بسم الله الرحمن الرحیم
تاریخ: 95/12/05
مجری:
بسم الله الرحمن الرحیم
«اللهم صل علی فاطمة و أبیها و بعلها و بنیها و سرّ المستودع فیها بعدد ما أحاط به علمک»
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
خدمت بینندگان عزیز و ارجمند «شبکه جهانی ولایت» هرکجا که هستید سلام عرض می‌کنم و بهترین‌ها را برای شما آرزومندم. این برنامه زنده «اخلاق علوی» است که از این شبکه بافضیلت و نورانی تقدیم حضور شما می‌شود.
ان‌شاءالله هدف ما این است که اخلاق، رفتار و کردارمان هم علوی باشد؛ همچنان که دلمان پر از عشق و ارادت و محبت به ساحت نورانی و ملکوتی آقاجانمان حضرت امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) است.
اگر در ایران اسلامی یا هرکجای این عالم هستید، ان‌شاءالله شب و روز خوب و خوشی داشته باشید. البته ما خیلی خوشحال می‌شویم که پیام‌های شما را از طریق راه‌های ارتباطی که دوستانم برای شما زیرنویس کردند دریافت کنیم.
سامانه پیام کوتاه ما «30001203» است. عزیزانی که در ایران اسلامی هستند، می‌توانند بزرگواری و مهربانی کنند و عشق و ارادتشان و محبتشان به ساحت امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) را برای ما بیان کنند.
همچنین اگر سؤالات اخلاقی در خصوص زندگی و مسائل دیگری دارند که می‌توان آن را در سیره و روش مولا امیرالمؤمنین یافت و بیان کرد برای ما ارسال کنید.
همچنین شماره دیگری در اختیار شما هست که از طریق فضای مجازی با برنامه‌های واتس آپ، تلگرام و وایبر در اختیار شما هست که پیام‌های شما را دریافت کنیم و ان‌شاءالله در برنامه خودمان به کار ببریم.
بازهم یادآوری می‌کنم ما پنجشنبه شب‌ها که با برنامه زنده «اخلاق علوی» خدمت شما می‌رسیم، موضوع گفتگو و سخنمان مباحث اخلاقی است.
ان‌شاءالله مباحث شبهاتی را برای زمان‌هایی بگذارید که خدمت شما می‌رسیم و موضوع خاصی داریم. به عنوان مثال ما یکشنبه شب‌ها برنامه زنده «حبل المتین» داریم. اگر با همین روال پیش برویم خیلی خوب است.
به هر صورت ما نیاز داریم که اخلاق، رفتار و کردارمان هم رنگ و بوی زندگی حضرت امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) شود.
به همین خاطر و توصیه و سفارش‌هایی که شما کردید و درخواست‌هایی که داشتید برنامه زنده «اخلاق علوی» چند هفته‌ای هست که راه افتاده و تقدیم حضور شما می‌شود.
امشب هم توفیق داریم در محضر حضرت آیت الله دکتر حسینی قزوینی باشیم و از اخلاق علوی برای ما بگویند. جناب استاد سلام علیکم و رحمة الله:
آیت الله دکتر حسینی قزوینی:
سلام علیکم و رحمة الله و برکاته؛ بنده هم خدمت همه بینندگان عزیز و گرامی و دوست داشتنی که در هر کجای این گیتی پهناور بیننده این برنامه هستند و ما را مهمان کانون گرم و باصفای خانواده خودشان قرار دادند خالصانه‌ترین سلامم را همراه با آرزوی موفقیت روزافزون تقدیم می‌کنم.
خدا را به آبروی امیرالمؤمنین قسم می‌دهم که ما را امیرالمؤمنینی زنده بدارد، امیرالمؤمنینی بمیراند، امیرالمؤمنینی محشورمان کند و امیرالمؤمنینی در بهشت جای دهد.
از خداوند متعال می‌خواهیم حوائج دنیوی و اخروی و ظاهری ما را برآورده کند، دغدغه‌های فکری دنیوی و اخروی ما را برطرف سازد، دعاهای ما را به اجابت برساند؛ ان‌شاءالله.
مجری:
استاد از شما ممنونم. بزرگواری می‌فرمایید که در ابتدای هر برنامه در حق ما و دوستان خوب بیننده دعا می‌کنید. ان‌شاءالله که این دعاها به درجه استجابت برسد.
اگر در خاطر شریف عزیزان بیننده ما باشد، در برنامه‌های گذشته بیان کردیم یکی از سیره‌ها و روش‌هایی که در زندگی امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) بسیار و به وفور دیده شده و به خوبی از اخلاق علوی می‌توان آن را یاد کرد مساعدت و کمک به دیگران است.
در اخلاق علوی بسیار مورد توجه قرار گرفته که کسی گرفتاری و حاجات مردم را به صورت زبانی یا قدمی یا مالی برآورده کند و گرفتاری و مشکلاتشان را برطرف کند. استاد اگر صلاح می‌دانید خلاصه‌ای بفرمایید تا من سؤالات جدید را عرض کنم.
جایگاه «مساعدت به دیگران»؛ در اخلاق علوی
آیت الله دکتر حسینی قزوینی:
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین و هو خیر ناصر و معین الحمد الله و الصلوة علی رسول الله و علی آله آل الله لا سیما علی مولانا بقیة الله و اللعن الدائم علی اعدائهم اعداء الله الی یوم لقاء الله افوض امری الی الله ان الله بصیر بالعباد حسبنا الله و نعم الوکیل نعم المولی و نعم النصیر
ما در گذشته عرض کردیم که یکی از ویژگی‌های اخلاق علوی رسیدگی به کار دیگران، مساعدت به دیگر برادران دینی و ایمانی و حتی به غیر مسلمان است.
امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) در نامه‌ای به «مالک اشتر نخعی» می‌فرماید: زمانی که به مصر می‌روی، افرادی که مشاهده می‌کنی؛
«إِمَّا أَخٌ لَک فِی الدِّینِ وَ إِمَّا نَظِیرٌ لَک فِی الْخَلْقِ»
یا برادران دینی تو هستند و یا همانند تو مخلوق خدا هستند.
نهج البلاغة، نویسنده: شریف الرضی، محمد بن حسین، محقق / مصحح: صالح، صبحی، ص 427، خ 53
حضرت سفارش می‌کنند که همه را با یک چشم ببینید، اگر کسی گرفتار است گرفتاری او را برطرف کنید، اگر نیازمندی مراجعه می‌کند نیاز او را برآورده کنید، مشکلات دیگران را برطرف کنید و در غم دیگران سهیم شوید.
به عبارت دیگر مضمون فرمایش حضرت این است که کاری کنید که دیگران را خوشحال کنید، ولو همین اندازه که پیرمرد یا پیرزنی را از این طرف خیابان به آن طرف خیابان برسانید.
به عنوان مثال اگر افرادی وجود دارند که نمی‌توانند قبوض آب و برق خود را بپردازند، می‌توانید در پرداخت این قبوض به آن‌ها کمک کنید و لازم نیست که ثروت کلانی در این مسیر صرف کنید.
البته خداوند عالم به هرکسی هر مقداری نعمت بدهد، به همان اندازه هم روز قیامت از او بازخواست خواهد کرد.
هرکه بامش بیش، برفش بیشتر
هرچه نعمت و امکانات بیشتر باشد، فردای قیامت حساب سخت‌تر است. نعمت‌های الهی در اختیار ما امانت است و صاحب نعمت خداوند عالم است. اینکه ما بتوانیم از این امانت‌های الهی خوب امانتداری کنیم مهم است.
ما نباید به این فکر باشیم که ثروت‌اندوزی کنیم و به جای یک خانه، چندین خانه و آپارتمان و ویلا داشته باشیم و سپرده میلیاردی در بانک داشته باشیم و درآمدهای کلانی داشته باشیم.
این کارها ارزشی ندارد و فردای قیامت کسانی که امکاناتی نداشتند پای حساب می‌آیند و کسانی هم که امکانات کلانی داشتند و در راه خدا مصرف نکردند هم می‌آیند. این افراد باید هزاران سال حساب پس بدهند.
زمانی که «سلمان فارسی» در مدائن زندگی می‌کرد، روزی به مدائن سیل آمد. شخصی به دنبال گاو خود بود، دیگری به دنبال گوسفند خود بود، شخص دیگری به دنبال شتر خود بود و افراد دیگری هم به دنبال فرش و طلا و جواهرات خود بودند و معطل مانده بودند.
«سلمان فارسی» در تمام زندگی فرشی به عنوان سجاده و چند تکه ظرف داشت که همه آن‌ها را در گونی کوچکی جمع کرد و بر دوشش گذاشت و بالای کوه رفت. مردم دیدند «سلمان فارسی» به عنوان حاکم مدائن تمام زندگی خود را در گونی گذاشت و رفت.
«سلمان» از فرصت استفاده کرد و به مردم گفت: مردم فردای قیامت هم چنین است؛ هرکسی سبکبال است بلافاصله به حساب و کتاب او رسیدگی می‌شود و او راهی بهشت می‌شود، اما کسانی که پرونده‌شان سنگین است باید حساب پس دهند.
امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) می‌فرماید:
«فی حلال الدنیا حساب و فی حرام‌ها عقاب»
اگر در دنیا کار حلال انجام دهید باید حساب پس دهید و اگر کار حرام انجام بدهید کیفر آن را خواهید دید.
روضة المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه، نویسنده: مجلسی، محمدتقی بن مقصودعلی، محقق / مصحح: موسوی کرمانی، حسین و اشتهاردی علی پناه، ج 13، ص 282
روز قیامت چنین است که مو را از ماست بیرون می‌کشند. در روایت وارد شده است:
«وَ أَخْلِصِ الْعَمَلَ فَإِنَّ النَّاقِدَ بَصِیرٌ»
عمل خود را خالص کن، زیرا مأمورین الهی بینا هستند.
