باسلام
دوست گرامي
در برخي از نسخه هاي مصباح المتهجد متن مورد نظر آمده است و در برخي ديگر نيامده كه يقيناً دست كاري ناسخين بوده و يا ناظر به زمان تقيه است چنانكه آمده است در زمان يكي از خلفاي عباسي، شيخ طوسي (ره) را سعايت كردند كه ايشان در كتاب مصباح المتهجد خلفاء را لعن كرده است. ايشان را آوردند و آماده كرده بودند تا بالاي دار بفرستند. گفت: براي چه مرا دار مي‌زنيد؟ گفتند:
مراد از «خص أول ظالم باللعن مني و ابدأ به أولا ثم الثاني و الثالث و الرابع» كيست؟
گفت: مراد من از اولين ظالم، قابيل است كه حضرت هابيل (عليه السلام) را كشت و مراد از دومي، كسي است كه حضرت زكريا (عليه السلام) را به قتل رساند و مراد از سومي، كسي است كه ناقه صالح را پي كرد و مراد از چهارمي هم كسي است كه حضرت علي (عليه السلام) را كشت.
(الإستبصار فيما اختلف من الأخبار، مقدمةج‏1، ص: 14و ابن طاووس، على بن موسى - شهيدى گلپايگانى، محمد باقر، برنامه سعادت (ترجمه كشف المحجة لثمرة المهجة)، ص161، مرتضوى - تهران، چاپ: اول، بى تا. او بنقل از كتاب تنقيح المقال مرحوم ممقانى‏) اين جريان هم بر حال تقيه دلالت دارد و هم بر اينكه در كتاب مصباح چنين چيزي بوده است. ثانياً خوب است بدانيم كه در همين زمان شيخ طوسي بوده است كه سلاجقه متعصب به حكومت مي رسند و بسياري از ظلمها را عليه شيعه بكار مي برند و كتابخانه شيخ طوسي (ره) را آتش مي زنند.
اما اينك نظر شما را به سخنان آيت الله مكارم شيرازي(دام ظله) در مفاتيح نوين ذيل اين زيارت جلب مي كنم:
بعضي مي گويند: جمله هاي اوّلاً ثم الثاني و الثالث و الرابع در نسخه خطي مصباح المتهجد مربوط به قرن ششم(502ق) موجود در كتابخانه آستان قدس رضوي و نسخه مصباح الصغير شيخ(كه برگزيده مصباح المتهجد است) و مربوط به قرن ششم و آن هم در آستان مقدس رضوي موجود مي باشد، وجود ندارد. ولي بايد توجه داشت كه جمله هاي فوق در چند نسخه مهم و معتبر ديگرمصباح المتهجد و مصباح الصغير موجود است:
1. نسخه قديمي و خطي مصباح المتهجد كه تاريخش به زمان شيخ طوسي(قرن پنجم) بر مي گردد و در كتابخانه مسجد اعظم قم (به شماره394) موجود است و در صفحه اول آن نوشته شده است: «نسخه زمان مؤلف»
2.نسخه ابن ابي الجواد كه در كتابخانه مرحوم آيت الله مرعشي نجفي ره(به شماره6837) موجود است؛ وي مي نويسد: اين نسخه را با نسخه اي كه در اختيار نوه ابن شهر آشوب بوده است، مقابله كردم و نوه ابن شهر آشوب گفته است كه من از جدم(ابن شهر آشوب) شنيدم كه اين نسخه اي است كه آن را بر شيخ طوسي خوانده ام. در اين نسخه نيز جملات فوق قرار دارد.
3.مرحوم سيد بن طاووس هم در مصباح الزائر اين زيارت را به همين كيفيت نقل كرده است و پس از آن مي گويد: من آن را از مصباح الصغير شيخ نقل مي كنم. (مصباح الزائر/278)
4. در بحار الانوار كه مستقيماً از مصباح المتهجد نقل كرده است اين فقرات موجود است كه اين نشان مي دهد در نسخه موجود نزد علامه مجلسي نيز جملات فوق بوده است. (بحار/98/296)

