يکي از مواردي که وهابيون آن را شرک و بدعت و حرام مي دانند تبرک به اولياء خدا و به آثار آنان است که وهابيون از جمله شبکه های وهابی و جناب ملازاده آن را شرک و بدعت و حرام مي دانند.

وهابيون در حالي چنين حکمي را بيان کرده اند که تبرک و گرفتن شفاء از آثار اولياء خدا در نزد اهلسنت به عنوان سنت پيامبر(ص) محسوب شده واين عمل را به همين عنوان انجام ميدادند،از جمله اين افراد مولوی عبدالعزيز رهبر و امام جمعه سابق اهل سنت زاهدان و برادر جناب ملازاده رييس شبکه توحيد مي باشد.

عبدالباسط بزرگ زاده از علماي منطقه سيستان و بلوچستان و نور النساء ملازاده در کتابی که به عنوان زندگی نامه مولوی عبدالعزيز نوشته اند، چنين نقل کرده اند:

مولوي محمد سعيد کدخدايي مي گويد:

روزی حضرت مولانا با چند نفر از عالمان در کنار رودخانه مجاور مدرسه عزيزيه انزا (۱) نشسته بودند و شخصي يک ليوان آب به مولوي گل محمد داد، حضرت مولانا (عبدالعزيز)هم اشاره کردند برايشان آب بياورند. آن شخص باقي مانده آب مولوي گل محمد را بر زمين ريخت و پس از آن دوباره ليوان را پر از آب، تقديم مولانا کرد.

مولانا فرمود: چرا باقي مانده آب را به زمين ريختي، من که تشنه نبودم، مي خواستم باقي مانده آب مولانا گل محمد را بنوشم. چرا که سور (ته مانده آب) مؤمن و به ويژه انسان هاي پرهيزگار، شفاي بيماري ها و سنت پيامبر اکرم (ص) است.

زندگي نامه حضرت مولانا عبدالعزيز ملازاده ص227

آنچه که از اين امر ثابت مي کرد علماي اهل سنت از ته مانده آب ليوان يکديگر به عنوان شفاء استفاده می کردند و آن را سنت پيامبر(ص) مي دانستند،درصورتي که همين امر از نظر وهابيت شرک و حرام و بدعت است.

سوال ما از وهابيون اين است که چرا وقتي اين عمل از جانب #شيعه انجام بگيرد تهمت شرک و عمل حرام به شيعيان داده مي شود، به اصطلاح مدعي مي شوند که شفاء فقط براي خداوند است، اما وقتی همين عمل را بزرگان اهل سنت انجام می دهند سکوت کرده و از پاسخ فرار می کنيد؟

به نظر شما نظر خود جناب ملازاده در رابطه با عملکرد برادرش چيست؟ آيا معتقد است مولوی عبدالعزيز مشرک است؟!