بحار الأنوار، نویسنده: مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، محقق / مصحح: جمعی از محققان، ج 13، ص 432، ح 23
به قول یکی از مراجع که می‌گفت: زمانی که دست خود را تکان می‌دهیم، همین تکان دادن دست ما حساب دارند و روز قیامت پرسیده می‌شود که به چه علتی دست خود را تکان دادی!؟
نگاهی که به دیگران می‌اندازیم مورد حساب قرار می‌گیرد که آیا این نگاه از روی عبرت است؟! از روی تحقیر است؟! یا از روی مسخره و استهزاء است؟! خداوند متعال می‌فرماید:
(وَ إِنْ تُبْدُوا ما فِی أَنْفُسِکمْ أَوْ تُخْفُوهُ یحاسِبْکمْ بِهِ اللَّه)
و شما آنچه در دل دارید چه آشکار کنید و چه پنهان بدارید خدا شما را با آن محاسبه می‌کند.
سوره بقره (2): آیه 284
خدا می‌داند زمانی که بنده این آیه را می‌خوانم بدنم می‌لرزد. خداوند متعال در این آیه شریفه می‌فرماید: چه کارها و نیت‌های خودتان را اظهار کنید یا مخفی کنید فردای قیامت باید حساب پس دهید.
به عنوان مثال اگر من نیت می‌کنم غیبت فلان آقا را بگویم، همین نیت کردن به عمل فاسد فردای قیامت حساب دارد. اگر نسبت به برادر دینی حسادت و بخل می‌ورزم فردای قیامت باید حساب پس دهم.
همچنین وقتی که نماز می‌خوانم، عبادت می‌کنم، برای مردم سخنرانی می‌کنم، زکات می‌دهم یا مسجد ساختم دچار عجب و غرور می‌شوم و با خود بگویم که انسان خوبی هستم باید فردای قیامت حساب پس دهم.
والله عجب و غرور فردای قیامت آن چنان گریبان همه ما را خواهد گرفت. به تعبیر یکی از مراجع افرادی که صاحب عجب و ریا هستند فردای قیامت آرزو می‌کنند که صاحب گناهان کبیره بودند، اما صاحب عجب و ریا نبودند.
همان‌طور که در بعضی از روایات وارد شده است که پل صراط از شمشیر برنده‌تر و از مو باریک‌تر است همین است. ما به بسیاری از مسائل توجه نداریم.
مجری:
حساب و کتاب در روز قیامت دقیق است.
آیت الله دکتر حسینی قزوینی:
بله. امیرالمؤمنین در یکی از دعاها می‌فرمایند:
«اللَّهُمَّ وَ أَسْتَغْفِرُک لِکلِّ ذَنْبٍ اسْتَقْلَلْتُهُ أَوِ اسْتَکثَرْتُه»
خدایا از هر گناهی که سبک شمردم و هر گناهی که او را بزرگ شمردم استغفار می‌کنم.
بحار الأنوار، نویسنده: مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، محقق / مصحح: جمعی از محققان، ج 84، ص 330، ح 16
حضرت می‌فرمایند: خدایا از هر گناهی که آن را سبک شمردم و به خاطر اینکه سبک بوده مرتکب آن شدم استغفار می‌کنم و از هر گناهی که آن را بزرگ شمردم ولی بزرگی گناه مانع نشد که دست از گناه بکشم و مرتکب شدم استغفار می‌کنم.
بنابراین عزیزان ما باید خیلی دقت کنیم. بنده معتقدم دوستان نذر کنند، قسم بخوردند و یا عهد ببندند که کتاب «نهج البلاغه» امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) مخصوصاً قسمت «کلمات قصار و حکمت» را باز کنند و هرشب چندین مورد برای خانواده بخوانند.
قسم به جان امیرالمؤمنین شما اگر چندین ماه «کلمات قصار» را برای همسر و فرزندانتان بخوانید این کلمات اثر خواهد گذاشت.
امیرالمؤمنین نور است و سخنان آن بزرگوار هم نور است. امیرالمؤمنین شیرین است و والله العلی الأعلی سخنان آن بزرگوار هم شیرین است.
دوستان عزیز اهل سنت! کلمات امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) را بخوانید و مشاهده کنید که چقدر صفا و لذت دارد. اگر کلام حضرت را با احادیث و سخنان دیگران مقایسه کنید خواهید دید که چقدر تفاوت دارد.
چنین نیست که ما بگوییم به خاطر اینکه شیعه هستیم کلمات حضرت را می‌خوانیم و آن را قبول داریم.
مجری:
اهل سنت هم امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) را به عنوان خلیفه چهارم قبول دارند.
آیت الله دکتر حسینی قزوینی:
بله. اگر شما یک یا دو هفته کلمات امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) را در «نهج البلاغه» ملاحظه کنید و بعد از آن کلمات دیگران را چند هفته ملاحظه کنید خواهید دید که کدام یک از کلمات در دلتان نورانیت ایجاد می‌کند.
بعد از این مقایسه می‌توانید هر کلامی که در دلتان نورانیت ایجاد کرد را ادامه بدهید. اگر مشاهده کردید که کلمات امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) نور ندارد کتاب «نهج البلاغه» را ببندید و کنار بگذارید.
کلام حضرت پایین‌تر از کلام خالق و بالاتر از کلام مخلوق است. ائمه طاهرین (سلام الله علیهم اجمعین)؛
«کلَامُکمْ نُورٌ وَ أَمْرُکمْ رُشْدٌ وَ وَصِیتُکمُ التَّقْوَی»
من لا یحضره الفقیه، نویسنده: ابن بابویه، محمد بن علی، محقق / مصحح: غفاری، علی اکبر، ج 2، ص 616، ح 3213
یکی از مواردی که امیرالمؤمنین در «نهج البلاغه» و دیگر روایات، بسیار زیاد روی آن تأکید کرده است کمک به دیگران، مساعدت دیگران و گرفتن دست برادر دینی و رفع گرفتاری برادران دینی است.
امیرالمؤمنین جمله زیبایی فرمودند که امام حسین (علیه السلام) هم، در مسیر میان مکه و کربلا بیان کردند. امام حسین (علیه السلام) فرمودند:
«إِنَّ حَوَائِجَ النَّاسِ إِلَیکمْ مِنْ نِعَمِ اللَّهِ عَلَیکمْ فَلَا تَمَلُّوا النِّعَم»
بحار الأنوار، نویسنده: مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، محقق / مصحح: جمعی از محققان، ج 71، ص 318، ح 80
امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) در کتاب «تصنیف غرر الحکم» صفحه 448 می‌فرماید:
«إِنَّ حَوَائِجَ النَّاسِ إِلَیکمْ نِعْمَةٌ مِنَ اللَّهِ عَلَیکمْ»
حوائج مردم به طرف شما یکی از نعمت‌های خداوند به طرف شماست.
به عبارت دیگر اگر کسی از شما پولی قرض می‌گیرد یا کمک می‌خواهد همین یاری خواستن از شما، نعمت الهی برای شماست.
اگر فرصتی باقی باشد ثواب کسی که به دیگران کمک می‌کند را بیان خواهیم کرد تا معلوم شود معنای جمله امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) چیست.
«إِنَّ حَوَائِجَ النَّاسِ إِلَیکمْ نِعْمَةٌ مِنَ اللَّهِ عَلَیکمْ»
آقایانی که در اداره دارایی، دادگستری، شهرداری، دارایی، سازمان برق و دیگر اداره‌جات مشغول کار هستید اگر کسی به شما مراجعه می‌کند بدانید که نعمت الهی در خانه شما آمده است.
«فَاغْتَنِمُوهَا وَ لَا تَمَلُّوهَا فَتَتَحَوَّلَ نِقَما»
نعمت را غنیمت بشمارید و مبادا از برآوردن حاجت دیگران ملول شوید که این نعمت تبدیل به عذاب الهی خواهد شد.
تصنیف غرر الحکم و درر الکلم، نویسنده: تمیمی آمدی، عبد الواحد بن محمد، محقق / مصحح: درایتی، مصطفی، ص 448، ح 10301
اگر در برابر نعمت‌های الهی غرغر کردید، همین نعمت تبدیل به عذاب الهی خواهد شد. سخن امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) چنین است. همچنین آن بزرگوار در روایتی به «جابر بن عبدالله انصاری» می‌فرماید:
«یا جَابِرُ مَنْ کثُرَتْ [نِعْمَةُ] نِعَمُ اللَّهِ عَلَیهِ کثُرَتْ حَوَائِجُ النَّاسِ إِلَیهِ»
ای جابر خداوند به هر کسی نعمت بیشتری داد، بندگان مستمند خود را هم بیشتر به در خانه او هدایت می‌کند.
نهج البلاغة، نویسنده: شریف الرضی، محمد بن حسین، محقق / مصحح: صالح، صبحی، ص 541، ح 372
هرچه نعمت‌های الهی بیشتر باشد، مراجعه ارباب رجوع هم در خانه آن بنده بیشتر خواهد بود. اگر فردی عادی باشی کسی در خانه شما نمی‌آید، اما اگر رئیس دادگستری، قاضی دادگستری و رئیس اداره باشید هر روز چندین نفر به شما مراجعه می‌کنند.
زکات نعمتی که خداوند متعال به انسان داده این است که برای رفع مشکل ارباب رجوع هم تلاش کنید. در آخرین روایتی که خواندیم امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) فرمودند:
«وَ أَحْسِنْ کمَا تُحِبُّ أَنْ یحْسَنَ إِلَیک»
به دیگران خوبی کن همان‌طور که دوست داری دیگران به تو خوبی کنند.