اگر در برخي از نسخه ها نيست، ممكن است به شرايط زماني عرضه اين زيارت برگردد.
(مفاتيح نوين، حضرت آيت الله مكارم شيرازي دام ظله، 399)
علاوه بر آنچه ذكر شد اين زيارت با اين تعابير در جاهاي ديگر نيز ذكر شده است كه براي تكميل بحث اضافه مي شود.
5. شيخ عباس قمي (ره) كه از بزرگان محدثين مي باشد و در نقل دعاها و زيارات تحفظ خواصي داشته است اين زيارت را از مصباح با اين تعابير نقل كرده است. (مفاتيح الجنان، بخش زيارات)
6. المزار، محمد بن المشهدي(وفات : ن 610) ، تحقيق : جواد القيومي الاصفهاني، چاپ : الأولى، سال چاپ : رمضان المبارك 1419، چاپخانه : مؤسسة النشر الإسلامي، ناشر : نشر القيوم - قم – ايران و المزار الكبير، ابن مشهدى، محمد بن جعفر، 1جلدي، ص484، دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسين حوزه علميه قم - قم، چاپ: اول، 1419 ق.
7. شهيد اول، محمد بن مكى، المزار في كيفية زيارات النبيّ و الأئمة عليهم السلام، ص183، مدرسه امام مهدى عليه السلام - قم، چاپ: اول، 1410 ق.
8. كفعمى، ابراهيم بن على عاملى(905)، البلد الأمين و الدرع الحصين، ص 271، مؤسسة الأعلمي للمطبوعات - بيروت، چاپ: اول، 1418 ق.
9. كفعمى، ابراهيم بن على عاملى(905 ق‏)، المصباح للكفعمي (جنة الأمان الواقية و جنة الإيمان الباقية)، ص 485، دار الرضي (زاهدي) - قم، چاپ: دوم، 1405 ق.
10. مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، زاد المعاد - مفتاح الجنان، ص236 ، موسسة الأعلمي للمطبوعات - بيروت، چاپ: اول، 1423 ق.
11. مازندرانى، محمد هادى بن محمد صالح، شرح فروع الكافي ج‏5 ؛ ص565 ، 5جلدي، دار الحديث للطباعه و النشر - قم، چاپ: اول، 1429 ق.

خلاصه اينكه در مسانيد و نسخ خطي قديمي تر و معتبر تر اين تعابير وجود و اشكالي بر عمل بر طبق آن و آوردن اين تعابير به هنگام قرائت زيارت وجود ندارد.
با تمام اين توضيحات اين زيارت از مستحبات است و در مورد مستحبات به دليل تسامح در ادله سنن، استناد به آن و عمل بر طبق آن بي اشكال مي باشد كما اينكه تمام مراجع با وجود اين اختلاف فتاواي بالا را داده اند بخصوص آيت الله مكارم شيرازي كه تصريح به آن كرده اند ولي خواندن اين زيارت را با اين تعبير بي اشكال دانسته اند.
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
(1)

باسلام

دوست گرامي؛ شما اقوال آنها را مستند بيان کنيد تا نمايش داده شود.

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات

(1)

باسلام

دوست گرامی

این نسخه به معنی فرق داشتن این زیارت عاشوار با زیارت عاشورای معروف نیست فقط تفاوت‌های کوچکی با نسخه منتشره در مفاتیح الجنان و جاهای دیگر دارد و البته توضیحاتی از جمله آنکه در غیر روز عاشورا هنگام قرائت، بجای «هذا یومٌ» در فراز «ان هذا یومٌ تبرکت...» گفته شود: «یومَ قتلِ الحسینِ یومٌ».و طریقه ای که در ختم این زیارت دارند

در این خصوص به کتاب کیمیای وصل مراجعه کنید

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات