2024 March 28 - پنج شنبه 09 فروردين 1403
آيا در تاريخ از نقل احاديث مربوط به امام علي عليه السلام توسط حكام جلوگيري مي شده است؟
کد مطلب: ٤٩٣٤ تاریخ انتشار: ٢٨ مهر ١٣٩٣ تعداد بازدید: 4097
پرسش و پاسخ » امام علي (ع)
آيا در تاريخ از نقل احاديث مربوط به امام علي عليه السلام توسط حكام جلوگيري مي شده است؟

جواب:

در رابطه با اينكه با ناقلين فضائل أميرالمؤمنين عليه السلام برخوردهاي خيلي خشني مي كرد و يكي را نابود مي كردند تا ديگران از او عبرت بگيرند از اين موارد در تاريخ زياد داريم . كه به چند نمونه اشاره مي شود:

مدرك اول

آقاي ذهبي درباره إبن سقا كه متوفي 371 هجري است. ذهبي مي گويد :

عبدالله بن محمد بن سقا الحافظ الامام[1]

كلمه امام را در حق هركسي تعبير نمي كند، مي گويد ايشان بالاي منبر حديث طير را مطرح كرد كه اين حديث يكي از احاديثي است كه دلالت قطعي بر فضيلت أميرالمؤمنين عليه السلام بر همه صحابه دارد .

فوثبوا به وأقاموه وغسلوا موضعه[2]

برخاستند به اين آقا حمله كردند و از منبر پايين كشيدند ومنبر را آب كشيدند

يعني منبري كه در آن فضائل علي گفته شود نجس مي شود

مدرك دوم:

نصر بن علي است از رجال صحاح ستة است يعني هم رجال صحيح بخاري و هم صحيح مسلم و 4 تا سنن و مساند ديگر است و آقاي ذهبي در تهذيب ج 10 ص 384 مي گويد كه ابي حاتم و نسائي و إبن خراش گفته اند كه ثقه است . از احمدبن حنبل هم نقل مي كند صداقت او را ، بعد مي گويد آقاي نصربن علي رفت بالاي منبر گفت پيغمبر دست حسن و حسين را گرفت و فرموده هركس اينها را با پدرش دوست داشته باشد :

كان في درجتي يوم القيامة؛ أمر المتوكل بضربه ألف سوط

با من هم درجه است در روز قيامت؛ متوكل دستور داد 1000 ضربه شلاق به او بزنيد

اگر كسي زنا كرده باشد 100 ضربه بيشتر به او نمي زنند . ببينيد 100 شلاق فقط براي زنا است و هر كسي كه قذف كند حد قذف از 80 شلاق بيشتر نيست و اين آقا 1000 شلاق بايد بخورد چون روايتي در فضيلت علي عليه السلام نقل كرده فوقش بگويند اين روايتي را كه نصر بن علي خوانده ، دروغ است ، بعد جالب اين است كه آمدند شروع كردن به زدن 10 تا 20 تا 30 تا خوب 1000تا شلاق و اضافه نصربن علي هم از فقها و بزرگان اهل سنت است ، بعد ديدند كه ايشان واقعا دارد عذاب زيادي مي كشد و درد دارد آمدند گفتند ايشان از اهل سنت است و اشتباه كرده يا در بعضي از جاها دارد كه

هذا من فعل أهل السنة فلم يزل به حتي تركه[3]

اين كاري كه شده كاري است كه همه اهل سنت انجام مي دهند

مدرك سوم:

سبكي در مورد نسائي كه از علماي بزرگ اهل سنت است كه او را امام و حافظ و شيخ الاسلام مي دانند و كتابش يكي از صحاح ستة اهل سنت است مي گويد :

أنه أخرج من دمشق لما ذكر فضائل علي قيل ما زالوا يدافعون في خصيتيه حتي أخرج من المسجد ثم حمل إلي الرملة فتوفي بها

چون فضائل علي را مي گفت از دمشق او را بيرون كردند؛ گفته شده تا مادامي كه او را از مسجد خارج نكرده بودند بر خصيتين او مي زدند سپس او را بطرف رمله بردند كه در بين را از دنيا رفت.

نسائي كه از شخصيت هاي برجسته اهل سنت است؛ مراجعه كنيد به :

طبقات الشافعيه - ج 3 - ص 16

المنتظم إبن جوزي - ج 13 - ص 156

تهذيب الكمال - ج 1 - ص 339

البداية والنهاية - إبن كثير - ج 11 - ص 140

مدرك چهارم:

آقاي عطية بن سعد بن جنادة عوفي متوفي 111 كه جزء شخصيت هاي برجسته اهل سنت است و از مجتهدين و فقها هم هست او كسي است كه وقتي عبدالله زبير آمد محمد حنفيه را در كنار مكه با تعدادي از بني هاشم اسير و زنداني كرد و تصميم بر آتش زدن آنان كرده بود همين آقاي عطية همراه با تعدادي آمدند شبانه حمله كردند و جان محمد بن حنفيه را نجات دادند و در حمله حجّاج به مكه جزء فرماندهاني بود كه در برابر حجّاج ايستاد. نه با حجّاج بن يوسف ثقفي ساختند و نه با عبدالله زبير ، بعد از اينكه از حجّاج شكست خوردند فرار كردند به شيراز . حجّاج به عامل و فرمانده اش محمد بن قاسم ثقفي در فارس نامه زد كه عطيه را احضار كن و به او بگو بايد علي بن ابيطالب را لعنت كند اگر اين كار را كرد كه هيچ و الا

فاضربه أربع مئة سوط

اگر علي را ناسزا نكند 400 شلاق بزنيد و سر و ريش او هم بايد تراشيده شود و در ميان مردم منتشر شود .

حجّاج يوسف ثقفي وقتي نامه نوشت محمد بن قاسم ثقفي نامه را خواند و عطيه را احضار كرد؛ عطيه عوفي هم در تاريخ فقط يك نفر است. و عده زيادي از بزرگان اهل سنت او را توثيق كرده اند ، ابن سعد در طبقاتش به صراحت مي نويسد كه وقتي عطيه را آوردند به او گفتند بايد علي را لعنت كني گفت من اين كار را نمي كنم :

فأبي عطية أن يفعل ، فضربه أربع مأة سوط وحلق رأسه ولحيته[4]

عامل بني اميه 400 ضربه شلاق به او زد و سر و ريش او را تراشيد

إبن سعد مي گويد :

و كان ثقة انشاالله



[1] . سير أعلام النبلاء، الذهبي، ج 17، ص 305

[2] . تذكرة الحفاظ، ج 3، ص 965

[3] . تهذيب التهذيب، ج 10، ص 384، بر مبناي مكتبة اهل بيت

[4] . طبقات إبن سعد - ج 6 - ص 304 ؛ تهذيب التهذيب - ج 7 - ص 201 ؛ اعلام زركلي وهابي - ج 4 - ص 237



Share
* نام:
* پست الکترونیکی:
* متن نظر :
  

آخرین مطالب