نهج البلاغة، نویسنده: شریف الرضی، محمد بن حسین، محقق / مصحح: صالح، صبحی، ص 397، خ 31
برادر عزیزم شما در هر موقعیتی هستید شخصی مافوق و افرادی مادون دارید. اگر به افراد زیرمجموعه خود احسان و خوبی کردی بدان که مافوق تو هم به تو خوبی و احسان خواهد کرد.
اگر نسبت به زیرمجموعه سخت گرفتی، یک بدی از مافوق طلبکار هستی. اگر بر سر افراد زیر مجموعه خود داد زدید، بدانید که در پرونده اعمال شما نوشته شده است که روزی مافوق شما سر شما داد خواهد زد.
چند روز قبل بنده در رابطه با برنامه‌ای تماس گرفتم و اعتراض شدیدی به عملکرد آن‌ها داشتم. طرف مقابل به من گفت: چند روز قبل که شما می‌گفتید اگر بر سر زیرمجموعه خود داد بزنید واکنش مقابل را از مافوق خود خواهید دید برای من اتفاق افتاد.
من همین امروز به یکی از همکارانم که کار درستی انجام نداده بود تندی کردم و همین برخورد الآن شما سبب شد که جمله امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) به یادم بیاید.
اگر شما به زیردستی خود ایرادی بی‌جا بگیرید، ایرادی با مورد از شما خواهند گرفت. اگر سر زیر مجموعه و همسر و فرزندان خود یک داد بی‌جا بزنید، بدان که خداوند متعال کسی را وادار می‌کند که بر سر شما داد بزند.
اگر از زیرمجموعه و زیردستی خود عیب‌جویی بی‌موردی از زیرمجموعه، فرزندان، همسر، برادر، خواهر، پدر و مادر داشته باشید بدانید که در پرونده شما نوشته می‌شود عیب جویی بی‌مورد یا با مورد از شما خواهند کرد.
اگر مافوق شما عیب‌جویی بی‌موردی از شما کند، بدانید که مافوق او هم از او عیب‌جویی بی‌موردی خواهد کرد. اگر عیب‌جویی با مورد باشد آن شخص پاداش می‌برد، اما برای تو کیفر و مکافات است.
آقای اسماعیلی این مطالب خلاصه مبحث اخلاق علوی جلسه گذشته ما بود که در جایگاه کمک به دیگران و حل مشکلات دیگران عرض کردیم.
مجری:
استاد فرمایشاتتان بهانه‌ای به دست من داد که سؤالی به سؤالاتم اضافه کنم و ترغیب شوم تا پاداش و اجر کسی که به دیگران کمک می‌کند را هم از شما بپرسم.
این سؤال هم خیلی مهم است و بنده مطمئنم که دوستان خوب بیننده هم خیلی مشتاق هستند تا بدانند حال که استاد می‌گویند حضرت امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) تأکید دارند بر اینکه باید به دیگران کمک و مساعدت کرد و دستشان را گرفت خداوند چطور جبران می‌کند!؟
فکر می‌کنم شنیدن این مطالب از دیدگاه حضرت امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) خیلی شیرین باشد، اما قبل از آن میان برنامه‌ای کوتاه ببینیم و برمی‌گردیم منتظر هستیم استاد جواب این سؤال را برای ما بیان کنند.
ان‌شاءالله شنیدن اخلاق علوی، ویژگی‌ها و خصوصیاتی که از زبان امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) برای زندگی‌ها و رفتار ما بیان می‌شود گوارای وجودتان باشد.
بنده داشتم فکر می‌کردم علاوه بر شنیدن مدح و منقبت امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) که جگر انسان را خنک می‌کند، از این زاویه هم می‌شود با دانستن اخلاق، رفتار و سیره حضرت جگرمان خنک شود.
می‌توانیم اخلاق امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) را سرلوحه زندگی خودمان قرار بدهیم. قطعاً ما نمی‌توانیم همانند امیرالمؤمنین شویم، اما همان‌قدر که رنگ و بوی زندگی‌های ما رنگ و بوی علوی بگیرد دل انسان را آرام می‌کند و جگر انسان را خنک می‌کند.
از استاد قول گرفتیم تا مطالب مهمی برای ما بیان کنند. پاداش کسی که به دیگران مساعدت می‌کند، مشکلات و گرفتاری‌های دیگران را حل می‌کند در اخلاق علوی چیست؟!
جایگاه و پاداش کمک به دیگران در اخلاق علوی
آیت الله دکتر حسینی قزوینی:
در این موضوع سخن فراوان است؛ در روایاتی که از امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) به صورت مستقیم وارد شده است و یا امام صادق (علیه السلام) از پدر بزرگوارشان از امیرالمؤمنین بیان کردند پاداش‌ها مقداری متفاوت است.
بنده قبل از اینکه پاداش‌ها را بیان کنم، باید به این نکته اشاره کنم که هر پاداشی به تناسب کاری است که ما انجام می‌دهیم. به عنوان مثال زمانی دست شخصی را می‌گیریم و از خیابان رد می‌کنیم و یا به عیادت شخصی می‌رویم.
امروز یکی از دوستانی که با هم به اینجا می‌آمدیم به من گفت: من همسایه پیری داشتم که حدود چندین سال زمین‌گیر بود و هیچکسی را نداشت. من هر روز برای او نان می‌گرفتم، برای او چایی درست می‌کردم، غذا می‌بردم و او را حمام می‌بردم. امروز این شخص از دنیا رفت و من او را غسل دادم، کفن کردم، دفن کردم و آمدم.
بنده واقعاً به حال ایشان غبطه خوردم. واقعاً پاداش این عمل خیلی متفاوت است. همچنین گاهی اتفاق می‌افتد شخصی بیمار است و او را به بیمارستان می‌بریم و یک یا دو روز همراه او هستیم و بعد از آن چندین ماه به او سر می‌زنیم و داروهایش را می‌گیریم.
همچنین اگر کسی گرفتار است و ما پولی برای کمک به او نداریم، از دیگران قرض می‌گیریم و مشکل برادر دینی خود را حل می‌کنیم. خداوند متعال می‌فرماید:
(وَ أَنْ لَیسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعی)
و اینکه انسان به جز کار و تلاشش سرمایه‌ای ندارد؟
سوره نجم (53): آیه 39
و:
(فَمَنْ یعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَیراً یرَهُ وَ مَنْ یعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا یرَه)
پس هر کس به سنگینی یک ذره عمل خیری کرده باشد آن را می‌بیند و هر کس به سنگینی یک ذره عمل شری کرده باشد آن را خواهد دید.
سوره زلزله (99): آیات 7 و 8
بنابراین اولین جمله‌ای که از امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) وارد شده است، چنین است:
«مَنْ سَعَی فِی حَاجَةِ أَخِیهِ الْمُسْلِمِ فَاجْتَهَدَ فیها »
اگر کسی برای رفع حاجت برادر مسلم خود تلاش کند.
اگر کسی برای مساعدت دیگران، رفع گرفتاری دیگران، برآوردن حاجت دیگران تلاش کند و مشکل حل شد پاداش خاصی دارد و اگر حل نشد هم پاداش دیگری دارد.
مجری:
بالاخره پاداش دارد.
آیت الله دکتر حسینی قزوینی:
بله. در اینجا نکته ظریف توحیدی وجود دارد و آن ذکر «لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم» است. آنچه از ما سر می‌زند همگی عنایت الهی است.
تا اراده خداوند متعال نباشد من نمی‌توانم یک کلام سخن بگویم. اگر اراده و مشیت خداوند تعلق نگیرد من نمی‌توانم آبی بردارم و بنوشم. اگر عنایت الهی شامل حال ما نشود ما نمی‌توانیم مشکل دیگران را حل کنیم.
در حقیقت کار خداوند است، اما به دست ما به جریان می‌افتد. همان‌طور که خداوند متعال می‌فرماید:
(وَ ما رَمَیتَ إِذْ رَمَیتَ وَ لکنَّ اللَّهَ رَمی)
و تو (آن مشت خاک را) نپاشیدی و لیکن خدا پاشید.
سوره انفال (8): آیه 17
خداوند متعال به رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) می‌فرماید: پیغمبر تو به طرف دشمن تیر نمی‌اندازی، بلکه خداوند است که با دست تو تیر می‌اندازد.
این ملائکه نیستند که انسان را قبض روح می‌کنند، بلکه خداوند است که به دست عزرائیل انسان را قبض روح می‌کند. درست است که پدر و مادر و صاحب اداره به ما پول می‌دهند، اما در حقیقت این به دستور خداوند عالم است.
حضرت در ادامه می‌فرماید:
«فَأَجْرَی اللَّهُ عَلَی یدَیهِ قَضَاءَهَا»
و خداوند به دست این بنده آن مشکل را حل کند.
ما نباید دچار عجب و غرور شویم، زیرا این کار به دست خداوند متعال انجام شده است. اگر کسی برای برآوردن حاجت دیگری تلاش کرد و حاجت هم به دست این شخص برآورده شد؛
«کتَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ حَجَّةً وَ عُمْرَةً وَ اعْتِکافَ شَهْرَینِ فِی الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَ صِیامَهُمَا»
خداوند عالم ثواب یک حج و عمره قبول شده و دو ماه اعتکاف در کنار بیت الله الحرام با دو ماه روزه به او می‌دهد.
مشاهده کنید همین مقدار که به بنده خدایی تلفن می‌زنید و با همین تلفن زدن و پرسیدن حالش او را خوشحال می‌کنید یا مشکلی هرچند کوچک از او حل می‌کنید، خداوند عالم ثواب یک حج و یک عمره و دو ماه اعتکاف در کنار بیت الله الحرام با روزه برای شما ثبت می‌کند.
