانستان ايجاد كنند. به همين دليل است كه ژنرال اشفق كياني، از فرماندهان بلندپايه ارتش پاكستان طالبان را عنوان نيرويي تأثيرگذار و قابل اتكا براي حفظ منافع پاكستان در افغانستان ميداند و آشكارا از آنها حمايت ميكند.
ارتش پاكستان مملو از اسلامگراهاي افراطيست
ابن عبدالرحمن، سياستمدار كهنهكار و رئيس كميسيون حقوق بشر پاكستان مي گويد: «ارتش پاكستان به طور كلي اهميتي براي منافع مردم پاكستان قائل نيست. بدنه فرماندهي اين ارتش از اسلامگرايان افراطي تشكيل شده كه تفكرات مليگرايانه در بين آنها هيچ جايي ندارد».
ريشه اين مشكل ارتش پاكستان به سياستهاي ژنرال ضياءالحق برميگردد. وي كه به مدت 11 سال مقام فرماندهي كل ارتش پاكستان را بر عهده داشت، در دوران تصدي اين سمت همواره تلاش كرد تا فقط مسلمانان بنيادگرا بتوانند در ارتش ترفيع درجه بگيرند و مراتب فرماندهي را طي كنند. آثار اين سياست هنوز هم به شدت در ارتش پاكستان نمود دارد. بسياري از فرماندهان كنوني ارتش از خود ميپرسند وقتي بر اساس قانون اساسي، پاكستان يك كشور اسلاميست و طالبان هم براي گسترش اسلام در كشور و منطقه تلاش ميكنند، چرا بايد با آنها جنگيد؟
ابن عبدالرحمن خيلي راحت پاسخ اين سوال را ميدهد: « زيرا آنها ما و شما را ميكشند. براي آنها نظامي يا غيرنظامي فرقي نميكند. آنها در اين چند ساله بيش از 8000 نظامي و 45 هزار غيرنظامي را در پاكستان به خاك و خون كشيدهاند.
رئيس كميسيون حقوق بشر پاكستان در ادامه با عصبانيت ميگويد: «حماقت هم حدي دارد؛ متأسفانه بسياري از مردم عامي پاكستان هنوز هم فكر ميكنند نيروهاي طالبان هم مانند ساير گروههاي سياسي، براي دفاع از حق مشروع خود يعني حضور در رأس حكومت تلاش ميكنند. آخر اين چه حق مشروعيست كه با كشتار هزاران انسان بيگناه به دست ميآيد؟»
طالبان، جامعه پاكستان را به گروگان گرفته است
اكثريت قريب به اتفاق احزاب پاكستان ظاهراً هيچ مشكلي با طالبان ندارند. در جريان ملاله يوسفزاي، تنها دو حزب سياسي كشور اقدام وحشيانه طالبان را محكوم كردند. طالبان در مراسم مذهبي شيعيان بمبگذاري ميكنند و سالانه صدها شيعه را به كام مرگ ميفرستند اما هيچ پيگرد قانوني در اين خصوص صورت نميگيرد؛ اين در حاليست كه هويت بسياري از عوامل اصلي اين بمبگذاريها كاملاً مشخص است.
غزاله امينالله، يكي از فعالان برجسته حقوق بشر در اسلامآباد پاكستان مسئله را اينچنين باز ميكند: «گويي بنيادگرايان، كل جامعه ما را به گروگان گرفتهاند. دولت به يك عروسك خيمهشببازي تبديل شده است. كنترل بخشهاي زيادي از ارتش در دست آنهاست. جهانيان فكر ميكنند طالبان مرداني هستند كه ريش بلند دارند و در مناطق كوهستاني مشغول فعاليت و توطئهچيني هستند، اما واقعيت چيز ديگريست؛ آنها در همه پستهاي مهم كشور حضور دارند».
منبع:شفقنا به نقل ازگلوب اند ميل
ارسال خبر به دیگران
ارسال با پيامک
ارسال با واتس آپ
ارسال از طريق لاين
بابا علماي عربستان يا به قول شما. وهبيون اصلا طالبان را قبول ندارند چرا دروغ ميگيد بعدش شما چرا تو مسايل سياسي كشورهاي ديگر دخالت اخه كي از شما نظر خواست