«وَ إِنِ اجْتَهَدَ فیها وَ لَمْ یجْرِ اللَّهُ قَضَاءَهَا عَلَی یدَیهِ کتَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ حَجَّةً وَ عُمْرَةً»
اگر کسی برای مشکل دیگری تلاش کرد اما موفق نشد خداوند عالم ثواب یک حج و یک عمره در پرونده عمل او می‌نویسد.
الکافی، نویسنده: کلینی، محمد بن یعقوب، محقق / مصحح: غفاری علی اکبر و آخوندی، محمد، ج 2، ص 198، ح 7
تفاوت این دو قسمت از روایت این است که اگر این حاجت به دست این شخص برآورده شده بود خداوند عالم ثواب دو ماه روزه و اعتکاف در کنار بیت الله الحرام برای این شخص می‌نوشت. حال که شخص برای رفع مشکل تلاش کرد، اما موفق نشد خداوند عالم ثواب یک حج و یک عمره در پرونده عمل او می‌نویسد. همچنین در روایت دیگری وارد شده است:
«مَنْ مَشی فِی حَاجَةِ أَخِیهِ الْمُؤْمِنِ یطْلُبُ بِذلِک مَا عِنْدَ اللَّهِ»
کافی، نویسنده: کلینی، محمد بن یعقوب، محقق / مصحح: دارالحدیث، ج 3، ص 498، ح 2152
در این روایت هم نکته‌ای توحیدی وجود دارد. آنچه ائمه طاهرین (علیهم السلام) می‌فرمایند تماماً عنایات الهی است. امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) می‌فرماید:
«ما رأیت شیئا إلَّا و رأیت الله قبله و بعده و معه»
چیزی در جهان ندیدم جز اینکه قبل از او، با او و بعد از او خدا را دیدم.
ترجمه و تفسیر نهج البلاغه، نویسنده: محمد تقی جعفری، ج 14، ص 290، ح 3
قرآن کریم در مورد «رأیت الله قبله» می‌فرماید:
(اللَّهُ خالِقُ کلِّ شَی‌ء)
خدا آفریدگار هر چیزی است.
سوره زمر (39): آیه 62
تمام اشیائی که ما مشاهده می‌کنیم موجود نبوده است، بلکه به وجود آمده است. اشیائی که پیرامون ماست از جمله کامپیوتر، خانه و حتی کره زمین موجود نبوده است. من کره زمین نمی‌بینم، بلکه جهانی که آفریده خداوند متعال است را می‌بینم و با او هم خدا را می‌بینم.
عالم هستی که در گردش است گرداننده و مدبری دارد. همان‌طور که اگر این جهان خالقی نداشت به وجود نمی‌آمد، اگر مدبری هم نداشته باشد لباس هستی بر تنش نمی‌رود.
امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) می‌فرماید: هر چیزی که در جهان می‌بینم با او خدا را می‌بینم و بعد از او هم خدا را می‌بینم. این جهان حادث است و حادث هم نمی‌تواند قدیم باشد. روزی این عالم فانی می‌شود و خداوند متعال هم می‌فرماید:
(کلُّ مَنْ عَلَیها فانٍ وَ یبْقی وَجْهُ رَبِّک ذُو الْجَلالِ وَ الْإِکرام)
هر چه بر گرده زمین است نابود می‌شود. تنها ذات پروردگارت باقی می‌ماند، چون او دارای صفات جلال و جمال است.
سوره الرحمن (55): آیات 26 و 27
لذا حضرت می‌فرمایند:
«ما رأیت شیئا إلَّا و رأیت الله قبله و بعده و معه»
اگر بنده به فرزند خود نگاه می‌کنم به او تنها به چشم فرزند خودم نگاه نکنم، بلکه به چشم اینکه خداوند متعال او را آفریده، مخلوق خداوند است، امانت و نعمت الهی در دست من است او را نگاه کنم.
قبل از اینکه فرزندم را به عنوان اینکه فرزند من است نگاه کنم، به عنوان اینکه مخلوق خداوند است او را نگاه کنم. با این وجود همین نگاه کردن من به فرزندم عبادت محسوب می‌شود. زمانی که فرزند من قدم می‌زند، راه می‌رود و حرف می‌زند؛ اما قرآن کریم می‌فرماید:
(فَأَینَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّه)
پس هر طرف که رو کنید همانجا رو بخدا دارید.
سوره بقره (2): آیه 115
و همچنین می‌فرماید:
(وَ ما تَشاؤُنَ إِلاَّ أَنْ یشاءَ اللَّه)
و شما (اولیای حق) چیزی جز آنچه خدا بخواهد نمی‌خواهید.
سوره إنسان (76): آیه 30
اگر اراده و مشیت الهی نباشد این فرزند نمی‌تواند راه برود. راه رفتن، حرف زدن، غذا خوردن، حرکت و سکونت این فرزند به اراده الهی است. بنابراین زمانی که بنده این فرزند را می‌بینم نباید بگویم که او راه می رود، بلکه خداوند است که او را راه می‌برد.
من و فرزندم روزی خواهیم رفت و کسی که باقی می‌ماند تنها خداوند عالم است. بنابراین امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) می‌فرماید: هروقت کاری انجام می‌دهید تلاش کنید که خدا را در نظر بگیرید.
زمانی که خدا را در نظر گرفتید غذا خوردن شما عبادت می‌شود، خوابیدن شما عبادت می‌شود، راه رفتن شما عبادت می‌شود، حرف زدن شما با همسرتان عبادت است و بوسیدن فرزندتان هم عبادت است.
اگر شما با نیت قربة إلی الله فرزند خود را ببوسید و یا بدون نیت او را ببوسید دارید او را می‌بوسید و لذت می‌برید. زمانی که غذا می‌خورید چه با نیت الهی باشد و چه بدون نیت باشد لذت می‌برید، اما اگر نیت الهی داشته باشید فعل شما عبادت محسوب می‌شود.
«الْمُؤْمِنُ کیس»
مؤمن باید زرنگ باشد.
تصنیف غرر الحکم و درر الکلم، نویسنده: تمیمی آمدی، عبد الواحد بن محمد، محقق / مصحح: درایتی، مصطفی، ص 89، ح 1512
رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) به «ابوذر» فرمودند:
«یا أَبَا ذَرٍّ لِیکنْ لَک فِی کلِّ شَی‌ءٍ نِیةٌ حَتَّی فِی الْأَکلِ وَ النَّوْم»
ابوذر در هر کاری حتی خوردن و خوابیدن نیت الهی داشته باش.
مجموعة ورّام، نویسنده: ورام بن أبی فراس، مسعود بن عیسی، ج 2، ص 58، الجزء الثانی
زمانی که دارم غذا می‌خورم نیت کنم که خدایا من دارم غذا می‌خورم تا نیرو بگیرم و تکالیف تو را انجام دهم. در این صورت این غذا خوردن من عبادت است.
مجری:
اینکه در روایت وارد شده است:
«إِنَّمَا الْأَعْمَالُ بِالنِّیات»
بحار الأنوار، نویسنده: مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، محقق / مصحح: جمعی از محققان، ج 67، ص 210، ح 32
به همین معناست.
آیت الله دکتر حسینی قزوینی:
اینکه می‌گویند: "بهشت را به بهانه دهند، نه به بها" به همین معناست. به عبارت دیگر بهانه‌های خداوند متعال خیلی سهل و آسان است.
اگر بنده زمانی که آب می‌خورم، نیت کنم که این آب را می‌خورم تا نیرو بگیرم و تکالیفم را انجام دهم و اگر این آب و غذا را نخورم قطعاً از تکالیفم بازمی‌مانم.
مجری:
استاد انگار اصلاً خداوند متعال به دنبال بهانه می‌گردند.
آیت الله دکتر حسینی قزوینی:
واقعاً خداوند به دنبال بهانه می‌گردد. دوستان عزیز یک نیت کردن هیچ هزینه‌ای ندارد. اگر موقع خوابیدن نیت کنیم که می‌خوابم به خاطر اینکه خستگی‌ام برطرف شود و نیرویم تجدید شود تا تکالیفم را انجام بدهم؛ در این صورت همین خوابیدن ما عبادت محسوب می‌شود.
یکی از اساتید در شرح حال یکی از مشاهیر که به گمانم «مرحوم آیت الله قزوینی» باشد نقل می‌کرد که در مدرسه حجتیه به طرف دستشویی می‌رفتند. در همین حال یکی از رفقا به ایشان گفت: «شیخ» پدرم از دنیا رفته است برای او طلب مغفرت کنید.
«شیخ» گفت: ثواب رفتنم به طرف دستشویی را به روح پدرت هدیه می‌کنم. این شخص از این حرف ناراحت شد و اعتراض کرد. «شیخ» در جواب گفت: بنده همین که آفتابه را پر کردم، به دستشویی رفتم و برگشتم با نیت قربة إلی الله است و برای من عبادت است.
شخص مقابل با شنیدن این حرف سر خود را زیر انداخت و دیگر حرفی نزد. حتی اگر دستشویی رفتن ما هم قربة إلی الله باشد، برای ما عبادت محسوب می‌شود.
بعضی از بزرگان از مرحوم «سید بحر العلوم» نقل کردند که ایشان می‌گوید: "حدود چهل سال است که عمل مباح از من سر نزده است." عمل مباح به این معناست که انجام دادن یا ندادن آن هیچ فرقی ندارد. به عنوان مثال آب خوردن عمل مباح است.
به عبارت دیگر اعمال ایشان یا مستحب و یا واجب بوده است. مردان خدا این افراد هستند. شاعر می‌گوید:
مردان خدا پرده پندار دریدند
یعنی همه جا غیر خدا یار ندیدند
این افراد هرچه می‌بینند، خدا می‌بیند. شاعر در شرح حال مردان خدا می‌گوید:
به دریا بنگرم دریا تو بینم
به صحرا بنگرم صحرا تو بینم
به هر هرجا بنگرم کوه و در و دشت
نشان از صنع زیبای تو بینم
اخلاق علوی به این معناست. جمله طلایی امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) را داشته باشید که می‌فرمایند:
«ما رأیت شیئا إلَّا و رأیت الله قبله و بعده و معه»
هرآنچه در عالم هستی دیدم، خدا را قبل از او و بعد از او و با او دیدم.
اگر چنین چشمی برای ما باز شد، اخلاق ما اخلاق علوی خواهد شد. لذا حضرت در اینجا می‌فرماید: اگر حاجتی برای برادر مؤمن برآورده می‌کنی، نیت کن که این عمل قربة إلی الله باشد.
اگر نیت کردی و رفتی مشکل برادر دینی خود را برطرف کردی خداوند عالم ثواب یک حج و یک عمره مقبوله و دو ماه روزه گرفتن در ماه حرام و اعتکاف در مسجد الحرام را در نامه اعمال تو می‌نویسد.
همچنین اگر برای رفع مشکل برادر دینی خود رفتی، اما امکانات برطرف کردن مشکل او را نداشتی خداوند عالم ثواب یک حج و یک عمره مقبوله را در نامه اعمال تو می‌نویسد. روایت بعدی خیلی زیباست. امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) می‌فرماید:
«مَنْ طَافَ بِالْبَیتِ أُسْبُوعاً»
اگر کسی یک هفته کنار بیت الله الحرام طواف کند.
«کتَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ سِتَّةَ آلَافِ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْهُ سِتَّةَ آلَافِ سَیئَةٍ وَ رَفَعَ لَهُ سِتَّةَ آلَافِ دَرَجَةٍ قَالَ وَ زَادَ فِیهِ إِسْحَاقُ بْنُ عَمَّارٍ وَ قَضَی لَهُ سِتَّةَ آلَافِ حَاجَةٍ قَالَ»
خداوند عالم شش هزار حسنه برای او می‌نویسد، شش هزار گناه از او محو می‌کند، شش هزار درجات او را بالا می‌برد و شش هزار حاجت او را برآورده می‌کند.
«ثُمَّ قَالَ وَ قَضَاءُ حَاجَةِ الْمُؤْمِنِ أَفْضَلُ مِنْ طَوَافٍ وَ طَوَافٍ حَتَّی عَدَّ عَشْرا»
سپس فرمودند: برآورده کردن یک حاجت از مؤمن ثوابی بالاتر از ده طواف کنار بیت الله الحرام دارد.
الکافی، نویسنده: کلینی، محمد بن یعقوب، محقق / مصحح: غفاری علی اکبر و آخوندی، محمد، ج 2، ص 194، ح 6
مجری:
ضرب و تقسیم کنید تا بفهمید برآورده کردن حاجت مؤمن چقدر ثواب دارد.
آیت الله دکتر حسینی قزوینی:
دوستان عزیز الآن که ما این روایات را می‌شنویم، شاید برای ما خیلی زیاد مهم نباشد. همچنین ممکن است افرادی قلب نادرستی داشته باشند و این عبارات اصلاً روی آن‌ها تأثیری نگذارد، اما فردای قیامت پرونده باز می‌شود و نتیجه مساعدت دیگران را خواهیم دید.
فردای قیامت خواهیم فهمید که امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) هزار و چهارصد سال قبل چه مطالبی بیان فرمودند و امام صادق (علیه السلام) سال‌ها قبل چه روایاتی فرمودند. این موارد همگی از عنایات و اخلاق علوی است.
در روایت دیگر وارد شده است: هرکسی به قصد کمک و مساعدت برادر دینی خود از منزل بلند شود و برود، زمانی که از منزل قدم برمی‌دارد خداوند عالم دو ملائکه را موظف می‌کند که یکی از سمت راست و دیگری از سمت چپ برای او استغفار می‌کنند.
ببینید چقدر زیباست!! انسان از خواندن این روایات لذت می‌برد. این دوتا ملک به خداوند عالم عرض می‌کنند: خدایا این بنده تو می‌رود تا مشکل دیگری را حل کند و حاجت بنده دیگر را برآورده کند، توهم مشکل او را حل کن.
دوستان عزیز گاهی اوقات ما برای رسیدن به حوائج و رفع گرفتاری یک مرتبه زیارت عاشورا می‌خوانیم، ختم صلوات برمی‌داریم، توسل می‌کنیم و زیارت می‌کنیم. یک مرتبه هم نیت کنید که من نیت می‌کنم تا مشکل فلانی را قربة إلی الله حل می‌کنم، تو هم مشکل مرا حل کن.
این راه، یکی از راه‌های رسیدن به حاجت و بهترین راه رفع گرفتاری است. زمانی که گرفتاری دارم، برای اینکه گرفتاری من برطرف شود برای رفع گرفتاری دیگران قدم بردارم.
زمانی که مشکل مالی دارید و دستتان خالی است، قرض کنید یا وسیله‌ای جزئی از زندگی بفروشید و با آن مشکل برادر دینی خود را حل کنید و از خداوند بخواهید تا مشکل شما را حل کنید. یک مرتبه این راه را امتحان کنید و اگر نتیجه ندیدید دیگر به آن عمل نکنید.
این سخن، فرمایش امیرالمؤمنین و اهلبیت (علیهم السلام) است. سخن اهلبیت (علیهم السلام) سخن رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) است و سخن پیغمبر اکرم هم سخن خداوند متعال است.
امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) می‌فرماید: زمانی که برای برآوردن حاجت دیگران، رفع مشکل او و مساعدت دیگران رفتید خداوند دو ملک در سمت راست و چپ او قرار می‌دهد تا برای او استغفار کنند و از خداوند عالم حاجت او را طلب کنند.
حضرت در ادامه می‌فرمایند: به خدا سوگند رسول اکرم بیش از برادر دینی‌ات که مشکل او را حل کردی از این عمل تو خوشحال می‌شود.
دوستان عزیز آیا بالاتر از کاری که پیغمبر اکرم از آن خوشحال شود هم وجود دارد؟! در روایت دیگری وارد شده است که امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) می‌فرمایند:
هرکسی مشکل برادر دینی را حل کند، حاجت او را برآورده کند و او را کمک کند خداوند عالم یک میلیون حسنه برای او می‌نویسد و به خاطر این عمل گناه او و پدر و مادر و برادر و خواهر او را می‌بخشد.
فردای قیامت خداوند عالم به بنده‌ای که مشکل او به وسیله این شخص حل شده است خطاب می‌کند: در دنیا افرادی مشکل تو را حل کردند و در حق تو خوبی کردند، برو و آن‌ها را از جهنم نجات بده و به سوی بهشت ببر.
دوستان عزیز دقت کنید فردای قیامت مقام و منصب همانند دنیا نیست. کسی که رئیس جمهور، نخست وزیر، استاندار و مجتهد است روز قیامت از دیگران بالاتر نیست؛ بلکه تنها اعمال هر فردی وسیله نجات اوست.
در شرح حال «علامه مجلسی» نقل می‌کنند زمانی که شب اول قبر اعمال او را حساب کتاب کردند، خداوند متعال از او پرسیدند: برای اینجا چه عملی انجام دادی؟! او گفت: نماز خواندم.
خداوند می‌فرماید: نماز برای تو شیرین بود، از آن لذت می‌بردی و تکلیفی واجب بر عهده تو بود. برای اینجا چه آوردی؟! «علامه مجلسی» می‌گوید: خدایا روزه گرفتم.
خداوند می‌فرماید: با روزه گرفتن لذت می‌بردی و طاعتی بر عهده تو بود، برای اینجا چه آوردی؟! «علامه مجلسی» می‌گوید: خدایا کتاب نوشتم.
خداوند متعال می‌فرماید: کتاب نوشتن تو به درد اینجا نمی‌خورد، زیرا اگر استقبال می‌کردند خوشحال می‌شدی و اگر استقبال نمی‌کردند ناراحت می‌شدی.
«علامه مجلسی» تمام اعمالی که در دنیا انجام داده بود را نام بردند، اما همه اعمال رد شد تا یک مرتبه عملی به یادش افتاد و گفت: روزی همسرم به من گفته بود که جگر سفید بگیرید و بیاورید تا برای ناهار طبخ کنم.
زمانی که به قصابی رفتم و جگر را گرفتم و داشتم به منزل برمی‌گشتم، دیدم کنار جاده خرابه‌ای هست که سگی به همراه توله‌های خود در این خرابه نشسته است که از شدت گرسنگی مدام به طرف من نگاه می‌کند و زبانش را بیرون می‌آورد.
«علامه مجلسی» می‌گوید: دلم نیامد رد شوم، داخل خرابه رفتم و مقداری از این جگر را بریدم و برای او انداختم و او خورد. دومرتبه مشاهده کردم که بازهم نگاه می‌کند و تکه دیگری از جگر برای او انداختم و خورد. زمانی که دیدم او دست بردار نیست تمام جگر را به او دادم.
«علامه مجلسی» می‌گوید: زمانی که این عمل را به خداوند متعال گفتم، یک مرتبه مشاهده کردم که نورانیتی در قبر من ایجاد شد و بیان کردند که این عمل تنها خالص برای خداوند متعال بوده است.
در این عمل نه عجب بوده است، نه ریا بوده است و حتی امر واجبی هم نبوده است که او انجام دهد. نماز و روزه واجب بوده است و دیگر اعمال از جمله کتاب نوشتن هم برای رضای خداوند بوده است، اما این عمل خالص برای خداوند متعال بوده است.
«علامه مجلسی» می‌گوید: همان یک عمل من باعث شد که نورانیتی در قبر من ایجاد شد. دری باز شد و وقتی که وارد در شدم دیدم که نعمت‌های بهشتی از جمله حور، طیور و قصور وجود دارد و نفس راحتی کشیدم.
دوستان عزیز تعبیری که می‌گویند: "عبادت به جز خدمت خلق نیست" تعبیر درستی است. البته ما کاری به عبادت واجب نداریم و آن جداست، اما اگر کسی بخواهد بعد از انجام واجبات عملی برای شب اول قبر بفرستد باید به دیگران کمک کند.
دوستان افراد فقیری که در کنار شما وجود دارند از جمله آبدارچی یک اداره یا رفتگر شهرداری را با نظر پایینی نگاه نکنید؛ چه بسا فردای قیامت همین شخص اهل شفاعت شد و ما گرفتار شدیم.
یکی از نکاتی که بنده به دوستان توصیه می‌کنم این است عزیزانی که وقتی ما در طول شب استراحت می‌کنیم خیابان‌ها و کوچه‌ها را جارو می‌زنند هم همسر و فرزند دارند. پسر و همسر این شخص وقتی می‌بیند که این شخص کوچه را جارو می‌زند خجالت می‌کشد.
یکی از مواردی که از مصادیق بارز احسان، حاجت و صدقه است این است که هر شب جمعه هزار تومان یا کمتر و بیشتر به دست این افراد بدهیم و سبب شویم که این افراد از صمیم قلب خوشحال شوند.
از خوشحالی این شخص امام زمان (ارواحنا له الفداه) و پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله) خوشحال می‌شوند و همانجا از این افراد بخواهیم برای ما دعا کنند. در روایت وارد شده است که اگر شما برای مستمندان کمک می‌کنید، از آن‌ها بخواهید برایتان دعا کنند.
چه بسا فردای قیامت همین افراد نزد خداوند عالم آبرو دارند و خداوند عالم به آن‌ها خطاب کنند: هرکسی در دنیا در حق تو خوبی کرده است را شفاعت کن. امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) می‌فرماید:
«قِیلَ لَهُ ادْخُلِ النَّارَ فَمَنْ وَجَدْتَهُ فیها صَنَعَ إِلَیک مَعْرُوفاً فِی الدُّنْیا فَأَخْرِجْهُ بِإِذْنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ»
برو داخل آتش جهنم و هرکسی در حق تو خوبی کرده را به اذن الهی از آتش جهنم بیرون بیاور و داخل بهشت کن.
«إِلَّا أَنْ یکونَ نَاصِبا»
مگر اینکه ناصبی باشد.
الکافی، نویسنده: کلینی، محمد بن یعقوب، محقق / مصحح: غفاری علی اکبر و آخوندی، محمد، ج 2، ص 198، ح 6
این شخص وارد آتش جهنم می‌شود، به اطراف نگاه می‌کند و کسانی که در حق او خوبی کرده‌اند را از آتش جهنم خلاص می‌کند و به بهشت می‌برد؛ مگر اینکه ناصبی باشد.
کسی که دشمن امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) باشد، اگر صد و بیست و چهار هزار پیغمبر در حق او شفاعت کنند شفاعت صد و بیست و چهار هزار پیغمبر هم فایده‌ای ندارد. ما در همین جا به وهابیت تکفیری و کارشناسان شبکه‌های شیطانی می‌گوییم:
اگر قبل از مرگتان توبه کردید و در دامن اهلبیت (علیهم السلام)، امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) و حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) آمدید راه نجاتی دارید. در غیر این صورت اگر صد و بیست و چهار هزار پیغمبر هم برای شما شفاعت کند یقین بدانید پذیرفته نیست.
اگر حتی پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله) هم برای شما شفاعت کنند اهل شفاعت نیستید و یقین داشته باشید در درک اسفل آتش جهنم هستید. اگر قبول ندارید خواهیم دید!!
(فَانْتَظِرُوا إِنِّی مَعَکمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِین)
منتظر باشید که من نیز با شما انتظار آن عذاب را می‌برم.
سوره اعراف (7): آیه 71
اگر امروز به شیعه می‌خندید، مشاهده کنید که فردای قیامت شیعه چطور به شما خواهند خندید!!
لذا یکی از فرمایشات امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) این است که اگر در حق کسی خوبی کردید، شفاعت همین فرد روز قیامت سبب می‌شود که از شدت آتش جهنم خلاص شوید و نفس راحتی بکشید.
دوستان عزیز همان‌طور که آقای اسماعیلی گفتند خداوند متعال به دنبال بهانه هستند. ما باید این بهانه‌ها را در دنیا درست کنیم، زیرا آخرت فایده‌ای ندارد. اگر می‌خواهید کاری انجام دهید در همین دنیا انجام دهید، کار دنیا در دنیا باشد.
چنین نباشد که کار خیری در دنیا انجام ندهیم و به امید این باشیم که وصیت می‌کنیم بعد از ما وراث این کار را انجام دهند. در موارد بسیاری مشاهده شده است که افرادی وصیت کرده‌اند، اما وراث کاری به وصیت میت ندارند و می‌گویند: "بی‌خود وصیت کرده است!!"
همچنین زمانی که ارث تقسیم می‌کنند و به یکی از فرزندان کم و به دیگری بیشتر می‌رسد، فرزندی که به او ارث کمتری رسیده است توهین و ناسزا هم نثار میت می‌کند که ارث کمی برای او گذاشته است و ارثی که به دست او رسیده مشکل او را حل نکرده است.
اگر می‌توانید تا در این دنیا هستید کارهای خیر انجام دهید، زیرا بعد از شما هیچ فایده‌ای ندارد.
نقل شده است «علامه حلی» زمانی که کم سن و سال بود شبی با پدر خود می‌رفت و هوا هم تاریک و بارانی بود. «علامه حلی» فانوس را در دستش گرفته بود تا راه را روشن کند و پدرش هم پشت سرش می‌آمد.
او یک مرتبه فانوس را پشت سرش گرفت و هوا تاریک شد طوری که پدرش نمی‌دانست که باید چکار کند. وقتی پدرش علت این کار را از او پرسید، «علامه حلی» گفت:
"نتیجه چراغی که پشت سر باشد همین است. تلاش کن چراغی که دوست داری راه را روشن کند جلوی روی تو باشد. اگر این چراغ پشت سر بیاید فایده‌ای ندارد!!"
بنابراین تلاش کنیم که این مباحث را تا زمانی که در دنیا هستیم به نحو احسن انجام دهیم. روایتی از رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) بیان شده است که خیلی عجیب است. نبی مکرم به «ابوذر» می‌فرماید:
«یا ابْنَ جُنْدَبٍ الْمَاشِی فِی حَاجَةِ أَخِیهِ کالسَّاعِی بَینَ الصَّفَا وَ الْمَرْوَة»
کسی که برای رفع مشکل برادر دینی‌اش قدم برمی‌دارد همانند کسی است که میان صفا و مرده سعی می‌کند.
«وَ قَاضِی حَاجَتِهِ کالْمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فِی سَبِیلِ اللَّهِ یوْمَ بَدْرٍ وَ أُحُد»
اگر کسی رفت و مشکل برادر دینی‌اش را برآورده کرد همانند کسی است که در جنگ بدر و احد در راه خداوند در خون خودش غوطه‌ور است.
«وَ مَا عَذَّبَ اللَّهُ أُمَّةً إِلَّا عِنْدَ اسْتَهَانَتِهِمْ بِحُقُوقِ فُقَرَاءِ إِخْوَانِهِم»
خداوند عالم عذاب نمی‌کند امتی را مگر زمانی که این امت حقوق فقرای برادران دینی خود را رعایت نکنند.
بحار الأنوار، نویسنده: مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، محقق / مصحح: جمعی از محققان، ج 75، ص 281، ح 1
بنابراین این موارد نمونه‌هایی از پاداش افرادی بود که حوائج برادران دینی خود را برآورده کند که از دیدگاه رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله)، امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) و ائمه هدی (علیهم السلام) برای شما بیان شد.
مشکلات دیگران اعم از مشکلات همسر و فرزندان، پدر و مادر، برادران و خواهران تا بیگانگان را شامل می‌شود.
مجری:
بسیار خوب. استاد بنده در احوالات یکی از شخصیت‌هایی که از دنیا رفته است و در دنیا مساجد و بیمارستان‌های زیادی ساخته و به نام او هست، می‌خواندم که یکی از بستگان او بعد از اینکه از دنیا رفته نقل می‌کرد که ایشان را در عالم رؤیا دیدند.
این شخص از میت پرسیده بود: وضعیت تو در برزخ با توجه به اماکن زیادی که در دنیا برای مردم ساختی به چه صورتی است؟!
ایشان گفته بود: تمام کارهایی که در دنیا ساختم دست من را نگرفت. اگر من بیمارستان ساختم، بالای آن اسم خودم را نوشتم. اگر مسجد ساختم، بالای آن نام خودم را نوشتم. اگر آب انبار ساختم، بالای آن نام خودم را نوشتم.
ایشان در ادامه گفته بود: تنها یک کاری که در دنیا کردم مرا نجات داد. روزی از نانوایی نان گرفته بودم و داشتم به سمت منزل می‌آمدم که مشاهده کردم کودک خردسالی در آغوش مادرش هست نگاهش به نان‌هایی که در دست من بود افتاد.
من تکه کوچکی از نان جدا کردم و بدون اینکه مادر متوجه شود به دست این کودک دادم. این کودک نان را گرفت، لبخندی زد و شروع به خوردن کرد.
کسی که بیمارستان‌ها، مسجدها و آب انبارها ساخته بود گفته بود که تنها همین عمل به داد من رسید و مرا نجات داد. واقعاً اگر کمی فکر کنیم، می‌بینیم که چقدر فرمایش وجود نازنین امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) در زندگی‌های ما کاربرد دارد.
واقعاً گاهی اوقات ما یک سری از کارها را پیش افتاده تصور می‌کنیم، اما غافل از اینکه دوربین فیلمبرداری خداوند متعال بسیار قوی و دقیق است و تمام زاویه‌ها را نگاه می‌کند، می‌بیند و ثبت می‌کند.
(فَمَنْ یعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَیراً یرَهُ)
پس هر کس به سنگینی یک ذره عمل خیری کرده باشد آن را می‌بیند.
سوره زلزله (99): آیات 7
از فرمایشات استاد بسیار لذت بردیم.
آیت الله دکتر حسینی قزوینی:
آیت الله العظمی بهجت جمله‌ای دارد که جمله بسیار زیبایی است. او می‌گوید: اگر چنانچه یک هفته از زندگی ما و تمام کارهایی که انجام می‌دهیم فیلم بگیرند، از تلویزیون پخش کنند و ناراحت نشدیم بدانیم انسان خوب و بنده خدا هستیم.
همچنین اگر زمانی که کارهای ما روی آنتن رفت، آبرو و حیثیت ما رفت و ناراحت شدیم معلوم می‌شود که هنوز به آن قدم اول بندگی و عبادت حق نرسیدیم.
تقوا به همین معناست!! اگر می‌خواهید بدانید که متقی هستید یا نه، اجازه بدهید تنها یک هفته از زندگی شما فیلم بگیرند و از تلویزیون پخش کنند. اگر دیدی که از کارهای خود خوشحال شدی بدان انسان با تقوایی هستی.
بخشی از پیامک‌های بینندگان برنامه:
مجری:
خانم خادمی از شما ممنونیم، پیام شما به دست ما رسید.
خواهر بزرگوارمان که نامشان معصومه است از شیراز پیام دادند و گفتند: "با عرض سلام و خدا قوت، بنده با مردم سروکار دارم. چقدر برنامه شما برای بنده الهام‌بخش بود. از آقای قزوینی بخواهید که برای عاقبت بخیری بنده دعا کنند." ان‌شاءالله که عاقبت بخیر باشید.
علی آقا از اندیمشک پیام دادند و گفتند: "من بیننده همیشگی برنامه‌های شما هستم. چند دفتر صد برگ از فرمایشاتتان پر کردم و استفاده کردم. از شما متشکرم و به شما خداقوت می‌گویم." از شما ممنونیم
آقای رمضان شفیعی از اهواز شهادت حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا (سلام الله علیها) را تسلیت گفتند.
عزیزی گفتند: "سلام استاد قزوینی ارجمند و بزرگوار و مجری گرامی. خانواده ما چشم‌ها و گوش‌هایشان دربست در اختیار چهره و صدای شماست. دوستدار شما مردم زرند کرمان از جمله زمانی و اسلامی" از شما دو خانواده بزرگوار ممنونم.
البته همه ما گوش به فرمان و چشم به فرمان مولا و آقاجانمان امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) و اهلبیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) هستیم. آنچه ما می‌گوییم و استاد می‌فرمایند درواقع فرمایشات ائمه اطهار (علیهم السلام) است.
خانم زهرا باشاران از ترکیه شهر استانبول بازهم بزرگواری کردند و برای ما پیام فرستادند. از این خواهر بزرگوار و خانواده عزیزشان که گاهی اوقات لطف می‌کنند و برای ما پیام می‌فرستند ممنونیم.
ما انرژی می‌گیریم زمانی که می‌بینیم بینندگان عزیزمان در جای جای این عالم حواسشان به ما هست و وقتی برنامه ما را می‌بینند به ما پیام می‌دهند.
آقا امین عزیز از هامبورگ گفتند: "سلام علیکم، خسته نباشید. واقعاً اگر ما در زندگی خود اخلاق علوی داشته باشیم دنیایمان خوب و آخرتمان تضمین خواهد شد." فرمایش شما کاملاً درست است. اگر اخلاقمان اخلاق علوی باشد دنیا و آخرتمان آباد است.
عزیز دیگری هم پیام فرستادند و گفتند: امشب شب جمعه، شب رحمت و مغفرت است. اجازه بدهید یادی کنیم از پدرها، مادرها، درگذشتگان، عزیزانی که از میان ما رفتند و جایشان خالی است.
عزیزان ما منتظر هستند و شب‌های جمعه باید ویژه به یاد درگذشتگان، علما و شهدا باشیم. ما باید همین جا نیت کنیم و یک صلوات به همراه سوره‌های حمد و توحید هدیه کنید.
ما هم در یک فاصله‌ای که ایجاد می‌شود سوره حمد و توحیدی را به روح همه اموات، گذشتگان، پدرها و مادرها هدیه می‌کنیم. مادر عزیز من را هم در دعاها از یاد نبرید و ان‌شاءالله روح همه آن‌ها در شب جمعه، شب رحمت و مغفرت شاد شود.
ان‌شاءالله همه درگذشتگان امشب مهمان مادر حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا (سلام الله علیها) باشند. می‌خواهیم فرازی زیبا از دعای کمیل از مناجات‌های آقاجانمان امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) برای شما پخش کنیم. فاتحه فراموش نشود!
چقدر دعای کمیل زیباست. اگر تمام مردم عالم جمع شوند و بخواهند یک جمله شبیه جملات حضرت امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) در دعای کمیل را بگویند نمی‌توانند و توان آن را ندارند. چقدر زیباست!!
داشتم با خود فکر می‌کردم خوشا به حال «کمیل» که دلی این چنین پاک داشته که حضرت امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) این جملات و فرمایشات نورانی را به او یاد دادند. چقدر این جملات زیباست.
«إِلَهِی وَ رَبِّی مَنْ لِی غَیرُک»
خدای من، من غیر از تو کسی را ندارم.
زاد المعاد- مفتاح الجنان، نویسنده: مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، محقق / مصحح: اعلمی، علاءالدین، ص 61، الفصل الرابع فی بیان أعمال الأیام البیض من شهر شعبان
مشاهده کنید چقدر جمله کامل، جامع و زیبایی بیان شده است. اگر ما بتوانیم در زندگی به همین یک جمله توجه کنیم رنگ و بوی زندگی‌هایمان عوض خواهد شد.
امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) در این فراز می‌فرمایند: خدایا من هیچم، هیچکسی را ندارم. هرچه در این دنیاست هیچ است و تنها تو هستی که کمک کار من هستی.
این جمله، جمله ناب امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) و امیر بیان است. تمام فرازهای دعای کمیل به همین صورت است. از این دعای زیبا غافل نشویم به‌ویژه که شب جمعه، شب رحمت و شب گفتگو و راز و نیاز با خداوند عزیز و بخشنده و مهربان است.
از لطفتان، محبتتان و مهربانی‌هایتان ممنونم. لطف کردید و پیام‌های زیادی برای ما فرستادید، ان‌شاءالله دوستان اتاق فرمان لطف کنند و بازهم پیام‌های شما را به دست ما می‌رسانند.
در میان پیام‌ها سؤالاتی هم مطرح شده است که به جهت اینکه فرصت زیادی نداریم، تنها به یک مورد از این سؤالات اشاره می‌کنم. یکی از عزیزانمان با شماره (5610...0938) اشاره به گناه کبیره‌ای کردند که گاهی اوقات ما دچار آن هستیم.
متأسفانه غیبت کردن گاهی اوقات آفت زندگی‌هایمان و نقل و نبات زندگی‌هایمان است. این عزیز بیننده پرسیدند: غیبت کردن چه آفاتی دارد و چکار کنیم که از این گناه رها شویم؟!
آیت الله دکتر حسینی قزوینی:
اولین علتی که گناه می‌کنیم این است که عظمت گناه برای ما روشن نیست. مرحوم «شیخ انصاری (رضوان الله تعالی علیه)» می‌گفتند: بنده نه تنها گناه نکردم، بلکه حتی فکر گناه را هم نکردم.
از ایشان پرسیدند: مگر می‌توان حتی فکر گناه را هم نکنیم؟! ایشان گفتند: گناه در نظر من همانند خوردن نجاست است. آیا در میان شما کسی هست که تا به حال به این فکر رسیده باشد که نجاست بخورد؟! گفتند: خیر.
مرحوم «شیخ انصاری (رضوان الله تعالی علیه) گفتند: زمانی که قبح و زشتی گناه برای ما روشن شود، حتی فکر آن را هم نمی‌کنیم.
بنده تنها به چندین روایت از امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) اشاره کنم که سزای غیبت کردن و حرف زدن پشت سر دیگران را می‌فرمایند. حضرت در روایتی فرمودند:
«أَلْأَمُ النَّاسِ الْمُغْتَاب»
دردناک‌ترین عذاب‌ها در میان مردم عذاب غیبت کننده است.
عیون الحکم و المواعظ، نویسنده: لیثی واسطی، علی بن محمد، محقق / مصحح: حسنی بیرجندی، حسین، ص 113، ح 2478
فردای قیامت سوزناک‌ترین عذاب‌های مردم عذاب کسی است که غیبت دیگران را گفته است. در روایت دیگری وارد شده است:
«الْغِیبَةُ قُوتُ کلَابِ النَّار»
غیبت کردن خورشت سگان جهنم است.
عیون الحکم و المواعظ، نویسنده: لیثی واسطی، علی بن محمد، محقق / مصحح: حسنی بیرجندی، حسین، ص 45، ح 1105
کسی که غیبت می‌کند، علاوه بر اینکه عذاب می‌کشد باعث می‌شود که سگان جهنم او را تکه تکه کنند و دوباره خداوند عالم او را زنده می‌کند. امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) در روایت دیگری می‌فرمایند:
«الْغِیبَةُ آیةُ الْمُنَافِق»
غیبت نشانه منافق است.
عیون الحکم و المواعظ، نویسنده: لیثی واسطی، علی بن محمد، محقق / مصحح: حسنی بیرجندی، حسین، ص 31، ح 525
غیبت این است که انسان پشت سر برادر دینی خود حرفی می‌زند که جلوی روی او نمی‌تواند بگوید.
از طرف دیگر در روایت دیگری وارد شده است:
«مَنِ اغْتَابَ مُسْلِماً أَوْ مُسْلِمَةً لَمْ یقْبَلِ اللَّهُ صَلَاتَهُ وَ لَا صِیامَهُ أَرْبَعِینَ یوْماً وَ لَیلَةً إِلَّا أَنْ یغْفِرَ لَهُ صَاحِبُه»
گفتن یک غیبت از مرد مسلمان یا زن مسلمانی باعث می‌شود که نماز و روزه او چهل روز و شب به اجابت نرسد الا اینکه از صاحب غیبت معذرت خواهی کند.
بحار الأنوار، نویسنده: مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، محقق / مصحح: جمعی از محققان، ج 72، ص 258، ح 53
فرقی نمی‌کند که شما غیبت کنید یا غیبت بشنوید. وارد شده است شخصی نزد یکی از عرفای بزرگ به نام مرحوم «ملأ حسینقلی همدانی» غیبت کرد.
این عارف که از اولیاء الهی بود و چشم برزخی داشت، با حالت غضب شدید به این شخص نگاه کرد و گفت: خداوند خانه‌ات را ویران کند، زیرا تا چهل روز خانه مرا ویران کردی. کسانی که حقیقت گناه را می‌بینند به این صورت هستند.
بنابراین اولین راه ترک گناه این است که انسان شدت قبح گناه و عظمت و بزرگی گناه را کاملاً لمس کند. شخص بداند که اگر پشت سر برادر دینی خود غیبت کرد، تا چهل روز «یا الله» گفتن او بی‌جواب و بی‌اثر است و فردای قیامت بیچاره می‌شود.
بنابراین وارد شده است که اگر غیبت کننده توبه کند و اهل بهشت باشد، آخرین نفری است که به بهشت می‌رود. اگر غیبت کننده توبه نکند و با همین غیبت از دنیا برود اولین شخصی است که به آتش جهنم می‌رود.
دوستان عزیز دقت کنید اگر ما گناه می‌کنیم به خاطر این است که ایمانمان ضعیف است. خداوند متعال در یکی از آیات قرآن کریم از بندگان به شدت گلایه می‌کنند و می‌فرمایند:
(أَ لَمْ یعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ یری)
آیا نمی‌دانست که خدا او را می‌بیند؟!
سوره علق (96): آیه 14
اگر ما خداوند متعال را ناظر و شاهد حال خودمان بدانیم دیگر گناه نخواهیم کرد. به تعبیر یکی از مراجع اگر ما خداوند متعال را به اندازه یک بچه چهار ساله کنار خودمان تصور کنیم، دست از گناه می‌کشیم.
به عنوان مثال اگر بچه سه ساله‌ای کنار ما باشد، هیچگاه جلوی او لخت نمی‌شویم. با وجود اینکه خداوند عالم ناظر و شاهد ماست، بازهم ما گناه می‌کنیم.
این مسئله همانند این است که عیناً جلوی یک بچه سه ساله برهنه و عریان راه می‌رویم و یا جلوی یک بچه سه ساله آدم بکشیم.
اگر ما خداوند عالم را ناظر و شاهد حال خودمان بدانیم، یقین داشته باشیم که از ما گناهی سر نخواهد زد. به فرمایش آیت الله العظمی بهجت اگر از ما در طول یک هفته فیلم بگیرند و در تلویزیون پخش کنند، چه حالی به ما دست خواهد داد؟!
بر فرض که امروز بنده غیبت شخصی را گفتم و او نشنید. فردای قیامت چکار می‌توانم انجام دهم؟!
(یوْمَ تُبْلَی السَّرائِرُ)
روزی که نهفته‌های در باطن انسان ظاهر می‌شود
سوره طارق (86): آیه 9
در این روز چه کاری از دست ما ساخته است؟! در روایات وارد شده است فردای قیامت افرادی که غیبت می‌کنند، دروغ می‌گویند، مال مردم را می‌خورند، افترا می‌بندند اعمال خوبشان برداشته می‌شود و در اختیار افرادی قرار می‌گیرد که در حقشان ظلم کرده است.
اگر نماز خواندید، حج رفتید، جبهه رفتید، کارهای نیک دیگری هم انجام دادید و در مقابل غیبت ده هزار نفر را گفتید تک تک می‌آیند و به شما رضایت نمی‌دهند و از اعمال خوب شما برمی‌دارند.
مجری:
ما در روز قیامت پول و دسته چک نداریم که طرف مقابل را راضی کنیم.
آیت الله دکتر حسینی قزوینی:
در این صورت هرچه اعمال نیک انجام دادید باید بدهید تا طرف مقابل را راضی کنید. به عنوان مثال نفر اول ثواب نمازهای جماعت شما را برمی دارد، نفر دوم ثواب حج و عتبات رفتن شما را برمی‌دارد، نفر سوم ثواب نمازهای شما را برمی‌دارد.
وضع به همین منوال ادامه دارد تا جایی که شخص دیگر هیچ ثوابی در نامه اعمال خود ندارد، اما هنوز طلبکاران او در صف نشسته‌اند.
بعد از اینکه دیگر ثوابی برای تسویه حساب نداشتید، طلبکاران گناهان خود را روی پرونده اعمال شما می‌گذارند تا حساب تسویه شود. خدا می‌داند قیامت، قیامت است؛ واژه قیامت نام با مسمایی است.
مجری:
استاد وقتمان به پایان رسیده است، اما بنده در گذشته مطلبی خوانده بودم و تقاضا دارم شما بفرمایید که آیا درست است یا خیر.
من شنیدم در موارد این چنینی که انسان‌ها با هم نزاع پیدا می‌کنند و می‌خواهند اعمال نیک همدیگر را بگیرند، حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا (سلام الله علیها) شفیع می‌شوند و می‌فرمایند: به خاطر من این شخص را ببخش!!
آیت الله دکتر حسینی قزوینی:
بله. یکی از ائمه طاهرین (علیهم السلام) می‌فرمودند: شیعیان ما در بهشت هستند. شخصی که مقداری فضولی می‌کرد، گفت: این افراد گناه و معصیت می‌کنند. ائمه طاهرین (علهیم السلام) فرمودند: خداوند عالم به آن‌ها توفیق توبه می‌دهد.
شخص پرسید: اگر خداوند عالم توفیق توبه به آن‌ها نداد چطور گناهشان بخشیده می‌شود؟! ائمه طاهرین (علیهم السلام) فرمودند: خداوند به واسطه بیماری، گرفتاری و مصیبت گناه آن‌ها را می‌بخشد.
شخص پرسید: اگر با این موارد هم گناهشان بخشیده نشد چطور گناهشان بخشیده می‌شود؟! ائمه طاهرین (علیهم السلام) فرمودند: موقع جان کندن خداوند عالم سخت جانشان را می‌گیرد و به همین خاطر گناهشان بخشیده می‌شود.
شخص بازهم پرسید: اگر با این مورد هم گناهشان بخشیده نشد چطور بخشیده می‌شود؟! ائمه طاهرین (علیهم السلام) فرمودند: خداوند عالم شب اول قبر چنان او را فشار می‌دهند که تمام استخوان‌های بدن او لِه می‌شود و به همین خاطر کفاره گناهانش را می‌بیند.
شخص پرسید: اگر با این مورد هم گناهش بخشیده نشد چطور بخشیده می‌شود؟! فرمودند: فردای قیامت حساب و کتاب او را سخت می‌گیرند.
شخص بازهم پرسید: اگر با سختی حساب و کتاب بازهم گناهانش بخشیده نشد چه می‌شود؟! ائمه طاهرین (علیهم السلام) فرمودند: ما او را شفاعت می‌کنیم!!
بنابراین یکی از راه‌هایی که ما می‌توانیم برای فردای قیامتمان بهترین ذخیره را داشته باشیم ارتباط با حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا (سلام الله علیها) و ائمه هدی (سلام الله علیها) است.
مجری:
استاد خیلی عالی شد، متشکرم. دعا هم بفرمایید که دیگر کامل شود.
آیت الله دکتر حسینی قزوینی:
خدایا تو را قسم می‌دهیم به آبروی امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) و حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا (سلام الله علیها) که این روزها متعلق به این بانوی بزرگوار است فرج مولای ما حضرت ولی عصر (ارواحنا له الفداه) نزدیک بگردان.
خدایا قلب نازنین حضرت بقیة الله الأعظم (ارواحنا له الفداه) را از ما راضی و خوشنود بگردان. خدایا ما را مشمول عنایات ویژه آن بزرگوار قرار بده.
خدایا رفع گرفتاری از همه گرفتاران بنما.
خدایا حوائج حاجت‌مندان روا نما. خدایا حوائج دست اندرکاران «شبکه جهانی ولایت»، حوائج بینندگان عزیز مخصوصاً عزیزان ولایت یاور به آبروی امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) و حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) برآورده نما. خدایا دعاهای ما را به اجابت برسان.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
مجری:
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
برنامه زنده امشب «اخلاق علوی» هم به پایان رسید، ان‌شاءالله که مورد توجه شما قرار گرفته باشد. ان‌شاءالله همه ما اخلاقمان را علوی کنیم و راه و سیره خودمان را فاطمی کنیم.
یا علی مدد، خدانگهدار
ارسال خبر به دیگران
ارسال با پيامک
ارسال با واتس آپ
ارسال از طريق لاين